Przeglądanie 754 pozycji zakresu Nabielscy - Nieniewscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona11121314[15]16171819Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Nabielscy - Nieniewscy
Naramowscy h. Łodzia
I) Adam, syn Jerzego i Chwałkowskiej, wraz z bratem skwitowany w r. 1614 przez szwagra Łowęckiego z 3.000 złp., którą to sumę ich ojciec zapisał mu był w posagu za córką Barbarą (P. 992 k. 372v). Od Jana Dobczyńskiego w r. 1618 nabył wyderkafem za 4.000 zł. części wsi Noskowo i pustki Kaplica oraz całą wieś Zalesie w p. pyzdr. (P. 1411 k. 124). Od brata Jerzego w r. 1619 kupił za 4.000 złp. części Naramowic (ib. k. 343v). Od Abrahama Ciświckiego, kasztelana śremskiego, i jego dzieci zrodzonych ze zmarłej Anny Rydzyńskiej, w r. 1631 nabył wyderkafem za 7.000 złp. Tarchalin w p. kośc., dobra macierzyste owych dzieci (P. 1417 k. 316v). Od Sebastiana z Drogoszewa Dębickiego, burgrabiego ziem. gnieźnieńskiego, w r. 1635 kupił wyderkafem za 3.000 złp. Samoklęski Wielkie i Małe w p. kcyń. oraz młyn Tur w p. bydg. (P. 1418 k. 593). Od Ewy Radwanowskiej, żony Stefana Rożnowskiego, w r. 1637 kupił wyderkafem za 10.000 złp. Brzeźno i Radwanki w p. kcyń. (P. 1419 k. 127). Przyszłemu zięciowi, Wojciechowi Chudzyńskiemu, w posagu za córką Marianną w r. 1641 zapisał dług 2.000 złp. (P. 1043 k. 140v). Dziedzic Krzesin w r. 1642 (P. 167 k. 302), jednak formalnego kupna Krzesin Wielkich w p. pozn. za 15.000 złp. od Jana z Bukowca Dąbrowskiego dokonał dopiero w r. 1643 (P. 1421 k. 7v), po czym zaraz wieś tę za 5.000 złp. sprzedał Dąbrowskiemu wyderkafem (ib. k. 10). Od zięcia Eremiana (Regimiana) Nieżychowskiego w r. 1652 uzyskał prolongatę w uiszczeniu się z 2.000 złp. posagu za córką Barbarą i w spłacie 1.000 złp. długu (P. 1064 k. 284v). Zobowiązał się w r. 1653 swoją część w Naramowicach dać w dziale synowi Łukaszowi (Ws. 56 k. 400v). Potem decyzję zmienił i temu synowi w r. 1654 sprzedał za 24.000 złp. Krzesiny, a robił to, "aby w przyszłości uniknąć nieporozumień między synami Łukaszem i Franciszkiem" (P. 1067 k. 585). Zaraz potem swoją część w Naramowicach sprzedał za 24.000 złp. synowi Franciszkowi. Zapewne już nie żył 1658.3/III. r. (LC Szamotuły), nie żył napewno w r. 1661 (P. 1072 XI k. 594v). Żoną jego była Krystyna Bielejewska, córka Andrzeja i Zofii Grabowieckiej, za którą w r. 1616 od jej owdowiałej matki wziął 500 zł. wyprawy (P. 996 k. 334v). Była Krystyna w r. 1633 współspadkobierczynią brata Zygmunta Bielejewskiego, posiadacza sołectwa w Domachowie (Kośc. 297 k. 83v). Od męża w r. 1654 uzyskała w dożywocie Śmiełowo koło Szamotuł (P. 1607 k. 593). Tam spisała testament 1661.8/III. r. zlecając pochować swe ciało w Poznaniu u Karmelitów Bosych. Umarła t. r. (P. 187 k. 205). Synowie, Łukasz i Franciszek. Z córek, Jadwiga wyszła w r. 1638 za Kaspra ze Smogorzewa Miaskowskiego, była wdową w r. 1647, umarła między r. 1686 a 1692. Marianna zaślubiła we dworze ojcowskim w Naramowicach 1641.11/II. r. Wojciecha Chudzyńskiego, zabitego w Dobczynie 1661.8/XII. r. przez zięcia, Stefana Pierzchlińskiego, sama umarła między r. 1679 a 1685. Barbara, ur. około 1625 r., w r. 1649 narzeczona Eremiana (Remigiana) Nieżychowskiego, wyszła zań w Naramowicach 1650.17/VII. r., nie żyła już w r. 1700. Konstancja, jeszcze niezamężna w r. 1653 (Ws. 56 k. 403), była w latach 1661-1662 żoną Władysława Zdzychowskiego, a w r. 1676 wyszła 2-o v. za Kazimierza Dunin Wolskiego, umarła między r. 1686 a 1694. Teresa, ur. w Naramowicach, ochrzcz. 1637.26/VII. r. (LB Św. Wojc., Pozn.), zaślubiła we dworze w Śmiełowie 1658.3/III. r. Andrzeja Mieszkowskiego, a czasem podsędka potem siędziego ziemskiego poznańskiego, umarła między r. 1691 a 1694. Nie wiem, czy córka tej pary małżeńskiej, ochrzczona bez podania imienia 1633.10/VII. r. (ib.) to jedna z powyższych?

