Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
23242526[27]28293031
Bronowscy - Bzowscy
@tablica
@tablica
sagu 500 zł. (P.1395 k.656v). Żyli jeszcze oboje w r. 1554 (P.895 k.196).
(2) Jan, syn Wojciecha i Chwaliszewskiej, mąż Katarzyny Gołaskiej, córki Wincentego która w r. 1557 otrzymała od swego teścia oprawę 900 zł. posagu (P.1396 k.447). Chyba to ten Jan nie żył już w r. 1574, kiedy córka jego, panna Anna, dostała od Sylwestra Czekanowskiego nazwanego "bratem" zapis długu 200 zł. jako zaspokojenie z dóbr rodzicielskich (P.923 k.458v).
2. Maciej, syn Jana i Jadwigi, wspomniany w r. 1465 (P.1383 k.202), obok swego brata Mikołaja niedzielny współdziedzic w Budziejewie 1486 r. (P.1387 k.46; G.22 k.22). Zabił swego szwagra Mościckiego przed r. 1487 (G.13 k.52v), a w r. 1491 lub przed tą datą zabił Mikołaja Pląskowskiego (G.15 k.121, 121v), zaś przed 1494 r. także Jana Pląskowskiego, brata Mikołaja (G.23 k.67). Od Marcina Modliszewskiego kupił w r. 1494 za 500 grz. połowę Wielkiego Modliszewa zw. "Niemierzyńską" część w Łabiszynku, młyn wodny Zwolanów i staw w p. gnieźn. i na połowie tych dóbr oprawił 100 grz. posagu swej żonie a córce tego Marcina, Dorocie Modliszewskiej (P.1383 k.41). Ta Dorota, 1-o v. żona Jana Kołybskiego, dała t. r. mężowi trzecią część sumy 200 zł. oprawionej przez pierwszego męża na Kołybkach i Niemczynku w p. kcyń. (ib. k.26). Maciej w r. 1499 oprawił żonie na części "Niemierzyńskiej" w Modliszewie W. 100 grz. posagu (P.1389 k.46v). Od Katarzyny Mileskiej kupił w r. 1500 za 100 grz. część wsi Modliszewo (P.1389 k.94v). Intromitowany w r. 1501 do części Modliszewa, Łabiszynka i Ciołkowa oraz do młyna Zwolanów i stawu kupionych od Katarzyny Mileskiej (G.24 k.149). T. r. dostał z działu z bratem Mikołajem sumę pieniężną za którą kupił był dobra w M. Modliszewie (ib. k.71v). Dorota, żona Macieja dobra Kołybki i Niemczynko rezygnowała 1503 r. Janowi Rakowskiemu (ib. k.904v). Maciej pozywał w r. 1504 współnie z córkami swymi, Dorotą, Małgorzatą i Barbarą, Wojciecha Kołybskiego o wygnanie z piątej części Modliszewa, nabytej od Mileskiej (P.862 k.18, 19), a sprawa toczyła się i w r. 1506 (G.24 k.280). Dorota Modliszewska już nie żyła w r. 1507 (G.25 k.164v), Maciej zaś umarł między r. 1507 i 1508 (P.863 k.103v). Córki: Dorota, Małgorzata i Barbara, po śmierci swej matki przeprowadziły działy połowy Modliszewa i Ciołkowa z przyrodnim bratem i siostrami Kołybskimi (G.25 k.164v). Ugodę z tym bratem Wojciechem Kołybskim zawarły w r. 1508 (P.863 k.103v). Dorota była w l. 1508-29 żoną Jakuba Pomorzeńskiego, Małgorzata, w r. 1529 żoną Grzegorza Kozielskiego, Barbara, w r. 1512 chyba jeszcze niezamężna (G.26 k.17). Zob. tablice 1, 2.
Begina z Prusimskich, w r. 1554 wdowa po Marcinie B. (P.895 k.198). Regina klaryska gnieźnieńska w l. 1557-66 (G.36 k.27v, 251v). Zofia, żona Wojciecha Stawskiego. Katarzyna zaślubiła przed 1636.5/II r. Marcina Stawskiego. Marianna, w r. 1638 za Józefem Chraplewskim. Marianna w r. 1651 dzierżawczyni wsi Głuponie (LB Brody).
