Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
9101112[13]14151617
Orzelscy - Ożegowscy
Wojciech, mąż Heleny Kaniewskiej, wdowy 1-o v. po Janie Iwanowskim, która w r. 1704 kwitowała z rocznej prowizji od sumy 500 zł Krystynę z Czernych, wdowę po Andrzeju Zaleskim, rotmistrzu J. Kr. Mci, i po Adamie Molskim, stolniku i sędzim surogatorze grodzkim kaliskim (I. Kal. 157 s. 166). Oboje nie żyli już w r. 1715 (Kośc. 311 s. 400). Teresa, pierwsza żona Augusta Kołudzkiego, sędziego ziemskiego inowrocławskiego, nie żyła już w r. 1727. Jan i Jadwiga z Nieborskich, oboje już nie żyjący w r. 1729, rodzice Anny, żony 1-o v. Andrzeja Rudkowskiego, 2-o v. Wojciecha Mysłowskiego, wtedy już wdowy po obu tych mężach (P. 1218 k. 116v). Szymon, subdelegat grodzki radomski, w r. 1702 plenipotent Ignacego Nieżychowskiego, podkomorzego wschowskiego specjalnie do spraw związanych z dobrami Koszów i Koszowska Wola w wojew. sandomierskim (Ws. 93 k. 86v). Wojciech, chrzestny 16 V 1767 r. (LB Nakło). Stanisław zaślubił w r. 1769 Kazimierę Rzymowską, córkę Jana i Ludwiki z Drwęskich, wdowę 1-o v. po Józefie Markowskim, 2-o v. po Franciszku Zaborowskim, nie żył już w r. 1773 (Py. 158 k. 252v). Wdowa w r. 1784 kwitowała z 2.000 złp Ignacego Dembińskiego, dziedzica Kołaczkowa i Wierzchowiska w p. gnieźn. (Py. 163 k. 287v).
Wojciech, mąż Agnieszki Morawskiej, córki Józefa i Marianny Gutowskiej, 1774 r. (LB Biezdrowo). W latach 1776-1783 mieszkali oni w Łężeczkach (LB Chrzypsko). Był Wojciech w r. 1776 plenipotentem swego szwagra, ks. Jana Tomasza Morawskiego, proboszcza biezdrowskiego (P. 1353 k. 129). Żył jeszcze w r. 1788 (P. 1365 k. 201). Agnieszka z Morawskich umarła w r. 1785, pochowana 3 VI (LM Wilczyna). Synowie porodzeni w Łężeczkach: Kazimierz Józef, ochrzcz. 4 III 1776 r., Ryszard Michał Franciszek, ochrzcz. 28 VIII 1777 r., Sykstus Bernard, ur. 29 III 1781 r., zmarły tamże 9 IV 1781 r., Józef Benedykt, ur. 19 III 1783 r. (LB, LM Chrzypsko). Córka, Elżbieta Paulina, ur. w Biezdrowie, ochrzcz. 10 IV 1774 r. (LB Biezdrowo). Ojciec działając w r. 1788 w imieniu własnym i nieletnich dzieci wyliczył: Józefa, Franciszka, Benedykta, Antoniego, Elżbietę i Annę (P. 1365 k. 201). Identyfikacja ich z tymi, których znamy z aktów chrztu chyba niezbyt łatwa.
Anna z Brzeżańskich O-a w r. 1777 uzyskała zapis 5.000 zł od Wawrzyńca Pierzchlińskiego (P. 158 k. 541). Józef, chorąży w chorągwi pancernej Łuby, chrzestny 20 X 1785 r. (LB Śrem).
