Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
15161718[19]20212223
Bieganowscy - Bnińscy
Bieniewscy z Bieniewa w p. kaliskim. Wojsław (Wyszek) B. kupił 1435 r. połowę wsi Szadek w p. kal. od Andrzeja z W. Złotnik (P.1378 k.99v). Dziedzic w Bieniewie, kupił 1449 r. od Agnieszki, żony Mikołaja Mozgowicza, dawniej Jarnołtowskiego, i od Katarzyny, żony Jana Czeczerka, dziedzica w Wygnańczycach, szóstą część wsi Będzieszyno i trzecią część łanu w Szczurach p. kal. za 100 grz. i za dwa łany we wsi Wierzbowiec (P.1380 k.109, 109v). Anna, wdowa po nim, i sym Jan wezwani zostali 1453 r. do odebrania 200 grz. złożonych w sądzie przez Wincentego Szczypierskiego za części w Boczkowie (I.Kal.5 k.23v). Inni jego synowie, Szymon i Mikołaj. Do trzeciej części Jana w Boczkowie intromitowany został Wincenty ze Szczypierna, który przezyskał ją na zmarłym Wojsławie (I.Kal.5 k.57, 64v). Andrzej z Węgierskiego oświadczył 1456 r. gotowość rezygnowania matce i tym jej trzem synom, dzedzicom w Bieniewie, pięciu łanów w Szczurach (ib. k.78). Anna z niedzielnymi synami zapisał 1462 r. dług 32 zł w. Jakubowi z Kurowa, mężowi Anny (I.Kal.1 k.73), może siostry ich a swej córki. Annie ponowiła ów zapis 1464 r. (ib. k.299). Jan, Szymon i Mikołaj, bracia rodzeni i niedzielni, otrzymali 1462 r. poręczenie, iż Jadwiga niegdy z Boturzyna zrezygnuje im za 80 grz. swą część w Będzieszynie (I.Kal.1 k.92). Spośród tych braci, Jan występował 1463 r. jako ksiądz. (ib. k.174v). Jan z Bieniewa cztery łany osiadłe w Będzieszynie wraz z ogrodem, gdzie rezyduje Dorota z córkami swymi i Jana Boguckiego, Barbarą i Małgorzatą, wyderkował im za 70 zł w. (p.1384 k.99v, 100). Małgorzata z Bieniewa ze swymi bratankami Janem i Mikołajem, braćmi z Ciechla, w r. 1464 zapisała 15 grz. Apolonii, córce Łukasza z Rusinowa (I.Kal.1 k.296). Obaj bracia z Ciechla nazwani gdzieindziej bratankami Anny, wdowy po Wojsławie z Bieniewa (ib. k.92). Stanisława, dziedzica Bieniewa, nie żyjącego w 1468 r., z żony Agnieszki dzieci: Jan, Mikołaj, Dorota, Anna, Jadwiga, działające w asyście stryja Dersława z Kwiatkowa i wuja Wojciecha Bunińskiego, kwitowały 1468 r. Jana ze Szczur z 30 grz. długu należnego ich zmarłej matce (I.Kal.1 k.447). Małgorzata z Bieniewa ze swymi brtankami Janem i Mikołajem, braćmi z Ciechla, w 1464 r. zapisała 15 grz. Apolonii, córce Łukasza z Rusinowa (I.Kal.1 k.296). Obaj bracia z Ciechla nazwani gdzieindziej bratankami Anny, wdowy po Wojsławie z Bieniewa, nie żyjącego w 1468 r., z żony Agnieszki dzieci: Jan, Mikołaj, Dorota, Anna, Jadwiga, działające w asyście stryja Dersława z Kwiatkowa i wuja Wojciecha Bunińskiego, kwitowały 1468 r. Jana ze Szczur z 30 grz. długu należnego ich zmarłej matce (I.Kal.1 k.447).
Mikołaj B. z Bachorzewa na połowie swych dóbr w Bieniewie i Będzieszynie oprawił 1493 r. sumę 300 zł posagu żonie swej Katarzynie Suchorzewskiej, córce Filipa (p.1388 k.7v). Skwitowany 1499 r. przez Dorotę Pruską i jej córkę Agnieszkę z głowy męża i ojca ich, Stanisława Pruskiego (I.Kal.5 k.85). Pozwany 1505 r. przez Andrzeja Chwalczewskiego o 70 grz. posagu za Katarzyną, siostrą jego (I.Kal.6 k.56). Od Wojciecha Wolickiego wziął wyderkafem najpierw w r. 1505 za 30 grz. trzecią część jego dóbr w Wolicy w p. pyzdr. (I.i D.Z.Kal.2 k.4v), potem, w r. 1507 za 35 grz. trzyłany w Broniszewicach (P.1390 k.134). Jan B. na połowie części w Bieniewie oprawił w r. 1517 60 grz. posagu żonie swej Zofii Szczurskiej, córce Stanisława (P.1392 k.158).