Budziłowscy z Budziłowa Wielkiego i Mniejszego w p. pyzdr. Nie stanowili jednej rodziny, ale co najmniej dwie, których jednak członków rozdzielić na grupy nie umiem.
Wydżga z Budziłowa w l. 1400-4, mąż Katarzyny 1402 r. (P.1 k.56v, 95v, 105v, 124v), występujacej jako wdowa w l. 1416-17 (Pt.3 k.169, 179v). Janusz w l. 1414-19, stryj Katarzyny wspomnianej 1417 r. (Py.3 k.43v, 223v; 4 k.43; G.2 k.79). Piotr 1419 r. (G.2 k.66). Janko, Janusz z Budziłowa, wicewojewoda pyzdrski w l. 1423-24 (G.). Ks. Mikołaj i Jan, bracia niedzielni z Budziłowa, zapisali w r. 1438 na tej wsi trzy grzywny rocznego czynszu wyderkafowego wikariuszom katedry poznańskiej (P.1378 k.91v). Wawrzyniec miał 1441 r. termin z Katarzyną z Siedlca (Py.10 k.8), a 1443 r. ze Stachną z Graboszewa (ib. k.45). Agnieszka, żona Piotra z M. Budziłowa, miała 1444 r. termin z Marcinem (ib. k.217v), bratem męża. T. r. zapadł dekret w sprawie między obu tymi braćmi (ib. k.198). Piotr i Agnieszka mieli w l. 1447-48 terminy z Marcinem (Py.12 k.65, 65v, 22) i w r. 1447 z Maciejem z Budziłowa (P.9 k.91v). Marcin miał 1447 r. termin z Jadwigą, wdową po Bodzęcie z Budziłowa (ib.114v). Jan B. na połowie Budziłowa Wielkiego oprawił w r. 1449 posag 70 grz. żonie swej Jadwidze (P.1380 k.106), a w r. 1462 tejże Jadwidze oprawił ową sumę na połowie Wielkiego Budziłowa z folwarkiem i na całej części swej we wsi Trzek w p. pyzdr. (P.1384 k.160). Jadwiga, wdowa po Janie z W. Budziłowa, 2-o v. w r. 1468 żona Jakuba z Gorzyc, skasowała oprawę na W. Budziłowie i Trzeku na rzecz Marcina z W. Budziłowa, pozostajacego pod opieką stryja Jakuba Grzymały z Mroczek i wuja Jana Roszkowskiego (Py.14 k.222). To niewątpliwie syn Jana, Jadwiga żyła jeszcze 1474 r. (Py.15 k.152). Anna, żona Marcina B. dostała w r. 14463 od brata Jana z Ostrowa dopłatę 30 grz. za dobra po matce (G.20 k.27v). Marcin z Wielkiego Budziłowa sprzedał sposobem wyderkafu Budziłowo w r. 1469 za 102 grz. Mikołajowi i Jakubowi, braciom z Gunic (P.1385 k.48v). Od Doroty Dziećmierowskiej, żony Wojciecha z Budziłowa, dostał 1471 r. zobowiązanie uiszczenia 4 grz. i skwitował ją z długu, który była winna jego zmarłemu bratu Janowi (Py.14 k.201). W r. 1473 zobowiązał się rezygnować swe części w M. Budziłowie za 300 grz. Mikołajowi B., synowi Jana Gunickiego (Py.16 k.60v). Umarł t. r., bo Anna, wdowa po Marcinie z Budziłowa, w 1473 r. była ugodzona przez arbitrów z Mikołajem i Janem, synami zmarłego Marcina (Py.16 k.61v). Żyła jeszcze w r. 1480, kiedy występowała jako pani wienna połowy Wielkiego Budziłowa (Py.18 k.226v). Za Mikołaja, i Jana, synów