Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
30313233[34]35363738
Morawscy - Myśniewscy
Mysłkowscy, Mystkowscy wiodący się z kilku Mysłkowów (Grzymki, Pobodzany, Bzury) w pow. płońskim, gdzie siedziała liczna a niewątpliwie i różnoherbowa szlachta. Wszystkich więc M-ch nie sposóbe zaliczać do Puchałów. Mysłkowo-Grzymki zowie się dziś Mystkowem-Grzymkami. I tu znów niepodobieństwo rozdzielenia Mysłkowskich od Mystkowskich.
Jan z pow. płockiego, pisany raz Mysłowskim, raz Mystkowskim, w r. 1593 zapisywał swej żonie Zofii Smoszewskiej sumę 300 złp. (Ws. 203 k. 44v) i t. r. skwitował brata jej, Jana Smoszewskiego, z 200 zł. (Ws. 12 k. 210b, 224v), ona zaś skwitowała w r. 1594 tego brata z dóbr rodzicielskich (Ws. 13 k. 15v). Jan od Janusza Łubowskiego wydzierżawił w r. 1608 pod zakładem 600 zł. Smyczynę Starą i Nową w p. wsch. (Ws. 25 k. 149v). Oboje małżonkowie od Piotra z Wierzbna Pawłowskiego w r. 1617 nabyli wyderkafem za 2.000 złp. trzy puste role kmiece z dwoma placami i folwarkiem, z dwoma zagrodami i dwu kmieciami w Nowejwsi p. wschow. (Ws. 205 k. 110). Zawierali z tym Pawłowskim w r. 1618 kontrakt pod zakładem 2.000 zł. (Ws. 31 k. 457). Nie żył już Jan w r. 1620, a owdowiała Zofia kasowała wtedy uzyskaną niegdyś w grodzie wschowskim oprawę posagu, zaś od córki Anny i jej męża Łukasza Pigłowskiego dostała zapis 300 złp. długu (P. 1004 k. 984v. 985v, 1017 k. 548v). Oboje Pigłowscy żyli jeszcze w r. 1651.
Adam Mystkowski, Mysłkowski, nie żyjący już w r. 1739, mąż Marcjanny Kąsinowskiej, córki Stanisława i Marianny Wojciechowskiej (Kc. 139 k. 97v), żyjącej jeszcze wtedy (ib. k. 300v). Ewa Mystkowska, Mysłakowska, żona Marcina Białego, nie żyjącego już w r. 1773, nie żyła sama 1776 r. Joanna Mystkowska, w r. 1800 żona Pawła Goczałkowskiego, posesora dwóch części Żołcza. "Wielm." panna Julianna Mystkowska, pochodząca z Seroczyma w Siedleckim, licząca lat 20, wyszła 1632.14/V. r. za "szl." Franciszka Lewandowskiego, kupca gnieźnieńskiego (LC Św. Trójca, Gniezno).
Mysłowieccy. Wojciech i żona jego Katarzyna Petrykowska, córka Michała i Heleny Wyganowskiej, w r. 1751 uzyskali od Pawła Chrzanowskiego zobowiązanie sprzedania za 200 t. części Żołcza Starego w p. gnieźn. (G. 98 k. 478, 736, 100 k. 635v). Oboje w r. 1774 kwitowali Teodora Kaczkowskiego, posesora Dziećmiarek i Słębowa z 800 złp. po jej rodzicach, zabezpieczonych na tych dobrach (G. 100 k. 635v). Części w Żołczu Starym zwane "Chrzanowszczyzna" mocą kontraktu z 1775.21/VIII. r. sprzedali za 1.200 złp. Maciejowi Miklaszewskiemu (G. 102 k. 74, 74v). Nie żył już Wojciech w r. 1783, kiedy owdowiała Katarzyna kwitowała z 550 złp. Józefa Smoleńskiego, podczaszego halickiego, dziedzica Jelitowa (G. 110 k. 125v). Umarła w Kawiorach 1784.28/XII. r., pochowana w Gnieźnie, w kościele Św. Trójcy (LM Św. Trójca, Gniezno). Ich synowie, Grzegorz, ur. w Żołczu 1757.9/V. r., Andrzej, ur. tamże 1762.10/VIII. r. (LB Jarząbkowo). Z córek, Marianna wyszła w Gnieźnie u Św. Trójcy 1777.22/I. r. za Ignacego Kuszabę Oczosalskiego, żyli oboje w r. 1796, on zmarł 1812.14/XI. r. w wieku lat 86. Franciszka, niezamężna, żyła w r. 1786. Wspomniany wyżej syn Andrzej w r. 1786 od tych sióstr uzyskał cesję ich części z fortuny po matce, znajdującej się u Smoleńskiego, dziedzica Jelitowa (G. 113 k. 151).