(I) Łukasz, syn Adama i Bielejewskiej, jak widzieliśmy, najpierw w r. 1653 uzyskał od ojca zobowiązanie dania w dziale części Naramowic, potem w r. 1654 nabył od tego ojca Krzesiny. Wspólnie z bratem w r. 1661 pozywali siostry swe, Mieszkowską, Chudzyńską, Miaskowską, Nieżychowską i Zdzychowską (P. 186 k. 46). Uiścił w r. 1663 szwagrowi Mieszkowskiemu 1.500 zł. na poczet 3.000 zł. posagu siostry Teresy, który to posag winni byli wspólnie z bratem wypłacić (P. 1424 k. 292v). Od Franciszka Tworzyjańskiego w r. 1673 kupił za 45.000 złp. Czarnotki, Ociosnę i połowę Kępy Wielkiej w p. pyzdr., wraz z pustką Chełchy, ponadto połowę Kaszewa i Zajezierza w tymże powiecie (P. 1426 k. 493). Dla zabezpieczenia przyszłości swych synów, Władysława, Łukasza i Zygmunta, wieś Krzesiny dał w r. 1682 synowi Władysławowi w dziale braterskim za sumę 24.000 złp. (P. 1104 k. 468). Wraz z tymi synami i sługami pozywany był w r. 1682 przez Adama Molskiego o zbrojny najazd na kościół w Niezamyślu, dziś Zaniemyślu (Py. 155 s. 93). Pozywał w r. 1683 Łukasza, dziedzica Czarnotek, sąsiad jego Sebastian Osiecki, chorąży brzeski kujawski, posesor Brodowa i Młodzikowa (Z. T. P. 33 s. 443). T. r. od Chryzostoma Koczorowskiego, dziedzica Napruszewa, dostał kmiecia z tej wsi, obecnie przebywającego w części Kępy Wielkiej, dziedzicznej Łukasza (ib. s. 91). Nie żył już w r. 1684 (P. 1107 VI k. 6). Żeniąc się z Teresą z Wierzbna Rydzyńską, córką Gabriela, dostał w r. 1653, przed ślubem, od jej brata Łukasza Rydzyńskiego zapisa 10.000 zł. długu (Ws. 56 k. 404v). Na połowie Krzesin w r. 1654 oprawił tej żonie powyższą sumę jako posag (P. 1607 k. 593v). Żyła ona jeszcze w r. 1671. Druga żona Łukasza, Marianna Drogoszewska, wdowa 1-o v. po Andrzeju Białęskim, będąc już wdową i po drugim mężu kwitowała w r. 1684 swych pasierbów, Łukasza i Zygmunta N-ch (P. 1107 VI k. 6). Synowie zrodzeni z Rydzyńskiej: Władysław, Łukasz i Zygmunt. Z córek z pierwszej żony, Jadwiga, w latach 1682-1710 żona Przecława Mysłowskiego, wdowa w r. 1727, nie żyła już w r. 1733. Anna pod imieniem Heleny dominikanka (katarzynka) poznańska w r. 1682 (P. 1104 k. 468), miała od ojca zapis 1.000 złp. (P. 1138 III k. 116). Była przeoryszą w r. 1714 (P. 1148 I k. 20), umarła w Poznaniu 1725.23/VIII. r. (Nekr. Dominikanek, Pozn.). Zofia, w latach 1687-1718 żona Szymona Karskiego, nie żyła już w r. 1737. Barbara, w latach 1694-1699 żona Kazimierza Zdzychowskiego, wdowa w r. 1700, 2-o v. żona Ludwika Bielawskiego, nie żyła już w r. 1722. Najmłodszy z synów, Zygmunt wspomniany w r. 1682 (P. 1104 k. 468). Uzyskane z działów z braćmi części wsi Czarnotki i Ociosna oraz połowę Kępy Wielkiej sprzedał w r. 1687 za 20.000 zł. bratu Łukaszowi (P. 1114 XI k. 43v). W latach 1705-1714 mieszkał w Ciszkowie w p. pozn. (LB Lubasz).

1. Władysław, syn Łukasza i Rydzyńskiej, od ojca, jak już wiemy dostał w dziale za 24.000 złp. Krzesiny. Dobra te sprzedał w r. 1700 za 36.000 złp. Janowi N-mu, synowi Stanisława (P. 1138 III k. 116). Od Pawła Działyńskiego, kasztelanica chełmińskiego, w r. 1700 kupił za 26.470 złp. wsie Rogalino, Wielewicz i Wielewiczek w p. nakiel. (P. 1138 III k. 103). Nie żył już 1706.23/VII. r. (N. 192 s. 180). Żonie Barbarze Romiejewskiej (Rumiejewskiej), córce Kazimierza, wojskiego wschowskiego, i Zofii Korzeniewskiej, w r. 1686 na Krzesinach oraz na połowie wszystkich swych dóbr oprawił 11.000 złp. posagu (P. 1111 IV k. 79), a w r. 1700 po sprzedaży Krzesin oprawę tę przeniósł na połowę dóbr (P. 1138 III k. 116). Będąc już wdową, jako dożywotnia posesorka Rogalina, Wielewicza, Wielewiczka, wsie te w r. 1706 pod zakładem 900 t. wydzierżawiła Aleksandrowi Mroczyńskiemu i żonie jego Magdalenie z Osłowskich (N. 192 s. 180). Nie żyła już w r. 1711 (N. 193 s. 85). Synowie, Jan i Marcin. Z córek, Anna, nieletnia w r. 1711 (ib.), w latach 1721-1738 żona Marcina Zbierzchowskiego, 2-o v., krótko po 1740.26/XII. r., wyszła za Wojciecha Mierzejewskiego. Oboje żyli jeszcze w r. 1755. Ludwika, nieletnia w r. 1711 (ib.), jeszcze niezamężna w r. 1726 (N. 202 k. 223v), a latach 1731-1733 żona Pawła Kęszyckiego, nie żyła już w r. 1742.

1) Jan, syn Władysława i Romiejewskiej, jako opiekun młodszego nieletniego rodzeństwa w r. 1711 roborował skrypt na 9.500 t. Janowi i Justynie z Krupieckich Mroczyńskiej (N. 193 s. 85). Wraz z siostrami spadłe po ojcu sumy wyderkafowe na dobrach Rogalino, Wielewicz i Wielewiczek w r. 1726 cedował Józefowi Potulickiemu, staroście borzechowskiemu (N. 202 k. 223v). Wspólnie z bratem Marcinem sumę 1.000 złp., pozostawioną przez ojca na gruncie Krzesin przy sprzedaży tej wsi, cedował w r. 1733 swemu synowi Zygmuntowi (P. 1238 k. 90v). Umarł w Bzowie 1738.6/III. r., mając lat 50 (LM Lubasz). Jego żoną była w r. 1724 Teresa Bieganowska, córka Romana i Marianny Rogalińskiej, wdowa 1-o v. po Antonim Dąbrowskim (N. 202 k. 40, 101v). Żyła ona jeszcze w r. 1755 (N. 211 k. 161), a może i w r. 1758 (ib. k. 284v), nie żyła już w r. 1763 (P. 1336 k. 6). Synowie: Antoni, ur. w Chrostowie, ochrzcz. 1728.31/XI. r. (LB Ujście), o którym nic więcej nie wiem, zapewne młodo zmarły, Stanisław i Zygmunt, o których niżej. Córki: Barbara, Ludwika i Wiktoria, nieletnie w r. 1746 (P. 1283 k. 31). Z nich, Ludwika żyła jeszcze w r. 1758, wtedy niezamężna (N. 211 k. 284v)

(1) Stanisław (Stanisław Józef), syn Jana i Bieganowskiej, ur. w Chrostowie 1730.9/V. r. (LB Ujście), plenipotent matki w r. 1755 (N. 211 k. 161). Od Joanny Bielawskiej, rodzącej się z Barbary N-ej, ciotecznej siostry swego ojca, wdowy po Janie Nowickim, uzyskał w r. 1775 cesję jej macierzystego spadku (P. 1352 k. 174v). Chyba identyczny z tym Stanisławem był Stanisław zmarły jako "przybysz" w Bolewicach 1791.15/X. r. (LM Lwówek). Zapewne też ten sam Stanisław zaślubił w Poznaniu 1757.11/VIII. r. Petronellę Starzędzką (LC Św. Maria Magdal., Pozn.), a 1760.14/V. r. świadkował przy ślubie Szymona Starzęckiego (LC Św. Mikołaj, Pozn). Stanisław (wciąż chyba ten sam?) w r. 1782 mianował swym plenipotentem syna Zygmunta (P. 1359 k. 575). Petronella żyła jeszcze 1789.5/VII. r. (LB Św. Trójca, Gniezno).

