Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
23242526[27]28293031
Orzelscy - Ożegowscy
Otuscy h. Samson, ze wsi Otusz w p. pozn. Bracia rodzeni: Tomasz Ciesielski, Jan z Otusza i Stefan Ciesiel. Ich rodzona siostra Katarzyna, nie żyjąca już w r. 1452, była żoną Grzymka z Niegolewa. Ci trzej bracia wraz ze swymi rodzonymi bratankami, Janem i Piotrem z Niemierzyc, kwitowali wtedy Grzymka z Niegolewa z posagu i wyprawy po zmarłej Katarzynie, które winien otrzymać syn Grzymka a ich siostrzeniec, Mikołaj (P. 18 k. 90v). Tomasz Ciesielski żył jeszcze w r. 1470 (P. 20 k. 63v).
Jan z Otusza, O., pozwany w r. 1440 wraz z Wojciechem z Radwankowa przez Stanisława, Wawrzyńca i Jana, braci Glinieckich (P. 14 k. 65). Dziedzic w Otuszu, od Mikołaja z Otusza w r. 1444 kupił za 360 grz. część tej wsi (P. 1379 k. 21v). Na Otuszu w r. 1445 oprawił posag 100 grz. żonie Helenie (ib. k. 84). Pozywał w r. 1446 Małgorzatę, żonę Mikołaja z Wronczyna, o bliższość do połowy Otusza (P. 15 k. 191v). Pozywał w r. 1452 Helenę, żonę Jakuba Cikowskiego (P. 18 k. 27). Zawierał w r. 1462 ugodę z Mikołajem, dziedzicem w Radwankowie (ib. k. 320v). Zabity między r. 1468 a 1470 przez Jerzego Tomickiego, chorążyca poznańskiego (P. 20 k. 51v, 854 k. 14v, 855 k. 15, 16). Synowie: Mikołaj, Piotr, Stanisław, Jan.
1. Mikołaj z Otusza, O., syn Jana, kanonik kolegiaty Najśw. Marii Panny na Górce Poznańskiej, wspólnie z braćmi: Piotrem, Stanisławem i Janem pozywał w r. 1470 Dobrogosta Psarskiego (P. 20 k. 51v). On i bracia, niedzielni w Otuszu i w połowie Turkowa, pozywali w r. 1471 Mikołaja Tomickiego, chorążego poznańskiego (P. 854 k. 129). Stawiali w r. 1475 poręczycieli temu chorążemu i jego synowi Jerzemu Tomickiemu, zabójcy ich ojca (P. 855 k. 15, 16). Ks. Mikołaj, niedzielny w Otuszu w r. 1476 z bratem Stanisławem (P. 21 k. 48v), podziału trzeciej części tej wsi dokonał z nim dopiero w r. 1493 (P. 23 k. 104). Ks. Mikołaj w imieniu swej kapituły w r. 1501 kwitował Agnieszkę Nieparcką, wdowę po Stanisławie Imbierze z Objezierza, kasztelanie śremskim, dziedziczkę w Gogolewie i Ciołkowie, z 50 grz. wyderkafu na tych wsiach (P. 859 k. 203). Jako wuj rodzony (!) w r. 1501 towarzyszył Małgorzacie Kiszewskiej, która kwitowała z majątku rodzicielskiego i posagu rodzonego swego brata, Michała Prusimskiego (P. 24 k. 16v). Był w r. 1507 jednym z opiekunów Piotra Przetockiego, syna swej bratanicy, Katarzyny (P. 862 k. 249).
2. Piotr z Otusza, O., syn Jana, występował w r. 1470 obok braci (P. 20 k. 51v). Wraz z niedzielnymi braćmi dziedzic w Otuszu, Turkowie i Miłobratowie (wieś dziś nieznana), miał płacić winę w r. 1471, bowiem on i bracia nie stanęli z pozwu Stanisława, dziedzica w Przyborowie (P. 20 k. 112). Żył jeszcze w r. 1475 (P. 855 k. 15, 16). Żona jego, Katarzyna z Milesznej Górki, Gorecka, będąc już w r. 1503 żoną 2-o v. Jana Noskowskiego, ręczyła Michałowi Goryńskiemu, iż zrezygnuje mu za 100 grz. część w Goryninie p. gnieźn. (G. 24 k. 242v). Tę część Gorynina, odziedziczoną po rodzonym stryju, Zawiszy Goreckim, sprzedała w r. 1505 temu Goryńskiemu, burgrabiemu ziemskiemu gnieźnieńskiemu, za 100 grz. (P. 1390 k. 61v).
