Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
12[3]4567
Bieganowscy - Bnińscy
2) Andrzej, syn Jana i Moszczyńskiej, w r. 1672 mąż Marianny Przecławskiej, córki Piotra i Zofii Dziękczyńskiej, wdowy 1-ov. po Sewerynie Chylińskim (P. 199 k. 342, 457). T. r. pozywał Andrzeja Wojciech Chyliński o zajazd wsi Wilkowa, pozostałej po jej pierwszym mężu (ib. k. 682v, 786v). Żył jeszcze 1686 r. (P. 1111 V k. 36v). Nie żył w r. 1699 (G. 90 k. 260v). Wdowa żyła jeszcze 1705 r. (G. 92 k. 57v). Ich syn Jan.
Jan, syn Andrzeja i Przecławskiej, spisał w r. 1703 wzajemne dożywocie z żoną Anną Jabłkowską, córką Mikołaja i Heleny Radeckiej (ib. k. 3v; P. 290 k. 12v). Wraz z żoną w r. 1705 wydzierżawił na trzy lata osd Jerzego Hieronima Latalskiego za 4000 zł wieś Opieczki, a zobowiązał się temu Latalskiemu sprzedać za 5000 zł części Bojenic (ib. k. 57, 57v). Skwitował Latalskiego w r. 1710 z sumy 4000 zł zastawnej na Opieczkach, stanowiącej część umówionej ceny Bojenic, tj. 5000 zł (G. 93 k. 42). Z Stanisławem Latalskim sporządził 1714 r. kontrakt o wieś Owieczki (ib. k. 177v). Posesorem tej wsi był w r. 1719 (G. 94 k. 36v). Anna z Jabłkowskich żyła jeszcze 25 V 1736 r. Ich córka Agnieszka, ochrzcz. 17 I 1705 r. , syn zaś Kazimierz Stanisław, ochrzcz. w lutym 1702 r. (LH Sokolniki). Niewątpliwie identyczny z tym Kazimierzem Stanisławem był Kazimierz zamieszkały w Radłowie koło Pakości, który z żony Zofii miał dzieci urodzone w Radłowie: Dorotę, ochrzcz. 25 V 1736 r. (jej matką chrzestną była Anna z Jabłkowskich B.), Karola, ochrzcz. 1 III 1745 r. (LB Pakość). Uruskiw oparciu o Akta b. Heroldii Kr. Pol. pisze o Kazimierzu, dziedzicu dóbr Dziewczopole w p. przedec. , który z żony Zofii Kakowskiej miał syna Karola, ożenionego z Elżbietą Krzywosędzką, którego znów synowie Antoni i Kwiryn, podoficer w wojsku rosyjskim, wylegitymowani zostali ze szlachectwa w Król. Pol. 1851 i 1853 r. z herbem Grzymała.
@tablica
@tablica
3) Marcin, syn Jana i Moszczyńskiej, dziedzic części w Bojenicach, miecznik bracławski 1687 r. (G. 88 k. 179), sprzedał swe części w tej wsi 1702 r. bratu Wojciechowi (P. 1148 III k. 64). Z nieznanej mi żony córka jego Anna, w l. 1681-86 żona Marcina Konarskiego. Synowie jego, Andrzej i Jakub byli w r. 1742 dziedzicami dóbr Czerników (Rel. Bidg. z r. 1742 k. 142; I. Bidg. z r. 1742 k. 86). Andrzej ten był miecznikiem bydgoskim 1727 r. , chorążym kowalskim 1754 r. Jak się zdaje, byli jeszcze inni synowie. W r. 1711 Jan, Andrzej, Jakub i Stanisław B-cy pozywali owdowiałą Annę Niemojowską, kasztelanową bydgoską i jej syna Jana (ZTP 39 k. 366). Byli chyba między sobą braćmi, a synami właśnie Marcina. Z nich Stanisław zapewne identyczny z Stanisławem, podczaszym kowalskim 1727 r. , kasztelanem rypińskim 1752 r. , zmarłym 1765 r. (Boniecki; Kossakowski). Jakub był mężem Marianny Suleckiej 1726 r. (I. Bidg. z r. 1726 k. 26). Zob. tablice 1-2.
Bieganowscy różni. Jadwiga, żona Jakuba z Bieganowa, miała 1463 r. sprawę z Tomisławem z Grzybowa (G. 26 k. 28v). Maciej występował 1522 r. jako wuj Heleny, żony Klemensa Drogoszewskiego (Kośc. 233 k. 87), a 1523 r. jako wuj Elżbiety i Barbary, córek Wawrzyńca Lipowskiego (Kośc. 345 k. 101v). Zofia Skaławska, w l. 1532-1535 wdowa po Marcinie B. (P. 874 k. 165v; 875 k. 68v). Anna, córka Mikołaja, w r. 1551 żona Pawła kaliskiego (P. 1395 k. 643). Maciej otrzymał w r. 1574 od Sebastiana Bardzkiego zobowiązanie wyderkowej rezygnacji wsi Bardo i części wsi Mysłki w p. pyzdr. za 4000 zł (G. 52 k. 239v). Maciej kwitował w r. 1585 z 30 zł braci Otuskich (P. 944 k. 90). Andrzej, mąż Magdaleny Wyszławskiej, która w r. 1581 kwitowała ze 100 zł Gowarzewskich (P. 937 k. 131). W r. 1590 występowała jako wdowa już i po drugim mężu Mikołaju Morawskim (P. 953 k. 647v). Mikołaj mieszkał w 1610 r. w Prusinowie (P. 144 k. 95). Tomasz oprawił w r. 1624 żonie swej Izabeli Kokowskiej, córce Walentego, posag 300 zł (Py. 47 k. 311v). Helena, żona Macieja Popowskiego. Oboje nie żyli 1625 r. Katarzyna, żona Jakuba Rogalińskiego, nie żyła 1626 r. Anna, w r. 1626 wdowa po zamordowanym Macieju Szczuckim. Jan Hiacynt, syn Stanisława, otrzymał 1626 r. zapis długu 300 zł od Anny z Kuchar, wdowy po Andrzeju Przyborowskim (P. 1017 k. 182v). Wojciech, administrator ("starosta") dóbr żerkowskich wojewodzica poznańskiego Mikołaja Ostroroga, płacił 1629 r. podymne z Bieździadowa, Dembian, Ostrówka, Krząnu, Lgowa, Smiełowa, Szczedrzejewa i Gąsiorowa (Py. 143 s. 4, 9, 11, 24). Regina, żona Marcina Skąpskiego 1635 r. (Py. 146 s. 362). Dorota spisała w r. 1641 dożywocie z mężem Stanisławem Malińskim. Przeciwko Zofii Miedzianowskiej wdowie po Wojciechu B. , i Stanisławowi B. , rodzonemu bratu jej męża występował 1642 r. Mikołaj Węgorzewski (P. 167 k. 654). Elżbieta, zakonnica w Owińskach 1665 r. (P. 1067 k. 138v). Krzysztof Maciej, nie żyjący już w r. 1671, ożeniony był z Zofią Goczałkowską, córką Wojciecha i Ewy Kromolickiej, wtedy już wdową (Py. 154 k. 48). W r. 1672 była ona 2-ov. żoną Jana Zygmunta Wilkowskiego, który oprawił jej posag 7000 zł (Ws. 208 k. 350). Żyli oboje 1664 r. (P. 1426 k. 621). Wdowa po N. Bieganowskim zaślubiła 2-ov. 20 II 1678 r. Bonawenturę Gronowskiego (LC Wilkowo Pol.). Andrzej zaślubił 10 I 1684 r. Mariannę Żakowską (LC Poniec). Ich syn Ludwik Franciszek ochrzcz. 14 X 1684 r. (LB Poniec). Krystyna, w r. 1690 żona Wawrzyńca Otorowskiego. Jan z żony Reginy miał syna Jakuba, ur. we wsi Kozubiec, ochrzcz. 1 V 1693 r. (LB Miłosław). Marcin, ożeniony z Dorotą Leśnikowską, wdową 1-ov. po Stanisławie Siedleckim, która w r. 1694 już jako wdowa i po nim, sumę 360 zł prowizji zapisaną sobie przez zmarłego Macieja B. , syna zmarłego Stanisława (zob. B-cy h. Dryja) jej ojcu Maciejowi Leśnikowskiemu, cedowała swej córce Ewie z Siedleckich Michalskiej (P. 1128 X k. 102v). Siostra Kunegunda, franciszkanka śremska, umarła wedle jednego zapisu tamtejszego nekrologu 6 III 1695 r. , wedle drugiego 15 II 1696 r. Stefan, po którym wdowa, Katarzyna Górecka, córka Wojciecha, wyszła w r. 1700 2-ov. za Franciszka Musakowskiego (I. Kal. 154 s. 92, 128). Ignacy, dziedzic wsi Lubodzież, w l. 1700-1 mąż Justyny Ostrowickiej (Ostrowskiej ?), wdowy 1-ov. po Piotrze Jabłonowskim (I. Bydg. z r. 1700 k. 69; Jud. Bydg. z r. 1701 k. 371). Łukasz, franciszkanin, zmarł w Piotrkowie 10 V 1710 r. (Nekr. Franciszkanek śrem.). Wojciech, posesor Gemarzewa, zawierał 1713 r. kompromis z Tyszewiczem, plenipotentem Czeluścińskich (ib. k. 1604). Jan skwitowany został 1721 r. przez Mariannę z Bornów Mierzejewską i jej syna ze skryptu datowanego w r. 1719 w Przysiece, opiewającego na 500 zł, wystawionego dla już zmarłego Bartłomieja Mierzejewskiego (G. 94 k. 175). Marianna, żona Grzegorza Leszczyńskiego, i Rozalia niezamężna, córki zmarłego Jana a siostry rodzono stryjeczne zmarłego Tomasza, siostrzenice z siostry rodzonej i spadkobierczynie Marianny z Wolskich Rutkowskiej 1723 r. (G. 94 k. 899). Marianna, z Kunowa, umarła 16 III 1726 r. (LM Kunowo). Andrzej dostał w r. 1725 konsens królewski na scedowanie dożywocia wsi Kalinowiec i Gawronki w woj. brzeskim Stanisławowi B. i żonie jego Annie z Nieborskich (Kc. 135 k. 99v). Stanisław zmarł nagle w Gralewie, pochowany 26 IX 1727 r. (LM Kamionna). Jakub z żoną i córką Anną pielgrzymował do cudownego obrazu w kościele w Pieraniach 23 XI 1727 r. Andrzej wpisany został w tamtejszą księgę bracką 3 XII 1727 r. (LB Pieranie). Dorota, w r. 1728 żona Tomasza Chlebowskiego. Wojciech, po którym wdowa Ewa Żarlińska, wychodząc w r. 1731 2-ov. za Kazimierza Ryszewskiego, zapisała mu przed ślubem dług 3000 zł (G. 96 k. 304v). Synowie Wojciecha i Marianny urodzeni w Pobiedziskach: Wawrzyniec Roch, ochrzcz. 15 VIII 1740 r. , Jakub, ochrzcz. 23 VII 1743 r. (LB Pobiedziska). Andrzej, chrzestny 25 VII 1741 r. (LB Sw. Michał, Gniezno). Marianna, córka Jakuba, już zmarłego, w r. 1746 żona Teofila Popowskiego, komornika ziemskiego inowłodzkiego (ZTP 51 k. 651). Antoni zmarł 19 VIII 1647 r. (LM Pobiedzska). Maciej w imieniu własnym i braci Kazimierza i Andrzeja, kwitował 1756 r. Golemowskich (G. 98 k. 791). Anna wyszła przed r. 1794 za Jana Wiśniewskiego, plenipotenta przygodzickiego, żyła jeszcze 10 V 1811 r. Panna Franciszka, dziedziczka dóbr Kawcze, chrzestna 17 IV 1828 r. (LB Granowo). Marianna wyszła przed r. 1823 za Leona Janickiego ze Starężyna. Nepomucen umarł w Starężynie 4 VI 1831 r. w wieku lat 14 (LM Juncewo).
Biegańscy z Bieganina w p. kal. Paprocki w Wielkopolsce znał tylko Leszczyców B-ich. Niesiecki poszedł za nim kładąc B-ich w Wielkopolsce pod herb Leszczyc i choć jako pierwszy z heraldyków umieścił także i Prawdziców B-ich, zaliczył do tych ostatnich wyłącznie zamieszkałych w W. Ks. Litewskim. Żychliński zarówno B-ch wielkopolskich jak i litewskich potraktował jako jedną i tę samą rodzinę h. Prawdzic wiodącą się z Bieganina w p. kal. , Leszczyców zaś lokalizował w Małopolsce. Na absurdalność tego pomysłu wskazał Boniecki. B-cy Prawdzice, osiedleni później na Litwie, wzięli nazwisko nie z Bieganina lecz z Bieganowa w p. jędrzejowskim, gdzie, jak to wiemy z "Liber beneficiorum" Długosza, siedzieli już w połowie XV w. ich znane nam podpisy świadczą o tym, że pisali się z Bieganowa, nie z Biegania. Tak więc nazwisko uformowane zostało w sposób niezbyt prawidłowy. Poczynając od XVI wieku Prawdziców spotykamy w różnych częściach kraju, głównie jednak na Litwie.
B-cy w Wielopolsce, biorący nazwisko od wsi Bieganina w p. kal. , dawnego gniazda Leszczyców (Kozierowski, Leszczyce), nie mieli z Prawdzicami nic wspólnego. Nie mam jednak pewności, czy wszyscy, których tu wymienię, byli Leszczycami. Przy dość znacznym rozdrobnieniu owej wsi w XV i XVI w. mogli tu osiadać i w konsekwencji brać nazwisko przedstawiciele i innych herbów. Przede wszystkim dotyczyło to zapewne tych, którzy obok nazwiska B. używali i innych, np. Kuczkowski czy Pawłowski. Kiedy B-cy wielkopolscy zarzucili Leszczyca a poczęli uważać za Prawdziców, powiedzieć nie potrafię. Mogło to się stać stosunkowo dawno, już nawet w XVII w. , a było zapewne spowodowane większym znaczeniem, a co za tym idzie i rozgłosem B-ich litewskich. Genealogia tej rodziny podana przez Żychlińskiego jest mocno bałamutna, zwłaszcza jeśli idzie o wieki XVI i XVII. Posiadane przezemnie materiały wykazują to niezbicie, jakkolwiek same one jeszcze nie wystarczają by w miejsce tej genealogii dać inną zwartą i ciągłą, sięgającą wstecz wieku XV.
Jan z Bieganina 1400 r. (Py. 1 k. 49v). Świętosław cz. Swiąszek z Bieganina, kupił 1444 r. za 100 grz. część dziedziczną w Bieganinie od Elżbiety, żony Mikołaja z Tomic (P. 1379 k. 76). Nie żył już w r. 1466, kiedy wdowa po nim Dorota z synami Maciejem i Mikołajem połowę łana zw. Pakoskim w Bieganinie sprzedała za 10 grz. Helenie, żonie Mikołaja z Tomic (P. 1383 k. 246a). Byli jeszcze ponadto syn Andrzej i córka Anna, której już po śmierci Doroty w r. 1476 Jan z M. Gałązek zapisał dług 20 grz. (I. Kal. 2 k. 424). Andrzej w l. 1468-71 miał sprawę z ks. Stanisławem, proboszczem w Kościele, którego dom we wsi Głogowa najechał był (I. Kal. 1 k. 448v; 2 k. 207). Mikołaj był mężem Małgorzaty z Roszkowa zwanego Prusami, która w 1463 r. zobowiązała się swą część po rodzicach w owej wsi sprzedać za 30 grz. Wojciechowi Mleczko z Roszkowa (I. Kal. 1 k. 175v). Dokonała tego w r. 1470, już po śmierci męża. Pozostali po nim synowie Wojciech i Maciej (I. Kal. 2 k. 137). Małgorzata z synem Wojciechem zawierała w r. 1504 ugodę z Szymonem Złotkowskim i synami Jana Otty o spadek w Lubieniu w p. kal. po Wojciechu Golańskim (I. Kal. 6 k. 6v). Ów Wojciech był mężem Doroty, Dachny, która w 1485 r. od swych braci Jana i Stanisława Szymanowskich otrzymała zapisy, od każdego po 17 grz. (I. Kal. 3 k. 263v, 270). T. r. Maciej B. nazwany jego bratem rodzonym niedzielnym (ib. k. 262v). Obaj oni w 1495 r. , wciąż jeszcze niedzielni, ugodzili się ze swymi stryjecznymi braćmi, Janem i Piotrem z Bieganina, też niedzielnymi (ib. 4 k. 339, 342), już w r. 1503 pozywany był przez braci z Zbirska o gwałtowne opanowanie części wsi Lubień (P. 861 k. 64). Dorota Szymanowska, wdowa po tym Wojciechu, dała w r. 1514 swemu synowi Janowi łan roli osiadłej w Szymanowicach i część swą w M. Lubieni w zamian za jego część w Bieganinie (I. i D. Z. Kal. 2 k. 29). Od Mikołaja Szymanowskiego zw. Beda nabyła w r. 1518 wyderkafem za 10 grz. 2 puste półłanki we wsi M. Lubień (ib. k. 43) i t. r. wyderkowała je za takąż sumę swemu synowi Marcinowi (ib. k. 50v), a część w Bieganinie nabytą wieczyście od Jana B. , sprzedała za 40 grz. Maciejowi Kuczkowskiemu (ib. k. 59v), wraz z synem Marcinem kupiła 1520 r. za 24 grz. od Macieja Szymanowskiego części wsi Lubień Mała, a powtórzyła tę transakcję w r. 1525 (Py. 23 k. 34v, 59). Od Mikołaja Bedy Szymanowskiego kupiła w r. 1526 2 puste półłanki w Lubieni M. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 116v). Żyła jeszcze 1539 r. (Py. 27 k. 138). Synowie Wojciecha i Doroty: Jan, Marcin i Andrzej. Andrzeja zabił Andrzej Chwaliszewski i w r. 1515 Jan i Marcin wraz z matką procesowali go o głowę brata (P. 866 k. 230v). O Janie wiem jeszcze to, iż w r. 1514, nabyte od matki dobra, tj. łan osiadły w Szymanowicach i część w M. Lubieni wyderkował za 30 grz. Mikołajowi Krzyńskiemu (I. i D. Z. Kal. 2 k. 29), a w r. 1519 niedzielni bracia Jan i Marcin ojczystą część w Bieganinie sprzedali za 60 grz. Maciejowi Kuczkowskiemu (ib. k. 59v), zaś Jan w r. 1531 swą część w Lubieni M. sprzedał za 40 grz. bratu Marcinowi (Py. 23 k. 98). Marcin zw. "Mleczko" występował 1523 r. jako dziedzic w M. Lubieni (Py. 25 k. 9; I. i R. Z. Kal. 3 k. 58v). Na połowie swych części w M. Lubieni oprawił 1529 r. posag 55 grz. swej żonie Barbarze Wyszkowskiej (Py. 23 k. 79). Żył jeszce w r. 1532, kiedy półtora łana roli we wsi macierzystej Lubień M. wyderkował za 30 grz. Złotkowskiemu miecznikowi kaliskiemu (P. 1393 k. 531v). Nie żył już w r. 1535 (P. 875 k. 160v, 217), a r. 1537 Barbara, już 2-ov. żona sł. Marcina, kramarza kaliskiego, swą oprawę na Małej Lubieni wyderkowała za 100 grz. Walentemu Skałowskiemu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 310v), a ponowiła to 1538 r. (P. 1394 k. 191v). Synowie Marcina i Barbary, Kasper, Stanisław i Jan pozwani zostali w r. 1535 przez Złotkowskich, miecznikowiczów kaliskich, o dzierżawione przez zmarłego Marcina półtora łana roli w Małej Lubieni (P. 875 k. 160v). Z nich Stanisław i Jan, pozywali 1550 r. Tyburcego Lubińskiego i jego synów o oddzielenie ich ojcowizny w M. Lubieni od oprawy matki Barbary (I. Kal. 12 II s. 329). Jan swoje części w tej wsi odziedziczone po ojcu i po zmarłych innych "kognatach" sprzedał w r. 1553 temu Lubińskiemu za 350 grz. (P. 1396 k. 133). , a w r. 1554 zrobił to ze swoją częścią za taką samą sumę i Stanisław (ib. k. 164). Jan żył jeszcze w r. 1554, kiedy zapisał mu dług 100 zł Jan Suchorzewski (Py. 174 k. 700). Czy z wspomnianym wyżej Stanisławem identyczny był Stanisław, który w r. 1555 występował jako sługa Macieja Mokronoskiego, oraz Stanisław, który w r. 1561 kwitował z 15 zł małżonków Turskich, nie wiem (P. 896 k. 390; 903 k. 81). Zob. tablicę 1.
@tablica
Piotr, nieżyjący w r. 1441, kiedy wdowa po nim Helena miała termin ze Spytkiem z B. (I. Kal. 6 k. 58v). W 1451 r. Wojciech Raszkowski ugodził się z jej synami Mikołajem, Adamem i Marcinem o trzy łany w B. (Py. 11 k. 218). Była i córka Anna, żona Mikołaja z Bogucic, która o posag pozywała swych braci Adama i Marcina a w r. 1482 skwitowała Adama (I. Kal. 3 k. 91). O Mikołaju wiem jeszcze tyle, że w r. 1445 wraz z matką miał termin ze Spytkiem z B. (ib. k. 145), a żył jeszcze w r. 1454, podobnie jak Maciej (ib. 5 k. 133v). Adam w r. 1454 dał zapis matce swej (ib.), a Spytek, dziedzic w Bieganinie 1435 r. (I. Kal. 1 k. 99), w r. 1443 mąż Jadwigi (Py. 10 k. 54). Od Mikołaja z Gałązek, brata swej żony dostał 1443 r. zapis 30 grz. posagu (ib. 12 k. 388v), wraz ze swym bratem Wawrzyńcem z Młodawina (?) miał w r. 1448 termin z Mikołajem z B. i matką jego Heleną (I. Kal. 4 k. 169v). Nie żył 1469 r. , kiedy synowie jego: Jan, Stanisław i Piotr pozywali Lasotę z Brzostowa (Py. 15 k. 468v). Jan żył jeszcze 1470 r. (ib. k. 581). Stanisław i Piotr, bracia niedzielni, w r. 1475 trzy łany we wsi Kościół (?) p. kal. wraz z sołectwem sprzedali za 30 grz. ks. Stanisławowi, proboszczowi kościoł Sw. Stanisława w Kaliszu (P. 1386 k. 25v). Stanisław z Bieganina w 1466 r. zapisał Janowi z Gałązek M. 17 grz. długu w posagu za swą siostrą Dorotą (I. Kal. 1 k. 375). Mikłaj cz. Mikułka z Bieganina uwolnił 1476 r. Filipa Suchorzewskiego ze sprawy o rany i zniewago (ib. 2 k. 394). Mikołaj z Bieganina skwitował w 1493 r. z części posagu po ciotce Agnieszce, zabezpieczonego na Uszczonowie, Dorotę z W. Gałązek i Katarzynę z Uszczonowa (ib. 4 k. 180v). Mikołajowi B. , synowi Jana Wolfartha B. , dali poręczenie 1495 r. Jan Karcz z Kurowa i Wojciech z Bieganina, że Jan B. będzie żył z nim w pokoju (ib. k. 405). Mikołaj B. na połowie swej części w Bieganinie zobowiązał się 1497 r. odebrawszy ratę 5 grz. oprawić posag żonie swej Annie Głoskowskiej, córce Jana (ib. k. 503). W r. 1462 na połowie kmieci, folwarku i dworu w Bieganinie oprawił 60 grz. posagu żonie Barbarze, a od Wojciecha Roszkowskiego kupił za 36 grz. jego części w tej wsi (P. 1384 k. 131v, 132v). Zapewne jeszcze żył w r. 1499, w którym Chudy, kmieć jego synów Jana i Piotra, dziedziców w Bieganinie, pozywał Jana Kuczkowskiego (I. Kal. 5 k. 83). Adam nie żył w r. 1509. Miał jeszcze trzeciego syna Mikołaja, który w r. 1517 swe części w Bieganinie sprzedał za 40 grz. bratu Piotrowi (P. 1392 k. 154v). Czy nie ten to Mikołaj B. cz. Pawłowski kupił w r. 1529 od Tomasza Pawłowskiego i jego bratanka Michała Głoskowskiego ich części w Małym Pawłówku w p. kal. za 20 grz. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 144). O Janie słyszymy po raz ostatni w r. 1509, kiedy Piotr na połowie części w Bieganinie oprawił 20 grz. posagu żonie Zofii, córce Jana B. zw. "Olszewy", o którym niżej (P. 786 s. 76). Miał z nią syna Bartłomieja, o którym niżej (I. i R. Z. Kal. 4 k. 287). Drugą żoną Piotra, nie żyjącego już w r. 1532 była Agnieszka Miedzianowska cz. Poniatowska, córka Wojciecha Poniatowskiego, która wówczas od swych nieletnich synów Jana i Wojciecha otrzymała oprawę 100 zł posagu na połowie ich części w Bieganinie (I. i D. Z. Kal. 2 k. 206), a która w r. 1547 wraz ze swymi synami Wojciechem i Janem oraz z poddanymi z Bieganina i Wojciechem Jaskólskim miała termin sądowy z Wojciechem Kuczkowskim z tegoż Bieganina (I. i D. Z. Kal. 7 k. 197v). W r. 1552 kwitowała tych synów ze swej oprawy na Bieganinie (I. Kal. 15 s. 35). Prócz wspomnianych trzech synów Piotr miał z pierwszej żony córkę Dorotę, żonę sław. Jana Wódka z Pleszewa, która w r. 1544 (1549 ?) kwitowała z dóbr po rodzicach brata Bartłomieja (I. Kal. 7 k. 340). Nie wiem z której żony pochodziły córki: Anna, w l. 1535-1537 żona Szymona Proślińskiego, w l. 1551-54 2-ov. żona Adama Gałęskiego "Wronki" z M. Gałązek żyjąca jeszcze 1581 r. , Agnieszka w r. 1552 żona Wawrzyńca Godziątkowskiego, i Elżbieta, w 1539 r. żona Wojciecha Jaskólskiego.
1. Bartłomiej, syn Piotra i Biegańskiej, jeszcze nieletni w r. 1532, bo działający w asyście stryjów Macieja Pawłowskiego i Andrzeja Grodzielskiego oraz wuja Fabiana Kłodawskiego kwitował swych nieletnich przyrodnich braci Wojciecha i Jana z oprawy swej matki na Bieganinie (I. R. Z. Kal. 4 k. 287). Na połowie swej części w tej wsi oprawił w r. 1535 posag 100 zł żonie Małgorzacie Pawłowskiej, córce Wacława (I. i D. Z. Kal. 2 k. 232v). Swą dziedziczną część w tej wsi sprzedał 1544 r. za 500 grz. Piotrowi Pawłowskiemu "Sikaczowi" (P. 1395 k. 100). T. r. wraz z żoną siedlisko "Grosiewskie" i ogród koło siedliska "Wójtowskiego" w Bieganinie sprzedał za 200 grz. Antoniemu Poniatowskiemu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 273). W imieniu żony swej Małgorzaty Pawłowskiej uczynił 1546 r. pilność przeciwko temuż Pawłowskiemu. który t. r. dał mu zobowiązanie wyderkowania części w Pawłowie (I. Kal. 9 k. 7v, 38). Oboje małżonkowie skasowali w r. 1570 swe prawa dożywotnie na części W. Pawłowa nabytej od brata Małgorzaty, Piotra "Sikacza" (ib. 36 s. 256).
2. Wojciech, syn Piotra i Miedzianowskiej, małoletni w r. 1532 (I. i D. Z. Kal. 2 k. 206), wraz z bratem Janem, wedle zobowiązania otrzymanego w r. 1550 kupili 1552 r. za 400 grz. od Piotra Pawłowskiego i żony jego Zofii Szczytnickiej części w Bieganinie (I. Kal. 12 s. 604; 15 k. 34; P. 1396 k. 24). T. r. na połowie części w tej wsi oprawił 250 zł posagu żonie swej Barbarze Laskowskiej (R. Kal. 1 k. 1v; P. 1396 k. 24), która jednocześnie skwitowała z dóbr po swych rodzicach w Woli Tłomokowej, Ciepielewie i Tobołkach p. kal. swego brata Jakuba Laskowskiego (I. Kal. 15 k. 38). Wojciech żył jeszcze w r. 1564 (ib. 29 k. 254). Może to ten sam Wojciech żył jeszcze w r. 1582 i był ojcem Jadwigi, wówczas żony Stanisława Przespolewskiego.
3. Jan, syn Piotra i Miedzianowskiej, zwany czasem "Piotrowiczem", małoletni w r. 1532, wraz z bratem Wojciechem zostawał wtedy pod opieką stryja Macieja Pawłowskiego i rodzonych wujów, Szymona i Bartłomieja Poniatowskich (I. i D. Z. Kal. 2 k. 206). Swej żonie Katarzynie Chojeńskiej, córce Jana, dał 1552 r. zobowiązanie oprawienia posagu na połowie swych dóbr w Bieganinie, a ona skwitowała swych braci z ojcowizny w Chojnie, Stwolnie i Golejewku (I. Kal. 15 k. 467, 477v). Oprawy 250 zł posagu dokonał 1554 r. (P. 1396 k. 172v). Drugą jego żoną była Agnieszka Laskowska, córka Michała, której w r. 1570 na połowie części w Bieganinie oprawił 250 zł posagu (R. Kal. 3 k. 226). Po raz trzeci ożenił się z Jadwigą Golińską, której w r. 1585 zobowiązał się oprawić 250 zł posagu i 50 zł wyprawy (I. Kal. 58 s. 642).
Dorota B. h. Leszczyc, urodzona z Laskowskiej, a więc córka bądź Wojciecha bądź Jana, była w r. 1605 żoną Stanisława Miełoszewskiego, matką zaś Gabriela Miełoszewskiego, który legitymując się w r. 1643 przy instalacji na kanonię gnieźnieńską określił herb swej matki (Korytkowski). Zob. tablicę 2.
@tablica
Stanisław B., mąż Barbary, córki Niechrósta z Łobza, otrzymał od niego na wieczność 1474 r. trzecią część dóbr po rodzicach w Łobzu (Py. 15 k. 155v). Stanisław B. części ojcowskie w Bieganinie wyderkował w r. 1476 za 60 grz. Andrzejowi Lutyńskiemu (P. 1386 k. 61). Barbara w r. 1476 miała termin z Janem Fryczem z Wojciechowa (Py. 167 k. 26v). Od Jadwigi, żony Świętosława Ruchockiego, Stanisław kupił 1482 r. za 60 grz. część w Łobzu (P. 1386 k. 156), a część swą w Bieganinie sprzedał w r. 1486 za 100 grz. Janowi Gałążeckiemu (Py. 20 k. 9v). T. r. od Marcina Małoklęskiego, dziedzica w Górze, kupił za 20 grz. brzeg w Łobzu, koło swego ogrodu (Py. 20 k. 10). Wraz z żoną Barbarą dziedzice w Łobzu dali w r. 1492 zobowiązanie Maciejowi Jastrzębskiemu (Py. 15 k. 293). Stanisław kwitował 1495 r. Wawrzyńca Pudełko z M. Gałązek z posagu swej siostry rodzonej Doroty, o który pozywał był Pudełkę (I. Kal. 4 k. 397).
Może jego synami byli bracia rodzeni niedzielni: Jan i Maciej B-cy z Łobza, którzy w r. 1505 siedem części lasu zw. "Godniew" we wsi Łobez oraz siedem części lasów zwanych "Goruński" i "Olszewicz" sprzedali za 70 grz. Janowi Noskowskiemu (P. 1390 k. 33). Maciej B. cz. Łobeski, dziedzic w Dziembowie, w r. 1519 mąż Barbary, wdowy 1-ov. po Macieju Brzeźnickim (Z. Kośc. 25 k. 100). T. r. był też dziedzicem w Dąbrówce w p. kośc. (P. 867 k. 42; Py. 24 k. 154). Może ten sam Maciej był w r. 1514 prokuratorem dzieci zmarłego Macieja Lutyńskiego (P. 866 k. 66). Jan B. nie żył już w r. 1526, kiedy wdowa po nim Katarzyna Łobeska cz. Kromolicka (?), 2-ov. żona Mikołaja Szymanowskiego, kwitowała z 40 grz. swego wiana syna swego Stanisława B. (Py. 25 k. 186v). Może to ten sam Jan w r. 1523 sprzedał za 15 grz. łan roli w Szymanowicach Maciejowi Szymanowskiemu (Py. 23 k. 46). Żona Stanisława B. cz. Łobeskiego, Anna Łaskawska, sprzedała 1526 r. część w Bielejewie i Kłodzinie w p. pyzdr. za 40 grz. Tyburcemu Jaraczewskiemu, a mąż oprawił jej 25 grz. posagu na połowie Łobza (P. 1393 k. 101). Stanisław t. r. kupił od Wojciecha Łobeskiego za 20 grz. plac pusty w Łobzu (Py. 23 k. 60v). "Pospólną" łąkę w Łobzu oraz części lasu "Godniewek" i "Goruński", łąkę od strony Wierzbowca i inną łąkę sprzedał 1527 r. za 60 grz. Maciejowi Noskowskiemu (P. 1393 k. 156). Nie żył 1542 r. , kiedy nieletni syn Maciej Łobeski części w Łobzu sprzedał za 200 grz. Janowi Łobeskiemu (P. 1394 k. 545v). Zob. tablicę 3.
@tablica
Jan B. w r. 1476 na połowie części w Bieganinie oprawił 30 grz. posagu żonie swej Agnieszce (P. 1386 k. 61). Agnieszka, żona Jana, zobowiązała się w r. 1506 sprzedać swe części w Kotarbach za 17 grz. Maciejowi Kotarbskiemu (I. Kal. 6 k. 101v).
Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
12[3]4567