(2) Zygmunt, syn Jana i Bieganowskiej, jak już wiemy w r. 1733 uzyskał od ojca i stryja Marcina cesję sumy zabezpieczonej na Krzesinach. Zawierał w r. 1743 komplanację ze swymi stryjami, rodzonym Marcinem i stryjecznym Wojciechem, synem Łukasza (P. 1271 k. 56). Występował obok stryja Marcina jako współspadkobierca Zygmunta N-go, brata swego dziada Władysława (P. 1283 k. 31).

2) Marcin, syn Władysława i Romiejewskiej, cześnik bobrownicki 1767 r. (Py. 158 k. 307), ale jego syn nazwany w r. 1792 "łowczycem inowrocławskim" (I. Kon. 84 k. 235), był więc Marcin zapewne i tym łowczym. Nieletni w r. 1711 (N. 193 s. 85), pozwany w r. 1723 wraz z braćmi Mysłowskimi i innymi przez Bnińskich (Z. T. P. 42 k. 331). Działał w r. 1729 jako pełnomocnik Jana Stanisława Falęckiego (N. 203 k. 37). Od Jana Siedleckiego w r. 1732 kupił za 25.000 t. połowę wsi Mościska i folwarku Kostrzynek(?) w p. nakiel. (N. 205 k. 98v). Wspólnie z żoną od Jana Stanisława Falęckiego, burgrabiego grodz. chełmińskiego, w r. 1732 brał zastawem na trzy lata za 24.000 t. Gogolino w p. bydg. i Mierucino w p. nakiel. (ib. k. 106). Od Bogusława Kurnatowskiego uzyskał w r. 1733 (wedle kontraktu z r. 1732) zobowiązanie sprzedania za sumę 15.000 t. części wsi Mościska zwanych "Dąbrowszyzną" w p. nakiel. (ib. k. 191v, 194). Oboje z żoną zastawni posesorowie Gosławic z przyległościami, uzyskali w r. 1741 intromisję do tych dóbr, to jest Gosławic, Lichenia i Pątnowa(?) w p. kon., wedle kontraktu zastawnego z 15/X. t. r., spisanego pod zakładem 18.000 zł. z Konstancją z Dąmbskich Kadzidłowską (I. Kon. 77 k. 242). Był w r. 1738 zastawnym posesorem Skoraczewa w p. nakiel. i Grąblina (Grądlina) w p. kon. (I. Kon. 77 k. 105). Jako współspadkobierca stryja Zygmunta, działając w imieniu własnym i dzieci po bracie Janie, cedował w r. 1746 Stanisławowi Poniatowskiemu, wojewodzie mazowieckiemu, sumę 52.375 złp., z sumy oryginalnej 64.886 złp. (P. 1283 k. 31). Podpisał 1767.29/V. r. konfederację województw kujawskich (Dz. Z. Kuj. V 241). Nie żył już w r. 1773 (I. Kon. 80 k. 253). Był w r. 1731 mężem Barbary Chrząstowskiej, córki Antoniego, kasztelanica nakielskiego, potem kanonika gnieźnieńskiego, i Marianny Kadzidłowskiej (P. 1231 k. 17), po matce, obok rodzeństwa, współdziedziczki miasta Kazimierza z przyległościami w p. kon. (I. Kon. 76 k. 400v), które to dobra ona i jej rodzeństwo sprzedali wtedy za 128.000 złp. Serafinowi Żychlińskiemu, staroście stawiszyńskiemu (ib. k. 379). Barbara w r. 1732 kwitowała tego Żychlińskiego z 17.223 zł., z tytułu tej transakcji (N. 205 k. 102v). Od męża t. r. uzyskała oprawę posagu 17.000 złp. na połowie dóbr (ib. k. 10). Z nabywcą dóbr kazimierskich Żychlińskim doszło do procesu o tę sprzedaż. Po śmierci jego wdowa, Konkordia z Raczyńskich w imieniu swych dzieci w r. 1738 skwitowała się z procesu z Barbarą N-ą, jej bratem Franciszkiem Chrząstowskim i siostrą Konstancją zamężną Włostowską (I. Kon. 77 k. 104). Dała Barbara w r. 1746 zobowiązanie bratu swemu ciotecznemu, Józefowi Korzbok Łąckiemu, kasztelanicowi kruszwickiemu, iż mu zrezygnuje swe części w dobrach: Gosławice, Maliniec, Pęcław, Lichin, Wielopole, Gogolina, Niesłusz, Murantów, Grójce, Grąblin, Belewo, Pętnów (Pątnów), Łężyn oraz Kościeszki, te ostatnie w p radziej., przypadłe jej ze spadku po dziadzie Janie Kadzidłowskim, podkomorzym inowrocławskim (I. Kon. 78 k. 33). Od męża w r. 1747 uzyskała na połowie dóbr oprawę 17.233 złp. posagu (N. 210 k. 229v). Nie żyła już w r. 1760, kiedy mąż jako pan sumy zastawnej na Konecku w p. brzeskim, synowi Ignacemu oraz córkom, Marcjannie, Konstamcji i Teresie, zapisał należną po matce sumę 8000 złp. (I. Kon. 79 k. 201v). Spośród tych córek, Marianna była już wtedy żoną Jana Bobolewskiego (Boboleckiego?). Konstancja wówczas jeszcze niezamężna, a dalszych jej losów nie znam. Teresa, podawana do chrztu przez babkę Konstancję z Dąmbskich Kadzidłowską, podkomorzynę inowrocławską, dostała od niej w r. 1745 zapis 6.000 złp. (ib. 77 k. 377). Była 1-o v. żoną Józefa Kiełczewskiego, a 2-o v. w latach 1785-1793 Ignacego "Pogończyk" (Ogończyk) Kamińskiego, pisarza grodzkiego inowrocławskiego.

