Przeglądanie 719 pozycji zakresu Pawłowscy - Piotrkowscy.
13141516[17]18192021
Pawłowscy - Piotrkowscy
1) Stanisław, syn Wojciecha i Czaplanki, ochrzcz. 1590.3/VIII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Wraz z bratem Piotrem w r. 1618 zawierał pod zakładem 3.000 zł. kontrakt z Krzysztofem Gorzeńskim (P. 1000 k. 157). Obaj t. r. zapisali dług 600 zł. przeorowi karmelitów u Bożego Ciała w Poznaniu, zaś bratu ich, karmelicie Jerzemu-Bernardowi, zobowiązali się płacić 15 zł. rocznej pensji (ib. k. 487). Im obu karmelici od Bożego Ciała dali t. r. część domu przy ulicy Garbary, koło szpitala Św. Walentego, spadłą po ojcu na syna zakonnika Jerzego-Bernarda (P. 1411 k. 269). Chrzestny 1627.5/XII. r. (LB Lwówek). Ustanowiony w r. 1628 przez brata Piotra współopiekunem jego dzieci (Ws. 41 k. 279v). Jako współspadkobierca brata stryjecznego Andrzeja P-go, cedował w r. 1625 kwotę 2.800 zł. z sumy 5.000 zł. zapisanej Mikołajowi ojcu tego Andrzeja, zaś swemu stryjowi, przez Annę z Żelic, żonę Piotra Łąckiego (P. 1064 k. 236v).
2) Piotr, syn Wojciecha i Czaplanki, burgrabia ziemski wschowski w r. 1641 (P. 1043 k. 266). Żeniąc się w r. 1615 z Zofią Lubomęską, córką Wojciecha i Reginy Odolikowskiej, oprawił jej na połowie swych dóbr krótko przed ślubem posag 2.500 zł. (P. 1409 k. 672v). Dożywocie wzajemne spisywali w r. 1616 (P. 1410 k. 22v). Zofia procesy toczone przeciwko ojcu, Andrzejowi Lubomęskiemu bratu, Dorocie Przystanowskiej, wdowie po Andrzeju Odolikowskim, Agnieszce z Pęcławic, wdowie po Andrzeju Lubomęskim, wreszcie Wojciechowi Cykowskiemu, posesorom i dzierżawcom Biezdrowa, scedowała w r. 1618 Krzysztofowi Gorzeńskiemu, szwagrowi swego męża (P. 1000 k. 127v, 1411 k. 481v). Piotr "z Łężców" od ks. Jana Gnińskiego, sufragana, archidiakona i administratora poznańskiego, w r. 1620 nabył wyderkafem za 4.000 zł. jego dziedziczne części wsi W. Łęki w pow. kośc. (P. 1412 k. 241v). Oboje z żoną od małżonków, Stanisława Rokossowskiego i Zofii z Żelic, w r. 1622 nabyli wyderkafem za 5.000 zł. i 1.000 tal. miasto Szamotuły wraz z pewnymi folwarkami i łanami (P. 1413 k. 589). Piotr od Mikołaja Przybyszewskiego w r. 1627 kupił za 23.000 zł. wsie: Rataje, Budziłowo i Niedara w pow. kośc. (P. 1415 k. 963). Podjąwszy od Krzysztofa i Łukasza Opalińskich sumę 2.400 zł. posagowych Małgorzaty, Doroty i Elżbiety sióstr Sędzińskich, zapewnione im na Sędzinie przez Piotra Opalińskiego, wojewodę poznańskiego, zabezpieczył im tę sumę na swych Ratajach i Budziłowie (Ws. 41 k. 276). Dla dzieci zrodzonych z Zofii Lubomęskiej w r. 1628 ustanowił opiekunów (Ws. 41 k. 279v). Sam był w latach 1633-1635 współopiekunem Jadwigi z Racatu Gułtowskiej, córki Adama (Kośc. 297 k. 48; P. 1418 k. 276v). Wydając w r. 1635 córkę Teresę za Stanisława Adriana Bielawskiego, zapisał jej w posagu 600 zł. (Kośc. 297 k. 266). Od Barbary z Hersztopu, wdowy po Adamie Swinarskim, podczaszym kaliskim, i od jej synów w r. 1636 wydzierżawił wsie Luboń i Charzewo w pow. pozn., pod zakładem 7.000 zł. (P. 1033 k. 722v). Oboje z żoną w r. 1636 kwitowali się z Lambertem i Kazimierzem Krzywosędzkimi z kontraktu dzierżawy wsi Pierwoszewo, części wsi Pożarowo i folwarku Zarzecze (P. 1033 k. 286v). Córce Mariannie, mającej iść do nowicjatu klarysek za murami Poznania, zapisał w r. 1641 sumę 1.000 zł. (P. 1043 k. 266). Oboje sołectwo w Bukowcu w r. 1647(?) wydzierżawili małżonkom Wojciechowi i Ewie Przylepskim (Kośc. 301 k. 699v). Piotr, współspadkobierca w r. 1652 brata Stanisława (P. 1064 k. 2236v). Spośród dzieci jego i Zofii znam tylko dwie córki, Teresę wydaną w r. 1635 za Stanisława Adriana Bielawskiego, zaś 2-o v. w r. 1646 żonę Stanisława Gogolińskiego, i Mariannę, w r. 1645 klarystkę poznańską.