zmarłego Marcina, dziedzica w Wielkim Budziłowie, poręczyli opiekunowie ich, iż owdowiałą Annę zachowają w posiadaniu ich dóbr ojczystych w W. Budziłowie. Za młodszego z braci, Jana, dał to poręczenie jego rodzony wuj Mikołaj z M. Budziłowa (Py.16 k.62). Obaj bracia pozwani w r. 1475 przez Mikołaja z Małego Budziłowa, nie stanęli (Py.18 k.91). Obaj ci bracia skwitowani zostali w r. 1479 przez Agnieszkę, żonę Mikołaja B. z jej oprawy na Małym Budziłowie (Py.167 k.72v). Z nich Mikołaj B. połowę ojczystą Wielkiego Budziłowa sprzedał t. r. za 200 grz. Mikołajowi B., synowi zmarłego Jana Gunickiego (P.1386 k.113v) i dał temu Mikołajowi wolną intromisję do swej połowy w Budziłowie, wyłączywszy jednak od tego połowę swego przyrodniego brata Jana B. (P.18 k.180v, 181). Tego Jana z Wielkiego Budziłowa pozywał t. r. Mikołaj z Małego Budziłowa (ib. k.206). Mikołaj, syn zmarłego Marcina, pozywany był w r. 1485 przez Grzegorza, Stanisława i Wojciecha, synów tegoż Marcina i Anny (ib. k.302), a więc swych braci, tylko chyba z innej matki. W r. 1486 trzej ci bracia niedzielni: Grzegorz, Wojciech i Stanisław, nazwani byli dziedzicami w Budziłowiu Wielkim, o Grzegorzu mowa jako o "Romiejewskim" (Py.168 k.8v). Grzegorz z Romiejewic (Romiejek, Romieniewic) wraz z Jakubem z Gorzyc ręczyli 1474 r. za Jana, syna zmarłego Wojciecha z Romiejewic, iż wniesie w dom swej żony Anny z Budziłowa 1481 22 grz. długu Annie, żonie Jana Romiejewskiego z W. Budziłowa (Py.16 k.42). Powyższy Grzegorz z Romiejewic nie jest chyba identyczny z wspomnianym Grzegorzem B., pisanym potem Romiejewskim, bo to zapewne inne pokolenie. Zachodzi tu jednak zapewne jakieś bardzo bliskie powinowactwo. Grzegorz, Stanisław i Wojciech procesowali 1493 r. Mikołaja o 40 grz. posagu ich matki zmarłej już Anny (P.23 k.184v). W r. 1512 Grzegorz i Wojciech, bracia B-cy, zostali intromitowani do dóbr Mikołaja B., tj. do Wielkiego Budziłowa, gdzie był oprawiony posag ich zmarłej już wtedy matki Anny w sumie 40 grz. (Py.24 k.81). T. r. obaj ci bracia sprzedali za 60 grz. dobra swe w Budzisławiu Wielkim i Mniejszym ks. Janowi Tarnowskiemu, proboszczowi pyzdrskiemu (Py.23 k.8v). Mikołaj B. z Budziłowa W. dostał 1471 r. zapis długu 40 grz. od Piotra Żyrnickiego, jako jego zięć (Py.14 k.231). W r. 1474 kwitował brata swj żony Mikołaja Żyrnickiego z 20 grz. i t. r. znów z posagu 20 grz. Synem tego Mikołaja nazwany Marcin z Budzisławia (Py.15 k.149, 188(. Mikołaj B. miał w l. 1485-93 sprawę z Anną, wdową po Mikołaju Żyrnickim i z jej synami o głowę Mikołaja, którego zabił (Py.855 k.183; Py.15 k.316v, 331; 19 k.21v).
