Przeglądanie 754 pozycji zakresu Nabielscy - Nieniewscy.
12131415[16]17181920
Nabielscy - Nieniewscy
Stanisław, syn Jana i Skrzetuskiej, jezuita, sprzedał w r. 1728 Krzesiny za 30.000 złp. Jakubowi Skrzetuskiemu (P. 1211 k. 171). Wypłacił t. r. siostrze Poradowskiej należny jej posag 6.500 złp. (P. 1211 k. 175v).
(II) Hieronim, syn Jerzego i Pruszakówny Bieniewskiej, wraz z matką i braćmi pozywany w r. 1640 przez Jana Objezierskiego (P. 165 k. 493v). Skwitowany w r. 1652 z 400 złp. na poczet sumy 1.000 złp. przez Jadwigę z N-ch wdowę po Kasprze Miaskowskim (P. 1064 k. 32v). Za "krwawe zasługu" sejmik śremski 1658.21/VI. r. przyznał mu 1.500 zł. (P. 182c k. 315), zaś sejmik z 1659.28/II. r. polecił wypłacić mu tę sumę (P. 184 k. 291). Od Piotra Chełkowskiego w r. 1666 kupił za 32.000 złp. Kąsinowo w p. pozn. (P. 1864 k. 226). Od ks. Stanisława Starkowieckiego, juzuity, w r. 1677 kupił za 100.000 złp. Starkowiec, Targoszyce, Łagiewniki, Rzemiechowo, Poradowo w p. pyzdr. (P. 1428 k. 434v), z której to sumy zabezpieczył Starkowieckim 40.000 zł. na powyższych dobrach (Ws. 73 k. 227v). Kościołowi w Kobylinie zapisał w r. 1680 na Rzemiechowie sumę 1.500 złp. wziętą od tamtejszego proboszcza ks. Brysiewicza (P. 1101 II k. 28; I. Kal. 204/205 k. 111). Dobra Starkowiec, Łagiewniki i Rzemiechowo w r. 1684 sprzedał za 90.000 złp. Kazimierzowi Skrzetuskiemu i żonie jego a swej córce Zofii (P. 1109 X k. 31v), powtórzył zaś tę sprzedaż w r. 1685 (P. 1110 XI k. 59). Umarł między r. 1687 a 1688 (P. 112 I k. 41; Kośc. 307 k. 132). Jego pierwszą żoną była Anna Chełkowska, córka Stanisława i Doroty Gurowskiej, której w r. 1649 na połowie dóbr oprawił 3.000 złp. posagu (P. 1424 k. 826v). Drugą żoną, poślubioną 1683.19/VIII. r., była Katarzyna Belęcka (LC Krotoszyn), córka Dobrogosta, sędziego ziemskiego poznańskiego, i Zofii Manieckiej, której w r. 1684 na Targoszycach i folwarku Poradowo oprawił posag 6.000 złp. (P. 1107 VII k. 9v). Będąc już wdową zawierała ona w r. 1688 ugodę z trzema pasierbami (Kośc. 307 k. 132). Z Belęcką Hieronim nie miał dzieci. Z Chełkowskiej były trzy córki. Z nich Zofia, w latach 1672-1689 żona Kazimierza Skórzewskiego, wdowa w latach 1694-1716, nie żyła już w r. 1719. Marianna, w latach 1681-1717 żona Konstantego Marszewskiego, kasztelana przemęckiego, zmarła 1747.20/V. r., pochowana w Ptaszkowie, a miała mieć wtedy lat 59 (Łuk), co jest oczywistą niemożliwością, bowiem musiałaby wychodząc za mąż mieć niespełna 7 lat! Jadwiga, w r. 1681 żona Andrzeja Olędzkiego, wdowa w r. 1688, wyszła 2-o v., krótko po 1689.6/VI. r., za Kazimierza Nieżychowskiego, po którym była wdową w r. 1707, umarła w r. 1709 lub 1710. Te siostry w r. 1688 zawierały między sobą ugodę dotyczącą podziału dóbr (Kośc. 356 k. 122). Wszystkie trzy Targoszyce z folwarkiem Poradowem w r. 1689 sprzedały za 57.722 złp. Kazimierzowi Skórzewskiemu (P. 1117 V k. 91). Zofia N-a, będąc już wdową po tym Skórzewskim, ojcowskie Łagiewniki w r. 1694 sprzedała wyderkafem na trzy lata za 45.000 zł. Marcinowi Zawadzkiemu, skarbnikowi kaliskiemu (P. 1127 IV k. 58), zaś Starkowiec t. r. również wyderkafem sprzedała na trzy lata Annie Rokossowskiej, żonie Władysława Nieżychowskiego (P. 1127 IV k. 53v), zaś w r. 1698 ów Starkowiec sprzedała wieczyście za 40.000 złp. Joannie z Karnkowskich, wdowie po Franciszku Wilkońskim (P. 1135 IX k. 101). Targoszyce sprzedała w r. 1699 lub przed tą datą Stanisławowi Walichnowskiemu, wojskiemu wieluńskiemu (P. 1137 XI k. 81v), widocznie więc transakcja z r. 1689 nie utrzymała się w mocy. Zob. tablice 1-4.
