Przeglądanie 694 pozycji zakresu Laborscy - Lisieccy.
11121314[15]16171819
Laborscy - Lisieccy
3) Wacław, syn Rafała, kasztelana śremskiego, starosty radziejowskiego, i Korzbokówny. Kasztelan kaliski 1616 r., wojewoda kaliski 1618 r., podkanclerzy koronny 22 XII 1620 r. (MK 165 k. 4-5v), kanclerz wielki koronny 1625 r., starosta generalny wielkopolski w styczniu 1628 r., objął ten urząd 8 V 1628 r. (P. 154 k. 781-782v). Był satrostą brzeskim kujawskim 1621 r. (Bon.), a 1622 r. otrzymał konsens na cesję tego starostwa Grochowskiemu, jednak tegoż jeszcze roku, po śmierci Grochowskiego, objął tę królewszczyznę z powrotem i cedował 1623 r. Łowickiemu (ib.). Miał też 1623 r. także starostwo wareckie i grójeckie. To drugie t. r. cedował Grzybowskim. W 1624 r. był i starostą kamionackim (ib.). Otrzymane z działu z bratem Andrzejem dobra, a więc: Przygodzice, Janków, Topola Wielka i Mała. Smogorzyn, Zębców, Dębnica, Chynowa, Ruda żelazna, Bledzianowską zwana, wyderkował 1604 r. za 40.000 zł na jeden rok Zygmuntowi Grudzińskiemu, późniejszemu wojewodzie kaliskiemu (P. 1405 k. 60v). Części wsi tarchały, zastawione Januszowi Łubowskiemu, rezygnował 1604 r. Rafałowi kaniewskiemu (R. Kal 7 k. 642v). Od Jana Jedleckiego zwanego Mixti kupił t. r. za 7.200 zł części Jedlca w p. kal. (I. i D. Z. Kal. 28 k. 124). Dziedzic Gołuchowa, sprzedał 1610 r. Stanisławowi Kobierzyckiemu za 24.000 zł wieś Żelazków z pustkami Staromin i Ciechniewo, wieś Zagórzew, części wsi Pruszkowo Wielkie i Małe, Pamięcin, Żegocin, Kliszewo, Zagórzyn, Zagórzynek, Dojutrów w p. kal. (R. Kal. 1 k. 513). Wsie: Przygodzice, Wysocko Małe, Chynowa, Dębnica, Janków, Zębców, Smogorzyn, Topola Wielka i części w Topoli Małej sprzedał 1610 r. za 102.000 zł ks. Mateuszowi Borzewskiemu, sekretarzowi królewskiemu (Py. 47 k. 219v), ale w 1614 r. odkupił te dobra od ANdrzeja Borzewskiego, brata i spadkobiercy zmarłego mateusza, płacąc mu 63.000 zł (R. Kal 8 k. 394v). Od króla otrzymał 1614 r. posesję dóbr królewskich: całe wsi Rusów oraz części Tłokini i Tykadłowa w p. kal. (MK 156 k. 184v), o co układał się z Grodzieckimi, synami zmarłego Andrzeja z Wyszyny Grodzieckiego, posesora owych dóbr (Kośc. 290 k. 555v). Pozostałe częśco Tłokini i Tykadłowa dostał 16 VIII 1623 r. (MK 170 k. 380v, 381). Od Jana Rozdrażewskiego, kasztelanica poznańskiego, kupił 1618 r. za 8.000 zł wieś Wolne w wojew. brzeskim (R. Kal. 9 k. 194v), a odprzedał mu ją 1623 r. za taką samą sumę (ib. 10 k. 120). Śmigiel z przyległymi wsiami Glińskiem Wielkim i Małym, Nowąwsią, i częścią Koszanowa, otrzymane prawem kaduka po śmierci Kaspra Jaruzela Brzeźnickiego, sprzedał 1623 r. za 54.000 zł Annie z Orła, wdowie po Wacławie Rozdrażewskim (ib. k. 122v). Od Świętosława Jedleckiego zwanego Dziaba kupił w 1624 r. za 3.400 zł części wsi Jedlec (ib. k. 316v). Od Rafała i Andrzeja Górskich kupił t. r. za 3.100 zł Rudę żelazną zwaną Bledzianowska, na gruncie wsi Olszyny w p. ostrzesz., którą ich zmarły ojciec, Jan Górki zastawił był za 1.100 zł Rafałowi L-mu kasztelanowi śremskiemu, a którą Wacław L. trzymał teraz w posiadaniu (ib. k. 