Bieniewscy Pruszakowie h. Leliwa wzięli nazwisko od Bieniewa w p. kaliskim. Żyjący w pierwszej połowie XVI w. bracia Jan i Wojciech Pruszakowie nie mieli nic wspólnego z przytoczonymi powyżej dziedzicami Bieniewa. Byli to zapewne świeży przybysze z Prus Królewskich. "Pruszak", jako człon nazwiska, nie miało w użyciu ich potomków charakteru przydomkowego, lecz występowało niekiedy samo, bez użycia formy przymiotnikowej.
Jan Pruszak dostał w r. 1506 od Jana Chwalikowskiego zobowiązanie do sprzedania za 20 grz. dwóch łanów roli pustej sołeckiej (I.Kal.6 k.119v). Żona jego, Anna Ostrowska, dostała t. r. z działu ze swą siostrą Jadwigą połowę wsi Ostrów, Krępe i Kamienica oraz całe Głuchowo, połowę młyna na rzece Ołobok i inny młyn na tejże rzece należący do Ostrowa (ib. k.119; I. i R.Z.Kal.3 k.453, 504). Jan był podczaszym kaliskim w r. 1527 (I. i R.Z.Kal.3 k.448v), cześnikiem kaliskim w r. 1531 (ib.4 k.18). Sprzedał w r. 1545 za 1000 grz. części wsi Ociąż i pustek Baby w p. kal. braciom Andrzejowi i Bartłomiejowi Karskim (P.1395 k.172) i t. r. od Rafała Leszczyńskiego nabył wyderkafem za 200 grz. wieś Zembczewo w p. kal. (I. i D.Z.Kal.6 k.385v). Żył jeszcze w r. 1550, kiedy jego druga żona Anna Żychlińska nabyła wyderkafem za 100 zł od braci Andrzeja i Bartłomieja Karskich cztery łany osiadłe w Ociążu w p. kal. (ib. k.435v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1551, kiedy Jerzy Kropocki, Jana "brat z rodzonego stryjeczny", kwitował z legatu 33 zł wykonawców testamentu cześnika, tj. Zborowskiego wojewodę kaliskiego, Wojciecha Pruszaka, Marcina Rossowskiego oraz wdowę (I.Kal.14 s.1426).
Wojciech Puszak, dziedzic w Rzeszkowie,w r. 1552 od Jana Gutowskiego kupił części Bieniewa w p. kal. za 160 grz. (I. i D.Z.Kal.2 k.70). Począł się zwać Pruszakiem Bieniewskim. T. r. na połowie części w Bieniewie oprawił 100 grz. posagu żonie Dorocie Sławieńskiej, urodzonej z Praksedy Czeszewskiej (I.D.Z.Kal.2 k.70v; P.901 k.84). Części w Będzieszynie, nabyte w r. 1524 wraz z częściami w Bieniewie za 250 grz. od Wojciecha Miedzianowskiego, sprzedał t. r. za 86 grz. Janowi Gutowskiemu (ib. k.89, 92). W r. 1533 był podwojewodzim kaliskim (ib. k.207). Część wsi Pikart w p. kal., kupioną w r. 1545 za 200 zł od Wojciecha i Jadwigi małżonków Pikartskich, sprzedał t. r. za tęż sumę Piotrowi Bobrowskiemu (ib. k.389, k.401v). Dziedzic w Bieniewie, spadkobierca brata Jana, kwitował w r. 1551 z 200 grz. Rafała z Leszna starostę radziejowskiego (I.Kal.14 s.1428). Wojciech w r. 1558 był opiekunem swych wnuków Ciechelskich, dzieci Mikołaja i swej córki Anny (I.Kal.23 s.293). T. r. jego żona jeszcze żyła (ib. s.498). Wojciech żył jeszcze w r. 1564 r. Prócz wspomnianej Anny, wdowy po Mikołaju Ciechelskim w r. 1559, 2-o v. w r. 1578 żony Pawła Bogwiedzkiego, były córki: Agnieszka, w l. 1557-68 żona Franciszka Gutowskiego cz. Wyleżyńskiego, Małgorzata w r. 1568 żona Jana Pruślińskiego. Synowie Wojciecha: Ambroży, Marcin i Andrzej Pruszakowie B-cy. O Ambrożym zob. niżej. Marcin w r. 1571 części Bieniewa sprzedał bratu Andrzejowi (R.Kal.3 k.343), resztę zaś swych dóbr w tej wsi dał w r. 1576 wieczyście Rafałowi Brzechffie (ib.4 k.398v). Bezpotomny nie żył już w r. 1589, kiedy Ambroży i Andrzej, jego bracia występowali jako spadkobiercy (I.Kal.48 s.1221). Andrzej spisał dożywocie w r. 1573 z żoną swą Barbarą Mieszkowską, wdową po Ludwiku Krzyckim (R.Kal.4 k.97v; I.Kal.42 s.6; Ws.8 k.35). W r. 1575 kupił za 5000 zł od Mikołaja Krzyckiego części miasta Półkpie oraz wsi Cielmice i Siedmidrogowo w p. pyzdr. (Ws.202 k.9). Żył jeszcze w r. 1597 (P.967 k.417v), nie żył już 1601 r., kiedy jako spadkobierca po nim występowal brat Ambroży (I.Kal.67 s.1161). Barbara z Mieszkowskich nie żyła już w r. 1604 już w r. 1604 (ib.70 k.827).
