Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona16171819[20]21222324Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Orzelscy - Ożegowscy
2: Ostrowscy h. Topór 2
Franciszek "Starża z Ostrowa i Samosieczna O.", syn Ludwika i Moszczeńskiej, chorąży wojsk koronnych 1750 r. (Kc. 141 k. 84). W imieniu własnym i sióstr w r. 1750 zawierał układ z Ludwikiem Rutkowskim, synem Wojciecha i Barbary Węsierskiej (ib.). Kwitował w r. 1752 swych wujów, Franciszka Michała, starostę brzeskiego-kuj. i Teodora Moszczeńskich z 1.626 zł węg. (N. 211 k. 91). Spisywał w r. 1756 w Górkach Dąbskich kompromis z Mikołajem Zaleskim, podsędkiem inowrocławskim, oraz Zygmuntem Złotnickim i jego żoną Elżbietą O-ą, Ludwikiem Rutkowskim, działającym w imieniu własnym i swych sióstr, Stanisławem Rzeszotarkim, mężem Ewy z Perbantów (Kc. 143 k. 160). Dziedzic Śmielina z przyległościami w p. nakiel., w r. 1758 tę wieś pod zakładem 60.000 zł zastawił na trzy lata Marcinowi Korytowskiemu (N. 211 k. 287). Nie żył już w r. 1759, kiedy wdowa, jako dożywotniczka Śmielina, Wybitowa, Wymysłowa i pustek Ossowa, kontraktem spisanym w Górkach Dąbskich 6 VII t. r., w imieniu własnym i syna nieletniego, Onufrego, wydzierżawiła Śmielin na trzy lata, pod zakładem 21.000 złp Józefowi Sadowskiemu (N. 211 k. 322). Uzyskała w r. 1760 zapis 7.402 zł od Józefa Radzimińskiego, podstolica nurskiego (Kc. 144 k. 156v). W imieniu swoim i syna w r. 1764 zawierała komplanację z Józefem Korytowskim (Kc. 146 k. 112). Wraz z tym synem skwitowana w r. 1771 przez Elżbietę z O-ch 1-o v. Złotnicką, 2-o v. Łęską (Kc. 147 k. 326v). Wspólnie z nim dobra Śmielin, Nowawieś, Wymysłowo, Wybitowo, Ossowo, mocą kontraktu spisanego w Górkach Dąbskich 29 V 1771 r. sprzedała za 107.000 złp Konstantemu Bnińskiemu, kasztelaowi elbląskiemu (Kc. 147 k. 311v). Mianowała w r. 1771 plenipotentem swego brata Jana Złotnickiego, kanonika płockiego, proboszcza nakielskiego (N. 142 k. 40). Dziedziczka Retkowa i Górki w p. kcyń., chrzestna 17 IV 1775 r. (LB Słupy; G. 100 k. 586). Nazwana stolnikową rawską, umarła 14 I 1799 r. (Nekr. Dominikanek, Pozn.). Syn Onufry.

Onufry, syn Franciszka i Złotnickiej, starosta granowski 1771 r. (Kc. 147 k. 326v), komisarz cywilno-wojskowy gnieźnieński 1792 r. (P. 1369 k. 573), uzyskał za konsensem królewskim z 13 VI 1771 r. od Konstantego Bnińskiego, kasztelana elbląskiego, cesję praw do tenuty królewskiej Granowo i Granówko w wojew. chełmińskim (N. 142 k. 32), zaś za konsensem z 3 IV 1772 r. prawa dożywotnie do tej tenuty i sołectwa w Granowie scedował mu Sebastian Złotnicki, starosta granowski (Kc. 148 k. 29v, 31v). Dziedzic Górek Dąbskich w r. 1781 (G. 108 k. 9v) i Retkowa, chrzestny 25 II 1786 r. (LB Opatówko). Jego żoną była w r. 1792 Magdalena Wilkońska, wdowa 1-o v. po Marcelim Nieżychowskim (P. 1369 k. 109), dziedziczka Cerekwicy, chrzestna 11 XI 1795 r. (LB Września). Mieszkała w Retkowie a żyła jeszcze 9 VI 1802 r. (LB Golejewko). Syn Seweryn.