Mysłowscy, byli Rawicze wiodący się z Masłowa w ziemi łukowskiej, ponieważ jednak byli i inni M-cy wiodący się z Małopolski, a M-cy spotykani w Wielkopolsce pochodzenia swego w zapisach sądowych nie określili, nie mogę wszystkich tu podanych uważać za Rawiczów.
Anna, klaryska w Gnieźnie w latach 1555-1568 (P. 1396 k. 305; G. 37 k. 163, 46 k. 27v, 49 k. 44).
Samuel, syn Jana, nieżyjącego już w r. 1655, skwitowany w r. 1640 z 2.000 zł. przez Świętosława i Mikołaja braci z Wierzbna Pawłowskich (Kośc. 302 k. 157). W imieniu własnym i żony Anny Przeuskiej w r. 1650 od Władysława z Pigłowic Manieckiego na trzy lata wydzierżawił Kaleje w p. pyzdr. (Kośc. 302 k. 359). Była ta Anna, córką Marcina, pisarza ziemskiego wschowskiego, i Zofii z Wierzbna Pawłowskiej, i miała sobie zapisane przez matkę 1.000 złp. posagu (P. 1067 k. 312, 1425 k. 465). Mąż w r. 1655 na połowie dóbr oprawił jej tę sumę jako posag (P. 1068 k. 114). Samuel w r. 1663 był podstarościm w Przygrodzicach (LB Wysocko). Anna żyła jeszcze w r. 1672 (Ws. 68 k. 622v), on zaś umarł między r. 1674 a 1676 (Kośc. 305 k. 691v; P. 1094 k. 1156v). Synowie, Aleksander Hiacynt, ochrzcz. 1662.10/VI. r. (LB Wysocko), Przecław. Córka Jadwiga uzyskała w r. 1672 od brata Przecława zapis 1.000 zł. (Ws. 68 k. 622v) i skwitowała go w r. 1674 z tej sumy (Kośc. 305 k. 691v).