3. Stanisław z Otusza, O., "Nogieć", syn Jana, występował obok braci w latach 1470-1476, jako niedzielny z nimi w Otuszu, Turkowie i Miłobratowie (P. 20 k. 51v, 112v, 140v, 21 k. 48v). Jego żona, Katarzyna z Zajączkowa, Zajączkowska, wdowa 1-o v. po Janie Łążeckim, pozywana była w r. 1476 przez Jana z Wielkich Łążców (P. 855 k. 38v). Katarzyna ta, jako "dziedzic" w Zajączkowie, w imieniu własnym i sióstr wzywała w r. 1481 Jana Jankowskiego do uiszczenia 12 grz. (ib. k. 111v). Sama w r. 1485 zapisała dług 50 grz. Janowi, Benedyktowi i Grzegorzowi braciom, dziedzicom z Jankowic (ib. k. 155v). Mąż na częściach Otusza oprawił jej w r. 1486 posag 200 grz. (P. 1387 k. 40v). Katarzyna wspólnie z siostrą Dorotą, żoną Jana Smoszewskiego, wieś ich dziedziczną Glinno sprzedała wyderkafem w r. 1487 za 100 grz. Janowi Przetockiemu (P. 1387 k. 68v). Z tą siostrą żony Stanisław i ona w r. 1489 dokonali wymiany, biorąc od niej połowę Glinna p. pozn., dając zaś jej połowę Siernik i czwartą część połowy miasta Skoki oraz dopłacając 350 grz. (P. 1387 k. 123). Z bratem, ks. Mikołajem, dokonał w r. 1493 podziału trzeciej części Otusza (P. 23 k. `104). Skwitowany w r. 1494 przez Stefana Ocieskiego ze 100 zł węg. posagu za Barbarą, bratanicą Stanisława (P. 856 k. 80). Stanisławowi Wierzbińskiemu, wydając zań w r. 1499 córkę Dorotę, zapisał w posagu za nią 100 i pół grz. (P. 859 k. 8v). Oboje z żoną w r. 1500 sprzedali wyderkafem za 50 kop gr. roczny czynsz 5 grz. na połowie Glinna i na wsi Orle Małe w p. pozn. mansjarzom kościoła w Szamotułach (P. 1389 k. 71). Stanisław, pozywany przez bratanicę Katarzynę zamężną Przetocką o sprawowaną nad nią opiekę, nie stanął i w r . 1502 miał płacić winę (P. 24 k. 36). Skarżyła go ona w r. 1504 o to, iż po śmierci jej ojca Jana wziął w opiekę trzecią część ojczystą w Otuszu i trzymał przez lat 18 (ib. k. 77). Oboje małżonkowie w r. 1502 sprzedali za 65 zł węg. i jeden werdunek czynsz roczny 5 zł. węg. na połowie Otusza i Glinna kapitule katedralnej poznańskiej (P. 1389 k. 181v). Występował w r. 1510 jako "stryj" Katarzyny, córki Piotra Grzebienickiego, żony Macieja Sędzińskiego (P. 1391 k. 11v). Żył może jeszcze w r. 1518 (P. 1392 k. 21v). Syn Tomasz. Z córek, Dorota w r. 1499 wyszła za Stanisława Wierzbińskiego, żyła będąc już wdową w r. 1541, a synami jej rodzonymi byli wtedy Marcin i Bonifacy Gorzyccy (Kośc. 28 k. 321). Regina, jeszcze w świecie w latach 1514-1515 (P. 866 k. 249v, 1392 k. 11), już cysterka w Owińskach w r. 1517, kwitowała wtedy brata Tomasza z dóbr rodzicielskich w Otuszu i Glinnie (P. 866 k. 420v). Elżbieta, wspomniana w r. 1514 (P. 1392 k. 11), jeszcze niezamężna w r. 1517, pozywała wtedy brata Tomasza o wygnanie z ojczystych części w Otuszu i Glinnie (P. 866 k. 404). Była w r. 1518 żoną Jana Strzałkowskiego ze Strzałowa w p. pyzdr.
Tomasz O. "Nogieć", syn Stanisława i Zajączkowskiej, występował w r. 1513 jako wuj Anny, córki Wojciecha Hersztopskiego, żony Stanisława Świątka, mieszczanina poznańskiego (P. 786 s. 409). Od Anny Radwankowskiej, córki zmarłego Jana, w r. 1513 kupił za 20 grz. jej ojczystą część w Radwankowie p. pozn., jak też część tamże po jej ciotce rodzonej, Helenie Radwankowskiej (ib. s. 412). Jako "stryj klejnotny" towarzyszył t. r. przy transakcji Jadwidze, żonie Jana Słupskiego (ib. s. 415). Pozywali Tomasza w r. 1514 o wygnanie z połowy Radwankowa Stanisław Radwankowski i jego niedzielne siostry, Dorota Werwerowa i Elżbieta Kośmidrowa, mieszczki poznańskie (P. 866 k. 105). Wraz z przyrodnim bratem z jednej matki, Wyszkiej (Zbigniewem) Łążeckim, i ze swymi rodzonymi siostrami, Reginą i Elżbietą, wieś Małe Orle w p. pozn. sprzedał w r. 1514 za 230 grz. Mikołajowi Gnuszyńskiemu (P. 866 k. 249, 1392 k. 11). Od Jana Wielżyńskiego w r. 1517 nabył wyderkafem za 160 grz. połowę wsi Bitowo p. pozn. (P. 1391 k. 43). Połowę Otusza w r. 1518 sprzedał wyderkafem za 130 grz. siostrze Elżbiecie zamężnej Strzałkowskiej (P. 1392 k. 196). Połowę tej wsi jeszcze t. r. sprzedał za 516 grz. Maciejowi Niegolewskiemu (ib. k. 211v). Od Jana Bielawskiego t. r. nabył wyderkafem za 400 grz. całą wieś Bielawy p. pozn. (ib. k. 212v). Na połowie Bielaw i Glinna Wielkiego p. pozn. oprawił t. r. 200 kop gr. posagu żonie Dorocie Bielawskiej, córce Jana (ib. k. 213). Od Wincentego Ordzińskiego t. r. nabył wyderkafem za 150 grz. jego część w Ordzinie p. pozn. (ib. k. 256). Od ks. Andrzeja Naramowskiego, kanonika poznańskiego, i Jana, braci rodzonych niedzielnych, dziedziców z Naramowic, w r 1522 kupił za 150 grz. pustą wieś Lubicz p. pozn. (P. 1391 k. 54v). Od Jana Bielawskiego w r. 1523 kupił za 500 grz. całą wieś Bielawy p. pozn. (P. 1392 k. 495). Od Anny Czeszewskiej, żony tegoż Bielawskiego, jednocześnie kupił za 500 grz. Wronowo p. kośc. i zaraz te dobra za 350 grz. sprzedał wyderkafem temu Janowi Bielawskiemu i jego nieletniej córce Zofii (ib.). Od Doroty, żony "sław." Werwera, byłego obywatela poznańskiego, i Elżbiety, żony "sław." Jakuba Kośmidra, mieszczanina