Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
[1]
2345
Bieganowscy - Bnińscy
@tablica
z córką i zięciem Kaliskimi (Py. 150 k. 51v). Z córek Maciej i Strzałkowskiej, Anna była w. 1626-28 żoną Andrzeja Baranowskiego, Marianna w r. 1643 za Janem Kaliskim. Synów było trzech: Jan, Sebastjan i Stanisław. Jan występował w r. 1630 w imieniu własnym, matki i braci (G. 79 k. 192). Stanisław w r. 1677 zobowiązał się sprzedać części w Strzałkowie za 2500 zł "bratankowi" Samuelowi Hieronimowi B. h. Leszczyc (Py. 154 s. 122). W r. 1681, jako były dziedzic części Strzałkowa wedle powyższego zobowiązania z r. 1677 i cesji dokonanej przez Samuela Hieronima b. na rzecz Piotra Kobelińskiego, sprzedał temu ostatniemu za 2500 zł części w Strzałkowie zw. "Bieganowszczyzna" (I. Kal. 140 k. 274v). Zob. tablice 1-3.
Bieganowscy h. Grzymała, wyszli z Bieganowa w p. pyzdr. , par. krerowskiej, w pobliżu Środy. Jarosław, występujący już w r. 1410 (Py. 2 k. 2, 15), nazwany bratem rodzonym Domarata, pisanego w r. 1417 ze Starołęki (Py. 3 k. 30v, 152v, 226). Jarosław ze swą żoną Przechną, dziedzice Bieganowa, sprzedali 1417 r. ks. Mikołajowi z Górki, kanclerzowi katedralnemu poznańskiemu, 6 grz. czynszu rocznego na tej wsi (KWD V, s. 264). Żył jeszcze ów Jarosław 1429 r. (P. 6 k. 130). Jarosław B. , może syn powyższego, skupił 1435 r. części w Grodźcu w p. pyzdr. za 100 grz. od Wojciecha Grodzieckiego, za 100 grz. od Piotra, syna Stanisława z Grodźca, i za 100 grz. od Stanisława z Grodźca (P. 1378 k. 89v, 96). W r. 1441 na swych dobrach, tj. na wsi Bieganowo, wójtostwie w Kostrzyniu i wsi Grodziec zapisał czynsz wyderkowy ks. Mikołajowi z Bliźniewa, wikarjuszowi i altaryście w kościele poznańskim (Acta Cap. II, s. 528). Synowi Mikołajowi w r. 1446 dał w dziale za zgodą innych synów czwartą część w Bieganowie (P. 1379 k. 167v; 1381 k. 74v). Jako arbiter przeprowadzał w r. 1449 działy między Gałczyńskimi (G. 7 k. 5). Na wsi Grodziec, na wiatraku i na połowie inwentarzy w Bieganowie oprawił 1450 r. posag 70 grz. żonie Elżbiecie (P. 1381 k. 105v). Było to z pewnością nie pierwsze jego małżeństwo. T. r. od Bogumiła z Grodźca kupił za 100 grz. część w tej wsi (ib. k. 106). Miał t. r. sprawę o wieś Poklatki z synami zmarłego Piotra Burczaka Poklateckiego (Py. 13 k. 5v). Żył jeszcze w r. 1467, kiedy jako dziedzic w W. Poklatkach miał termin z synami Mikołaja Rusina Mroczkowskiego (Py. 14 k. 211). Był dziedzicem w Mroczkach (Py. 14 k. 141v). Już jako wdowa w r. 1469 miała termin z Małgorzatą Bronikowską (ib. k. 515). W r. 1470 od swego brata Piotra Grabowskiego dostała zapis 17 grz. (Py. k. 143v). Żyła jeszcze 1483 (Py. 16 k. 134). Synami Jarosława byli: Jan, Wincenty, Mikołaj, Piotr, Jakub i Wojciech. Ten najmłodszy syn Wojciech oraz córki Barbara i Dorota rodzili się z Elżbiety, nazwanej w r. 1470 Poklatecką (Py. 14 k. 141v). O Wincentym zob. niżej. Jan części w Bieganowie i Grodźcu, które miały mu przypaść po ojcu, ustąpił w r. 1451 swym braciom: Wincentemu, Mikołajowi, Piotrowi i Jakubowi (P. 1381 k. 43). Zapewne ten sam Jan na częściach w Bieganowie oprawił 1449 r. posag 50 kop gr. żonie swej Dorocie (P. 1380 k. 93v). Jan, syn Jarosława nie żył w r. 1462, kiedy córka jego Katarzyna, żona Wincentego z Drzewców czwartą część ojcowizny w Bieganowie sprzedała za 50 kop gr. Andrzejowi z Bnina, biskupowi poznańskiemu (P. 1384 k. 162v). Były jeszcze trzy inne córki Jana, Barbara, Anna i Jadwiga, które jako niezamężne, swoją czwartą część w Bieganowie sprzedały 1470 r. za 200 kop gr. Andrzejowi B. , synowi Wincentego (P. 1385 k. 56v). Jako wujowie owych sióstr występowali Szymon i Daniel Powałowie (?), może bracia ich matki (Py. 15 k. 64). Mikołaj, trzeci syn Jarosława, o którym pisałem już wyżej, że w r. 1446 dostał od ojca czwartą część w Bieganowie, miał w r. 1450 ponowioną tę donację w przeprowadzonych t. r. działach (P. 1381 k. 74). W r. 1446 (?) wraz ze swym niedzielnym bratem Piotrem scedowali bratu Wincentemu swe dożywotnie prawa do pewnych kosztowności (P. 1379 k. 208v). W r. 1463 występował jako stryj Jadwigi, żony Wawrzyńca z Krzyżanowa (P. 1383 k. 193). W r. 1469 zwąc się już Strzeszkowskim, działał jako rodzony stryj Andrzeja, syna Wincentego (P. 1385 k. 42). Pisany "dawniej Bieganowskim", dziedzic w Strzeszkach, oprawił 1471 r. na częściach wsi Płaczki 50 grz. posagu żonie Wszeborze (ib. k. 96). Te części sprzedał 1475 r. za 100 kop gr. ks. Pawłowi Piotrkowskiemu (P. 1386 k. 29), a oprawę posagu swej żony, tj. 100 grz. zapewnił t. r. na połowie swych dóbr w Strzeszkach (ib.). Jego dziećmi byli Wincenty i Marcin, dziedzice Strzeszek, oraz córka Katarzyna, w r. 1486 żona Wojciecha Pigłowskiego (zob. Strzeszkowscy). Piotr, syn Jarosława, występował jako świecki w l. 1445-65 (P. 1383 k. 228v). Dziedzic w Bieganowie, miał 1465 r. termin z plebanem krerowskim (Py. 15 k. 192v). Potem był księdzem, plebanem w Miłosławiu 1469 r. (P. 1385 k. 42). Czwartą część w Bieganowie sprzedał 1471 r. za 200 kop gr. bratankowi Andrzejowi (ib. k. 109v). O Jakubie, synu Jarosława, nie wiem nic więcej. Wojciech, syn Jarosława, pisał się z Grodźca, czasem z Poklatek. Miał w r. 1469 terminy o Poklatki z Piotrem Siedleckim i braćmi Kołaczkowskimi (Py. 15 k. 425v, 451). Żył jeszcze 1483 r. , kiedy Mikołaj Grodziecki stawił poręczyciela, iż będzie żył w pokoju z nim i z jego matką Elżbietą (Py. 16 k. 134).
Wincenty, syn Jarosława, pisał się czasem z Grodźca, najczęściej jednak z Bieganowa. Występował już w 1432 r. (Py. 7 k. 136v). Swoją część w Grodźcu sprzedał 1445 r. swym braciom Janowi, Piotrowi i Mikołajowi (P. 1379 k. 122v). W dziale, w r. 1446 dostał od ojca czwartą część w Bieganowie (ib. k. 167v). Był w r. 1453 starostą przedeckim, podstarościm i burgrabią brzeskim kujawskim (Boniecki), w końcu zaś życia kasztelanem santockim. (G.). W r. 1456 był dzierżawcą odolanowskim (Py. 11 k. 282). Nie żył w r. 1469. Z żony Małgorzaty, córki Mikołaj z Grobi, miał syna Andrzeja (Acta Cap. II, s. 1816). Matką owej Małgorzaty była rodzona siostra biskupa Andrzeja z Bnina. Był jeszcze i drugi syn, Wincecty, który w r. 1480 płacił winę, bo nie stanął z pozwu Wojciecha z Markowic (Py. 18 k. 244v).
Andrzej, syn Wincentego i Małgorzaty, miał w r. 1469 w sprawie z Dersławem Szczepankowskim przydane sobie 6 lat (Kośc. 20 s. 363), urodził się więc zapewne ok. r. 1460. W r. 1469, działając w asyście biskupa poznańskiego Andrzeja z Bnina i Mikołaja ze Stęszewa, stolnika, wujów, oraz ks. Piotra B. i Mikołaja Strzeszkowskiego, stryjów rodzonych, dokonał działu z siostrą rodzoną swej matki, Katarzyną, żoną Baltazara Gołanickiego i ze Stanisławem z Siekowa, biorąc Śniaty i Sikorzyno w p. kośc. (P. 1385 k. 42, 42v). Od Barbary, Anny i Jadwigi, córek stryja Jana, kupił w 1470 r. za 200 kop gr. czwartą część w Bieganowie (ib. k. 56v), a 1471 r. za 200 kop gr. czwartą część od stryja ks. Piotra (ib. k. 109v). T. r. od stryja Mikołaja ze Strzeszek dzierżawił Łopuchowo (Py. 14 k. 189v). W r. 1472 intromitowany do czwartej części Bieganowa należącej do stryja ks. Piotra, z tytułu donacji 200 kop (ib. k. 252v). T. r. nazwany niegdy Bieganowskim z Sikorzyna, Bądecza, Grobi i Barklina (Kośc. 20 s. 707). Na połowie Bieganowa oprawił 1487 r. posag 100 grz. pierwszej swej żonie Otylii, córce Jana Korzboka z Rybna (P. 1387 k. 66v), która t. r. jeszcze tę oprawę skasowała (Py. 168 k. 61v). W r. 1468 Otylia skwitowała swą owdowiałą matkę Jadwigę, która zobowiązała się sprzedać Andrzejowi za 400 grz. wieczność wsi Klonowiec w p. kośc. (Kośc. 223 k. 68v). Sprzedała mu tę wieś za tę sumę jeszcze t. r. (P. 1387 k. 94). Andrzej na Bieganowie i na połowie Sikorzyna oprawił t. r. żonie swej 600 grz. posagu (ib. k. 94). W r. 1500 kwitował synów Jana Gołanieckiego, sędziego wschowskiego, za 1000 grz. posagu swej babki Doroty, wniesionego na Grobię i St. Boszkowo (P. 859 k. 87v). Drugiej żonie Elżbiecie Konarskiej, córce Jana zw. Pasikoniem, oprawił w r. 1500 na Sniatach i połowie Sikorzyna posag 200 grz. (P. 1389 k. 84v). W r. 1503 skwitowała ona z dóbr po rodzicach braci swych Wawrzyńca i Dobrogosta Pasikoniów Konarskich (P. 861 k. 6). Trzecia jego żona, Anna Goślińska, córka Dobrogosta, dostała w r. 1511 od swego brata Marcina sposobem wyderkowym za 60 grz. połowę Gośliny w p. pozn. (P. 786 s. 316), a Andrzej t. r. na połowie Bieganowa oprawił jej 150 grz. posagu (ib. k. 323). Klonowiec w r. 1513 sprzedał za 400 grz. Michałowi Żegrowskiemu (P. 1391 k. 26v). Pozywał 1514 r. swych synów Jana i Andrzeja o wygnanie siebie z połowy Sikorzyna (P. 866 k. 8v). Wyderkował w r. 1515 swym synom oprawę posagu 600 zł ich matki Otylii na Bieganowie i Sikorzynie (P. 1392 k. 48). T. r. żona Andrzeja, Anna, pozywała brata Marcina Goślińskiego o zagarnięcie części jej w Długiej Goślinie (P. 866 k. 176v), a Andrzej oprawił jej 120 grz. posagu na ćwierci Bieganowa (P. 1392 k. 59). W r. 1520 toczył sprawę z Janem Raczkowskim o połowę Glinna i czwartą część W. Marcinkowa w p. gnieźn. (G. 28 k. 97v). T. r. zawarł ugodę z synami Janem i Andrzejem o dobra Bieganowo, Sikorzyno i Sniaty (P. 867 k. 482v). Połowę Bieganowa, graniczącą z Markowicami, dał w r. 1522 wieczyście swej żonie Annie (P. 1392 k. 486). Pozywała go w r. 1527 rada miejska Srody o granice między Bieganowem i wsiami miejskimi Zielniki i Urniszewo (Py. 25 k. 31ov). Żył jeszcze w r. 1529, ale tego r. chyba umarł, bo posag jego córce Katarzynie, żonie Bielawskiego, zapisał wówczas nie ojciec, lecz brat Łukasz (P. 871 k. 367v). Napewno nie żył w r. 1530, kiedy Anna Goślińska wraz z synem Adamem kupiła od swych pasierbów Jana, Andrzeja i Łukasza, braci niedzielnych, za 800 grz. połowę Bieganowa (P. 1393 k. 352v). Bracia Jan, Andrzej, Łukasz i Adam, dziedzice Bieganowa, toczyli w r. 1530 procesw z pozwu miasta Środy (Py. 25 k. 475v). Wdowa z pasierbem Łukaszem i synem Adamem nie stanęła 1531 r. na termin w tej sprawie (ib. k. 507v). W r. 1538 rezygnowaną sobie przez męża całą wieś Bieganowo dała synowi Adamowi, a ten ze swej strony dał jej czwartą część tej wsi sposobem wyderkowym za sumę 100 grz. (P. 1394 k. 173, 173v). Żyła jeszcze 1554 r. (Py. 174 k. 850). Z pierwszej żony Korzbokówny Rybieńskiej byli synowie: ks. Jan, Andrzej, Wojciech i Łukasz, z trzeciej, Goślińskiej, syn Adam. Córki, Anna i Katarzyna, pochodziły chyba z pierwszej. Anna była w r. 1519 żoną Jakuba Chłapowskiego. Ponieważ pozostawali między sobą w czwartym stopniu pokrewieństwa, mieli o to w r. 1529 sprawę w konsystorzu poznańskim (Acta Cap. II, nr 1816). Katarzyna była w l. 1527-29 żoną Wojciecha Dębnickiego. Po raz drugi była w l. 1529-1564 żoną Wojciecha Bielawskiego zwanego "Rzytka".
I. Jan, syn Andrzeja i Korzbokówny. Wedle zeznania burgrabiego z r. 1514 miał mieć wydzieloną sobie połowę Bieganowa (P. 866 k. 49v). Z braćmi Andrzejem i Wojciechem swe połowy w Bieganowie i Sikorzynie wydzierżawili 1515 r. na trzy lata ojcu (P. 866 k. 244). Wraz z bratem niedzielnym Andrzejem w r. 1521 na połowie Sikorzyna spadłej po matce Otylii i nabytej za 300 grz. od ojca, zapisali roczny czynsz wyderkowy 5 grz. od sumy 60 grz. plebanowi w Błażejowie (P. 1392 k. 400v). Łan roli w Klonowcu nabyty od ojca sposobem wyderkowym za 10 grz. , wyderkował 1524 r. za tę samą sumę Piotrowi Ossowskiemu, burgrabiemu kościańskiemu (P. 1393 k. 38). W działach braterskich, przeprowadzonych w r. 1530, wziął wraz z bratem Andrzejem części Sniat i Sikorzyna, ocenione na 1000 grz. (P. 1393 k. 352v). Będąc już księdzem, prebendariuszem w Bninie, swoje połowy tych wsi sprzedał 1531 r. za 1000 grz. bratu Andrzejowi (ib. k. 416v, 432v). Proboszczem w Bninie był jeszcze w 1540 r. (Py. 27 k. 174). Nie żył w r. 1552, kiedy brat jego Łukasz, jako jeden z wykonawców testamentu księdza, został skwitowany przez Stanisława Bnińskiego (Py. 174 k. 54v).
II. Andrzej, drugi syn Andrzeja i Korzbokówny, w r. 1527 wraz z bratem Łukaszem współdziedzic w Sniatach (Kośc. 224 k. 126). Na połowie Sniat i Sikorzyna oprawił 1531 r. posag 800 zł żonie swej Jadwidze Chłapowskiej, córce Jana i Anny Bnińskiej (P. 1393 k. 417). Przeprowadził 1533 r. rozgraniczenie Sniat od Kluczewa, wsi Katarzyny Kluczewskiej (Kośc. 27 k. 19v). Jadwiga z Chłapowskich kwitowała 1542 r. swego brata Stanisława z dóbr rodzicielskich (P. 881 k. 6). Andrzej żył jeszcze 1552 r. (P. 892 k. 80v). Nie żył 1555 r. Andrzej miał tylko córki: Annę i Helenę. Anna, dziedziczka części Sniat i Sikorzyna, była w r. 1553 żoną Jana Popowskiego (P. 894 k. 209; 1396 k. 121v). Żyli jeszcze oboje 1572 r. Helena, niezamężna 1555 r. , w r. 1556 była już żoną Jerzego Przyborowskiego. Była dziedziczką połowy Sikorzyna i Sniat (P. 1396 k. 602v, 639). Helena 2-ov. wyszła w r. 1582, krótko po 14 VII, za Stanisława Walknowskiego.
III. Wojciech, trzeci syn Andrzeja i Korzbokówny, w r. 1515 kwitował wraz z bratem Janem ojca z dóbr pozostałych po zmarłej matce (P. 866 k. 244). Zapewne zmarł młodo.
IV. Łukasz, czwarty syn Andrzeja i Korzbokówny, w działach braterskich z r. 1530 wziął połowę Bieganowa, wycenioną na 800 grz. (P. 1393 k. 353). Na połowie tej wsi oprawił 1534 r. posag 250 zł żonie swej Annie Pierzchlińskiej, córce Jakuba (ib. k. 628). Od Zofii Chwałkowskiej żony Michała Brodowskiego, nabył 1545 r. za 1000 zł całe części ojczyste spadłe na nią we wsiach: Wyszakowo, Biernatki, Chwałkowo, Płowce i Płaczki w p. pyzdr. (P. 1395 k. 222v). Jako ojciec ks. Wojciecha, altarysty w Krerowie, skwitował 1558 r. z 5 grz. brata Adama, dziedzica połowy Bieganowa (P. 898 k. 21v). Nie żył w r. 1563, kiedy owdowiałą Annę Pierzchlińską skwitował z 30 zł syn Stanisław (P. 905 k. 300). Wdowa 1566 r. części dóbr Wyszakowo, Biernatki, Chwałkowo, Płowce i Płaczki, nabyte od Zofii Chwałkowskiej, żony Michała Brodowskiego, sprzedała za 1000 grz. temu Brodowskiemu (P. 1395 k. 242). Żyła jeszcze w r. 1574 (P. 923 k. 97). Synowie Łukasza i Anny: Jan i Wojciech, o których niżej, Wincenty wspomniany tylko raz 1564 r. (P. 906 k. 730), Stanisław, o którym niżej, Krzysztof wspomniany tylko 1564 r. (ib.), Łukasz, bezdzietny, zmarły 1578 r. lub 1579 r. (Kośc. 258 k. 14; P. 932 k. 558v), oraz Mikołaj, o którym niżej.
1. Jan, syn Łukasza i Pierzchlińskiej, w imieniu własnym i braci Wojciech, Wincentego, Stanisława, Krzysztofa, Łukasza i Mikołaja, skwitował 1564 r. z 100 zł Stanisława Russockiego (P. 906 k. 730). Ożenił się w r. 1574, krótko po 1 II, z Dorotą Lutomską, córką Jana, wdową po Wojciechu Gorzyckim. T. r. spisał z nią dożywocie (P. 923 k. 92, 97; 1398 k. 507v). Obok sióstr współdziedziczącą 1577 r. we wsi W. Lutomie (P. 929 k. 818). W r. 1579 skwitował swych braci ks. Wojciecha, Stanisława i Mikołaja, jako spadkobierców zmarłego brata Łukasza (P. 932 k. 558v). Dorota Lutomska część wsi Siedlemino, spadłą po swej zmarłej matce, sprzedała 1583 r. za 300 zł Janowi Naramowskiemu, a mąż na połowie Bieganowa oprawił jej 1500 zł posagu (P. 1399 k. 28v). Sprzedaż Siedlemina Naramowskiemu ponowiła w r. 1585, ale już za wyższą cenę 800 zł (ib. k. 456v). Jan w r. 1583 intromitowany został do części Bieganowa, kupionych za 1000 zł od brata ks. Wojciecha (P. 941 k. 297v). Jako kolator jednego z ołtarzy w kościele krerowskim, odebrał 1591 r. od stryjecznego brata Macieja, syna Adama, sumę za którą zmarły brat Adam wraz ze swą żoną wyderkowali na połowie Bieganowa na ów ołtarz roczny czynsz 50 grz. (P. 955 k. 733). Na połowie Bieganowa zapisał 1595 r. czynsz roczny wyderkowy 5 grz. od sumy 68 grz. ks. Augustynowi z Brodowa, kanonikowi kolegiaty w Srodzie i altaryście w Krerowie (P. 1401 k. 397), a w r. 1596 na tejże wsi 7 grz. czynszu rocznego od sumy 100 grz. mansjonarzom kolegiaty szamotulskiej (P. 1401 k. 740v). Wraz z breaćmi Stanisławem i Mikołajem występował 1608 r. jako spadkobierca zmarłego brata, ks. Wojciecha (P. 143 k. 217v). Córkom swym: Katarzynie, Dorocie i barbarze, zrodzonym z Lutomskiej, zapisł 1611 r. po swej śmierci każdej po 1000 zł (G. 71 k. 171). Żył jeszcze 1612 r. (p. 146 k. 536). Nieżył 1614 r. (P. 1840 k. 14v). Z córek Jana najstarszą chyba była Anna, która w r. 1601 wyszła za Stanisława Radolińskiego. Żyli z sobą i 1610 r. Zofia wyszła 1615 r. za Mikołaja Granowskiego, z którym żyła i 1627 r. Katarzyna zaślubiła w r. 1620, krótko po 3 VII, Piotra Zadorskiego. Dorota, w r. 1624 za Szymonem Zawadzkim. Barbara, w r. 1634 za Janem Pawłowskim. Synowie Jana i Lutomskiej: Piotr, Wojciech i Stanisław sprzedali 1616 r. całe swe części w Bieganowie za 7400 zł Wojciechowi Niwskiemu (P. 1410 k. 106v), ale dziedzicami Bieganowa nazwani jeszcze i w 1617 r. (P. 998 k. 571). Wszyscy trzej mianowani zostali 1618 r. przez stryja Mikołaja współopiekunami jego dzieci (G. 74 k. 358v). O Piotrze wiem jeszcze tylko to, że żył 1626 r. (P. 1016 k. 109c). Może identyczny z nim Piotr, mąż Katarzyny Sepińskiej, która w r. 1622 kwitowała z dóbr rodzicielskich swego ojca Jana i brata Andrzeja (P. 1008 k. 873). O Wojciechu i Stanisławie, zob. niżej.
1) Wojciech, syn Jana i Lutomskiej, zapisał 1636 r. dług 250 zł swej siostrzenicy Annie Zadorskiej (Ws. 47 k. 433v). Zapewne identyczny z Wojciechem, który w r. 1616 żeniąc się z Zofią Przystanowską, córką Franciszka i Barbary Milińskiej, krótko przed ślubem, 19 V, zobowiązał się oprawić jej posag (P. 996 k. 162v), a w r. 1617 dokonał tej oprawy na sumę 1500 zł (P. 1410 k. 438v). Zofia sprzedała 1618 r. Krzysztofowi i Stanisławowi Rozrażewskim za 1270 zł części po rodzicach w Przystankach w p. pyzdr. (P. 1411 k. 257), a w r. 1639 części wsi: Łukowo, Sokolniki, Pierwoszewo, Zarzecze, Pożarowo, spadłe na nią, jako na współspadkobierczynię Babki, Katarzyny z Bukowca Milińskiej, i prababki, Katarzyny z Łukowskich Bukowieckiej, sprzedała za 3000 zł Abrahamowi Baranowskiemu, kasztelanowi kamieńskiemu (P. 1040 k. 598v; 1419 k. 1437v). Zofia Przystanowska spisała testament w Poznaniu 4 IV 1651 r. (P. 1063 k. 238v). Z tym Wojciechem, piszącym się z Przystanek, zawierała w r. 1630 kontrakt o dzierżawę Dokowa w p. kośc. Małgorzata z Chrząstowskich Dokowska (P. 1023 k. 1055). Chyba ten sam Wojciech był w r. 1642 jednym z opiekunów dzieci zmarłego Stanisława Grzybowskiego i Anny z Jabłkowa B. (P. 167 k. 422). Nie żył już 1643 r. (P. 1048 k. 454).
2) Stanisław, syn Jana i Lutomskiej, żeniąc się w r. 1617 z Marjanną Przyborowską, córką Andrzeja, krótko przed ślubem, 14 II, zobowiązał się oprawić jej posag 1200 zł (P. 998 k. 127v), czego dokonał t. r. (P. 1410 k. 518). Jako pisarz grodzki wschowski począł prowadzić zapisy w tamtejszych księgach grodzkich 6 VI 1633 r. (Ws. 47 k. 33). Od Anny z Kuchar, wdowy po Andrzeju Przyborowskim, kupił 1634 r. za 10.000 zł część Kuchar w woj. łęczyckim (Ws. 207 k. 45). W r. 1628 występował jako spadkobierca siostry Pawłowskiej (P. 172 k. 820v) i w charakterze jedynego jej sukcesora w r. 1650 skwitował z jej posagu Aleksandra Pawłowskiego, brata i spadkobiercę jej męża (Kośc. 302 k. 294). Czy nie tego to Stanisława żoną (drugą) była Zofia Goczałkowska, która w r. 1671 poślubiła 2-ov. Jerzego Wilkowskiego ? (Kośc. 305 k. 563). Anna, córka Stanisława, pisarza grodzkiego wschowskiego, żona w r. 1646 Jakuba Nieprskiego z woj. sandomierskiego.
2. Wojciech, syn Łukasza i Pierzchlińskiej, przy instalacji na kanoninę poznańską 10 V 1577 r. wskazał jako herb swego ojca Łukasza Grzymałę, a jako herb babki ojczystej błędnie Szachownicę (Wczele), podczas gdy był tym herbem Korzbok. Herb matki, Anny Pierzchlińskiej, określił jako Bróg (Leszczyc), babki macierzystej Brodowskiej, Grzymałę (Weimann, s. 56). Był w r. 1581 proboszczem szamotulskim (P. 936 k. 104v; 980 k. 509v). Umarł przed 2 IV 1605 r. , kiedy na jego kanonię instalował się już następca (Weimann, s. 76).
3. Stanisław, syn Łukasza i Pierzchlińskiej, występował w r. 1579 (P. 932 k. 558v). Aprobował w r. 1581 sprzedaż dóbr Gołanickich dokonaną przez ks. Wojciecha i Jana, braci swych, w imieniu własnym i jego, na rzecz Rafała z Leszna, kasztelana śremskiego (P. 936 k. 330). Dworzanin król. , dostał 8 III 1584 r. przywilej na wykupno wójtostwa obornickiego (M. K. 129 k. 459; P. 942 k. 730v). W r. 1585 nazwany już wójtem obornickim (I. Kon. 21 k. 537v). W r. 1595 na wypadek swej śmierci administrację swych dóbr zlecił Piotrowi Czarnkowskiemu, podkomorzemu poznańskiemu, i swemu bratu Mikołajowi (P. 964 k. 1605v). Temu bratu za konsensem król. z 3 IV 1590 r. scedował t. r. wójtostwo obornickie (ib. k. 1606v M. K. 139 k. 168v). Umarł na krótko przed 19 X 1612 r. (P. 146 k. 536). Chyba to właśnie ten Stanisław, luteranin, zmarł 18 III 1611 r. (LM Sw. Krzyża, Poznań, dyssyd.).
4. Mikołaj, syn Łukasza i Pierzchlińskiej, dał w r. 1584 zobowiązanie bratu Janowi, iż w ciągu roku rezygnuje mu całe swe części w Bieganowie (P. 942 k. 736), czego też dokonał 1585 r. za cenę 1000 zł (P. 1399 k. 611). Pokojowy komornik JKMci, dostał 1588 r. zapis 500 zł od Jana Brodowskiego (P. 950 k. 344). Otrzymał od króla w dożywocie 5 III 1593 r. karczmę w wojew. kaliskim we wsi Brudzew (zwącą się Brdów ?). Przywilej na wykup z rąk dotychczasowych posesorów dany był już 8 XI 1592 r. (M.K. 137 k. 466v, 138 k. 41). Dostawszy od brata Stanisława cesję wójtostwa obornickiego 1595 r. , żeniąc się w r. 1597 z Elżbietą Jabłkowską, córką Wacława i Anny Karchowskiej, krótko przed ślubem, 2 V, oprawiuł jej posag na połowie swych dóbr w Kobylempolu i wójtostwie obornickim (P. 1409 k. 277). Posag w sumie 2300 zł oprawił jej ponownie w r. 1599 (P. 1403 k. 401v). Konsens królewski na wykupienie z jego rąk wójtostwa obornickiego otrzymał 16 VIII 1599 r. Mikołaj Pigłowski (M. K. 143 k. 175v), nie doszło jednak do tego. W r. 1603 dożywocie wójtostwa obornickiego cedował, za konsensem królewskim z 15 VI t. r. , Andrzejowi Skórze z Gaju Obornickiemu i żonie jego Jadwidze Grabiance (P. 974 k. 114v; M. K. 148 k. 105v). Dla dzieci zrodzonych z Jabłkowskiej mianował 1605 r. opiekunami: Stanisława Przecławskiego, stolnika poznańskiego, brata swego Jana B. i Mikołaja Pigłowskiego (W. 4 k. 357v). Już po śmierci żony ustanowił w r. 1611 ponownie opiekę dla dzieci z niej zrodzonych: Jana, Mikołaja, Melchiora, Wacława, Anny i Magdaleny (!) i Marianny (G. 71 k. 237). Od Ewy z Jabłkowskich, wdowy po Janie Miruckim kupił 1612 r. za 4666 zł części Jabłkowa w p. gnieźn. (P. 1048 k. 326v). Od Anny Jabłkowskiej, żony Andrzeja Jeziorkowskiego, kupił 1616 r. za 4666 zł inne części w tejże wsi (P. 1410 k. 209). Dla swych dzieci: Mikołaja, Melchiora, Wacława, Anny, Elżbiety i Marjanny ustanowił t. r. nową opiekę (G. 73 k. 227v), poczem w r. 1617 dla Mikołaja, Wacława, Elżbiety i Marjanny raz jeszcze ją odmienił (G. 74 k. 228). W r. 1618 dla Mikołaja, Melchiora, Wacława, Elżbiety i Marianny wyznaczył na opiekunów swych bratanków Piotra, Wojciecha i Stanisława oraz swą córkę Annę, zamężną Grzybowską (ib. k. 358v). Od Wacława Koszutskiego kupił 1619 r. połowę pustki Chełkowo w p. gnieźn. (P. 1411 k. 394). Od Ewy z Jabłkowa Miruckiej kupił 1621 r. za 2233 zł części wsi Jagniewnice i pustki Małkowo (P. 1412 k. 1127), inne zaś części tamże nabył 1623 r. za 2233 zł od Anny z Jabłkowa Jeziorkowskiej (R. 1414 k. 20v), zaś t. r. od Stanisława Wyleżyńskiego nabył za 400 zł część młyna Jagniewskiego, a brzeg w Małkowie dał Andrzejowi Gądeckiemu (ib. k. 171, 173v). W. r. 1633 dokonał podziału swych dóbr między synów: Jabłkowo dał w posiadanie Mikołajowi i Melchiorowi, Jagniewice Wacławowi, z tym, iż na tej ostatniej wsi zastrzegł sobie dożywocie. Do śmierci ojca starsi bracia mieli Wacławowi płacić co roku pewną sumę. Części Małkowa, które Mikołaj kupił był od Wacława Koszutskiego, dopiero po jego śmierci miały iść do działu, przy czym dwie części miały być dołączone do Jabłkowa, trzecia do Jagniewic (P. 166 k. 463v; 1068 k. 244v; 1417 k. 857v). T. r. córce swej Elżbiecie, zakonnicy w Owińskach, zapisał 12 zł czynszu rocznego na swej kamienicy przy ul. Wodnej, między klasztorami Benedyktynek i Dominikanów (P. 1036 k. 533v). Żył jeszcze w r. 1639, nie żył 1641 r. Jego synowie: Jan, Mikołaj, Melchior i Wacław, o których niżej. Córki: Anna, Elżbieta i Marianna. Anna była w l. 1635-44 za Andrzejem Tarnowskim.
1) Jan, syn Mikołaja i Jabłkowskiej, występował w r. 1611 obok swego rodzeństwa jako spadkobierca zamordowanego Wojciecha Jabłkowskiego (P. 145 s. 648). Żył jeszcze 1612 r. (G. 71 k. 487v).
2) Mikołaj, syn Mikołaja i Jabłkowskiej, przez Niesieckiego nazwany mylnie synem Stanisława dworzanina król. i chorążego kaliskiego (poszedł za nim i Polski Słownik Biograficzny). Był rotmistrzem usarskim 1630 r. , posłował od hetmana do Turcji 1634 r. Około r. 1635 oboźny IKMci wojska ukrainnego. Pułkownik regimentu piechoty niemieckiej 1637 r. , podstoli lwowski 21 IX 1643 r. , t. r. wielki poseł do Turcji, dostał za to poselstwo od sejmu nagrodę 10.000 zł. Chorąży lwowski 7 V 1644 r. do 14 III 1658 r. (Malecz.), dostał 1646 r. starostwo mostowskie, a obok tego pewne wsie w woj. bełskim i dożywotnią pensję. Zaślubił w r. 1646 Urszulę Krosnowską, córkę Jana podstolego kor. , wdowę po Pawle Grodzickim generale artylerii kor. Pod Korsuniem wzięty do niewoli tatarskiej, wrócił w końcu 1650 r. Posłował do Turcji 1650 r. Kasztelan podlaski 1658 r. , kasztelan kamieniecki 1660 r. , dostał starostwo janowskie 1663 r. , odmówił przyjęcia województwa bełskiego, potem czernichowskiego. Odbudował 1656 r. klasztor reformatorów we Lwowie, spalony w r. 1648. Fundował klasztory reformackie w Lublinie i Kazimierzu. Umarł w r. 1674, mając podobno 73 lata. Był jednak niewątpliwie starszy. Matka jego już nie żyła w r. 1611, nie mógł więc Mikołaj urodzić się właśnie tego roku, zwłaszcza, iż napewno nie był spośród braci najmłodszym. Dziewiętnastoletni rotmistrz usarski i 23-letni poseł hetmański do Turcji, to też rzeczy niezbyt prawdopodobne. Kasztelan pochowany został 21 VIII 1674 r. we Lwowie w kościele reformackim Sióstr Miłosierdzia (Estr. XXV, s. 383; Pol. Sł. Biogr.). Wdowa żyła jeszcze w r. 1677, kiedy to siostrze swej Katarzynie Stępowskiej sprzedała dobra Czaplinek i Obrąb (Bon.). W aktach sądowych wielkopolskich kasztelan występuje rzadko. W r. 1615 wraz z rodzeństwem był dziedzicem Jagniewic (G. 377 k. 369). Dostawszy od ojca w r. 1633 obok brata Melchiora Jabłkowo i dwie części pustek Małkowo, zaraz potem odkupił od Melchiora za 8000 zł jego połowę tych dóbr (P. 1417 k. 858v). W r. 1635 temu bratu sprzedał za 16.000 zł Jabłkowo (P. 1418 k. 441). Niesiecki słusznie uważał go za bezdzietnego. Potwierdzają to zapisy sądowe. Boniecki mylnie przypisywał mu syna Mikołaja, który był w istocie jego bratankiem.
3) Melchior, syn Mikołaja i Jabłkowskiej, połowę Jabłkowa i części w Małkowie, otrzymane od ojca, dał w r. 1633 w działach bratu Mikołajowi w cenie 8000 zł (P. 1417 k. 858v), ale w r. 1635 odkupił od niego za 16.000 zł całe Jabłkowo i obie części w pustce Małkowo (P. 1418 k. 441). Jako współspadkobierca wraz z bratem Mikołajem zmarłego brata Wacława, pozywał 1639 r. Annę B. , wdowę po Stanisławie Grzybowskim (P. 164 k. 395v). Jabłkowo i części Małkowa sprzedał 1655 r. za 23.000 zł zięciowi Michałowi Zagórskiemu, kupując od niego jednocześnie za 21.000 zł wieś Łęg i część Baranowa w p. kruszw. (P. 1425 k. 988, 996v). W r. 1677, jako spadkobierca bezdzietnego brata Mikołaja, kasztelana kamienieckiego, na wsi Nahaczew w ziemi bełskiej zapisał dług 30.000 zł swej córce Zagórskiej (G. 86 k. 11v). Teresa, córka Melchiora, była żoną Michała Zagórskiego w r. 1665. Żyli jeszcze oboje 1687. Według Niesieckiego Melchior miał mieć dwóch synów: Jerzego, obersztera, poległego pod Mątwami 1666 r. i Mikołaja, starostę mostowskiego, kapitana majora w regimencie królewskim, poległego w czasie walk na Pokuciu. O tym Mikołaju wiemy, iż wraz z żoną, Urszulą Stępowską, dostał za konsensem król. z r. 1666 sołectwo Augustów Mosty (Bon.). Jego niewątpliwie córką była starościanka mostowska Marianna, która w r. 1688 zaślubiła Andrzeja Ścibor Chełmskiego, podstolego sandomierskiego (Estr. XXII, s. 36). W r. 1715 była już 2-ov. żoną Józefa Jelca, chorążego sanockiego. Wedle Niesieckiego, Mikołaj, starosta mostowski, prócz tej Marcjanny mi8ał mieć jeszcze dwie córki: Urszulę za Stefanem Potockim, marszałkiem nadwornym koronnym, i Judytę niezamężną.
4. Wacław, syn Mikołaja i Jabłkowskiej, dobra przypadłe sobie z działu braterskiego, tj. Jagniewice i część pustki Małkowo, tę mianowicie część, którą ojciec kupił był od Wacława Koszutskiego, sprzedał 1637 r. za 9500 zł Janowi Koszutskiemu (P. 1419 k. 134v). Od Stanisława Koszutskiego nabył 1638 r. sposobem wyderkafu za 5000 zł wieś Łosiniec (ib. k. 905). Zginął w zawadzie 1639 r. , zabity przez sługi Kaspra Zebrzydowskiego, kasztelana kaliskiego (P. 164 k. 356v). Był bezdzietny.
V. Adam, najmłodszy syn Andrzeja, urodzony z jego drugiej żony Anny Goślińskiej, w dziale z r. 1530 dostał połowę Bieganowa w cenie 800 grz. (P. 1393 k. 352v). W r. 1531 był jeszcze małoletni (ib. k. 432v). Na połowie części w Bieganowie oprawił 1538 r. posag 300 zł żonie Annie Przyborowskiej, córce Wojciecha (P. 1394 k. 173v). Żył jeszcze 1554 r. (Py. 174 k. 809v). Nie żył 1572 r. , kiedy Anna występowała już jako wdowa wraz z synami Maciejem, Jerzym i Janem (P. 920 k. 90, 91). O Andrzeju i Macieju niżej, Jerzy był w l. 1603-11 współopiekunem bratanków, synów Macieja (P. 973 k. 189v; 986 k. 650). Nie żył już w r. 1626, kiedy występowała jego córka Anna, żona Jana Chorkowskiego (P. 1017 k. 857v). Córki Adama: Katarzyna, w r. 1568 żona Macieja Wronczyńskiego, Małgorzata wyszła 1586, krótko po 31 III, za Stanisława Rękawieckiego, z którym żyła jeszcze 1596 r.
Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
[1]2345