Ignacy, syn Marcina i Chrząstowskiej, wspomniany w r. 1760, dzierżawca dóbr Murzyn (dziś Murzynno) w p. inowrocł. w r. 1771 (LB Branno), w latach 1771-1774 dzierżawca dóbr Otoczno w p. gnieźnieńskim (LB, LC Staw), od Rocha Śliwnickiego i Agnieszki z Kotarskich wespół z żoną w r. 1773 nabył za 60.000 zł. Wrzącę Wielką w p. kon. (I. Kon. 80 k. 253). Od Heleny Będorskiej, wdowy po Adamie Zakrzewskim, wydzierżawił wspólnie z żoną w r. 1776 na trzy lata za 8.400 zł. Graboszewa Kościelne cz. Zadworne (Py. 158 k. 507v). Widzimy ich tam w r. 1777 (LB Graboszewo). Ignacy "łowczyc inowrocławski prawa swe odziedziczone po dziadkach, Antonim Chrząstowskim, kasztelanicu nakielskim, i Mariannie z Kadzidłowskich, do dóbr Olekszyno, Rybno, Jagniewice, jak też do pustek Wola i Witkowice cedował w r. 1792 Ksaweremu Wiesiołowskiemu (I. Kon. 84 k. 235). Pierwszą jego żoną była w latach 1771-1788 Marcina (Marianna) Kotarska, córka Michała i Marianny Lisowskiej (LB Branno; I. Kon. 83 k. 337). Druga żona Ignacego, Teodora Kicka, siostra Bartłomieja, burgrabiego grodzkiego łęczyckiego, kwitowała w r. 1787 męża z 5.000 zł. długu zapisanego jej 4/V. t. r. (ib. 84 k. 160v). Córka Ignacego i Kotarskiej, Faustyna była w r. 1788 żoną Adama Witowskiego, chorążego wojsk koronnych.

2. Łukasz, syn Łukasza i Rydzyńskiej, podczaszy wschowski w r. 1702 (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), potem cześnik wschowski (P. 1144 k. 327v). Występował obok braci i ojca w r. 1682 (P. 1104 k. 468; Py. 155 s. 93). Wspólnie z bratem Zygmuntem dobra Czarnotki, Ocisnam i Kępa w p. pyzdr. w r. 1687 wydzierżawili na trzy lata pod zakładem 8.000 złp. Krzysztofowi Mieszkowskiemu, pisarzowi ziemskiemu wschowskiemu (P. 1113 IV k. 58). T. r. Łukasz od tego brata kupił za 20.000 złp. przypadłe Zygmuntowi w dziale między nimi przeprowadzonym części wsi Czarnotki, Ociosna oraz połowę Kępy Wielkiej p. pyzdr. (P. 1114 XI k. 43v). Szwagrowi Mysłowskiemu zapisał w r. 1700 sumę 9.000 złp. (P. 1139 X k. 40v). Żył jeszcze 1702.7/VII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), nie żył już w r. 1708 (P. 1144 k. 327v). Żoną jego była Anna Izabela Duninówka córka Wojciecha i Izabeli Dembińskiej, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1691 (P. 1121 I k. 41v). Była ona siostrą i jedyną spadkobierczynią Jerzego Dunina i z tego tytułu Łukasz po odebraniu od Pawła Działyńskiego, wojewodzica kaliskiego, dziedzica Runowa i Pierzchna, sumę 20.460 zł. oprawił w r. 1694 żonie na połowie dóbr. Była ta suma częścią długu 42.000 złp., który zmarły Zygmunt Działyński, wojewoda kaliski, zapisał w r. 1681 wyderkafem ojcu i bratu Anny na wspomnianych wyżej dobrach (P. 1128 XIII k. 105). Będąc już wdową, w r. 1708 zapisała 1000 złp. siostrzenicy męża, Helenie Mysłowskiej, idącej do klasztoru dominikanek poznańskich (P. 1144 k. 327v). Wyszła 2-o v. za Egiduzsza Egidiusza Bardskiego, wdową po którym była w r. 1713, kiedy zapisywała swemu przyszłemu, trzeciemu już mężowi, Franciszkowi Orzelskiemu 10.000 t. na swych oprawnych Czarnotkach i Kępie (Ws. 77 IX k. 28v). Zapisała mu jeszcze t. r. 500 zł. (Kośc. 311 s. 98), zaś w r. 1714 znów 2.000 zł. (I. Kal. 159 s. 260). Jego żoną była dopiero w r. 1715 (P. 1149 I k. 212v), a nie żyła już w r. 1717 (P. 1152 k. 46v). Synowie, Wojciech, o którym niżej, i Stanisław, ochrzcz. 1702.7/VII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zapewne zmarły młodo. Córka Barbara, wspomniana w r. 1717 (P. 1152 k. 46v), kwitowała w r. 1722 Bogusława Karczewskiego, dziedzica Czarnotek, z prowizji od sumy 3500 złp. zapisanej przezeń w r. 1717, kiedy kupował te dobra (P. 1186 k. 74). Kwitowała znów w r. 1725 wdowę po tym Karczewskim Ludwikę Kurnatowską z prowizji rocznej od tej swej sumy posagowej, zabezpieczonej na Czarnotkach (P. 1201 k. 85v). Dzierżawiła w latach 1750-1754 Sady w p. pozn. (LB Lussowo). Jedyna spadkobierczyni brata Wojciecha, posesora Sadów, w r. 1753 (P. 1310 k. 79). Sumę 1.340 t., zapisaną bratu przez Stanisława Floriana N-go, starostę ujskiego i pilskiego, cedował w r. 1754 Stanisławowi N-mu, synowi swego stryjecznego brata Jana (P. 1313 k. 217). Dobrogosta Karczewskiego, dziedzica Czarnotek, skwitowała w r. 1758 z sumy 3.500 złp., t. r. z całego swego kapitału na tej wsi (P. 1325 k. 135v). Posesorka Izdebna w r. 1761 (LB Chrzypsko), t. r. prawa do sum po bracie Wojciechu scedowała bratankowi Stanisławowi N-mu (P. 1331 k. 3). Umarła w Izdebnie w r. 1762, pochowana u Dominikanów w Poznaniu (A. B. Sieraków, W. 60).