Seweryn (Seweryn Ksawery), syn Onufrego i Wilkońskiej, ochrzcz. 12 I 1794 r. (LB Św. Maria Magdal. Pozn.), tytułowany niekiedu hrabią (np. w r. 1846, LB Św. Marcin, Pozn., w latach 1849 i 1865, LC Zaniemyśl). Dziedzic Czesławic, chrzestny 25 I 1822 r. (Dupl. LB Grylewo), dziedzic Retkowa w r. 1823 (LB Kcynia). Zaślubił przed 18 VI 1834 r. Emilię Bnińską (LB Siedlec), córkę Ignacego z Gułtów, ur. 18 VII 1794 r., dziedziczkę Gułtów, zmarłą w Poznaniu 28 XI 1853 r., pochowaną w Gułtowach (LM Św. Marcin, Pozn.; LM Gułtowy; Dz. P.). Seweryn umarł w Zakrzewie 5 XI 1867 r., pochowany w Gułtowach (LM GuLtowy; Dz. P.).

2. Adam (Adam Józef), syn Stefana i Nowowiejskiej, ur. ok. r. 1701, pisał się "z Ostrowa i Samsieczna". Żupnik bydgoski w r. 1736 (I. Kon. 77 k. 31), żupnik województw poznańskiego i kaliskiego cz. Wielkopolski, starosta tuszyński 1746 r. (N. 210 k. 159). Mąż w r. 1725 Ludwiki Błeszyńskiej, wdowy 1-o v. po Konstantym Zaleskim (G. 94 k. 370v), podczaszycu brzeskim-kuj. Oboje małżonkowie t. r. wieś Szczmielino (Śmielino), jej dożywotnią po pierwszym mężu, wydzierżawili na sześć lat Jakubowi Dzierżanowskiemu, zaś w r. 1731 kwitowali się z nim z tego kontraktu (N. 205 k.9). Ludwika celem podniesienia sumy spadkowej po swej siostrze, Wiktorii zamężnej Zawadzkiej, dała w r. 1739 plenipotencję synowi swemu, Mikołajowi Zaleskiemu (N. 206 s. 70). Pasierb ten Adama w r. 1740 odstąpił od manifestacji uczynionej w r.1728 przeciwko ojczymowi i skwitował go (ib. s. 167), a jednocześnie wspólnie z bratem Łukaszem sprzedał ojczymowi za 60.000 złp z racji jego dożywocia Śmielino z folwarkami Nowawieś i Wymysłowo (ib. s. 167, 168). Pasierbica Adama, żona Stanisława Białochowskiego, skwitowała t. r. ojczyma z 1.368 zł (ib. s. 244), zaś w r. 1741 z takieże sumy skwitowała go druga pasierbica, Katarzyna Zaleska, żona Ludwika Tolibowskiego. Owe sumy wypłacone pasierbicom były resztą z ich ojczystych dóbr zastrzeżoną kontraktem sprzedaży Śmielina (Szczmielina) (N. 206 k. 4). Adam Retkowo w p. kcyń. kontraktem z 10 VII 1752 r. sprzedał za 65.000 złp Janowi, Sebastianowi, Aleksandrowi i Sewerynowi braciom Złotnickim (Kc. 142 k. 36v, 177v), zaś w r. 1754 odkupił za taką sumę od Seweryna Złotnickiego (ib. k. 224). Ludwika z Błeszyńskich umarła w Tucznie 12 VII 1755 r., mając lat 43, pochowana 16 VII w Inowrocławiu u Franciszkanów (LM Tuczno; Nekr. Franc., Inowrocł.). Adam zmarł w Tucznie t. r. mając lat 55, pochowany też u Franciszkanów inowrocławskich. W nekrologu klasztornym tytułowany "hrabią na Ostrowie i Samsiecznie" (LM Tuczno; Nekr. Franc., Inowrocł., tu data pochówku VI 1756). Zob. tablicę 3.