Ambroży Pruszak B., syn Wojciecha, pozwany był w r. 1552 przez Wojciecha Droszewskiego (I.Kal.16 k.75v). Wraz z żoną Reginą Zagajewską zapisali w r. 1558 ojcu Wojciechowi 432 zł długu na W. i M. Zagajewicach w p. inowrocł. (ib.23 s.534). Była ona córką Konrada (R.Kal.4 k.66). Ambroży w r. 1568 kupił od Macieja Droszewskiego cz. Gniazdowskiego za 700 zł części w Bieniewie (R.Kal.3 k.59v0. Części w tej wsi zarówno ojczyste jak i nabyte od Droszewskiego oraz części tamże brata Andzreja sprzedał w r. 1576 za 5500 zł Rafałowi Brzechffie (ib.4 k.307). Rolę w Golinie w p. pyzdr. sprzedał w r. 1581 za 400 zł Mikołajowi Noskowskiemu (ib.5 k.209v). Dostał w r. 1585 od Pawła Goradowskiego cesję sumy 200 zł pod zastaw sołectwa w Noskowie (Py.122 k.14). Zapisał 1588 r. dożywocie żonie i mianował opiekunami swych dzieci: brata Andrzeja oraz Jana Cieleckiego Adamowicza (R.Kal.6 s.15). Jako dziedzic Noskowa występował w r. 1590 (I.Kal.58 s.675). Żył jeszcze w r. 1602 (P.1404 k.519v). Nie żył już w r. 1610. Córkami jego były: Zofia, w r. 1596, krótko po 27 V, wydana za Jakuba Gorzyckiego, Katarzyna, w l. 1597-1608 żona Macieja Golskiego, w r. 1604 żona Joachima Łagiewnickiego (Łagiewskiego) oraz Marianna, w r. 1604 żona Marcina Pawłowskiego. Synów było pięciu: Jakub, Wojciech, Andrzej, Zygmunt i Stanisław.
I. Jakub, syn Ambrożego, w r. 1604 wraz z braćmi dodał 300 zł do posagu siostrze Katarzynie, żonie Macieja Golskiego (I.Kal.70 k.830), jednocześnie zapisał dług 200 zł szwagrowi Marcinowi Pawłowskiemu w posagu za siostrą Marianną (ib. k.833) i 400 zł drugiemu szwagrowi Joachimowi Łagiewskiemu jako resztę posagu za siostrą Anną (ib. k.834). Z dokonanych wtedy działów dóbr po ojcu wziął wraz z bratem Stanisławem część miasteczka Półkpia i wsi Siedmidrogowo w p. pyzdr., które były dzierżawione przez ich stryja zmarłego Andrzeja (ib. k.831). T. r. części miasta Półkpie i wsi Siedmidrogowo w p. pyzdr. rezygnował 1604 r. bratu Stanisławowi (R.Kal.7 k.705v). Od Wojciecha Sobieskiego, podkomorzego lubelskiego, trzymał zastawem za 10.000 zł dobra Budziska, Lendo i Czarna w p. stężyckim. Nie żył w r. 1609 (Py.134 k.215; I.Kal.78 s.1105). Dzieci jego: Hieronim (Jarosz), Bazyli, Barbara i Anna pozostawały pod opieką stryjów Wojciecha, Andrzeja, Zygmunta i Stanisława. Wydzierżawiwszy wspomniane wyżej dobra w pow. stężyckim Sobieskiemu, skwitowały go w r. 1610 z 1000 zł raty dzierżawnej (I.Kal.76 s.1275). Hieronimowi i Bazylemu zapisał 1612 r. dług 1000 zł ich stryj Wojciech (I.Kal.78 s.1575). Barbara była żoną Jerzego Naramowskiego i w r. 1623 kwitowała stryjów i braci z opieki i dóbr rodzicielskich (P.1012 k.318). W r. 1641, już jako wdowa, zapisała dług 200 zł Aleksandrowi Goreckiemu, mężowi Zofii Pruszakówny (P.1043 k.746, 746v). Hieronim w r. 1620 zapisał 300 zł styjowi Stanisławowi (I.Kal.86 s.2075), który skwitował go z tej sumy w r. 1633 (P.1028 k.647v). Bazyli, wojski łukowski, elektor Jana Kazimierza w r. 1648 z wojew. wołyńskiego. ożeniony z Anną z Bebelina (Boniecki). Był jeszcze jeden syn Jakuba, Wojciech, chyba najstarszy, który w r. 1624 wraz z resztą rodzeństwa zeznał w r. 1628 oblig na rzecz Sobieskiego. Może ten sam Wojciech kwitował w r. 1628 Niemirycza z 2000 zł z Przyborowa (ib.). Po tych braciach poszło niewątpliwie potomstwo osiadłe w województwach ukrainnych (zob. Boniecki).