228v). Król 8 IV 1626 r. potwierdził dokonany przez niego zapis 80 grz. w miejsce dziesięciny na rzecz nowego kościoła w Przygodzicach (MK 173 k. 566-568), a 23 V t. r. potwierdził jego zapis prowizji na rzecz tamtejszego proboszcza (ib. 174 k. 262-264). Potwierdził też 8 IV t. r. zapis 70 zł prowizji na rzecz kościoła w Gołuchowie (ib. 173 k. 569v-572). Wacław L. umarł 17 V 1628 r. Żoną jego była zaślubiona 1603 r. Anna Rozdrażewska, córka Jana, kasztelana poznańskiego, i Katarzyny z Potulickich. Umowa o jej rękę została zwarta 9 IV t. r. (P. 973 k. 250), ale starania o dyspensę na to małżeństwo zawierane przez dwoje krewnych było robione już przed 1598 r. (Koresp. H. Rozdrażewskiego II, s. 498). Anna skwitowała z dóbr rodzicielskich swego brata Jana 1604 r. (I. Kal 70 k. 34), a mąż t. r. oprawił jej 50.000 zł posagu na wsiach Gołuchów, Czermin, Pojednica, Kajew, Morza, Macew, Przygodzice i na częściach wsi: Jedlec, Tursko Wielkie i Małe w p. kal., na całej wreszcie wsi Chynowa w p. ostrzesz. (R. Kal. 7 k. 641). W 1610 r. włączył do tej oprawy, uszczuplonej sprzedażą dóbr przygodzickich ks. Borzewskiemu, części Jedlca nabyte po jej spisaniu (Py. 47 k. 221v) Anna swe części dóbr koźmińskich, odziedziczone po zmarłej matce, dała 1613 r. ojczymowi Ludwikowi Weiherowi, podkomorzemu chełmińskiemu (P. 1408 k. 419). Umarła po 1619 r. (P. 1412 k. 578v). Synowie: Andrzej, Władysław, Jan i Rafał; córki: Katarzyna, zmarła 21 V 1664 r. w wieku lat 64 (Łuk.), żona 1-o v. 1620 r. Stanisława Grzymułotwskiego, starosty średzkiego, 2-o v. poślubiła 1624 r. Piotra Jana Opalińskiego, dworzanina królewskiego, późniejszego wojewodę kaliskiego, Marianna w r. 1628 żona Andrzeja Tuczyńskiego, podkomorzego inowrocławskiego, Anna, ur. 24 XII 1615 r., po matce ewangeliczka, poszła 1634 r. za Jana Potockiego, podkomorzego halickiego, zmarła w Łowiczu 4 V 1654 r. (Wotschke), wreszcie Barbara, która poślubiła 19 VII 1643 r. w Radlinie Wojciecha Miaskowskiego, kasztelana santockiego.
(1) Andrzej, syn Wacława, kanclerza wielkiego koronnego, i Rozdrażewskiej, sekretarz królewski, kanonik krakowski 1624 r., proboszcz łęczycki 1628 r., opat przemęcki 1634 r. (ZTP 29 s. 53), trzemeszeński, czerwiński, biskup nominat wendeński (inflancki) 1638 r. (Kośc. 299 k. 121), biskup kamieniecki 1641 r., proboszcz płocki i Św. Michała na zamku krakowskim (Bon.), kanclerz królowej 1642 r., opat tyniecki 1644 r., podkanclerzy koronny 1645 r., biskup chełmiński 1646 r., kanclerz wielki koronny 1650 r., prymas arcybiskup gnieźnieński 1652 r. Braciom swym rodzonym, Władysławowi i Rafałowi sprzedał 1632 r. za 4.000 zł swe części w dobrach po ojcu, to jest w Gołuchowie, Jedlcu, Tursku, Kajewie, Macewie i Czerminie (R. Kal. 11 k. 395). T. r. lub nieco wcześniej on i Władysław w imieniu własnym i młodszych braci sprzedali dobra przygodzickie Kasprowi Dönhoffowi, wojewodzie derpskiemu (ib. k. 393v). W 1652 r. Andrzej zapisał 24.000 zł swej bratanicy Annie, córce Władysława, podkomorzego poznańskiego (MK 192 k. 517v-518v). Umarł 16 IV 1658 r. w SKierniewicach, pochowany w Łowiczu (Korytk.).