Ostrowscy h. Topór 3
@tablica

Krewną powyższych zdaje się być Elżbieta, która 28 IX 1757 zaślubiła w zborze w .Orzeszkowie Zygmunta Złotnickiego. Nazwana w zapisie metrykalnym "Marcjanną(!) Starża O-ą" (LC Orzeszkowo, dyssyd.). Drugim jej mężem był w latach 1771-1779 Ignacy Łęski. Kwitowała ona w r. 1771 Petronellę ze Złotnickich O-A i jej syna Onufrego (Kc. 147 k. 326v).

Ostrowscy z Ostrowa
Ostrowscy z Ostrowa w pow. gnieźn. Mikołaj z Ostrowa, tę wieś w p. gnieźn. w r. 1445 sprzedał za 400 grz. Maciejowi, Janowi, Piotrowi i Michałowi, synom Macieja "Pieczygrocha"z Opieczyc (P. 1379 k. 122v; G. 3 k. 274). Mikołaja niegdy Ostrowskieo w r. 1448 wzywali do uiszczenia 8 skojców Jan i Piotr wraz z innymi braćmi rodzonymi, dziedzice z Opieczyc (G. 6 k. 20v). Jan z Ostrowa alias z Opieczyc wzywa t. r. do uiszczenie 14 grz. Mikołaja, syna Mikołaja z Ostrowa (ib. k. 28).

Maciej _Pieczygroch_ z Ostrowa 1446 r. (.P. 1379 k. 129v), ojciec: Jana, Stanisława, Anny, w r. 1463 żony Marcina Budzisławskiego, i Małgorzaty, w r. 1468 żony Jarosława Napruszewskiego, wdy w r. 1480.

1. Jan _Pieczygroch_ z Ostrowa, syn Macieja, na dwóch częściach Ostrowa w r. 1446 oprawił posag 40 grz. żonie Jadwidze (ib.). Ta Jadwiga w r. 1452 pozywała Marcina z Gorynina (G. 6 k. 213). Jan, siostrze Annie zamężnej Budziłowskiej w r. 1463 dopłacił do posagu za dobra macierzyste 30 grz. (G. 20 k. 27). Jadwiga była t. r. pozywana przez Macieja z Sobiesierni (ib. k. 30). Jan, jego brat Stanisław i żona Jadwiga w r. 1464 zawierali ugodę z dziedzicami Sobiesierni Większych (ib. k. 67v). Nie żył już Jan w r. 1467, kiedy Jadwiga ich pozywała (ib. k. 135). Synowie: Maciej, Andrzej (o tych niżej), Wincenty, Mikołaj i Wojciech, wszyscy wspomniani w latach 1468-1472 (G. 8 k. 30v, 20 k. 260v). Córka Małgorzata, w latach 1491-1499 żona Jana Bobrowskiego. Z nich, Mikołaj występował jeszcze w latach 1518-1521 (P. 1392 k. 212, 400v).

