Przeglądanie 694 pozycji zakresu Laborscy - Lisieccy.
13141516[17]18192021
Laborscy - Lisieccy
Piotr, syn Stanisława i Bogwiedzkiej, od siostry Anny, wdowy po Rudnickim, otrzymał 1647 r. cesję sumy 500 zł ze spadku po zmarłej ciotce Barbarze z Leśniewa Tłukomskiej, zabezpieczoną na Jankowie Wielkim w p. gnieźn. (N. 226 k. 558). Dizałając w imieniu własnym i swego cywilnie zmarłego ojca, braci Stanisława i Macieja o także owdowiałych sióstr Anny Rudnickiej i Doroty Lipskiej (?), współspadkobierców ciotki Tłukomskiej, skawitował Sebastiana Tłukomskiego, spadkobiercę męża tej ciotki, z 400 zł prowizji rocznej od sumy 1.000 zł (i. Kon. 53 k. 39). Spisywał 1651 r. dożywocie z żoną Anną Goszczyńską, córką Kaspra i Ewy z Wałdowa (N. 225 k. 346). Po jej śmierci kwitował 1654 r. urząd grodzki nakielski z lokacji przyjacielskiej dokonanej na jej wezwanie we wsiach Łościbórz i Wałdówko (N. 227 k. 262).
2. Stanisław, syn Macieja i Grzybowskiej, wspomniany 1542 r. (P. 1394 k. 521v), zobowiązał się 1548 r. wobec brata Jana sprzedać mu za 1.000 zł całe swe części po rodzicach w Leśniewie i Owieczkach (G. 34 k. 45). Umarł między r. 1550 a 1553 (Py 172 k. 607; P. 1396 k. 132v).
3. Piotr, syn Macieja i Grzybowskiej, dla odróżnienia od bratanka nazwany "Starszym". Wspomniany 1542 r. (P. 1394 k. 521v). Na połowie swej części w Leśniewie i Owieczkach, należnej z działu z bratankiem Piotrem, oprawił 1555 r. posag 150 grz. żonie swej Annie Noskowskiej, córce Michała (P. 1396 k. 253v). Skwitowany 1558 r. z dóbr rodzicielskich przez siostrę Barbarę zamężną Wyganowską (P. 899 k. 643v). jego żonie dał swą część w Noskowie, od niej uprzednio nabytą (G. 39 k. 112). Działy z bratankiem Piotrem przeprowadził 1562 r. (G. 41 k. 321v). Od wspomnianego Sławieńskiego otrzymał 1573 r. zobowiązanie sprzedaży za 5.000 zł całe połowy Noskowa (G. 52 k. 95, 96) i t. r. otrzymał do tej połowy intromisję (ib. k. 210v). Anna z Noskowskich t. r. skasowała oprawę na Leśniewie i Owieczkach, a Piotr zobowiązał się oprawić jej posag 1.000 zł na połowie swych dóbr w Leśniewie i Noskowie (ib. k. 116, 116v). Formalna transakcja sprzedaży połowy Noskowa przez Sławieńskiego miała miejsce dopiero w r. 1576 (P. 1398 k. 647). W r. 1577 Piotr połowę Noskowa sprzedał za 4.000 zł Wojciechowi Noskowskiemu (ib. k. 722v) i posag żony wynoszący 1.000 zł zabezpieczył na połowie swych części w Leśniewie (ib. k. 723v), ale jeszcze tego samego roku z powrotem odkupił od Noskowskiego tę połowę w Noskowie za tę samą sumę (ib. k. 739). Anna z Noskowskich, której oprawa została najwidoczniej przywrócona na Noskowie, skasowała 1582 r. swe prawa na tej wsi (G. 60 k. 146). Od bratanka Piotra kupił Piotr senior 1584 r. za 3.000 zł całe jego dziedzictwo w Leśniewie (P. 1399 k. 368). Był jeszcze komornikiem ziemskim kaliskim, ale zapewne dopiero u schyłku życia, bo tylko wzmianki pośmiertne tak go tytułują. Umarł między r. 1588 a 1589 (P. 950 k. 176; Py. 125 k. 248v). Wdowa dostała 1603 r. od synów swych ks. Adama i Jerzego, dożywocie gruntów kmiecego i zagrodniczego w Leśniewie (P. 1404 k. 1087v). Umarła w r. 1620 (Estr. XVIII, s. 335). Córki: Ewa, w l. 1578-1587 żona Piotra Golemowskiego, wdowa po nim 1626 r., Jadwiga, w l. 1586-1604 za Łukaszem Jarkuszewskim, wdowa w l. 1612-1623. Spośród synów, o Krzysztofie wiem tylko tyle, że występował w l. 1589-1590 (P. 952 k. 43; 953 k. 252).