Wojciech, syn Łukasza i Duninówny, ur. około 1695 r., pułkownik chorągwi usarskiej królewicza w r. 1725 (I. Kal. 161 s. 121), ale w r. 1736 nazwany tylko towarzyszem chorągwi pancernej królewicza Ksawerego (N. 206 s. 1) i znów w latach 1750-1751 pułkownikiem J.Kr.Mci wojsk koronnych (LB Lussowo). Jako wnuk i spadkobierca Izabeli z Dembian Duninowej, sumę 10.000 złp., zapisaną jej przez męża na Maluszynie w wojew. sieradzkim, cedował w r. 1717 ojczymowi Franciszkowi Orzelskiemu (P. 1152 k. 46v). Wieś Czarnotki i połowę Kępy w p. pyzdr., wedle zobowiązania z r. 1717, sprzedał w r. 1719 za 42.000 złp. Bogusławowi Karczewskiemu (P. 1168 k. 29). Odziedziczywszy po stryju Zygmuncie sumę 64.000 złp. na Ciszkowie w p. pozn., zawierał o to w r. 1720 układ z Michałem Swinarskim, pułkownikiem J.Kr.Mci (Z. T. P. 50 k. 187). Otrzymawszy z testamentu Stanisława N-go, starosty ujskiego i pilskiego, z r. 1731 zapis sumy 20.000 złp., jak również ruchomości po staroście, cedował to w r. 1736 Zygmuntowi N-mu, swemu bratankowi po bracie stryjecznym, który pretensje jego w tej mierze zaspokoił (N. 206 s. 1). Od Stanisława Zbyszewskiego w r. 1744 wydzierżawił pod zakładem 4.260 zł. na trzy lata Ruchocinek w p. gnieźn. (G. 97 k. 515). Umarł tam 1753.17/IV. r. mając lat 58, pochowany w Lussowie w grobie Potockich (LM Lussowo). Cały spadek po nim brała siostra Barbara.

(II) Franciszek, syn Adama i Bielejewskiej, od ojca nabył w r. 1654 za 24.000 złp. część Naramowic (P. 1607 k. 592). Dostawszy prawem kaduka kamienicę w Poznaniu przy ulicy "poprzecznej", wiodącej do kościoła Dominikanów, przypadłą skarbowi prawem kaduka po Żydzie Mojżeszu Wolffie, sprzedał ją za 700 zł. pewnym Żydom poznańskim (P. 1072 XI k. 594v). Od Stanisława Grudzińskiego, starosty rogozińskiego, w r. 1665 nabył wyderkafem za 5.000 złp. na trzy lata części Naramowic (P. 1863 k. 196). Skwitowany t. r. przez szwagra i siostrę, małżonków Mieszkowskich z 3.000 złp., które zapisał był wspólnie z bratem Łukaszem tej siostrze w posagu (P. 1076 k. 467). Od Jana Morawskiego w r. 1676 kupił za 17.000 złp. Krześlice w p. gnieźn. (P. 1427 k. 848). Nie żył już w r. 1684 (P. 1107 II k. 18). Zaślubił w Poznaniu 1660.24/XI. r. Mariannę Skoroszewską, córkę Aleksandra, a wdowę 1-o v. po Stanisławie Sobiejuskim (LC Św. Wojc., Pozn.; Z. T. P. 30 s. 1271). Oprawił jej w r. 1665 na połowie swych części w Naramowicach posag 5.000 złp., odebrany od jej braci, Władysława, chorążego poznańskiego, i Piotra Skoroszewskich (P. 1425 k. 940; 1863 k. 195). Dodał jeszcze w r. 1666 do owej oprawy sumę 500 zł. wypłaconą przez tychże braci (P. 1864 k. 65). Marianna, już jako wdowa, poddanego z Krześlic, wsi swej oprawnej, dała w r. 1687 Janowi Kaczkowskiemu, miecznikowi inowrocławskiemu (P. 1113 I k. 13). Żyła chyba jeszcze w r. 1688 (P. 1116 IX k. 13v), nie żyła już w r. 1693 (P. 1432 k. 523). Synowie, Adam i Walerian, o których niżej, oraz Władysław, pod imieniem Sebastiana w 1684 karmelita bosy (P. 1107 II k. 18). Z córek, Teresa, ur. w Naramowicach, ochrzcz. 1667.20/I. r. (LB Św. Wojc., Pozn.), w latach 1698-1727 żona Jana Krzesińskiego. Zofia (chyba identyczna z Franciszką Zofią, ur. tamże, ochrzcz. 1668.8/III.?), w latach 1693-1698 żona Aleksandra Skoroszewskiego. Barbara, ur. w Łagiewnikach, ochrzcz. 1670.20/I. r. (LB Chojnica), w latach 1700-1704 żona Jana Mielżyńskiego. Wreszcie Anna, ur. w Naramowicach, ochrzcz. 1672.31/I. r. (LB Św. Wojc., Pozn.), zapewne zmarła wcześnie.

1. Adam (Adam Aleksander), syn Franciszka i Skoroszewskiej, ur. w Naramowicach, ochrzcz. 1661.4/XI. r. (ib.). Dostał 1689.5/I. r. prawo dożywotniej wspólnoty na starostwo kościańskie, które to dożywocie miała jego żona (Kośc. 135 k. 391). Jednak starostą kościańskim tytułowany już w r. 1687 (ib. k. 394). Z tytułu tego samego dożywocia starosta ujski i pilski w r. 1689, ale właściwa donacja starostwa ujskiego i pilskiego na rzecz małżonkow N-ch miała miejsce dopiero 1692.18/XI. r. (P. 256 k. 116). Dożywocie dwóch tych starostw za konsensem królewskim cedował w r. 1718 synowi Stanisławowi (N. 200 k. 7, 7v). Kasztelan śremski w r. 1700 (P. 1138 IV k. 10v). Wspólnie z bratem Walerianem a też w imieniu brata karmelity części Naramowic w r. 1684 sprzedali za 15.000 złp. Jadwidze Grodzieckiej, wdowie po Andrzeju Radoszewskim, kasztelanie wieluńskim (P. 1107 II k. 18), ale już w r. 1688 Adam odkupił od niej za 38.000 złp. Naramowice, które ona skupiła była, w części od tych braci, w części od Andrzeja Karola Grudzińskiego (P. 1116 VIII k. 11). Wspólnie z bratem Walerianem Krześlice w p. gnieźn. w r. 1691 sprzedali za 24.000 złp. Katarzynie Cieleckiej wdowie po Wojciechu Tomickim (P. 1122 VII k. 69). Od Melchiora Gurowskiego, kasztelana międzyrzeckiego, Adam w r. 1694 nabył wyderkafem na jeden rok za 60.000 złp. Piotrowice i Krzycko w ziemi wschowskiej (P. 1128 XIII k. 39). Brał udział w r. 1700 w poselstwie do Turcji sprawowanym przez Rafała Leszczyńskiego (P. 1138 IV k. 101). Od Stanisława Leszczyńskiego, wojewody poznańskiego, dostał wiecznością w r. 1701 miasto Czarnków oraz wsie: Dębe, Śmieszkowo, Walkowice, Marianowo, Pianówka (Pijankowo), Góra, Golcz (Gulcz), Białężyn, Huta z folwarkiem Przybychówko, Radom, Brzeźno, Ciszkowo, Goraj, Krucz, Sarbia, Hamer, Nowawieś z Folwarkiem Huta, Radosiewie (dziś Radoszew), Siedliska, Ronowo (Runowo), Jędrzejewo, Trzcianka, Wołowelasy, Malińskie (?), Rychliki, Stradom, Biała, Łomnica z folwarkiem Francek, Walkowice, połowę miasta Człopa i wsi: Krompolt, Barchold (Bukawałt?), Zatom, Gołąza (dziś Golin), Brud(?), Pawłowo, Paruchowo, Komorze, Ruda, Chwałkowo, Raszewy w powiatach pozn., wał., kal. i pyzdr. (P. 1140 II k. 23). Z powyższych dóbr, wsie: Komorze, Ruda, Chwałkowo i Paruchowo w p. pyzdr. t. r. sprzedał za 150.000 zł. Karolowi Rydzyńskiemu, cześnikowi kaliskiemu, sędziemu grodzkiemu poznańskiemu (P. 1140 IV k. 79). Jednocześnie wspólnie z żoną wsie Zatom, Gołąza, młyn zw. Zdrój, Ciszkowo i Goraj w p. pozn. zastawili na trzy lata za 60.000 zł. Janowi Swinarskiemu i Helenie z Jaskóleckich (ib. k. 80). Nie żył już w r. 1725 (Z. T. P. 43 k. 368). Ożenił się w r. 1687 z Katarzyną Grzymułtowską, córką Krzysztofa, wojewody poznańskiego, t. r. (po 12/I.) owdowiała po Andrzeju Gębickim, podkomorzym poznańskim, staroście ujskim pilskim i kościańskim (Kośc. 135 k. 394), dożywotnią posesorką powyższych trzech starostw. Z działu przeprowadzonego w r. 1691 z siostrą Anną Kazimierą, żoną Władysława Czarnkowskiego, wojewodzica poznańskiego, dostały się Katarzynie: suma 72.000 złp. na starostwie pilskim, klejnoty wartości 28.000 złp., suma na Czarnkowie 110.000 zł. Natomiast swoją połowę Stępuchowa, Grzymułtowic oraz wszystkich innych dóbr po ojcu, połowę sum na Niemczynie i Niemczynku winna była zrezygnować siostrze (P. 255 k. 21). Miasto Czarnków z trzema folwarkami, Dębe, Śmieszkowo, Brzeźno, wsie: Marianowo, Huta, Białężyno, Gulcz, Góra, Walkowice, Pijanówka z klucza czarnkowskiego sprzedała w r. 1700 za 140.000 złp. małżonkom Wojciechowi Krąkowskiemu, kasztelanowi krzywińskiemu, i Jadwidze Krzbokównie Łąckiej (P. 1138 IV k. 101). Umarła w r. 1719, pochowana w Czarnkowie 1719.9/VI. r. Nazwana wtedy dziedziczką dóbr czarnkowskich (LM Czarnków). Synowie, Stanisław i Franciszek.