1) Maciej, syn Jana, w r. 1468 składał Świętosławowi Jaraczowi z Napruszewa i synowi jego Jarosławowi sumę 15 grz. (G. 8 k. 30), jednocześnie zaś wspólnie z braćmi uzyskał od tego Jarosława zobowiązanie, że stawi żonę Małgorzatę, by skwitowała Macieja i jego braci z dóbr ojczystych i macierzystych (ib. k. 30v). Wspólnie z braćmi w r. 1472 dokonał ze stryjem Stanisławem podziału wsi Opieczyce i Ostrów p. gnieźn. (G. 20 k. 260v). Pozywany był w r. 1476 przez tego stryja (G. 21 k. 39v). Żoną Macieja była w r. 1486 Barbara Gołutowska, córka Bogusława (Bogusza) (P. 855 k. 160). Zapisał w r. 1491 dług 10 grz. siostrze Małgorzacie żonie Jana Bobrowskiego (G. 22 k. 173; Py. 168 k. 104). Barbara Gołutowska wraz z niedzielnymi siostrami dwór w Gołutowie (dziś Gułtowy) p. pyzdr. w r. 1492 sprzedała Marcinowi Gołutowskiemu, bratu swemu stryjeczno-rodzonemu (P. 1387 k. 173). Maciej na połowie swych części w Ostrowie i Opieczycach w r. 1502 oprawił żonie 80 grz. posagu (P. 1389 k. 214). Nie żył już w r. 1518, kiedy jego synowie, Andrzej i Jan, wspólnie ze stryjami, ks. Andrzejem i Mikołajem, sprzedali za 200 grz. części w Ostrowie Wawrzyńcowi Wrzesińskiemu (P. 1392 k. 212). Z nich, Jan, dziedzic w Ostrowie i Opieczycach, w r. 1522 kwitował Wawrzyńca Bojeńskiego "Gizę" z 14 grz. za sprzedaną mu część rodzicielską Opieczyc (G. 28 k. 49v). Połowę Ostrowa sprzedał wyderkafem w r. 1524 za 110 grz. Marcinowi Bieganowskiemu (P. 1393 k. 33). Nie żył już w r. 1525, kiedy jako jego spaqdkobierczynie występowały rodzone jego siostry: Katarzyna, żona "opatrzn." Jakuba Jakubka, i Barbara, wdowa po "opatrzn." Stanisławie Piątku. Zarówno Jakubek jak i Piątek byli mieszczanami z Koła. Te siostry odziedziczoną po bracie połowę w Ostrowie sprzedały wtedy wyderkafem za 260 grz. stryjom swym, Mikołajowi i Wawrzyńcowi Kębłowskim (P. 1393 k. 94).

2) Andrzej, syn Jana, wspominany od r. 1468 (G. 8 k. 30v), pleban w Lichyniu 1518 r. (P. 1392 k. 212), wspólnie z bratem Mikołajem części ich w Opieczycach w r. 1521 sprzedał za 20 grz. Wawrzyńcowi Bojeńskiemu (ib. k. 400v).