Zofia, w r. 1634 narzeczona Stanisława Komorowskiego, wyszła za niego t. r. Zofia, chrzestna 1635.16/II. r. (LB Ruchocice). Jan, syn
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
zmarłego Wawrzyńca, części wsi Morkowo i Wilkowo z Kobelim Młynem i młyn Grand Mille(!) w p. kośc. oraz części wsi Sidnica, Olbrachcice, Czwierczieniszczyn(?) z młynem zw. Kew Młyn w p. wschow. dał w r. 1651 wieczyście Piotrowi Krzyckiemu (P. 1860 k. 60). Marianna, chrzestna 1659.3/VIII. r. i 1660.28/II. r. (LB Książ). Marianna, w r. 1659 żona Andrzeja Kromolickiego. Pani Teresa, chrzestna 1671.11/VIII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Marianna, chrzestna 1684.19/VIII. r. (LB Kucharki). Pani Marianna, chrzestna 1685.10/III r. (LB Droszew). Anna z Konarzewskich N-a, chrzestna 1686.15/IX. r. (LB Starygród). Katarzyna zaślubiła w Poznaniu u Św. Wojciecha 1689.22/V. r. Stanisława Nieżychowskiego. Panna Krystyna umarła we dworze Chlebowskiego 1711.7/V. r., pochowana u Filipinów w Gostyniu (LM Gostyń). Anna, w r. 1712 żona Jana Ostena, posesora wsi Kotoni. Zofia, zamężna Kierska, chrzestna 1713.1/X. (LB St. Gostyń). Jan, mąż Marianny Pacynowskiej, córki Władysława i Teresy Skaławskiej, która w r. 1700 kwitowała brata Wojciecha Pacynowskiego z posagu zapisanego jej w r. 1699 w formie długu (I. Kal. 54 s. 255). Ta Marianna będąc wdową poszła 2-o v. za Jana Głuskiego, 3-o v. za Kazimierza Słupeckiego, wdowa po raz trzeci 1725 r., w latach 1730-1736 żona 4-o v. Walentego Smardowskiego (ib. 161 s. 355, 171/173 s. 670, 185/189 k. 87v). Nie żyła już w r. 1752. Córka Jana i jej, Anna, żona Jana Cieńskiego, oboje już nie żyli w r. 1752. Inna córka Teresa, żona Kazimierza Sakowskiego, oboje chyba żyli jeszcze w r. 1752 (Kośc. 325 k. 146), nie żyli już w r. 1763. Wojciech, chrzestny 1735.27/II. r. (LB Chodzież). Franciszek i jego siostra Teresa, chrzestni 1743.18/III. r. (LB Ostrowite). Pani Wiktoria z Bzowa, chrzestna 1743.18/III. r. (LB Czarnków). Ludwika, żona Kazimierza Kierskiego, dzierżawcy Nowejwsi, zmarła 1788.10/VIII. r. (LM Tarnowo k. Łekna). Ewa Wiktoria, zamężna Piekarska, zmarła 1802.26/XII. r., licząc lat 80 (LM Gołańcz).
Naramowscy Rosmanowie, mieszczanie poznańscy, pisani jako "nobiles" dopiero od połowy XV wieku. Chyba dziećmi Mikołaja Kamerera, rajcy i dwukrotnego burmistrza poznańskiego w latach 1386-1390, i żony jego zwanej "Kamererowa", raz zaś w r. 1393 "domina Naramska", było rodzeństwo, Erazm, o którym niżej, ks. Bartłomiej, kanonik poznański, pleban w Środzie w r. 1420 (P. 6 k. 82v), Agnieszka, w r. 1417 żona Henryka Buchwalda, ławnika, rajcy, trzykrotnego burmistrza poznańskiego, nie żyjąca już w r. 1444 (P. 5 k. 31), Katarzyna, żona Michała Storkitela, mieszczanina poznańskiego, nie żyjąca już w r. 1444.