(2) Władysław, syn Wacława, kanclerza wielkiego koronnego, i Rozdrażewskiej, dworzanin królewski 1634 r. (ZTP 29 s. 53), krajczy królowej, podkomorzy poznański 29 VII 1650 r. (P. 789 k. 41), podczaszy królewski 1652 r., wojewoda łęczycki 1657 r. (P. 789 k. 41), starosta wiśniowski 1649 r. (Vol. leg. IV, s. 129), za konsensem królewskim z 31 III 1657 r. cedował starostwo t. r. synowi Wacławowi (I. Kal. 122 s. 123). Starosta tyszowiecki 1651 r. (Bon.), ostrzeszowski 1652 r. (Vol. leg. IV, s. 171). Jeszcze nieletni 1630 r. (I. Kon. 46 k. 103v). Od brata ks. Jana, jezuity, otrzymał 1635 r. zobowiązanie donacji jego części w Gołuchowie, Jedlcu, Macewie, Kajewie, Tursku i Czerminie, w zamian za co dał mu zapis pieniężny (kośc. 297 k. 174, 175). Od Kazimierza cz. Gniewomira Domaniewskiego nabył 1636 r. za 60.000 zł miasto Raszków i wieś Raszkówek (R. Kal. 11 k. 744v). Gołuchów z zamkiem, Morzę, Czerminek, Pojednice, Macewo i części w Wielkim i Małym Tursku i Jedlcu, które brat Andrzej rezygnował jemu i bratu Rafałowi, sprzedał 1636 r. za 155.000 zł Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwornemu koronnemu i staroście generalnemu wielkopolskiemu (P. 1418 k. 789v). Jako tenutariusz wsi królewskiej Tłokini, skwitowany 1638 r. z wydania poddanego przez Stanisława Linowskiego (I. Kal. 104b s. 2097). Mikołajowi Przybyszewskiemu, pisarzowi ziemskiemu wschowskiemu, sprzedał 1657 r. za 10.000 zł Nowąwieś w p. pozn. (R. Kal. 14 k. 431) Sejm w 1661 r. zabezpieczył mu na Tykadłowie, Rusowie i Tłokini, wsiach trzymanych dożywotnio, sumę 27.000 zł wydaną przezeń na chorągiew kozacką i kompanię dragońską (Vol. leg. IV, s. 328). Zobowiązał się rezygnować za 600 zł sław. Piaseckiemu kamienicę z placem w rynku Kalisza obok kamienicy dawniej Czartoryskich obecnie swojej (I. Kal. 126 s. 642). Było to jednak chyba tylko zobowiązanie do zastawu, bowiem w r. 1669 dał zobowiązanie synowi Wacławowi, iż mu kamienicę w rynku położoną obok kamienicy nabytej od Sebastiana Czartoryskiego, dra obojga praw, obywatela kaliskiego, sprzeda za 8.000 zł (ib. 129 s. 393). Posesję wsi królewskich Tykadłowa, Rusowa i Tłokini scedował 1669 r. synowi Janowi. Dobra raszkowskie, to jest miasto Raszków i wieś Raszkówek dał 1676 r. synom swym Wacławowi i Janowi (R. Kal. 15 k. 531). W ostatnich latach życia mieszkał w Studzieńcu czyli Studziance, wsi w p. gostynińskim, dobrach swej drugiej żony, o które jak również o Kołacin i Kobylin procesowali go jej spadkobiercy (B. Kórn. rpsy 1910, 1911, 1923, 1938). Umarł w 1679 r., przed 30 III, kiedy na urząd wojewodziński przysięgał jego następca (B. Uniw. Warsz. rps 44). Ożenił się pierwszy raz z Katarzyną z Błociszewa Gajewską, córką Łukasza i Anny Czackiej, o której rękę spisana została umowa przedślubna w Białaczu 14 I 1632 r. Panna wniosła posag 40.000 zł (P. 165 k. 541). T. r. Katarzyna, już jako żona Władysława, sprzedała swym braciom Stefanowi i Wojciechowi Gajewskim za 40.000 zł, czyli właśnie za sumę posagową, swoje części w mieście Rydzynie i we wsiach Dąbecz i Iłgowa oraz we wsiach Czacz, Karśnice i Księginki (P. 1417 k. 637v). W 1643 r. bratu Wojciechowi dała swe dobra po matce, to jest Skoraczewo, Brońsko i reńsko w p. kośc. (Ws. 207 k. 191v). Żyła jeszcze 1661 r. (Sig. 3 k. 189, 227). Drugą żoną Władysława, zaślubioną 1665 r. przed 12 VI, była Agnieszka z Kołacina Plichcianka, wdowa po Mikołaju Radziejowskim, kasztelanie łęczyckim, i po Zygmuncie Walewskim, podkomorzym łęczyckim. Wzajemne dożywocie spisywał z nią 1665 r. (R. Kal. 2 k. 171). Umarła bezdzietnie krótko przed 28 VIII 1674 r. Po raz trzeci ożenił się 1675 r., przed 26 III, z Barbarą Walewską, która 2-o v. poszła 14 VII 1680 r. za Michała Lasockiego, podkomorzego wyszogrodzkiego (Bon.), a nie żyła już w 1703 r. (P. 1143 I k. 75). Z pierwszego małżeństwa pochodzili synowie: Andrzej, Wacław, Jan Ignacy i Rafał, oraz córki: Anna, wydana 7 VI 1653 r. w Skierniewicach u stryja prymasa za Stanisława Bykowskiego, starostę kłodawskiego (B. Uniw. Warsz. rps 44; Estr. XVIII, s. 240), późniejszego wojewodę inowrocławskiego, Teresa, żona 1-o v. 1666 r. Gabriela Karnkowskiego, kasztelana raciąskiego, 2-o v. wyszła 1669 r. za Stanisława z Wrzący Zajączka (Bon.), Konstancja, cysterka w Trzebnicy, której ojciec zapisał 1665 r. dożywotnią roczną prowizję 100 zł (I. Kal. 126 s. 1045), złożyła śluby zakonne 1666 r., była podprzeoryszą w l. 1684-1692, skarbniczką w 1701 r., umarła 24 III 1714 r. (Karw.; Estr. XXVII, s. 77), wreszcie Krystyna, która idąc do klasztoru franciszkanek w Wieluniu otrzymała 1666 r. od ojca zapis takiej samej pensji rocznej (I. Kal. 126 s. 640). Z trzeciego małżeństwa pochodziła córka Ludwika, zrazu 1693 r. żona Damiana Garczyńskiego, chorążego poznańskiego, wdowa po nim 1710 r., a potem 2-o v. w 1715 r. małżonka Jana Jeło Malińskiego, podkomorzego łęczyckiego, później chorążego gostyńskiego.