2. Stanisław O. _Pieczygroch_, syn Macieja, w r. 1449 uzyskał od Elżbiety, żony Mikołaja "Ligaszcza" (Ligost?) z Pępic, kasatę jej praw na Mniejszych Sobiesierniach (G. 7 k. 39v). Składał w r. 1464 trzy grzywny i jeden wierdunek szwagrowi Jarosławowi z Napruszewa (G. 8 k. 29v). Żona Stanisława, Anna pozywała w r. 1471 Grzegorza, męża Katarzyny Golczewskiej (G. 20 k. 245). Była zapewne Goryńską, bo zwała w r. 1492 bratem swym rodzonym Michała Goryńskiego (G. 15 k. 133v). Miała w r. 1471 sprawę z Janem Golczewskim, synem Dominika (G. 20 k. 250). Stanisław w r. 1472 dokonał podziału wsi Opieczyce z bratankami po bracie Janie (ib. k. 260v). Żona Anna w r. 1474 miała sprawę z Mikołajem Kudlikiem z Rzegnowa (Rzągnowa) (G. 21 k. 1). Pozywał Stanisław w r. 1476 bratanka Macieja (ib. k. 39v). Ręczył w r. 1480 za swą owdowiałą siostrę Małgorzatę Napruszewską jej teściowi Jaraczowi Napruszewskiemu, iż przeprowadzi ona działy z nim (G. 10 k. 146). Miał w r. 1481 sprawę ze wspomnianą wyżej Elżbietą, żoną Mikołaja Ligaszcza z Pępic obecnie już wdową (G. 21 k.84v). Od Jakuba Żydowskiego w r. 1482 nabył wyderkafem za 50 zł węg. dwa łany osiadłe w Potrzanowie (Potrzymowie) p. gnieźn. (P. 1386 k. 153), zaś w r. 1485 uzyskał od Żydowskiego zobowiązanie, iż stawi żonę, by skasowała tam oprawę (G. 22 k. 6). Od Mikołaja z Łubny (?) t. r. kupił za 120 grz. część tejże wsi (P. 1387 k. 17). Od owdowiałej już Elżbiety z Pęcic w r. 1488 nabył wyderkafem za 100 grz. jej oprawę posagu i wiana na Pępicach p. gnieźn. (P. 1387 k. 100v), a w r. 1490 był skwitowany przez nią z 13 grz. długu (G. 15 k. 57v), zaś w r. 1491 z 3 grz. (ib. k. 72v). Dziedzic w Potrzanowie, uzyskał w r. 1491 do Jana Wrzesińskiego i jego bratanka Wawrzyńca zapis 150 grz. długu (G. 15 k. 107v). Ręczył t. r. temu Wawrzyńcowi, iż stawi żonę Annę, aby go skwitowała z oprawy na Ostrowie (ib. k. 114), bowiem właśnie t. r. całą połowę Ostrowa oraz części wsi Sobiesiernie Mniejsze i Drumlisko p. gnieźn. sprzedał mu za 300 grz. (P. 1387 k.150v). Żona Anna, zaspokojona przez Jerzego i Wawrzyńca Wrzesińskich, skasowała w r. 1492 swoją oprawę 80 grz. posagu i 80 grz. wiana (G. 15 k. 133v). Mąż t. r. na połowie Kębłowa i na połowie czwartej części wsi Lipe p. pyzdr. oprawił jej te 80 grz. posagu (P. 1387 k. 164v). Tę połowę Kębłowa i czwartą część Lipego jednocześnie kupił za 300 grz. od Anny, wdowy po Mikołaju Chłapowskim i od jej synów, Piotra i Bodzanty (ib.; Py. 168 k. 142). Dwa łany osiadłe w Opieczycach t. r. sprzedał wyderkafem Elżbiecie, żonie Jana Myślęckiego (P. 1387 k. 169; G. 22 k. 200v). Część z połowy wiatraka w Potrzanowie w r. 1494 sprzedał za 30 grz. i 2 kopy gr. Mikołajowi Paksińskiemu (P. 1383 k. 34v). Od Anny, córki Grzegorza Romiejewskiego, żony Wojciecha Niegolewskiego, w r. 1500 kupił za 100 grz. jej macierzyste części we wsiach Kębłowo i Lipe (P. 1389 k. 109). Dziedzic Kębłowa, skqwitowany w r. 1504 przez Jana Paksińskiego z 32 grz., za którą to sumę Stanisław Kębłowski zastawił niegdyś zmarłemu Mikołajowi Paksińskiemu swoją część w Potrzanowie (G. 25 k. 173v). Zob. tablicę.

Ostrowscy "Pieczygrochy"
@tablica

Gabriel z Ostrowa wraz z żoną Katarzyną ok. r. 1450/52 pozywał Sędziwoja z Dzwonowa (Zwanowa) (G. 4 k. 69). Gabriel, Andrzej, Czewlej i Jakub, bracia rodzeni, niedzielni, swoją połowę w Ostrowie w r. 1454 sprzedali za 100 grz. Janowi Bronisławowi z Ostrowa (N. 143 k. 61). Katarzyna, niewątpliwie identyczna ze wspomnianą wyżej żoną Gabriela, wraz z córką Elżbietą przed r. 1463 trzymały części Pawłowa i Zwanowa od Jana Pawłowskiego, w r. 1463 już nie żyjącego (G. 20 k. 41).