Przecław, syn Samuela i Przeuskiej, dzierżawca Goli w r. 1673 (LB Stary Gostyń), mąż Anny Osuchowskiej, córki Zofii z Kucickich 2-o v. Wałowskiej, która to Anna w r. 1674 skwitowała ojczyma Stanisława Wałowskiego i matkę z 2.000 złp., mąż zaś oprawił jej tę sumę jako posag (Kośc. 305 k. 681, 682). Zawierał Przecław w r. 1676 kontrakt z Janem Pierzchlińskim o Trąbinko w p. kośc. (P. 1094 k. 1156v). Ten Pierzchliński ze swą żoną Barbarą Pawłowską mieli na Trąbinku zapisaną sposobem zastawu przez dziedzica tej wsi, Łukasza Koszutskiego, sumę 5.000 złp., z której 4.000 złp. cedowali w r. 1676 małżonkom M-im (ib. k. 1157v). Drugą żoną Przecława była w r. 1682 Jadwiga Naramowska, córka Łukasza i Teresy Rydzyńskiej (P. 1104 k. 468, 1210 V k. 151). Oboje małżonkowie od Stanisława Drachowskiego w r. 1691 nabyli na trzy lata wyderkafem za 6.000 złp. część Ułanowa w p. pyzdr. (P. 1121 II k. 110), a w r. 1693 od Adama, Stanisława i Franciszka braci Rościszewskich brali zastawem na trzy lata za 5.000 złp. Kaczkowo p. kcyń. (P. 1125 k. 166) Przecław od Łukasza Naramowskiego, dziedzica Czarnotek, w r. 1700 uzyskał zapis 900 złp. (P. 1139 X k. 40v). Oboje z żoną w r. 1707 skwitowali Adama Szlichtinga z kontraktu dzierżawy Prusinowa w p. pozn. (P. 1144 k. 202), a w r. 1710 wydzierżawili na trzy lata od Bartłomieja Parczewskiego i Barbary z Kierskich wieś Mirosław p. pozn. (Kc. 134 k. 48v). Nie żył już Przecław w r. 1727, kiedy owdowiała Jadwiga swej córce pannie Róży M-ej zapisywała 2.000 złp. (P. 1210 V k. 151). Nie żyła już w r. 1733 (P. 1238 k. 239). Z pierwszego małżeństwa córka Dorota, ochrzcz. 1673.6/II. r. (LB St. Gostyń). Z drugiej synowie: Michał, Franciszek i Łukasz oraz córki. Z nich, Katarzyna, ochrzcz. 1689.21/III. r. (LB Gozdowo). Helena na krótko przed wstąpieniem do dominikanek poznańskich w r. 1708 uzyskała zapis 1.000 złp. od Anny Duninówny, wdowy po Łukaszu Naramowskim, cześniku wschowskim (P. 1144 k. 327v). Już jako zakonnica (pod imieniem Katarzyny) kwitowała w r. 1722 Bogusława Karczewskiego, dziedzica Czarnotek, z prowizji rocznej od tej sumy 1.000 zł. (P. 1186 k. 73v), zaś w r. 1723 z tychże prowizji kwitowała Ludwikę Kurnatowską, wdowę po tym Karczewskim (P. 1192 k. 43v). Rozalia (Róża), w r. 1729 jeszcze niezamężna (P. 1218 k. 116v), w latach 1733-1748 żona Jana Iłowieckiego, umarła 1761.16/IX. r., mając ponad 60 lat. Wszyscy trzej wymienieni wyżej synowie żyli w r. 1729 (P. 1218 k. 116v), a w r. 1742 po bezpotomnie pomarłych, Michale i Franciszku spadkobierczynią była siostra Róża Iłowiecka (P. 1268 k. 56v, 1291 k. 105). Jak się zdaje, synem Przecława (z której żony?) był też Wojciech, już nieżyjący w r. 1729, mąż Anny Ostaszewskiej, córki Jana i Jadwigi Nieborskiej, żony 1-o v. Andrzeja Rudkowskiego, wtedy jeszcze żyjącej (P. 1218 k. 116v). Zob. tablicę.
@tablica
Jan Kazimierz, syn zmarłego Władysława, mąż Doroty Bujnowskiej, córki Jana i Doroty Wolskiej, która w r. 1686 kwitowała Mikołaja Franciszka Doręgowskiego z 3.000 zł. (P. 1112 VII k. 17v, 24v). Ich syn Jan, ur. w Rękawczynie, ochrzcz. 1688.17/VI. r. (LB Kamieniec). Anna, w r. 1700 wdowa po Łukaszu Siekiel Zdzienickim. Antoni, chrzestny 1703.19/IX. i 1713.14/XII. r. (LB Lubiń). Antoni (może ten sam?) po 24 tygodniach choroby zmarł w Skoraczewie 1716.5/VIII. r. (LM Nowemiasto). Wacław, z Mierosławic (dziś Mirosław) w par. Ujście, zmarł 1714.1/XII. r. (LM Lubasz). Wojciech, bierzmowany 1717.28/XI. r. przez biskupa poznańskiego Szembeka, dostał imię Józef (LB Ujście). Marianna, w r. 1723 żona Zygmunta Miaskowskiego, dziedzica Witakowic. Tomasz i Agnieszka, rodzice Felicjana Serafina, ur. 1781.6/XI. r. (LB Pobiedziska).