poznańskiego, ślusarza, córek Bartłomieja Radwankowskiego, w r. 1523 kupił za 100 grz. ich części w Radwankowie (ib. k. 131). Trzecią część tej wsi w r. 1524 kupił za 40 grz. od brata ich, Jerzego Radwankowskiego (P. 1391 k. 63v). Swoją wieś Glinno w r. 1525 sprzedał wyderkafem za 100 grz. Ubysławowi Łążeckiemu (ib. k. 67v). Od Jana Bielawskiego w r. 1527 nabył wyderkafem za 26 grz. trzy łany (w tym jeden pusty) w Morasku p. pozn., zaś jednocześnie całe Wronowo p. kośc. sprzedał za 500 grz. temuż Bielawskiemu (P. 1393 k. 165v). Drugą żoną Tomasza była Katarzyna Nowowiejska. Zapewne w związku z tym małżeństwem pozostał uzyskany przez niego w r. 1529 zapis długu 80 grz. dany przez Helenę Nowowiejską i synów jej, Marcina i Mikołaja (P. 871 k. 559v). Tej Katarzynie Nowowiejskiej, córce Wawrzyńca, w r. 1530 oprawił 100 grz. posagu na wsiach Bielawy i Lubicz p. pozn. (P. 139 k. 331). Skwitowany t. r. przez swe dzieci, Stanisława i Dorotę, urodzone ze zmarłej Doroty Bielawskiej, z 200 kop gr. posagu i tyluż wiana, oprawionych na połowach Bielaw, Glinna, Wielkiego Lubicza i trzeciej części pustki Radwankowa (P. 871 k. 622v). Zaspakajając syna i córkę z oprawy ich matki, t. r. sprzedał im wyderkafem za 200 kop gr. Glinno Wielkie (P. 1393 k. 33v). Opiekę nad swymi dobrami: Glinnem Wielkim, osiadłym, pustkami w Radwankowie, sołectwem w Małym Glinnie, wsi kolegiaty krakowskiej, w pow. pozn. w r. 1533 zlecił, aż do pełnoletności dzieci swych zrodzonych z obydwu żon, Andrzejowi Jaktorowskiemu z Jankowic, Mikołajowi Jaktorowskiemu, kanonikowi poznańskiemu i proboszczowi średzkiemu, Marcinowi Nowowiejskiemu (ib. k. 564v). Wsie Bielawy osiadłe i Lubicz pustkę wraz ze stawem w Wielkim Glinnie i łąką w Chojnicy dał jednocześnie w dożywocie żonie (ib. k. 565). Nie żył już w r. 1542 (P. 1394 k. 502v). Wdowa skasowała w 1557 swą oprawę na Bielawach i pustce Lubicz, " z miłości" do syna Jana (P. 898 k. 70v). Był z Bielawskiej syn Stanisław i córka Dorota, wspomniana w r. 1530 (P. 871 k. 622v), potem w latach 1542-1553 żona Kaspra Rożnowskiego, wdowa w r. 1567. Z Nowowiejskiej synowie, Łukasz i Jan oraz córka Helena, w r. 1557 żona 'sław." Józefa Krakowczyka, mieszczanina poznańskiego, kwitowała wtedy swych braci z posagu wyznaczonego jej przez ojca (P. 898 k. 324).
1) Stanisław O. "Nogieć", "Nogietek", "Nogietaszek", syn Tomasza i Bielawskiej, w r. 1530 wraz z siostrą Dorotą kwitował ojca z 200 kop gr. posagu macierzystego (P. 871 k. 622v). Połowę Glinna w r. 1542 sprzedał wyderkafem za 200 zł Janowi Rożnowskiemu (P. 1394 k. 502v). Skwitował t. r. Marcina Ciesielskiego z 16 grz., które był winien jemu i braciom jego z racji dzierżawy Radwankowa puszczonej mu przez ich zmarłego opiekuna, ks. Mikołaja Jaktorowskiego, kanonika poznańskiego, jak również z 5 grz. i 16 gr. należnych jemu samemu (P. 881 k. 179). Połowę Glinna w r. 1545 sprzedał wyderkafem za 200 zł Łukaszowi Jankowskiemu (P. 1395 k. 188). Dziedzic w Wielkim Glinnie, w imieniu własnym i siostry Doroty w r. 1547 kwitował Łukasza i Jana, braci swych z innej matki, z 400 zł, które ojciec jemu i siostrze zapisał był wyderkafem na Glinnie (P. 886 k. 141v). Na połowie części w Glinnie, Bielawach i pustce Lubicz, należnych z działów z braćmi, w r. 1550 oprawił 250 zł posagu żonie Otylii Piotrkowskiej cz. Chojnickiej, córce Mikołaja Piotrkowskiego (P. 1395 k. 526). Poranił t. r. Jadwigę Strzępińską, żonę Wojciecha O-go (P. 890 k. 77). Otylia Chojnicka części po rodzicach, należne jej w Chojnicy p. pozn. z działów z rodzeństwem, w r. 1551 dała ojcu Mikołajowi Piotrkowskiemu (P. 1395 k. 640v). Stanisław z działów z braćmi dokonanych w r. 1554 wziął plac dworski "Stary" w Glinnie Wielkim, z przyległościami do tego placu (P. 895 k. 465), zaś z działów przeprowadzonych w r. 1556 wziął wraz z bratem Łukaszem Glinno Wielkie (P. 897 k. 804). Bratu Janowi w r. 1559 dał zobowiązanie sprzedania za 300 grz. części wsi pustej Lubicz (P. 900 k. 672). Drugiej swej żonie, Katarzynie Przetockiej z Bobowicka, córce Jana Przetockiego cz. Nojewskiego, w r. 1561 oprawił na połowie dóbr swych w Glinnie i w pustce Lubicz 300 grz. posagu (P. 1397 k. 91v). Części w owej pustce Lubicz, należne sobie z działów z braćmi, sprzedał w r. 1562 za 300 grz. Janowi, Stanisławowi i Wojciechowi, braciom Gołaskim (P. 904 k. 187, 1397 k. 133). Kwitował w r. 1567 Łukasza O-go, dziedzica Otusza i pustki Radwankowo, ze 100 złp, zapisanych przez zmarłego Stanisława O-go, brata Łukasza (P. 911 k. 288v). Nie żył już w r. 1577, kiedy wdowa po nim, Katarzyna Przetocka zapisywała dług 700 złp pasierbowi Stanisławowi O-mu (P. 929 k. 603v). Ta wdowa intromitowana w r. 1579 do części oprawnej we wsi Lubicz (P. 932 k. 53), którą to wieś zmarły mąż sprzedał był braciom Gołaskim (ib. k. 547). Wyszła t. r. 2-o v. za Wojciecha Wyszławskiego (ib. k. 199). Żyła jeszcze w r. 1580 (P. 954 k. 704). Z pierwszej żony syn Stanisław i córka Katarzyna, żona 1-o v. w r. 1582 Wojciecha Wilkońskiego, 2-o v. w latach 1589-1591 Wojciecha Raszewskiego.