Adam (Adam Dawid), kapitan 9 pułku wojsk Księstwa Warszawskiego, chrzestny 18 XI 1811 r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Był już wdowcem po zmarłej żonie Barbarze Pokrzywnickiej, kiedy w Gnieźnie 2 II 1812 r. żenił się 2-o v. z Panną Karoliną Müntzberg z Gniezna(LC Św. Trójca, Gniezno). Posesor wsi Obora w r. 1817 (LM Św. Trójca, Gniezno), posesor Łabiszynk, Woli i Rudek w latach 1818-1831, umarł w Gnieźnie w Targowisku 8 V 1840 r., mając lat 70 (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno). Z drugiego małżeństwa pozostawił dwoje dzieci, ale jego dzieci było znacznie więcej, lecz przeważnie pomarły wcześnie. Z synów, Antoni zmarł 11 VIII 1817 r., mają trzy czwarte roku (LM Św. Michał, Gniezno). Józef zmarł 15 I 1818 r. (ib.). Z córek, Marianna umarła 23 III 1817 r., mając lat trzy i pół (LM Św. Trójca, Gniezno). Eleonora zmarła w Łabiszynku 7 III 1817 r. mając rok (LM Św. Michał, Gniezno). Salomea, ur. w Łabiszynku 2 XI 1818 r. (LB Św. Michał, Gniezno), wyszła 8 II 1834 r. zas "ur." Franciszka Kręglewskiego, 46-letniego, rozwodnika, dzierżawcę (LC Św. Michał, Gniezno). Joanna Franciszka, ur. w Łabiszynku 17 VIII 1823 r. Paulina Marcjanna, ur. tamże 1 VI 1826 r., zmarła tamże 16 XII 1827 r. Emilia Anna, ur. tamże 29 VI 1829 r., zmarła tamże 31 VIII 1830 r. (LB, LM Św. Michał, Gniezno).
"Ur." Rozalia, zamężna za Franciszkiem Ksawerym Gellertem (Gellertowie "uczciwi" mieszcznie), aktuariuszem sądu pokoju w Gostyniu, chrzestna 24 IV 1820 r. (LB Stary Gostyń). Żyli oboje w r. 1828. "Ur." Franciszek i Agnieszka, małżonkowie O-cy, chrzestni dziecka Gellertów 14 XI 1824 r. (ib.). Marianna, chrzestna 24 VIII (?) 1832 r. (LB Juncewo). Karol, komisarz dóbr Modliszewo, chrzestny 25 XII 1843 r. (LB Kobylin). N. Ostaszewski, mąż Zofii Nejmanowny, urodzonej z Katarzyny Kęszyckiej, liczącej w r. 1849 lat 51 (LB Św. Marcin, Pozn.). Karol zmarł w Gnieźnie 19 III 1888 r., mając 73 lata, pozostawaiając żonę, córkę i siostrę (Dz. P.).
Adam "de Ostoja O. ", dr praw i filozofii, z Wzdowa w Galicji, syn Wojciecha Teofila i Idy Emmy hr. Załuskiej, liczący 28 lat, zaślubił 22 X 1889 r. Marię Chłapowską, córkę Stefana i Marii z hr. Ponińskich. Świadkiem ślubu był Stanisław O., dziedzic Klinówki (LC Kościan).
Nie wiem, czy do Ostojów O-ch zaliczyć należy ks.Jana od Krzyża Bedę O-go, dra teol., opata-elekta lubińskiego, chrzestnego 27 IV 1817 i 14 III 1819 r. (LB Lubiń) oraz 12 X 1830 r. (LB Dalewo), zmarłego w Lubiniu 6 VII 1834 r. (Nekr. Benedyktynek, Pozn.).
Ostaszewski Stanisław, z Pszczyny na Śląsku, mąż Małgorzaty Jeżewskiej, córki Jana ze Zdzenic w p. kon. i Katarzyny Dokowskiej, która w r. 1559 była kwitowana przez swą owdowiałą matkę ze 100 zł (I. Kal. 24 k. 480).