1) Stanisław (Stanisław Florian), syn Adama i Grzymułtowskiej, starosta ujski i pilski wskutek cesji ojcowskiej w r. 1718 (N. 200 k. 7v). Wieś Kotonię ze starostwa ujskiego w r. 1721 wydzierżawił na trzy lata małżonkom Chmielewskim (Ws. 80 k. 26v). Umarł w Człopie 1731.22/IX. r., pochowany 22/XI. w Poznaniu w kościele Św. Wojciecha (K. P. nr 93, 101). Żona jego, Barbara z Siemianowskich, posiadająca na powyższych królewszczyznach prawo wspólnoty, była chrzestną 1735.30/XI. r. (LB Chodzież), a żyła jeszcze w r. 1736 (N. 206 s. 1). Dzieci nie pozostawili.

2) Franciszek, syn Adama i Grzymułtowskiej, pułkownik J.Kr.Mci w r. 1718, ale w r. 1725 nazwany tylko podpułkownikiem (Z. T. P. 43 k. 368) i t. r. generałem J.Kr.Mci (ib. 44 k. 189). Od brata Stanisława uzyskał w r. 1718 skrypt pod zakładem 60.000 t. (N. 200 k. 7). Obaj z bratem w r. 1725 pozywani byli przez Iwańskich (Z. T. P. 43 k. 368).

2. Walerian, syn Franciszka i Skoroszewskiej, ochrzcz. 1662.30/X. r. (LB. Św. Wojc., Pozn.), burgrabia ziemski poznański w r. 1694 (P. 1128 XII k. 70), cześnik wschowski 1699 r. (LB Czarnków), podwojewodzi poznański 1700 r. (P. 1139 X k. 50). Występował obok brata Adama w r. 1684 (P. 1107 II k. 18). Od Jana Dobiejewskiego, brata swej żony, w r. 1694 nabył wyderkafem na rok za 24.200 złp. Parkowo w p. pozn. (P. 1128 XIII k. 70), co było zapewne formą wypłacenia posagu. Od Stanisława Leszczyńskiego, wojewody poznańskiego, działającego w imieniu ojca, Rafała, wojewody łęczyckiego i starosty gen. wielkopolskiego, w r. 1700 brał na dwa lata zastawem za 109.000 zł. miasto Rydzynę, Tarnowo i część Przybyszewa (P. 1139 X k. 50). Nie żył już w r. 1701 (P. 1140 II k. 89). Pierwszej swej żonie, Teresie Rynarzewskiej, córce Wojciecha i Marianny Kłodzińskiej, oprawił w r. 1688 posag 3.500 złp. (P. 1116 IX k. 13v). Żyła jeszcze w r. 1692 (P. 1124 XIII k. 114). Drugiej żonie, Ludwice Dobiejewskiej, córce Wojciecha i Doroty Kierskiej, w r. 1694 oprawił na połowie dóbr posag 15.000 złp. (P. 1128 XIII k. 103v). Ta Ludwika nazwana gdzieindziej córką Pawła (P. 1326 k. 108v). Będąc już wdową, w r. 1701 zawierała układ z bratem męża, Adamem, jako opiekunem dzieci Waleriana pochodzących z obu małżeństw (P. 1140 II k. 89). Utwierdzała w r. 1706 swój testament spisany t. r. we Wschowie 2-o v. za Stanisława Mirowskiego (Mierowskiego), pułkownika J.Kr.Mci (LC Rydzyna). Przed ślubem zapisała mu 20.000 złp. (Ws. 77 IX k. 30), z której to sumy była przez niego kwitowana w r. 1717 (Ws. 158 k. 109v). W imieniu własnym i swych dzieci toczyła w r. 1715 proces z Adamem N-im, kasztelanem śremskim, i jego żoną (ib. k. 42). Mirowski żył jeszcze w r. 1724 (Z. T. P. 42 k. 1053), a Ludwika była już wdową po tym drugim mężu w r. 1730 (Kośc. 165 k. 273), żyła zaś jeszcze w r. 1737 (Kośc. 319 s. 105). Z pierwszej żony miał Walerian syna Adama, wspomnianego w r. 1702 (P. 1142 III k. 87), jezuitę w r. 1720 (Ws. 79 k. 112), i córkę Mariannę, wspomnianą w r. 1702 (P. 1142 k. 87), jeszcze w r. 1715 niezamężną (Ws. 158 k. 42), żonę 1-o v. w latach 1724-1728 Wojciecha Żłobnickiego, wdowę w latach 1731-1737, 2-o v. w latach 1739-1744 żonę Wojciecha Łabęckiego, która spisywała testament w Przysiece 1744.29/XII. r., nie żyła już w r. 1754. Z Dobiejewskiej byli synowie, Józef i Ignacy, o których niżej. Z córek z drugiego małżeństwa, Zofia, wspomniana w r. 1702 (P. 1142 III k. 87) i 1715 r., wyszła 1726.21/X. r. za Krzysztofa Przyjemskiego, podkomorzyca kaliskiego, żyjącego jeszcze w r. 1741, wdowa 1748 r., nie żyła już w r. 1758. Teresa, wspomniana w r. 1702 (P. 1142 III k. 87), być może identyczna z córką tychże rodziców, Teresą Zofią, ur. w Humrze, ochrzcz. 1699.3/X. r. (LB Czarnków), ale ta mogła być równie dobrze identyczna z Zofią Przyjemską. Konstancja wreszcie, wspomniana w r. 1715 (Ws. 158 k. 42) i 1737 (Kośc. 319 s. 105), zaślubiła w Brodach 1739.5/III. r. Ludwika Błociszewskiego, umarła w r. 1774, pochowana 10/IV. w Miejskiej Górce u Reformatów.