Stanisław O. "Nogietek", syn Stanisława i Piotrkowskiej cz. Chojnickiej, sumę 120 złp, zapisaną ojcu przez Piotra Morawskiego, cedował w r. 1577 Stanisławowi Przetockiemu (P. 929 k. 604). Kwitował w r. 1579 ze sprawy sądowej macochę, obecnie 2-o v. Wyszławską (P. 933 k. 53). Uzyskał w r. 1580 intromisję do jej dóbr oprawnych (P. 934 k. 704). Skwitowany t. r. z długów przez Stanisława Przetockiego (P. 935 k. 299). Skwitowany w r. 1582 przez siostrę Katarzynę, zamężną Wilkońską, z dóbr spadłych po ciotce, Annie Chojnickiej cz. Piotrkowskiej. Szwagrowi Wilkońskiemu zapisał jednocześnie 300 zł długu (P. 938 k. 99). Janowi Turkowskiemu cz. Wargowskiemu w r. 1586 zapisał 44 zł długu (P. 947 k. 372). Kwitował w r. 1590 męża zmarłej już siostry, Wilkońskiego z 50 zł (Kośc. 270 k. 197v). Na połowie dóbr w r. 1593 oprawił posag 400 złp żonie Dorocie Zdzychowskiej, córce Benedykta (P. 1400 k. 1054), zaś w r. 1594 skwitował teścia z 70 zł na poczet jej posagowych 200 zł (P. 962 k. 836). Część swą w Glinnie Wielkim, którą sprzedał był wyderkafem za 800 złp Stanisławowi z Chomęcic Przetockiemu, teraz w r. 1595 sprzedał wieczyście za 2.300 zł Stanisławowi Przecławskiemu, chorążemu poznańskiemu (P. 1401 k. 608v). Żonie dał w r. 1600 na połowie dóbr zapis 400 złp wiana (P. 1403 k. 665). Od Stanisława Bzowskiego w r. 1608 uzyskał zapis 470 złp długu (P. 980 k. 44). Od Bogumiły Chwalikowskiej, wdowy po Jakubie Przecławskim, 2-o v. żony Macieja Ułanowskiego, winnej mu 300 zł, uzyskał w r. 1611 w tej sumie zastaw części Witakowic p. gnieźn. (G. 71 k. 173). Oboje małżonkowie żyli jeszcze w r. 1620 (P. 1004 k. 924), a ona może i w r. 1624 (P. 152 k. 1040v).
2) Łukasz, syn Tomasza i Nowowiejskiej, wspomniany w r. 1542 (P. 881 k. 179). Wspólnie z bratem Janem połowę wsi pustej Radwankowo w r. 1547 dali wieczyście Kasprowi Kaczkowskiemu (P. 1395 k. 321v). Na swej części w Glinnie w r. 1554 narzeczonej swej, Helenie Naramowskiej, córce Jerzego, zobowiązał się oprawić posag 350 zł (P. 895 k. 58v), a już po ślubie oprawił w r. 1555 posag 400 zł na części Glinna Wielkiego i trzeciej części tamtejszego młyna Okalewo, zachowując dla siebie wsie Bielawy i Lubicz (P. 1396 k. 293v). Z działów przeprowadzonych z braćmi w r. 1554 wziął dwór z placem w Bielawach (P. 895 k. 465). Helena oprawę 400 zł na części Wielkiego Glinna i na dworze w Bielawach skasowała w r. 1555, uzyskując jednocześnie od męża nowy zapis tego posagu na tej części Wielkiego Glinna i na dworze w Bielawach przypadłych mu z działów z braćmi (P. 896 k. 583v, 1396 k. 246). Z ponownych działów braterskich z r. 1556 wziął wspólnie z bratem Stanisławem Glinno Wielkie (P. 897 k. 804). Skwitowany w r.1557 przez żonę z oprawy na części Wielkiego Glinna i młyna wodnego Okalewo, oprawił jej 450 zł posagu na połowie połowy Wielkiego Glinna, na połowie młyna Okalewo i na połowie wszelkich sum (P. 898 k. 578v), 1396 k. 458). Części Otusza i pustki Radwankowo w r. 1562 dał wieczyście Janowi Tomickiemu, kasztelanowi rogozińskiemu, i Mikołajowi Niegolewskiemu (P. 1362 k.130). Całe części pustki Lubicz, należne z działów z braćmi, w r. 1562 sprzedał za 400 grz. Janowi, Stanisławowi i Wojciechowi, braciom Gołaskim (P. 904 k. 169, 1397 k. 131). Młyn wodny Okalewo w Glinnie sprzedał w r. 1563 za 100 zł Januszowi Przecławskiemu (P. 1397 k. 249). Nie żył już w r. 1584, kiedy wdowa Helena, będąc winną 700 zł Janowi O-mu (bratankowi męża?). zastawiła mu w tej sumie swoją oprawę na Glinnie (P. 943 k. 269v). Od Adama Naramowskiego w r. 1585 dostała zapis 300 zł długu (P. 944 k. 294v). Kwitowała w r. 1586 Piotra Morawskiego z 2.00 złp (P. 946 k.360). Swej córce, pannie Katarzynie zapisała w r. 1588 posag 300 zł i dała jej za opiekuna syna swego ks. Wojciecha, oraz braci swych, Jana, Adama i Jerzego, Naramowskiuch (P. 949 k. 582). Janowi Rożnowskiemu, przyszłemu zięciowi, w posagu za córką Katarzyną zapisała w r. 1590 gotowizną 400 zł i w klejnotach 100 zł (P. 954 k. 541v, 542v). Żyła jeszcze w r. 1596 (P. 138 k. 189v). Synowie: Wojciech, Łukasz, Maciej, Dobrogost, Jakub, Andrzej, Jan i Stanisław. Córka Katarzyna, o której było wyżej. Jej wuj, Adam Naramowski w r. 1588 kwitował Macieja Szołdrskiego z zapisanych jej 30 zł (P. 950 k. 498v). Wydana w r. 1590 za Jana Rożnowskiego, była 2-o v. w latach 1600-1601 żoną Mikołaja Nojerowskiego (?) czy Nozołowskiego (?) (P. 970 k. 659, 1404 k. 89). Żyła jeszcze w r. 1624. Synowie wymienieni w r. 1584 (P. 943 k. 271), a prócz nich jeszcze Jerzy, wspomniany w r. 1590 (P. 953 k. 611). Spośród tych synów, o Macieju, Jakubie i Jerzym nie wiem nic więcej. Wojciech w r. 1588 był księdzem (P. 950 k. 527). Proboszcz w Bagrowie, wspólnie z braćmi, Dobrogostem i Janem, część swą w Wielkim Glinnie z młynem wodnym Okalewka (!) w r. 1596 sprzedali za 2.400 złp Stanisławowi Przecławskiemu, stolnikowi poznańskiemu (P. 1402 k. 98). Skwitowany wspólnie z braćmi w r. 1603 z procesów przez tegoż Stanisława Przecławskiego (P. 973 k. 368). Kanonik kolegiat Najśw. Marii Panny na Tumie i Św. Marii Magdaleny w Poznaniu, proboszcz w Bagrowie, nie żył już w r. 1624 (P. 152 k. 596). Łukasz żył jeszcze w r. 1590 (P. 953 k. 611). Dobrogost żył w r. 1603 (P. 973 k. 368). Andrzej dział swój w Glinnie w r. 1599 sprzedał za 500 złp Stanisławowi Przecławskiemu, stolnikowi poznańskiemu (P. 1403 k. 137v). Bezpotomny, umarł między r. 1603 a 1608 (P. 143 k. 429v 973 k. 368). Stanisław żył jeszcze w r. 1590 (P. 953 k. 611).