Myszakowscy z Myszakowa w p. kon. Małgorzata z Myszakowa w r. 1416 (Py. 3 k. 37v). Bieniak, syn zmarłego Wincentego Furmana, w r. 1448 dziedzic w Myszakowie (Kośc. 18 s. 197). Mikołaj z Myszakowa w r. 1463 kwitował Katarzynę, wdowę po Andrzeju Łukomskim, z uiszczenia jednej grzywny (Kon. 2 k. 72). Jego żoną była w r. 1466 Barbara, która na dwa łany w Myszakowie wniosła 30 grz. (ib. k. 90). Arbitrzy godzili ją w r. 1467 z Maciejem z Łukomia (ib. k. 107). Mikołaj żył jeszcze w r. 1485. Jego rodzonym bratem był Marcin z Myszakowa, mąż Zofii, siostry Urbana z Wardężyna, oboje wtedy już nie żyli. Rodzona bratanica Mikołaja i Marcina, Anna, w imieniu której działał wtedy stryj "dziedzic" w Myszakowie, córka Stanisława M-go, już nie żyjącego, która w r. 1490 chciała przysięgać, iż ojca jej zabił Jan z Wielkiego Szetlewa, a pozostałe po tym ojcu dobra okupują Mikołaj, Stanisław i Marek, bracia z Wielkiego Szetlewa (Kon. 3 k. 55v, 60v). Ta Anna była potem żoną "szl." Jana, sołtysa we wsi królewskiej Głowiewo, i w r. 1501 wspólnie z mężem całą jej część w Myszakowie sprzedali za 9 grz. Andrzejowi M-mu (I. R. Kon. 1 k. 203). Anna połowę części w Myszakowie w r. 1513 sprzedała za 30 grz. Andrzejowi M-mu (I. R. Z. Kon. 6 k. 5v) Wzywał ją t. r. Jan Młodziejowski do uiszczenia się za głowę jego wuja, Wojciecha Kościaneckiego (Py. 24 k. 108v). Ta sołtyska z Głowiewa w r. 1522 sprzedała Marcinowi Jaroszewskiemu Karasiowi, mieszkającemu w Szetlewie, część w tej wsi za 60 grz., a ponadto dała mu część w Szetlewie Wielkim zwaną Smith(?), zapisaną jej jako dług za sumę 4 grz. (I. R. Gr. Kon. 2 k. 15, 16v).
Andrzej z Myszakowa w r. 1489 zobowiązał się uiścić dwie kopy posagu swej bratowej Annie Jaroszewskiej, żonie (wdowie?) brata Wojciecha M-go (I. R. Kon. 1 k. 190v). Anna ta, już wdowa, kwitowała tego szwagra z półtorej grzywny, co wypłacił jej za swego bratanka a jej syna, Jana M-go (I. R. Kon. 1 k. 213v). Andrzej, jak widzieliśmy, od Anny, sołtysowej z Głowiewa, kupił w r. 1501 za 9 grz. jej część w Myszakowie (ib. k. 203), zaś w r. 1513 za 30 grz. połowę jej części tamże (I. R. Z. Kon. 6 k. 5v). Na połowie części Myszakowa w r. 1509 oprawił 30 grz. posagu żonie swej Małgorzacie, córce Wojciecha Kościanieckiego (P. 786 s. 99). Małgorzata, wdowa po Andrzeju, części swe w Myszakowie w r. 1529 sprzedała za 14 grz. Katarzynie, wdowie po Janie Modlibowskim (I. R. Gr. Kon. 2 k. 173).