Ostrowscy
Ostrowscy, z Ostrowa koło Pakości w p. inowrocł. Jan O. z pow. inowrocł. zawarł 19 XII 1525 r. z Zofią Łobżeńską, dziedziczką Żórawia w p. kcyń. kontrakt o rękę córki jej Zofii. Ślub miał się odbyć 1 I 1526 r. (Kc. 2 k. 99v). Zofia Łobżeńska , już żona Jana O-go, w r. 1526 kwitowała z 600 zł Andrzeja Krotoskiego (ib. k. 108). Jan, z Ostrowa, nie żyjący już w r. 1570, ojciec Jana i Febronii, t. r. żony Macieja Komierowskiego, wdowy w latach 1581-1582, 2-o v. w r. 1584 żony Piotra Kierskiego, wdowy w latach 1608-1611. Jan, syn Jana, był w r. 1570 kwitowany przez siostrę Febronię z 400 zł posagu (N. 156 k. 239). Wraz z Janem Wałdowskim, jako współopiekun siostrzeńca, Mikołaja Komierskiego, matce jego a swej siostrze wydzierżawił w r. 1581 za 200 zł należące do tego nieletniego części w Komierowie (N. 159 k. 260). Dziedzic Ostrowa, t. r. winiemn był 200 zł siostrzeńcowi Mikołajowi Dembińskiemu (ib. k. 265v). Opiekunem siostrzeńca Komierowskiego był i w r. 1582 (N. 160 k. 146v). Nie mam pewności, czy ten sam, czy raczej inny (nazwany "Ross") przed r. 1592 w grodzie inowrocławskim zapisał na Skarmierowicach w p. inowr. dług 40 złp Wojciechowi Cielmowskiemu (G. 64 k. 518). Marcin, syn zmarłego Piotra, w r. 1614 na wypadek swej śmierci całą wieś Ostrów jak również części Ściborza w p. inowrocł. dał bratu stryjecznemu Andrzejowi, synowi zmarłego Wojciecha (P. 1409 k. 25v. 26v). Andrzej Ostrów i Skalmierowice (Skarmierowice) sprzedał w r. 1626 za 30.000 zł Janowi Smoguleckiemu (P. 1415 k. 514). Aleksander, komornik graniczny inowrocławski, działał w r. 1678 w imieniu swych braci stryjecznych, Stanisława, Władysława i Stefana, synów zmarłego Stanisława (G. 86 k. 100). Chyba ten sam Aleksander, już wtedy sędzia grodzki kowalski i komornik graniczny brzeski-kujawski, mąż Marianny Obrębskiej, działającej w r. 1681 (I. Kon. 63 k. 362). Nazwany sędzią grodzkim inowrocławskim, nie żył już w r. 1694, kiedy wdowę po nim kwitowała Elżbieta Padniewska, córka Adama i zmarłej Marianny Bojanowskiej, żona Stanisława Jana Puchalskiego, z macierzystych dóbr, Płońska, Latkowa i Olszewic (Kc. 132 k. 701v).

Do tych samych O-ch należeli też zapewne wymienieni niżej. Marianna zaślubiła w Pakości 29 VIII 1694 r. Wawrzyńca Umińskiego. Petronella wyszła przed r. 1749 za Józefa Raczkowskiego. Ignacy, burgrabia grodzki brzeski-kuj., dziedzic Głuszynka w wojew. brzeskim-kuj., mąż Katarzyny Bogusławskiej, córki Karola i Antoniny z Przyłuskich, kwitował w r. 1790 Jana Dąmbskiego z sum należnych żonie oraz jej siostrze, pannie Barbarze (I. Kon. 84 k. 228v).