Jan, syn Łukasza, wspomiany w r. 1590 (ib.). Jako brat zmarłego bezpotomnie Andrzeja, był w r. 1608 pozywany przez Mariannę Zadorską (P. 143 k. 429v). Jego żoną była w r. 1612 Dorota Łagiewnicka, córka Ambrożego (P. 146 k. 581; Z. T. P. 27 s. 1709). Oboje małżonkowie w r. 1617 kupili za 2.500 złp od Barbary Gwiazdowskiej, żony Stanisława Bobrowskiego, części w Gwiazdowie i w pustce Zaporki w p. gnieźn. (P. 1410 k. 376). Dorota, mając daną sobie przez Wojciecha i Piotra, braci Przeławskich, sumę zastawną 500 złp na częściach Bednar w p. gnieźn. scedowała ją w r. 1621 Janowi Czekanowskiemu (P. 1007 k. 270v). Oboje małżonkowie części w Gwiazdowie z pustką Bozaporowice cz. Zaporki, kupione od Barbary z Gwiazdowskich Bobrowskiej, sprzedali w r. 1622 za 3.000 złp Maciejowi Przyborowskiemu (P. 1413 k. 677) i zaraz te części nabyli od niego wyderkafem za 1.500 złp (ib. k. 680v). Jan jako spadkobierca brata, ks. Wociecha, proboszcza w Bagrowie, pozywał w r. 1624 Jana i Wojciecha, stryja i bratanka Gablińskich, spadkobierców zmarłego niedawno Bartłomieja Gablińskiego, dziedziców w Bagrowie (P. 152 k. 596). Umarł między r. 1639 a 1640 (P. 164 k. 676v, 165 k. 578). Owdowiała Dorota żyła jeszcze w r. 1647 (P. 172 k. 617). Syn Łukasz, córki: Anna, Barbara i Jadwiga, wspomniane w r. 1637 (G. 80 k. 352v), pozywane w r. 1644 przez Dorotę, wdowę po Melchiorze Łubińskim, i przez jego spadkobierców (P. 169 k. 437v). Z nich, Anna była w latach 1649-1679 żoną Wespazjana Grabowskiego.
Łukasz, syn Jana i Łagiewnickiej, uzyskał w r. 1636 od Baltaza Gądkowskiego zapis długu (P. 1033 k. 7v). Dziedzic części Witakowic w p. gnieźn., dał w r. 1638 Adamowi Radlickiemu zalewek na bagnach między Skrzetuszewem a Głębokiem (P. 1419 k. 452). W imieniu własnym i rodziców t. r. zawierał kontrakt ze Stanisławem Przedzyńskim (G. 80 k. 420). Wraz z matką w r. 1639 pozywany przez Zofię z Goliny, wdowę po Macieju Niemojewskim, w sprawie dzieżawy Witakowic (P. 164 k. 676v). Miał w r. 1641 sprawę z Adrianem Radlickim, pisarzem grodzkim poznańskim, dziedzicem Głębokiego w p. gnieźn., o łąkę w tej wsi (P. 1043 k. 182v). Chyba tego samego Łukasza żoną była Jadwiga Morawska, która owdowiawszy poszła 2-o v. za Wojciecha Gujskiego i w r. 1645 spisywała z tym drugim mężem wzajemne dożywocie (P. 1422 k. 526v). Oboje Gujscy żyli w r. 1650 (G. 82 k. 202v).
3) Jan, syn Tomasza i Nowowiejskiej, wspomniany w r. 1542 (P. 881 k. 179), wziął w r. 1554 z działów z braćmi w Wielkim Glinnie plac nad jeziorem Starołęka (P. 895 k. 465). Z ponowionego działu w r. 1556 dostały mu się w miejsce Glinna Bielawy (P. 897 k. 804), zaś matka "z miłości" skasowała na jego dobro w r. 1557 oprawę swą na Bielawach i Lubiczu (P. 898 k. 70v). Na połowach Bielaw i części pustki Lubicz oprawił t. r. 500 zł posagu żonie Katarzynie Kierskiej, córce Jana (P. 1396 k. 427), która t. r. skwitowała swych braci, Piotra i Andrzeja Kierskich z majątku rodzicielskiego (P. 898 k. 1095). Od brata Stanisława w r. 1559 uzyskał Jan zobowiązanie sprzedania za 300 grz. pustej wsi Lubicza (P. 900 k. 672). Oboje z żoną w r. 1568 spisywali wzajemne dożywocie (P. 1397 k. 699). Części w pustce Lubicz w r. 1571 sprzedał wyderkafem za 400 zł Januszowi Przecławskiemu (P. 1398 k. 253v). Swej drugiej żonie, Barbarze Naramowskiej, córce Jerzego, w r. 1572 oprawił na połowie dóbr posag 950 zł (ib. k. 329v). Nie żył już w r. 1575, kiedy Barbara uzyskała od swego drugiego męża, Jana Turkowskiego cz. Wargowskiego, oprawę 950 zł posagu (ib. k. 544). Oprawę otrzymaną od pierwszego męża na połowach Bielaw i części Lubicza zrezygnowała drugiemu mężowi, ten zaś w r. 1577 scedował to jej synowi Janowi O-mu (P. 929 k. 235v). Oboje ci małżonkowie zostali też wtedy skwitowani z dóbr rodzicielskich przez tego Jana O-go i jego brata Andrzeja (ib. k. 237). O Andrzeju nie wiem nic więcej. Były i córki. Z nich, Dorota, w r. 1588 cysterka w Owińskach. Anna, żona "sław." Wojciecha Sądnydzień, mieszczanina poznańskiego, kwitowała w r. 1582 brata Jana z dóbr rodzicielskich (P. 939 k. 502). Jej mąż w latach 1596-1598 zwany mieszczaninem obornickim. Kwitowała ona w r. 1598 z 200 złp Andrzeja Przesławskiego (P. 138 k. 189v, 968 k. 43). Już będąc wdową skwitowana w r. 1600 przez stryjeczną siostrę Katarzynę zamężną Nojerowską (P. 970 k. 6).
Jan, syn Jana i Kierskiej, uzyskał w r. 1577 od ojczyma Jana Turkowskiego cz. Wargowskiego cesję oprawy 950 zł posagu swej matki na połowie Bielaw i części Lubicza, którą to oprawę ojczym ów nabył od żony (P. 929 k. 235v). Jan był już wtedy mężem pierwszej żony, Katarzyny Przecławskiej (ib. k. 236). Drugą żoną była Helena Gnińska. Po jej śmierci z 564 zł jej posagu w r. 1584 kwitował Jana Gnińskiego (P. 931 k. 336). Trzeciej żonie, Barbarze Ratajskiej, córce Macieja, na połowie Bielaw i pustki Lubicz w r. 1581 zobowiązał się, jeszcze przed ślubem, oprawić 700 zł posagu (Kośc. 261 k. 56v). Bielawy i część w Lubiczu w r. 1582 sprzedał Januszowi Przecławskiemu (P. 939 k. 585). Żonie Barbarze Ratajskiej w r. 1584 oprawił na połowie dóbr 650 zł posagu (P. 943 k. 47, 1399 k. 273). Aprobowała ona t. r. zapis, jaki mąż dał stryjence Helenie Naramowskiej, wdowie po Łukaszu O-im, która była mu winna 700 zł i w tej sumie zastawiła oprawę swego posagu na Glinnie (P. 943 k. 47, 269v, 426). Aprobowała również w r. 1588 dzierżawę Glinna daną przez męża ojczymowi Janowi Turkowskiemu cz. Wargowskiemu (P. 949 k. 693). Jan młyn wodny w Glinnie zw. Okalewa (!) w r. 1591 sprzedał wyderkafem za 150 zł Jerzemu Naramowskiemu (P. 1400 k. 745). Nie żył już w r. 1593, kiey przeciwko wdowie zanosił "pilność" Wojciech Morawski (P. 959 k. 85v). Do jej dworu w Glinnie uzyskał w r. 1594 intromisję Jan Włostowski z tytułu należnych mu 290 złp (P. 962 k. 778). Uzyskała w r. 1595 zapis 840 złp długu od Barbary Rybińskiej, żony Jana Łęskiego (P. 963 k. 448) i t. r. skwitowala ją z 200 zł (P. 964 k. 985v). Dobra swe ruchome dała w r. 1602 swoim siostrom Rajskim (Ws. 19 k. 118).
3. Jan O., z Otusza, zwany też niekiedy Turkowskim, syn Jana, wspomniany w r. 1470 (P. 20 k. 51v), niedzielny w latach 1470-1475 z braćmi współdziedzic w Otuszu (P. 854 k. 37v, 49, 129, 855 k. 15), Turkowie, Miłobartowie (P. 20 k. 112), pisał się w r. 1476 Turkowskim z Turkowa i Otusza (P. 21 k. 48v). Nie żył już w r. 1493 (P. 23 k. 104), umarł jednak niewątpliwie znacznie wcześniej, skoro w r. 1504 mówi się o trwającej przez lat 18 opiece stryja Stanisława nad córką Jana, Katarzyną, zamężną Przetocką (P. 24 k. 77). Skoro ta Katarzyna wyszła zamąż w r. 1501 należałoby mniemać, iż opieka trwała przez lata 1483-1501, a więc datę śmierci Jana wypadałoby położyć ok. r. 1483. Z nieznanej mi żony syn Maciej. Córka Katarzyna Turkowska, niezamężna w r. 1493, uzyskała wtedy od Piotra i Mikołaja, braci z Pożarowa, zapis 34 grz. długu (P. 23 k. 104). Jak już wiemy, wyszła w r. 1501 za Sędziwoja Przetockiego, a umarła pomiędzy r. 1504 i 1507. Być może, że inną córką Jana, zapewne starszą, była Barbara, żona Jana Ocieskiego, który w r. 1494 kwitował Stanisława O-go z 1.000 zł węg. posagu wziętego za tą bratanicą (!) (P. 856 k. 80).
Maciej, O. cz. Turkowski, syn Jana, zawierał w r. 1506 ugodę z Janem i Maciejem, braćmi, dziedzicami w Jeziorkach, o części Jeziorek przez Macieja dzierżawione. Żona Macieja, Anna Jeziorkowska, córka Piotra, skwitowała wtedy swych braci, Jana, Macieja i Serafina z dóbr rodzicielskich w Jeziorkach p. pozn. (P. 862 k. 205, 1390 k. 113). Maciej od Mikołaja Młynkowskiego w r. 1507 nabył wyderkafem za 20 grz. dwa łany we wsi Wierzeja p. pozn. (P. 1390 k. 120v). Skwitował w r. 1507 Macieja i Serafina, braci Jeziorkowskich z 80 grz. zapisanych wyderkafem na Jeziorkach i z 30 grz. dzierżawy tej wsi (P. 862 k. 231). Na połowie części Turkowa i Otusza w r. 1507 oprawił żonie posag 100 grz. (P. 1390 k. 113). Ze swym siostrzeńcem, Piotrem Wilkowskim cz. Turkowskim, synem Sędziwoja Przetockiego i siostry swej, Katarzyny Turkowskiej, w r. 1510 dokonał zamiany, biorąc trzy łany, w tym dwa puste, i połowę karczmy w Otuszu, dając zaś za to część Turkowa i dopłacając 10 grz. (P. 1391 k. 12, 13). Dwa łany osiadłe w Wierzei p. pozn. w r. 1510 sprzedał wyderkafem za 20 grz. Stanisławowi Turkowskiemu (ib.). Pusty łan "Kuliński" w Otuszu w r. 1515 sprzedał wyderkafem za 5 grz. Mikołajowi Paruszowskiemu (ib k. 35v). Od Barbary Radwankowskiej, wdowy po "opatrz." Janie Soczewce, mieszczaninie gnieźnieńskim, w r. 1521 kupił za 60 grz. część w Radwankowie (P. 1392 k. 399v) i t. r. owej Barbarze zapisał 11 i pół grz. długu (P. 867 k. 470v), z czego ona skwitowała go t. r. (ib. k. 496). Od Stanisława Niemierzyckiego "Jandy" i żony jego, Anny Kokorzyńskiej, w r. 1527 nabył wyderkafem za 200 grz. łan pusty w Niemierzycach p. kośc. (P. 1393 k. 162v). Ustanowiony w r. 1531 przez Wojciecha Niemierzyckiego jednym z opiekunów jego dzieci i dóbr (Kośc. 345 k.148v). Nie żył już zapewne w r. 1539 (P. 878 k. 32), nie żył napewno w r. 1541, kiedy owdowiała Anna Jeziorkowska swoją oprawę, a więc połowę części Otusza i połowę należnych jej części Radwankowa sprzedała wyderkafem za 189 grz. Wojciechowi Przetockiemu (P. 1394 k. 470v). Pozywał ją w r. 1542 ów Przetocki o złożenie owej sumy wyderkafowej (P. 881 k. 239). Żyła jeszcze w r.1560 (P. 902 k. 70). Synowie: Wojciech, Jan i Serafin, wymienieni w r. 1539 (P. 878 k. 32). O Janie i Serafinie nic więcej nie wiem. Inni synowie to: Stanisław, Piotr, wspomniany w r.1543 (P. 1395 k. 47v), i Michał. Z córek, Katarzyna, w r. 1539 niezamężna, uzyskała wtedy zapis 21 grz. długu od Apolonii, wdowy po Wojciechu Niemierzyckim (P. 878 k. 84). Była w latach 1541-1547 żoną Wojciecha Przetockiego, wdowa w latach 1569-1570. Jadwiga, cysterka w Owińskach pozywała w r. 1554 braci Stanisława i Michała (P. 895 k. 870), zaś w r. 1558 od tych braci uzyskała zapis 3 grz. dożywotniego czynszu rocznego (P. 899 k. 207).
1) Wojciech O., syn Macieja i Jeziorkowskiej, w r. 1539 kwitował matkę, która mu wydzieliła dwa łany osiadłe w Otorowie (P. 878 k. 32). Część w Otuszu, należną z działów z rodzonymi braćmi, Stanisławem, Piotrem i Michałem, w r. 1543 sprzedał wyderkaem za 200 grz. Mikołajowi, Janowi, Maciejowi, Marcinowi, Stanisławowi i Jakubowi, braciom Niegolewskim (P. 1395 k. 47v). Od szwagra, Wojciecha Przetockiego w r. 1543 nabył wyderkafem za 180 grz. części w Otuszu i Radwankowie obciążone oprawą matki (P. 1395 k. 61v). Od brata Stanisława w r. 1549 uzyskał zapis 40 grz. długu i wydzierżawił odeń części Otusza i pustki Radwankowo (P. 888k. 312). Żona Wojciecha, Jadwiga Strzępińska okazywała w r. 1550 rany zadane jej przez Stanisława O-go (P. 890 k. 77), nie wiem, czy brata rodzonego męża, czy tegoż imienia brata stryjeczno-stryjecznego? Wojciech od brata Michała w r. 1552 dostał zapis 30 grz. długu (P. 892 k. 157). Nie żył już w r. 1555 (P. 896 k. 464v). Synowie, Łukasz i Andrzej, nieletni, wspomniani t. r. (ib.). Córka Anna, nieletnia w r. 1561 (P. 903 k. 310). Chyba również tego Wojciecha córką była Małgorzata, w latach 1572-1589 żona Wojciecha Konopnickiego. Uzyskała ona w r. 1582 zapis 50 zł długu od Jana Jeziorkowskiego (P. 939 k. 690), a w r. 1589 kwitowała z dóbr rodzicielskich Macieja i Marcina O-ch, synów zmarłego Łukasza (P. 952 k. 629), więc zapewne swych bratanków.
Łukasz, syn Wojciecha i zapewne Strzępińskiej, nieletni w r. 1555 pozostając wraz z rodzeństwem pod opieką stryjów, Stanisława i Michała, pozywał wraz z bratem o sumę 200 grz. braci Niegolewskich, którym ojciec zastawił był część Otusza (P. 896 k. 46v). Prawo dochodzenia główszczyzny na Janie Wielżyńskim, zabójcy stryja Stanisława O-go, cedował w r. 1562 Janowi Tomickiemu, kasztelanowi rogozińskiemu oraz Mikołajowi Niegolewskiemu (P. 904 k. 155). Dziedzic w Otuszu i w pustce Radwankowo, skwitowany w r. 1567 przez Stanisława O-go "Nogća" z długu 100 złp zapisanego przez zmarłego Michała O-go (P. 911 k. 288v) i t. r. skwitowany przez Jana Wielżyńskiego z 16 grz. długu tegoż stryja Stanisława, oraz z noża srebrnego, który Wielżyński pożyczył był Michałowi (P. 911 k. 312). Skwitowany w r. 1569 przez ciotkę Katarzynę owdowiałą Przetocką ze sprawy sądowej (P. 915 k. 90). Części w Otuszu i w pustce Radwankowo, trzymane tytułem oprawy przez stryjenkę Małgorzatę Więckowską, wdowę po Stanisławie O-im, 2-o v. żonę Łukasza Chraplewskiego, wraz z placem "Frączkowskim" w Otuszu sprzedał wyderkafem w r. 1569 za 1.000 zł Maciejowi Niegolewskiemu (P. 1398 k. 4v), a w r. 1570 kwitowany był przez Macieja, Marcina, Stanisława, Mikołaja i Jakuba, braci Niegolewskich, z 200 złp, za które zmarły ojciec sprzedał wyderkafem część w Otuszu (P. 917 k. 9v). Trzy łany puste i jeden osiadły w Otuszu w r. 1571 sprzedał wyderkafem Maciejowi Niegolewskiemu (P. 1398 k. 178v). Młyn wodny Okalewski (!) ze stawem, we wsi Glinno t. r. sprzedał wyderkafem za 400 zł Bartłomiejowi Krzewskiemu (ib. k. 192v). Na połowie Otusza i pustki Radwankowo oprawił 23 VIII 1576 r. przyszłej swej żonie Zofii Granowskiej, córce Marcina, posag 1.400 zł (ib. k. 674v). Do zaślubin doszło jednak dopiero w r. 1584. Przed zawarciem małżeństwa Łukasz opawił narzeczonej owe 1.400 złp posagu (P. 1399 k. 240), zaś już po ślubie Zofia t. r. kwitowała ojca z tej sumy (Kośc. 264 k. 130). Skwitowany był Łukasz w r. 1585 przez Jakuba Niegolewskiego, brata i spadkobiercę Macieja, z 1.000 zł, za które wykupił wyderkaf części Otusza i Radwankowa z rąk stryjenki Małgorzaty Więckowskiej, 2-o v. Chraplewskiej (P. 945 k. 18). Części w pustce Radwankowo w r. 1585 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 400 zł ks. Hieronimowi Powodowskiemu,kanonikowi gnieźnieńskiemu i poznańskiemu (P. 947 k. 351). Do jego dóbr w Otuszu w r. 1588 uzyskała intromisję Małgorzata O-a, żona Wojciecha Konopnickiego (P. 950 k. 213), zapewne siostra. Umarł Łukasz w r. 1588 lub 1589 (P. 952 k. 624, 1400 k. 176v). Owdowiała Zofia Granowska w r. 1594 zawierała kontrakt z Dobrogostem Gorzeńskim (P. 962 k. 286), niewątpliwie o rękę wspomnianej wyżej córki Zofii. Zapis na 80 zł węg., uzyskany od Piotra Strzępińskiego, cedowała w r. 1598 synowi Maciejowi (P. 968 k. 53). Połowę swych dóbr w Otuszu w r. 1605 sprzedała wyderkafem za 2.100 złp bratu Wojciechowi Granowskiemu (P. 1405 k. 399). Synowie, Maciej, wspomniany w latach 1589-1598 (P. 952 k. 624, 968 k. 1447), i Marcin. Z córek, Zofia, w latach 1594-1595, żona Dobrogosta Gorzeńskiego. Barbara, w latach 1605-1616 żona Stanisława Gorzeńskiego.
Marcin, syn Łukasza i Granowskiej, w r. 1589 skwitowany przez ciotkę Małgorzatę z O-ch Konopnicką (P. 952 k. 624). Na połowie części Otusza i pustki Radwankowo w r. 1606 żeniąc się z Ewą Golińską, córką Piotra, krótko przed ślubem oprawił posag 2.500 zł (P. 1405 k. 495v). Skwitował tę żonę t. r. z powyższego posagu (Kośc. 286 k. 34v). Połowę pustego łana w Otuszu w r. 1609 sprzedał wyderkafem za 100 złp Andrzejowi Chwalikowskiemu (P. 788 k. 105). Oboje małżonkowie dwa łany w Otuszu, "Daleszyński" i "Grzeszkowski" w r. 1615 sprzedali wyderkafem za 700 złp temuż Chwalikowskiemu (P. 1409 k. 547v). Marcin całe swe części w Otuszu w r. 1626 sprzedał za 11.000 złp Maciejowi Niegolewskiemu (P. 1415 k. 396). Od Krzysztofa Czackiego w r. 1629 kupił za 5.000 złp części Sarbi w p. pozn. (P. 1416 k. 621). Te części w r. 1643 sprzedał za tyleż samo Janowi Nowowiejskiemu (P. 1421 k. 335v), zaś w r. 1644 części tej wsi nabył wyderkafem za 3.000 złp od Wojciecha Gzowskiego, który kupił je był od Jana Nowowiejskiego (ib. k. 697v).
2) Stanisław, syn Macieja i Jeziorkowskiej, wspomiany w r. 1543 (P. 1395 k. 47v), będąc dłużnym 40 grz. bratu Wojciechowi, w r. 1549 wydzierżawił mu części w Otuszu i w pustce Radwankowo (P. 88 k. 312). Od brata Michała w r. 1553 wydzierżawił jego części w tychże wsiach (P. 894 k. 36). Wraz z tym bratem miał w r. 1554 płacić winę, bowiem obaj oni nie stanęli z pozwu siostry Jadwigi, zakonnicy (P. 895 k. 870). Na połowie części Otusza i Radwankowa, należnych z działów braterskich z bratem Michałem i bratankiem Łukaszem, żeniąc się w r. 1555 z Małgorzatą Więckowską, córką Jana, oprawił jej na krótko przed ślubem 250 grz. posagu (P. 1396 k. 269). Matce swej Annie dawał w r. 1560 poręczenie za bratanka Łukasza (P. 902 k. 710). Nie żył już w r. 1561, zabity na drodze publicznej przez Jana Wielżyńskiego "Dupkę" (P. 903 k. 310, 904 k. 155). Małgorzata Więckowska już w r. 1563 była 2-o v. żoną Łukasza Chraplewskiego (P. 1397 k. 263v). Kwitowała w r. 1569 Łukasza O-go, bratanka swego pierwszego męża, z 400 złp posagu, oprawionego na Otuszu i Radwankowie (P. 915 k. 112). Bezpotomna, nie żyła już w r. 1596 (P. 138 k. 173v).
3) Michał, syn Macieja i Jeziorkowskiej, wspomniany w r. 1543 (P. 1395 k. 47v), zapisał w r. 1552 dług 30 grz. bratu Wojciechowi (P. 892 k. 157). Bratu Stanisławowi w r. 1553 wydzierżawił części w Otuszu i Radwankowie (P. 894 k. 36). Żył jeszcze w r. 1558 (P. 899 k. 207), nie żył już w r. 1567 (P. 911 k. 288v). Zob. tablice 1, 2.
Przeglądanie 611 pozycji zakresu Orzelscy - Ożegowscy.
23242526[27]28293031