Jan M., mąż Katarzyny Starczynowskiej, która mocą praw nabytych od męża pozywała w r. 1492 Mikołaja Starczynowskiego o czynsz ze wsi Kokoszki (Py. 168 k. 162). Katarzyna, żona Pawła z Piasków, i Zofia, żona "opatrz." Walentego, obywatela miasta Radziejowa, dziedziczki Myszkowa w p. kon., w asyście Jana Grzymiszewskiego i Marcina Dębołęckiego, stryjów, oraz Mikołaja Wojczyńskiego wuja, rodzonych swoich, części w Myszakowie, odziedziczone po rodzonym stryju Janie Osieńskim, sprzedały w r. 1497 za 90 grz. Jakubowi i Janowi, dziedzicom w Modlibogowicach (P. 1383 k. 140; Kon. 4 k. 54,145). "Szl." Jan (Michał?) zw. Srojka, mieszczanin w Rychwale, mąż Barbary Bogusławskiej, która w r. 1533 wspólnie z siostrami kwitowała Wawrzyńca Bogusławskiego z 60 grz. za głowę Jana Bogusławskiego, zabitego przez Stanisława Bogusławskiego Bieniaka (I. R. Gr. Kon. 2 k. 310). Wraz z tymi siostrami części rodzicielskiej w Bogusławicach p. kon. sprzedała w r. 1535 za 60 grz. Wawrzyńcowi Bogusławskiemu Bieniakowi (P. 1393 k. 755).
Maciej Wardęski zwany M-im na połowie swych części w Mniejszym Wardężynie oprawił w r. 1544 posag 15 grz. żonie Elżbiecie Godziembiance (I. R. Z. Kon. 6 k. 131). Bracia rodzeni, Maciej, Marcin (Marek?) M-cy cz. Wardęscy, pierwszy z nich wspólnie z żoną Agnieszka, cały ogród w Wardężynie Mniejszym w r. 1545 sprzedali za 6 grz. Pawłowi i Felisowi braciom Wardęskim (ib. k. 141v). Marek M., Wardęski, z Wardężyna Mniejszego, syn zmarłego Stefana M-go, swoją część w tej wsi należną mu obok braci, sprzedał w r. 1564 za 20 grz. Janowi Mikołajewskiemu (I. R. Gr. Kon. 4 k. 342v) i t. r. części Wardężyna i Czyżewa za 20(25?) grz. sprzedał bratu rodzonemu Maciejowi (I. Kal. 9 k. 508; P. 1395 k. 289). Maciej Wardęski cz. M. żył jeszcze w r. 1553 (I. R. Gr. Kon. 6 k. 170v).
Myszczyńscy, Miszczyńscy h. Roch I. Mikołaj M. Żyłka z pow. warszawskiego, w grodzie warszawskim w r. 1566 cedował swe prawo do wsi Pielaszkowo (dziś (Pilaszków) w pow. błońskim synowi Piotrowi, który w r. 1567 ustąpił je z kolei swej żonie Annie Wolskiej (I. R. Kon. 16 k. 336). Jan, mąż Anny Dorpowskiej, która w r. 1594 brata swego Adama skwitował z posagu i wyprawy (N. 162 k. 81v).