a. Andrzej, syn Władysława, wojewody łęczyckiego, i Gajewskiej, kanonik gnieźnieński w l. 1655-1675, proboszcz łęczycki, koadiutor opata czerwińskiego 1645 r., opat czerwiński 1660 r. (LB Skalmierzyce) umarł przed 1683 r. (ZTP 33 s. 74).
b. Wacław, syn Władysława, wojewody łęczyckiego, i Gajewskiej, podczaszy królowej 1656 r., rotmistrz królewski 1657 r. (I. Kal. 122 s. 122), krajczy koronny 1658 r., wojewoda podlaski 1673 r., starosta wiśniowski 1657 r., kowelski 1660 r. (Bon.), kamionacki 1661 r. (I. Kal. 125 s. 1132). Zaspokojony przez rodziców dóbr ojczystych i macierzystych, zrzekł się 1657 r. swych praw do nich (I. Kal. 122 s. 122). Otrzymał wtedy od rodziców za konsensem królewskim z 3 III 1657 r. cesję dożywocia dóbr królewskich Wiśniów i Domanice oraz wsi: Kaczory, Stoczek, Wólka, Ciosna, Przywory, czachy i innych w wojew. podlaskim (ib. s. 123). Z Andrzejem Przyjemskim, chorążym kaliskim, spisał 1661 r. kontrakt sprzedaży dóbr gołuchowskich (ib. 125 s. 792), ale już w 1669 r. odkupił od niego z powrotem za 173.000 zł Gołuchów z zamkiem, Jedlec, Macew, Tursko Wielkie, Tursko Małe, Kajew, Morza, Cieśle, Czerminek i Pojednica (R. Kal. 15 k. 80). Stosownie do woli ojca, na nabytej od niego kamienicy w rynku kaliskim przy ulicy Grodzkiej zapisał 1669 r. sumę 1.000 zł proboszczowi kanoników regularnych od Św. Mikołaja (ib. k. 34). Od ojca wspólnie z bratem Janem otrzymał 1676 r. donację dóbr raszkowskich (ib. k. 531v). Obok braci, tego Jana i Rafała kameduły, występował 1682 r. jako współspadkoberca stryja prymasa Andrzeja (ZTP 33 s. 74). Umarł w Szkaradowie (Szaradowie?) 28 VII 1688 r. (LM Ostrzeszów). Pierwszy raz ożenił się 1656 r. z Konstancją Joanną Czarniecką (MK 200 k. 24), córką Stefana, wojewody ruskiego i hetmana polnego koronnego, i Zofii Kobierzyckiej. Intercyzę ślubną spisano 21 VII t. r. Ws pólnie z mężem dostała ona od ojca w 1660 r. cesję starostwa ratneńskiego (Karw.). Wacław wspólnie z żoną od jej matki otrzymał 1657 r. za konsensem królewskim z 3 III t. r. cesję praw do miasta Świniuchy oraz wsi Korytnica, Wojcice i innych w wojew. wołyńskim (I. Kal. 122 s. 125). Konstancja umarła po r. 1668. Drugą żoną Wacława była ks. Zofia Wiśniowiecka, córka Dymitra, kasztelana krakowskiego i hetmana wielkiego koronnego, ur. 1655 r. zmarła 1681 r. Trzecią, zaślubioną w Chociszewicach 20 I 1682 r., była Zofia Krystyna Opalińska, córka Krzysztofa wojewody poznańskiego, i Teresy Czarnkowskiej, wdowa 1-o v. po Florianie Konarzewskim, ur. 19 X 1643 r. (B. Uniw. Warsz., rps 44). Przed ślubem zapisała przyszłemu mężowi 1682 r. sumę długu 120.000 zł (Py. 155 k. 3,4v). Oboje małżonkowie spisali t. r. wzajemne dożywocie (Ws. 208 k. 459). Była dziedziczką Turzyna, Szaradowa, Rzemieniewic, Zalesia i Pińska w p. kcyń. (Karw.). Jako wdowa i po tym drugim mężu występowała 1690 r. w charakterze dożywotniczki miasta Raszkowa z przyległościami (I. Kal. 146 s. 311). T. r. spisywała z Piotrem Żegockim, starostą konińskim, kontrakt kupna tego starostwa za 80.000 zł dla swego syna Filipa Konarzewskiego (I. Kon. 68 k. 131). W 1697 r. była już 3-o v. żoną Łukasza Stanisława Opalińskiego, starosty nowomiejskiego (Kośc. 308 s. 400). Żyła jeszcze 1699 r. (I. Kon. 70 k. 516v), a wedle Bonieckiego umarła właśnie tego roku. Synowie Wacława z pierwszej żony: Stefan, Kazimierz Ignacy, córka Magdalena, której wesele z Pawłem Działyńskim odprawiono na zamku poznańskim 21 IX 1687 r. (B. Uniw. Warsz., rps 44; Estr. XV, s. 443; P. 1114 XII k. 48). Jej drugim mężem była w 1702 r. Adam gruszczyński, kasztelan kaliski. Umarła w Murowanej Goślinie 24 VIII 1706 r. (Nekr. Reform. Pozn.). Z Wiśniowieckiej córki: Wiktoria, zmrła 1732 r. przed 16 VII (Estr. XXi, s. 369), żona Józefa Potockiego, kasztelana krakowskiego i hetmana wielkiego koronnego, i Teofila, zrazu 1693 r. żona Filipa Konarzewskiego, starosty konińskiego syna jej macochy, poślubiła 2-o v. w 1704 r. Janusza Antoniego Wiśniowieckiego, późniejszego kasztelana krakowskiego (Estr. XX, s. 14). Po śmierci drugiego męża została 1753 r. pod imieniem Taidy dominikanką we Lwowie (Kurier Pol., nr 757) i umarła 1757 r. (Bon.). Wiktoria i Teofila były dziedziczkami dóbr Czartoryska z przyległością Kołki 1695 r. (I. Kon. 69 k. 589v).
a) Stefan, syn Wacława, wojewody podlaskiego, i Czarnieckiej (ZTP 34 s. 271), pułkownik królewski, otrzymał 22 V 1683 r. dowództwo regimentu pieszego cudzoziemskiego autoramentu, dotąd sprawowane przez jego ojca,z równoczesnym zezwoleniem na powiększenie tego regimentu o 200 ludzi (Ws. 149 k. 63). Wojewoda kaliski 1711 r. (ZTP 39 k. 715). Z bratem Kazimierzem przeprowadził w Gołuchowie 20 XI 1690 r. pod zakładem 600.000 zł działy, mocą których Kazimierz rezygnował pod zakładem 30.000 zł swoją połowę wsi Czarnca i Kąty oraz połowę części w Łaskowie w p. chęcińskim po matce, ponadto zaś scedował połowę sum na dobrach po ich stryjecznym dziadzie prymasie, to jest na wsiach: Celejów, Gusin, Zalesie, Gozlin. Brzek, na częściach wsi Babice z przyległościami: Kłody, Orły, Stojarty, Solipsy, Rakowiec, fundum zwane Wólki Blizne, Wólka Pawłowa, Suligi, Latoszów, Pruszków i Białokobyłki w ziemiach czerskiej i warszawskiej (I. Kal. 146 s. 21, 473, 474). Wspomniane wyżej Babice Stefan nabył 1689 r. od Smarzewskiego (Bon.). Starostą kowelskim był już 1693 r. (I. Kon. 69 k. 211). Od brata Kazimierza kupił 1695 r. jego połowę w mieście Raszkowie i wsi Raszkówku za 50.000 zł (I. Kal. 152 s. 493). Po zmarłym w 1696 r. stryju Janie Ignacym został starostą ostrzeszowskim. Był też w r. 1699 dziedzicem Rojewa w p. ostrzeszow., wsi spadłej po tymże stryju (ib. 153 s. 510). Stojarty i Wilki w p. czerskim nabył 1703 r. Sprzedał 1720 r. królowi pałac w Warszawie (Bon.). Starostwo kowelskie cedował 1721 r. córce Annie. Innej córce Ewie oddał 1722 r. Tykadłów, Tłokinię i Rusów w p. kaliskim, Babice, Latoszów, Pruszków, Blizne, Celejów, Gusin, Włochy, Wilki, Stojarty etc. w ziemi czerskiej i warszawskiej. Umarł w 1722 r. (Bon.). Jego pierwszą żoną była Konstancja Mniszchówna, wojewodzianka wołyńska, żyjąca jeszcze 1696 r. (Bon.), drugą Joanna Teresa Brzostowska, wojewodzianka trocka, wdowa po Janie Radziejowskim i po Zygmincie Dönhoffie, dla której w 1701 r. otrzymał w 1701 prawo wspólności na starostwo kowelskie, wójtostwo wiśniowieckie w pow. łukowskim, oraz wsie Rusów, Tykadłów i Tłokinię w p. kal. (ib.). Występowała jako wdowa 1724 r. zawierając z Andrzejem Miniszewskim kontrakt o dzierżawę miasta Raszkowa z przyległościami (I. Kal. 161 s. 183). W 1735 r. mowa o niej jako o dziedziczce (!) dóbr Rusów i Tłokinia (ib. 171/173 s. 406). Miał Stefan z pierwszego małżeństwa córki: Konstancję, zakonnicę w Wieluniu 1720 r. (Bon.), Annę, żonę 1-o v. 1708 r. Jana z Oleksowa Gniewosza, kasztelana zawichojskiego, 2-o v. zaślubioną w Częstochowie 13 VI 1711 r. Aleksandrowi Szembekowi, wojewodzie sieradzkiemu. Z drugiej żony córka Ewa, zmarła 1735 r. (Estr. XXX, s. 264), w r. 1716 żona Jana Szembeka, późniejszego kanclerza wielkiego koronnego.
b) Kazimierz Ignacy, syn Wacława, wojewody podlaskiego, i Czarnieckiej (ZTP 34 s. 271), pułkownik królewski 1694 r., kasztelan lwowski 1724 r. Był starostą kamionackim 1690 r. (I. Kal 146 s. 21). Za cesją teścia Aleksandra Chodorowskiego, podkomorzego lwowskiego, otrzymał 1693 r. starostwa winnickie i mostowskie, ale to drugie scedował 1700 r. Stamirowskiemu, winnickie za w 1710 r. Kalinowskiemu (Bon.). W dziale braterskim z r. 1690 brat Stefan rezygnował mu swoją połowę ojczystych wsi: Gołuchów, Jedlec, Macew, Tursko Wielkie i Małe oraz połowę kamienicy w Kaliszu (I. kal. 146 s. 471). Całe dobra Gołuchów z zamkiem, Tursko Małe i Tursko Wielkie, Jedlec, Macew, Czerminek, Pojednica, Kajew, Morza, Cieśle w p. kal. sprzedał 1695 r. za 365.000 zł Teresie, żonie Józefa Bogusława Słuszki, kasztelana wileńskiego, hetmana polnego litewskiego. (P. 1130 XI k. 12v). Dobra Szedrów, Ostryóbrz Parznin, Brzumin i Szymanowice sprzedał 1727 r. siostrze Potockiej (Bon.). Umarł w r. 1730 i został pochowany u Jezuitów w Stanisławowie (Bon.). Jego żoną była 1693 r. Magdalena z Chodorostwu Chodorowska, podkomorzanka lwowska, z którą bezpotomny.
c. Jan Ignacy, syn Władysława, wojewody łęczyckiego, i Gajewskiej, ur. 1643 r., krajczy koronny 1673 r. (I. Kal. 133 s. 716), podczaszy koronny 1676 r. (R. Kal. 15 k. 531v), starosta ostrzeszowski 1665 r. (I. Kal. 126 s. 834). Otrzymał 1670 r. Konsens na nabycie starostwa kleszczelowskiego od Paców, ale zdaje się, że go nie nabył (Bon.). Wspólnie z bratem Stefanem, jako spadkobiercy Teresy L., żony 1-o v. Karnkowskiego kasztelana raciąskiego, 2 -o v. Zajączka, zmarłej bezdzietnie, kwitowali w 1690 r. Jana i Stanisława z Wrzący Zajączków, braci stryjecznych jej męża, z 30.000 zł zapisanych jej przez męża tytułem długu (ib. 146 s. 490). Umarł 4 Vi 1697 r. mając lat 54 bez trzech miesięcy, pochowany w Ostrzeszowie u Bernardynów (LM Ostrzeszów). Z żony Zofii Zienowiczówny, marszałkówny oszmiańskiej, miał córki: Katarzynę, żonę Michała Strutyńskiego, stolnika wołkowskiego, i Eleonorę, żonę 1-o v. Adama Zaremby, 2-o v. Michała Miełońskiego, podczaszego brzeskiego, po którym wdową była 1715 r. (P. 1171 k. 131).
d. Rafał, syn Władysława, wojewody łęczyckiego, i Gajewskiej, wspomniany 1665 r. (I. Kal. 126 s. 393v), pod imieniem Pawła w 1682 r. kameduła (ZTP 33 s. 74; Bon.).
(3) Jan, syn Wacława, kanclerza wielkiego koronnego, i Rozdrażewskiej, jezuita 1632 r. (R. Kal. 11 k. 393v), przebywał 1635 r. w kolegium w Ostrogu (Kośc. 297 k. 175). Był jeszcze w Zgormadzeniu 1640 r. (P. 165 k. 541). Dziekan chełmski, opat paradyski 1651 r., biskup nominat kijowski 1648 r. (Bon.), biskup nominat chełmiński 1656 r. Wspomniany 1629 r. (P. 1416 k. 423v). Swoją część dóbr przygodzickich sprzedał 1634 r. za 37.500 zł Kasprowi Dönhoffowi, wojewodzie sieradzkiemu (ZTP 29 s. 53). Od brata Władysława otrzymał 1635 r. zapis pieniężny, w zamian za który zobowiązał się się uczynić na jego rzecz donajcę swej części dóbr gołuchowskich (Kośc. 297 k. 174, 175), ale owe dobra sprzedał 1644 r. za 35.000 zł bratu Rafałowi (R. kal. 13 k. 257). Umarł w 1657 r. (Bon.).
(4) Rafał, syn Wacława, kanclerza wilekiego koronnego, i Rozdrażewskiej, ur. około 1614 r. (P. 1418 k. 660v), pułkownik królewski, wspomniny pierwszy raz 1629 r. (P. 1416 k. 423v), wspólnie z bratem Władysławem nabył od brata ks. Andrzeja w 1632 r. jego część w dobrach gołuchowskich (R. Kal. 11 k. 395). W 1636 r. swoje części w tych dobrach sprzedał za 35.000 zł Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwornemu koronnemu (P. 1418 k. 395), którą to rezygnację powtórzył 1645 r. na rzecz synów zmarłego marszałka, to jest Andrzeja, Piotra i Stanisława Przyjemskich, rezygnując im również i te części, które w 1644 r. nabył od brata Jana (R. Kal. 13 k. 257). Przebywał za granicą w 1640 r. (P. 165 k. 541). Został zabity w księstwie opolskim 1647 r. (B. Uniw. Warsz., rps 44). Spisał w Kaliszu 10 XII 1638 r. umowę przedślubną o rękę Krystyny Masłowskiej, córki Jakuba i Katarzyny Czarneckiej, pod zakładem 20.000 zł (I Kal. 104b s. 2266). Wesele odprawione w Blizanowie 13 II 1639 r. (B. Uniw.Warsz., rps 44). Krystyna z Masłowskich, już jako wdowa, skasowała 1647 r. dożywocie na mężowskich sumach (I. kal. 113 s. 290). W 1652 r. jako 2-o v. żona Jana Gomolińskiego, kasztelana spicimirskiego, kwitowała Macieja Łajszczewskiego, kasztelana sochaczewskiego, z rzeczy pozostałych po swej zmarłej ciotce Małgorzacie z Masłowskich, żonie tego kasztelana (ib. 118 s. 963). Już nie żyła 1661 r. (ib. 125 s. 870). Synem Rafała i Masłowskiej był Andrzej Rafał. Córki: Anna, w 1661 r. żona Władysława Michała Skoroszewskiego, chorążego poznańskiego, i Katarzyna, w r. 1666 żona Franciszka Ludwika z Warzymowa Sokołowskiego, starosty inowrocławskiego.
Andrzej Rafał, syn Rafała i Masłowskiej, nieletni 1647 r., pozostawał pod opieką stryjów, ks. Andrzeja i Władysława (I. Kal. 113 s. 291). Swoje dobra Skomlin i Soplin w ziemi wieluńskiej zastawił 1661 r. za 20.000 zł Jakubowi Miaskowskiemu (ib. 125 s. 870). Skwitowany w 1669 r. z kary banicji przez Florentynę Meszczyńską, urodzoną z Katarzyny Masłowskiej, żonę Wojciecha Biernckiego (ib. 129 s. 978), która t. r. sprzedała mu za 1.500 zł części wsi Piątek Wielki i Mały oraz części pustek Piekło, a to ze spadku po rodzonej swej ciotce Małgorzacie z Masłowskich Łayszczewskiej, kasztelanowej sochaczewskiej (Rel. Kal. 15 k. 54v). Owej Florentynie zastawili 1669 r. za 2.300 zł swoje części wsi Piątek Mały w p. kal.(ib. s. 980). Pozwany był t. r. przez siostrę Sokołowską i jej męża (P. 196 k. 646v). Części w Piątku Wielkim i Małym wyderkował w 1670 r. za 5.000 zł Zofii z Bojanowskich Cząpskiej (P. 1868 VI k. 66). Umarł przed r. 1685. Jego żoną była Katarzyna Szołdrska, córka Mikołaja, kasztelana biechowskiego (P. 1107 II k. 5v). Po bezdzietnej śmierci Rafała spadek po nim brało potomstwo jego sióstr (I. Kal. 154 k. 600). Zob. tablice 1-5.
Leszczyńscy z Leszczanki w ziemi łukowskiej. N. z powiatu łukowskiego, już nie żyjący 1636 r., ojciec Ewy, żony Piotra Poklękowskiego, która wtedy mianowała plenipotentami swych krewnych Olszewskich (I. kal. 102 s. 1398). Już nie żyła 1677 r. (R. Kal. 15 k. 610).
Leszczyńscy różni. Jan występował 1470 r. jako stryj Anny, żony Jana Trzebińskiego (Kośc. 20 s. 403). Jan, dziedzic w Bodzewie, oprawił 1485 r. żonie swej Barbarze 50 grz. posagu na swej sumie 180 grz. zapisanej mu wyderkafem na Bodzewie przez Filipa ze Strzelec (P. 1387 k. 34). Jan, wuj Jana Kokorzyńskiego 1511 r. (Kośc. 345 k. 15v). Stanisław, wuj Zofii, żony Stanisława Oborskiego 1519 r. (P. 1392 k. 310v). Jadwiga, córka Jana, żona Walentego Tomickiego 1528 r. (I. i R. Kon. 6 k. 43). Andrzej, w l. 1584-1585 mąż Agnieszki Osieckiej, córki Jakuba (ib. 21 k. 235v, 351), wdowy 1-o v. po Macieju Ułanowskim, współdziedziczki w Osieczu w p. kon. W l. 1589-1617 Agnieszka ta występowała jako wdowa (ib. 23 k. 392; 25 k. 134v, 312; 28 k. 77v; 32 k. 78, 401; 38 k. 29v, 214; R. Kal. 9 k. 48). Wojciech, podstarości koniński 1588 r. (I. i R. Kon. 23 k. 230). Marianna z Leszna, wdowa po Wawrzyńcu Kawieckim w l. 1610-1613 (P. 984 k. 964; Ws. 28 k. 441v). Walenty, sługa Jana Łowickiego, sekretarza J. Kr. Mci, jego podstarości w Grzegorzewie, w r. 1618 występował przeciwko Stadnickim, wojewodzicom bełskim, o grabież dokonaną w 1604 r. w krępsku, wsi królewskiej, dożywotniej swego pana (I. Kon. 40 s. 35). Stanisław, nie żyjący 1622 r., mąż Zofii Cieleckiej, wtedy 2-o v. żony Macieja Kowalskiego (I. Kal. 88a s. 1282). Andrzej, mąż Doroty Trzebińskiej, która jako żona 2-o v. Jakuba Radlickiego swoje części wsi Trzebienia Nowa w p. kal. rezygnowała 1627 r. (lub wcześniej) Janowi Przespolewskiemu (I. Kal. 153 k. 94). Stanisław był świadkiem na testamencie spisywanym 5 VIII 1630 r. "w polu" koło Gosławic przez umiarającego na zarazę Walentego Bobalickiego (I. Kon. 46 k. 353). Paweł, mąż Elżbiety Radlickiej, kwitował 1636 r. Stanisława Rogozińskiego z 80 zł zapisanych jego żonie (ib. 102 s. 329). Oboje małżonkowie kwitowali 1647 r. Andrzeja Zeymę z 200 zł na poczet 800 zł, zapisanych im w grodzie sieradzkim (ib. 113 s. 2255). Od Piotra Naczesławskiego wydzierżawili 1649 r. część Naczesławic (ib. 115 s. 690). Anna, wdowa po Balazarze Kobelińskim
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
@tablica
1636 r. (ib. 102 s. 1300). Maciej nie żył już 1647 r., kiedy jego żona Potencjanna Rozdzałowska, 2-o v. żona Jerzego Szczukockiego, kwitowała z 100 zł Piotra Naczesławskiego zw. Starkiem (ib. 113 s. 949). Wojciech, już nie żyjący 1663 r., miał syna Stanisława, męża Konstancji Lubońskiej, córki Wojciecha, któremu to Stanisławowi t. r. teściowa jego Mrianna Lubońska zapisała dług 200 zł jako posag (G. 84 k. 10). Konstancja, siostra ks. Lubońskiego, proboszcza w Tucznie, była już wdową 19 I 1679 r. (LB Tuczno). Żyła jeszcze 1685 r. (ib.). Syn Stanisława z niej zrodzony, Jan umarł 1676 r., mając 10 lat, pochowany w Tucznie (LM Tuczno). Jadwiga, już nie żyjąca 1664 r., żona Łukasza Markowskiego (G. 84 k. 129v). Franciszek, syn zmarłego Adama, kwitował 1672 r. małżonków Lubstowskich oraz innych (I. Kon. 60 k. 405v).
Przeglądanie 694 pozycji zakresu Laborscy - Lisieccy.
11121314[15]16171819
