Przeglądanie 681 pozycji zakresu Obałkowscy - Orzelscy.
[1]
2345
Obałkowscy - Orzelscy
Obałkowscy h. Prawdzic, których gniazdem była wieś Obałki w pow. przedeckim. Jan, mąż Małgorzaty Skarzyńskiej, która w r. 1610 w imieniu własnym i siostry Anny części po rodzicach w Skrzynku Małym w pow. sieradzkim sprzedała za 325 zł. Jakubowi Przyrańskiemu (R. Kal. 1 k. 536). Stanisław (żyjący chyba jeszcze w r. 1622) i Katarzyna z Jabłkowskich (wtedy nie żyjąca) byli rodzicami synów: Jana, Jerzego i Stanisława, o których niżej, Bartłomieja i Andrzeja, obu nie źyjących już. w r. 1636, oraz córki Katarzyny, niezamężnej, nie żyjącej w r. 1622. Jan w r. 1607, na częściach Zakrzewa (Zakrzewka) w pow. koniń. oprawił 2.500 zł. posagu żonie Annie Budzisławskiej, córce śtanisława (I. Kal. 102 s. 1545). Jako spadkobierca matki i wspomnianej siostry Katarzyny kwitował w r. 1622 swą cioctkę Dorotę Jabłkowską, żonę Wojciecha Kłapkowskiego, z odebranych dwóch skrzyń pozostawionych w Jabłkowie (G. 76 k. 165v). Był ten Jan pisarzem ziemskim brzeskim kujawskim. Żona jego spadkobierczyni brata Wojciecha Budzisławskiego, kwitowana była w r. 1623 przez Marcina Skrzetuskiego z 200 złp, części sumy oryginalnej 400 złp. (ib. k. 240). Ona i siostra jej Ewa, żona Wojciecha Lubomęskiego, jako spadkobierczynie brata Wojciecha, intromitowane były w r. 1623 do Budzisławia (P. 152 k. 446v). Jan O. umarł między r. 1623 a 1625. Anna w r. 1625 wyszła 2-o v. za Marcjana Lisieckiego i w r. 1625 pozywała spadkobierców pierwszego swego męża, z którym niewątpliwie potomstwa nie miała (I. Kon. 44 k. 105, 256, 256). Swoją oprawę na Zakrzewie cedowała w r. 1636 Janowi Lubienieckiemu i Zofii z Wróblewskich (I. Kal. 102 s. 1545). Od brata swego pierwszego męża, Jerzego, i od bratanka trgo męża, Jana, syna zmarłego Stanisława, spadkobierców bezpotomnie pomarłych Bartłomieja i Andrzeja O-ch, kupiła t. r. za 3.000 złp. części Zakrzewka w p kon. (Z. T. P. 29 s. 361). Anna i jej drugi mąż żyli jeszcze w r. 1641. Sprzedała wtedy w grodzie przedeckim Zakrzewko wspomnianym ywyżej małżonkom Lubienieckim (I. Kon. 51 k. 280v).
Jadwiga, w r. 1630 żona Jerzego Postułowskiego. Jan, żyjący w r. 1622 (B.) i żona jego Jadwiga Gogolińska, już nie żyjąca w r. 1639, rodzice: Wojciecha, Zygmunta, Macieja, Reginy, Marianny, Teofili, Teresy i Jadwigi, którzy wraz z innymi spadkobiercami Mikołaja Gogolińskiego w r. 1639 pozywali Kościeleckich i Smoguleckich, posesorów Nierzuchówka i Nierzuchowa oraz części Krostkowa i Kosztalewa (?) w pow. nakiel. (P. 164 k. 193).
Anna, w r. 1736 żona Macieja Tczcińskiego w pow. sierdaz., oboje nie żyli w r. 1766. Jan, bezpotomny, nie żył już w r. 1742, jak też nie żył wtedy równierz Jerzy, mąż Łączyńskiej, córki ana, pisarza krakowskiego. Dla windykowania pozostałego po niej mienia ruchomego i nieruchomego Franciszka Mieszkowska, żona Jakuba Zajączka, mianowła wtedy plenipotentów (I. Kal. 178/180 s. 37).
Wojciech, syn zmarłego Franciszka i Konstancji z Piekarskich, ustanowił w r. 1782 plenipotentem swego brata Marcina (I. Kon. 82 k. 286)
Obarzankowscy, Obwarzankowscy, Owarzankowscy h. Radwan. Skąd wyszli, nie wiem. Zważywszy na brzemienie nazwiska, pochodzenie autentycznie szlacheckie dość wątpliwe. Nie znam wsi, od której nazwisko to dałoby się wywieźć, bo chyba trudno je łączyć z Obarzańcami na Rusi Haliskiej.
Katarzyna, w r. 1651 żona Jana Zimnickiego, dzierżawcy Gorzykowa w p. gnieżń.
Stanisław (Stanisław Wawrzyniec), syn Marcina (P. 1364 k. 21, 21v), nie żył już w r. 1672, kiedy wdowa po nim Elżbieta Jerzykowska, 2-o v. żona Andrzeja Kempskiego (Kepalskiego), zaś 3-o v. Wojciecha Proszyńskiego, pozywała wdowę Bogumiłę Wichrowską o sumę 800 złp. długu zapisanego w grodzie kruświckim (p. 199 k. 20v). Już nie żyła w r. 1695 (P. 1129 I k. 60). Syn Kazimierz.
Kazimierz, syn Stanisława i Jerzykowskiej, w r. 1681 "superintendent" Serafina Głębockiego, łowczego inowrocławskiego (I. Kon. 63 k. 276v). Mąż Teresy Wierzbińskiej, córki Jana i Zofii Cielmowskiej, uzyskał w r. 1684 od jej owdowiałej matki, dziedziczki Gurowa, zapis 1.000 zł. posagu (G. 88 k. 8v). T. r. od Macieja Szczycińskiego i Jadwigi z Gorzyńskich oboje z żoną wzięli w dzierżawę na trzy lata Gorynino (dziś Goranin), Sławęcino i Lubomyśle w p. gnieżn. (G. 88 k. 12v). Kazimierz kwitował w r. 1687 teściową z 200 złp. reszty z sumy posagowej 1.000 zł. (P. 1113 III k. 60v). Uzyskane od Adama Baranowskiego zobowiązanie sprzedania wsi Gostuń w p. gnieźń. scedował w r. 1698 Franciszkowi Bagińskiemu (G. 90 k. 180). Oboje z żoną w r. 1699 skwitowali jej matkę z 1.000 złp. (G. 90 k. 251v). Był ów Kazimierz niepiśmiennym, bo w r. 1701 podpisywał się "ręką trzymaną" (P. 1140 I k. 137). Ożenił się 2-o v. w r. 1705 z Barbarą Dydyńską, córką Michała i Doroty Kaczkowskiej, która t. r., już po ślubie, skwitowała go 21 II t. r., z zapisanej przed zawarciem małżeństwa sumy 2.000 złp. (G. 92 k. 51v, 53). W księgach parafii witkowskiej datę zawarcia tego małżeństwa w kaplicy wsi Małachowo Szymborowice podano na 10 II 1706 r. (LC Witkowo). Nie umiem tej sprzeczności wytłumaczyć. Kazimierz od Józefa Jerzykowskiego, syna Jana, pisarza grodzkiego kościańskiego, dostał w r. 1707 plenipotencję dla administrowania jego wsią Oborzyskimi w p. kość. (G. 92 k. 109v). Z ks. Sebastianem Kąsinowskim, przeorem trzemeszeńskim, i całym tamtejszym konwentem kwitował się w r. 1710 z zawartego w r. 1708 kontraktu o dzierżawę wsi Truskołom i Arcugowo w pow. gnieźn. (G. 93 k. 28). Oboje z żoną w r. 1711 wydzierżawili Małachowo Pańskie pod zakładem 500 zł na trzy lata małżonkom Tomaszowi Zielińskiemu i Marii Chamskiej (ib. k. 60v), a w r. 1714 przedłużyli im to na dalsze trzy lata (ib. k. 166v). Kazimierz od Antoniego Przysieckiego i Joanny z Zagajewskich, dziedziców Głogowca w pow. gnieźn., w r. 1713 wziął tę wieś w trzyletni zastaw pod zakładem 2.000 t.(ib. k. 15). Sumy należne od Antoniego Dydyńskiego, brata swej żony, w skutku zapisów z lat 1711-1714 wynoszące łącznie 1.740 złp, scedował w r. 1719 jego żonie Ludwice z Kaliszkowskich (G. 94 k. 44v). Nie żył już w r. 1725, a żona jak się zdaje, przeżyła go, a z całą pewnością żyła jeszcze 12 XII 1723 r. (G. 94 k. 381; LB Witkowo). Pozostało nader liczne potomstwo. Z pierwszej żony synowie: Maciej, Andrzej, Kazimierz, wspomniany w r. 1732, bezpotomny, nie żyjący już w r. 1746 (G. 98 k. 67), Marcin, Wojciech, Jan. Z drugiej żony synowie: Stanisław, o którym niżej, Kazimierz, ochrzcz. 10 IV 1709 r. (LB Witkowo), żyjący jeszcze 23 III 1725 r. (ib.; G. 94 k. 381), i wreszcie Adam, ochrzcz. 6 III 1718 r. (LB Witkowo), kancelista grodu poznańskiego, zmarły w r. 1740, pochowany u Franciszkanów poznańskich (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). z córek zrodzonych z Dydńskiej, Franciszka, chrzestna 23 III 1725 r. (LB Witkowo). Rozalia, ochrzcz. 1 IX 1715 r. (ib.), żyła jeszcze w r. 1725, Marianna, ochrzcz. 26 XI 1717 r. (ib.), zapewne już nie żyła w r 1725 Ewa wspomniana w r. 1725, chyba identyczna z Ewą, 19 II 1755 r. występującą jako żona Andrzeja Borka. Temu potomstwu zrodzonemu z Dydyńskiej wuj rodzony Antoni Dydyński w r. 1725 zapisł sumę 600 zł (G. 94 k. 381).
1. Maciej, syn Kazimierza i Wierzbińskiej, mąż Agnieszki Goconowskiej 1727 r. (Kośc. 162 k. 90), chrzestny 30 VIII 1760 r. (LB Św. Michał, Gn.), zaś 8 VI 1763 r. świadek (LC Św. Tr., Gn.). Oboje małżonkowie nie żyli już w r. 1775 (I. Kon. 81 k. 3). Synowie ich, Tomasz i Józef, córka Agnieszka, ur. w Gnieźnie, ochrzcz. 27 I 1756 r. (LB Św. Tr. Gn.), była w r. 1788 r. żoną Stanisława Gołębiewskiego , żyła jeszcze w r. 1796. Tomaszowi zapisał w r. 1745 Józef Mirucki sumę 2.000 złp, a zapis ten po jego śmierci brat i spadkobierca Józef scedował Wawrzyńcowi Iłowieckiemu (P. 1298 k. 142). Józef ten sumy pochodzące z komplanacji zawartej w r. 1773 z Antonim Gostyńskim, zastawnym posesorem Lenartowic, jak również ze skryptu Pawła Krzymuskiego z r. 1769 cedował w r. 1775 Józefowi Rudnickiemu (I. Kon. 81 k. 3). Nie mając własnego potomstwa przybrał w r. 1785 za swego spadkobiercę Walentego Salezego Jarnowskiego (G. 112 k. 31). Umarł w Gnieźnie 6 I 1787 r., pochowany na cmentarzu Św. Ducha, liczył lat ponad 60 (LM Św. Tr. Gn.).
2. Andrzej, syn Kazimierza i Wierzbińskiej, dostał od ojca w r. 1717 plenipotencję dla wydostania od Stanisława Otockiego kupionego odeń konia (G. 93 k. 330). W imieniu własnym oraz braci, Marcina i Wojciecha, 900 zł z sumy 2.000 zł zabezpieczonej na Gurowie a scedowanej im przez Władysława Wierzbińskiego, dziekana kolegiaty chockiej, cedował w r. 1746 małżonkom Wyganowskim (G. 98 k. 67). Żył jeszcze w r. 1754 (G. 98 k. 673), nie żył już 1785 r. (G. 112 k. 31). Z żony Marianny Bielskiej, nie żyjącej już w r. 1746 (I. Kal. 185/189 k. 135), pozostawił syna Ignacego, który w r. 1746 spisywał wzajemne dożywocie z żoną Marianną Wolską, córką Jana i Joanny Zajączkówny (I. Kal. 185/189 k. 135). Działając w imieniu ojca i stryja Marcina, części ich z sumy 2.000 złp po ojcu ich a swoim dziadzie Kazimierzu, zabezpieczone na Małachowie Pańskim cz. Kępem, scedował w r. 1754 wdowie Konstancji Chociszewskiej (G. 98 k. 673). Ignacy i Marianna żyli jeszcze w r. 1759, a może i w r. 1768 (ib. 193/194 k. 209v).
3. Kazimierz, syn Kazimierza i Wierzbińskiej, nie żył już w r. 1736, kiedy żona jego Marcjanna Gawłowska, która była 2-o v. za Antonim Ciesielskim, 3-o v. za Maciejem Borkowskim, idąc 4-o v. za Piotra Czyżewskiego scedowała mu sumę 2.000 złp, którą trzeciemu jej mężowi zapisał był Jan Taczanowski, dziedzic Paprotni (I. Kon. 77 k. 3v; Rel. Kal. 107 k. 205). Oboje Czyżewscy w r. 1737 zawierali z Taczanowskim kompromis względem dzierżawy Paprotni (I. Kon. 77 k. 74). Syn Kazimierza i Gawłowskiej, Maciej, jako spadkobierca stryjecznego brata Michała, dziedzica Kobylnik, odziedziczone po nim te wsi sprzedał w r. 1787 za 50.000 złp mężowi swej stryjecznej siostry, Marianny O-ej, Ignacemu Żelisławskiemu, majorowi artylerii wojsk. kor. (P. 1364 k. 21, 21v). Chrzestny 28 XII 1789 r. (LB Granowo). Swoje prawa spadkowe po Michale w r. 1790 cedował Anzelmowi Pomorskiemu (P. 1367 k. 635), mężowi swej innej stryjecznej siostry, też Marianny O-ej. T.r.20 IV od Antoniego Kąsinowskiego, dziedzica Sierakowa w p. pyzdr. wziął na trzy lata w zastaw ową wieś za sumę 30.000 złp (Py.163 k.837).
4. Marcin, syn Kazimierza i Wierzbińskiej, żył jeszcze w r. 1754 (G. 98 k. 673), nie żył już w r. 1788, nazwany wtedy cześnikiem bydgoskim. Z żony Anny Łączyńskiej miał syna Adama i córkę Mariannę, ur. ok. 1756 r., która najpierw, przed 12 VII 1787 r. zaślubiła Ignacego (Feliksa Ignacego) Żelisławskiego, majora artylerii kor., była wdową w latach 1791-1793, zaś 2-o v. przed 26 IX 1810 r. wyszła za N. Żeromskiego i umarła w Kępnie 27 II 1830 r. w 74-ym roku życia. Adam (Antoni Adam), syn Marcina i Łączyńskiej, kanonik kolegiaty łęczyckiej, prefekt szkół w Stanisławowie, wylegitymowany ze szlachectwa w sądzie grodzkim halickim (Poczet szlachty Galicji i Bukowiny). Dziekan Fary w Trębowli i proboszcz w Kopczyńcach w r. 1787 (LB Obrzycko). Jako współspadkobierca stryjecznego brata Michała, dziedzica Kobelnik, swoją część owych dóbr sprzedał 2 IV 1788 r. za 40.000 złp Ignacemu Żelisławskiemu i żonie jego a swej siostrze Mariannie (P. 1365 k. 572, 572v, 1375 k. 356). Kanonik katedralny kamieniecki, kwitował w r. 1793 siostrę Mariannę Żelisławską, jej synów i córkę (P. 1370 k. 171v).
5. Wojciech, syn Kazimierza i Wierzbińskiej, mąż Ludwiki Mańkowskiej, córki Kazimierza i Anny Grabińskiej, odebrał w r. 1732 od jej ojca sumę 6.000 złp posagu, który jej oprawił na połowie swych dóbr (P. 1232 k. 330v). Zmarł w Kobylnikach 16 III 1763 r., pochowany jako "dobrodziej" w Szamotułach u Reformatów (Sep. Ref. Szamot.). Jedyny syn Michał.
Michał, syn Wojciecha i Mańkowskiej, dziedzic Kobylnik z folwarkami Pączkowo i Zamłynie w p. pozn. (P. 1365 k. 572v). Od wdowy Franciszki z Radomickich Szołdrskiej, wojewodziny inowrocławskiej, w r. 1763 wziął w zastaw na trzy lata pod zakładem 62.000 złp klucz Łysiński, t.j. Łysiny, Lgin, Hetmanice, Nowawieś, część Tylewic oraz folwark Puterklicz w z. wschow. (Ws. 93 k. 186). Wydzierżawił w r. 1767 od Antoniego Niemojewskiego na rok Biezdrowo, Zakrzewo, Pierwoszewo, Popowo, Krzywołękę, Kobus p. pozn. (P. 1344 k. 149v). Plenipotent stryja Stanisława w r. 1781 (Kośc. 334 k. 31). Jako były posesor klucza Boguniewskiego, kwitował t. r. Stanisława Mycielskiego, starostę lubiatowskiego, z 261.408 zł z tytułu praw nabytych do dzierżawy i zastawu Boguniewa (Ws. 100 k. 151v). Spadek brali po nim stryj i bracia.
@tablica
6. Stanisław, syn Kazimierza i Dydyńskiej, wraz z bratem Adamem i siostrami, Franciszką, Rozalią i Ewą uzyskał w r. 1725 od rodzonego wuja Antoniego Dydyńskiego zapis 600 zł (G. 94 k. 381). Posesor Miłostowa, był mężem zaślubionej prze 10 IX 1752 r. Franciszki Urbanowskiej (LB Kwilcz). Dzierżawcą w r. 1755 Urbanowa (LB Opalenica). Posesor Trzcianki w latach 1758-1760 (LB,LM Brody), dzierżawca Goli w latach 1763-1770 (LB,LC Stary Gostyń; LB Kunowo). Pisał się "z Kadzi O-im" w r. 1781, kiedy wystawiał plenipotencję bratankowi Michałowi O-mu (Kośc. 334 k. 31). Znamy wieś Kadź w p. opoczyńskim, czyżby o nią tu chodziło? Umarł w r. 1786, pochowany 12 VIII w Szamotułach u Reformatów, a w zapisie sepulturalnym zaznaczono, iż był z Kobylnik (Sep. Ref. Szamotul.). Owdowiała Franciszka Urbanowska w r. 1790 dawała pleplenipotencje swojemu zięciowi, Anzelmowi Pomorskiemu (Kośc. 335 k. 294). Synowie Stanisława i Franciszki, Maciej (Maciej Ignacy), ur. w Urbanowie, ochrzcz. 28 I 1755 r. (LB Opalenica), zmarły w Trzciance 29 VIII 1760 r. (LM Brody), i Konstanty Józef, ur. w Trzciance, ochrzcz. 22 II 1758 r. (LB Brody). Z córek, Nepomucena wyszła w Goli 11 IX 1768 r. za Franciszka Kościelskiego, żyli oboje 21 VIII 1773 r., była wdową w r. 1790, a, jak się zdaje, żyła jeszcze 7 XI 1798 r. Marianna, ur. w Miłostowie, ochrzcz. 10 IX 1752 r. (LB Kwilcz), jeszcze niezamężna 15 VI 1769 r. (LB Podlesie Kośc.), była w r. 1787 żoną Anzelma Pomorskiego, umarła w Rosnowie 17 II 1814 r. Józefa Franciszka (Franciszka Józefa), ur. w Goli, ochrzcz. z wody 29 I 1763 r., z ceremonii 29 III 1764 (LB St.Gostyń.). Zob. tablice.
Wojciech, w r. 1775 mąż Katarzyny Zdziarskiej, córki Władysława i Katarzyny Bieganowskiej (G.102 k.105). Ludwika przed 27 III 1781 r. wyszła za Remigiana Cywińskiego. Elżbieta zaślubiła przed 10 XI 1794 r. (p.1791?) za Teofila Pomorskiego, dzierżawcę Latalic, potem dziedzica Gurowa. Syna jej podawała w r. 1796 do chrztu Agnieszka z O-ch Gołębiowska (zob.wyżej), co zdawałoby się wskazywać na bliskie pokrewieństwo. Umarła w r. 1803, pochowana w Gnieźnie 24 VI, miała lat 40. Joanna wyszła przed 2 III 1802 r. za Franciszka Potrykowskiego, żyła jeszcze 29 VII 1806 r.
Obczyński "ur." Antoni zaślubił 26 I 1778 r. Mechtyldę Jasińską (LC Mogilno).
Obermejer Marianna, w r. 1785 żona Wojciecha Woińskiego (G. 112 k. 23).
Obermut Stanisław z Chrostowa, też ze Skarszewa, z Winiar, podczaszy kaliski w latach 1428-1440 (Gąsior.; P. 1378 k. 185).
Przeglądanie 681 pozycji zakresu Obałkowscy - Orzelscy.
[1]2345