Erazm Rosman (owo "Rosman" to po prostu forma imienia Erazm!), właściciel Naramowic w r. 1403 (P. 2 k. 125v) i 1420 (P. 6 k. 82v), występował już niekiedy jako "nobilis", np w r. 1424, kiedy miał sprawę z Katarzyną, żoną Jakuba z Luboni (P. 7 k. 162v). Erazm "Naramowski" w r. 1443 od syna Mikołaja uzyskał zapis 17 grz. rocznie dożywocia (P. 14 k. 196v). Prócz tego Mikołaja był jeszcze syn Jan. Z córek, Katarzyna, żona Jana Czuchnera, mieszczanina poznańskiego. Elżbieta, zmarła po r. 1452. Dorota, żona Wincentego Brodzkiego.
1. Mikołaj, syn Erazma, zrazu kleryk mniejszych święceń, ale w już w r. 1435 wspominany jako świecki (P. 13 k. 23). Obok brata Jana w r. 1440 intromitowany do Naramowic i Szydłowa (P. 14 k. 82). Umarł między r. 1450 a 1451.16/IV. r. Żoną jego była Barbara, wdowa 1-o v. po Kasprze Fafce, mieszczaninie poznańskim. Miała ta Barbara N-a w r. 1443 termin z Sędziwojem z Żydowa (ib. k. 185), zmarła w początkach 1470 r.
2. Jan N., syn Erazma, ławnik poznański w latach 1443 i 1450, całe wsie Naramowice i Szydłowo, dwa młyny wodne na Warcie i staw oraz zamek (fortalicium) w Naramowicach w r. 1463 sprzedał wyderkafem za 800 zł. węg. Jerzemu Zytowi (Zyth), mieszczaninowi poznańskiemu (zob. N-cy h. Łodzia). Tytułowany wtedy "nobilis" (P. 1384 k. 104). Miał z tym Janem Zytem termin w r. 1466 (P. 18 k. 133v). Był właścicielem kilku domów Poznaniu. Zmarł w lutym r. 1467. Miał za żonę Barbarę, córkę Stanisława, bakałarza ze Środy. Synowie: Mikołaj, Jan i Stanisław, Córki: Małgorzata, Brygida i Katarzyna, żona Jana Kamienicznego, mieszczanina średzkiego.
1) Mikołaj N., syn Jana, wraz z bratem Janem miał w r. 1469 termin z braćmi z Brzozy (P. 18 k. 210v). Dworzanin Władysława króla czeskiego, uzyskał w r. 1480 intromisję do młyna pod zamkiem kaliskim oraz tamże do innego młyna wodnego i foluszu (I. Kal. 3 k. 23v), nabytych t. r. od Szymona, młynarza kaliskiego (P. 1386 k. 123). Zaraz też na połowie młyna pod zamkiem kaliskim oprawił 300 zł. węg. posagu żonie Barbarze (ib. k. 126v). Była ona córką Mikołaja Strosberga, mieszczanina poznańskiego, wdową 1-o v. po Wincentym Wiecku ze Żnina. Mikołaj w r. 1483 dał dwa łany we wsi Zacharzewo z dopłatą 30 grz. "opatrzn." Wojciechowi, młynarzowi kaliskiemu, w zamian za młyn w Kaliszu przed Bramą Wrocławską (P. 1386 k. 186). Był Mikołaj w r. 1492 dworzaninem króla polskiego. Na dwóch młynach wodnych na Przedmieściu w r. 1493 sprzedał za 320 grz. roczny czynsz wyderkafowy 13 grz. na ołtarz w katedrze gnieźnieńskiej, który miał być ufundowany po śmierci ks. Mikołaja z Brudzewa, kanonika gnieźń. (P. 1383 k. 1v). Od Macieja, syna Erazma, mieszczanina kaliskiego, uzyskał w r. 1495 cesję prawa bliższości spadłego po śmierci Jana Szostaka, młynarza średzkiego (I. Kal. 4 k. 340v). Trzecią część foluszu pod zamkiem kaliskim w r. 1497 zastawił za 21 grz. Janowi Mojkowi ze Śliwnik (I. Kal. 4 k. 507), zaś w r. 1498 zapisał mu 10 grz. długu (ib. k. 34). Miał w r. 1499 termin z Janem Dębskim o zbiegłego "prac." Marcina Czajkę (ib. k. 87b v). Winien był 1502 r. Maciejowi Erazmowi, mieszczaninowi kaliskiemu, 40 grz. w skutku zawartej z nim ugody o kupno od niego młynów, wodnego sieradzkiego i drugiego zwanego Kołowski (ib. k. 268). Nie żył już w r. 1505 (ib. 6 k. 66). Jego drugą żonę, Małgorzatę, córkę Grzegorza Pola, mieszczanina poznańskiego, kwitował w r. 1506 z 6 grz. na poczet długu 10 grz. Marcin Strzępiński (ib. k. 114). Żyła jeszcze w r. 1509 (P. 863 k. 185v). Z drugiej żony miał Mikołaj trzy córki, Annę, Barbarę i Katarzyną, które w r. 1505 pozywane były przez "sław." Jadwigę, wdowę po "sław." Grzegorzu Strosbergu, mieszczaninie poznańskim (I. Kal. 6 k. 66). Anna w r. 1506 była żoną Mikołaja Wilczkowskiego cz. Chodakowskiego, zwącego się też i N-im (ib. k. 178, 240; P. 863 k. 185v). Mężowi w r. 1512 dała wieczyście oba młyny, ten pod zamkiem kaliski, i ten za bramą Wrocławską, jak również część wsi Tyniec, on zaś oba młyny sprzedał żonie wyderkafem za 300 grz. (P. 786 s. 341). Miała też od niego w r. 1513 na obu młynach oprawę 100 grz. posagu (P. 865 k. 414v). Będąc już wdową te młyny w r. 1517 sprzedała za 300 grz. Bartłomiejowi Bartochowskiemu (P. 1392 k. 164v). Żyła jeszcze w r. 1520 (P. 967 k. 266v). Syn jej Jan, pisany N-im, odziedziczył dwa młyny, słodowy pod zamkiem, za murami Kalisza, i drugi, też za murami, koło Bramy Wrocławskiej. Sprzedał je w r. 1531 za 200 grz. Stanisławowi Kokoszencowi (P. 1393 k. 457v). Druga z córek Mikołaja, Barbara była żoną Marcina Popowskiego, mieszczanina gnieźnieńskiego, krawca. Wreszcie Katarzyna, trzecia z sióstr, występując w asyście matki kwitowała w r. 1509 Jarosława z Łaska, wojewodę łęczyckiego, z uiszczenia 200 grz. za młyn "Kołowski" na Górce (P. 863 k. 185v). T. r. wojewodę skwitowała także i Barbara z 500 grz. za trzy części słodowego młyna królewskiego (G. 19 k. 93v). Panna Katarzyna w r. 1520 pozywała Bartłomieja Bartochowskiego o wygnanie jej z foluszu pod zamkiem kaliskim, który to folusz nabyła za 28 grz. od siostry Anny (P. 867 k. 295). Będąc już dominikanką w Poznaniu, w r. 1521 folusz ów sprzedała za 28 grz. Wojciechowi Wojnowskiemu (P. 1392 k. 388v). Była w r. 1537 przeoryszą (G. 335a k. 212).
2) Jan N., syn Janam wraz z bratem Mikołajem w r. 1497 dostali dobra w Naramowicach, Szydłowie, Morawsku i Lubiczu, skonfiskowane braciom Zythom (MRPSum II 900), ale się przy tych dobrach nie utrzymali (zob. N-cy h. Łodzia). Żonie Jana, Małgorzacie Jankowskiej, córce Piotra i Doroty (Runowskiej), ta owdowiała jej matka dała w r. 1502 dała połowę z sumy 700 kop gr., zapisanych wyderkafem przez ks. Macieja i jego bratanka Wojciecha Brodzińskich na częściach Brodzina w p. kcyń. (P. 1389 k. 219). W imieniu żony pozywał w r 1508 jej siostrę Barbarę, żonę Mikołaja Tupalskiego (Tupadlskiego?), o przywłaszczenie po śmierci matki czynszu rocznego 8 grz., zapisanego na Brodzinie a sprzedanego wyderkafem za 100 grz. (P. 863 k. 92v). Ta żona Małgorzata nabyła wyderkafem w r. 1517 od ks. Jana Sławieńskiego, archidiakona pczewskiego, za 80 grz. połowę Chojnicy w p. pozn. (P. 1392 k. 126). Półtora łana w Chojnicy w r. 1520 sprzedała wyderkafem za 10 grz. Katarzynie Chojnickiej, wdowie po Macieju Bodzaporowskim (ib. k. 328). Umarł Jan między r. 1536 a 1542 (N. 213 k. 60; P. 1394 k. 510v). Owdowiała Małgorzata dała w r. 1558 swej wnuczce Małgorzacie Noskowskiej, żonie Jana Rusieckiego, swe dobra ruchome w Ruścu p. gnieźn. (G. 37 k. 319). Synem Jana był Piotr. Z córek, Zofia, w r. 1536 żona Michała Bąmnowskiego(?), dziedzica wsi Trzciany w p. nakiel. Barbara, w r. 1542 żona Piotra Jemieleńskiego z Jemielna w p. gnieźn., nie żyjącego już w r. 1560. Katarzyna, w latach 1535-1545 żona Wojciecha Noskowskiego z Kołaczkowa w p. gnieźn.
Piotr, syn Jana, od Piotra Pakszyńskiego w r. 1529 nabył wyderkafem za 12 grz. łan osiadły w Pakszynie w p. gnieźn. (G. 29 k. 19) i t. r. od Jerzego Kowalskiego za 12 grz., też wyderkafem, łan osiadły w Jemielnie (ib. k. 23). Od małżonków, Piotra Kobylnickiego i Katarzyny Dębickiej, dziedziców Potarzycy, w r. 1537 uzyskał zobowiązanie wyderkafowej sprzedaży za 24 grz. dwóch łanów, w tym jednego osiadłego, w Pakszynie (G. 31 k. 174v), a t. r. Wojciech Noskowski zobowiązał sie sprzedać mu wyderkafem za 12 grz. połowę i ćwierć łana w Noskowie w p. gnieźn. (ib. k. 231v). Kwitował w r. 1540 kancelarię grodzką gnieźnieńską z 24 grz. które tam dla niego złożyli Piotr i Katarzyna, małżonkowie Pakszyńscy (G. 32 k. 177v). Całe Naramowice osiadłe praz pustkę Szydłowo w r. 1543 dał wieczyście Sebastianowi Noskowskiemu, podstarościemu poznańskiemu (P. 1395 k. 82v). Bezpotomny, umarł w r. 1557 lub 1558 (P. 898 k. 37, 899 k. 281v). Zob. tablicę.
Nie wiem kim była dla wyżej wymienionych Jadwiga N., w r. 1514 wdowa po Baltazarze Bożejewskim (Jemielińskim), dziedzicu w Jemielnie Kościelnym.
Naramowscy różni. Naram z Naramowic 1366.4/I. r. świadkował Wierzbięcie, kasztelanowi poznańskiemu (S. Kozierowski, Najstarszy Poznań i jego okolice, P. 1923, s. 8). Mikołaj "Baran" z Naramowic w r. 1388 (Leksz. I 460). Ten sam z Tworkowa 1398 r. (ib. 458, 2648). Hanna, dziedzic(!) Naramowic w r. 1402 (P. 2 k. 117). Andrzej Naramowic 1418 r. (P. 5 k. 74).
@tablica
Narbutowie, zapewne h. Trąby, ale byli i h. Zadora. Przybysze z Wielkiego Księstwa Litewskiego. Kazimierz, mąż Katarzyny Ziemęckiej, w r. 1702 wydzierżawił od ks. Wojciecha Korzbok Łąckiego, proboszcza szamotulskiego biezdrowskiego, na trzy lata wieś Łężeczki w p. pozn. (P. 1142 I k. 88v). Ta Katarzyna była córką Zygmunta Ziemęckiego i Marianny Kobelińskiej. Oboje małżonkowie N-wie spisywali w r. 1715 wzajemne dożywocie (P. 1149 IV k. 53). Od Stanisława Strachowskiego i Hiacynta (Jacka) Brudzewskiego kupili w r. 1720 (wedle zobowiązania z r. 1719) za 9.500 złp. części wsi Kłodzino w p. gnieźn. (P. 1176 k. 50v, 52). Katarzyna w r. 1720 nazwana jedną spadkobierczynią swych rodzonych braci, Franciszka Stanisława, dziedzica części Jaromierza i Uścia, oraz Stefana Ziemęckich (P. 1173 k. 16). Oboje małżonkowie części Kłodzina wydzierżawili w r. 1724 pod zakładem 840 zł. Jackowi Brudzewskiemu (G. 94 k. 218), a 5/IX. t. r. zastawili za 400 zł. Jakubowi Kotlewskiemu i Mariannie Kolankowskiej małżonkom (G. 94 k. 347). Żył jeszcze Kazimierz 26/X. t. r. (LB Popowo Kośc.). Swoją połowę Kłodzina dał Wojciechowi, Walentemu i pannie Zofii Arcemberskim dzieciom Jana, dziedzicom drugiej połowy tej wsi (G. 96 k. 558). Katarzyna już będąc wdową występowała w r. 1727 jako dzierżawczyni połowy Kłodzina (P. 1210 V k. 208v). Żyła jeszcze w r. 1734 (G. 96 k. 558).
Marianna, żona Józefa Ludwika Olszewskiego, nie żyjącego już 1810.26/III. r.
Przeglądanie 754 pozycji zakresu Nabielscy - Nieniewscy.
12131415[16]17181920