1) Józef, syn Waleriana i Dobiejewskiej, wspomniany w r. 1702 (P. 1142 III k. 87) i 1715 (Ws. 158 k. 42). Celem kontynuowania procesu ze stryjem Adamem, kasztelanem śremskim, dla wydobycia fortuny ojczystej, w r. 1720 ustanowił plenipotentami matkę i ojczyma Mirowskiego (Ws. 79 k. 112). Uczestniczył w poselstwie do Moskwy sprawowanym przez Piotra Sapiehę i tam umarł w lipcu r. 1727 (A. B. Wschowa, W. 27).

2) Ignacy (Ignacy Melchior), syn Waleriana i Dobiejewskiej, ur. w Humrze, ochrzcz. 1701.9/I. r. (LB Czarnków), manifestował się w r. 1730 przeciwko matce, jak również przeciw siostrze Przyjemskiej i jej mężowi o zmowę dotyczącą jego mienia (Kośc. 165 k. 273). Posesor wsi Kłoda w r. 1732 (ib. 167 k. 4), zawarłszy w r. 1737 z matką i siostrami kompromis (Kośc. 319 s. 105), z sum na dobrach Leszczyńskiego, Kłoda i Tarnowo t. r. uiścił 8.700 zł. siostrze Przyjemskiej (ib. s. 318) zaś siostrze Żłobnickiej 10.800 zł. (ib. s. 299, 300). Jednocześnie od Macieja Łętkowskiego, stolnika łęczyckiego, wziął w zastaw na trzy lata za sumę 20.000 zł. dobra Tarchalin w p. kośc. (ib. s. 297). Był w r. 1747 posesorem części Łowęcic w p. pyzdr. (Kośc. 323 k. 301v). Od swego teścia, Tomasza Lipskiego w r. 1748 kupił tę wieś za 50.000 złp. (P. 1293 k. 159). T. r. od tegoż Lipskiego za 80.000 zł. kupił Bartoszewice Wielkie w p. kośc. (Ws. 90 k. 47v). Od Stanisława Kołaczkowskiego w r. 1750 kupił część Wojciechowa, ale już w r. 1751 odstąpił od tej transakcji (Z. T. P. 52 k. 194). Łowęcice w r. 1755 wydzierżawił na trzy lata szwagrowi Ludwikowi Błociszewskiemu (Kośc. 327 k. 42). Umarł 1763.21/V. r. (LM Gołaszyn). Jego żoną była Barbara Lipska, córka Tomasza i Konstancji Grzybowskiej, której w r. 1748 oprawił 28.000 zł. posagu (Ws. 90 k. 47v).

II) Jerzy, syn Jerzego i Chwałkowskiej, w r. 1613 kwitował ze 150 złp. Jana Kosmowskiego, pisarza grodzkiego gnieźnieńskiego (G. 72 k. 249). Bratu Adamowi w r. 1619 sprzedał za 4.000 złp. części w Naramowicach (P. 1411 k. 343v). Od Andrzeja Pruszaka Bieniewskiego w r. 1622 nabył wyderkafem za 2.150 złp. Cielmice w p. pyzdr. (P. 1413 k. 646). Mieszkał w r. 1623 w Komorzy p. pyzdr. (LB Nowemiasto). Umarł chyba w r. 1637, bowiem syn ochrzczony 1638.11/I. r. nazwany pogrobowcem (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Żonie Barbarze Pruszakównie Bieniewskiej w r. 1623 oprawił 4.000 złp. posagu (P. 1414 k. 408), a małżeństwem byli już może w r. 1622, kiedy doszło wspomnianej wyżej transakcji o Cielmice. Barbara wraz z synami, Stanisławem, Hieronimem, Adamem i pogrobowcem Jerzym była w r. 1640 pozywana przez Jana Objezierskiego (P. 165 k. 493v). Barbara wspólnie z Krzysztofem Pruszakiem Bieniewskim w r. 1647 nabyli wyderkafem za 10.000 złp. od Andrzeja Zawadzkiego części Objezierza w p. pozn. (P. 1423 k. 278) i t. r. części tejże wsi nabyła ona za taką samą sumę wyderkafem od Zawadzkiego, ale już wspólnie z synami, Stanisławem, Hieronimem i Adamem (ib. s. 406). Żyła jeszcze w r. 1660 (Ws. 59 k. 330v), a umarła chyba w r. 1663, lub krótko przed tą datą (P. 1073 k. 387). Synowie to, jak już wiemy, Stanisław, Hieronim i Adam, o których będzie niżej, oraz pogrobowiec Jerzy, ochrzcz. 1638.11/I. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zmarły dzieckiem, zapewne przed r. 1642. Z córek wymieniony w r. 1652, Anna była w r. 1663 żoną Krzysztofa Wydzierzewskiego, zaś 2-o v. w r. 1668 wyszła za Wojciecha Żółtowskiego i umarła t. r. Teresa, w latach 1653-1663 żona Krzysztofa Sulińskiego, wdowa w r. 1694, nie żyła już 1698 r. Jadwiga, w r. 1669 żona Melchiora Pniewskiego, Katarzyna wyszła 1664.22/VI. za Stanisława Grabskiego, nie żyła już w r. 1677.