Wspomniany już kilkakrotnie Mikołaj z Budziłowa Mniejszego (Małego), syn zmarłego Jana Gunickiego zwanego Kozdroj, występował w r. 1470 (Py.15 k.768v; 18 k.180v, 181). Na połowie Budziłowa Mniejszego oprawił w r. 1471 posag 30 grz. żonie swej Agnieszce (P.1385 k.127). Od Mikołaja z Budziłowa Wielkiego nabył w r. 1479 jego połowę w tej wsi płacąc 200 grz. (P.1386 k.113v) i zaraz na połowie swych części w tej wsi oprawił Agnieszce 40 grz. posagu (ib.). Ze swej strony Mikołajowi z W. Budziłowa dał też wtedy pewne części w Budziłowie (Py.15 k.231, 231v). Bratu rodzonemu Jakubowi zeznał t. r. 30 grz. (ib. k.226). Chyba to ten Mikołaj z Budziłowa był w r. 1480 wicepodkomorzym pyzdrskim (G.). Mikołaj (może ten sam) dostał 1480 r. od Mikołaja Gałki Szatkowskiego zapis 40 grz. tytułem posagu za siostrą jego, a żoną swoją Anną (I. Kal.3 k.12v), a w r. 1493 oprawił na Mniejszym Budziłowie posag 40 grz. żonie swej Annie, zachowując sobie połowę w Budziłowie Wielkim (P.1387 k.186). Mikołaja B. widzimy w Mniejszym Budziłowie jeszcze w r. 1510 (P.863 k.343). Synem Mikołaja i Anny, nie żyjącej już w r. 1518, był Wojciech (Py.24 k.304). To chyba ten sam Wojciech w r. 1521 sprzedał Budziłowo Wielkie i Mniejsze za 400 grz. ks. Janowi Tarnowskiemu, kanonikowi gnieźnieńskiemu, i Teofilowi, bratu jego, burgrabiemu pyzdrskiemu, oraz Maciejowi Łubińskiemu, bratankowi tych Tarnowskich (Py.23 k.38, 39v). Wspomniany wyżej Jakub, syn Jana z Gunic a brat Mikołaja, w r. 1480 zobowiązał się rezygnować całą część ojczystą i macierzystą w Budziłowie W. bratu Mikołajowi (Py.15 k.247v) i t. r. nazwany Jakubem niegdy z Budziłowa (Py.16 k.39v). Wojciech B. z obu Budziłowów miał 1485 r. przysięgać wobec Anny, wdowy po Mikołaju Żyrnickim i jej synów (P.855 k.185).
Ks. Mikołaj B. miał w r. 1489 termin z Agnieszką, żoną Dobrogosta Czasoltowskiego (Zasułtowskiego), panią wienną w Budziłowie (Py.168 k.66). Mikołaj B., dziedzic w Budziłowie 1492 r. (ib. k.161v). Mikołaj B. zw. "Sola" (czyżby "Sula", tj. suka?), występował w r. 1494 (Py.169 k.17). Mikołaj B. sprzedał w r. 1500 Andrzejowi Domasławskiemu cztery łany w Popowie za 50 grz. (G.24 k.75). Małgorzata, córka Mikołaja, w r. 1511 żona Jakuba Wardęskiego (P.786 s.273). Mikołaj, mąż Małgorzaty Żydowskiej córki Mikołaja, dostał od teścia 1498 r. wyderkafowy zastaw pięciu łanów osiadłych i jednego pustego w Żydowie w p. gnieźn. za 60 grz. tytułem posagu (G.17 k.70v), a Małgorzata w r. 1514 dostała od ojca swego zobowiązanie sprzedaży za 20 grz. dwóch pustych łanów w Żydowie (G.25 k.504v). Ta Małgorzata w r. 1530 już wdowa, występowała przeciwko Mikołajowi Kębłowskiemu, dziedzicowi w M. Budziłowie, o wygnanie jej z oprawy w tej wsi (P.871 k.595). T. r. swoją oprawę na połowie Wielkieto Budziłowa i na części Mniejszego Budziłowa rezygnowała za 200 zł. Katarzynie Gorzyckiej, żonie Mikołaja Kębłowskiego (G.29 k.70).