Ostrowscy h. Wyskota
Ostrowscy h. Wyskota, z Ostrowa w p. kośc. Mikołaj Dobszyński dał w r. 1440 zapis 300 grz. Jadwidze Kaweckiej, żonie Wojciecha O-go (Kośc. 17 s. 136). Ten sam Mikołaj, niegdy Dobszyński (Dobszyn dziś Dobczyn w p. kośc.), z Ostrowa, z Lubiatowa, pozwany przez Jadwigę Kokorzyńską, żonę Jeremiasza, nie stanął i w r. 1453 miał płacić winę (Kośc. 19 k. 218v). Mikołaj z Dobczyna, niegdy dziedzic z Ostrowa, miał t. r. sprawę z Jadwigą Kawiecką, żoną Wojciecha, niegdy O-go (ib. k. 219v). Nie żył już w r. 1469 (Kośc. 20 s. 242). Jego żoną była Agnieszka. Być może, że identyczny z nim był Mikołaj O., nie żyjący już w r. 1459, kiedy wdową po nim nazwana Katarzyna (Kośc. 19 k. 261v). Byłaby to w takim razie druga żona, jeśli nie zaszło tu zwykłe pomylenie imion. Synowie: Jan, Zachariasz, Piotr i Maciej. Z córek, Elżbieta była w r. 1466 cysterką w Owińskach (P. 1384 k. 235). Katarzyna "Wyskocianka" tak samo, a żyła jeszcze w r. 1493 (P. 1387 k. 181v). Agnieszka, w r. 1465 żona Wojciecha Nadarzyckiego, wdowa w r. 1478, już nie żyła w r. 1493. Małgorzata, w r. 1473 żona Tomasza Więckowskiego, nie żyła już w r. 1482.

1. Jan, syn Mikołaja Dobrzyńskiego, występował w r. 1459 jako stryj Małgorzaty, córki Wojciecha Rusockiego (Kośc. 19 k. 203). Wraz z braćmi: Zachariaszem, Maciejem i Piotrem t. r. pozywał Jana z Łęgu (ib. k. 236). Wszyscy ci bracia t. r. i w r. 1464 pozywani byli przez braci z Dalabuszek (ib. k. 261v, 332v), a w r. 1463 występowali jako niedzielni w Ostrowie (P. 19 k. 6). Szwagrowi Wojciechowi Nadarzyckiemu w r. 1465 zeznali sumę 10 grz. (Kośc. 20 k. 22). Pozwani byli w r. 1466 przez Wojciecha i Jana braci z Dobszyna (ib. s. 189). Jan umarł między r. 1467 a 1469 (P. 1383 k. 289v; Kośc. 20 s. 282). Z nieznanej mi żony miał syna Mikołaja. Ten wraz ze stryjami w r. 1469 wzywał Jana z Wielkiego Łęgu i Bargowa do uiszczenia 30 zł węg. (Kośc. 20 s. 242, 353). W sprawie toczonej z Andrzejem Drzewieckim w r. 1469 przydano Mikołajowi lat 5 (ib. s. 372) i t. r. w sprawie z rodzeństwem z Rokossowa lat 6 (!) (ib. s. 397). Od Macieja i Mikołaja, dziedziców w Kawczu (zob. niżej), uzyskał w r. 1469 zapis wyderkafowy za 130 zł węg. rocznego czynszu 6 i pół grz. na sześciu kmieciach w Kawczu (P. 1385 k. 10). Ten Mikołaj "niegdy O.", trzecią część ojczystą w Wielkim Lubiatowie p. kośc. w r. 1470 sprzedał za 100 grz. Stanisławowi Błociszewskiemu (P. 1385 k. 69v), zaś czwartą część trzeciej części, należnej w Ostrowie prawem bliższości po rodzonym stryju Piotrze, sprzedał jednocześnie Andrzejowi Drzewieckimu (ib). Mikołaj "Gonka", niegdy z Ostrowa, sprzedał w r. 1477 część po rodzicach w Kawczu za 66 zł węg. Eliaszowi Rokossowskiemu (P. 1386 k. 84). Imionisko "Gonka" wskazuje na bratanka Zachariaszowego, bowiem takie same nosił Marcin "Gonka" z Ostrowa, niegdy O., który w r. 1486 był po tymże stryju Zachariaszu spadkobiercą w Wielkiej Dąbrowie (P. 22 k.54, 79v). Może więc ów Marcin to brat Mikołaja "Gonki"?

