Przeglądanie 719 pozycji zakresu Pawłowscy - Piotrkowscy.
1[2]3456

Pawłowscy - Piotrkowscy
Pawłowscy z Pawłowa
Maciej, syn Wojciecha, wspomniany w r. 1544 (Kc. 10 k. 274), na połowie swych części w Pawłowie oprawił w r. 1544 posag 141 grz. żonie Annie Budziejewskiej, córce Jana (P. 1395 k. 90). Skwitowany w r. 1558 z 213 zł. przez Dorotę, wdowę po Wiktorynie Tomiszewskim (Kc. 22 k. 210). Janowi Zbyszewskiemu sprzedał wyderkafem w r. 1558 za 450 zł. cztery łany puste w Pawłowie (P. 899 k. 776), zaś w r. 1561 ponowił tę wyderkafową sprzedaż, ale już za sumę 510 (P. 1397 k. 47v). Łan pusty w Pawłowie w r. 1563 sprzedał za 130 zł. Stanisławowi Radwanowskiemu (ib. k. 215v). Nie żył już w r. 1567 (P. 1297 k. 566v), zaś owdowiała Anna Budziejewska w r. 1571, już jako 2-o v. żona Jana Kucickiego z pow. przedeckiego, kwitowała ze 100 zł. długu Krzysztofa Budziejewskiemu (Kc. 117 k. 561). Synowie Macieja: Wawrzyniec, Jan i Krzysztof).

Wawrzyniec, syn Macieja i Budziejewskiej, mąż Lucyny Tomiszewskiej, córki Wiktoryna i Doroty, która od swego teścia w r. 1562 nabyła wyderkafem za 500 zł. pięć pustych łanów w Pawłowie (P. 904 k. 641; 1397 k. 167v). Wawrzyniec w imieniu swoimm i swych braci, Jana i Krzyszytofa, cztery łany puste w Pawłowie, trzymane dotąd wyderkafem przez Sebastiana Zbyszewskiego, sprzedał w r. 1567 temu Zbyszewskiemu za 1.200 zł. (P. 1397 k. 566v). Oboje małżonkowie w r. 1569 zobowiązali się łan pusty w Pawłowie sprzedać wyderkafem na trzy lata za 100 zł. Wawrzyńcowi Laskownickiemu (Kc. 117 k. 68). Lucyna nie żyła już w r. 1584 (Kc. 26 k. 634). Wawrzyniec ją przeżył, ale w r. 1587 mowa i o nim jako o już zmarłym (Kc. 120 k. 80). Syn ich Seweryn wymieniony w r. 1584 wśród spadkobierców wuja Marcina Tomiszewskiego, pozwanych wtedy przez Annę Łaskawską, żonę Marcina Chłapowskiego (Kc. 26 k. 634). Chyba umarł wcześnie. Zob. tablicę.

Pawłowscy
@tablica

Od Mikołaja P-go, nie żyjącego już w r. 1507, ks. Jan Łukowski, dziekan poznański, nabył wyderkafem część w Pawłowie (P. 1390 k. 114v). Jerzy P. nie żył już w r. 1507, kiedy wdowa po nim Małgorzata, wtedy 2-o v. żona Mikołaja Kurnatowskiego, swoją oprawę 60 grz. na czterech łanach osiadłych i dwóch pustych w Pawłowie oraz na całym dworze i folwarku tamże sprzedała wyderkafem za 50 grz. Wojciechowi P-mu (P. 1390 k. 119). Ta Małgorzata w r. 1513 ręczyła Janowi Radwankowskiemu za panny Katarzynę, i Dorotę, córki Jerzego, iż mu sprzedadzą wieczyście za 110 grz. całe swe części rodzicielskie w Pawłowie (P. 865 k. 285), czego t. r. dokonały (ib. 786 s. 393). Małgorzata pozywała Wojciecha P-go o wygnanie jej z oprawy na połowie Pawłowa, ale nie stanął i w r. 1513 miał płacić winę (P. 865 k. 363v). Mikołaj P., mąż Małgorzaty Strzeleckiej, córki Wojciecha, która w r. 1513 wraz z siostrami: Barbarą zamężną Borzymowską, Anną zamężną Wojnowską i panną Zofią kwitowała szwagra Macieja Wojnowskiego ze 150 grz. posagu ich zmarłej matki Jadwigi Strzeleckiej, oprawionego na połowie Strzelców pow. kcyń. (P. 865 k. 348). Małgorzata, wdowa 1-o v. po Janie Szlągu(?), 2-o v. żona Mikołaja P-go, połowę swej części oprawnej uzuskała w sumie 50 zł. węg. na połowie wsi W. Radzicz od pierwszego męża, dała w r. 1516 obecnemu mężowi (N. 213 k. 24). Może synem Mikołaja i Małgorzaty Strzeleckiej był Maciej P., należący w r. 1541 do współspadkobierców tej Doroty Strzeleckiej, żony Feliksa Grylewskiego (Kc. 10 k. 184v).

Pawłowscy, Pawłowiccy
Pawłowscy, Pawłowiccy z Pawłowic w pow. pozn., różni. Mikołaj zw. "Dziekan", dziedzic z Pawłowic, zwolniony w r. 1409 przez Lusigniewa niegdy z Sadów, obecnie wójta w Kamionej, z głowy ojca (P. 3 k. 99v). Sławęta Kłodziejski ręczył w r. 1409 za swych synów, Jakusza "Szczepanka" i Mikołaja, iż zrezygnują połowę połowy Pawłowic (ib. k. 109), zaś t. r. im, t. j. Jakuszowi i Mikołajowi "Stopirce" stanowiała poręczycieli Katarzyna z Pawłowic wraz ze swymi dziećmi, na to, iż zrezygnuje połowę Pawłowic (ib. k. 117v). Jan P. w r. 1411 składał list rezygnacyjny na Goślinę i Boduszowo (ib. k. 151v).

Piotr P., mąż Małgorzaty, która w r. 1464 pozywała Jana Knyszyńskiego, burgrabiego poznańskiego (P. 19 k. 28). Jan i Maciej, bracia rodzeni z Pawłowic, zawierali między sobą w r. 1464 ugodę (ib. k. 55v). Z nich, Maciej z Kiekrza, odziedziczoną po rodzonym bracie ks. Jarosławie, altaryście w Kościanie, ojczystą część Pawłowic t. r. sprzedał bratu rodzonemu Janowi z Pawłowic (P. 1383 k. 274v). Maciej Pawłowicki na sumie 200 grz. posiadanej u Piotra z Szamotuł, kasztelana poznańskiego, i na 30 grz. u Bodzęty Pałuki oprawił w r. 1465 posag 100 grz. swej żonie Dorocie (P. 1384 k. 202v). Ten sam czy inny Maciej Pawłowicki, Pawłowski od Jana ze Starej Łęki w r. 1467 kupił za 80 grz. połowę tej wsi w pow. pozn. (P. 1384 k. 237v). Na połowie Starołęki t. r. oprawił posag 100 grz. żonie Małgorzacie (ib. k. 244v). Wzywał w r. 1470 braci ze Studzieńca do uiszczenia 100 grz. (P. 854 k. 37v). Pozywał w r. 1479 braci Chomiąskich z Chojnicy i Morawska (P. 20 k. 77), zaś w r. 1485 sam był przez nich pozywany o uiszczenie 100 grz. (P. 21 k. 13). Maciej niegdy Pawłowicki, dziedzic w Starołęce, i Mroczek Starołęski w r. 1481 umorzyli wszelkie pozwy i zapisy między nimi (P. 855 k. 113v). Maciej ten, ojciec nie żyjącego już Jana, kwitowany był w r. przez jego rodzonych wujów, braci ze Studzieńca, z posagu 100 grz. wniesionego na Starołękę (P. 22 k. 15v).

Mikołaj z Pawłowa w r. 1473 nabył wyderkafem za 10 grz. od Włosta z Wielżyna część w Wielżynie (P. 1383 k. 205v). Helenie, córce Jana P-go, wdowie po Pawle Zacharzewskim, zapisał w r. 1475 dług 40 grz. Tomasz, młynarz młyna Bogdanka pod zamkiem poznańskim (P. 855 k. 14v). Nie wiem czy tej samej Helenie w r. 1495 zapisał 16 grz. długu brat rodzony Wojciech Pawłowicki? (P.856 k. 141). Heleny tej syn Jan P. cz. Skrzetuski zapisał jednocześnie 40 grz. długu (ib. k. 141v). Wojciech Pawłowicki wzywał w r. 1495 Małgorzatę, wdowę po Adamie Ocieskim, i syna jej Uriela do uiszczenia 12 grz. (P. 856 k. 103). Wojciech Pawłowicki na dwóch częściach Pawłowic oprawił w r. 1493 posag 60 grz. żonie Barbarze (P. 1387 k. 183). Była to Barbara Ocieska, za którą w posagu t. r. Małgorzara, wdowa po Adamie Ocieskim, z niedzielnym synem Urielem zapisali w posagu 12 grz. (P. 23 k. 23v), zaś Barbara jednocześnie skwitowała tego rodzonego(!) brata z dóbr rodzicielskich w Ocieszynie (ib.). Wojciech swej żonie, córce Filipa z Ocieszyna w r. 1494 na dwóch częściach swej połowy Pawłowic oprawił 30 grz. posagu (P. 1383 k. 13v). Wojciech Pawłowicki od Agnieszki, żony Andrzeja Skórzewskiego z W. Skórzewa, nabył za 24 grz. dwa jej oprawne łany w tej wsi, ona zaś w r. 1496 zapewniła P-mu spokojne ich posiadanie (P. 856 k. 177; 1383 k. 98v). Siostrze Helenie Pawłowickiej Wojciech w r. 1498 zapisał dług 16 grz. (P. 856 k. 301). Frona, córka zmarłego Wojciecha Pawłowickiego (czy tego?), żona Jana Rusieckiego uzyskała w r. 1517 oprawę 60 grz. posagu na części wsi Rusiec(?) pow. gnieźn. (P. 1392 k. 183v).

Elżbieta Pawłowicka, wdowa 1-o v. po Andrzeju Chybskim, 2-o v. po Janie Szczytnickim, oprawę 200 grz. posagu uzyskaną od pierwszego męża oraz inwentarza i darowiznę na połowie połowy części wsi Chyby i Pawłowice dała w r. 1521 wiecznością córce Agnieszce, żonie Jerzego Kembłowskiego (P. 1391 k. 52). Syn Elżbiety, Łukasz Pawłowicki, na połowie połowy Pawłowic oprawił w r. 1533 posag 100 kop gr. żonie Dorocie Kokalewskiej, córce Jana (P. 1393 k. 574v). Połowę Pawłowic w r. 1546 sprzedał wyderkafem za 300 grz. Mikołajowi Sobockiemu (P. 1395 k. 301). Skwitowany w r. 1547 z 40 grz. przez Łukasza Piątkowskiego, działającego w imieniu nieletniego bratanka Jana (P. 886 k. 58). Od Anny i Reginy Ninińskich, córek Andrzeja i Heleny Chybskiej, spadkobierczyń Macieja Chybskiego, w r. 1553 kupił za 400 grz. części we wsiach Chyby, Skorzewo W. i w pustce Przesmierowa (P. 1396 k. 118v). Inne części tych wsi kupił też wtedy za 1.000 grz. od Jadwigi Chybskiej, wdowy po Andrzeju Pierzchlińskim cz. Rybińskim, i Anny Chybskiej, wdowy po Jerzym Łubowskim, sióstr z jednego ojca (ib. k. 119). Od Jana i Fabiana, braci Więckowskich, też spadkobierców Macieja Chybskiego, w r. 1554 kupił za 100 grz. inne części w tychże wsiach (ib. k. 229). Części w Skorzewie W. w r. 1555 sprzedał za 1.400 grz. Wincentemu Kierskiemu (ib. k. 308v). Zięciowi Jakubowi Jabłkowskiemu, mężowi córki Zofii, sprzedał w r. 1556 za 2.000 grz., t. j. za sumę posagową córki, połowę Pawłowic, zaś żona Dorota Kokalewska skasowała tam wtedy swoją oprawę (P. 897 k. 71). Tej córce t. r. dał w dziale połowę wsi Chyby, przeznaczając drugą połowę Chyb po swej śmierci córce Katarzynie (P. 1396 k. 328). Połowę Chyb w r. 1557 sprzedał wyderkafem za 410 zł. Wincentemu Kierskiemu (ib. k. 462), zaś w r. 1558 tę połowę sprzedał mu wyderkafem za 490 zł. (ib. k. 661). Z Przesmierowa w r. 1564 został usunięty siłą przez Wincentego Kierskiego (P. 906 k. 43). Nie żył już w r. 1561, kiedy Jan Padarzewski pozywał jego córkę i spadkobierczynię, Katarzynę P-ą (P. 903 k. 113). Z córek, Zofia Pawłowicka cz. Chybska była w latach 1556-1570 żoną Jakuba Jabłowskiego. Katarzyna, w latach 1561-1564 niezamężna (P. 903 k. 303; 906 k. 43), w latach 1565-1572 żona Wojciecha Karczewskiego. Obie siostry w r. 1565 sprzedały Chyby za 5.000 zł. Jakubowi Rokossowskiemu, podsędkowi ziem. poznańskiemu (P. 1397 k. 429av), zaś w r. 1569 pozywane były przez Adama i Jana braci Kiszewskich (P. 915 k. 256).

Mikołaj Pawłowicki od Łukasza Ruckiego w r. 1523 kupił za 800 grz. części wsi Rutki i połowę wsi Szczepy w pow. pozn. (P. 1392 k. 493v). On i brat jego Stanisław, niedzielni w Pawłowicach, wspólnie z matką Barbarą panią oprawną, cztery łany w tej wsi t. r. sprzedali wyderkafem za 60 grz. Janowi Kierskiemu (ib. k. 503v). Mikołaj swoją część po rodzicach w Pawłowicach sprzedał t. r. za 250 grz. bratu Stanisławowi (ib. k. 524). Dziedzic w Rutkach, w r. 1528 zapisał 46 grz. długu Marcinowi Lipnickiemu (P. 871 k. 240v). Stanisław na połowie połowy w Pawłowicach w r. 1525 oprawił 100 grz. posagu żonie swej Jadwidze, córce szlach. Marcina, sołtysa w Obrze (Ib. k. 526). Chyba ten sam Stanisław zabezpieczył w r. 1555 na połowie Pawłowic sumę 100 zł. należną córce Katarzynie, żonie szlach. Wojciecha Głupońskiego, sołtysa w Baranowie (P. 896 k. 368). Swoją połowę Pawłowica sprzedał w r. 1559 za 6.000 zł. Mikołajowi Sobockiemu (P. 900 k. 377; 1396 k. 711v). Na wypadek swej śmierci rozdysponował między synów sumę 1.300 zł. zapisaną sobie przez zmarłego Jana Świdwę z Szamotuł, kasztelana biechowskiego, więc Andrzej miał dostać 200 zł., Piotr 470, Sędziwój 600 (P. 911 k. 219). Nie żył już Stanisław w r. 1569, w końcu życia mieszkający w Poznaniu (P. 915 k. 280v). Prócz wspomnianej wyżej córki Katarzyny, żony Wojciecha "Baranowskiego", potem wdowy, już nie żyjącej w r. 1591, miał jeszcze inną córkę Annę "Patynniczkę", w r. 1569 żonę sław. Jakuba Patynnika, mieszczanina poznańskiego (P. 915 k. 347v). Kwitowała ona w r. 1572 braci z majątku rodzicielskiego (P. 920 k. 62). Spośród tych braci, Piotr i Andrzej, nieosiadli, byli w r. 1569 pozywani przez Jana Świdwę z Szamotuł, kasztelanica biechowskiego (P. 915 k. 280v). Andrzej, mieszczanin poznański(!), t. r. pozywał tegoż Jana Świdwę o sumy zapisane ojcu przez zmarłego kasztelana biechowskiego, a mianowicie o zapis 1.600 zł. (ib. k. 347v).

Barbara Pawłowicka, żona Augustyna Ulatowskiego, kwitowała w r. 1679 małżonków Jakuba Żalędkowskiego i Barbarę Chaławską ze 100 zł. Asystował jej przy tym brat rodzony Piotr (P. 933 k. 518). Nie wiem więc, czy to jeszcze jedna córka Stanisława, o którym było wyżej?

Pawłowscy, Pawłowiccy z Pawłowic w pow. pyzdrskim. Jan z Pawłowic, dziedzic w Graboszewie, miał w r. 1495 sprawę z panią Katarzyną Rynarzewską o czynsz ze wsi Unia w pow. pyzdr. (Py. 15 k. 354). Agnieszka Pawłowicka, żona Jerzego Kębłowskiego, kupiła w r. 1524 od Wawrzyńca Kębłowskiego, dziedzica w Większej Lubieni, za 300 grz. części jego w połowie wsi Gorzycy i Lipie oraz całą część w Kębłowie p. pyzdr. (Py. 23 k. 49). Działając w asyście stryja Marcina Kopaskiego i wuja Macieja Noskowskiego w r. 1524 sprzedała wyderkafem za 7 grz. Maciejowi Kębłowskiemu połowę łana osiadłego w Kębłowie w pow. pyzdr. (Py. 23 k. 50v) zaś swój dwór dziedziczny w Kębłowie dała za 30 grz. dożywotnio Barbarze Wilczyńskiej, żonie Macieja Kębłowskiego (ib.). Jednocześnie połowę łana osiadłego w Kębłowie sprzedała wyderkafem za 10 grz. Maciejowi Kębłowskiemu (ib.). Agnieszka i jej mąż połowę łana osiadłego w Kębłowie w r. 1526 sprzedali wyderkafem za 20 grz. Maciejowi Kębłowskiemu. Asystował jej przy tym Marcin Romijewski i wuj Piotr Chłapowski (Py. 23 k. 64). Jerzy i Agniesdzka w r. 1532 zobowiązali się Mikołajowi Kębłowskiemu, dziedzicowi w Gorzycach, zrezygnować w sumie 33 grz. długu kmiecia osiadłego na łanie w Kębłowie (Py. 171 k. 13). Agnieszka Kębłowska, już wdowa, wraz ze swym rodzonym bratem Łukaszem Pawłowickim w r. 1546 zapisali 80 90 grz. długu Katarzynie Gorzyckiej, żonie Mikołaja Kębłowskiego (Py. 172 k. 202). Łukasz Pawłowicki działał w r. 1547 jako wuj synów zmarłego Jerzego Kębłowskiego i Agnieszki Pawłowickiej (Py. 31 k. 1v). Rodzeństwo, Łukasz Pawłowicki i Agnieszka Kębłowska w r. 1549 byli kwitowani z 90 zł. (Py. 172 k. 501). Żyła jeszcze ta Agnieszka w r. 1563 (Py. 179 k.150).

Andrzej Pawłowicki, syn Stanisława, mąż Reginy Rożnowskiej (Rosznowskiej), byli oboje w r. 1570 winni 100 zł. Janowi Przespolewskiemu (Kal. 36 s. 897). Andrzej Pawłowicki nie żył już w r. 1579 (I. Kon. 18 k. 566). Siostrami Andrzeja były, Frona (Fewronka), w latach 1579-1590 żona Jana Paprockiego (ib.; P. 953 k. 611), i Dorota. Ta Dorota Pawłowicka, żona sław. Wojciecha Kafla (Kophela), mieszczanina pyzdrskiego, kwitowała w r. 1570 wykonawców testamentu zmarłego ks. Jana Kamieńskiego, plebana w Kamionie i altaryście w Gnieźnie, z legowanych jej rzeczy (Py. 108 k. 27v), zaś w r. 1579 pozywała wdowę po bracie Andrzeju (I. R. Kon. 18 k. 566).

Pawłowscy z Prus Królewskich
Pawłowscy z Prus Królewskich, powiatu tucholskiego. Siedzieli tam Półkozice jak i pieczętujący się herbem własnym a używający imioniska Kaspot. Pawłowskich z Prus Królewskich występujących na terenie sąsiedniego powiatu nakielskiego często nie sposób odróżnić od zamieszkujących tam P-ch z powiatu kcyńskiego. Małgorzata, w r. 1535 żona Piotra Topolskiego z pow. nakielskiego. Maciej swe części we wsi Guncerzewy w pow. nakiel. w r. 1538 sprzedał wyderkafem Tomaszowi Śleszyńskiemu. Było tego 13 łanów (N. 213 k. 69v). Maciej ten wraz z przyrodnim bratem Janem P-im 14 łanów pustych w Guncerzewach w r. 1543 sprzedał za 800 zł. Mikołajowi Królikowskiemu (ib. k. 99). Gracjan P. intromitowany w r. 1575 w zyskach i przezyskach do części Jana Pamiętowskiego w Skarpie pow. nakiel., z tytułu potrójnego zakładu 1.170 zł. (N. 179 k. 154). Jerzy, mąż Elżbiety Siedleckiej, córki Melchiora, która części swe po matce Katarzynie Soszyńskiej we wsiach Soszno i Obodowo w pow. nakiel w r. 1598 sprzedała za 400 zł. Janowi Mościckiemu (N. 219 k. 345v). Jerzy na połowie swych części w Pawłowie pow. tuchol. t. r. oprawił żonie 400 zł. posagu (ib. k. 349v).

Stanisław P. "Hopp" w r. 1611 skwitowany przez Jana Siedleckiego z 250 zł. z dzierżawy Kunowa (N. 167 k. 710). Może to ten sam Stanisław P. dostał w r. 1626 za przywilejem królowej Konstancji z 22/IV. młyn Klopstyn w starostwie ujskim (W. 34 k. 402). Katarzyna, w latach 1611-1612 żona Ludwika Lewald Jezierskiego. Jerzy, w r. 1645 mąż Zofii Guldówny (G. 38 k. 762v). Krzysztof w r. 1647 dostał od Andrzeja Jastrzębskiego, dziedzica części Sienna, poddanego z tej części (N. 226 k. 505). Jan, syn Zygmunta, kwitował w r. 1647 tego Jastrzębskiego (ib. k. 508). Remigian, mąż Anny Deręgowskiej, córki Stanisława, która prawa do swego posagu 2.500 zł. z ojcowizny i macierzyzny cedowała w r. 1652 Dorocie Przysieckiej, wdowie po swym ojcu, a 2-o v. żonie Stanisława Nowowiejskiego (N. 227 k. 11).

Krzysztofowi, synowi zmarłego Jana, w r. 1655 małżonkowie Osłowscy zapisali dług 2.500 zł. (N. 227 k. 307). Krzysztof ten dał t. r. swemu synowi Krzysztofowi zobowiązanie, iż sprzeda mu wyderkafem za 6.500 zł. całe Krąpiewice w p. świec. w dziale z innymi synami a jego braćmi (N. 227 k. 300). Nie żył już w r. 1669 (N. 227 k. 520). Krzysztof, syn Krzysztofa, zobowiązał się w r. 1655 oprawić posag 2.500 zł. swej przyszłej żonie Annie Osłowskiej, córce Hieronima i Anny Wąglikowskiej (N. 227 k. 309). Krzysztof w imieniu własnym i brata Tomasza w r. 1660 kwitował teścia i szwagrów Osłowskich z powyższej sumy (N. 227 k. 520).

Zygmunt, mąż Barbary Radwanowskiej, współdziedziczki w r. 1655 po braciach wsi Piorunki (N. 227 k. 311). Krzysztof w r. 1660 mąż Jadwigi-Julii(?) Mierzwińskiej, córki Jana (ib. k. 536v). Jan, w r. 1661 mąż Zofii Nieradzkiej, wdowy 1-o v. po Macieju Mroczyńskim (ib. k. 865, 866). Niewątpliwie ten sam Jan, syn zmarłego Jana, córce swej Katarzynie, żonie Fabiana Gorskiego, w r. 1661 zapisał sumę 400 zł. jako ulepszenie posagu (ib. k. 866). Wawrzyniec nie żył już w r. 1665, kiedy wdowa po nim Marianna Dembińska, córka Jana i Górskiej, kwitowała Andrzeja Karola Grudzińskiego, wojewodę poznańskiego, raz z 1.492 zł. i powtórnie t. r. z 472 zł. (N. 184 k. 74, 92). Marianna szła powtórnie 1667 za Mikołaja Trzaskowskiego, który 4/VI., krótko przed ślubem, zapisał jej dług 1.500 zł. (W. 85 k. 260v). Katarzyna, w r. 1679 wdowa po Mikołaju Przepałkowskim. Krzysztof nie żył już w r. 1681, kiedy występowała wdowa po nim Elżbieta Kalkstein-Stolińska (N. 186 k. 46v), bezpotomna, nie żyjąca już w r. 1693 (N. 189 k. 39). Krystyna Skotnicka, dziedziczka części wsi Chełmaniec, Ostrowite i Gajewo w pow. chełmińskim, żona Andrzeja P-go, oboje nie żyli już w r. 1692 (P. 1123 k. 55; 1432 k. 37). Jan i żona jego Dorota Zabłocka, córka Mikołaja i Elżbiety Pudwelsówny, oboje byli obłożnie chorzy w r. 1699 (N. 191 k. 53). Barbara, żona Aleksandra Ciecholewskiego, oboje nie żyjący już w r. 1715. Andrzej P. z synami Adamem i Franciszkiem i Magdalena P-a, żona Adama Stolińskiego, posesorzy Biechówka, pozwani w r. 1725 przez braci Korytowskich, spadkobierców ciotki Marianny Kossówny, żony Wojciecha Czapskiego (Z. T. P. 44 k. 79). Jan, chorąży malborski, mąż Teresy Czapskiej, której kazanie pogrzebowe wygłoszone było 1732.29/II. r. u Bernardynów w Świeciu (Estr. XX 142). Teodor asesor sądowy ziemski tczewski, działał w r. 1741 w imieniu Ewy Pląskowskiej(?), wdowy po Jakubie Trembeckim, asesorze sądowym ziemskim tczewskim (N. 206 k. 21). Jan, sędzia ziemski michałowski, dawał w Klonówce 1743.19/VII. r. ks. Janowi Kalksteinowi, kanonikowi gnieżnieńskiemu, skrypt na sumę 1.030 zł. posagu. Był ojcem Anny z P-ch zamężnej Kalskteinowej (G. 110 k. 27v). Bernard, cysters w Pelplinie zmarł tam 1743.20/XII. r., po 20 latach profesji, 14 kapłaństwa (N. Obra). Mikołaj, sędzia ziemski człuchowski, uzyskał w r. 1748 od Franciszka Klińskiego sędziego ziemskiego tczewskiego, cesję zobowiązania kontraktu kupna-sprzedaży części Malachina w Prusach, zawartego pomiędzy zmarłym sędzią człuchowskim, i Szyraykowskim(??) (I. Kon. 78 s. 139). Ten sędzia Mikołaj i Anna Pruszakówna, rodzice Magdaleny, żony Maurycego Ignacego Kitnowskiego, chorążyca pomorskiego, której kontrakt małżeński spisywał był w Mokrem 1768.12/XI. r. (N. 142 k. 64v, 65), a dożywocie z mężem spisywała w r. 1772. Jej drugim mężem był Piotr Trąmpczyński, burgrabia grodzki nakielski, po którym wdową była w r. 1785. Marceli w r. 1761 kupił Montowo w ziemi michałowskiej za 6.000 zł. pr. od Reginy P-ej, córki Zygmunta, dziedzica Montowa, żony 1-o v. Stanisława Kowalewskiego (I. Kon. 79 k. 259v). Ignacy, chorąży michałowski, w r. 1763 mąż Cecylii Węsierskiej, córki Kazimierza, której ojciec wyznaczył wtedy 24.000 zł. posagu (P. 1336 k. 26). Marcjanna, żona Kazimierza Wolszlegera, asesora ziem. człuchowskiego, nie żyjącego już w r. 1787. Marianna, w r. 1788 żona Michała Wolszlegera, pisarza ziemskiego wojewodztwa pomorskiego.

Wincenty, ok. r. 1873 dziedzic Dąbrówki, nabył od Niemca W. Komorzę koło Tucholi, zmarł 1784.20/IV. r. w 41-ym roku życia (Dz. P.). Od wdowy po nim, Urszuli z Połczyńskich, jej brat Adam Połczyński z Wysoki nabył w r. 1874 W. Komorzę, Dąbrówkę i Wozewadę w pow. chojnickim (Dz. P., wiad, z Pozn. 1874.14/VII. r.). Katarzyna z P-ch Wolszlegerowa, wdowa p Ignacym, dziedzicu dóbr, licząca lat 89, umarła 1882.12/III. r. bezpotomnie (Dz. P.; Św. Maria Magdal., Pozn.). Wincentyna z Kospoth P-ich, żona Leona Grzymały Łaszewskiego, zmarła 1926.26/VI. r., pochowana w Czarnkowie (Dz. P.).

Pawłowscy, Pawłowiccy
Pawłowscy, Pawłowiccy różni. Anna, wdowa po Janie P-im, siostra rodzona Marcina i Andrzeja Grabieńskiego, zmarłego, kwitowała w r. 1488 tego brata Marcina Pałukę z Grabiony (N. 146 s. 18). Mikołaj, Marcin, Jadwiga i Helena, bracia i siostry niedzielni, dziedzice z Pawłowa, w r. 1490 toczyli sprawę z pozwu Macieja Grodzieńskiego z Grodny i Wirów, o to, iż zmarła ich rodzona ciotka Dorota Kołaczkowska wniosła do Wirów 200 grz. posagu, którą to sumę ojciec Macieja, Andrzej Grodzieński zapisał na tej wsi wyderkafem, z część z owej sumy, t. j. 100 grz. spadło na syna jego Macieja (P. 22 k. 176). Spośród tego rodzeństwa, Jadwiga P-a w r. 1491 kwitowała Macieja Grodzieńskiego, kasztelana bydgoskiego, z bliższości do posagu po owej ciotce (ib. k. 214v).

Jan P., w r. 1520 wuj Małgorzaty (Chojnickiej?), żony Jana Naramowskiego (P. 1392 k. 328). Barbara, w r. 1500 żona Jana Frycza Jutroskiego, dziedzica w Zdunach i wsiach przyległych w pow. kal. Jan, Baltazar i Hieronim część folwarku Wymykowo na przedmieściu Kościana wraz z częścią domu koło kościoła Szpitala Św. Ducha tamże, odziedziczone po zmarłej Jadwidze Mleczance, w r. 1551 sprzedali za 30 grz. uczc. Jakubowi Plichcie, mieszczaninowi kościańskiemu (Kośc. 345 k. 219). Panna Barbara, córka Stanisława Pawłowskiego, działała w r. 1574 przeciwko Piotrowi, Andrzejowi, Stanisławowi i Wojcieciechowi Nietaszkowskim z Nietaszkowa w pow. kcyń., spadkobiercom Jakuba Nietaszkowskiego (Kc. 24 k. 238v). Katarzyna P-cka, wdowa po Wojciechu Baranowskim z Ruchocina, nie żyła już w r. 1588. Szl. Bartłomiej P., sołtys we wsi Wieczanowo opactwa mogilskiego, zapisał w r. 1592 dług 24 zł. Janowi Wiśniewskiemu i w tej sumie zastawił mu połowę łana w tej wsi (G. 64 k. 483v).

Na wezwanie Sebastiana i Marcina P-ch, braci rodzonych zamordowanego Macieja, dokonano 1593.1/X. r. w domu sław. Marcina, bednarza Pod Górką w Poznaniu, wizji ciała tego Marcina zabitego tam 28/IX. r. przez Michała Palędzkiego i wspólników. Pozostali po Macieju nieletni synowi, Andrzej i Jan (P. 959 k. 224).



Przeglądanie 719 pozycji zakresu Pawłowscy - Piotrkowscy.
1[2]3456