Ostenowie, Osten-Sacken h. Własnego, rodzina pomorska z pow. nowoszczecińskiego. Wediger O. na Plathe ("ab Osten et in Plato") kupił w r. 1574 od Wojciecha Sędziwoja Czarnkowskiego, starosty generalnego wielkopolskiego, za 26.000 "starych dobrych tal." połowę miasta Człopa oraz wsi Gawalicz (Gogolcze?), Wielkie Łączki, Berkholcz, Bukholcz (Bukwołt?) w p. pozn. (P. 1398 k. 466). Wigand Joachim, major króla Francji, w r. 1655 dwóch poddanych ze wsi Penow (Pinnow) w Księstwie Pomorskim dał Joachimowi Rudigerowi Golczowi, pułkownikowi króla francuskiego (W. 83 k. 45). Jan Krystian na Burcen i Lümzow, "vigiliarum praefectus" elektora brandenburskiego, miał z żony, Julianny Glasenap syna Gerarda Kazimierza, starostę koślineńskiego, i córkę Jadwigę Zofię, żonę Ottona Kazimierza Podewilsa (Pudwels), dziedzica połowy Debrzna, Bługowa, Huty i Kępy w p. nakiel., która w r. 1692 kwitowała brata z 20.000 złp majątku rodzicielskiego (N. 189 k. 18).
Jan Wigand, podpułkownik duński, 31 VII 1698 r. od Jakuba Działyńskiego, wojewodzica kaliskiego, nabył wyderkafem za 190.000 zł wsie: Radownica, Gorzna, Krzywawieś, Lędyk, Grudna, Kamień, Nowydwór w p. nakiel. (N. 189 k. 379). Wspólnie z żoną, Dorotą Zofią z Osten- Sackenów dobra Zajączkowo (Hasenfier) w pow. nowoszczecińskim, za kontraktem z 5 VIII 1697 r., sprzedali w r. 1699 za 21.000 tal. brandenb. Ernestowi Bogusławowi Podewilsowi, pułkownikowi brandenburskiemu (W. 87 k. 153). Jan Wigand w r. 1700 roborował skrypt dany w Radownicy 10 V bratankowi Janowi Kazimierzowi (W. 87 k. 174). Chyba identyczny z Janem de Sakin-Ostenem, który w r. 1701 kwitował z 30.000 złp Władysława Radomickiego, starostę wałeckiego, od którego wydzierżawił był to starostwo (W. 89 k. 8v, 9v). Jan Wigand, podpułkownik J. Kr. Mci, 15 VI 1708 r. w Radownicy spisywał pod zakładem 40.000 zł kontrakt z Aswerusem Fryderykiem Brandtem, majorem J. Kr. Mci (ib. k. 175v). Od Krzysztofa Karwosieckiego w r. 1713 uzyskał cesję sumy 3.800 t., zapisanej w r. 1712 przez miasto Wałcz (W. 90 k. 112). Pozwany w r. 1714 przez Aswera Fryderyka Brandta w sprawie posagu żony jego Zofii Anny Marianny z O-w, chyba siostry swej? (Z. T. P. 39 s. 2434). Od Jakuba Działyńskiego, wojewodzica kaliskiego, wedle kontraktów z lat 1698 i 1700 kupił w r. 1717 za 211.000 t. całe dobra: Radownica, Gorzna, Krzywawieś, Lędyk, Grudna, Kamień, Nowydwór (N. 199 s. 121), ale t. r. dobra te odsprzedał z powrotem Działyńskiemu za taką samą sumę. Mienił się przy tym tylko zastawnym ich procesorem (ib. s. 171). Chyba ostateczne załatwienie tej sprawy stanowiła transakcja z r. 1719, mocą której Działyński wieś Radownicę z folwarkiem, Górznę z folwarkiem i młynem, Lędyk z sołectwem, młyny Piłę i Folusz, wieś Kamień z folwarkiem Nowydwór sprzedał Janowi Wigandowi za 327.000 t. (N. 201 k. 15 II). Jan Wigand zięciowi Kazimierzowi Wiesiołowskiem w r. 1720 w posagu za córką Dorotą Klarą wypłacił 25.000 t. (N. 201 III k. 17). Od Franciszka Ekkarda Golcza, kapitana J. Kr. Mci, w r. 1727 wziął w zastaw na rok za 15.000 t. wieś Bląmfeld w p. człuchowskim (N. 202 k. 30). Testament spisywał 8 I 1729 r. (N. 203 k. 37). Nie żył już w r. 1730, a żona Dorota chyba go przeżyła (N. 204 k. 40). Nie żyła jednak i ona w r. 1745 (N. 210 k. 98). Synowie: Jan (Jan Kazimierz) jezuita w r. 1725 (N. 202 k. 128), superior rezydencji wałeckiej w latach 1738-1739 (W. 91 k. 350, 393v), Jan Krystian, Egidiusz i Franciszek. Córka, wspomniana wyżej Dorota Klara (Klara Dorota), w latach 1719- 1725 żona Kazimierza Wiesiołowskiego, stolnika czernichowskiego, wdowa w .r. 1730, zmarła 4 IV 1770 r., mając ok. 80 lat, pochowana 10 IV w Smogulcu.
1. Jan Krystian, syn Jana Wiganda i Ostenówny, uczestniczył 12 VII 1730 r. w przeprowadzanych z braćmi działach (N. 204 k. 40). Dziedzic Górzny, chorąży wojsk królewskich (potem mowa o nim stale jako o chorążym chełmińskim!), spisywał testament 23 XII 1737 r. (W. 92 k. 79). Nie żył już w r. 1738, kiedy wdowa, Ludwika Rydzyńska, córka Jana i Marianny Klonowskiej, kwitowała swoje przyrodnie rodzeństwo Rydzyńskich z 7.000 złp posagu (N. 206 s. 20). Wydzierżawiła w r. 1748 Górznę na trzy lata, pod zakładem 13.250 złp, Franciszkowi Krzyżanowskiemu (W. 92 k. 129v). Kwitowała się wzajemnie w r. 1750 z sum ze szwagrem Franciszkiem O-em (N. 211 k. 29). Dziedziczka Raszkowa w p. gnieźn. w r. 1760 (LB Raczkowo), przed r. 1779 sprzedała te dobra Antoniemu Swinarskiemu (G. 106 k. 82). Od Mikołaja Skoroszewskiego w r. 1779 wzięła w zastaw na trzy lata za 40.000 zł Wojnowice w p. pozn. (Kośc. 333 k. 192). Umarła w Będzieszynie w p. kal. 30 I 1789 r., pochowana w Kaliszu u Reformatów (LM Szczury-Górzno). Synowie, Jan i Ignacy. Córki, Eleonora i Antonina, obie wspomniane w r. 1748 (W. 92 k. 129v). Z nich, Eleonora, w r. 1752 jeszcze niezamężna (N. 211 k. 81), w latach 1762-1786 żona Stanisława Miniszewskiego. Antonina, panna 30 IX 1761 r. (LB Raczkowo), w r. 1762 żona Aleksandra Wierzchleyskiego, nie żyła już w r. 1788.
1) Jan, syn Jana Krystiana i Rydzyńskiej, porucznik wojsk brandenburskich w r. 1749 (P. 1296 k. 7), chorąży (wojsk koronnych?) w r. 1750 (N. 211 k. 30), chyba identyczny z Janem, komornikiem ziemskim kaliskim 1762 r. (LB Inowrocław). Manifestował się 23 XII 1737 r. przeciwko testamentowi ojca, ale w r. 1747 manifestację tę kasował (W. 92 k. 79). W imieniu własnym, młodszego brata i sióstr dawał w r. 1750 plenipotencję stryjom, Idziemu i Franciszkowi (N. 211 k. 30). Z bratem Ignacym wsie Gorzna i Nowydwór w p. nakiel., mocą kontraktu spisanego w Złotowie 22 VI 1752 r., pod zakladem 109.000 t., cedowali Augustynowi Działyńskiemu, wojewodzie kaliskiemu (N. 211 k. 81). Jan w imieniu swoim i matki w r. 1760 pozywał Franciszka Przanowskiego (P. 530 k. 10v). Żył jeszcze w r. 1786 (I. Kal. 226 k. 370).
2) Ignacy, syn Jana Krystiana i Rydzyńskiej, wspomniany w r. 1748 (W. 92 k. 129v), akatolik, dziedzic Nieszewy w p. inowrocł., w r. 1760 mąż Justyny Kąsinowskiej córki Chryzostoma i Joanny Dziembowskiej (LB Raczkowo). Od ks. Aleksandra, proboszcza wysockiego, Wojciecha, Andrzeja i Józefa, braci Zbyszewskich, w r. 1785 (mocą kontraktu z 1 VII 1780 r.) kupił za 61.000 złp Gorzyce w p. pyzdr. (Py. 164 k. 353). Wieś tę w r. 1780 zastawił za 40.000 złp swej matce (P. 1357 k. 508). Zawierał w r. 1781 z Augustem Dziembowskim i Maksymilianem Złotnickim. Nazwany przy tej okazji "chorążycem chełmińskim" (P. 1358 k. 291). Skwitowany t. r. przez wdowę Justynę z Przespolewskich Bętkowską z 1.000 zł, tytułem prowizji od sumy 5.000 zł na wsi Gorzyce (Py. 160 k. 838). Gorzyce Wielkie kontraktem z 18 VII 1782 r. sprzedał za 72.000 złp Maciejowi Mielżyńskiemu, staroście wałeckiemu (Py. 163 k. 95v). Asystował w r. 1786 przy transakcji siostrze Miniszewskiej (I. Kal. 226 k. 370). Umarł 25 VII 1790 r., pochowany w Obornikach u Franciszkanów (LM Białężyn). Justyna z Kąsinowskich żyła jeszcze 29 XI 1790 r. (LB Białężyn), a zapewne i 25 VI 1791 r. (P. 1368 k. 37v). Synowie: Teodr, Ignacy i Longin, którzy przeżyli ojca. Prócz nich Kazimierza Longin, ur. w Nieszewie 22 III 1768 r. (LB Białężyn), zapewne młodo zmarły. O synu Ignacym wiem tylko tyle, że występował w r. 1790 (P. 1367 k. 224v, 473v) i znów obok braci w r. 1791 (P. 1368 k. 37v). Z córek, Helena, ur. w Raczkowie, ochrzcz. 8 VI 1760 r. (LB Raczkowo). Józefata, ur. ok. r. 1762, odstała w r. 1774 od swej babki Ludwiki z Rydzyńskich O-wej zapis na Raczkowie (P. 1367 k. 473v), umarła w Wysocku Wielkim 24 II 1782 r., mając lat 20, pochowana u Reformatów w Kaliszu (LM Wysocko). Teofila zmarła i Nieszewie 6 II 1763 r. pochowana w Uchorowie (LM Białężyn). Petronella Maria Aniela, ur. w Nieszewie, ochrzcz. 1764 r. (LB Białężyn).
(1) Teodor (Tedor Franciszek Ksawery), syn Ignacego i Kąsinowskiej, ochrzcz. z wody 11 XII 1762 r. (ib.), podporucznik w regimencie gen. Ożarowskiego, plenipotent ojca w r. 1783 (Py. 162 k. 368v). Wraz z braćmi Ignacym i Longinem dobra Nieszawa (Nieszewa) z folwarkiem Michałowo i Holendrami 25 VI 1791 r. sprzedali za 120.000 złp. Adamowi Zygmuntowi Żychlińskiemu (P. 1368 k. 37v). Zaślubił 28 I 1792 r. Konstancję Dąbską, córkę Jana, pisarza skarbu koronnego (LC Żoń). Posesor Pacholewa w p. pozn. w latach 1801-1806, Chociszewa w p. pozn. w latach 1806-1808, nadleśniczy w Brodzie Garncarskim w r. 1810. Jego drugą żoną była w r. 1818 Konstancja Szczepkowska (LB Lechlin). Mieszkał w r. 1836 w Trzemesznie (LB Żoń). Z córek zrodzonych z Dąbskiej, Wirydianna Helena, ur. w Pacholewie 22 V 1801 r., umarła tam 31 VII 1802 r., pochowana w Uchorowie (LB, LM Białęży). Justyna Stanisława, ur. w Pacholewie 8 V 1802 r. (ib.), zamężna Jenochowa, zmarła w Poznaniu 15 XII 1879 (Dz. P.). Helena Aniela, ur. w Pacholewie 1 VI 1806 r. (LB Białężyn). Antonina Felicianna, ur. w Chociszewie, ochrzcz. 30 VI 1806 (?) (LB Lechlin). Waleria Emilianna, ur. w Brodzie Garncarskim 29 VI 1810 r. (LB Boruszyn).
(2) Longin (Longin Wygardon), syn Ignacego i Kąsinowskiej, występował w r. 1788 w imieniu ojca (P. 1365 k. 512v). Osiągniąwszy lata, wedle kontraktu zawartego w r. 1791 przez braci i już zmarłym Adamem Zygmuntem Żychlińskim, dobra ojcowskie Nieszawa z folwarkiem Michałowem i Holendrami w r. 1792 sprzedał synom zmarłego, Bogusławowi i Piotrowi Żychlińskim, za sumę 120.000 złp. (P. 1369 k. 929). Żoną jego zaślubioną przed 30 VII 1796 r. była Wirydianna z Logów. Syn ich Nestor umarł w Roszkowie 20 VII 1797 r., mając 24 tygodnie (LB LM Skoki). Dzierżawcą Roszkowa był Longin jeszcze 27 VIII 1801 r. (LB Lechlin).
2. Egidiusz (Idzi) Kazimierz, syn Jana Wiganda i Ostenówny, podkomorzy J. Kr. Mci w r. 1739 (N. 206 s. 97). Asystował w r. 1725 przy transakcji siostrze Wiesołowskiej (N. 202 k. 128), plenipotent ojca w r. 1729 dla podnesienia sumy 15.000 t. ze wsi Blanfelt (Bląfelt) od wdowy Idy Katarzyny Golczowej (N. 203 k. 37). Od Andrzeja, cześnika dobrzyńskiego, stryja, oraz Józefa, posesora wsi Wiele i części Rościmina, bratanka, Raczyńskich, t. r. wydzierżawił na trzy lata te dobra, pod zakładem 12.982 t. (N. 204 k. 55). Z braćmi we wsi Grudna 12 VII 1730 r. dokonywał działów (N. 204 k. 40). Od brata Franciszka w r. 1733 kupił za 35.000 t. wsie Krzywa Struga i Grudna w p. nakiel. (N. 205 k. 157). Sumę 5.000 zł., legowaną przez ojca testamentem córce Klarze zamężnej Wiesiołowskiej, cedował w r. 1739 tej siostrze (N. 206 s. 97). Na wsiach: Radownica, Krzywa Struga i Grudna w r. 1745 oprawił posag 20.000 t. żonie swej Konradynie Golczównie, córrce Franciszka i Idy z Golczów (N. 210 k. 98), ona zaś t. r. kwitowała swych braci z 20.000 t. posagu i 5.000 t. wyprawy (W. 91 k. 630v). Od Karola Henryka Golcza, kapitana J. Kr. Mci, w r. 1747 wziął w zastaw trzyletni za 12.000 złp. wieś Blumenfeld z młynem w p. człuchowskim (W. 92 k. 76v). Oboje małżonkowie w r. 1752 spisywali wzajemne dożywocie (W. 93 k. 92). Egidiusz brata Franciszka w r. 1753 skwotował z sumy 30.000 t., a jednocześnie kupił od niego za 49.000 t. wieś Kamień w p. nakiel. (W. 93 k. 133-134v). Nie żył już w r. 1755, kiedy owdowiała Katarzyna z Golczów kwitowała swe dzieci nieletnie, Franciszka, Kazimierza i Dorotę z 15.000 t. zapisanych jej przez męża w r. 1745 (W. 93 k. 200). Kasowała w r. 1767 dożywocie dane jej przez męża w r. 1752 (N. 212 k. 222). Może wspomniana tu córka Dorota identyczna z Dorotą wydaną przed r. 1780 za Piotra Grabowskiego, podkomorzego J. Kr. Mci, dziedzica Grylewa? Syn Franciszek najpewniej identyczny z Franciszkiem O-em z Radownicy, chrzestnym 10 V 1767 r. (LB Białężyn).
3. Franciszek (Jakub Franciszek), syn Jana Wiganda i Ostenówny, podpułkownik wojsk koronnych, uczestniczył w r. 1730 w działach z braćmi (N. 204 k. 40). Od swej siostry stryjecznej Elżbiety, wdowy po Baltazarze Blankenburgu, posesorki dóbr Tarnowo i Fulbek, w r. 1733 uzyskał zapis 19.650 t. (W. 91 k. 212). Wsie Krzywa Sruga i Grudna w p. nakiel. w r. 1733 sprzedał za 35.000 t. bratu Egidiuszowi (N. 205 k. 157). W r. 1750 kwitował się wzajemnie z sum z bratową Ludwiką z Rydzyńskich (N. 211 k. 29). Od wdowy Anny Elżbiety z O-ów Blankenburgowej w r. 1738 uzyskał cesję dożywocia wsi królewskiej Tarnowa w p. wałeckim (W. 91 k. 340v). Skwitowany w r. 1753 przez brata Egidiusza z 30.000 t., sprzedał mu jednocześnie za 49.000 t. wieś Kamień w p. nakiel. Wtedy też, będąc posesorem wsi królewskiej Tarnowa, wieś tę, za konsensem królewskim z 13 IX 1752 r., scedował Baltazarowi Blankenburgowi, podpułkownikowi wojsk koronnych (W. 93 k. 134v). Może ten sam Franciszek, nie żyjący już w r. 1785, miał z żony Doroty Ostenówny, też wtedy nie żyjącej, córkę Karolinę, która przed 27 VII 1778 r. wyszła za Marcina Radońskiego, rotmistrza wojsk koronnych, dziedzica Wiekówka. Żyli oboje 23 X 1785 r. (LB Powidz.).
Zapewne bratem Jana Wiganda był Egidiusz Krzysztof, konsyliarz powiatu szczacińskiego (landrat), który w r. 1701 od Andrzeja Tuczyńskiego, starosty powidzkiego, brał w zastaw za 28.000 złp. wieś Bronkowo w p. wałec. (W. 89 k. 16v). Nazwany w r. 1717 najwyższym konsyliarzem ziemskim pruskim, z żony Anny Barbary Katarzyny de Karnic (!), wtedy już nie żyjącej, miał córkę Annę Elżbietę (Annę Agnieszkę Elżbietę, niekiedy zwaną Marianną Elżbietą), żonę Baltazara (Baltazara Fryderyka Henryka) Blankenburga, która t. r. kwitowała ojca z majątku rodzicielskiego (W. 90 k. 199v). Żył jeszcze ten Blankenburg w r. 1726, wdowa w latach 1732-1759, a zapewne i 1768. Zob. tablicę 1.
Imię Longin, iż O-wie, o których będę teraz mówił, to potomkowie powyższych. Może po Longinie żonatym z Wirydianną Loga?
Longin, asesor sądu ziemskiego w Gnieżnie od r. 1848, po 50 latach przcy w sądownictwie dostał 21 III 1894 r. order Orła Czerwonego 3 kl. (Dz. P.). Chrzestny 21 X 1849 r. (LB Powidz). Umarł w Gnieźnie 11 VI 1891 r., będąc radcą sądowym (ib.). Pierwszą jego żoną była Malwina Trlewska (Treleska), która umarła w Gnieźnie 23 III 1859 r. po poronieniu, mając lat 28 (LM Św. Trójca, Gniezno; Dz. P.). Drugą żoną była Emilia Jachimowiczówna, chrzestna 5 XI 1860 r. (LB Witkowo). Z pierwszego małżeństwa synowie, Stanisław i Lucjan oraz córki. Z nich, Zofia, ur. 3 VI 1856 r., zaślubiła w Gnieźnie 30 IV 1885 r. Bolesława Sikorskiego, profesofa gimnazium Marii Magdaleny w Poznaniu (Dz. P.), umarła tam 9 V 1936 r., pochowana na cmentarzu na Górczynie (ib.). Józefa (Józefa Malwina Maria), Ur. 28 II 1859 r. (LB Św. Trójca, Gniezno), wyszła w Gnieźnie 30 VI 1896 r. za Adama Janowskiego z Gniezna (Dz. P.). Z drugiej żony córka Konstancja Aniela, ur. 9 V 1861 r. (LB Sw. Trójca, Gniezno).
Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
9101112[13]14151617