Stanisław, syn Macieja, nie żyjącego już w r. 1626 (I. Kon. 44 k. 424), od małżonkow Erazma Książyńskiego i Anny Wolskiej w r. 1611 brał zastawem za 800 złp. części Bieganina w p. kal. (I. Kal. 77a s. 554) zaś w r. 1612 kupił od nich te części za 3.000 zł. (R. Kal. 8 k. 137v). Od Piotra Rososkiego, jako opiekuna Piotra i Adama braci Napruszewskich, synów zmarłego Marcina a swoich opiekunów, w r. 1612 wydzierżawił za 470 zł. części ich w mieście Sobótka (I. Kal. 78 s. 1111). W imieniu własnym oraz Sylwestra i Anny, swych dzieci zrodzonych z pierwszej żony, nie żyjącej już Małgorzaty Rososkiej, która była 1-o v. żoną wspomnianego wyżej Marcina Napruszewskiego, części w Sobótce, spadłe na nich po matce, zobowiązał się w r. 1613 sprzedać za 1.100 zł. pasierbowi Piotrowi Napruszewskiemu. Te części zmarła Małgorzata kupiła była od Mikołaja Tymienieckiego, podstarościego wieluńskiego (R. Kal. 8 k. 263). Dopełnił tego zobowiązania w r. 1617 (R. Kal. 9 k. 94). Części Bieganina w r. 1617 sprzedał za 4.000 zł. Jerzemu Czermińskiemu (R. Kal. 9 k. 68v). Druga jego żona, Katarzyna Masłowska, w r. 1618 skasowała swe prawa na częściach tych dóbr (I. Kal. 84 s. 1644). Stanisław trzymał zastawem od Piotra Gniewosza z Wnorowa Nowąwieś w p. kal. i w r. 1618 dobra te wydzierżawił owemu Gniewoszowi (ib. s. 1543). Od Jakuba Masłowskiego kupił był w grodzie wieluńskim części we wsi Brzoza, zaś w r. 1620 odprzedał mu je z powrotem za 4.000 zł. (R. Kal. 9 k. 439). Uzyskał w r. 1626 zapis 2.000 zł. długu od Wacława Leszczyńskiego, kanclerza wielkiego koronnego (I. Kon. 44 k. 424). Trzymał w sumie 7.000 zł. zastawem od synów kanclerza, ks. Andrzeja, proboszcza łęczyckiego i kanonika krakowskiego, oraz Władysława Leszczyńskich wsie Czerminko i Pojednica w p. kal., a scedował ów zastaw przed r. 1632 Aleksandrowi Doruchowskiemu i Annie z Kosowskich (R. Kal. 1 k. 393v). Od Tyburcego Złotnickiego, chorążego kaliskiego, w r. 1638 wziął w zastaw za 10.000 zł. wieś Smuszewo (I. Kal. 104b s. 1194). Nie żył już w r. 1641, a nie żyła wtedy i jego druga żona (ib. 107 s. 1140; P. 166 k. 876v). Z pierwszej żony syn Sylwester i córka Anna, żyjąca w latach 1613-1620 (R. Kal. 8 k. 263, 9 k. 433). Z drugiej żony były córki. Z nich, Małgorzata, w r. 1641 żona Stanisława Brodnickiego, pisarza grodzkiego wieluńskiego. Florentyna, 1-o v. w latach 1641-1652 żona Andrzeja z Kaliszkowic Załuskowskiego, 2-o v. w latach 1669-1677 za Wojciechem Biernackim, nie żyła już w r. 1685. Obie w r. 1641 należały do spadkobierców przez matkę Doroty ze Skomlina, żony Wojciecha Staniszewskiego (P. 166 k. 876v) Florentyna w r. 1669 występowała jako jedyna ze spadkobierczyń siostry swej matki, Małgorzaty z Masłowskich 1-o v. Jączyńskiej, 2-o v. Łayszczewskiej, kasztelanowej sochaczewskiej (R. Kal. 15 k. 54v).