Wojciech od Jana Mszczyczyńskiego nabył w r. 1539 sposobem wyderkafu za 12 kop groszy dwa łany w Mszczyczynie w p. kośc. (Kośc. 345 k.181v). Barbara, córka zmarłego Jana, a siostra Mikołaja żona w l. 1518-19 Wojciecha Górskiego (P.867 k.95v; 1392 k.215v). Dorota, córka zmarłego Macieja, w r. 1523 żona Jakuba Pomorzańskiego (ib. k.499). Jadwiga w r. 1528 wdowa po op. Stanisławie Sanku, mieszczaninie pyzdrskim, i Anna, żona op. Wojciecha, czapnika kaliskiego, obywatela pyzdrskiego (P.871 k.151v)., Regina, córka zmarłego Mikołaja, w r. 1529 żona Jana Lubiekowskiego (P.1393 k.281v).
Szl. Wojciech, obywatel poznański, w r. 1547 mąż Małgorzaty Gowarzewskiej (P.1395 k.321). Małgorzata, w r. 1568, już jako wdowa po Wojciechu, części w Lubiekowie w p. pozn., odziedziczone po Melchiorze Lubiekowskiem, dała synowi Wawrzyńcowi (P.1397 k.725), a ów Wawrzyniec części w Lubiekowie sprzedał w r. 1569 za 5.000 zł. Janowi Strzeżmińskiemu (P.1398 k.3v). Od Jakuba Pogorzelskiego Pasikonia nabył sposobem wyderkafu w r. 1572 za 2.000 zł. części Drogoszewa i Godurowa w p. kośc. (ib. k.279). Występował w r. 1581 jako stryj Małgorzaty z Grabowieckich Królikowskiej (P.937 k.238). Nie żył już w r. 1586 (P.947 k.357v).
Nie wiem czy z powyższymi miała coś wspólnego Barbara, która 1753.9/VI r. w Ujściu zaślubiła Jana Jasieńskiego. W r. 1775 była 2-o v. za Janam Drogońskim.
Budzinscy, zob. Budzynscy
Budzisławscy h. Sulima wyszli z Budzisławia Mniejszego (dziś Górnego) w p. gnieźn.
Mikołaj z Budzisławia, syn Strzeszka, kanonik i oficjał gnieźnieński 1411 r. stryj Jana, Oganki i Bogatki, rodzeństwa z Budzisławia (G.1 k.69v). Jan, Wojciech i Bogusłąw z Budzisławia 1411 r. (G.1 k.99). Jan w r. 1434 (P.12 k.153). Wojciech w r. 1423 (G.3 k.31). Bogusław (Bogusz) z Budzisławia, dziedzic w tej wsi 1414 r. (KDW V, s.582), w r. 1424 miał prawo bliższości do Swarzędza i Kraszczyna po swym rodzonym wuju (P.7 k.156v). Dziedzic w Kruchowie, Grabowie i Ławkach około r. 1424 (G.3 k.223v), podsędek ziemski kaliski w l. 1431-40 (G.; KDW V, s.483, 533). Wieś Budzisław rezygnował w r. 1435 synowi swemu Januszowi (P.1378 k.187). Żonie swojej Małgorzacie oprawił t. r. posag 400 grz. (ib. k.84v). W r. 1437 synom swym Maciejowi, Janowi(!), Jakubowi i Stanisławowi, z niej zrodzomum, cedował sumę mależną ich matce, zabezpieczoną na Kruchowie (ib. k.127). Spośród tych synów, o Januszu (Janie) zob. niżej, Maciej Jakub i Stanisław pisali się w latach późniejszych Kruchowskimi. Był i syn Strzeszek z Budziesławia, który 1451 r. ręczył za rodzonego brata Janusza (G.6 k.179).
Janusz (Jan), syn Bogusza i Małgorzaty, na Uniwersytecie Krakowskim 1430 r. (Alb. Stud.). Dostał od ojca w r. 1435 Budzisław (P.1378 k.187). W r. 1451 wraz ze swą żoną Szczepanką pozywał Jana, syna Bartolda Płowieckiego z Nożyczyna (G.6 k.163v). Miał w r. 1452 sprawę z Wojciechem z Budzisławia (Kościelnego), zwanym "Schyendel"(?) (A. Capit. II, nr 492). Nie żył już w r. 1463, kiedy Szczepanka, wdowa po nim, miała sprawę z Andrzejem z Budzisławia (G.20 k.24). W r. 1468 oprawę swą na Budzisławiu scedowała synom swym Marcinowi i Strzeszkowi, którzy zobowiązali się wyposażyć swe siostry Beatę i Katarzynę (ib. k.164). Wdowa w r. 1469 Budzisław Mniejszy sprzedała za 600 grz. synom Marcinowi i Boguszowi (P.1385 k.12v). Oprawę na Budzisławiu scedowała w r. 1471 Marcinowi, który zapisał swej matce trzy grzywny rocznej pensji (G.20 k.227). Żyła jeszcze w r. 1479. Żyli wtedy również jej młodsi synowie, Strzeszek i Bogusz (G.9 k.117v). Z córek, Beata była 1-o v. w l. 1470-72 żoną Ozjasza Grabienickiego, 2-o v. była żoną Jana z Łabiszyna (Łabieskiego), po którym wdową była w l. 1487-93, 3-o v. w l. 1493-99 żona Wojciecha Chwałkowskiego, Katarzyna, występująca w l. 1468-71, niezamężna (G.20 k.176v, 224, 227, 2441).
Marcin, syn Janusza i Szczepanki, dziedzic w Budzisławiu Mniejszym 1449 r. (G.7 k.55), w r. 1452 mąż Barbary Siernickiej cz. Smyrzyńskiej, córki Grzegorza z Sierniczka (Siernickiego) (G.7 k.178v; 8. k.26). Zobowiązał się 1468 r. całą swą dziedzinę w Budzisławiu wyderkować za 300 grz. Stanisławowi Kruchowskiemu, co poręczył jego brat Strzeszek z Budzisławia (G.8 k.25v, 26). W r. 1469 występował wraz z bratem Strzeszkiem jako niedzielny z nim (G.20 k.29, 164; P.1385 k.12v). Stryjowi Stanisławowi Kruchowskiemu sprzedał sposobem wyderkafu w r. 1469 za 300 grz. sześć łanów w Budziesławiu (P.1385 k.13v). Barbara Siernicka swoją trzecią część we wsiach Smerzyn i Oborznia w p. kcyń. oraz czwartą część w Sierniczu w p. gnieźn. rezygnowała w r. 1469 swemu mężowi (P.1385 k.32). Marcin siostrze Katarzynie zapisał w r. 1469 posag 70 grz. (G.20 k.176v). Żonie oprawił w r. 1470 jej posag 50 grz. na połowie części Smerzyna Wielkiego i Oborzni, od niej kupionych (P.1385 k.65). Barbara t. r. odziedziczone po swych rodzicach wsie, Smerzyn i Oborznia, wymieniła z Przecławem Potulickim, kasztelanem rogozińskim, na dziesiątą część wsi Sulaszyno w p. kcyń. i dopłatę 1.000 grz. (ib. k.69), a Marcin oprawę posagu 200 grz. przeniósł jej t. r. na dwie części w Budzisławiu (ib. k.74). W r. 1471 skwitowany został z klejnotów przez siostrę Katarzynę (G.20 k.241). Barbara Siernicka zawarła wr. 1473 ugodę ze swym stryjem Andrzejem (ib. k.274). Między Marcinem B. z Mniejszego Budzisławia a braćmi Swiątosławem i Andrzejem z obu Sierniczów założono 1480 r. vadium dla dochowania między nimi pokoju (G.10 k.49v). Od synów zmarłego Jana Wilamowskiego dostał 1482 r. zobowiązanie rezygnowania sobie prawa do siedmiu łanów we wsi M. Siernicze (G.11 k.106) i t. r. brał w zastaw za 7 grz. dwa łany puste we wsi Zbyrzyno w p. gnieźn. od Andrzeja Zbyrzyńskiego (G.11 k.97v). Marcin wzywał w r. 1476 brata swego Bogusława do zrezygnowania sobie części w Budzisławiu (G.21 k.24v). Od Beaty, żony Wojciecha Sokolnickiego, kupił w r. 1487 za 200 grz. część w Zbyrzynie w p. gnieźn. (P.1387 k.83v). T. r. od Mikołaja, Piotra, Stanisława, Piotra(!) i Wawrzyńca, braci rodzonych z Słowikowa, kupił za 100 grz. część w Zbyrzynie, odziedziczoną przez nich prawem bliższości po Andrzeju Zbyrzyńskim (ib. k.85v; G.13 k.43v, 44). Od siostry Beaty, wdowy po Janie z Łabiszyna, kupił t. r. oprawę daną jej przez męża ma wsi Wola w p. gnieźń., a wynoszacą 100 grz. posagu jej (P.1387 k.83). On i jego siostra Beata dostali t. r. od Katarzyny, żony Jana Słupskiego zobowiązanie rezygnowania im połowy wsi Kołodziejewa i Sedowa, spadłych po śmierci Jana Rogali z Kołodziejewa, wuja tego rodzeństwa (G.13 k.35), a ze swej strony zobowiązali się rezygnować Słupskiej trzecie części w Sedowie, Kołodziejewie, w połowie miasta Wyrzyska i wsi Osiek w p. nakiel. (ib. k.35v). Miał przysądzone sobie miasto Wyrzysk i wieś Osiek, ale wzbronił mu intromisji do tych dóbr w r. 1488 Słupski (N.146 s.39). Wraz z siostrą Beatą nabył 1489 r. wyderkafem od Wojciecha Grzybowskiego za 40 grz. cztery łany roli w Zbyrzynie (G.13 k.169). Wspólnie z siostrą Beatą Łabiską występował w r. 1490 przeciwko Słupskiemu o wygnanie ich obojga z części dziedzicznych w Wyrzysku (N.146 s.49, 62). Od Stanisława Kruchowskeigo nabył w r. 1491 za 10 grz. połowę młyna wodnego należacego do Kruchowa (P.1387 k.140). W roku nastepnym 1492 umarł, a Barbara połowę Siernicza rezygnowała wieczyście Swiętosławowi Grzymale Siernickim (ib. k.177v; G.15 k.151v). Wraz ze swym niedzielnym synem Adamem wyderkowała w r. 1500 cztery półłanki w Sierniczu za 30 zł. Janowi Napruszewskiemu (G.18 s.217). Żyła jeszcze w 1502 r. (P.859 k.298v). Nie żyła już w r. 1513 (G.25 k.406). Córki Marcina i Siernickiej, Zofia i Jadwiga, niezamężne w r. 1494 (G.23 k.10). Z nich Zofia, w l. 1504-14 1-o v. żona Zygmunta Sosnkowskeigo, 2-o v. w l. 1526-44 była za Stanisławem Oborskim, Jadwiga, w l. 1500-17 żona Michała Suszewskiego. Synowie: Aleksay i Feliks, o którym niżej, oraz Adam, wstępujący w l. 1493-1500 (G.22 l.225v; 24 k.39), zapewne już nie żyjący w r. 1502 (G.24 k.192v).
1. Aleksy, syn Marcina i Siernickiej, występował w r. 1493 (G.22 k.225v). Współdziedzic w Budzisławiu (P.862 k.5v), wspólnie z bratem Feliksem połowę wsi Siernicze sprzedali w r. 1504 za 400 zł. w. Zygmuntowi Sosnkowskiemu (ib. k.6). T. r. od brata Feliksa nabył części w Wielkom i Mniejszym Budzisławiu oraz Mniejszym Sierniczu, zaś sprzedał temu bratu część z Zbyrzynie i dopłacił 700 zł. w. (ib. k.21v; P.1390 s.17, 18), ale w r. 1506 nazwany jeszcze niedzielnym w Budzisławiu obok brata Feliksa (G.19 k.220). Części ojczyste w Zbyrzynie sprzedał sposobem wyderkafu w r. 1511 za 20 grz. Mikołajowi Mielżyńskiemu (G.25 k.188v). Żył zapewne i w r. 1519 (P.1392 k.305v).
2. Feliks (Szczęsny), syn Marcina i Siernickiej, asystował w r. 1492 przy transmisji swej matki (P.1387 k.177v). Wraz z braćmi i ciotką Beatą dostał 1494 r. od Stanisława, Wojciecha i Jana, braci z Brzoskorzystwi zobowiązanie rezygnowania im Dąbrowy w p. kcyń. (Kc.8 k.62). Wspólnie z bratem Aleksym i z siostrami kwitował 1494 r. dziedziców Brzyskorzystwi i tenutariuszów Kcyni z dwóch połów wsi Sędowa, nabytych od zmarłej już Ofki i z połowy wsi Kołodziejewa (G.23 k.10). Wraz z bratem niedzielnym Adamem zobowiązał sie 1498 r. wyderkować cztery łany osiadłe w M. Sirniczu za 40 zł. w. Janowi Napruszewskiemu zw. "Podleśny" (G.17 k.67v). Dziedzic w Budzisławiu Mniejszym 1499 r. wspólnie z bratem Aleksym (G.24 k.39, 192v). T. r. mąż Jadwigi Sobockiej, córki Stanisława i Barbary, żony teraz 2-o v. Marcina Przyjemskiego (Py.169 k.147v), oprawił jej posag 100 zł. w. na połowie części jakie mu miały przypaść z działu z braćmi Adamem i Aleksym z Budziłowie, Sierniczu M. i W. oraz Zbyrzynie w p. gnieźn., jak również na sumie lokowanej na wsi Dąbrowie (P.1389 k.60v). T. r. wraz z ciotką Beatą i bracmi dostał od Andrzeja Słupskiego zobowiązanie rezygnacji wyderkafowej części w Dąbrowie za 350 zł. (Kc.8 k.3v). Wspólnie z bratem Adamem zastawił 1500 r. połowę Dąbrowy za 100 zł. w. Michałowi Suszewskiemu i poręczył za brata Aleksandra, że zrobi to samo (G.18 s.239, 241). Cztery łany w Sierniczu M. zastawione za 40 zł. Janowi Napruszewskiemu, wykupił 1501 r. (ib. s.343). Odziedziczoną po ciotce Beacie Łabiskiej część w Dąbrowie w p. kcyń. wspólnie z bratem Aleksym sprzedali w r. 1502 za 100 zł. w. Michałowi Suszewskiemu, ich szwagrowi (G.24 k.192v). W imieniu matki Barbary miał 1502 r. sprawę z Wincentym Zdzarowskim o opanowanie dwóch i pół łanów folwarcznych w Sierniczu M. (P.859 k.298v). W r. 1504 Feliks ma przypadłych mu w dziale z bratem Aleksym dobrach, tj. na części w Mniejszym Budzisławiu, na scedowanych mu częściach Mniejszego Siernicza, i na części folwarku w Budzisławiu oprawił 100 zł. posagu żonie Jadwidze (P.1390 s.8). Bratu Aleksemu sprzedał t. r. części w Wielkim i Mniejszym Budzisławiu oraz w Mniejszym Sierniczu, a dostał wzamian za nie część w Zbyrzynie i dopłatę 700 zł. w. (ib. s.17, 18). Częścią w Zbyrzynie władał przez lat dwadzieścia (G.263 k.30v). Jadwiga żyła jeszcze w r. 1505 (G.25 k.390). Wspólnie z bratem Aleksym Feliks był dziedzicem w Budzisławiu i w r. 1510 (G.19 k.177). Był burgrabią ziemskim konińskim 1513 r. (I. Kon.1 k.408). Od Zygmunta Sosnkowskiego kupił w r. 1514 za 400 zł. połowę wsi Wielkie Siernicze, zaś połowę tej wsi dał swj siostrze, żonie tegoż Zygmunta, jako jej wydział dóbr po rodzicach (G.335a k.24v, 25). Żył jeszcze w r. 1516 (I. Kon.1 k.459), już nie żył 1517 r. (G.28 k.96v). Dąbrowę w p. kcyń. wspólnie z bratem Aleksym sprzedali Janowi Kcyńskiemu ze Słup (P.1392 k.305v). Córki Feliksa: Dorota, wspomniana w r. 1513 (G.25 k.336v), Barbara, występujaca w r. 1537 (G.31 k.164). Synowie: Jakub, Wojciech, Zawisza cz. Zacheusz.
Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
23242526[27]28293031