1) Ada, syn Piotra, komornika ziemskiego kaliskiego, i Noskowskiej, ur. ok. 1563 r., wyświęcony na kapłana 1591 r., kanonik poznański, instalowany 9 VIII 1583 r. (Installationes, s. 60), kanonik płocki 1603 r. (P. 1404 k. 1086), archidiakon łowicki i kanonik pułtuski 1612 r. (Kc. 126 k. 444v; ). 1409 k. 525), instalowany 6 IX 1613 r. na kanonii gnieźnieńskiej, był t. r. prezydentem Trybunału Koronnego. Po objęciu rządów archidiecezji przez Wawrzyńca Gębickiego został oficjałem i wikariuszem genralnym. obrany 21 X 1631 r. archidiakonem gnieźnieńskim, t. r. insatalowany na tej prelaturze. Jako pełnomocnik prymasa Lipskiego w jego imieniu objął rządy archidiecezji 26 III 1639 r. Obok braci współdziedzic Leśniewa 1589 r. (P. 952 k. 43). Wspólnie z matką w imieniu młodszych braci cedował 1590 r. Tomaszowi Pomorzańskiemu ich prawa do sołectwa w Jezierzanach koło Owieczek (G. 64 k. 78v). Jako spadkobierca zmarłego brata Jerzego skwitowany 1617 r. z 1.150 zł z kapitału 2.300 zł przez Jadwigę L., wdowę po Łukaszu Jarkuszewskim (G. 74 k. 206). Od Mateusza Szczycińskiego nabył wyderkafem 1621 r. za 2.300 zł części wsi Szczytniki i pustki Kosmowo w p. gnieźn. (P. 1412 k. 1232v). Od Sebastiana z Drogoszewa Dębickiego kupił też wyderkafem 1622 r. za 2.600 zł Samoklęski Małe w p. kcyń. oraz młyn Tur na rzece Noteci w p. budg. (P. 1413 k. 637). Od jakuba Siemińskiego kupił 1623 r. za 94.000 zł Suchoręcz dawniej Mały, wtedy Wielki i część w Suchoręczu Małym (P. 1414 k. 541). Od Jana Słupskiego kupił w r. 1626 za sumę 5.800 zł wieś Szczepiec w p. kcyń. (G. 78 k. 70v) i t. r. od Wojciecha Skaławskiego nabył za 8.000 zł jegoo prawa do wsi Chwałkowo w p. gnieźn., nabyte dawniej przez tego Wojciecha od Anny z Bukowca, wdowy po Jakubie Komorowskim i od jej synów (P. 1415 k. 531v). Od synów owej Anny, tj. od Stanisława i Jana Komorowskich nabył 1633 r. za 20.000 zł wieś Chwałkowo (P. 1417 k. 727v). Od Anny Dobieszewskiej, żony Andrzeja Bęskiego, kupił 1634 r. za 15.000 zł połowę wsi czyli miasta Łubowo w p. gnieźn. (P. 1418 k. 72v). Sychoręcz Wielki i część Suchoręcza Małego w p. kcyń. sprzedał 1638 r. za 20.000 zł wnukowi swego stryjecznego brata, Janowi L. (P. 1419 k. 1057). Umarł w Gnieźnie 14 III 1641 r., mając lat 78 i został pochowany w katedrze, gdzie ma pomnik (Korytkowski; Starowolski, Monumenta Sarmatarum, s. 561).
2) Maciej, syn Piotra, komornika ziemskiego kaliskiego, i Noskowskiej, rotmistrz królewski 1596 r., starosta raciborski (?) 1600 r., weissenburski 1611 r., podkomorzy bełski 1612 r., kasztelan bełski 1626 r., starosta kaniowski 1622 r. i brahiłowski (Boniecki). Bratu stryjecznemu Piorowi "młodszemu" zapisał 1587 r. dług 400 zł (G. 62 k. 497). Swają część w Leśniewie sprzedał przed r. 1603 bratu ks. Adamowi (P. 1404 k. 1086). Janowi z Pigłowic Manieckiemu zapisał 1617 r. dług 15.000 zł, t. j. 12.000 zł gotówką i 3.000 zł wyprawą za swoją córką Heleną, jego żoną przyszłą (G. 74 k. 274v). Dziedzic Karsowa, Koziej i Siestratyna, dóbr nabytych od ks. Prońskiego, na gruncie Karsowa, u styku województw bełskiego, wołyńskiego i ruskiego założył misteczko Leśniów i kilka wsi, wśród których jedna zwała się Grzymałowem (Boniecki). Umarł w r. 1638. Żoną jego była Marianna (Maryna) Łaszczówna, wdowa po ks. Andrzeju Boremelski, zmarła w r. 1612 w wieku lat 59 (Starowolski, Monumenta Sarmatarum, s. 643). Z niej synowie Jan i Mikołaj oraz córki: Helena, Katarzyna i Anna. Mikołaj starosta kaniowski 1623 r. w skutek cesji dokonanej przez ojca, umarł 1632 r., nie zostawiając potomstwa z żony Aleksandry Wielhorskiej. Spośród córek, Helena zaślubiła w r. 1618 Jana z Pigłowic Manieckiego, pózniejszego łowczego poznańskiego, i nie żyło już w r. 1641. Katarzyna była najpierw żoną Andrzeja Cetnera, podczaszego lwowskiego, zmarłego 1624 r. (Boniecki), potem 2-o v. Hieronima Charlemskiego, starosty łuckiego i kaniowskiego, wreszcie 3-o v. poszła 1642 r. za ks. Stefana Czetwertyńskiego, podkomorzego bracławskiego, i żyła z nim jeszcze 1653 r. Anna, pod imieniem Eurazji, klaryska gnieźnieńska 1638 r., dopełniając zobowiązania ojcowskiego sprzedała t. r. części wsi Boreny i Nowosiółki w p. krzemienieckim Samuelowi i Aleksandrowi Hrynickim (P. 1419 k. 323v). Umarła w Kaliszu 4 III 1661 r. (Nekr. Frnciszk. Śrem.). Potokowie kasztelana dziedziczyli nie tylko po nim, ale i po stryju ks. Adamie. Dokonali międz sobą działów w r. 1641. Katarzynie, wtedy wdowie po Charlęskim, przypadło Leśniewo w p. gnieźn., Mikołajowi Manieckiemu, synowi zmarłej już Heleny, Chwałkowo i Łubowo w tymże powiecie, zakonnicy Annie majętności ruskie t. j. Leśniów i Karsowo (P. 166 k. 510v; G. 80 k. 831v). Ale Anna jeszcze t. r. swe części w dobrach Łeśnów, Karsowo, Siestrzatyn, Kozia, Grzymałów i Wólka w p. krzemienieckim, oraz części dobrach podgnieźnieńskich: Lęśniewie, Chwałkowie i Łubowie dała swej siostrze Charlęskiej (P. 1420 k. 480). Mikołaj Maniecki odziedzczone po ks. Adamie L. Chwałkowo sprzedał 1651 r. za 18.000 zł Janowi Gniewkowskiemu (P. 1860 k. 378).
3) Krzysztof, syn Piotra, komornika ziemskiego kaliskiego, i Noskowskiej, współdziedzic Leśniewa, wzmiankowany w l. 1589-1590 (Py. 125 k. 248v; P. 952 k. 43, 252; G. 64 k. 78v).
4) Jerzy, syn Piotra, komornika ziemskiego kaliskiego, i Noskowskiej, współdziedzic Leśniewa, wspomniany 1589 r. (P. 952 k. 43). Ożenił się z Anną Popowską, córką Macieja, której w r. 1603 wspólnie z bratem swym ks. Adamem dał oprawę 3.500 zł na połowie ich części w Leśniewo (P. 1404 k. 1086). Wspólnie z tym bratem w r. 1615 części w Leśniewie ich jak również nabyte od brata Macieja wyderkowali w sumie 3.000 zł tejże Annie z Popowskich (P. 1409 k. 525). Anna występowała jako wdowa w 1616 r. (P. 996 k. 276) i t. r. oprawę swą i dożywocie na Leśniewie skasowała, bo ją szwagier jej ks. Adam zaspokoił (ibi k. 628v). W r. 167 była już 2-o v. Stanisława Paruszewskiego (G. 74 k. 279v), a żyła z nim jeszcze 1630 (I. Kon. 46 k. 96v). Zob. tabl. 1-2.
Jan, nie żyjący już ok. 1537 r., kiedy jego syna Piuora pozywali Agnieszka Koźmińska i jej syn Wojciech o dokonanie przez zmarłego wyrębu we wsi Łubowo (G. 263 k. 81v).
Leśniewscy h. Ślepowron z Leśniwic w z. gostynińskiej. Tomasz i Marianna z Żakowskich, oboje już nie żyjący w r. 1715, rodzice Kaspra Andrzeja, zwanego też czasem tylko jednym z tych imion, pierwszym lub drugim, który t. r. spisywał wzajemne dożywocie ze swą żoną Zofią Bronikowską, córką Adama i Jadwigi Zawadzkiej. On robił to na sumie 6.000 zł, jaką miał na wsi Wierzbie wp przedeckim z zpisu zmarłego ks. Stanisława Sierakowskiego, archidiakona poznańskiego, oraz na wsi Leśniewice, ona na sumie 3.000 zł z dóbr Żylice (P. 1149 II k. 52). Zofia Bronikowska była wówczas spadkobierczynią swej ciotki Anny Tomickiej, (ib. k. 35). Zofia, tknięta paraliżem w Gogolewie koło Rawicza,
@tablica
@tablica
której to wsi połowę Andrzej L. t. r. wziął w zastaw od Adama Borka Gistyńskiego (P. 1149 IV k. 43), umarła 8 XI 1715 r., przewieziona do siostry Grabskiej w Nowym Mieście (LM Nowe Miasto). Kasper Andrzej wydzierżawił 1716 r. od Macieja Nieżychowskiego na trzy lata pod zakładem 12.000 zł części Ciołkowa i Gostkowa w p. kośc. (Ws. 158 k. 80v). Jego drygą żoną już w r. 1717 była Marianna Kębłowska, córka Stanisława i Franciszki Skąpskiej, wdowa po Antonim Siemońskim. Dziedzic Goniębic w p. kośc., zapisał tej żonie w r. 1722 sumę 3.000 zł, jako połowę sumy 6.000 zł (Ws. 80 k. 69), z której oboje skwitowali wtedy ks. Teofilę Wiśniowiecką, wojewodzinę krakowską, z tytułu trzyletniej dziarżawy miasta Gostynia z przyległościami (ib. k. 50). T. r. Kasper Andrzej zobowiązał się wobec Karola Marcina Jaraczewskiego sprzedać mu Goniębice, czego jednak nie dopełnił i w r. 1726 Jaraczewski kwitował jego spadkobierców z 6.000 zł sobie zapisanych przy okazji owego zobowiązania (Ws. 81 k. 74v). Wkrótce potem umarł i 8 IV 1723 r. już po jego śmierci spisany został w Goniębicach inwentarz pozostałości po nim, który wdowa oblatowała (Kośc. 158 k. 250, 254). Goniębice, swoje dożywocie, wydzirżawiła 17126 r. Krzysztofowi Zygmuntowi Wojerzowi (Kośc. 315 s. 78). W r. 1736 zawarła układ pod zakładem 24.000 zł ze swymi dziećmi z drugiego męża, Bogusławem i panną Heleną (Ws. 85 k. 116), jednak mimo to w 1737 r. wespół z synem z pierwszego małżeństwa, Sebastianem Siemońskim, manifestowała się przeciwko synowi Bogusławowi L-mu (Ws. 175 k. 143). Żyła jeszcze w 1743 r. (Kośc. 322 k. 19v). Helena Magdalena, ochrzczona 14 III 1720 r. (LB Gostyń), była w l. 1739-1744 żoną Ludwika Nagłowskiego, regensa grodzkiego kośicańskiego. Nie żyła już w r. 1745.
Bogusław Walenty, syn Andrzeja i Kębłowskiej, ur. w Gostkowie, ochrzcz. 24 II 1718 r. (LB Niepart). Zawierał 1736 r. z przyrodnim bratem Sebastianem Siemońskim kontrakt sprzedaży Goniębic pod zakładem sumy 41.000 zł. Jednocześnie swej siostrze zapisał jako posag sumę 5.666 zł (Ws. 85 k. 120). ALe już w r. 1737 w imieniu własnym i tej siostry zobowiązał się Goniębice sprzedać za 24.000 zł Ignacemu Koźmińskiemu podkomorzemu J. Kr. Mci (Kośc. 319 s. 40), ale i to zobowiązanie nie zostało dopełnione. Przysiągł 3 XI 1739 r. na urząd komisarza burgrabiego ziemskiego, subdekegata województw poznańskiego i kaliskiego (Kośc. 175 s. 32). W r. 1743 był już księdzem (P. 1270 k. 129v, 139v). Dopiero t. r. sprzedał ostatecznie Goniębice za 55.000 zł Andrzejowi Schlichtingowi (P. 1270 k. 153v). W r. 1747, bez tytulatury duchownej, a więc zapewne miał tylko mniejsze święcenia i wrócił do stanu świeckiego, kwitował Schlichtinga, poprzedniego dziedzica Goniębic, i Jana Turnę, kapitana wojsk Kor., obecnego dziedzica tej wsi, ze wszystkich pretensji (Ws. 89 k. 129v). Zob. tablicę.
@tablica
Leśniewscy z Leśniewa w p. zambrowskim. Maciej i Zofia z Buczyńskich, oboje już nie żyjący 1783 r., rodzice Bartłomieja, który t. r. odziedziczone po rodzicach części we wsiach: Podlatki, Leśniewo Wielki, Cieciorki obie, Łubnice, Żanie i Krusza w p. zambrowskim sprzedał za 1.200 zł Izydorowi Trzasce, rewizowi ceł koronnych wschowskich (Ws. 102 k. 79). W 1784 r. Józefa i Antoniego Ołdakowskich oskarżając ich o wymuszenie na jego ojcu, już umierającym, pewnej donacji (Ws. 195 k. 109v)
Leśniewscy różni. Mogą się tu znajdować i Leśniowscy, bowiem te dwa nazwiska pisywane były przemiennie. Piotr, 1616 r. mąż Doroty Gołębiowskiej, córki Tomasza i Barbary Racięskiej, siostrzenicy i współspadkobierczyni Jana Racięskiego, która swe prawa spadkowe scedowała Adamowi Gołębiowskiemu (P. 996 k. 933). Szl. Jan L. z Wągrówca z żoną Marianną w przejeździe przez Miłosław ochrzcili tam 16 IV 1685 r. syna Wojciecha (LB Miłosław). Zuzanna i jej mąż Mikołaj Grabowski oboje już nie żyli 1688 r. Marianna, żona 1-o v. Wojciecha Sarnowskiego, 2-o v. w l. 1691-1706 Bogusława Ostromęckiego, wdowa po nim w l. 1708-1709. Mikołaj, mąż Jadwigi Romanówny, córki Jana, miecznika zakroczymskiego, z Zofii Sokołowskiej, nie żyjącej już 1697 r. Córka zrodzona z tej żony Antonina otrzymała wtedy od swego dziadka Jana Romana zapis 300 zł (G. 90 k. 133). Niezamężna, żyła jeszcze 1713 r. (P. 290 k. 309v). Jadwiga, w r. 1697 żona Tomasza Daniszewskiego. Teresa (czasem pisana Leśniewską) wyszła przed 15 X 1704 r. za Kazimierza Jagniątkowskiego, z którym żyła jeszcze 1707 r. Drugim jej mężem był 1724 r. Józef Wieszczycki. Tomasz, nie żyjący 1708 r. ojciec Barbary, która t. r. krótko po 19 VII wyszła za Walentego Józefa Wilkęskiego (G. 92 k. 130v). Anna i jej mąż Piotr Pilski oboje już nie 1710 r. Inna Anna umarła w Lubaszu 2 V 1710 r. (LM Lubasz). Kazimierz, nie żyjący 1713 r., mąż Teresy Bujnowskiej, córki Stanisława i Anny Mielęckiej, która t. r. otrzymała wspólnie z bratem swym Antonim od matki, 2-o v. żony Bartłomiej Płońskiego, cesję sumy 1.000 zł jako połowy 2.000 zł , zapisanych jej przez Jana Ostrowskiego, dziedzica części Przedborowa w p. ostrzesz. (I. Kal. 159 s. 95). Teresa w r. 1714 brata tego mianowała plenipotentem (ib. s. 45). Marianna, żona Kazimierza Jeżewskiego, oboje nie żyjący 1715 r., kiedy jej syn występował jako spadkobierca po zmarłych ciotkach, pannach Krystynie i Domicelli L-ch, córkach Aleksandra (P. 1149 k. 26v). Marcjanna, chrzestnaa 9 III 1723 r. (LB Wilkowo Niem.). Marianna, w l. 1729-1733 żona Macieja Witkowskiego, posesora wójtostwa w Buku, 2-o v. w l. 1762-1771 Pawła Kęszyckiego, wdowa 1777 r. Kazimierz, chrzestny 23 IV 1730 r. (LB Nekla). Rozalia, ekonomowa w Gułtowie, pochowana 30 IV 1740 r. (LM Gułtowy). Kazimierz i Marianna, rodzice Marianny ochrzczonej 17 IX 1743 r. (LB Gułtowy). Sebastiana, którego żona Helena umarła w r. 1750 w Poznaniu na Piaskach i została pochowana 16 I t. r. (LM Poznań, Św. Marcin). Anna, zamężna Łącka, chrzestna 14 VI 1752 r. (LB Łekno). Paweł, chrzestny 19 VIII 1754 r. (LB Branno). Może ten sam Paweł, administrator Gnojna, miał z żony Marianny Kędzierskiej syna Walentego Macieja, ochrzczonego 16 II 1761 r. (LB Inowrocław). Teofila z Trąmpczyńskich, żona dziarżawcy plebani w Ostrowitym, chrzestna 16 VIII i 16 IX 1755 r. (LB Ostrowite). Walerian od Teresy Trąmpczyńskiej, wdowy po Ignacym Kurnatowskim, posesorki Górowa, wziął w zastaw 1758 r. na trzy lata tę wieś za 2.000 zł (G. 99 k. 142). Może ten sam Walerian był w r. 1768 ekonomem Otoczny, Chwałkowic i innych dóbr Jana Skarbka, kasztelana inowrocławskiego (Py. 158 k. 10v). Teresa, w r. 1759 żona Macieja Rakowskiego, dzierżawcy wsi Dziewa w p. inowrocł., już nie żyła 1780 r. Ur. Antoni z Kluczewa zaślubił 1 XII 1759 r. sław. Bogumiłę Rzepecką (LC Objezierze). Andrzej w r. 1759 mąż Marianny Mroczyńskiej, wdowy 1-o v. po Adamie Wyrzykowskim, (I. Kon. 79 k. 146v). Małgorzata zaślubiła 25 VIII 1760 r. w Gnieźnie Felicjana Chybińskiego i żyła z nim jeszcze 1771 r. Anna, wdowa po Zdanowskim, umarła 2 XI 1766 r., mając lat 60 i została pochowana 4 XI w kościele Sw. Michała w Gnieźnie. Antoni i żona jego Anna Rynarzewska, córka Franciszka i Marianny Ulatowskiej, oboje chyba już nie żyjący 1767 r., rodzice Zofii, w której imieniu działali wtedy jej wujowie Rynarzewscy (N. 212 k. 237v). Zofia ta kwitowała 1777 r. Tomasza Wróblewskiego, sędziego grodzkiego nakielskiego (G. 104 k. 98). Egidiusz zmarł w Ostrorogu 6 IV 1768 r. (LM Ostroróg). Ludwik, ekonom w Dąbrówce, i żona jego Helena, rodzice Franciszka Ksawerego Floriana, mający lat 60, umarł w Pyszącej 31 XII 1780 r. Apolonia, mająca lat 80, umarła tamże 8 I 1781 r. (LM Śrem). Anna, chrzestna 13 IV 1780 r. (LB Kostrzyń). Marcin i jego żona Anna Wolska, oboje nie żyli już 1781 r., kiedy ich syn Walerian zapisywał wzajemne dożywocie z żoną swoją Anna Baranowską, wdową 1-o v. po Baltazarze Bukowskim (P. 1358 k. 315v). Anna, już jako wdowa i po drugim mężu, cedowała 1784 r. Ignacemu Zaleskiemu sumę 2.157 zł zapisaną 1752 r. przez Józefa Skoroszewskiego, kasztelanica przemęckiego, jej i jej rodzeństwu (G. 111 k. 107). Kazimierz, nie żyjący już 1787 r., miał z Marianny Choińskiej córkę Mariannę, wtedy żonę Jana Bygowskiego (?) (P. 1364 k. 189). Anna, chrzestna 15 IX 1797 r. (LB Nosków). Ks. Antoni, altarysta w Jutrosinie, zmarły tam 28 III 1806 r. (LM Jutrosin). Nie wiem, czy to szlachcic, bowiem w tym mieście żuli L-cy mieszczanie. Józef, rządca w Chociszewicach, 27-letni, zaślubił 9 X 1815 r. Mariannę Figurzyńską, wdowę po Józefie Michalskim, pokojową w pałacu chociszewskim, 42-letnią (LC Pępowo). Antonina zaślubiła przed 15 IX 1841 r. Jana Witkowskiego, posesora Konar. Małgorzata przed 14 V 1862 r. wyszła za ekonoma Teodora Tołkacza (LB Szczury-Górzno).
Leśnikowscy z Leśnik, ale wsi o tej nazwie na Mazowszu i Podlasiu kilka, nie wiem więc, z której. Maciej wraz z żoną Zofią Staręską kwitowali się 1636 r. z Katarzyną Latalską, kasztelanową nakielską (G. 80 k. 151v). Od Jana Krzecieskiego brał 1646 r. zastawem za 6.000 zł wieś Jemiełki (G. 337 k. 636). Stanisławowi Siedleckiemu zapisał t. r. w posagu za swoją córką Dorotą 2.000 zł i jako wyprawę 500 zł (Kc. 129 k. 131). Oboje z żoną w r. 1650 kwitowali się z Janem Strzeleckim i jego żoną ze spisanego w r. 1645 kontraktu dotyczącego części Nowejwsi w p. kcyń. (G. 82 k. 226). Wspomniana wyżej córka Macieja, Dorota, w l. 1646-1658 żona Stanisława Siedleckiego, nyła 2-o v. w l. 1676-1679 żona Macieja Bagińskiego. W r. 1694 wdowa już i po tym drugim mężu. N., mąż Marianny Jabłonowskiej, oboje nie żyjący już w 1696 r., rodzice Katarzyny, wtedy żony Andrzeja Kazimierza Skowrońskiego (I. Kal. 152 s. 15), nie żyjący już w r. 1737. Katarzyna, w r. 1721 żona Jakuba Gołębiewskiego. Teresa i jej mąż Jakub Gołębiewski nie żyli już w 1747 r. Czy Katarzyna i Teresa to jedna i ta sama osoba? Konstancja przed 21 VIII 1816 r. wyszła za Nepomucena Szomańskiego, ekonoma w Boguszynie. Ur. Piotr, ze Skoraczewa, chrzesny 21 IV 1818 r. (I. B. Gogolewo).
Leśniowscy h. Gryf z Leśniowic w p. lwowskim, pisali się z Zimnejwody. Michał, syn Maksymiliana, podstolego sanockiego, i Anny Kozłowskiej, wnuk Stefana, chorążego sanockiego, i Katarzyny Herburtówny, prawnuk Mikołaja, kasztelana czechowskiego, i Anny Ligęzianki, nie żył już 1754 r. Z żony Zofii Świechowskiej miał syna Józefa, o którym niżej, i córki Zofię, w 1766 wdowę po Michalczewskim, i Mariannę, w l. 1780-1786 wdowa po Baltazarze Kobyłeckim. Józef, łowczy i burgrabia grodzki ostrzeszowski, otrzymał w r. 1746 cesję pewnej sumy od Kierzyńskich, spadkobierców babki Anny Molskiej, żony 1-o v. Wojciecha Załuskowskiego, 2-o v. Jana Kierzyńskiego (I. Kal. 185/189 k. 40v). Już w r. 1744 był mężem Krystyny Kierzyńskiej, wdowy 1-o v. po Marcinie Doruchowskim, cześniku mielnickim (Rel. Kal. 125 s. 734), wspólnie z którą działał w 1752 r. (I. Kal. 196/198 k. 38). Kierzyńska nie była jego pierwszą żoną, był bowiem wcześniej, przed r. 1737 ożeniony z Katarzyną Wiewiorowską. Zawierał t. r. kontrakt z dziedzicem Łyczyna w p. kal. Mikołajem Broniewskim i jego żoną Jadwigą z Rokossowskim (ib. k. 104). Będziemy potem widzieć Łyczyn w rękach syna Józefa, może na mocy praw nabytych teraz przez ojca? Wspomniana wyżej Krystyna Kirzyńska, córka Andrzeja i Doroty Łętkowskiej, siostra zaś i jedyna spadkobierczyni zmarłego Jana, dziedzica Petryk w p. kal., zapisała 1753 r. sumę 2.000 zł Wojciechowi L-mu. synowi swego męża zrodzonemu z Wiewiorowskiej, pod imieniem Stanisława cystersowi sulejowskiemu (ib. k. 59). T. r. umarła (Rel. Kal. 152/153 s. 1164) i już w r. 1754 Józef ożenił się po raz trzeci z Dorotą Wieruszówną Niemojewska, córka Felicjana i Anny Wieniawskiej, której przed ślubem zapisał 5.000 zł (I. Kal. 196/198 k. 30). Z Kierzyńską dzieci nie miał, bowiem jako jej spadkobierczyni występowała w r. 1754 obok reszty swego rodzeństwa siostra jej Zofia, wdowa po Wojciechu Jezierskim. Zmarła nazwana przy tej okazji dziedziczką Petryk (ib. k. 110). W r. 1755 Józef uzyskał od spadkobierców Dobruchowskiego, pierwszego męża swej drugiej żony Kiedrzyńskiej, t. j. od jego sióstr, Elżbiety Niemojowskiej, Marianny Targowskiej, Barbary Chlebowskiej i od siostrzeńców jego Stawiskach i Baykowskiego oraz od Wojcickichrodzących się z Baykowskiej, zobowiązanie sprzedaży połowy Ociąża, Oswałdowa, Kręgas (?) i pustek Bab (ib. 206/208 k. 152). Jako "dziedzic wsi Ociąż i Petryki pozywamy był 1759 r. przez chorągiew Potockiego, starosty trembowelskiego (Rel. Kal. 171 s. 127). Józef po drugiej żonie zachował posesję połowy Ociąża, którą trzymał w l. 1753-1763 (ib. 152/153 s. 541; I. Kal. 204/205 k. 189). Zastawnym posesorem połowy Ociąża był ongiś wspomniany wyżej pierwszy mąż tej żony, Doruchowski (ib. 196/198 k. 58v). Dorota Niemojowska kwitowała 1763 r. swoją matkę z 2.000 zł na poczet swego posagu (ib. 204/205 k. 188). Józef umarł w r. 1764 lub 1765. W Nekrologu Bernardynów kaliskich data jego pogrzebu 11 IV 1764 (A. Bern. Kal., W. 46), wiele tam jednak zapisów błędnych. Dowiadujemy się skądinąd, że ( IX 1765 r. "dla starości i słabości swej" w Pilanowicach (?) dał plenipotencję synowi Józefowi (Rel. Kal. 185/186 s. 1218). Może ta data dzienna i miesięczna odnosi się do wcześniejszego roku? Z pierwszej żony, prócz wspomnianego wyżej zakonnika Wojciecha byli jeszcze inni synowie: Józef Wincenty i Maciej czyli Mateusz, z trzeciej córki Anna i Barbara. W imieniu wdowy i tych jej córek brat jej Antoni Niemojewski zawierał 1766 r. układ z jej pasierbem Józefem ( I. Kal. 206/208 k. 5). Panny Anna i Barbara już po śmierci matki w r. 1788 sumy przypadające im z testamentu ojca i należne po matce cedowały Ignacemu Wyganowskiemu, burgrabiemu grodzkiemu pyzdrskiemu (ib. 228 k. 186).
1. Józef Wincenty, syn Józefa, łowczego ostrzeszowskiego, i Wiewiórkowskiej, pozwany 1765 r. przez Aleksandra Ludwika Pretwitza, dziedzica połowy Ociąża, o bezprawne posiadanie drugiej połowy tej wsi, o krzywdy i bezprawia (Rel. Kal. 185/186 s. 1865). Otrzymał 1766 r. od siostry swego ojca Zofii, owdowiałej Michalczewskiej, jej części spadku po jej rodzicach, dziadach, pradziadach i prapradziadach (ib. 206/208 k. 75). W r. 1767 Wilkostowscy, prawnukowie i spadkobiercy Pawła Wilkostowskiego, dziedzica wsi Czermno, Wakijów, Honiatyczki, Worowice i części wsi Malice w p. grabowskim wojew. bełskiego, cedowali mu swe prawa do owych dóbr (ib. k. 43). Odstąpił t. r. od uczynionego w r. 1755 na rzecz ojca "nielegalnie" zobowiązania spadkobierców Doruchowskiego względem sprzedaży Ociąża, Oswałdowa, Kręgas (?) i pustek Bab (ib. k. 152). Niemniej w r. 1775 był dziedzicem połowy Ociąża będącej wtedy w zastawie Tomasza Wiewiórkowskiego, stolnika latyczowskiego, a dzierżawionej przez Marcina Bogdańskiego (ib. 214/216 k. 172, 258). Wiewiórkowski cedował potem swe prawa zastawne małżonkom Pągowskim, w rękach których znajdował się Ociąż w r. 1788 z wyjątkiem cząstki zastawionej Sebastianowi Głoskowskiemu (ib. 228 k. 180). Józef Wincenty nazwany dziedzicem części Ociąża jeszcze 1795 r. (LB Wysocko). Umarł mając lat 75 lat w Piwonicach 1 II 1812 r. (LM Ociąż). Wedle Bonieckiego, z żony Katarzyny Żułowskiej miał syna Józefa 1811 r.
2. Mateusz (Maciej), syn Józefa, łowczego ostrzeszowskiego, i Wiewiórkowskiej. Wraz z ojcem pozwany 1759 r. przez chorągiew Potockiego, starosty trembowelskiego (Rel. Kal. 171 s. 127) i t. r. pozwany przez Ludwika Wittana, którego w Stawiszynie wyzwał był na pojedynek (ib. 172/173 s. 1210). Ożeniony był po raz pierwszy z Rozalią Kawiecką, córką Mateusza, komornika ziemskiego sieradzkiego, i Agnieszka Niwskiej, za którą to żoną odebrał w 1760 r. na poczet posagu 10.000 zł i sumę ową zabezpieczył jej na wsiach Petryki, Ostrówek i Bartodzieje w p. kal. (I. Kal. 220 k. 412). Dziedzic Petryk, Bartodziei, Ostrówka i Łyczyna w p. kal., zapisał 1764 r. sumę 10.000 zł swej drugiej żonie Balbinie Godlewskiej, córce Stefana, łowczego inowrocławskiego, i Marianny Dąmbskiej (ib. k. 26). Oboje małżonkowie skwitowali 1767 r. jej brata Jakuba Godlewskiego, dziedzica Wieczyna, z 17.500 zł jej posagu z dóbr macierzystych (ib. 206/208 k. 74; Py. 158 k. 237). Balbina skwitowała 1775 r. swych braci Jakuba i Paschalisa Godlewskich, a Mateusz zapisał jednocześnie tej swej żonie 17.908, niewątpliwie odebranych od jej braci (I. Kal. 214/216 k. 116). Jako współspadkobierca Mikołaja Ligęzy, dziedzica zamku Bobrek, wspólnie z bratem Józefem zawierał 1785 r. umowę z Teofilą z Sułkowskich Wielopolską, starościną lanckorońską, która im za ich prawa do tego spadku zapisała sumę 52.000 zł (ib. 232 k. 199). Z bratem i siostrą Kobyłecką, roborował 1786 r. komplanację dotyczącą tego spadku z synem tej siostry, Józefem Kobyłeckim (ib. 226 k. 135). Dobra Petryki, Bartodzieje, Łyczyn, Ostrówek, wedle kontraktu z 26 V 1792 r., sprzedał t. r. Ignacemu Wyganowskiemu, sędziemu ziemskiemu kaliskiemu (ib. 232 k. 199). Balbina z Godlewskich żyła jeszcze w 1804 r. (LB Ociąż). Z pierwszej żony był syn Narcyz, z drugiej Józef i córka Felicjanna, występująca jako niezamężna 1804 r. (ib.). Przed 12 X 1812 r. wyszła ona za Konstantego Skotnickiego, a umarła mając lat 27, 21 XI 1813 r. (LM Ociąż).
Przeglądanie 694 pozycji zakresu Laborscy - Lisieccy.
13141516[17]18192021