2. Zachariasz z Ostrowa O., Konarski, syn Mikołaja Dobszyńskiego występował wspólnie z braćmi od r. 1459 (Kośc. 19 k. 236). Jego żona Anna trzecią część 110 grz.,sumy swej po rodzicach na wsi Konary, a więc 37 grz. dała w r. 1466 mężowi (P. 1384 k. 231). Od siostry Elżbiety, cysterki owińskiej, w r. 1466 kupił za 60 grz. jej część rodzicielską w Ostrowie (P. 1384 k. 235), a jednocześnie na sumie zapisanej sobie wyderkafem na połowie Konar tej siostrze, jak również siostrze Katarzynie, też cysterce owińskiej, zapisał po 6 grz. dożywotniego rocznego czynszu. Nazwany wtedy "niegdy z Ostrowa i Konar" (ib.). Trzecią część z czwartej części Ostrowa, uzyskaną z działów przeprowadzonych z braćmi, Janem i Maciejem, po zgonie ich brata Piotra, sprzedał w r. 1467 za 43 grz. Andrzejowi Drzewieckiemu (P. 1383 k. 289v). Piotr nazwany tu bratem przyrodnim, więc chyba z innej matki. Zachariasz w r. 1470 godzony przez arbitrów z Andrzejem Drzewieckim (Kośc. 20 k. 429). Od Mikołaja, syna Andrzeja Dąbrówki, t. r. kupił za 130 grz. (bez 3 wiardunków) połowę jego praw do wsi Ostrów (P. 1385 k. 57v). Od Macieja i Mikoła, braci rodzonych, dziedziców w Kawczu (zob. niżej), w r. 1471 kupił wspólnie z bratem Maciejem za 100 grz. całą wieś Gola w p. kośc. (P. 1385 k. 105v). Zachariasz, "nigdy z Goli", cztery i pół łany nabyte wyderkafem od Jana, Wincentego i Stanisława, dziedziców z Czacza, w r. 1473 sprzedał wyderkafem za 40 grz. swej siostrze zamężnej Więckowskiej (P. 1383 k. 217v). Jednocześnie połowę Goli sprzedał za 30 grz. Piotrowi Iłowieckiemu (ib.). Wójtostwo w mieście Krzywiniu, nabyte od Marcina z Ponieca, sprzedał w r. 1477 Pawłowi Piotrkowskiemu, nabywając ode niego jednocześnie czwartą część Płaczek w p. pyzdr. i dopłacając 100 kop gr. (P. 1386 k. 64, 78v). Zaraz owe dwa łany w Płaczkach, jeden osiadły a jeden pusty, sprzedał wyderkafem za 20 grz. Wojtanowi z Pigłowic (ib. k. 79). Od owdowiałej siostry, Agnieszki Nadarzyckiej, nabył w r. 1479 jej część Dąbrowy w p. pozn., dając jej w zamian czwartą część w Płaczkach (ib. k. 115), którą ona zaraz za 100 grz. sprzedała Andrzejowi i Wojciechowi, dziedzicom z Pigłowic (ib. k. 115v). Bliższość swoją oraz zyski i przezyski w Bargowie, odziedziczone po siostrze Więckowskiej, Zachariasz w r. 1482 sprzedał za 140 zł węg. Marcinowi Ponieckiemu (P. 1386 k. 155). Potem w r. 1488 mowa o nabytych za 1409 zł węg. przez Ponieckiego od Zachariasza prawach wyderkafowych do Bargowa (P. 1387 k. 99v). Nie żył już w r. 1493 brali: siostra Katarzyna, cysterka w Owińskach, oraz synowie i córki zmarłej siostry Agnieszki Nadarzyckiej, którzy t. r. swe prawo bliższości we wsi Dąbrowa Wielka sprzedali za 80 grz. Andrzejowi Rosnowskiemu (P. 1387 k. 181v).

3. Maciej, syn Mikołaja Dobszyńskiego, występował obok braci w latach 1459-1471 (Kośc. 19 k. 236; P. 1385 k. 105v).



Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona16171819[20]21222324Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników