Przeglądanie 654 pozycji zakresu Miaskowscy - Mierzewscy.
[1]
2345
Miaskowscy - Mierzewscy
które przypadną mu z działów braterskich, oprawić 400(?) zł. posagu (Kośc. 235 k. 335). Oprawy tej dokonał 1551 r. (ib. 345 k. 217v), a w r. 1553 wyznaczył tę żonę opiekunką ich dzieci, przydając jej swego stryjecznego brata Macieja M-go, Macieja Zakrzewskiego i Macieja Daleszyńskiego (P. 1396 k. 130). Nie żyła już wr. 1559, kiedy pozywał zrodzone z niej swoje córki, Katarzynę, Annę i Małgorzatę, oraz ich wujów, Macieja i Andrzeja Daleszyńskich, żądając przedłożenia listu oprawnego na 400 zł. danego przez siebię ich matce (P. 901 k. 341v). T. r. żoną Jerzego była już Małgorzata Korzbokówna Łącka, córka Wincentego, wdowa 1-o v. po Michale Granowskim (Kośc. 238 k. 232v). Tego też roku na połowie swych części w Gębicach, Krzekotowicach i w pustce Szarpatkach oprawił jej 800 zł. posagu (P. 1396 k. 730). Tej żonie zlecił w r. 1561 opiekę nad wymienionymi wyżej córkami z pierwszego małżeństwa i nad Dorotą, urodzoną już z niej, przydając jej swych braci stryjecznych, Jerzego i Jana M-ch z Pomykowa (Kośc. 346 k. 41v). Będąc już wdową, w r. 1566 intromitowana do tej opieki (ib. 244 k. 60) co zdawałoby się wskazywać na to, iż Jerzy umarł krótko przedtym. Od Wojciecha Wilkońskiego nabyła w r. 1570 za 1.000 zł. węg. jego części w Wilkonicach (P. 1398 k. 119). Z małżeństwa z nią miał Jerzy M. synów Seweryna i Adriana oraz wspomnianą już córkę, Dorotę, żonę Jana Ossowskiego, zmarłego w r. 1598 lub 1599, która sama umarła w r. 1608 lub 1609. Z wymienionych pod r. 1559 córek z pierwszej żony, o Katarzynie nie wiem nic więcej, Anna była w latach 1595-1622 żoną Łukasza Bułakowskiego cz. Pogorzelskiego, Małgorzata w latach 1580-1588 żona Erazma Gołaskiego cz. Bojanowskiego z Gołaszyna, występowała jako wdowa po nim w latach 1600-1610.
(A) Seweryn, syn Jana i Łąckiej, nieletni w r. 1567 (Kośc. 246 k. 133), pozostawał wraz z bratem Adrianem pod opieką matki, Jana M-go z Pomykowa i Mikołaja Głogińskiego. Opiekunowie ci, Głogiński i M-i dobra swych pupilów, Gębice, Krzekotowice, Wilkonice Wielkie oraz pustki Szarpatki i Pasierbice w r. 1575 wydzierżawili na trzy lata małżonkom Maciejowi i Barbarze z Chraplewskich Kromolickim (P. 926 k. 291), a w r. 1579 stryj Jan M. skwitował Kromolickiego z 200 zł. z tej dzierżawy (P. 933 k. 134v). Obaj bracia w r. 1580 zostali skwitowani przez siostrę Małgorzatę zamężną Bojanowską z dóbr po rodzicach (P. 935 k. 213v). Sami w r. 1582 skwitowali z opieki, sprawowanej nad nimi przez zmarłego już stryja Jana M-go z Pomykowa, jego synów (P. 939 k. 116). Z dokonanego w r. 1584 działu z bratem dostały się Sewerynowi wszystkie części w Wikonicach Wielkich, połowa chróstów zwanych Nakieł, połowa folwarku i połowa lasu na Szarpatkach, wreszcie wszystkie części w Krzekotowicach (P. 942 k. 509). Te dobra, to jego części w Wikonicach Wielkich, Krzekotowicach, pustkach Szarpatkach i Pasierbicach oraz część chróstów zwanych Wierzchowiska w Gębicach sprzedał wyderkafem w r. 1592 za 3.500 złp. bratu Adrianowi (P. 1400 k. 881), a w 1594 r. sprzedał mu je wieczyście za 5.000 złp., wyłączając tylko niektórych poddanych (Kośc. 347 k. 126v). Dostał w r. 1595 od tego brata dożywonie użytkowanie Pasierbic (Ws. 203 k. 107v). Wespół z bratem skwitowany w r. 1595 r. przez siostrę Annę zamężną Bułakowską z dóbr po rodzicach (P. 964 k. 136v). Żył jeszcze w 1596 r., kiedy to poddanego z Gębic dał Piotrowi Piotrowskiemu (Ws. 204 k. 1v), nie żył już w r. 1601 (Kośc. 281 k. 199v). Jeszcze przed ślubem, w r. 1584, przyszłej swej żonie Annie z Goreczek Szczurskiej córce Macieja, oprawił na połowie swych części w Wilkonicach Wielkich, Krzekotowicach, oraz w pustkach Szarpatkach i Pasierbach posag 1.200 złp. (P. 1399 k. 321; Kośc. 284 k. 265v). Zaślubił ją krótko po 29/VI. t. r. (P. 943 k. 26). Anna, będąc już wdową, w r. 1604 zapisała 600 zł. gotowizną i 100 zł. w wyprawie przyszłemu zięciowi Żarczyńskiemu w posagu za córką Zofią. Jednocześnie otrzymała zobowiązanie od owdowiałej Doroty Krajewskiej, iż jej syn Wojciech Krajewski oprawi 700 zł. posagu przyszłej swej żonie Dorocie, także córce Seweryna M-go i Anny z Szczurskich (Ws. 21 k. 18v, 19). Żyła jeszcze w r. 1618, kiedy to otrzymała zapis 1.500 zł. długu od zięcia Żarczyńskiego (P. 1000 k. 280v) i została skwitowana przez Jana Gwiazdowskiego, męża trzeciej swej córki Anny, z 800 zł. posagu (ib. k. 545). Z tych trzech córek, Zofia była w latach 1604-1617 żoną Jakuba Żarczyńskiego, Dorota, w r. 1604 żona Jakuba Krajewskiego, Anna, w r. 1618 za Janem Gwiazdowskim, jako wdowa po nim występowała w r. 1640, nie żyła już 1660 r.
1. Adam, syn Seweryna i Szczurskiej, wespół z bratem Janem skwitowany w r. 1601 przez Jakuba Szczurskiego ze 100 złp. (Kośc. 281 k. 199v). Z działu z bratem wziął w 1624 r. części wsi Czarnotki, Ociosna i Kępa w p. pyzdr., oszacowane na 8.000 zł. (P. 1414 k. 983v). Od Anny z Brodowa, wdowy po Wojciechu Zieleńskim, sekretarzu J.Kr.Mci, kupił w r. 1625 za 10.100 złp. Wyszakowo i pustkę Biernatki w p. pyzdr. (P. 1415 k. 55v), a 1626 r. sprzedał te dobra za 10.800 złp. Łukaszowi Pigłowskiemu (ib. k. 475). Części Czarnotek, Ociosny i Kępy zrazu w r. 1626 sprzedał wyderkafem za 4.000 złp. Andrzejowi Rydzyńskiemu (ib. k. 452), a potem w r. 1627 te dobra wraz z pustkami Raszewy i Leszcze sprzedał mu wieczyście za 13.000 złp. (ib. k. 1003v), kupując jednocześnie od Jana Kołudzkiego za 24.000 złp. Płaczkowo cz. Bartoszewice Mniejsze w p. kośc. (ib. k. 1005). Wieś tę za tę samą sumę sprzedał w r. 1637 Jakubowi Zakrzewskiemu (P. 1211 k. 807). T. r. od Stefana Tarchalskiego kupił za 34.000 złp. wsie Tarchały, Gorzyczki, część Topoli i folwark Kakarnów w p. kal. (R. Kal. 11 k. 828v) i zaraz owe dobra sprzedał wyderkafem za 9.000 złp. Ludwikowi Krzyckiemu, jednocześnie biorąc je od niego w dzierżawę (Ws. 47 k. 598). Tarchały i Gorzyczki, część Topoli i folwark Kakarnów sprzedał w r. 1649 za 45.000 złp. Bogusławowi Leszczyńskiemu, podskarbiemu wielkiemu koronnemu i staroście generalnemu wielkopolskiemu (P. 1424 k. 429). Od Władysława Kobierzyckiego kupił t. r. za 45.000 złp. części wsi Brodnica i Grabianowo oraz pustek: Kopyto, Kopytko i Kąty. Jednocześnie od Marianny z Wrzący, wdowy po Stanisławie Szołdrskim, cześniku kaliskim, i od jej syna Andrzeja Szołdrskiego kupił za 10.000 złp. połowę lasów w Brodnicy i Grabianowie (ib. k. 524v, 541v). Brodnicę, części w Grabianowie, pustki Kopyto, Kopytko i Żurawie sprzedał w r. 1653 za 65.000 złp. synowi swemy Adrianowi (Ws. 208 k. 160). Temu synowi dał też t. r. pewnych poddanych z Tarchał i Gorzyczek (Ws. 56 k. 376). Żył jeszcze w r. 1665, kiedy to córce swej Teresie, zamężnej Kowalskiej, cedował 2.000 zł. z sumy 8.000 zł. zapisanej jemu i jego żonie przez Maksymiliana M-go, kasztelana krzywińskiego (Ws. 63 k. 821). Nie żył już w r. 1676 (P. 1094 k. 385). Jego żoną była Jadwiga Pigłowska, córka Mikołaja, wdowa 1-o v. po Piotrze Gorzyckim, której w r. 1622, jeszcze przed ślubem, oprawił posag 4.000 złp. (P. 1413 k. 166v). Wzajemne dożywocie spisywali małżonkowie w r. 1623 (P. 1414 k. 22v). W 1629 r. zapisał jej oprawę 3.500 złp. posagu na połowie Płaczkowa cz. Bartoszewic (P. 1416 k. 243v). Dla zrodzonych z niej dzieci ustanowił w r. 1634 opiekunami: ją, Jana, swego brata rodzonego, Piotra, brata stryjecznego M-ich, Jerzego Pigłowskiego i Marcina Sławoszewskiego (Ws. 47 k. 281). Posag 3.500 złp. oprawił jej 1637 r. ponownie, ale teraz na połowie Tarchał (Ws. 207 k. 108). Umarła między r. 1660 a 1665 (Ws. 59 k. 858v, 861, 63 k. 821). Syn Adrian. Z córek, Teresa, w latach 1645-1665 żona Hieronima Wierusz Kowalskiego, burgrabiego ziemskiego pyzdrskiego, występowała jako wdowa w latach 1677-1688, nie żyła już w r. 1692. Anna, w latach 1653-1692 za Władysławem Cieleckim. Wreszcie Katarzyna, dominikanka w Poznaniu, w klasztorze przy ulicy Wronieckiej. Ojciec w r. 1645, niewątpliwie wtedy właśnie, kiedy szła do klasztoru, na Tarchałach zabezpieczył konwentowi roczny czynsz 140 złp. od należnej jej z majątku rodzicielskiego sumy 2.000 złp. (P. 1422 k. 1). Żyła jeszcze w r. 1676 (P. 1094 k. 396). Chyba ta sama Katarzyna, dominikanka, umarła przed 1709.20/VIII. r. (Nekr. Dominik., Pozn.).
Adrian, syn Adama i Pigłowskiej, ur. po r. 1623, poseł na sejm w r. 1658 (P. 1820 k. 319), w r. 1661 (P. 187 k. 192), w r. 1662 (P. 188 k. 483), wreszcie w r. 1666, kiedy sejm zerwał (P. S. B.). Marszałkował sejmikowi przedsejmowemu w Środzie 1669 r. i jeszcze raz posłował (P. 196 k. 594v, 206v). Mianowany stolnikiem poznańskim 1669.1/X. r., kasztelanem santockim w r. 1672, krótko przed 13/II. (P. 199 k. 507v; Ws. 68 k. 594v, tutaj już w r. 1671 tytułowany kasztelanem santockim!), kasztelan śremski już 1677.26/IV. r. (LC Mórka). Od ojca, jak już widzieliśmy, nabył w r. 1653 wieś Brodnicę i części we wsi Grabianowie i pustkach Kopyto, Kopytko, Żurawiec, oraz otrzymał od ojca pewnych poddanych z Tarchał. Części puste Grabianowa w p. kośc. sprzedał w r. 1673 za 4.000 złp. Władysławowi i Hieronimowi braciom Kołaczkowskim (P. 1426 k. 590). Od brata swej żony, Andrzeja Szołdrskiego, cześnikowicza kaliskiego, który dopełniał w ten sposób zobowiązania danego przez swą zmarła matkę Mariannę z Wrzący Szodłrską, nabył w r. 1679 za 10.000 złp. połowę jej dziedzicznych lasów w Brodnicy (P. 1429 k. 267). Umarł w r. 1683 (P. 1106 I k. 35, VI k. 5), pochowany w Poznaniu u karmelitów Bożego Ciała. Żoną jego była Katarzyna Szołdrska, córka Stanisława, cześnika kaliskiego, i wspomnianej już Marianny z Wrzący Zajączkówny, której w r. 1660 oprawił na Brodnicy posag 20.000 zachowując wolne od oprawy części Grabianowa (P. 1072 I k. 25). T. r. skwitowała ona swą matkę i brata Andrzeja z wypłacenia tej posagowej sumy (Ws. 59 k. 870v). Dożywocie wzajemne spisali małżonkowie w r. 1662 (Ws. 208 k. 139). Katarzyna spisała testament 1686.2/VII. r. w Brodnicy (Ws. 76 k. 48v, 152 k. 90), ale żyła jeszcze w r. 1690, kiedy zawierała ugodę z Mikołajem Sławkiem (Kośc. 307 k. 244). Adrian potomstwa nie zostawił, a spadek po nim, a więc Brodnica, dostał się siostrom. Z nich, Teresa Kowalska swoją część scedowała w r. 1688 swym córkom (Kośc. 356 k. 41v), zaś Anna Cielecka w r. 1692 ustąpiła swej części synowi Janowi i córce Dorocie zamężnej Modlibowskiej (Ws. 76 k. 344). Jedni i drudzy t. r. sprzedali spadłą po wuju Brodnicę oraz pustki Kopyto, Kopytko i Kąty za 50.000 złp. Franciszkowi Kowalskiemu, synowi już zmarłej Teresy z M-ch (P. 1124 VIII k. 30).
2. Jan syn Seweryna i Szczurskiej, wespół z bratem Adamem skwitowany w r. 1601 ze 100 złp. przez Jakuba Szczurskiego (Kośc. 281 k. 199v). Z działów przeprowadzonych z tym bratem otrzymał w r. 1624 Wilkonice Wielkie oraz części w Krzekotowicach i w pustkach Szarpatkach i Pasierbicach, dobra oszacowane na 18.000 złp. (P. 1414 k. 983v). W jego posiadaniu znajdowały się Krzyżanki w p. kośc., które w r. 1626 sprzedał wyderkafem temuż bratu za 2.000 złp. (P. 1415 k. 342). Części w tej wsi 1634 r. nabył na własność od Jana Gorzyńskiego, płacąc za nie 4.200 złp. (Ws. 207 k. 26). Od Jana Radzewskiego kupił w r. 1635 za 18.000 złp. Błożejewo w p. kośc. (P. 1418 k. 509v), a jednocześnie Melchiorowi Konarzewskiemu sprzedał za 15.000 złp. Wilkonice, Wilkoniczki Mniejsze, części Krzekotowic, pustki Szarpatki, Nakło, Świnki i Pasierbice (ib. k. 512). Od Jana Kołudzkiego, brata swej pierwszej żony, kupił w 1643 r. za 50.000 złp. wieś Grąbkowo, folwarki w Roskochowie, Roskochówku i Maliszynie, wieś Goruszki oraz pustki Darnowo i Tąbliny w p. kośc. (Ws. 207 k. 203v). Z Wojciechem Ziemęckim, dziedzicem części w Krzyżankach, zawierał w r. 1643 ugodę względem rozgraniczenia ich posiadłości w tej wsi (Kośc. 351 k. 116). Błożejewo w p. kośc. sprzedał w r. 1644 za 20.000 złp. Stanisławowi Kołudzkiemu, innemu bratu swej żony (Ws. 207 k. 205). Od Zygmunta Ziemęckiego, brata zmarłego już Wojciecha i opiekuna jego córek, Anny i Jadwigi, kupił w r. 1647 za 6.500 złp. ich odziedziczoną po ojcu część Krzyżanek (Ws. 208 k. 24). W r. 1647 ustanowił opiekę dla dzieci zrodzonych z obydwu żon (Ws. 51 k. 104v), a jednocześnie córkom z pierwszego małżeństwa, Annie, Teresie, franciszkance w Śremie, i Konstancji, klarysce w Głogowie, zapisał każdej po 30 zł. rocznej pensji (ib. k. 105v). Nie żył już w r. 1649 (I. Kal. 115 s. 1041). Pierwszą jego żoną była Małgorzata Kołudzka, córka Wojciecha, której w r. 1626 na połowie Wielkich Wilkonic i części w Krzekotowicach oprawił 5.000 złp. posagu (P. 1415 k. 331v). Po raz drugi pojął w r. 1634 Mariannę Lipską, córkę Stanisława, stolnika poznańskiego, której jeszcze przed ślubem, 12/VI., na tych samych dobrach oprawił posag wynoszący 4.000 zł. gotowizną i 1.000 zł. w wyprawie. Od tej oprawy pozostawił wolne części w Krzyżankach (Rel. i I. Z. Kal. 10 k. 18). Tej żonie w r. 1646 znów dał oprawę na 5.000 zł. posagu, tym razem na połowie Grąbkowa (P. 1422 k. 853). Owdowiała Marianna z Lipskich wespół z siostrą Anną zamężną Poniatowską, chorążyną sieradzką, dobra odziedziczone po bracie Aleksandrze Lipskim, więc Sośnicę, Kaczyniec Jarmuzewo oraz pustki Nowawieś, Ciosna i Kamionka sprzedały w r. 1650 za 40.000 zł. Kazimierzowi Mikołajewskiemu (R. Kal. 14 k. 109v). Marianna, pani oprawna na Grąbkowie, żyła jeszcze w r. 1669, kiedy została skwitowana z 1.500 zł. przez Mariannę z Gostyńskich Kotlińską (I. Kal. 129 s. 791). Nie żyła już w r. 1684 (P. 1107 V k. 48v). Z Kołudzkiej syn Franciszek Kazimierz oraz trzy córki. Z nich, Zofia była w latach 1641-1650 żoną Jana Wielowiejskiego, występowała jako wdowa 1676 r., umarła w r. 1701. Anna, jak już widzieliśmy, była w r. 1647 pod imieniem Teresy franciszkanką w Śremie, umarła tam 1661.1/IX. r. (Nekr. Franciszkanek Śrem), wreszcie Konstancja, w r. 1647 klaryska w Głogowie. Kwitowała ona w 1649 r. swą macochę z 1.500 zł. posagu (Ws. 51 k. 216v). Z Lipskiej córki, z których Marianna, w latach 1625-1669 żona Jana z Iwanowic Koźmińskiego, wdowa w r. 1671, umarła w r. 1685. Jadwiga, a latach 1663-1701 żona Andrzeja z Konar Kołaczkowskiego, nie żyła już w r. 1711. Zuzanna, cysterka w Trzebnicy, otrzymała od matki w r. 1659 zapis rocznej pensji 100 zł. (Ws. 56 k. 822, 823v), żyła jeszcze w r. 1662. Teresa, t. r. pod imieniem Konstancji, klaryska w Poznaniu (P. 188 k. 4v), a 1684 r. wikariuszka w tym konwencie (P. 1107 V k. 48v). Wreszcie Urszula, o której wiem tylko tyle, że w r. 1663 matka wyznaczyła dla niej opiekunów (Ws. 63 k. 509v).
Franciszek Kazimierz (Kazimierz Franciszek), syn Jana i Kołudzkiej, skwitowany w r. 1650 z 230 złp. przez rodzoną siostrę Zofię zamężną Wielowiejską (Z. T. P. 30 s. 510), zaś w r. 1663 skwitowany z dóbr ojczystych przez przyrodnią siostrę Jadwigę zamężną Kołaczkowską (Ws. 63 k. 509v). Od Jadwigi z Zamięckich, żony Jana Arcemberskiego, kupił w r. 1675 za 6.250 złp. jej połowę wsi Krzyżanki w p. kośc. (P. 1427 k. 318). Lutynię w p. pyzdr. sprzedał w r. 1677 za 20.000 złp. Andrzejowi Chudzyńskiemu (P. 1428 k. 331). Wieś Krzyżanki sprzedał wyderkafem w r. 1679 za 15.000 zł. swemu synowi Franciszkowi, zachowując sobie 1.100 zł. dożywotniej pensji (Ws. 73 k. 340, 543). Był procesowany przez przyrodnią siostrę Teresę, w zakonie Konstancję, wikariuszkę klarysek poznańskich, o wieś macierzystą Grąbkowo, a skwitowany ze sprawy w r. 1684 (P. 1107 V k. 84v). Innej przyrodniej siostrze Jadwidze, zamężnej Kołaczkowskiej, dopłacił w r. 1685 z Grąbkowa do jej posagu sumę 6.000 zł. (P. 1110 VIII k. 65v). Od Franciszka Przybysławskiego kupił w r. 1685 za 5.000 złp. jego części w Krzyżankach (P. 1110 IX k. 35v). Te Krzyżanki sprzedał wyderkafem w r. 1688 ponownie synowi Janowi, tym razem za 30.000 złp. (P. 1115 I l. 100v). Ostatecznie w r. 1700 sprzedał ową wieś na wieczność za 50.000 złp. synowi Maksymilianowi (P. 1138 III k. 31). Skwitowany w r. 1704 przez córkę Konstancję, zamężną Zbijewską (Ws. 77 V k. 41v), umarł 26/VII. t. r., jak się zdaje, w Grąbkowie (LM Golejewko). Jego pierwszą żoną była Florentyna Wierusz Kowalska, córka Eustachego, poślubiona w r. 1650, której t.r. oprawił 4.000 zł. posagu na połowie Grąbkowa, Roskochowa, Roskochówka, Krzyżanek, Małyszyna, Goruszek Wielkich i Małych, Darnowa i Tablin w p. kośc. (Ws. 51 k. 325, R. Kal. 14 k. 71). Oprawę tę skasował i powyższą sumę posagową w r. 1654 zabezpieczył tylko na Krzyżankach (R. Kal. 14 k. 357). Drugą żoną była Konstancja Katarzyna Wężykówna Widawska, wdowa 1-0 v. po Remigianie Domaniewskim, którą zaślubił przed r. 1670 (I. Kal. 129 s. 969). Żyła ona jeszcze w r. 1681 (ib. 140 k. 188). Wreszcie trzecią żoną była w r. 1692 Zofia Franciszka Jastrzębska, córka Piotra i Katarzyny ze Zbijewskich (P. 1123 V k. 83v). Kwitowała ona w r. 1704, będąc już wdową, synów Franciszka Kazimierza z jego poprzednich żon, a także i swego syna Antoniego, jako spadkobierców ojca (Kośc. 309 s. 189). W r. 1705 (w lutym ?) poszła 2-o v. za Piotra Kułakowicza (LC Stary Gostyń) i umarła między r. 1713 a 1724 (Kośc. 311 s. 143, I. Kal. 161 s. 440). Z pierwszej żony synowie: Adam, Franciszek, Adrian i Jan Kazimierz, oraz córka Barbara, dla których ojciec w r. 1669 ustanowił opiekunów (ib. 129 s. 228). Barbara przed r. 1686 poszła za Wacława Lipskiego, sędzica ziemskiego kaliskiego, występowała jako wdowa w r. 1711, pochowana u Reformatorów w Miejskiej Górce 1741.1/II. r. Z synów, o Adamie nie wiem nic więcej. Franciszek, ur. w Krzyżankach, ochrzcz. 1655.1/VIII. r. (LB Pępowo) dostał od ojca, jak to widzieliśmy, w r. 1679 wyderkaf Krzyżanek. O Adrianie i Janie Kazimierzu będzie niżej. Z drugiej żony synowie Andrzej i Maksymilian, urodzeni obaj przed r. 1669, względnie przed 1670, bowiem zostali objęci aktem ustanowienia opieki z r. 1669. (zob wyżej). Michał, już tym aktem nie objęty, a więc jeszcze wtedy nie żyjący. Andrzejowi, Maksymilianowi, Michałowi, Teresie, Zuzannie, Katarzynie i Zofii, swoim synom i córkom z drugiego małżeństwa zapisał ojciec w r. 1681 sumę 10.000 zł. jako ich macierzystą (I. Kal. 140 k. 188). Z tych synów, o Andrzeju nie wiem nic więcej. Z córek, Teresa była w r. 1692 żoną Mikołaja Gorzyńskiego. Zuzanna, klaryska w Głogowie 1688 r. (Ws. 152 k. 203). Katarzyna, w latach 1697-1719 żona Mikołaja Zbijewskiego, zmarła po r. 1739. Zofia, w r. 1710 żona Łukasza Daleszyńskiego, zmarła przed r. 1728. Z trzeciej żony syn Antoni i córki, z których Teofila, w r. 1710 żona Romana Rogalińskiego, zmarła przed r. 1731. Teresa, której jako pannie w r. 1710 brat Jan Kazimierz zapisał 5.000 złp. (P. 1145 k. 37v), w latach 1722-1951 żona Walentego Otto Trąmpczyńskiego, nie żyła już w r. 1760. Wreszcie Florentyna Magdalena, ochrzcz. 1701.29/V. r., i Marianna Ludwika, ochrzcz. 1703.23/V. r. (LB Jutrosin), których dalszych losów nie znam.
1) Adrian, syn Franciszka Kazimierza i Kowalskiej, ur. 1657 r., jezuita 1672 r., wyświęcony na kapłana 1685 r., wykładowca matematyki, filozofii i teologii w kolegiach w Kaliszu, Poznaniu, Krakowie rektor kolegium w Poznaniu w latach 1703-1706, w Krakowie w r. 1706, prowincjał polski w latach 1708-1712, rektor kolegium w Poznaniu 1712., w Jarosławiu w latach 1717-1721, w Krakowie 1721 r., zastępca prowincjała 1726 r., prefekt studiów w Poznaniu w latach 1730-1733, potem w Krakowie, zmarł tam 1737.28/II. r. (P. S. B.).
2) Jan Kazimierz, syn Franciszka Kazimierza i Kowalskiej, sędzia surogator grodzki wschowski 1701 r. (Kośc. 208 k. 1), a obok tego podsędek ziemski wschowski 1720.23/II. r. (Ws. 79 k. 135, 164 k. 10). Jak już widzieliśmy, w r. 1688 od ojca nabył wyderkafem Krzyżanki, po to, by mieć gdzie oprawić posag żonie. Ostatecznie przypadło mu Grąbkowo, którą to wieś w r. 1706 wydzierżawił za 6.000 zł. bratu Michałowi (Ws. 77 V k. 77v). T. r. swym przyodnim siostrom, Katarzynie i Konstancji, zamężnym Zbijewskim, spłacił sumy należące się im po ich matce (ib. k. 78, 79). Wespół z pozostałymi braćmi spłacił też wtedy i rodzoną swą siostrę Barbarę zamężną Lipską (ib. k. 84). Od swych braci, Maksymiliana i Michała, działających też w imieniu nieletniego Antoniego, nabył w r. 1710 za 82.000 złp. dobra, których nie umiem bliżej określić z racji uszkodzenia karty (P. 1145 k. 33). Nie trudno się jednak domyślić, że transakcja ta dotyczyła Grąbkowa, folwarków: Roszkowa, Roszkówka, Małyszyna, wsi: Goruszek Wielkich i Małych, Darnowa i Tablin, których to dóbr był dziedzicem aż do śmierci (Kośc. 318 s. 392). Od brata Antoniego, dopełniającego zobowiązania danego przez Maksymiliana i Michała, nabył w r. 1715 za 13.100 złp. jego część w Grąbkowie (P. 1149 II k. 151). Żył jeszcze 1728.5/XI. r., kiedy to kwitował syna Kaspra (Kośc. 167 k. 7). Umarł w r. 1729, a 13/VI. t.r. mianowany był jego następca na urzędzie podsędka (Ws. 171 k. 250, Sep. Reformatorów w Miejskiej Górce). Dnia 20/XII. t.r. wdowa sporządziła inwentarz pozostałych po nim rzeczy (Ws. 171 k. 335, Kośc. 167 k. 187). Jego pierwszą żoną była Konstancja Koszutska, córka Franciszka i Zofii z Miaskowskich, której w r. 1688 na wsi Krzyżanki oprawił posag 10.000 złp. (P. 1116 VIII k. 69v). Skwitowała ona swego ojca z majątku rodzicielskiego 1690 r. (I. Kal. 146 s. 7), od męża zaś otrzymała t.r. zapis długu 3.000 zł. (Ws. 76 k. 357v). Jej oprawa na Krzyżanlkach została skasowana i w r. 1692 otrzymała nową na taką samą posagu (P. 1124 VIII k. 53v). Drugą żoną Jana Kazimierza była Ludwika Bielicka, córka Marcina, zaślubiona przed r. 1700. Jej posag, 12.000 złp., oprawiony zrazu na sumie zastawnej na wsi Bruczkowo p. pyzdr., został skasowany i w r. 1711 oprawę przeniesiono na połowę Grąbkowa i innych dóbr (P. 1146 II k. 35). Testament spisywała w Grąbkowie w r. 1729 (Ws. 83 k. 92). Swoim rodzonym siostrzenicom, Ludgardzie i Apolinarze M-im, klaryskom poznańskim (o nich wyżej), zapisała w r. 1731 każdej po 500 zł. (Kośc. 317 s. 151). Mowa o niej jako o zmarłej już 1740 r. (P. 1260 k. 146v), więc mylny jest zapis Bernardynow poznańskich kładących ten zgon na r. 1743 (A. B., Poznań, W. 58). Z pierwszej żony byli synowie, Franciszek i Kasper, z drugiej, Stanisław, Józef i Antoni, o których niżej, Karol Mrcin, ochrzcz. 1711.13/XI. r., Kazimierz Maciej, ochrzcz. 1715.20/III. r., Andrzej Mikołaj, ochrzcz. 1717.12/XII. r. (LB Jutrosin), wszyscy trzej niewątpliwie pomarli dziećmi. Były też z Bielickiej córki. Z nich, Konstancja, ochrzcz. 1700.28/III. r. i chyba to do niej odnosi się zapis zgonu bezimiennego dziecka Jana i Ludwiki, zmarłego 1700.28/IX. r. Zofia umarła w r. 1728, licząc lat pięć, pochowana w Miejskiej Górce u Reformatorów. Inne bezimienne dziecko tych rodziców zmarło w styczniu 1706 r. (LB, LM Gostyń).
(1) Franciszek (Franciszek Ignacy), syn Jana Kazimierza i Koszutskiej, mianowany miecznikiem wschowskim 1726.23/VII. r. (Ws. 168 k. 189v) łowczym poznańskim w r. 1731 (wiadomość o tym z Warszawy 5/XII., K. P. nr 1o2). Wspomniany 1710.20/VIII r. w komplanacji zawieranej przez ojca w Krzyżankach z Kazimierzem Koszutskim (Ws. 77 VII k. 45v). Dziedzic Raciborza, Rumiejek i Kopaszyc w r. 1719 (Py. 157 k. 25v), które to dobra, należące niegdyś do Kazimierza Dzierzbińskiego, sędziego ziemskiego wschowskiego, nabył kilka lat wcześniej od wnuczki po córce Helenie, żonie Piotra Kożmińskiego, sędziego ziemskiego kaliskiego, Anny Koźmińskiej, od wnuków po córce Annie, żonie Macieja Niegolewskiego, chorążego wschowskiego, to jest od Kazimierza Niegolewskiego, starosty pobiedziskiego, Urszuli, żony Stanisława Malczewskiego, wreszcie Marianny, żony Stefana Czackiego. Kompromis o te dobra zawierał z nimi wszystkimi w r. 1717 (P. 1151 k. 153v, 1153 k. 56v). Od innej jeszcze córki Piotra Koźmińskiego i Heleny Dzierzbińskiej, Urszuli, wdowy po Janie Niemojewskim, sędzicu ziemskim wieluńskim, otrzymał w r. 1729 zobowiązanie względem sprzedaży jej części w tych wsiach za sumę 12.680 zł. (I. Kal. 167 s. 267). Od Jakuba M-go nabył w r. 1735 za 50.000 złp. Racędów p. kal. (P. 1241 k. 32). W r. 1735 nazwany zastawnym posesorem Lednogóry (G. 97 k. 18). Mocą działów braterskich przeprowadzonych w Grąbkowie 1736.4/VI. r., pod zakładem 105.000 złp., nabył od braci dobra Grąbków, Raszków, Raszkówek, Małyszyn, Goruszki Wielkie i Goruszki Wielkie i Małe, Darnową i Tabliny w p. kośc. (Kośc. 318 s. 392). Umarł t. r., pochowany u Reformatorów w Miejskiej Górce (Sep. Reform., Miejska Górka). Jego brat Kasper jako opiekun pozostałych po nim dzieci, dobra powyższe sprzedał w r. 1737 za sumę 109.000 złp. Modestowi Ulatowskiemu, pułkownikowi J.Kr.Mci (P. 1249 k.62). Żoną Franciszka w r. 1717 Teresa Niegolewska, córka Macieja, chorążego wschowskiego, i Anny z Dzierzbińskich (P. 1151 k. 163v). Wespół z tą żoną trzymał w posiadaniu miasto Wolsztyn z przyległymi wsiami i w r. 1727 został skwitowany przez jej stryja Kazimierza Niegolewskiego, starostę pobiedziskiego, jak też przez jej rodzeństwo, przy czym w tym pokwitowaniu M-cy nazwani bezprawnymi posesorami (Kośc. 357 k. 128v). Teresa żyła jeszcze 1749.17/IX. r. (LB Środa). Z niej synowie, Antoni i Adrian. Z córek, Urszula 1728.21/V. r. trzymała do chrztu swą młodszą siostrę Barbarę, urodzoną w Wolsztynie (LB Wolsztyn). Ta Urszula, jeszcze nieletnia w r. 1740 (P. 1260 k. 146v), niezamężna w r. 1743 (P. 1271 k. 33), była już w r. 1745 żoną Marcina Krzyżanowskiego, kapitana, z czasem pułkownika J.Kr.Mci. Nie żyła już w r. 1776. O Barbarze nie wiem nic więcej, zapewne zmarła dzieckiem. Była jeszcze córką Anna, żyjąca 1751.7/VI., (LB Dębno).
a. Antoni (Antoni Franciszek), syn Franciszka i Niegolewskiej, jeszcze jako subdiakon został 1749.3/III. r. scholastykiem poznańskim, w r. 1751 był już proboszczew Dębnie i w Nowymmieście (LB Dębno). Instalowany 1767.26/II. r. na kantorii gnieźnieńskiej, był w r. 1768 prezydentem Trybunału Koronnego (KOrytk.). Miał też w r. 1773 scholasterię kolegiaty piotrkowskiej. Był doktorem ob. praw (Py. 158 k. 375, LC Opalenica). Jako nieletni pozostawał w latach 1737-1743 pod opieką stryja Kaspra (P. 1249 k. 62, 1273 k. 41v). Otrzymał w r. 1739 wespół z bratem Adrianem od stryja Antoniego rezygnację jego części w Grąbkowie, Roszkowie, Roszkówku, Małuszynie, Goruszkach Wielkich i Małych, Darnowej i Tablinach, wedle zobowiązania działowego wobec ich ojca, danego w r. 1736 (P. 1256 k. 228v). Wraz z bratem należał w r. 1743 do liczby spadkobierców zmarłego bezpotomnie Kazimierza Koszutskiego: dziedzica Ruska z przyległościami (P. 1273 k. 41v) i wespół z nim, dokonując wtedy podziału tego spadku z innymi spadkobiercami, to jest z Piotrem, Franciszkiem, Stanisławem i Ambrożym, braćmi Koszutskimi, nabył od nich za sumę 75.000 złp. Ciołkowo w p. kośc., wieś przypadającą tym Koszutskim po ich wuju Kazimierzu (ib. k. 43). Obaj bracia M-cy wypłacili w r. 1745 szwagrowi Marcinowi Krzyżanowskiemu 20.000 złp. posagu za siostrą ich Urszulą (P. 1282 k. 75v). Antoni, będąc już scholastykiem poznańskim, dopełnił w r. 1750 zobowiązania danego w r. 1737 przez stryja i opiekuna Kaspra M-go nie żyjącemu już pułkownikowi Antoniemu Modestowi Ulatowskiemu, i wespół z bratem Adrianem dokonał formalnej rezygnacji Grąbkowa i innych wsi za sumę 109.000 złp. (P. 1299 k. 69, 71v). Obaj bracia odziedziczyli po ojcu Racędów w p. kal., które to dobra, wedle zobowiązania z r. 1752, sprzedali 1753 r. za 35.000 złp. Mikołajowi Chlebowskiemu, staroście liwskim (I. Kal. 196/198 k. 201). Antoni, dziedzic po rodzicach Rusiborza z przyległościami, zrobił na tych dobrach w r. 1745 zapis na rzecz franciszkanów konwentualnych poznańskich (P. 1367 k. 440v). Dnia 1783.3/VI. r. dobra Rusibórz, Rusiborek, Kopaszyce, Rumiejki Szlacheckie, Opatrzność, Murzynowo Borowe i Olendry oraz folwark sprzedał za 150.000 złp. Łukaszowi Krzyżanowskiemu (Py. 163 k. 325). Umarł w Poznaniu 1787.15/III. r., pochowany w tamtejszej katedrze (LM Dębno n. Wartą; Korytk., tu data zgonu 16/III.)
b. Adrian, syn Franciszka i Niegolewskiej, wspomniany w latach 1737-1753 (P. 1249 k. 62, I. Kal. 196/198 k. 201). Prócz wymienionych wyżej jego wystąpień wespół z bratem, innych, dotyczących już tylko jego, nie znam. Umarł 1756.21/VIII. r. w Poznaniu, pochowany w Śremie u Franciszkanów (LM Sw. Maria Magdal., Pozn., Nekr. Franciszkanek śrem. gdzie data zgonu 20/VIII).
(2) Kasper (Kasper Antoni), syn Jana Kazimierza i Koszutskiej, rotmistrz J.Kr.Mci w r. 1731 (K. P. nr 82), mianowany łowczym wschowskim 1735.10/IX. r. (Ws. 174 k. 97v), podstoli poznański 1739 r. (Ws. 87 k. 84), komisarz z województwa kaliskiego na trybunał skarbowy radomski w latach 1743-1745 (P. 1271 k. 38v; K. P. nr 378, 440), stolnik kaliski 1756.28/X. r. (K. P. nr 180), mianowany w r. 1759, krótko przed 13/I, chorążym wschowskim (Rel. Kal. 171 s. 124), tego samego roku, krótko przed 26/V, złożył ten urząd (Ws. 184 k. 173). Wdspomniany pierwszy raz w komplanacji zawieranej przez ojca z Kazimierzem Koszutskim w Krzyżankach 1710.20/VIII (Ws. 77 VII k. 45v). Zawierał 1736.4/VI. r. w Grąbkowie umowę działową z braćmi (Kośc. 318 s. 392). Opiekował się potem swymi bratankami, dziećmi zmarłego Franciszka, łowczego poznańskiego. Był w latach 1739-1740 pełnomocnikiem braci, ks. Stanisława i Antoniego, do spraw związanych ze spadkiem po bracie stryjecznym Aleksandrze, skarbniku kaliskim (Ws. 87 k. 84, 84v; P. 1259 k. 41). Jako współspadkobierca pozostałych po skarniku wsi, Kotlina, Krzyżanek i Twardowa, w imieniu własnym oraz swych braci i bratanków po bracie Franciszku wieś Kotlin z folwarkiem Waliszewo w p. kal. w r. 1740 sprzedał za 90.000 złp. stryjowi Antoniemu M-mu (P. 1260 k. 146v). Od Piotra Koszutskiego, syna Adama, pisarza ziemskiego poznańskiego, kupił w r. 1743 za 90.000 złp. Smogorzewo z folwarkiem Talary w p. kośc. (P. 1271 k. 38v), zaś od Piotra, Franciszka, Stanisława i Ambrożego, braci Koszutskich, t. r. wespół ze swymi bratankami kupił Ciołkowo w p. kośc. (ib. k. 41). Odziedziczone przez siebie i swych bratanków z brata Franciszka dobra pochodzące z działów dokonanych po śmierci Kazimierza Koszutskiego, to jest połowę Ruska, Suchorzewka i Strzyżewka w p. pyzdr. sprzedał w r. 1743 za 135.000 złp. Piotrowi, Franciszkowi, Stanisławowi, Ambrożemu i Pawłowi braciom Koszutskim, pisarzewiczom ziemskim poznańskim (P. 1273 k. 41v) Smogorzewo i folwark Talary sprzedał w r. 1750 za 103.000 złp. Andrzejowi Wilczyńskiemu (P. 1299 k. 40), ale owe dobra zaraz potem od niego odkupił za taką samą sumę (ib. k. 78). Swej córce, zamężnej Baranowskiej, wypłacił w r. 1758 posag 30.000 złp. (P. 1326 k. 48). Umarł w r. 1759 (Ws. 92 k. 192; P. 500 k. 37). Jego pierwszą żoną była w r. 1725 Jadwiga Bnińska, córka Piotra, sędziego grodzkiego nakielskiego, i Anny z Krąkowskich (P. 1201 k. 42, 1210 I k. 253). Żyła ona jeszcze 1736.8/X. r. (LB Krobia). Drugą żoną, zaślubioną przed r. 1739 (ib.), była Joanna Malczewska, córka Wojciecha, sędziego ziemskiego poznańskiego, i Anny z Romatowskich, chyba identyczna z Małgorzatą Joanną, ur. w Luboni, ochrzcz. 1717.14/VII. r. (LB Poniec), wdową 1-o v. po Tomaszu Hinczy Rogowskim, zmarłą w ściejewicach 1759.14/III. r., pochowaną u Reformatorów w Miejsckiej Górce (LM Poniec; Sep. Reform., Miejska Górka; LM Strzelce Wielkie, tu data zgony 3/III., miejsce: Smogorzewo). Joanna po pierwszym mężu była dożywotniczką Doruchowa i Rudy w p. ostrzesz., które to dożywocie kasowała w r. 1756 (Ws. 92 k. 117v). Trzymała natomiast jeszcze w r. 1757 Gościejewice (ib. k. 203), na których miała od Rogowskiego zapisaną oprawę 50.000 zł. posagu. Kiedy jej syn Krzysztof Rogowski, dziedzic Gościejewic, posag ów ojczymowi M-mu wypłacił, ten w r. 1759 oprawił ową sumę na Smogorzewie (ib. k. 205). Kasper M. jako opiekun tego pasierba dokonał zamiany Gościejewic na Grabonóg, przeciwko czemu Krzysztof Rogowski manifestował się w r. 1760 (P. 500 k. 37v). Z pierwszego małżeństwa byli synowie: Jan Babtysta Jan Nepomucen Piotr z Alkanatry, ur. w Pudliszkach, ochrczcz. 1731.7/VII. r. (LB Krobia), oraz Ignacy, o którym niżej. Była i córka, Józefa (Józefata Marianna Ewa), ur. w Pudliszkach, ochrzcz. 1736.8/X. r. (ib.), wydana 1757.18/II. r. w Poniecu za Ludwika Baranowskiego, rozwiedziona z nim w r. 1777, wdowa 1786 r., umarła w Kcyni 1808.16/IX. r. Z drugiego małżeństwa synowie: Franciszek, Augustyn i Józef, o których niżej, Jan Kanty Rafał, ur. w Pudliszkach, ochrzcz. 1742.25/X. r., czyba zmarły 1743 r. (LB Krobia), Jakub Feliks Wojciech, ur. w Gościejewicach, ochrzcz. 1749.24/VIII. r. (LB Poniec), o którym nie mam innych wiadomości, wreszcie Marcin, o którym niżej. Córka Maria Salomea, ochrzcz. z wody 1750.17/XI. r. (LB Strzelce W.).
a. Ignacy, syn Kaspra i Bnińskiej, od Ignacego Lisieckiego w r. 1748 wziął w zastaw na trzy lata za 20.000 złp. Orzeszkowo i część Dominowa w p. pyzdr. (P. 1292 k. 162). Z braćmi, Franciszkiem i Józefem, spisywał 1762.18/VI. r. w Smogorzewie kontrakt działowy (P. 1335 k. 43). Od Łukasza Bnińskiego, kasztelanica śremskiego, mocą zobowiązania z r. 1769 nabył za 40.000 złp. Chlebowo z pustkami Bledniewkami i Krzyżowicami w p. gnieźn. (P. 1346 k. 167v, 1363 k. 364v). Umarł 1773.22/V. r. pochcowany w Poznaniu u Karmelitów bosych (LM Poznań, Św. Maria Magdal.). Jego żoną była w 1765 r. Magdalena Czachórska, posesorka Trzcionki w r. 1769 (LB Michorzewo), żyjąca jeszcze 1792.31ć. rr. (LB. Św. Maria Magdal., Pozn. ). Ich syn Kasper. Z córek, Wiktoria (Wiktoria Jadwiga), ur. w Podstolicach, ochrzcz., 1765.27/XII. r. (LB Chodzież), wydana 1785.17/VIII. r. w Kłecku za Antoniego Norberta Grabskiego, burgrabiego i komisarza województwa poznańskiego, a za Księstwa Warszawskiego sędziego trybunału poznańskiego. Żyła jeszcze 1813.23ć. r. Barbara i Jadwiga, w r. 1787 jeszcze nieletnie, pozostawały pod opieką stryjów, Franciszka Salezego i ks. Józefa (P. 1116 k. 482).
Kasper, syn Ignacego i Czachórskiej, ur. 1771.11/I. r. "przypadkowo" na probostwie w Jabłkowie (LB Jabłkowo), po śmierci ojca pozostawał pod opieką Łukasza Bnińskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego, i ks. ks. Józefa M-go, proboszcza katedralnego poznańskiego, którzy to opiekunowie kontraktem z 1787.27/VI. r. dziedziczną swego pupila wieś Chlebowo z pustkami Bledniewkami i Krzyżowicami sprzedali za 50.000 złp. Marcinowi Radońskiemu, rotmistrzowi wojsk W. Ks. Litewskiego (P. 1364 k. 417, 1375 k. 131). Według Żychlińskiego Ow Kasper miał być pułkownikiem 15 pułku piechoty Księstwa Warszawskiego i z żony Marianny hr. von der Mark miał mieć córkę Józefinę zamężną za Adolfem von Königsmarck.
b. Franciszek Salezy, syn Kaspra i Malczewskiej, chyba identyczny z Franciszkiem Karolem, synem tychże rodziców, ur. w Pudliszkach, ochrzcz. 1739.31/I. r. (LB Krobia). Starosta gnieźnieński, a starostwo to za konsensem królewskim z 1759.26/V. r., cedował mu t. r. Rafał Gajewski, chorąży wschowski, i jednocześnie skwitował go z 38.000 zł. stanowiących cenę tego starostwa (Ws. 92 k. 191, 192). Mianowany szambelanem królewskim w r. 1760 (K. P., wiadomość z Warszawy z 15/X, nr 44). Miał już w r. 1776 order Św. Stanisława (P. 1353 k. 75v). O sprzedaż starostwa gnieźnieńskiego za sumę 40.000 złp. zawarł 1779.3/VII. r. kontrakt z Józefem Skórzewskim, szambelanem J.Kr.Mci (P. 1356 k. 80V), ale to starostwo wraz z wójtostwami Wąwolniki i Łagiewniki scedował Skórzewskiemu dopiero w 1781 r., za konsensem królewskim z 24/V. t. r. (P. 1358 k. 36). Był członkiem Rady Nieustającej w r. 1780 (Kośc. 333 k. 258), komisarzem skarbu koronnego w r. 1781 (I. Kal. 221 k. 143), mianowany kasztelanem gnieźnieńskim 1786.7?II. r. (Kossak.), t.r. ozdobiony orderem Orła Białego. Kwitował w r. 1759 swego ojca z sum: 30.000 zł. ojczystej i 8.333 zł. macierzystej, należnych z Gościejewic (Ws. 92 k. 191v). Jak to już wiemy, spisywał w Smogorzewie 1762.18/VI. r. działy z braćmi. Od żony, o czym jeszcze będzie mowa, nabył w r. 1777 dobra lubaskie. Odziedziczoną po Michale M-im, staroście gębickim, sumę 30.000 złp., zabezpieczoną na wsi królewskiej Gonięcino p. pozn., scedował w r. 1781 Ignacemu M-mu (P. 1370 k. 125). W r. 1775 nazwany dziedzicem Zborowa w p. kal., posesorem dóbr królewskich tejże nazwy i dzierżawcą Chlebowa (I. Kal. 214/216 k. 238). Będąc dożywotnim emfiteutycznym posesorem dóbr królewskich żborowa w p. kal., zastawił w r. 1781 owe dobra za 70.000 złp. na trzy lata wdowie Zofii Czyżewskiej (I. Kal. 221 k. 143), zaś w r. 1787 za taką samą sumę i też na trzy lata Stanisławowi Szczuckiemu (ib. 227 k. 315). Córce swej Franciszce idącej za Krzyckiego mocą umowy przedślubnej spisanej w Lubaszu 1790.23/IV. r. przeznaczył posag 100.000 (P. 1367 k. 52). Umarł w Otorowie 1816.14/III. r., pochowany w Lubaszu (LM Otorowo; LM Lubasz). Ożenił się 1761.25/XI. r. z Katarzyną M-ą, córką Michała, kasztelana lędzkiego, i Anieli z Walknowskich (Walichnowskich), rodzoną bratanicą Michała, wojewody kaliskiego (LC Lubasz). Katarzyna w r. 1761 zobowiązała się swoje części w Przyborowie sprzedać Józefowi Włostowskiemu (G. 100 k. 106), a 1764 r. oboje małżonkowie sprzedali temuż Włostowskiemu wieś Sanniki (G. 105 k. 72, 100v). Oboje zawarli w Rzgowie 1776.24/III. r. kompromis działowy z jej siostrą Anielą i jej mężem Marcinem Nossalskim skarbnikowiczem czerniechowskim, mocą którego to kompromisu dostały się M-im wsie Szczytniki i Taczały w p. gnieźn. (P. 1353 k. 75v). W r. 1777 pani Katarzyna, już będąc rozwiedzioną z mężem, sprzedała mu za 350.000 złp. dobra Lubasz, Sławienko, Prusinoiwo, Miełkowo w p. pozn., za 55.000 złp. Szczytniki i części w Taczałach w p. pozn., wreszcie za 14.000 złp. kamienicę w Poznaniu przy ulicy Wrocławskiej, koło kamienicy generała Raczyńskiego (P. 1357 k. 297, 299, 303). Zawierała w r. 1779 układ z byłym mężem (P. 1356 k. 83v). Ponieważ rozwód nastąpił przed nominacją Franciszka na kasztelana gnieźnieńskiego, do śmierci tytułowała się tylko starościną gnieźnieńską, tak, iż np. wnuka swego Makarego Swinarskiego w r. 1804 trzymali do chrztu " były kasztelan gnieźnieński" i " była starościna gnieźnieńska" (LB Św. Marcin, Pozn.). Umarła "starościna" w Lubaszu 1812.30/IX. r., licząc lat 71 (LM Lubasz). Synowie: Jan Andrzej Wojciech, ur. w Lubaszu, ochrzcz.1762.24/XI. r., zmarły tamże1763.6/III. r., Michał January Mateusz, ur. tamże, ochrzcz. 1764.22/X. r. (LB, LM Lubasz), niewątpliwie zmarły dzieckiem. Z córek, Zofia i Franciszka (ta drugaa zapewne identyczna z Franciszką Wincentą, ur. w Lubaszu 1771.9/III. r. ) poszły zamąż w Lubaszu jednego dnia, 1790.29/IV., pierwsza za Swinarskiego, podczaszyca kaliskiego, druga za Józefa rzyckiego, kasztelanica krzywińskiego (LC Lubasz). Swinarska, dziedziczka po rodzicach Lubasza, przeżyła męża i żyła jeszcze 1825.8/X. r. Krzycka owdowiawszy posła 2-o v. 1797.2?V. r. ww Lubaszu za Józefa Moszczeńskiego, kasztelana lędzkiego, dziedzica Otorowa. Jako wdowa i po tym mężu umarła mając 48 lat 1817.13/IV. r., pochowana w Lubaszu. Były jeszcze i inne cóeki: Anna Magdalenia, ur. w Lubaszu, ochrzcz. 1766.30/V. r. (LB Lubasz), Marianna Waleria Barbara, ochrzczo. 1768.11/XII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zmarła w Lubaszu 1769.22/VIII. r. (LM Lubasz), wreszcie Tekla (Tekla Apolonia Scholastyka), ur. w Lubaszu 1776.7/II. r. (LB Lubasz), niezamężna, dziedziczka Lubasza, zmarła w Dębem 1838.4/IX. r. (LM Lubasz).
c. Augustyn (Augustyn Jan), syn Kaspra i Malczewskiej, ur. zapewne w Gościejewicach, ochrzcz. 1740.31/VIII. r. (LB Poniec), konfederat barski, w latach 1770-1774 zesłaniec w Tobolsku, w r. 1777 podstarości gnieźnieński. Będąc dziedzicem części Smogorzewa sprzedał w r. 1762 tę swą część za 25.000 złp. Karolowi Koszutskiemu, miecznikowiczowi kaliskiemu (Kośc. 329 k. 68). Ze Stanisławem Modlibowskim kwitował się w r. 1777 z wzajemnych pretensji płynących z dzierżawy starostwa gnieźnieńskiego (G. 104 k. 102). Żył jeszcze w r. 1788 (P. 1365 k. 182v). Nie wiem czy można z nim identyfikować Augustyna M-go, który w Potarzycy zaślubił 1786.5/VI. r. Katarzynę Kąkolską z Krobi, zapewne córkę tamtejszego mieszczanina (LC Krobia).
d. Józef, syn Kaspra i Malczewskiej, ur. w Smogorzewie 1744.5/V. r. (P. S. B.), jezuita w latach 1758-1767, magister 1762 r. (P. 1335 k. 43), proboszcz w Śmiglu, instalowany na kanonię katedralną poznańską fundi Łęki 1772.25/V. r., zaś 1775.1/VII. r. na koadiutorię przy prepozycie katedralnym Antonim Okęckim (Install., s. 153, 154), prepozyt katedralny poznański 1787 r. (P. 1364 k. 417), administrator diecezji 1793.23/VI.-1794.17/XI r. (Nowacki), wreszcie biskup warszawski w r. 1797, zmarł 1804.10/XI. r., pochowany na Powązkach. Był kawalerem orderów Sw. Stanisława i w r. 1801 Orła Czerwonego (LB Tulce).
e. Marcin (Andrzej Marcin), syn Kaspra i Malczewskiej, ur. w Gościejewicach, ochrzcz. 1753.30/I. r. (LB Poniec), kawaler maltański, komandor poznański w r. 1780, instalowany 1781.25/VII. r. (Install., s. 156). Kwitował 1770 r. z opieki mając rok 19-y swego starszego brata Ignacego (Ws. 95 k. 10). Zawierał w 1784 r. układ pieniężny z bratankiem i spadkobiercą swego poprzednika na komandorii Bartłomieja Steckiego, ks. Stanisławem Steckim, kanonikiem kijowskim (P. 1361 k. 372). Umarł w Chrostowie koło Obornik, wsi należącej do komandorii, 1832.21/VI. r., pochowany w Poznaniu w kościele Św. Jana (LM Św. Jan, Pozn.; LM Objezierze).
(3) Stanisław (Stanisław Kostka), syn Jana Kazimierza i Bielickiej, po studiach prawniczych na Akademii Krakowskiej uczył się w Rzymie teologii i prawa kanonicznego. Mianowany kanonikiem katedralnym gnieźnieńskim fundi Leśniewo, instalowany 1726.21/III. r. Kanonik krakowski w r. 1728, dopiero potem, wciąż jeszcze przebywając w Rzymie, wyświęcony został na kapłana. Instalowany na kanonii kantorii sandomierskiej 1728.28/VII. r. Wracając do kraju wiózł ze sobą miecz poświęcony, dar papieża dla królewicza Augusta, przyszłego króla Augusta III, który doręczył mu osobiście na zamku warszawskim. Przeniósł się w r. 1733 na inną kanonię gnieźnieńską fundi Bużenin. W r. 1734 był dziekanem łęczyckim a miał też wtedy i probostwo pobiedziskie (LB Św. Trójca, Gniezno). Kanclerz krakowski w r. 1735. Był dwa razy prezydentem Trybunału Koronnego w Piotrkowie i w Lublinie, 1735 i 1739/1740 r. Po śmierci prymasa Teodora Potockiego obrano go administratorem archidjecezji 1738. W r. 1739 był proboszczem płockim i księciem sieluńskim (Ws. 87 k. 84). Kanonii gnieźnieńskiej zrzekł się 1748 r. (Korytkowski; Wiśniewski). Uczestniczył w dokonywanym między braćmi 1729.24/III. r. podziale pozostałych po ojcu sreber i sprzętów (Kośc. 167 k. 192). Swoją część w Grąbkowie sprzedał bratu Franciszkowi i miał u niego z tej racji sumę 11.000 złp. w r. 1736 (Ws. 85 k. 112v)
(4) Józef (Józef Franciszek), syn Jana Kazimierza i Bielickiej, uczestniczył 1729.24/III. r. we wspomnianym wyżej podziale pozostałości ruchomych po ojcu. Trzymał wieś królewską Bielsk w wojew. pomorskim, którą w r. 1730 za konsensem królewskim z 15/IV t.r. cedował Mikołajowi i Helenie małżonkom Weiherom (Ws. 83 k. 4v). Niewątpliwie identyczny z nim kapitan Miaskowski, który zmarł w r, 1731 (K. P., nr 77), a chorągiew wziął po nim Aleksander M., skarbnik kaliski, więc brat stryjeczny (wiadomość z Drezna z 23/V. V, K. P. nr 80).
Przeglądanie 654 pozycji zakresu Miaskowscy - Mierzewscy.
[1]2345