II. Wojciech, syn Ambrożego, z działu dokonanego z braćmi w 1604 r. wziął wraz bratem Zygmuntem części wsi Noskowa, Parzynczewa i pustek Wławka i Kapalica (I.Kal.70 k.831). Te całe części Noskowa i Parzynczewa oraz pustki Wławka rezygnował w r. 1604 bratu Zygmuntowi (R.Kal.7 k.707). T. r. dla swych dzieci zrodzonych z Anny Sepikockiej z wojew. lubelskiego mianował opiekunami Andrzeja i Krzysztofa, braci rodzonych Lubienieckich, Wojciecha Sierakowskiego, pisarza grodz. lubelskiego, Andrzeja, Zygmunta i Stanisława, swoich braci rodzonych, wreszcie Stanisława Przedrzyńskiego, pisarza grodz. kaliskiego (I.Kal.70 k.394). Obok braci: Andrzeja, Zygmunta i Stanisława oraz synów brata Jakuba współdziedziczył w Siedmidrogowie 1609 r. (Py.134 k.215). Żył jeszcze w r. 1610 (I.Kal.76 s.482), nie żył już w r. 1639 (P.1040 k.676).
III. Andrzej, syn Ambrożego, ożenił się z Anną Bojanowską, której ojciec jego oprawil w r. 1602 posag 2050 zł na połowie części wsi Cielmice (P.1404 k.519v). Z działu braterskiego z 1604 r. wziął część Cielmic (I.Kal.70 k.831) i sam na połowie Cielmic w r. 1604 oprawił tej żonie posag 2500 zł (R.Kal.7 k.710), a ona skasowała wtedy oprawę daną jej przez teścia (I.Kal.70 k.839v). Była to córka Erazma z Gołaszyna i Małgorzaty Miaskowskiej. Żyła jeszcze 1611 r., nie żyła już 1619 r. (P.1002 k.849; 1407 k.563v; Ws.25 k.147). Andrzej był w r. 1609 ewangelikiem (P.143 k.762). W r. 1614 został intromitowany do części miasta i wsi Jaraczew, kupionej od Stanisława Kunińskiego, Wojciecha Dachowskiego i Piotra Jaraczewskiego (Py.137 k.148). Części w Jaraczewie od Stanisława Kunińskiego kupił ponownie za 3000 zł w r. 1615 (p.1409 k.428v). Drugiej swej żonie, Annie Siekierzeckiej, córce Jana, oprawił w r. 1623 na połowie Cielmic posag 1500 zł (R.Kal.10 k.62). Jako opiekun bratanic Anny, Katarzyny i Zofii, córce Zygmunta, zapisał w 1626 r. każdej po 1000 zł (P.1017 k.763). Cielmice sprzedal 1631 r. za 10.000 zł bratu Stanisławowi (P.1417 k.508v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1633 (P.1028 k.63). Wdowa, 2-o v. żona Jana Kawieckiego, spisała z nim dożywocie w Gembicach 1636 r. (P.161 k.87). Jako wdowa i po tym drugim mężu kwitowała w 1649 r. swą bratową Jadwigę z Mycielskich, wdowę po Stanisławie, z prowizji od sumy 500 zł (I.Kal.115 s.35).
IV. Zygmunt, syn Ambrożego, z działu w r. 1604 wziął wraz z bratem Wojciechem części wsi Noskowa, Parzynczewa i pustek Wławki i Kapalica (I.Kal.70 k.831) i kupił t. r. od tego brata jego części (R.Kal.7 k.707). W r. 1604 zapisał dług 6000 zł bratu Wojciechowi (Kośc.284 k.267v). Kwitowal w r. 1608 Macieja Grabskiego z procesu o wydanie poddanego kmiecia z Noskowa (Py.134 k.339). Łan roli sołeckiej w Noskowie wyderkował w r. 1610 za 600 zł małżonkom Malińskim (P.1407 k.60v). Jego żona, Dorota Pstrokońska, w l. 1619 i 1620 mianowała plenipotentów (Py.140 k.234v, 262). Zygmunt nie żył już w r. 1626 (P.1415 k.633v). Córki: Katarzyna w r. 1626 krótko po 27 VII, już po śmierci ojca, wydana za Jana Szczurskiego, Anna, niezamężna 1626 r. (ib.), żona w r. 1629 Jakuba Modlibowskiego, Zofia, w r. 1637 żona Aleksandra Goreckiego. Synowie: Piotr, Jan, samuel, o których niżej, Andrzej i Jakub nieletni pozostawali pod opieką stryja Andrzeja, który w r. 1626 części ich w Noskowie, Parzynczewie, Kapalicy i Wławce sprzedał za 15.000 zł ich szwagrowi Janowi Szczurskiemu (P.1415 k.653v). Z nich Andrzej w r. 1635 jeszcze nieletni (P.1032 k.653), żył 1637 r. (P.1036 k.821), nie żył zaś w r. 1645, kiedy spadkobiercami po nim, jako bepotomny, nyli bracia Piotr, Jan i Samuel (P.1052 k.28v). Jakub, nieletni 1635 r. (P.1032 k.653), żył jeszcze w r. 1637 (P.1036 k.821).
