Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
772773774775[776]777778779780
Orzelscy - Ożegowscy
Piotr, syn Hieronima i Marianny Kojarskiej, żyjącej jako wdowa w r. 1744, mąż Petronelli, z Irzykowa, chrzestni 30 XI 1731 r. (LB Ostrowite) i znów 25 II 1736 r. (LB Pobiedziska). Ona chrzestna 23 VII 1743 r. (ib.). Wzajemne dożywocie spisywali w r. 1741 (P. 1264 k. 132). Może to ten sam Piotr, dzierżawca miasta Kostrzynia, umarł w r. 1744, pochowany 20 V u Reformatów w Poznaniu (Sep. Ref. Pozn.). Petronella, z Rudy, chrzestna 16 X 1744 i 14 II 1746 r. (LB Rogoźno). Chyba identyczna z żoną Piotra. Była wdową już w r. 1744, kiedy zawierała komplanację z siostrami męża, Zofią, żoną Mateusza Garlickiego, i Łucją, żoną Piotra Luborackiego (P. 1276 k. 29v).
Stefan, dziedzic wsi Cielce, zmarł między r. 1732 a 1736. Wdowa po nim, Marcjanna (Marianna?) Starzyńska (Starzeńska), była już w r. 1736 2-o v. żoną Marcina O-go (I. Kal. 171/173), ale w r. 1740 mowa o niej jako o wdowie po Stefanie O-im zaś 2-o v. żonie Andrzeja Koczańskiego (ib. 177 s. 295). Był więc ów Koczański jej trzecim mężem. Synowie Stefana i jej: Stanisław, Antoni, Ludwik i Tomasz. W ich imieniu ojczym Marcin O. kwitował w r. 1736 małżonków Andrzeja Kurcewskiego i Mariannę O-ą z winy banicji z racji nieuiszczenia sumy 7.500 zł, zapisanej w r. 1732 zmarłemu Stefanowi (ib. 171/173 s. 93). W imieniu tych synów matka w r. 1740 cedowała Antoniemu Osińskiemu 200 zł prowizji od sumy 1.000 zł, zapisanej w r. 1723 przez zmarłego Macieja Waliszewskiego (ib. 177 s. 295). Może jeden z tych synów, Antoni był identyczny z Antonim, mężem Marianny Pruszkowskiej, córki Andrzeja i Anny Morawskiej, która w r. 1754 uzyskała od Hieronima Modlibowskiego, dziedzica wsi Laskowiec, zapis 1.200 złp (I. Kon. 78 s. 824). Antoni od swego szwagra Kazimierza Pruszkowkiego w r. 1758 dostał poddaną z Łubna w p. sier. (ib. 79 k. 90v). Synowie Antoniego i Pruszkowskiej, Stanisław i Wojciech wspomniani w r. 1780 (I. Kal. 220 k. 147). Stanisławowi wuj rodzony Kazimierz Pruszkowski cedował w r. 1781 sumę 2.000 zł spadłą po swej babce, Katarzynie z Łubieńskich Pruszkowskiej (ib. 221 k. 353) z Ludwikiem, synem Stefana i Starzyńskiej, może identycny Ludwik, który w r. 1768 działał jako plenipotent Dobrogosta Bielskiego, zaś w r. 1774 jako plenipotent Macieja Wierusz Bielskiego (ib. 214/216 k. 83; Ws. 94 k. 117v). I wreszcie Tomasz, syn Stefana i Starzyńskiej, może identyczny z Tomaszem, dziedzicem Morawek w p. sier., który w r. 1769 zapisał sumę 1.000 zł Mikołajowi Kromno Piotrowskiemu (I. Kal. 209/213 k. 51v). Od Teresy Jankowskiej, żony Pawła Rzepeckiego, posesorki części Morawek, uzyskał w r. 1772 cesję jej części z sumy zastawnej na Morawkach (ib. 209/213 k. 46v). Jako posesor części tej wsi, zawierał w r. 1774 komplanację z Marianną, żoną Mikołaja Gajewskiego, Dorotą, żoną Wojciecha Biernackiego, i nieletnią Agatą, siostrami rodzonymi Balickimi, oraz z Teklą z Jankowskich Rzepecką (ib. 214/216 k. 202v). Może identyczny z Tomaszem, posesorem Morawek, Tomasz, burgrabia sieradzki, w r. 1792 mąż Brygidy Zabłockiej, córki Macieja, wojskiego sieradzkiego, i Barbary Kowalskiej, Która to Brygida była wdową 1-o v. po Walentym Żeromskim, komorniku granicznym sieradzkim (ib. 232 k. 106v).
N. Otocki, mąż Marianny Tymienieckiej, chrzestnej 21 II 1746 r. (LB Jankowo). Marcin, nie żyjący już w r. 1763, ojciec Marianny, wtedy żony Ignacego Wolskiego, dziedzica Tomisławic w p. sier. (ib. 204/205 k. 117). Antoni, mąż Eleonory Motowiczówny, która jako współspadkobierczyni brata Kaspra Motowicza, posesora Branna, zawierała w r. 1777 komplanację z owdowiałą bratową, Teresą z Krąkowskich (I. Kon. 81 k. 154). Antoni, bezpotomny, nie żył już w r. 1779, a Eleonora zawierała wtedy układ z bratankiem i spadkobiercą jej męża Antonim, synem Rocha i Barbary Bielińskiej. Bratanek ten w imieniu swoim i sióstr swych, Eufrozyny i Marianny, skwitował wówczas tę wdowę po stryju (I. Kon. 82 k. 87). Eleonora, już 2-o v. żona Antoniego Łosińskiego, zrzekła się w r. 1780 pretensji do mienia pierwszego męża (ib. k. 155). Antoni, spadkobierca stryja Antoniego, działał w r. 1781 w imieniu własnym i siostry Eufrozyny, wtedy już wdowy po Krzemieniewskim (I. Kal. 221 k. 228v). Jego druga siostra Marianna, może identyczna z Marianną, w r. 1781 żoną Macieja Świątkowskiego (P. 1358 k. 8v).
Seweryn, ekonom w Lewkowie, chrzestny 12 XII 1779 r. (LB Lewków). Może ten sam Seweryn żenił się 22 VI 1785 r. z Teklą Anielą Żołądkowską, córką wdowy Marianny z Wysockich Żołądkowskiej, posesorki Unii (LC Staw). Ten, czy inny Seweryn, z Pacanowic, wraz z żoną Marianną, chrzestni 11 IV 1796 r. (LB Czermin). Chryzostom nie żył już w r. 1782, kiedy wdowa Ewa Koźmińska działała (I. Kon. 82 k. 291).
"Szl." Józef, kucharz w Koninku, mąż Marianny, rodzice Joanny, zmarłej 3 XI 1806 r. w wieku pięciu lat (LM Pniewy). Marianna, posesorka Żernik, chrzestna 13 V 1802 r. (LB Września). Andrzej umarł w Korzkwach 9 XI 1804 r., mając lat 11 (LM Czermin). Panna Faustyna, siostrzenica (sororissa?) Franciszki z Lisieckich Wichlińskiej, chrzestna 14 VII 1817 r. (LB Skrzebowo). Justyna, panna z Leziony, wyszła 21 XI 1819 r. za Jana Nepomucena Lisieckiego, ze Skrzebowa (LC Gostyczyna), potem w r. 1823 dzierżawcę Raszkowa (LB Raszków). Panna Marianna, z Leziony, zapewne siostra poprzedniej, chrzestna 11 X 1819 r. (LB Ołobok). Marianna, 2-o v. żona (Leona?) Skotnickiego, chrzestna 26 IX 1820 r. (LB Skrzebowo). Marcin, świadek 26 VI 1817 r. (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Tomasz, dziedzic Lussowa, i żona jego Felicjanna, chrzestni 26 XI 1837 r. i 16 X 1845 r. Ich córka Helena Aniela, ur. w Lussowie 29 IV 1840 r. (Dupl. LB Lussowo). Pelagia wyszła przed r. 1839 (?) za Józefa Zaborowskiego, dziedzica Trzebieni Starej.
Kazimierz, dziedzic Chwalibogowa, potem Gogolewa, mąż Józefy Gałczyńskiej, chrzestny 13 I 1848 r. (LB Września). Oboje umarli tego samego dnia, 6 II 1856 r., on w Gogolewie, mając lat 56, ona w Barlinie, mając lat 52. Dobra Chwalibogowo z folwarkiem Korzkwy i wsią Chwalibogówko, należące do Kazimierza i Józefa O-ch, "niewiadomych z miejsca pobytu" spadkobierców Piotra Wilkońskiego i Apolonii z Drwęskich, sprzedane zostały 4 VI 1861 r. na subhaście we Wrześni (Dz. P.). Synowie Kazimierza: Adolf, o którym niżej, Roman, zmarły w Poznaniu 1 X 1837 r., jako dziecko jednoroczne (LM Gogolewo). Z córek, Julia zaślubiła przed 27 VII 1849 r. Jerzego bar. Skarżyńskiego, posesora Chudzic. Józefa wyszła przed 19 IX 1850 r. za Klemensa Grabowskiego, dziedzica Pomorzanowic, umarła w Mikorzynie 20 X 1865 r. i tam pochowana, Waleria zaślubiła przed 30 X 1852 r. Telesfora Karczewskiego z Wyszakowa, umarła 26 XII 1911 r. w Miedzianowie, pochowana w Mądrem. Stefania wyszła mając lat 19, 19 VI 1856 r. za Antoniego Kaliksta Rymarkiewicza, dra med. (LC Gogolewo). Wreszcie Aniela, ur. ok. r. 1841 zaślubiła w Gogolewie 24 VII 1861 r. Kazimierza Wattę Skrzydlewskiego, dziedzica Woli i Mikorzyna, który zmarł 26 IV 1870 r.
1. Adolf, syn Kazimierza i Gałczyńskiej, ur. ok. r. 1825, dziedzic Gogolewa i Młodzikowa, zaślubił w kaplicy dworskiej w Ocieszynie 1 VII 1856 r. Teresę Watta Skrzydlewską, pannę 24-letnią (LC Objezierze), córkę Augusta, dziedzica Ocieszyna, i Józefy Czachurskiej, ur. 11 VII 1834 r. Umarł w Poznaniu 14 III 1869 r., mając lat 44 i jeden miesiąc, pochowany w Gogolewie (Dz. P.). Wdowa wyszła 2-o v. 26 XI 1870 r. za Romana O-go (LC Gogolewo) i umarła 8 IV 1921 r. (LM Św. Marcin. Pozn.). Synowie: Kazimierz, ur. w Gogolewie 10 VI 1858 r., Józef Władysław, ur. tamże 12 II 1861 r. (LB Gogolewo), Stanisław, o którym niżej, Władysław (Władysław Jan Nepomucen), ur. tamże 14 IV 1866 r. (ib.), utonął w Warcie w r. 1877, Adolf Józef, ur. 6 II 1869 r., zmarł w Gogolewie 1 VIII t. r. (ib.; LM Gogolewo). Z córek, Maria, ur. ok. r. 1856/1857, wyszła w Gogolewie 29 IX 1874 r. za Ignacego Szafarkiewicza, dziedzica Szczytnik, administratora Młodzikowa, umarła w Poznaniu 21 XII 1913 r., mając lat 56. Bronisława, ur. 30 IV 1859 r., wyszła za N. Wituskiego, umarła w Poznaniu 29 IX 1920 r. (LM Św. Marcin, Pozn). Zofia, ur. 3 XII 1862r. (LB Gogolewo). Teresa (Teresa Katarzyna), ur. 25 XI 1867 r. (ib.), niezamężna, umarła 22 IV 1919 r. (LM Św. Marcin, Pozn.).
Stanisław, syn Adolfa i Skrzydlewskiej, ur. w Gogolewie 8 XI 1864 r. (LB Gogolewo), zapewne identyczny ze Stanisławem, mężem Marii Sypniewskiej a ojcem Stanisława, ur. w r. 1897, zmarłego 28 IV 1898 r. jako dziecko 8-miesięczne, i Ireny, ur. 23 III 1893 r., wydanej w Poznaniu z Św. Marcina 23 III 1915 r. za Leona Śniegockiego, dra med., zmarłej w Poznaniu 17 I 1918 r. (LM Św. Marcin, Pozn.). Zob. tablicę.
@tablica
Władysław, z Pietrzykowa w Królestwie Pol., chrzestny 5 X 1863 r. (LB Mądre). Teresa, dziedziczka Nowca, chrzestna 28 XI 1869 r. (LB Dolsk), może ta sama, co cytowana wyżej Teresa ze Skrzydlewskich, żona Adolfa? Napoleon, właściciel Pietrzykowa, sędzia pokoju, zmarł w Pietrzykowie 18 IX 1870 r., pochowany w Szamarzewie (Dz. P.). Roman, ur. ok. r. 1836, zaślubił w Gogolewie 26 XI 1870 r. Teresę Watta Skrzydlewską, wdowę 1-o v. po Adolfie O-im (LC Gogolewo). Wziął w posiadanie Gogolewo, nazywany też niekiedy dziedzicem Gogolewa (np. 1874 r., LB Kunowo). Jego własne dobra, Zaborowo i Sroczewo z folwarkiem Józefowo w p. śrem. (601 ha) sąd śremski 13 XII 1874 r. podał na subhastę (Dz. P.). Leon i Franciszka, rodzice jedynaczki Marii, zmarłej w Jarochowie w Królestwie Pol. w p. łęczyckim 29 X 1894 r., w wieku lat 12 i 9 miesięcy (Dz. P.). Stanisław i Maria z Szymańskich, rodzice Marii Teresy, ur. 30 V 1895 r., która w Poznaniu 7 II 1922 r. wyszła za Bronisława Nostitz Tokarskiego (LC Św. Marcin, Pozn.). Oboje żyli jeszcze 6 XII 1832 r. (LB Św. Marcin, Pozn.). N. Otocka, zamężna Wantoch Rekowska, licząca lat 77, umarła w Warszawie 23 V 1916 r. (Dz. P.).
z Otoczny w p. gnieźn., Jadwiga, wdowa po Tomaszu z Otoczny, i jej siostra rodzona Katarzyna, wdowa po Stogniewie, bliższość ich spadła po rodzonym bracie Wojciechu we wsiach Czaple Golemowo w p. gnieźn. w r. 1469 sprzedały za 40 grz. Dziersławowi, dziedzicowi w Czaplach Golemowie (P. 1385 k. 45v). Jerzy, Mikołaj, Marcin, Stanisław, bracia z Otoczny, ok. r. 1513 (G. 259 k. 143).
Otorowscy z Otorowa w p. pozn. Uruski daje im herb Pomian, mieniąc jedną rodziną z Gnuszyńskimi, nie wiem na jakiej podstawie? Otorowo w r. 1284 należało do Nałęcza Tomisława z Szamotuł (KDW, nr 546). Wincenty O. świadkował w latach 1400 i 1406 (Ks. Z. P., nr 197, 2571). Pozywał on w r. 1408 Jachnę i jej dzieci, z Krzestkowic, Golęcina i Świeczyna (P. 3 k. 69). Jaram z Otorowa w r. 1426 zapisał 13 grz. Elżbiecie, wdowie po Wincentym z Otorowa (P. 8 k. 84). Niemierza O. świadczył w latach 1400 i 1406 (Ks. Z. P. 66, 2757). Dziersław z Otorowa świadczył w r. 1405 (ib. 2440).
Sędziwój, Mikołaj i Kiełcz, bracia z Otorowa, synowie ojca (może Wincentego?) nie żyjącego już w r. 1443 (P. 14 k. 170v). Z nich, Sędziwój z braćmi i Jan, bratanek ich, dziedzice Otorowa, byli w latach 1442 i 1443 pozywani przez Jana Szczepskiego (P. 14 k.137, 170v). Sędziwoja pozywała w r. 1452 bratowa Jadwiga Kiełczowa (P. 18 k. 100). Mikołaj, brat Sędziwoja i Kiełcza, dziedzic w Otorowie, na połowie Wielkiego Buszewa w p. pozn. w r. 1435 oprawił posag 70 grz. żonie Małgorzacie (P. 1378 k. 60v). Świadkował w r. 1437 za Piotra z Witkowic wobec bratanka jego, Marcina z Witkowic (P. 14 k. 16). Jemu i bratu Sędziwojowi w r. 1443 zeznali 12 grz. Florian niegdy z Witkowic i Jakub z Krzestkowic (P. 14 k. 177). Pisał się Mikołaj w r. 1443 z Buszewa, kiedy to wraz z braćmi był pozywany przez Gotarda z Przyborowa (P. 14 k. 228). Wraz z bratem Sędziwojem pozwany w r. 1448 przez brata Kiełcza (P. 17 k. 150v). Mikołaj Buszewski toczył w r. 1452 sprawę z bratankami, synami zmarłego Kiełcza (P. 18 k. 116) i t. r. pozywał Jana i Wincentego, braci niedzielnych z Otorowa (ib. k. 120). O tych braciach, synach Hieronima nie żyjącego już w r. 1448, wiemy jeszcze to, że wymienili z Kiełczem z Otorowa swe ojcowskie siedlisko w tej wsi w zamian za inne tam położone (P. 17 k. 1452). Mikołaj "Buszewski" był przodkiem Buszewskich (zob. Buszewscy).
Kiełcz z Otorowa, brat Sędziwoja i Mikołaja Buszewkiego, na połowie Otorowa i Świączyna w p. pozn. w r. 1435 oprawił posag 100 grz. żonie swej Jadwidze (P. 1378 k. 88v). Świadkował w r. 1437 Marcinowi z Witkowic za stryja jego Piotra (P. 14 k. 16). Wspólnie z braćmi pozywany był w r. 1443 przez Gotarda z Przyborowa (ib. k. 228), zaś w r. 1444 dokonano rozgraniczenia i usypano kopce między dziedzinami Kiełcza, jego braci i bratanka ich Jana z jednej strony, a Wierzchaczem, wsią Gotarda i jego córek z drugiej (P. 15 k. 17v). Żonie Jadwidze w r. 1445 ponowił oprawę 100 grz. posagu na połowie Otorowa i Świączyna (P. 1379 k. 119v). Pozywany w r. 1446 przez Jana i Mikołaja braci z Wąbiewa (P. 15 k. 155). Z bratem Sędziwojem i bratankiem Janem w r. 1447 zapisali bratu Mikołajowi Buszewskiemu czynsz od kapitału z Buszewa przeniesionego na Otorowo (P. 17 k. 21). Pozywany t. r. wraz z Janem Szczepskim przez Jana i Mikołaja braci z Wąbiewa (ib. k. 25v), zaś sam w r. 1448 pozywał swoich braci, Sędziwoja z Otorowa i Mikołaja z Buszewa (ib. k. 150v). Jadwiga, już niewątpliwie będąc wdową, w r. 1452 zawierała ugodę z Janem z Izdebna Izdbieńskim, stryjem Mikołaja Mroczka z Izdebna brata przyrodniego Jadwigi, córki Andrzeja Pietrskiego, siostrzeńca i siostrzenicy rodzonych Jadwigi z Otorowa (P. 18 k. 16, 116). Jadwiga t. r. pozywała mężowskiego brata Sędziwoja (ib. k. 100), zaś w r. 1459 Jana i Piotra, braci niedzielnych z Otorowa (ib. k. 257v), nie wiem czyich synów? Synami Kiełcza byli Jan i Wojciech.
I. Jan z Otorowa, O., syn Kiełcza. Miał w r. 1452 wraz z bratem Wojciechem płacić winę, bowiem nie stanęli obaj z pozwu Macieja niegdy Szołdrskiego i żony jego Anny (ib. k. 25). Jan wspólnie z żoną Jadwigą w r. 1462 pozywał Wojciecha Kąsinowskiego (P. 18 k. 279), ale czy to był Jan, syn Kiełcza? Pamiętajmy, iż występował nieco wcześniej Jan, jego stryjeczny brat, wyżej zaś wspomniałem pod r. 1459 o braciach Janie i Piotrze. Nie można więc mieć tu pewności którego z tych Janów żoną była Jadwiga. Janowi i jego bratu Wojciechowi w r. 1480 Piotr Słopanowski, Wojciech z Krzestkowic i Mikołaj z Trzcianki za ks. Piotra, plebana w Witomyślu, i brata jego Jakuba z Wielkiego Buszewa, iż będą z nimi żyć w pokoju (P. 855 k. 108v). Obaj ci niedzielni bracia na całych częściach Otorowa i Świączyna w r. 1481 sprzedali 2 grz. rocznego czynszu za 29 grz. ks. Wojciechowi Bielawskiemu, altaryście we Lwówku (P. 1386 k. 138v). Na połowie części w Otorowie w r. 1482 oprawił żonie Jadwidze posag 100 grz. (ib. k. 156v). I tu ponawiam to samo zastrzeżenie, które robiłem pod r. 1462. Jan, w r. 1485 wciąż jeszcze niedzielny z bratem Wojciechem (P. 855 k. 181), w przeprowadzonych w r. 1486 działach z nim, wziął pięć łanów, karczmę i dwa ogrody w Otorowie (P. 1387 k. 55). Na części dziedziczonej w tej wsi w 1487 r. oprawił 100 grz. posagu trzeciej żonie nie nazwanej z imienia (ib. k. 66v). Ów posag "trzeciej żony" Jana odziedziczyła po niej z czasem, jako po ciotce, Anna Bydkowska (Krzestkowska), żona Wincentego O-go, a 2-o v. Salomona Staruchowskiego (P. 1395 k. 123). Od Piotra Krzestkowskiego Jan w r. 1487 kupił za 100 grz. część w Krzestkowicach p. pozn. (ib.). Synem Jana był Wojciech, który od rodzonego stryja Wojciecha w r. 1502 uzyskał zobowiązanie uiszczenia corocznie pięciu wiardunków z ojczystego łanu zw. "Na Świączynie" (P. 859 k. 245v). Wojciech ów był zapewne identyczny z Wojciechem "Wielkim" O-im, bratem przyrodnim (z jednego ojca a z innej matki) Anny O-ej. Owi brat i siostra nie żyli już w r. 1530, kiedy Piotr i Jerzy, bracia Buszewszy (może wnukowie Mikołaja?), wraz z rodzonym bratankiem Wawrzyńcem, połowę dworu i ogrodu w Otorowie po tej Annie, ich "siostrze ze stryja rodzonej" (!), sprzedali za 30 grz. Stanisławowi O-mu (P. 1393 k. 351v).
II. Wojciech z Otorowa, O., syn Kiełcza, występował wraz z bratem w r. 1452 (P. 18 k. 25), niedzielny z nim jeszcze w r. 1485 (P. 855 k. 181). Z dokonanych w r. 1486 działów wziął w Otorowie cztery osiadłe łany, karczmę, ostrów, dwa ogrody, folwark z łąką i polem oraz połowę dworu (P. 1387 k. 54v). Miał w r. 1497 sprawę z Małgorzatą i Jadwigą, córkami zmarłego Mikołaja Prusimskiego, podsędka ziemskiego poznańskiego (P. 856 k. 243v). Od Piotra i Jerzego, braci Buszewskich, i ich bratanka Wawrzyńca, w r. 1530 kupił za 30 grz. połowę dworu i ogrodu w Otorowie (P. 1393 k. 351v). Żył jeszcze w r. 1503 (P. 1389 k. 249v), nie żył już w r. 1506. Żenił się dwa razy. Z pierwszej żony Katarzyny, która wniosła 50 grz., byli synowie, Hieronim, pleban w Otorowie w r. 1506, i Wincenty, oraz córka Dorota, w r. 1506 niezamężna, w r. 1508 żona Jana Niemierzyckiego, nie żyjąca już w r. 1546. Druga żona Wojciecha, Małgorzata wniosła 40 zł węg. posagu i była matką synów: Stanisława, Piotra i Mikołaja. Potomstwo Wojciecha w r.1506 dokonało podziału Otorowa (P. 862 k. 115). Zapewne identyczny ze wpomnianym wyżej Hieronimem był Hieronim O. (świecki!), który w r. 1497 od Sędziwoja Przystanowskiego kupił wyderkafem za 12 grz. łan osiadły w Krzestkowicach (P. 1383 k. 148). Piotr występował od r. 1506. Części w Otorowie i Krzestkowicach w r. 1517 sprzedał za 80 grz. bratu rodzonemu Stanisławowi (P. 1392 k. 111v). Mikołaj, występujący w latach 1506-1514, bezpotomny, nie żył już w r. 1521 (P. 866 k. 64, 1391 k. 51v).
I) Wincenty O., syn Wojciecha i Katarzyny, pozwany był w r. 1503 przez Dziersława Roswarowskiego (Rostworowskiego) i jego kmiecia z Wielkiego Lulina (P. 861 k. 48v). Od brata Stanisława, działającego też w imieniu braci Piotra i Mikołaja, uzyskał w r. 1508 zobowiązanie iż w ciągu trzech lat sprzeda bratu wyderkafem za 25 grz. część w Krzestkowicach (P. 863 k. 141v). Na połowie połowy Otorowa i Krzestkowic uzyskanych z działów braterskich oprawił w r. 1508 posag 70 grz. żonie Annie, córce Piotra Krzestkowskiego (P. 786 s. 68), cz. Biskowskiego. Stryj 1512 r. córek Sędziwoja Przystanowskiego (P. 865 k. 213). Od braci przyrodnich, Stanisława i Piotra O-ch, uzyskał w r. 1514 zobowiązanie (dane też w imieniu brata Mikołaja) sprzedania wyderkafem za 25 grz. części Krzestkowic p. pozn. (P. 866 k. 64). Od brata Stanisława w r. 1521 nabył część Krzestkowic, dając w zamian dwa łany puste i karczmę w Otorowie (P. 1391 k. 50v), a od tego brata nabył za 20 grz. te części w Otorowie i Krzestkowicach, które spadły po śmierci brata Mikołaja, dając jednocześnie temu bratu części w Otorowie z dopłatą 10 grz. w zamian za części w Krzestkowicach (ib. k. 51v). Żona Anna, nazwana teraz córką Piotra Bidkowskiego, w r. 1521 skwitowała swych rodzonych braci, Dobrogosta, Jana, Mikołaja i Andrzeja Krzestkowskich, z dóbr po rodzicach w Myszkowie, Krzestkowicach i Przestankach (P. 867 k. 494). Skwitowała w r. 1530 męża z 70 grz. posagu oprawionego na częściach Otorowa i Krzestkowic (P. 871 k. 658v). Na połowie części w Świączynie, Otorowie, Krzestkowicach t. r. oprawił 100 kop gr. posagu żonie Annie Bidkowskiej (!), zaś części w tych wsiach, wolne od oprawy, dał jej w dożywocie (P. 1393 k. 355). Wspólnie z nią części w Krzestkowicach t. r. sorzedał za 70 grz. Janowi Wielżyńskiemu (ib. k. 360v). Występował w r. 1533 jako stryj nieletniej Anny, córki zmarłego Piotra Buszewskiego, dziedziczki części w Buszewie, Otorowie, Słopanowie i Oporowie (ib.k. 609v). Nie żył już w r. 1534 (P. 886 k. 315, 1391 k. 93v). Owdowiała Anna, w r. 1544 2-o v. żona Salomona Staruchowskiego występowała wtedy jako spadkobierczyni posagu 100 zł po swej ciotce, a trzeciej żonie Jana O-go, stryja swego pierwszego męża (P. 1395 k. 123). Kwitowała w r. 1547 Stanisława O-go "Mądla" z 5 grz. i jednego wierdunku z dzierżawy oprawy jej na Otorowie i Świączynie (P. 886 k. 315).
II) Stanisław, zwany niekiedy "Mądel" (Mandel) (P. 884 k. 363), syn Wojciecha i Małgorzaty, wspomiany, jak już wiemy, w r. 1506. Ręczył w r. 1508 za siebie i swych braci, Piotra i Mikołaja, bratu Wincentemu, iż w ciągu trzech lat sprzeda mu wyderkafem za 25 grz. swoje i braci części w Krzestkowicach (P. 863 k. 141v). Takież zobowiązanie za siebie i braci dał Wincentemu i w r. 1514 (P. 866 k. 64). Mąż Apolonii Rakojeckiej, córki Macieja, w r. 1515 ręczył za nią Janowi Rakojeckiemu, iż sprzeda mu ona za 40 grz. swoją część w Sławnie p. pozn. (ib. k. 264v). Tej żonie t. r. oprawił na połowie części w Otorowie 60 grz. posagu (P. 1392 k. 52v). Od brata Piotra w r. 1517 kupił za 80 grz. części w Otorowie i Krzestkowicach (ib. k. 111v). Występował t. r. jako stryj Katarzyny, żony Sędziwoja Przetockiego (P. 866 k. 392v). Bratu Piotrowi w r. 1517 zapisał dług 22 i pół grz., a był przezeń skwitowany z 20 zł węg. na poczet sumy 60 zł węg. rezygnowanej na połowie wsi pustej Szczepy (ib. k. 399). Część w Krzestkowicach w r. 1521 dał bratu Wincentemu w zamian za dwa łany puste, karczmę w Otorowie i dopłatę 10 grz. (P. 1391 k. 50v). Części w Otorowie i Krzestkowicach, odziedziczone po zmarłym bracie Mikołaju, sprzedał w r. 1521 za 20 grz. bratu Wincentemu, biorąc jednocześnie od niego część w Otorowie i dopłatę 10 grz. w zamian za część w Krzestkowicach (P. 1391 k. 51v). Swoją część Krzestkowic, którą po śmierci brata Wincentego z prawa bliższości wykupił z rąk Jana Wielżyńskiego, w r. 1534 sprzedał (wyderkafem?) za 300 zł węg. Andrzejowi Jaktorowskiemu, dziedzicowi w Jankowicach (P. 1391 k. 93v). Części w Krzestkowicach w r. 1547 sprzedał wyderkafem za 300 zł Janowi Wielżyńskiemu (P. 1395 k. 350v). Dwa łany puste w Otorowie, "Nogajewski" i "Stachowski" w r. 1553 sprzedał wyderkafem za 206 zł Wincentemu Buszewskiemu (P. 894 k. 200, 1396 k. 78). Nie żył już w r. 1555 (P. 896 k. 866). Synowie: Andrzej, Jerzy i Tomasz. Córka Zofia, która pozywała w r. 1575 swego brata Tomasza i bratanków, synów Andrzeja, o wydzielenie jej posagowej części w Otorowie, dostała zaś od brata część w folwarku Gaj, za dworem zmarłego brata Jerzego (P. 926 k. 578). Części rodzicielskie w Otorowie w r. 1583 dała Franciszkowi Gorajskiemu, który zaspokoił ją był z części dóbr po bracie Jerzym (P. 1399 k. 214v). Nie żyła już w r. 1590 (P. 953 k. 509). Spośród synów, Jerzy, wspomniany w r. 1555 (P. 896 k. 866), dostał w r. 1563 od brata Andrzeja część Krzestkowic (P. 1397 k. 235v). Inną część tejże wsi w r. 1571 dostał od brata Tomasza (P. 1398 k. 166). Bezpotomny, nie żył już w r. 1575, a spadek po nim brali bratankowie, synowie Andrzeja (P. 926 k. 67). Franciszek Grabski, wierzyciel zmarłego i nabywca praw do innych wierzycieli, uzyskał w r. 1581 intromisję do jego dóbr w Otorowie, Świączynie i Krzestkowicach (P. 936 k. 304). Tomasz, wspomniany obok braci w r. 1555, skwitowany w r. 1572 przez Katarzynę Słupską, żonę Wawrzyńca Pląskowskiego, z 17 grz. długu zapisanego na sołectwie wsi Słupia w kluczu bukowskim (P. 920 k. 162). Części w Otorowie i Świączynie w r. 1590 sprzedał za 2.000 zł Jakubowi Buszewskiemu (P. 1400 k. 549). Bezpotomny, nie żył już w r. 1610 (P. 984 ki. 467). Może córką Stanisława była Anna O-a, w latach 1553-1564 żona Jana Łosińskiego "Ciosny", wdowa w latach 1569-1578.
Andrzej, syn Stanisława i Rakojeckiej, w r. 1555 skwitowany z 208 zł przez Marcina Pietrskiego (P. 896 k. 866). Na połowie części w Otorowie w r. 1557 oprawił posag 200 zł żonie Zofii Książyńskiej (Książnickiej) z ziemi krakowskiej (P. 896 k. 480v). Całe swe części w Otorowie w r. 1562 sprzedał wyderkafem za 800 zł Łukaszowi Chraplewskiemu (P. 1397 k. 137). Jako dzierżawca plebani w Pogorzeli p. pyzdr., w imieniu swego syna, a tamtejszego proboszcza t. r. kwitował Macieja Komorowskiego z dziesięciny (P. 904 k. 525). Łukaszowi Chraplewskiemu w r. 1562 sprzedał wyderkafem za 800 zł części Otorowa (P. 904 k. 284). Część w Krzestkowicach, należną mu obok braci, dał w r. 1563 bratu Jerzemu (P. 1397 k. 235v). Rotmistrz piechoty na wyprawie moskiewskiej dla żony i zrodzonych z nią dzieci w r. 1563 mianował opiekunów (Py. 179 k. 247). Nie żył już w r. 1565 (P. 1397 k. 436a). Synowie: Marcin, Piotr, Wojciech, Jerzy i Jan. Z nich, Wojciech wspomniany w r. 1567 (P. 911 k. 516) i 1568 (P. 1397 k. 735v).
(I) Marcin, syn Andrzeja i Książyńskiej, proboszcz w Pogorzeli w r. 1562 (P. 904 k. 525). Wspólnie z braćmi w r. 1567 uzyskał od Baltazara Gorzyckiego zapis 160 złp długu. Już wtedy, jak zresztą i potem, występował bez cech duchownego (P. 911 k. 516). Jego i braci, jako spadkobierców stryja Jerzego, pozywał w r. 1575 Krzysztof Niemieczkowski, komisarz województw wielkopolskich (P. 926 k. 67). Wraz z bratem Jerzym części w Otorowie w r. 1576 dał bratu Piotrowi (P. 1398 k. 664v). Wspólnie z braćmi w r. 1584 skwitowany z 60 grz. przez Stanisława Urbanowskiego (Kośc. 264 k. 381v). Od braci swych, Piotra i Jana, w r. 1585 dostał ich części po ojcu w Otorowie, zaś od Piotra również i tę część, którą nabył od brata Jerzego (P. 1399 j. 492v). Współspadkobierca ciotki Zofii O-ej, kwitował w r. 1592 z tego spadku Melchiora Jaskóleckiego (I. Kal. 59 s. 300). Pokojowiec królewski, prawa posiadane za przywilejem królewskim do części wsi Borkowo w p. kal. cedował w r. 1592 Krzysztofowi Szyszkowskiemu (I. Kal. 59 s. 1205). Żył chyba jeszcze w r. 1598 (P. 968 k. 1063).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
772773774775[776]777778779780