4. Maciej, syn Jana i Kunińskiej, w imieniu własnym i brata Wojciecha w r. 1570 podniósł od macochy Marty Bukowieckiej sumę 40 zł. długu z tytułu dzierżawy Piekar (P. 917 k. 277v). Wraz z braćmi Wawrzyńcem i Janem części swoje oraz braci, Wojciecha, Mikołaja i Stanisława w Piekarach w r. 1575 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 700 zł. Jakubowi Korzbokowi Łąckiemu (P. 1398 k. 566v). Z bratem Mikołajem, wedle zobowiązania danego w r. 1584 przez innych braci ks. Stanisławowi Karnkowskiemu, arcybiskupowi gnieźnieńskiemu, całe części wsi Piekary w r. 1585 rezygnował mu wieczyście (P. 1399 k. 462v). Został w r. 1598 zaspokojony przez brata Wojciecha z należnej sobie części spadku po bracie Stanisławie (P. 968 k. 291), zaś jemu i braciom macocha Marta Bukowiecka scedowała t. r. swoje dożywocie (ib. k. 1209). Żył jeszcze w r. 1600 (P. 970 k. 1026).
5. Mikołaj, syn Jana i Kunińskiej, wspomniany oboka braci w r. 1560 (P. 902 k. 339), kwitował w r. 1596 z 124 zł. Zygmunta Godziątkowskiego (I. Kal. 63 k. 713). Jeden za spadkobierców stryja Wojciecha (Albrychta) Przetockiego, horodniczego zamku wileńskiego, zmarłego w r. 1598 bezpotomnie, miał sobie scedowane w r. 1600 prawa do tego spadku przez braci Wawrzyńca i Wojciecha (P. 970 k. 134), był ponadto plenipotentem dla windykowania tego spadku, mianowany do tego przez braci rodzonych P-ch i przez braci stryjecznych, Piotra i Wojciecha z Łężek Gorajskich, synów Joachima. Uczynił w grodzie wileńskim "opowiedzenie" przeciwko Mateuszowi Borzymińskiemu, sekretarzowi królewskiemu, o zagarnięcie majętności nieruchomej i ruchomej po zmarłym. Zaprotestował jednocześnie przeciwko pretensjom roszczonym do dóbr pozostałych po nim w Koronie, w Przetocznie, wysuwanych ze strony córek jego przyrodniego brata, Reginy Piotrowej Biskupskiej i Doroty Janowej Jaraczewskiej, zrodzonych z tej samej matki, ale z innego ojca. Pozywał w r. 1600 Borzymińskiego i wojewodę Radziwiłła przed sąd ziemski wileński, oskarżając ich o nieokazanie testamentu zmarłego i o zagarnięcie jego dóbr. Sprawa znalazła się w Trybunale. Tutaj Borzymiński okazał testament z r. 1592 oraz kodycyl z r. 1594, w którym Przetocki majętności swe w W. Ks. Litewskim nakazywał rozdać na kościoły i uczynki miłosierne, Radziwiłła wyznaczał opiekunem i szafarzem, zaś wykonawstwo zlecił ks. Janowi Jaraczewskiemu, dziekanowi wileńskiemu, teraz już nie żyjącemu, i Mateuszowi Borzymińskiemu. Mikołaj P. uznał prawdziwość testamentu i ze swej pretensji skwitował w r. 1600 zarówno Radziwiłła jak Borzymińskiego (P. 970 k. 1011v). Przez brata Wojciecha t. r. ustanowiony opiekunem jego dzieci (G. 66 k. 528). Mąż Magdaleny Racłakowskiej, bezpotomnej, nie żyjącej już w r. 1608, kiedy siostra
@tablica
jej Anna Racłakowska, wdowa po Mikołaju Skrzetuszewskim, skwitowała owdowiałego szwagra z pozostawionych przez nią ruchomości (P. 980 k. 240). T. r. drugą żoną Mikołaja była Barbara z Piotrkowic Chojnacka. Od Anny Żylickiej, żony Piotra z Chraplewa Łąckiego, uzyskał w r. 1608 zapis 5.000 zł. długu (P. 980 k. 664). Z drugą żoną wzajemne dożywocie spisywał w r. 1611 (P. 1407 k. 547v). Był w r. 1618 dzierżawcą wsi Nakielno i Stręczno (W. 26 k. 391, 392v). Barbarze Chojnickiej w r. 1620 zapisał dług 500 zł. ks. Michał Czaplic (P. 1004 k. 1544). Żył jeszcze Mikołaj wtedy, a już w r. 1625 Barbara 2-o v. żona Dobrogosta Gębickiego, w sprawie dzierżawy Nakielna, Stręczyna i Bielawki pozywała Krzysztofa Tuczyńskiego, kasztelana poznańskiego, brata i spadkobiercę zmarłej Małgorzaty z Tuczna Zarembiny (W. 34 k. 125v). Nie żyła już w r. 1636 (I. Kal. 102 s. 1613). Syn ich Andrzej, ochrzcz. 1608.23/XI. r. (LB Szamotuły), kwitował w r. 1636 ojczyma Gębickiego, starostę stawiszyńskiego, z 1.000 zł. na poczet zapisanej sobie sumy 7.000 zł. (I. Kal. 102 s. 1613). Dom cz. dwór na przedmieściu poznańskim Garbary, na przeciwko cmentarza WW Świętych sprzedał w r. 1637 za 1.000 zł. Stanisławowi Chojnackiemu (P. 1419 k. 205). Pozywał w r. 1644 małżonków Łukasza Blińskiego i Annę Bogucką, zarzucając im bezprawne posiadanie Szypłowa (P. 169 k. 475). Bezpotomny, nie żył już w r. 1652.
6) Stanisław, syn Jana i Bukowieckiej, wspomniany obok braci w r. 1575 (Kośc. 255 k. 237v), kwitował w r. 1589 z sumy 500 zł małżonków Marcina Bukowieckiego i Barbarę Głogińską (P. 952 k. 759). Bratu Wawrzyńcowi w r. 1590 zapisał dług 500 zł. (P. 954 k. 151). Od Wawrzyńca Dokowskiego, burgrabiego ziem. poznańskiego, w r. 1590 nabył wyderkafem za 2.600 zł. części wsi Grzebienicko w pow. pozn. (P. 1500 k. 521v) i t. r. dożywotnie użytkowanie swych dóbr dał swojej matce, Marcie Bukowieckiej (ib. k. 532v). Ustanowiony w r. 1594 przez Jakuba Komorowskiego opiekunem jego dzieci zrodzonych z Anny Bukowieckiej (P. 961 k. 489). Bezpotomny, nie żył już w r. 1598, zaś spadek po nim brali bracia (P. 968 k. 291, 354, 1168, 1209). Zob. tablicę.
Piekarscy h. Rola, z Piekar w pow. łęczyckim. Wojciech, skarbnik łęczycki, od Doroty Wiesiołowskiej, wdowy po Marcinie Powierckim, dostał w r. 1543 jej oprawę i dożywocie na połowach wsi Powiercie, Leśnica, Zawady i na częściach młyna wodnego w Zawadach (I. R. Kon. 4 k. 19v). Wygnał potem w r. 1572 (lub przed tą datą) z Powiercia spadkobierców tej Doroty. Sam mieszkał w Leśnicy (I. R. Kon. 16 k. 207).
Amdrzej P. Rolic uzyskał w r. 1620 od Małgorzaty Żegockiej, wdowy po Macieju Zbrożku, 2-o v. żony Jana Zapolskiego, rezygnację dóbr Sierpów i Konary w pow. łęczyc., co Stanisław Żegocki aprobował w r. 1635 (Py. 146 s. 190).
Piekarscy, z Piekar w pow. kośc. Jan nie żył już w r. 1476, kiedy to po jego śmierci synowie Gerwarda, Juda (Jugo) i Marcin, bracia niedzielni, pozywani o nieuiszczenie 50 grz. przez Dobiesława z Rozbitka, Lewic i Posadowa (P. 21 k. 53v). Z kolei owi trzej bracia pozywali w r. 1479 Dobiesława (P. 20 k. 74v), zaś t. r. nabyli od niego wyderkafem za 50 grz. łan osiadły w Posadowie (P. 1386 k. 115). Ks. Marcin P., pleban w Granowie, swoją dziedziczną część w Piekarach w r. 1489 dał "z miłości braterskiej" braciom Jurgowi i Gewardowi (P. 1387 k. 104). W r. 1510 wraz z bratem Judą całe Piekary sprzedał za 350 zł. Marcinowi i Janowi, braciom z Łężców (P. 786 k. 245). Córkami Jana, a siostrami Gerwarda, Judy i Marcina były zapewne: Elżbieta, w r. 1495 wdowa po Piotrze Nowowiejskim, i Barbara, w latach 1491-1513 wdowa po Samsonie Zawiszy Bobowickim.
Juda, Jugo, Hugo, Jurga, niekiedy pisany Jerzym lub Grzegorzem, syn Jana, dziedzic w Piekarach, mąż Beaty (Bieniaszki) Ćmachowskiej wdowy 1-o v. po Wincentym Górskim. Za oboje tych małżonków w r. 1483 ręczył Janowi Górskiemu Wojciech Gościejewski i Jakub Mokronoski, iż będą z nim żyć w pokoju (Py. 16 k. 119). Bieniaszka oprawę uzyskaną od pierwszego męża na połowie Góry w pow. pyzdr. sprzedała w r. 1485 za 400 grz. Katarzynie, żonie Marcina Łąckiego, dziedzica w Górze (P. 1387 k. 18v), zaś jednocześnie od Jana Baranowskiego nabyła wyderkafem za 200 kop gr. połowę Chomęcic w pow. pozn., t. j. siedem osiadłych łanów (P. 22 k. 21, 1485 k. 19). Zeznała w r. 1487, iż mąż wypłacił jej dług 100 zł. węg. (Kośc. 228 k. 33). Mężowi temu dała t. r. trzcią częśc z sumy 200 kop gr., tj. 66 o pół kop na połowie Chomęcic w pow. pozn., wyderkafu uzyskanego od Jana Baranowskiego (P. 1387 k. 76v). Mężowi t. r. zapisała 400 kop gr. długu (P. 855 k. 174v). Pozywała w r. 1489 Jana Baranowskiego, który jednak nie stanął (P. 22 k. 166), i dopiero w r. 1491 zobowiązał się uwolnić połowę Chomęcic sprzedaną jej wyderkafem za 200 kop gr. (P. 22 k. 214v). Pozywała w r. 1493 Marcina Górskiego o posesję połowy Góry należną jej po pierwszym mężu (Py. 23 k. 176v). Jugo od Michała, syna zmarłego Łazarza Dąbrowskiego, w r. 1493 nabył wyderkafem za 40 zł. części wsi W. Łęka, dziedzicznej Marcina Zbąskiego (P. 1387 k. 181). Asystował w r. 1494 jako rodzony wuj przy transakcji córkom zmarłego Zawiszy Bobowickiego (P. 1383 k. 20v), zaś w r. 1495 siostrze Elżbiecie, owdowiałej Nowowiejskiej (P. 856 k. 151). Od Mikołaja niegdyś Dokowskiego, dziedzica Trzcianki, nabył wyderkafem w r. 1496 za 300 zł. węg. część Drożyna w pow. kośc., którą ten Mikołaj trzymał wyderkafem od Mikołaja Woźnickiego (P. 1383 k. 124v). Trzymał jeszcze te dobra w r. 1499 w trzyletniej wyderkafowej posesji w sumie 300 zł. węg. (Kośc. 231 k. 19v), a trzymał i w r. 1505 (Kośc. 232 k. 10v). Skwitowany w r. 1500 przez córkę Urszulę P-ą, żonę Jana Gnińskiego, z dóbr ojczystych i macierzystych oraz z posagu, który wziął był za żoną Beatą z Ćmachowa, matką Urszuli (P. 859 k. 152). Łąkę w Suchym Dokowie pow. kośc. w r. 1510 wymienił z Janem i Mikołajem, braćmi stryjecznymi, dziedzicami w Dokowie, za pola na gruncie wsi Piekary zwane "Mrówczanka" i "Kopanie" (Kośc. 233 k. 10, 345 k. 7). Skwitowany w r. 1511 przez córkę Katarzynę, żonę Macieja Niegolewskiego, z dóbr we wsi Piekary po ojcu i po zmarłej matce Beacie (P. 865 k. 30). Jako opiekun i prokurator nieletniego Piotra Kosickiego, syna zmarłego Mikołaja, a swego wnuka po siostrze Barbarze, wzywał w r. 1512 Sędziwoja Potockiego do uiszczenia 3 grz. rocznego czynszu z dzierżawy Bobowicka (P. 865 k. 243v), zaś w r. 1513 skwitował Przetockiego z dwóch lat dzierżwy połowy Bobowicka (ib. k. 409v). Żył jeszcze w r. 1517 (P. 866 k. 409), nie żył już w r. 1527 (P. 1391 k. 71). Z jego córek, Urszula była w r. latach 1500-1513 żoną Jana Gnińskiego, Katarzyna, w latach 1510-1527 żona Macieja Niegolewskiego, żyła jeszcze będąc wdową w r. 1564. Zob. tablicę.
@tablica
Piekarscy różni. Grzymek z Pikar miał w r. 1410 termin ze strony Floriana, Wilczka i Gerwarda z Dokowa (P. 3 k. 123). Katarzyna, żona Jana P-go, sprzedała w r. 1435 za 70 grz. szóstą część Dokowa Pawłowa w pow. kcyń. Wierzbięcie Gosławicowi, dziedzicowi w Pawłowie (P. 1378 k. 113). Chyba ci sami, Jan z Piekar i jego żona Katarzyna z Gołutowa występowali w r. 1437 (P. 14 k. 9). Katarzyna, żona zmarłego Jana P-go, w r. 1449, za którą ręczył był Wojciech z Pakości, kasztelan śremski, wobec Jana Kraski, cześnika kaliskiego (G. 7 k. 20v). Jan P. pozywał w r. 1465 Wincentego i Czemę, braci Kwileckich, dziedziców w Kwilczu (P. 19 k. 111v). Od Czemy i Wincentego, plebana w Kwilczu, braci niedzielnych, dziedziców w Kwilczu, Jan P. w r. 1472 nabył wyderkafem za 70 grz. cztery łany osiadłe w Kwilczu (P. 1385 k. 155v). Jan P. pozywał Cecylię(?) zamężną Trąmpczyńską z Lubasza, która w r. 1470 nie stanęła i miała płacić winę (P. 20 k. 51v).
Mikołaj P. z Rzotkowicy w pow. sieradzkim, mąż Małgorzaty ze Złotków córki Marcina "Pilocha", uzyskał w r. 1483 od jej brata Szymona, dziedzica w Złotkowach, zapis 40 grz. (bez 4 grz. i 2 gr.) posagu, ona zaś skwitowała swych braci Michała i Szymona z dóbr rodzicielskich i stryjowskich (I. i R. Kon. 1 k. 144). Mikołaj z Woli Piekar w r. 1489 od Szymona Grochowskiego brał w zastaw trzech kmieci ze wsi Grochowy (ib. k. 183v). Dorota, córka Mikołaja, w r. 1509 żona Jakuba Zajączka z Kakawy w pow. kal. (P. 786 s. 82). Zofia, w r. 1521 żona Wacława Taczanowskiego z pow. sieradz., żyła jeszcze w r. 1530. Mikołaj P. z Woli w r. 1524 nabył wyderkafem za 200 grz. od Jana Głowackiego wieś Główczyno w pow. kal. (P. 1393 k. 20v). Mikołaj od Piotra Koźmińskiego nabył wyderkafem w r. 1525 za 10 grz. łan osiadły w Chojnie w pow. kal. (I. i. D. Z. Kal. 2 k. 107), zaś w r. 1526 od Piotra i Marcina braci Koźmińskich za 420 grz. całą wieś Główczyno i 12 łanów osiadłych we wsi Kamiona pow. kal. (P. 1393 k. 122v). Mikołaj, dziedzic w Woli, nabył wyderkafem w r. 1528 za 320 zł. od Walentego Zaksińskiego, chorążego inowrocławskiego(?) wieś Zaksino i tenutę królewską Cekowo w po. kal. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 130v). Mikołaj P., 1529 r. stryj Katarzyny Kunińskiej, córki zmarłego Marcina Kunińskiego a żony Stanisława Kraskowskiego (ib. k. 134). Jan P. cz. Buszewski od Mikołaja Łąckiego nabył wyderkafem w r. 1533 za 42 grz. folwark we wsi Rataje i dwa łany roli w Zegrzu pow. pozn. (P. 1391 k. 91v). Od swej siostry (z jednego ojca) Barbary Buszewskiej, wdowy po Mikołaju Bilińskim, uzyskał w r. 1536 zapis długu 100 zł. (P. 874 k. 120). Folwark, tj. dwa łany w Ratajach i dwa w Zegrzu w r. 1537 sprzedał wyderkafem za 42 grz. Janowi Nieniewskiemu "Kapuście" (P. 1394 k. 77v). Żył chyba jeszcze w r. 1542 (P. 1394 k. 515v). Jerzy Jan P., w r. 1535 wuj Małgorzaty Sowińskiej, żony Macieja Kolnickiego (Py. 23 k. 125). Małżonkowie Tomasz P. i Elżbieta Piątkowska, oboje nie żyjący już w r. 1574, rodzice Marcina i Doroty, żony Jana Słuszkowskiego z Goliszewa w pow. kal., która wtedy części po matce w Królikowie pow. kon. zrezygnowała wieczyście bratu (R. Kal. 4 k. 104v, 105). Skwitowała t. r. brata Marcina z dóbr ojczystych i macierzystych (I. Kal. 24 s. 593). Panna Dorota, córka zmarłego Jana P-go, uzyskała w r. 1579 od Aleksandra Mokronoskiego zapis 200 zł. długu (P. 932 k. 612v). Była w latach 1588-1590 żoną Krzysztofa Zwonowskiego. Marcin w r. 1600 kwitował z długów Andrzeja Bronikowskiego (P. 970 k. 217). Marcin, zięć (gener, więc może i szwagier?) wdowy Barbary Śnieżyńskiej, pisarzowej grodz. sieradzkiej (I. Kal. 70 k. 1023). Piotr z żoną Anną de Weszeliny(?), ze wsi Goslub (P. 143 k. 164). Marcin, syn zmarłego Jana, w r. 1616 zapisał dług 30 zł. Małgorzacie P-ej, wdowie po Wojciechu Gajewskim (I. Kal. 82 s. 146). Agnieszka P-a, zamieszkała w Grodnie, nie żyła już w r. 1618, kiedy Zofia Prusiecka, wdowa po Stanisławie Zamarskim(?), kwitowała ze spadku po nij swego plenipotenta Jakuba Sarnowskiego (N. 171 k. 204).
Samuel, syn zmarłego Stanisława, żonie Zofii Jaskóleckiej, córce Jan, zapisał w r. 1640 sumę 800 zł. (P. 1420 k. 279). Wzajemne dożywocie małżonkowie spisywali w r. 1641 (G. 80 k. 799). Samuel od Krystiana Jaskóleckiego w r. 1644 nabył wyderkafem za 2.000 zł. Sokolniki W. w pow. pozn. (P. 1421 k. 1019). Zofia od Wojciecha Gajewskiego w r. 1645 nabyła wyderkafem za 7.000 zł. Karśnice i Ksiąginki w pow. kośc. (P. 1422 k. 80). Oboje małżonkowie w r. 1647 nabyli wyderkafem za 6.000 zł. Oporowo w pow. pozn. od Piotra z Bukowca Śrzemskiego i Anny z Sośnickich (P. 1423 k. 361). W sprawie tego wyderkafu po zgonie Piotra Śrzemskiego w r. 1648 pozywali jego nieletnich synów i ich opiekunów (P. 173 k. 488v). Wyderkaf na Oporowie scedowali Tomaszowi Śrzemskiemu (P. 1115 I k. 112). Ponowne dożywocie spisywali w r. 1661 (P. 1072 II k. 100). Kwitowali w r. 1665 Benedykta Rosnowskiego z 275 zł. (P. 1076 k. 848v). Żył jeszcze Samuel 1667.28/III. r. (LB Orzeszkowo, dyssyd.). Jan, towarzysz chorągwii usarskiej Mikołaja Sieniawskiego, chorążego kor., skarżył w r. 1669 Marcina Budziejewskiego i żonę jego Zofię z Żabińskich o to, iż przed kilku laty, kiedy jako towarzysz chorągwi kozackiej szedł do Danii, "klejnociki" swej siostry Anny P-ej, żony Jana Niedaszkowskiego, która miał w depozycie, im powierzył, a gdy zażądał zwrotu, dawali mu tylko 100 zł. i "znieważali jego honor" (P. 196 k. 137v). Panna Zofia, chrzestna 1669.29/VIII. r. (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Maciej, przebywający w Grodzisku, i Katarzyna, rodzice Kazimierza, ochrzcz. 1679.13/II. r., podawanego do chrztu przez Jadwigę P-ą (LB Grodzisk). Kazimierz zaślubił w r. 1718 Teresę Wardęską, córką Jana i Anny Boińskiej, wdowę 1-o v. po Macieju Jezierskim, od której 15/I., krótko przed ślubem uzyskał zapis 400 zł. na sumie jej oprawnej zabezpieczonej na Kurowie W. (I. Kon. 75 k. 4v). Skwitował w r. 1726 tę żonę z 200 zł. z powyższego zapisu (ib. 76 k. 120v). Już po śmierci żony w r. 1730 skwitował Andrzeja Wardęskiego, jej bratanka, z sumy 400 zł. zabezpieczonej na Kurowie (ib. k. 367v). Jan, komornik graniczny rawski, kwitował się w r. 1719 z Józefem Przanowskim z kontraktu zastawnego Łubowic M. z zakładu 2.000 zł. (G. 94 k. 23v). Marcjan, chrzestny 1726.11/VIII. r. (LB Września). Zofia zmarła w Sowinie na plebanii 1733.14/IX. r. (LM Sowina). Panna Marianna, córka Józefa i zmarłej Urszuli Łukowskiej, uzyskała w r. 1735 zapis 1.000 zł. od ciotecznego brata Krzysztofa Łukowskiego rodzącego się z Teresy Łukowskiej (I. Kon. 76 k. 544v). Wojciech nie żył już w r. 1748, kiedy wdowa po nim Katarzyna Padniewska, żona 1-o v. Konstantego Dłuskiego, prawa spadkowe do wsi Mgowo i Rybnica w wojew. chełmińskim oraz do wsi Skarbanowo w pow. przedec. po swej siostrze rodzono-ciotecznej, Annie z Kotarbskich zamężnej 1-o v. Trzebuchowskiej, 2-o v. Wysockiej, scedowała małżonkom Michałowi Młodzianowskiemu i Teresie Padniewskiej, swej bratanicy (I. Kon. 78 s. 135). Jednocześnie skwitowała swe bratanice Padniewskie, Teresę zamężną Młodzianowską, Mariannę zamężną Żółtowską i pannę Katarzynę z procesu toczonego ze zmarłym już teraz ich ojcem, Antonim Padniewskim, o swoją sumę posagową na dobrach Modzerów w pow. przedec. (ib.). Anna, wdowa, z Gutowa, chrzestna 1757.23/V. r. (LB Wrzećnia). Józefa, z pustki Okola, licząca lat 37, umarła 1768.8/I. r. (LM Ostrzeszów). Paweł, chrzestny 1767.19/V. r. (LB Kcynia). Stanisław i Barbara, rodzice Franciszka, ur. w Bierzglinie, ochrzcz. 1773.8/IX. r. (LB Września), i Teodora Marcina, ur. w Borzęcicach, ochrzcz. 1776.10/XI. r. (LB Wałków). Józef, "młodzieniec", chrzestny 1776.13/IV. i 1777.17/V. r. Wdowa Wiktoria P-a, chrzestna 1778.3/II. r. Panna Zofia, chrzestna 1778.22/VIII. r. (LB Września). Konstancja, w r. 1782 żona Wojciecha Obałkowskiego. Paweł, posesor Malinina, chrzestny 1786.14/VII. r. (LB Mielżyn), umarł 1795.26/I. r., mając około 63 lata (LM Witkowo). Tekla, w latach 1793-1796 żona Piotra Radzimińskiego, wojewodzica gnieźnieńskiego. Wiktoria z Naramowskich wdowa P-a umarła 1802.26/XIII. r. mając 80 lat (LM Gołańcz). Paweł, chrzestny 1804.9/VII. r. (LB Gostyczyna). Dorota wyszła przed 1809.27/XII. r. za Ignacego Łakińskiego. Marcjanna, żona Józefa Smolińskiego, żyła jeszcze, być może, w r. 1810.
Zob. też Pikarscy.
Pielatowscy, zob. Pilatowscy
Pielawski(?) Chryzostom, posesor wsi Boruszyn, i Fryderyka Augusta Anna Burghartt, rodzice Julianny Antoniny, ur. 1823.9/XII. r. w Boruszynie (LB Boruszyn).
Pieniańscy Bazyli, po którym wdową była w r. 1731 Konstancja Dominikowska. Ich syn Franciszek, córka Wiktoria, żona Karola Kruszyńskiego, bezpotomna, nie żyjąca już w r. 1731. Inna córka Agnieszka wtedy panna. Matka z córką Agnieszką dały wtedy plenipotencję Franciszkowi celem podniesienia sumy 4.000 zł. zpisanych Wiktorii przez jej męża na Niegibalicach w pow. radziej. (I. Kon. 76 k. 401v). Agnieszka była potem w r. 1760 żoną Rafała Umińskiego, a będąc wdową żyła chyba jeszcze w r. 1776.
Pieniążkowie h. Odrowąż, pisali się jedni z Kruźlowej, inni z Witowic. Stanisław z Witowic, mąż Małgorzaty Wieruszewskiej, która w r. 1529 dawała zobowiązanie wdowie Dorocie Dąmbskiej (P. 871 k. 366v). T. r. od tejże Doroty Rychwalskiej, wdowy po Janie Dąmbskim, nabyła wyderkafem wieś Dąbecz z folwarkiem i pustką Bielawy w pow. kal., jej oprawne, za 300 zł. (P. 1393 kj. 291). Stanisław z Witowic, w r. 1532 stryj Reginy Kościeleckiej, córki Stanisława, a żony Stanisława Kościeleckiego, kasztelanica łęczyckiego (N. 213 k. 22v). Nie wiem, czy to ten sam Stanisław występował w r. 1545 jako stryj Barbary Secygniewskiej, żony Piotra Grodzieckiego? (I. R. Z. Kon. 6 k. 141). Stanisław, z Piekar, w r. 1546 stryj Małgorzaty z Brudzewa Jardanówny (I. i D. Z. Kal. 6 k. 410). Ks. Mikołaj, dziedzic w Piekarach w pow. sier., w r. 1539 zapisał Janowi Zarembie z Kalinowy, kasztelanowi kaliskiemu, 40 grz. (I. R. Kon. 3 k. 171). Krzysztofa, mąż Anny Słuszkowskiej, córki Jakuba, wdowy 1-o v. po Janie Kraśnickim (za którą wziął posesję Kraśnicy), a która w r. 1560 oprawę 300 zł. posagu, uzyskaną od pierwszego męża, dała obecnemu mężowi, zachowując sobie dożywocie, zaś Krzysztof oprawił jej 600 zł. posagu na połowie swych dóbr, należnych z działów z braćmi, we wsiach: Piekary, Zaspy, Chyrzyska, Młyńskie Zaspy i pustki Czyste (I. R. Z. Kon. 6 k. 226v). Krzysztofa swe części we wsiach: Piekary, Zaspy, Młyńskie Zaspy, folwark Pieniążkowo i pustki Cziele(?) oraz młyny w Zaspach i Młyńskich Zaspach w pow. sier. dał w r. 1565 żonie (ib. k. 235v). Opiekę zrodzonych z niej dzieci powierzył t. r. Wojciechowi Przyjemskiemu, pisarzowi ziem. kaliskiemu, i Janowi Słuszkowskiemu (ib. k. 240). Annę pozywał w r. 1567 Hieronim Gorzewski (I. R. Kon. 16 k. 191v, 449), zaś Krzysztofa t. r. pozywali o zabicie Wojciecha Gutowskiego bracia jego, Jakub i Stanisław Gutowscy (ib. k. 274). Kwitował w r. 1568 Annę Jan Mączyński z zastawu za sumę 2.480 zł. jej dóbr w mężowskich wsiach: Piekary, Zaspy oba, Pieniążkowo i Chyrzyska (I. Kal. 34 s. 711). Krzysztof z bratem Janem dokonali t. r. podziału ojcowizny. Wziął połowę w Pikarach z siedmiu kmieciami osiadłymi, czterech kmieci w Chyrzyskach, siedmiu w Zaspach Piekarskich, trzech w Młynie Piekarskim, plac w Piekarach "ku dworowi", oraz inne cząstki. Janowi przypadło siedmiu kmieci w Piekarach, jeden rybak, trzech ogrodników w Chyrzyskach, czterech kmieci w Zaspach Piekarskich, siedmiu w Młynie Piekarskim, czterech i dwór w Piekarach, jak też inne drobne cząstki. Jednocześnie Anna Słuszkowska zobowiązała się sprzedać mężowi za 2.000 zł. swoje części w Pikarach, Zaspach, Chyrzyskach i Młynie Piekarskim (I. Kal. 34 s. 1607). Krzysztof nie żył już w r. 1577, kiedy syn Rafał i matka jego Anna Słuszkowska zrzekli się dóbr po nim z powodu nadmiernego ich obciążenia zobowiązaniami i długami (I. R. Z. Kon. 6 k. 255). Anna, mając sobie przez zmarłego Jana Mączyńskiego scedowany zastaw w sumie 3.000 zł. wsi Janiszewo, Głowy, Ostrów i rudę żelazną Janiszewską z tamtejszym młynem słodowym, wydzierżawiła w r. 1578 ów zastaw za 300 zł. Janowi z Budzisławia Wysockiemu (I. R. Kon. 18 k. 13v). T. r. oskarżona przez Małgorzatę Jemielską, odtrąconą żonę Andrzeja Kraśnickiego, syna Anny z pierwszego męża, o to, iż ją z domu tego Andrzeja w Węglewie, gdzie była trzymana w zamknięciu, gwałtem uprowadziła do swego domu w Kraśnicy i tam, pobiła ją i ograbiwszy z szat trzymała w więzieniu (I. R. Kon. 18 k. 77v). Zapisała w r. 1584 dług 120 zł. Jakubowi Mężyńskiemu, skarbnikowi kaliskiemu (ib. 21 k. 22). Kwitowała w r. 1585 mężowskiego brata Jana P-go jako stryja i spadkobiercę zmarłego bratanka a jej syna Rafała z długów tego Rafała (ib. k. 306). Kwitowała t. r. ze sprawy Stanisława Pcinińskiego, męża swej córki Małgorzaty Kraśnickiej (ib. k. 318v). Nie żyła już w r. 1598 (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 126v). Rafał, syn Krzysztofa i Słuszkowskiej, miał w r. 1578 potwierdzony przez matkę zapis 2.000 zł. (I. R. Kon. 18 k. 247v). Sprawę swą toczoną z Janem ze Służewa, wojewodą brzeskim-kujawskim, i Piotrem Żychlińskim, o więzienie, gwałty i rany, cedował w r. 1579 bratu przyrodniemu Andrzejowi Kraśnickiemu (Py. 116 k. 343). Kwitował w r. 1584 matkę z 2.000 zł. (I. Kal. 50 s. 1261), już nie żył w r. 1585 (I. R. Kon. 21 k. 306), zabity przez Stanisława Słuszkowskiego (I. Kal. 63 k. 105v). Jego spadkobiercą, jak już wiemy, był jego rodzony stryj Jan. Ten Jan P. z Pikar kwitował w r. 1596 Słuszkowskich, synów zmarłego Jakuba, jak też synów zmarłego Andrzeja a spadkobierców zmarłego Stanisława, ze 150 zł. jako pierwszej raty z sumy 500 zł. przysądzonej przez Trybunał Piotrkowski z racji zabójstwa Rafała P-a (ib. k. 105b).
Przeglądanie 719 pozycji zakresu Pawłowscy - Piotrkowscy.
13141516[17]18192021