Sylwester, syn Stanisława i Rososkiej, w r. 1638 kwitował Andrzeja Orzelskiego ze 100 zł. rocznego czynszu od sumy 1.000 zł., zapisanych przez zmarłą Annę z Marszałków, żonę zmarłego Mikołaja Tymienieckiego, wojskiego wieluńskiego, na wsi Marszałkowy, jak również Rososkich, synów Piotra, dziedzica w Marszałkowicach (I. Kal. 104b s. 1778). Żonie swej Dorocie Lipskiej, córce Prokopa i Urszuli z Łagowca Sczanieckiej, oprawił w r. 1642 posag 5.000 zł. (R. Kal. 12 k. 373). Oboje małżonkowie dokonali w r. 1646 wzajemnej donacji ruchomości (R. Kal. 13 k. 264). Dorota miała swój posag oprawiony na sumie zastawnej 10.000 zł., danej przez Władysława ze Szczodrzykowa Gądkowskiego na wsi Szadek i części wsi Pamięcino p. kal. (I. Kal. 125 s. 1434). Sylwester, bezpotomny, umarł w r. 1647, a Dorota już t. r. była 2-o v. żoną Jana Korzbok Zawadzkiego i kasowała swe dożywocie otrzymane od pierwszego męża (I. Kal. 113 s. 380, 520). Od drugiego męża otrzymała w r. 1678 oprawę 5.000 złp. posagu, podniesionego ze wsi Szadek od Stanisława Koszutskiego (R. Kal. 15 k. 673). Jako jedna ze spadkobierczyń "dziada" Sylwestra M-go, Zofia, córka Wojciecha Wierusz Bielskiego, wdowa po Mikołaju Bąkowskim, swoją część spadku w r. 1686 scedowała Wojciechowi Stanisławowi Załuskowskiemu, synowi Andrzeja i Florentyny M-ej (I. Kal. 143 s. 77). Sprawy związane z podnoszeniem przez spadkobierców Załuskowskich sum po nim ze wsi Szadek i Żerniki ciągnęły się jeszcze w r. 1713 (ib. 159 s. 124).
Zygmunt pozywany w r. 1611 obok innych przez braci Aleksandra Zawiszy o głowę tego ich brata, zabitego przez Bidowskiego i wspólników (P. 145 s. 682). Andrzej żeniąc się z Małgorzatą Domasławską (Damasławską) dał ojcu jej Mikołajowi w r. 1623, jeszcze przed ślubem, zobowiązanie, iż po odebraniu 600 zł. jej posagu, oprawi jej tę sumę (Kc. 19 k. 3). Od Mikołaja Damasławskiego i Zofii ze Staręskich, teściów swych, w r. 1625 wspólnie z żoną wydzierżawił część Domasławka (Kc. 19 k. 465v). Zofia i jej mąż Szymon Mierzejewski, nie żyli już oboje w r. 1697.
Franciszka, żona Wojciecha Goszczyńskiego, już nieżyjącego w r. 1700 (I. Kal. 154 s. 154). Anna (pisana niekiedy Myszczowską, Myszkowską), żona Jerzego Korczak Biernawskiego, oboje już nieżyli w r. 1711 (P. 1146 II k. 42, 1191 k. 281). Ojciec Piotr, prepozyt Filipinów na Śródce, umarł 1765.27/VIII. r. (LN Św. Małgorzata, Pozn.). Brat jego, którego imienia nie znam, był mężem Marianny Staneckiej. Ta zmarła u córki w Lechlinie 1771.4/VII. r., mając 67 lat, pochowana u Filipinów na Śródce (LM Lechlin). Owa córka Elżbieta była żoną Józefa Radeckiego, posesora Lechlina. Jako współspadkobierczyni zmarłego stryja prepozyta występowała w r. 1776 obok rodzonego brata "spect." Mikołaja M-go (P. 1353 k. 463v). A więc ci M-cy byli chyba mieszczanami, nie szlachtą?
Eleonora, nie żyjąca już w r. 1766, żona 1-o v. Adama z Opolska Piwy, 2-o v. Kazimierza Kurcewskiego. Pani Agnieszka umarła w Przygodzicach 1770.2/VIII. r., pochowana u Reformatów w Kaliszu (LM Wysocko). Anna, żona Józefa Zberkowskiego, nie żyjącego w r. 1787.
Przeglądanie 754 pozycji zakresu Morawscy - Myśniewscy.
30313233[34]35363738