1. Piotr, syn Zygmunta, w r. 1633 nieletni, pozostawał pod opieką stryja Stanisława (P.1028 k.63). W r. 1636 kwitował tego stryja z 440 zł z dzierżawy wsi Dąbrówki zakontraktowanej przez Abrahama Ciświckiego, kasztelana śremskiego (I.Kal.102 s.1248) t. r. wraz z braćmi Janem, Samuelem, Andrzejem i Jakubem pozywany był przez stryjenkę Annę z Siekierzeckich Andrzejową B., 2-o v. Janową Kawiecką, o zniszczenie jej dożywotnich dóbr Gembic (P.161 k.87). W r. 1637 kwitował stryja Stanisława z opieki nad sobą i braćmi (P.1036 k.440v). Mąż Katarzyny Kawieckiej córki Jana, która w r. 1640 sprzedała mężowi za 4166 zł części wsi Kawcze w p. kośc. (P.1420 k.45v), on zaś w r. 1645 kupił części tej wsi za 4333 zł od siostry swej Elżbiety Wojciechowej Rosnowskiej (P.1421 k.110), a w r. 1645 części tamże kupił za 3000 zł od swej żony i jej siostry Lisieckiej (P.1422 k.220). Jako współspadkobierca brata Andrzeja, kwitował w r. 1645 z 1000 zł Piotra Choińskiego (P.1052 k.28v). W r. 1646 mianował dla swych dzieci opiekunów, m. in. swych braci Jana i Samuela (Ws.51 k.30). Nie żył już w r. 1648, kiedy wdowie zapisał dług 2000 zł Florian Bronikowski (P.1058 k.560). Katarzyna z Kawieckich w imieniu swym własnym oraz swych dzieci, Franciszka i Zofii, skwitowała w r. 1649 z 1100 zł Chryzostoma Mycielskiego, skarbnika poznańskiego (P.1060 k.68). W r. 1658 wraz z nieletnim synem Franciszkiem zapisała Adamowi Rokossowskiemu (P.1070 k.261v). Żyła jeszcze w r. 1667, kiedy syn zobowiązał się wypłacić jej 300 zł wzamian za jej prawa dożywotnie na częściach wsi Kawcze (Ws.68 k.56).
Franciszek, syn Piotra i Kawieckiej, nieletni w r. 1658 (P.1070 k.261v), współspadkobierca stryja Jana, kwitował 1660 r. stryja Samuela z 300 zł wsiach Kociałkowa Górka i Glinka Pańska w p. gnieźn., odziedziczonych po tym stryju (Ws.59 k.265v). Części wsi Kawcze sprzedał (P.1868 XI k.259). Żona Franciszka, Anna Milińska, córka Jakuba komornika poznańskiego, zaślubiona 21 II 1667 r. (LC Gołaszyn), w r. 1684 nabyła wyderkafem na trzy lata za 10.000 zł od Kazimierza Schlichtinga Witosław w p. kośc. (P.1107 IV k.56). Nie żył w r. 1698 (P.1134 III k.59), a już w r. 1701 Anna była 2-o v. żoną Jana Przybyszewskiego (P.1140 IV k.21v). Nie żyła w r. 1713 (P.289 k.144v). Córka Franciszka i Milińskiej, Urszula, w l. 1700-18 żona Wacława Żakowskiego, syn Tyburcy Konstanty.
Tyburcy Konstanty, syn Franciszka i Milińskiej, nieletni w r. 1698 (P.1134 III k.59), łowczy kijowski 1714 r. (Boniecki mylnie zwie go łowczym kaliskim), skwitowany 1717 r. przez siostrę Urszulę z 3333 zł, jako jej części rodzicielskiej (P.1153 k.16). W r. 1721 udając się jako pielgrzym do Ziemi Sw. zapisał 300 zł siostrzenicy swej Aleksandrze Kotarbskiej (Ws. k.197), zaś sumę 100 zł z sumy 2000 zł zapisanej sobie przez siostrę Żakowską na wsi Skiereszew p. gnieźn. cedował Pawłowi Krassowskiemu, słudze swemu, udającemu się wraz z nim na pielgrzymkę (ib.). Swoje części w Kociełkowej Górce i Glince Pańskiej po zmarłym Janie B., bracie dziada, zobowiązał się w r. 1723 sprzedać za 30.000 zł Kazimierzowi Niemojewskiemu, synowi Heleny B. (P.1194 k.44v). Wspomnianą już sumę 2000 zł na Skiereszewie cedował w r. 1724 pannie Konstancji B., córce Jana, swej "siostrze ze stryjecznych rodzono-stryjecznej" (Kc.135 k.31).
2. Jan. syn Zygmunta i Piotrkowskiej, nieletni w r. 1633 (P.1028 k.63), mąż Zofii Boboleckiej, wdowy 1-o v. po Mikołaju Mierzewskim, łowczym poznańskim, 2-o v. po Aleksandrze Łubie, spisał z nią wzajemne dożywocie w r. 1643 (P.1421 k.407) i t. r. kupił za 7000 zł od Katarzyny Łubianki, żony Daniela Bronisza, części Kociełkowej Górki i pustek Kępiste wraz z częściami w tych wsiach jej siostry panny Elżbiety za 6250 zł (P.1421 k.403, 405). Od Anny z Wargowa, wdowy po Zygmuncie Żychlińskim, i od jej synów Adama, Wojciecha i Andrzeja Żychlińskich kupił w r. 1645 za 8000 zł Golinkę w p. gnieźn. (P.1422 k.161v) i t. r. od Adama Kurnatowskiego za 1000 zł części "Rosnowskie" w Kociełkowej Górce (ib. k.173). Wraz z żoną wydzierżawił Górkę Kociełkową w r. 1653 małżonkom Sadowskim (P.1066 k.236). Spisał testament w Poznaniu 13 IV 1654 r. (p.1067 k.35). Spisał ponowny testament 1655 r. (P.1194 k.44v). Żył jeszcze w r. 1658 16 XI (P.1070 k.261). Nie żył w r. 1660. Był bezdzietny.
3. Samuel, syn Zygmunta i Piotrkowskiej, nieletni w l. 1626-35 (P.1028 k.63; 1032 k.653), ożenił się 1-o v. z Katarzyną Choińską, córką Jana, której w r. 1643 oprawiał posag 2300 zł (P.1421 k.163). Drugą jego żoną była Zofia Pigłowska, której w r. 1652 oprawił posag 5000 zł (P.1187 k.12). Wraz z nią wydzierżawił w r. 1657 od Macieja Grochowickiego, łowczego kaliskiego, na trzy lata Włoszynowo p. kcyń. (G.82 k.1216v). W r. 1660 wraz ze swymi poddanymi został pozwany o zabicie Wacława Żychlińskiego (W.41 k.37v). Glinkę Pańską sprzedał t. r. za 2000 zł Adamowi Malczewskiemu (Ws.208 k.517). Może właśnie wtedy był już mężem trzeciej swej żony, Ewy Malczewskiej, o której słyszym już jako o zmarłej w r. 1698 (P.255 k.213). W r. 1663 występował jako jedyny (?) spadkobierca brata Jana (P.1073 k.177). Wraz z synem Wojciechem w imieniu własnym i innych synów, Stanisława i Franciszka, zawierał t. r. kontrakt o Glinkę z Stanisławem Sampolskim (ib. k.347), a w r. 1664 z tymi synami Kociełkową Górkę wydzierżawił na trzy lata za 10.000 zł Ewie z Goreckich wdowie Lubowieckiej (P.1074 k.341v). Zaślubił 4-o v. 6 II 1668 r. Annę Teresę Bogucką, wdowę 1-o v. po Sebastianie Grzębskim (LC Chojnica). W r. 1669 Anna Teresa z Boguckich, żona dziedzica Kociełkowej Górki i Glinki Pańskiej, była niebezpiecznie chora (P.196 k.23). Umarła t. r. i na wezwanie męża spisany został rejestr pozostałych po niej rzeczy (ib. k.66). Samuel żył jeszcze w r. 1698, kiedy jako mąż zmarłej już piątej żony, Doroty Magdaleny Montemorówny, córki Jana majora JKMci, wdowy 1-o v. po Janie Michale Korffie, staroście orleńskim, dziedziczne wsi Szaufkiany i Termny na Żmudzi, protestował przciwko swemu zięciowi Hurynowiczowi (P.255 k.72). T. r. swemu synowi Franciszkowi sprzedał za 54.500 zł Górkę Kociełkową i Glinkę Pańską, wsie odziedziczone po bracie Janie (P.1134 III k.59). Samuela dziećmi byli: Wojciech, Stanisław, Franciszek, Michał, Jan i Zofia. O trojgu młodszych wiemy, iż się rodzili z Pigłowskiej. Wszyscy występowali wraz z ojcem, dziedzicem Górki Kociełkowej, w r. 1672 (P.199 k.202). O rękę Zofii spisany został w Warszawie 21 VIII 1694 r. kontrakt z Dymitrem Michałem Jurynowiczem, podstolim witebskim. Była 2-o v. już 9 VII 1716 r. żoną Jana Kołłątaja, skarbnika nowogrodzkiego. Z synów Samuela, o Wojciechu, Franciszku i Janie niżej. Mikołaj wraz z Janem prawa swe do Kociełkowej Górki i Glinki, odziedziczone po stryju Janie scedował 1683 r. bratu Franciszkowi (P.1106 VIII k.3). Bezpotomny, nie żył już w r. 1722 (P.1187 k.12).
1) Wojciech, najstarszy syn Samuela, wspomniany po raz pierwszy 1669 r. (P.196 k.670v), porucznik chorągwi pancernej podkomorzego latyczowskiego (I.Kal.178/80 s.24). W r. 1682 spisał wzajemne dożywocie z żoną Ludwiką Błociszewską (P.1104 k.289), wdową 1-o v. po Wojciechu Sczanieckim. Cześnik latyczowski, otrzymał w r. 1683 zapis długu 3000 zł od Adama i Jakuba Zakrzewskich (Kośc.306 k.241). T. r. jego żona została skwitowana przez ojca Stanisława Błociszewskiego z sumy 4000 zł (P.1106 III k.31). Nie żyła już 1687 r. (P.1113 V k.97). Drugą żoną Wojciecha była w r. 1691 Dorota z Chraplewa Łącka, córka Piotra i Jadwigi Sokołowskiej, wdowa 1-o v. po Wojciechu Marszewskim (G.89 s.167). Wojciech z pewnością żył jeszcze 1692 r. (Ws.152 k.575), a umarł zapewne w r. 1694, bo wtedy cześnikiem latyczowskim został po nim Stanisław Pruszak B. (Boniecki). Dorota w r. 1694 , już jako wdowa, w imieniu własnym i swych dzieci: Stanisława, Antoniego i Ludwiki zawierała kompromis z ich stryjem Franciszkiem, działającym w imieniu Marianny, córki Wojciecha z Błociszewskiej (P.1127 VI k.124). W r. 1700 kwitowała z 8000 zł posagu braci swych, Stefana i Wojciecha Łąckich (P.1178 XII k.58). Wyszła potem 3-o v. za Stefana Charszewskiego (P.1178 k.10v) i w czasie zarazy morowej, 12 XI 1709 r., " w polu" spisała testament, który w r. 1719 oblatował syn Stanisław (Py.157 k.104v). Z córek Wojciecha, Marianna była w r. 1719 żoną Stanisława Kotarbskiego, Ludwika, nie żyjąca w r. 1720, żona Wojciecha Żłobnickiego. Była i trzecia córka, Konstancja, nie wiem z którego małżeństwa, w r. 1732 żona Wawrzyńca Kaniewskiego, mieszkającego na Mazowszu (P.1235 k.69). Z synów, o Antonim nie wiem nic więcej. Stanisław w r. 1716 dostał od swej ciotki Kołłątajowej cesję sum na Glince Pańskiej i Kociełkowej Górce, a w r. 1722 scedował te sumy pułkownikowi Antoniemu Modestowi Ulatowskiemu (P.1187 k.12). W r. 1743, jako jedyny spadkobierca ojca, sumę 600 zł, zapisaną ojcu w r. 1683 przez Hieronima Cykowskiego, scedował Wojciechowi Pierskiemu (I.Kal.178/80 s.24).
2) Franciszek syn Samuela, zapisał w r. 1679 dług 1000 zł Katarzynie Strzałkowskiej, wdowie po Janie Szpotańskim (Py.154 s.116). Żoną jego była w r. 1683 Urszula Sieroszewska, wdowa 1-o v. po Władysławie Koszutskim (Py.154 s.116). Żoną jego była w r. 1683 Urszula Sieroszewska, wdowa 1-o v. po Władysławie Koszutskim (P.1106 VII k.3; 1114 XII k.67v). W r. 1697 był poborcą województwa kaliskiego (Kr.133 k.63v). Od swego ojca kupił w r. 1698 za 54.500 zł wsie Górkę Kociełkową i Glinkę Pańską, ale zaraz potem odprzedał za tę samą sumę Jerzemu Ernestowi Wedelskiemu i żonie jego Annie Jadwidze Schlichting (P.1134 III k.59, 60). Transakcję na rzecz małżonków Wedelskich ponowił w r. 1700 (P.1139 IX k.131). Poborca kaliski żył jeszcze w r. 1702 (G.91 k.72). Córka jego i Sieroszewskiej, Barbara, była w r. 1702 żoną Antoniego Imbier Obiezierskiego.
3) Jan, syn Samuela, w r. 1702 zapisał dług 1000 zł Janowi Mierzewskiemu, skarbnikowi kaliskiemu (I.Kon.72 k.99). Żył jeszcze w r. 1722. To pewnie ten sam Jan, nie żyjący w r. 1724, mąż Marianny z Radomicka Daleszyńskiej, wdowy 1-o v. po Przysieckim, ojciec panny Konstancji, nazwanej w r. 1724 siostrą "ze stryjecznych rodzono-stryjeczną" Tyburcego Konstantego (Kc.135 k.31). Czy nie ta to Konstancja zaślubiła w Gnieźnie 24 IV 1732 r. Wawrzyńca, którego nazwiska w księdze zaślubin nie potrafiłem odczytać (Kąn...wski ?) (LC Gniezno, Sw. Wawrzyniec).
V. Stanisław, syn Ambrożego, w r. 1605, mając żenić się z Jadwigą Mycielską, córką Krzysztofa, oprawił jej na połowie części Siedmidrogowa czyli Półkpia posag 4000 zł (P.1405 k.626). W r. 1606 dał zobowiązanie przyszłemu teściowi, iż po zaślubieniu Jadwigi stawi ją do akt dla skwitowania z dóbr ojczystych i matczynych (P.978 k.958). Oprawy posagu dokonał znów w r. 1609 (R.Kal.1 k.433v). W r. 1610 występował jako współopiekun bratanków, synów zmarłego Jakuba (I.Kal.76 s.1275). Części Cielmic, kupione od Andrzeja Szurkowskiego, sprzedał w r. 1616 za 12.000 zł bratu Andrzejowi (P.1410 k.185v), części zaś miasta i wsi Jaraczewa, nabyte mocą dwóch zapisów z lat 1614 i 1615 od Stanisława Kunińskiego, burgrabiego ziemskiego pyzdrskiego, sprzedał t. r. za 13.500 zł Mikołajowi Bojanowskiemu (P.1410 k.205). Dla dzieci zrodzonych z Mycielskiej mianował w r. 1624 opiekunów, a wśród nich brata Andrzeja (Kośc.292 k.280). Od sióstr Urszuli Temricówny, żony Piotra Krzyckiego i od Barbary Temricówny, wdowy po Melchiorze Wojerzu, nabył sposobem wyderkafu w r. 1627 za 15.000 zł części w Olbrachcicach w p. wschow. i Łagnowie w ks. głogowskim (P.1415 k.855v). W r. 1631 od brata Andrzeja nabył za 10.000 zł Cielmice, ale pozostawił je bratu i jego żonie w dożywocie (P.1417 k.507v, 511v). W r. 1635 opiekun bratanków, synów zmarłego Zygmunta (p.1032 k.653). Siedmidrogowo cz. Półkpie oraz Cielmice sprzedał 1639 r. Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwornemu i generałowi wielkopolskiemu, za 63.500 zł (P.1419 k.307). T. r. 18 III zawarł kontrakt z kalryskami śremskimi, które zobowiązały się dożywotnio utrzymywać córkę jego pannę Barbarę w domu, który Stanisław ma wybudować (P.1040 k.684v, 685v). W r. 1641 kupił od Władysława Rydzyńskiego części wielkich i Małych Tworzyjanic p. kośc. za 17.000 zł (P.1420 k.594). Skwitował w r. 1641 Stanisława Załuskowskiego z kontraktu małżeńskiego o rękę swej córki Zofii i skasował wszelkie w tej mierze zobowiązania (P.1044 k.6v). Zofia była jednak już w r. 1638 żoną tego Załuskowskiego, który wówczas kwitował twścia z 3000 zł na poczet sumy 3500 zł jej posagu i wyprawy (I.Kal.104b s.1642). Oboje nie żyli już w r. 1671. Stanisław nie żył już w r. 1643, kiedy wdowa występowała z synami Andrzejem, Krzysztofem, Wojciechem i Stefanem (P.1421 k.397). W r. 1645 została intromitowana do wsi Rzgów, Babia, Dąbrowice orza części wsi Bienna, Modła, Zastruże, zastawionych jej za 32.000 zł przez Adama z Wyszyny Grodzieckiego kasztelana międzyrzeckiego (I.Kon.51 k.419v). Była posesorką tych dóbr i w r. 1650 (ib.53 k.322). W r. 1649 22 XI we wsi Modła-Bienna spisała kontrakt małżeński o rękę swej córki z Franciszkiem Modlibowskim (ib. k.187). Żyła jeszcze w r. 1661 (I.Kal.125 s.358). Z córek Stanisława i Mycielskiej, prócz wspomnianych wyżej, Barbary niezamężnej i Zofii Załuskowskiej, Anna, w r. 1633 żona Jana Wieszczyckiego, Dorota, w r. 1649 wydana za Franciszka Modlibowskiego, Marianna Eleonora, w r. 1658 żona Jana Gałęskiego, Krystyna, w r. 1661 żona Mikołaja Boguty Starzyńskiego.
1. Andrzej, syn Stanisława i Mycielskiej, w r. 1633 obok swego ojca jeden z opiekunów dzieci Jerzego Rosnowskiego (Kośc.297 s.26). Oprawił w r. 1640 posag 5000 zł Jadwidze z Gogolewa Rosnowskiej, córce Benedykta (P.1420 k.209). W r. 1643 wraz z braćmi Krzysztofem, Wojciechem i Stefanem części Tworzyjanek i Tworzyjanic W. sprzedał za 16.000 zł Maciejowi Pijanowskiemu, biorąc od niego wyderkafem za taką samą sumę części Goarzdowa, Żydow, Tworzyjanek i Tworzyjanic (P.1421 k.397). Kupił w r. 1647 wieś Chrzanowo i pustkę Karczewo za 14.000 zł od Marcina Napruszewskiego (R.Kal.13 k.421). Żył jeszcze 1649 r. (I.Kal.115 s.625). Nie żył już 1657, a Jadwiga, wtedy 2-o v. żona Piotra Skorczewskiego, skasowała dożywocie po pierwszym mężu (I.Kal.122 s.736). Była 3-o v. w l. 1666-70 żoną Władysława Gosławskiego (ib.126 s.363; Kośc.305 k.477v).
Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
15161718[19]20212223