(I) Stanisław (Stanisław Kazimierz), syn Jerzego i Pruszakówny Bieniewskiej, może identyczny ze Stanisławem, ochrzczonym 1623.18/V. r. (LB Nowemiasto), choć brak drugiego imienia każe przypuszczać, iż mógł być równie dobrze inny syn tychże rodziców zmarły dzieckiem. Z braćmi, Hieronimem i Adamem (pogrobowiec Jerzy snać już nie żył), od Benedykta Rosnowskiego i Barbary z Komorowskich uzyskali w r. 1641 zapis wyderkafowy sumy 10.000 złp. na Gogolewie w p. kośc., którą to sumę ojcu ich zapisał był wyderkafem na Brzeziu w p. pyzdr. Albracht Baranowski, kasztelan kamieński, zaś stryj Adam N., opiekun tych braci, wypłacił ją małżonkom Rosnowskim (P. 1420 k. 745v). Uzyskali owi bracia w r. 1642 intromisję do Gogolewa (P. 167 k. 444v). Zapisali w r. 1652 dług 4.000 swym siostrom, pannom Annie, Teresie, Jadwidze i Katarzynie, każdej po 1.000 zł jako posag (P. 1064 k. 605). Stanisław od owdowiałej ciotki, Jadwigi z N-ch Miaskowskiej dostał t. r. zapis 150 złp. długu (ib. k. 91v). Wraz z braćmi szwagrowi Sulińskiemu w r. 1653 wypłacił posag 1.000 złp. za siostrą Teresą (P. 1066 k. 400), a w r. 1663, po śmierci matki, skwitowany był wraz z bratem Hieronimem przez tę siostrę z 800 zł. dziedziczonych przez nią po matce (P. 1073 k. 387). T. r. obaj ci bracia byli kwitowani z sum przez siostrę Wydzierzewską (ib. k. 1249). Stanisław był w r. 1672 zastawnym posesorem Smoszewa w p. kcyń., wsi dziedzicznej Eufrozyny Dąmbskiej, wdowy po Stanisławie Jemielskim (P. 199 k. 486v). Od Jakuba Lipskiego, jego syna Macieja oraz córek, Anny i Marianny kupił w r. 1679 za 4.700 zł. Konarzewo, Szczerków i folwark Salno w p. pyzdr. (P. 1429 k. 454). Żył jeszcze 1680.3/VI. r. (LC Golejewko), nie żył już w r. 1686 (P. 1111 II k. 13v). Z pierwszą żoną Konstancją Głoskowską spisywał wzajemne dożywocie w r. 1667 (N. 225 k. 572). T. r. kwitowała ona z dóbr rodzicielskich braci swych odebrawszy od nich sumę 5.000 zł. (N. 184 k. 155v). Już 1669.24/XI. r. żenił się Stanisław z drugą żona, Anną Rokossowską, a ślub dawał im brat rodzony pana młodego ks. Naramowski, "cysters św. Benedykta" (LC Wilkowo Pol.). Czyżby to był brat Adam? Tej Annie Rokossowskiej, córce Andrzeja i Anny Krzyckiej, w r. 1670 oprawił posag 5.000 złp. (P. 1868 IX k. 93). Będąc już wdową, kwitowała w r. 1688 swego brata Stanisława, wykonawcę testamentu ojca, z 1.000 złp. ulepszenia posagu (P. 1115 IV k. 73). Była 2-o v. w r. 1694 żoną Władysława Nieżychowskiego i od Zofii N-ej, wdowy po Kazimierzu Skórzewskim, nabyła wtedy wyderkafem na trzy lata Starkowiec w p. pyzdr. (P. 1127 IV k. 53v). Żyła jeszcze w r. 1695 (I. Kal. 152 s. 478), a zapewne i 1698 (P. 1135 IX k. 92v), nie żyła już w r. 1726 (P. 1205 k. 10v). Z Głoskowskiej synowi Jan i Walenty. Z Rokossowskiej syn Mikołaj, magister krakowskiego kolegium S. J., któremu Zofia z N-ch Skórzewska w r. 1694 zapisała sumę 10.000 zł. (P. 1127 IV k. 52), on zaś cedował w r. 1695 pewne sumy matce (I. Kal. 152 s. 478). Była z Rokossowskich i córka, Ewa, 1-o v. w latach 1698-1718 żona Jana Wyskoty Zakrzewskiego, 2-o v. w r. 1721 zaślubiona Janowi Lipskiemu, z czasem łowczemu wschowskiemu. Walenty, syn Stanisława i Głoskowskiej, wspomniany w r. 1692 (P. 1124 IX k. 18v), umarł bezpotomnie w r. 1694 (P. 1128 X k. 68).

Jan, syn Stanisława i Głoskowskiej, wraz z braćmi w r. 1692 od Macieja Lipskiego i jego sióstr, Anny i Marianny, kupił Konarzewo, Szczerbowo i Salnie folwark w p. pyzdr. (P. 1124 IX k. 18v), a w r. 1694 z bratem Mikołajem jezuitą dobra te sprzedali za 64.000 złp. Franciszkowi Zygmuntowi Gałeckiemu, kasztelanowi kaliskiemu (P. 1128 X k. 68). Jadwidze Grabskiej, rodzącej się z Katarzyny N-ej, z czasem żonie Adama Głoskowskiego, swojej siostrze stryjeczne(!), zapisał w r. 1699 sumę 3.500 złp. (P. 1151 k. 42). Żył jeszcze Jan w r. 1702 (P. 1102 II k. 77v). Jego żoną była Anna Skrzetuska, córka Franciszka, burgrabiego ziemskiego pyzdrskiego, i Urszuli Kurowskiej. Anna ta, będąc już wdową, uzyskała w r. 1706 od swego ojca zapis 3.000 zł. posagu (Kośc. 309 s. 309). Była 2-o v. w r. 1717 żoną Tomasza Mieszkowskiego i wtedy wraz ze swymi dziećmi z pierwszego małżeństwa, Stanisławem, Katarzyną i Jadwigą N-mi kwitowana była przez Adama Głoskowskiego, męża Jadwigi Grabskiej, z prowizji rocznej od sumy 3.500 złp. zapisanej matce tej Jadwigi przez Jana N-go (P. 1151 k. 42). Oboje Mieszkowscy żyli jeszcze w r. 1722 (P. 1187 k. 73v), Anna już nie żyła w r. 1725 (P. 1199 k. 117v). Spośród wspomnianych wyżej córek, o Katarzynie nie wiem nic więcej. Jadwiga była w latach 1725-1728 żoną Wincentego Poradowskiego, a nie żyła już w r. 1750.



Przeglądanie 754 pozycji zakresu Nabielscy - Nieniewscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona11121314[15]16171819Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników