Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona9101112[13]14151617Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Bieganowscy - Bnińscy
Bieliccy h. Kuszaba
1) Stanisław z Bielczewa, syn Marcjana, ożenił się w r. 1640 z Marianną Malczewską, córką Jana, której krótko przed ślubem, 10 XII, zapisał dług 1000 zł (G.80 k.777). Oboje małżonkowie spisali wzajemne dożywocie w r. 1641 (I.R.D.Z.Kon.30 k.17). Stanisław, bezpotomny, nie żył już 1645 r., kiedy wdowa dostała zapis długu od Marcjana Lisieckiego (I.Kon.51 k.534, 545). Wyszła 2-o v. za Jana Dzierżanowskiego, z ktorym dożywocie spisała 1648 r. (P.1423 k.579). Żyła jeszcze w r. 1650 (I.Kon.53 k.315v).

2) Wojciech, syn Marcjana, zapisał w r. 1643 200 zł Barbarze Niniewskiej, żonie Stefana Mężeńskiego (I.Kon.51 k.23). Zastawny posesor Krampska 1644 r. (ib. k.168). Na połowie dóbr oprawił w r. 1645 posag 1200 zł żonie Jadwidze Zerzyńskiej i spisał z nią dożywocie (I.R.D.Z.Kon. k.49, 50). Wraz z tą żoną, wzięli w r. 1659 w zastaw od Adama Trzebuchowskiego, miecznika inowrocławskiego, za 2000 zł wieś Podgór (ib.56 k.365). Jako brat i spadkobierca ks. Marcina, kwitował 1665 r. z 200 zł Stanisława Poklateckiego (ib.58 k.339v). Oboje z żoną w r. 1670 sumę zastawną 2000 zł na wsi Podgór scedowali synowi Adamowi Trzebuchowskiego, Samuelowi (ib.60 k.27v). Wojciech nie żył już w r. 1677, kiedy syn jego Maciej, jako bratanek ks. Marcina proboszcza gosławskiego, oblatował testament tego stryja (Py.154 s.2).

II. Stanisław, syn Mikołaja, dostał w r. 1579 zapis długu 22 zł na trzech łanach roli w Sąpolinku p. rzdziej. od Grzegorza B. (I.Kon.18 k.310). Na połowie części Pąchowa i Bielczewa oprawił w r. 1581 posag 800 zł żonie swej Agnieszce Modlibowskiej, córce Jakuba (Z.Kon.6 k.270). Drugą jego żoną była Anna Słuszkowska, córka Jakuba, której 5 II 1587 r., krótko przed ślubem, oprawił na połowach swych części w Pąchowie i Bielczewie 400 zł posagu (I.Kal.54 s.35). Od Marcina Sławińskiego kupił w r. 1592 za 3000 zł jego części w Pąchowie (I.R.D.Z.Kon.18 k.13), a w r. 1594 za 1000 zł jego części w Bielczewie (ib. k.25). Kwitował w r. 1597 z 110 zł Jana Lubstowskiego, chorążego kaliskiego (I.Kon.28 k.52v) i t. r. już nie żył, a występowała jako wdowa trzecia jego żona Bogumiła (Teofila) Wolska (ib. k. 308v), pisząca się z Łaszczowej Wólki. Stanisław testament swój spisał 18 XII 1596 r., a oblatowali ów testament w r. 1598 opiekunowie jego dzieci z pierwszej żony, Bartłomiej Modlibowski i Andrzej z Rusinowa Wolski. Brat Jan został testamentarnie od opieki odsunięty, ale kiedy tę opiekę mimo to objął, tamci dwaj ją złożyli. Wdowa miała od męża dwa zapisy na łączną sumę 300 zł (ib. k.351). Dla swych córek, Agnieszki i Małgorzaty, mianowała w r. 1598 opiekunami swego brata Andrzeja Wolskiego, wuja Mikołaja Lisieckiego oraz Stanisława Górskiego (ib. k.381v). W r. 1602 Bogumiła już 2-o v. żona Stanisława Leskiego, kwitowała Zofię ze Skaławskich Janową B. (ib. k.399). Żył jeszcze w r. 1609 (I.R.D.Z.Kon.18. k.220). Z Modlibowskiej córka Jadwiga, która w r. 1597 występowała przeciwko Piotrowi Lubońskiemu o nieuiszczenie długu 200 zł (I.Kon.28 k.196v), była w r. 1626 żoną Mikołaja Ługowskiego. Również z Modlibowskiej synowie: Adam i Rafał, o których niżej, ks. Maciej, jezuita kolegium poznańskiego, który w r. 1614 rezygnował bratu Rafałowi całe części Pąchowa i Bielczewa (P.1409 k.14; I.Kon.38 k.223v). Żył jeszcze w r. 1626 (I.Kon.44 k.536). Z Wolskiej były córki: Agnieszka, w l. 1615-51 żona Piotra Dąmbskiego, i Małgorzata, o której losach nic nie wiem.

1. Adam, syn Stanisława i Modlibowskiej, w r. 1605 spisał inwentarz dóbr ruchomych i nieruchomych w Pąchowie i Bielczewie, a oblatował ów inwentarz 8 VI 1606 r. (ib.32 k.455). Z żoną Zofią Przylepską córką Piotra i Anny Koszutskiej, kupił 1611 r. od Stefana Muchlińskiego z Balic i Zofii Ordzińskiej małżonków, oraz od Anny Przylepskiej częsci wsi Koszuty w p. pyzdr. za 2000 zł (P.1407 k.406). Bratu Rafałowi sprzedała w r. 1614 za 733 zł całe swe części w Bielczewie i Pąchowie (I.R.D.Z.Kon.18 k.281). Zofia żyła jeszcze w r. 1622, kiedy występowała przeciwko małżonkom Goślickim (I.Kon.42 k.103v). Drugą żoną Adama była w r. 1626 Małgorzata Pierzchlińska, wdowa 1-o v. po Adamie Nieradzkim, wraz z którą wydzierżawili t. r. Koziągórę w p. kon. od małżonków Górskich (ib.44 k.475v, 632). Adam nie żył już w r. 1631, kiedy Małgorzata występowała jako wdowa (ib.46 k.497v). I ona nie żyła już w r. 1642 (G.80 k.969). Synowie Adama, Andrzej, urodzony z Przylepskiej, i Jan, nieletni w r. 1630, zostawali pod opieką stryja Rafała (ib.46 k.187). O Janie wiem tylko to, iż żył jeszcze w r. 1643 (P.1048 k.837v).

Andrzej, syn Adama, w imieniu własnym i brata Jana działał w r. 1643 (ib.). Żonie Katarzynie Sniegockiej, córce Wojciecha i Aleksandry Łukomskiej, oprawił 1646 r. posag 2000 zł (P.1422 k.580). W l. 1647 i 1648 występował jako spadkobierca babki Anny z Koszutskich Przylepskiej i Jadwigi z Koszutskich Ordzińskiej (P.172 k.567v; 173 k.160). W r. 1653 wraz z żoną dzierżawił Komorowo za 5300 zł od Jana z Komorowa Górskiego i żony jego Elżbiety Dąmbskiej (Py.151 s.183). Żył jeszcze w r. 1662, kiedy Jan B. zastawił mu za 1500 zł części w Pąchowie (I.Kon.58 k.116), nie żył w r. 1664 (ib. k.296). Żona jego żyła jeszcze w r. 1657 (P.1069 k.20v).

2. Rafał, syn Stanisława i Modlibowskiej, siostrom Jadwidze i Agnieszce robił w r. 1612 zapisy na poczet posagów (P.992 k.108, 109). Intromitowany w r. 1614 do części Bielczewa i Pąchowa, które dał mu wieczyście brat Maciej, oraz do części w tychże wsiach brata Adama, nabytych drogą cesji od Mikołaja Lisieckiego (I.Kon.38 k.38). T. r. krótko po 30 VII ożenił się z Jadwigą Kucharską, córką Jana, zobowiązując się oprawić jej posag na częściach Pąchowa (ib. k.221v). W l. 1616 i 1617 skwitowała ona swego brata Andrzeja z dóbr rodzicielskich (I.R.D.Z.Kon.18 k.315v, 329), a w r. 1617 Rafał na częściach Pąchowa oprawił jej 600 zł posagu (ib. k.332). Oboje małżonkowie dokonali 1618 r. z małżonkami Sławińskimi wymiany pewnych olędrów w tej wsi (I.Kon.40 s.36). Jadwiga nie żyła w r. 1631, kiedy jej bratanica, Dorota Kucharska, zamężna Tomicka, procesowała Rafała o spadek po ciotce, tj. o posag 800 zł (ib.46 k.295v). Drugą żoną Rafała była w r. 1632 Eufrozyna Ziemięcka, córka Macieja i Anny Pąchowskiej (ib. k.582v). W raz z nią w r. 1638 zapisał dług 500 zł małżonkom Łopuszyńskim (ib.48 k.523v). Trzecią jego żoną była w r. 1643 Zofia Głebocka, córka Jana i Heleny Turskiej (ib.51 k.75). Żył jeszcze w r. 1645, kiedy zapisał 2000 zł długu Swiętosławowi Golińskiemu (ib. k.616v). W r. 1648 Zofia, już wdowa, występowała jako była dziedziczka (obok sióstr) Racięcic po swym ojcu (ib.51 k.75). W r. 1650 jako już 2-o v. żona Ludwika Krajewskiego, w imieniu swych dzieci z pierwszego męża: Macieja, Wojciecha, Agnieszki, Zofii, Marianny, mianowała plenipotentów (ib.53 k.311v). Żyła jeszcze w r. 1654 (ib.56 k.36v). Z synów Rafała, Maciej w l. 1654 i 1655 kwitował z sum małżonków Krajewskich (ib. k.19, 173), Wojciech wziął w zastaw w r. 1667 część Pąchowa od Hieronima B., syna Wojciecha, o którym niżej (ib.58 k.478v). Żył jeszcze w r. 1672, kiedy roborował mu skrypt na 840 zł Stanisław Poniatowski (ib.60 k.315v). Zob. tablicę 1 i 2.

Bieliccy h. Kuszaba 1.
@tablica

Bieliccy h. Kuszaba 2.
@tablica

Wspomniałem wyżej o Hieronimie, synu Wojciecha. Był ów Hieronim dziedzicem w Bielczewie i Pąchowie, chciałoby się więc jego ojca utożsamić z którymś z Wojciechów już wymienionych. Nie ma jednak wśród nich żadnego, którego z pewnym prawdopodobieństwem moglibyśmy tu przyjąć, a któryby w r. 1667 już nie żył, ojciec bowiem Hieronima nie żył już t. r., kiedy to syn zastawiał za 500 zł części Pąchowa Wojciechowi B., synowi Rafała (ib.58 k.478v). Hieronim w r. 1644 zaślubił Annę Cielecką, córkę Kaspra i Jadwigi Zadorskiej (G.84 k.180v; 130 k.369), której w r. 1679 oprawił 1500 zł posagu (P.1429 k.363). Żył jeszcze w r. 1694, kiedy kwitował się z Marianną z Krzywańskich Kościelską z kontraktu zastawu wsi Szycewo w p. kon. (I.Kon.69 k.381). Nie żył w r. 1706, kiedy wdowa, jako pani wienna Bielczewa, do działów po swej śmierci obok innych córek dopuściła i Katarzynę (ib.72 k.224). Córkom: Katarzynie. Urszuli i Mariannie zapisała w r. 1711 posagi po 2000 zł każdej (ib.73 k.90). Żyła jeszcze w r. 1713, kiedy zastawiła Bielczewo za 9800 zł córce Urszuli i jej mężowi (ib. k.193). Córki Hieronima i Cieleckiej: Katarzyna, żona 1-o v. w r. 1706 Seweryna Galickiego, 2-o v. w r. 1711 Kazimierza Rożnieckiego, 2-o v. w l. 1706-21 Kazimierza Polichnowskiego, Marianna, żona 1-o v. Wojciecha Wysockiego, 2-o v. w r. 1706 Stanisława Pruskiego, 3-o v. w r. 1711 Zygmunta Iwańskiego, Jadwiga wreszcie, w r. 1706 żona Andrzeja Swieckiego. Zob. tablicę 3.

Bieliccy h. Kuszaba 3.
@tablica

Bieliccy h. Ogończyk
Bieliccy h. Ogończyk, przydomku Kośmider, wyszli z Bielic w p. łęczyckim. Dwaj Miaskowscy, kanonicy gnieźnieńscy, rodzący się z sióstr B-ch (zob. niżej) taki herb podali jako swój macierzysty (Korytk.)

Jakub z powiatu łęczyckiego, nie żyjący już w r. 1601, ożeniony z Anną Sulmanowską, występującą jako wdowa w r. 1602 (I.Kal.68 s.1502), a żyjącą jeszcze w 1604 r. (ib.70 k.916v), miał córkę Katarzynę "Kośmidrównę", żonę w r. 1601 Macieja Bogołomskiego, 2-o v. żonę Macieja Borkowskiego, którego zamordowała przy pomocy syna z pierwszego męża (P.169 k.424v). Miał też z róznych żon synów Wawrzyńca i Jana. Obaj oni zostali w r. 1601 skwitowani przez tę siostrę z dóbr rodzicielskich (I.Kal.67 s.414). O Wawrzyńcu wiem jeszcze to tylko, że dostał w grodzie trembowelskim zapis 800 zł od swego brata stryjeczno-rodzonego, Adama B. Kośmidra. Bezpotomny, nie żył już w r. 1602 (ib.68 s.1456), zamordowany przez Łukasza Muchlińskiego (Rel. Kal.1 k.717). Jan zapis 800 zł odziedziczony po bracie Wawrzyńcu cedował w r. 1602 lub 1601 szwagrowi Bogołomaskiemu (ib.). Był spadkobiercą swego rodzonego wuja Marcina Sulmowskiego zw. Kropek (ib.88a s.1015; P.1043 k.496v). Kupił w r. 1617 od siostry Bogołomskiej za 20.000 zł części w Borzęciczkach, Gałązkach i Mycielinku p. pyzdr., odziedziczone po wuju Marcinie Sulmowskim (P.1410 k.500). W r. 1619, kiedy 23 VIII jechał przez Sobótkę do Piwonic, i zaproszony przez Piotra Napruszewskiego wstąpił do jego dworu w Sobótce, został tu przez gospodarza zastrzelony. Pozostawił wdowę Elżbietę Szołdrską (Py.140 k.321v) i nieletnie dzieci: Marcina, Seweryma i Bogumiłę (Teofilę), w r. 1632 wydaną za Jakuba Trzebuchowskiego, sędzica frodzkiego radziejowskiego. O Marcinie nic więcej nie wiem, niewątpliwie już nie żył w r. 1622, bo jako dzieci Jana wymienieni wtwdy tylko Sewreyn i Bogumiła, pozostający pod opieką Macieja Bogołomskiego, Zygmunta Szołdrskiego i Macieja Bogdańskiego (I.Kal.88a s.62, 155, 458). O Sewerynie zob. niżej. Elżbieta z Szołdrskich w r. 1620 zawierała z Maciejem Bogomołowskim, Wojciechem Kociałkowskim i Zygmuntem Szołdrskim kontrakt (I.Kal.86 s.100). Już jako żona 2-o v. Stanisława Sokołowskiego, kwitowała się w r. 1622 z małżonkami Jaraczewskimi z kontraktu dzierżawy Borzęciczek (ib.88a s.351).

Seweryn, syn Jana, w r. 1631 jeszcze nieletni, działając w asyście swych braci ciotecznych Szołdrskich, zapisał wtedy siostrze Teofili dług 13.000 zł jako jej posag (P.1024 k.347v). Ożenił się z Krystyną Pogorzelską, córką Marcina, i w r. 1641 oprawił jej posag 15.000 zł na połowie Borzęciczek, Gałązek i Dębowca, wyłączywszy spod tej orawy folwark Mycielinko (P.1240 k.737). W r. 1644 kupił od Macieja Starkowieckiego za 42.000 zł Sławoszewo w p. kal. (P.1421 k.586). Sprzedał tę wieś w r. 1649 za 43.000 zł Wawrzyńcowi Przyborowskiemu, podczaszemu kaliskiego (P.1424 k.517). T. r. już jako cześnik inowrocławski zapis na Borzęcziczkach sumę 5000 zł nowoerygowanej parafii w tej wsi po 7 % rocznie (ib. k.36). T. r. dla dzieci zrodzonych z Pogorzelskiej mianował opiekunów (P.1060 k.813). Od Wawrzyńca Przyborowskiego, podczaszego kaliskiego, kupił w r. 1653 za 47.500 zł Przylepki, Boreczek, Przyborówko w p. kośc. (P.1066 k.465v). Nie żył w r. 1658 (P.1070 k.193). Wdowa w r. 1661 dobra swych dzieci, Przylepki i Boreczek, sprzedała za 36.000 zł Janowi Iłowieckiemu (P.1072 V k.243). Jako pani wienna i dożywotnia, w imieniu własnym i syna Marcina części Gałązek wyderkowała 1672 r. za 2000 zł małżonkom Goniębickim (P.1426 k.232). Połowę miasta Pogorzela orza wsi Gumienice i Głuchowo w p. pyzdr. sprzedała w r. 1677 za 61.247 zł synowi Marcinowi (P.1428 k.383). Umarła mając lat 78, dnia 14 X 1693 r., pochowana w Kobylinie u Bernardynów (LM Pogorzela). Prócz wspomnianego syna Marcina, o którym niżej, były córki: Anna, w r. 1664 żona Marcina Krzyckiego, Katarzyna, niezamężna w r. 1664 (G.84 k.149v), żona 1-o v. w l. 1670-81 Adama Sieroszewskiego, 2-o v. w l. 1685-90 Franciszka Bartochowskiego, Barbara, nie zamężna 1664 r., wydana w r. 1674 za Mikołaja Malczewskiego. W księdze zmarłych Pogorzeli znajdujemy wiadomość o zgonie 27 XI 1659 r. "urodzonej" Katarzyny B. To chyba też córka Marcina, po której śmierci dano to samo imię drugiej Katarzynie ?

Marcin, syn Seweryna i Pogorzelskiej, dziedzic Borzęciczek, skwitowany w r. 1669 wraz z matką przez małżonków Wierzbickich (I.Kal.129 s.1316). Nieletni jeszcze 1673 r., występował pod opieką matki (P.199 k.1133v). Ożenił się w r. 1676 z Marianną Tworzyjańską, córką Franciszka i Teresy Rydzyńskiej (Ws.68 k.1000v), której w r. 1677 na Borzęciczkach, Mycielinku i Dębowcu oraz części Gałązek oprawił posag 20.000 zł (P.1428 k.380). Kupił w r. 1679 od Franciszka Tworzyjańskiego wieś Chełkowo i część Karmina w p. kośc. za 55.000 zł (P.1429 k.449v), a w r. 1682 Przylepki, Boreczek i Przyborówko sprzedał za 36.000 zł Przecławowi, Jerzemu i Władysławowi Iłowieckim (P.1105 VIII k.37), utwierdzając tym tylko transakcję swej matki z r. 1661. W r. 1684 występował z pretensjami do udziału w spadku po Krzysztofie Aleksandrze Sieniucie (Ws.133 k.770v). W r. 1690 kupił od Franciszka Tworzyjańskiego kamienicę w Poznaniu przy ulicy Wrocławskiej (P.1151 k.47). Marianna Tworzyjańska umarła 9 V 1691 r., pochowana w Poznaniu u Karmelitów (LM Pogorzela). Marcin w r. 6192 występował z tytułem miecznika latyczowskiego (LB Pogorzela). W r. 1693 już jako cześnik wiski był mężem drugiej swej żony Marianny Rogalińskiej, córki Stanisława i Jadwigi Karszewskiej. Swoją część po ojcu w Marcinkowie p. kcyń. sprzedała ona wtedy za 25.500 zł szwagrowi Kazimierzowi Kłobukowskiemu, a Marcin oprawił jej 11.000 zł posagu na połowie Chełkowa i Karmina (P.1432 k.441v,448). T. r. córce Ludwice, urodzonej z Tworzyjańskiej, zapisał sumę 12.000 zł (Ws.76 k.467v). Chełkowo i części Karmina sprzedał w r. 1695 za 70.000 zł Zbigniewowi Mielęckiemu (P.1129 VI k.21v). Od Franciszka Radzewskiego kupił t. r. za 115.000 zł miasto Pogorzelę i wsie Głuchowo i Gumienice (P.1130 VII k.155). Umarł 2 XI 1695 r., pochowany w Poznaniu u Karmelitów (LM Pogorzela). Dla dzieci jego zrodzonych z pierwszej żony, tj.: Jana, Krzysztofa, Karola, Apolinary (Eleonory), Krystyny i Zofii, dziad ich Franciszek Tworzyjański ustanowił t. r. opiekunami: żonę swoją Teresę z Rydzyńskich i Jana Malechowskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego (Ws.77 I k.26). Wdowa, Marianna z Rogalińskich, wieś Wiewiórczyno w p. kcyń., odziedziczoną po swych rodzicach, sprzedała w r. 1696 za 9600 zł Joannie z Konar, wdowie po Felicjanie Zakrzewskim (P.1132 X k.118v). W r. 1698 była już 2-o v. żoną Stefana Domiechowskiego (P.257 k.113v), wdową zaś po nim 1713 r. (P.288 k.178). W r. 1718 była 3-o v. żoną Aleksandra Teodora z Grabia Psarskiego, burgrabiego ziemskiego kaliskiego (I.Kon.75 k.18v). Żyła jeszcze w r. 1719 (P.1164 k.59v; 1165 k.28v). Z pierwszej żony miał Marcin synów: Kazimierza, Jana, Krzysztofa, Karola, o których niżej, oraz córki: Ludwikę Annę, ochrzcz. 2 I 1678 r. (LB Pogorzela), żonę w r. 1711 Jana Kazimierza Miaskowskiego, późniejszego podsędka ziemskiego wschowskiego zmarłego w r. 1729, żyła jeszcze 1739 r., Teresę Franciszkę, ur. w Czeluścinie, ochrzcz. 8 III 1684 r. (ib.). Apolinarę, zaślubioną 1 X 1697 r. Jakubowi Miaskowskiemu, kasztelanicowi lędzkiemu (LC Pogorzela), Krystynę Barbarę, ochrzcz. 3 VII 1687 r. (LB Pogorzela), w r. 1707 żonę Rafała Gwiazdowskiego, Zofię Joannę, ochrzcz. 14 V 1685 r., zapewne zmarłą dzieckiem (ib.).

1. Kazimierz Karol, syn Marcina i Tworzyjańskiej, niewątpliwie najstarszy i w r. 1695, kiedy dziad Tworzyjański mianował dla wnuków opiekę, zapewne już pełnoletni. W r. 1699 roborował skrypt za 1296 zł dany temu dziadowi (Ws.76 k.3kv), cześnik bydgoski 1736 r. (ZTP 48 k.817). W r. 1744 dostał od Jana Tworzyjańskiego, kasztelana przemęckiego, cesję sumy 900 zł (Ws.88 k.6). Żona jego Teresa Żarlińska, córka Hilarego i Barbary Makowieckiej, dostała w r. 1749 od ojca cesję sumy 30.000 zł, zapisanej sposobem zastawu na wsiach Grąblin, Marantów, Niesłusz i Grójec przez Konstancję z Dąmbsich Kadzidłowską, podkomorzynę inowrocławską (I.Kon.78 s.335). Oboje żyli jeszcze w r. 1759 (P.1327 k.113). Teresa była wdową w r. 1776 (P.1353 k.353v) Umarła w Poznaniu w "Sapieżyńskim" 3 V 1799 r., mając ok. 80 lat i została pochowana w kościele Karmelitów Bosych (LM Poznań, Sw. Wojciech). Ich syn Jan skwitowany został w r. 1773 przez Antoniego Ulatowskiego, dziedzica Wiekówka, kontraktu jednorocznej dzierżawy tej wsi (G.100 k.469). Zaślubił w Poznaniu 27 I 1780 r. Eleonorę Cerekwicką (LC Św. Marcin), córkę Marcina i Eleonory z Ostemberków, którą dożywocie spisał w r. 1781 (P.1338 k.316v; 1361 k.1v). Sprzedała ona w r. 1784 swoją jedną trzecią Przylepek i Boreczku za 11.000 zł Józefowi Wybickiemu (P.1361 k.16v, 17). Jan w r. 1785 dostał od Marianny z Wiktorowskich Rylskiej dom w Poznaniu na przeciwko kościoła Św. Wojciecha (P.1362 k.364). Umarł mając lat 40 w Poznaniu na Przedmieściu Sw. Marcina 19 V 1788 r. (LM Poznań, Sw. Marcin). W r. 1789 wdowa po nim Eleonora z synem Wojciechem dostała zapis 557 zł od Pawła Kurcewskiego (P.1375 k.509). Wyszła 2-o v. 23 XI 1792 r. za Wojciecha Trzebuchowskiego (LC Sw. Marcin, Poznań). Dzieci Jana i Eleonory: Wojciech, ur. w 1782, ochrzcz. 6 V 1785 r., Teresa Franciszka, ur 1787 r., ochrzcz. z ceremonii 11 VIII 1788 r., zmarła 30 VIII 1790 r. (LB i LM Poznań, Sw. Marcin).

W końcu XVIII w. żył Antoni B., cześnikowicz bydgoski, dziedzic Janocina. Chciałoby się w nim widzieć drugiego syna cześnika Kazimierza, jest jednak pewna wątpliwość. Oto Janocin kupił był 14 VI 1700 r. w grodzie radziejowskim od Jana Ząbińskiego Karol B., syn zmarłego Stanisława (N.191 k.88). Karol ten nie żył już w r. 1724 (Kc.135 k.28v) i był zapewne identyczny z Karolem nie żyjącym już w r. 1718, mężem Marianny Rudnickiej (I.Kon.75 k.26v). Gdybyśmy przyjęli, że cześnikowicz bydgoski Antoni jest synem Kazimierza a wnukiem Marcina, nie byłoby wśród jego przodków miejsca na owego nabywcę Janocina, a to byłoby trudno pojąć. Antoni cześnikowicz bydgoski, mąż Katarzyny Krzesińskiej, zmarłej w Janocinie 2 X 1811 r., był ojcem córek: Wiktorii "de Bielickich Losonki", zaślubionej 23 VII 108 r. Michałowi Chojnackiemu z Woli, Katarzyny Józefaty, ur. w Janocinie 24 IV 1791 r., Apolonii, ur. tamże 9 II 1793 r., oraz synów Tomasza, ur. tamże 20 XII 1794 r. i niewątpliwie Jana, dziedzica Janocina, męża Scholastyki Ubyszówny zmarłej 3 X 1876 r. w wieku lat 96, pochowanej w Kwieciszewie (Dz.P.), którego dzieci: Katarzyna Magdalena, ochrzcz. z ceremonii 26 V 1817 r., Ludwik, zmarły 9 VIII 1821 r., mający 4 dni, Bartłomiej Ludwik, ur. w Janocinie 24 VIII 1822 r. (LB i LM Chełmce). Może bliskim ich krewnym był Franciszek, zmarły w Głebokim 24 IX 1821 r., w wieku 60 lat (LM Chełmce). Potomkami Jana i Ubyszówny byli zapewne następujący B-cy, wszyscy pochowani w Kwieciszewie: Ignacy z Gozdanina, zmarły tamże 7 V 1884 r. w wieku 27 lat, ostatni z potomstwa żyjącej jeszcze matki, Jan zmarły w Marcinkowie 4 XII 1876 r., ktory przed trzema laty stracił ojca, krótko przed swą śmiercią córkę zmarłą "w kwiecie wieku" (Dz.P.)

2. Jan Franciszek, syn Marcina i Tworzyjańskiej, ochrzcz. w maju 1679 r. (LB Pogorzela), wraz z bratem Krzysztofem kupił w r. 1699 od Wojciecha z Dobruchowa Wolskiego za 25.000 zł wieś Borucino w p. kal. (P.1137 IX k.14). Wraz z braćmi Krzysztofem i Karolem dostał w r. 1700 cesję sumy 1500 zł od Barbary z Zieleńskich Chelbowskiej (P.1139 IX k.102). Prawa do połowy Borucina i Dobiesławia,nabyte w r. 1699, cedował bratu Krzysztofowi (Ws.77 IV k.22). Z żoną Heleną Sokolnicką , córką Gabriela, kasztelana międzyrzeckiego, i Teresy Mycielskiej, wdowa 1-o v. po Stanisławie Bartoszewskim zaślubioną 23 I 1702 r. (LC Skalmierzyce), spisał dożywocie w r. 1702 (I.Kal.154 s.122). Była już wdową 1703 r., kiedy jako dożywotniczka połowy Borucina była pozywana przez szwagra Krzysztofa B-go (Ws.156 k.49v). W r. 1704 jako 3-o v. żona Antoniego Baranowskiego, spisała z nim dożywocie (I.Kal.157 s.214). Była 4-o v. w r. 1720 żoną Marcina z Łaska Słoneckiego (ib.161 s.159).

3. Krzysztof, syn Marcina i Tworzyjańskiej, ur. około r. 1680, bowiem w r. 1699, mając rok dwudziesty, kwitował z opieki dziada Franciszka Tworzyjańskiego (Ws.77 III k.57v). W r. 1715 był dziedzicem Borucina (LB Sowina). W r. 1717 w imieniu własnym i brata Karola kamienicę przy ulicy Wrocławskiej w Poznaniu dał ks. Wojciechowi Waśniewskiemu, proboszczowi kolegiaty Sw. Marii Magdaleny i Michałowi Czempińskiemu, ławnikowi i kupcowi poznańskiemu (P.1151 k.47). Spisał w Piotrkowie testament 21 III 1727 r., zlecając pochować swe ciało u Jezuitów w Piotrkowie. Swój majątek zapisał bratu rodzonemu (Karolowi ?) z tym, iż ma on pamiętać o siostrach. Wykonawcami mianował: Piotra Koźmińskiego, sędziego ziemskiego kaliskiego, i Stanisława Gostyńskiego, pisarza ziemskiego kaliskiego. Umarł t. r. (ZTP 45 k.1100).

4. Karol, syn Marcina i Tworzyjańskiej, w r. 1700 dał zobowiązanie Stanisławowi Olewińskiemu, iż gdy dojdzie do lat 24, części swe miasta Pogorzeli i wsi Głuchowa i Gumienic, odziedziczone obok braci po ojcu sprzeda mu za 39.333 zł (I.Kal.154 s.21) czego dopełnil dopiero w r. 1731, a więc długo po wyznaczonym terminie (ib.168/70 s.459). W l. 1711-14 mieszkał w Pawłówku w p. kal. (LC Droszew). Żonie Annie Koźmińskiej, córce Piotra, sędziego ziemskiego kaliskiego, i Heleny Dzierzbińskiej, oprawił posag w r. 1714 (I.Kal.159 s.243; P.1151 k.163v). W r. 1717 mieszkał w Rusiborzu p. pyzdr. Od Adama Pawłowskiego, kasztelana biechowskiego, kupił w r. 1718 za 35.500 zł dobra Wysokie, Podgór i Wilany Barcice z folwarkiem Smolnik, Podgór z folwarkiem Kuźnica, Radolin w p. kon. (P.1162 k.3v) i żonie na połowie wsi Wysokie, Podgór i wilany oprawił w r. 1721 sumę posagową 6930 zł, którą dostała ze spadku po Kazimierzu Dzierzbińskim, sędzim ziemskim wschowskim (P.1182 k.49v). Jako wnuk i spadkobierca Stanisława Pogorzelskiego, kasztelana kaliskiego, w imieniu własnym i brata Krzysztofa kwitował w r. 1723 z 700 zł innego współspadkobiercę Franciszka Radzewskiego, podkomorzego poznańskiego (P.1192 k.15v). Dobra: Wysokie, Podgór, Kuźnica, Wielawy, Drążki sprzedał w r. 1728 za 40.000 podskarbiemu Ignacemu Przebędowskiemu (I.Kal.165 s.111; I.Kon.76 k.235). T. r. od Rafała Dobrzyckiego wziął w zastaw Noskowo w p. pyzdr. za 44.972 zł (Ws.83 k.32). Żona Karola dostała w r. 1735 od Macieja Koźmińskiego, wojewody kaliskiego, zapis 10.000 zł (p.1271 k.91v). Wraz z nią w r. 1736 kupił za 30.000 zł od Jana Koźmińskiego wieś Kotarby i dwie części w Bogwiedzach (I.Kal.171/3 s.348). W r. 1743 Anna z Koźmińskich cedowała sumę 14.972 zł synowi Antoniemu (I.Kal.178/80 s.511). Jako spadkobierca braci był też dziedzicem Borucina (Rel. Kal.107 k.370, 570). Oboje żyli jeszcze 1748 r. (ib.139 s.1492), nie żyli w r. 1764. Ich córki: Marianna, w l. 1761-77 żona Józefa Czyżewskiego, skarbnika ostrzeszowskiego, Franciszka, w r. 1771 żona Maksymiliana Radolińskiego. Synowie: Antoni, o którym niżej, Kazimierz Maciej, ur. w Rusiborzu, ochrzcz. 26 II 1717 r. (LB Targowa Górka).

Antoni, syn Karola i Koźmińskiej, ochrzczony 9 VI 1711 r. (LB Droszew), kwitował w r. 1742 wojewodę kaliskiego Macieja Koźmińskiego (P.1269 k.82v). Dziedzic wsi Kotarby w r. 1761, na której to wsi siostra Czyżewska miała dekretem zjazdowym przyznaną sobie sumę 15.033 zl (I.Kon.81 k.154v). Łowczy smoleński 1764 r. (I.Kal.204/5 k.113v), zobowiązał się w r. 1771 sprzedać Kotarby i dwie części w Bogwiedzach za 40.200 zł siostrzeńcowi pułkownikowi Michałowi Radolińskiemu (I.Kal.209/13 k.44). Żył jeszcze 24 VII 1778 r. kiedy brał w zastaw od Barbary z Bartoszewiczów Bartłomiejowej Żelisławskiej i jej męża Obrzębin za 30.000 zł (I.Kon.82 k.35v). Nie żył już w r. 1780. Testament spisał 23 I 1780 r., a spadek po nim dostał się siostrze Czyżewskiej i siostrzenicy Józefie z Włostowskich Krasnodębskiej (I.Kon.82 k.166v). Michał Radoliński wszczął sprawę o obalenie testamentu, ale ostatecznie ugodził się z Czyżewskimi (I.Kal.220 k.122v).



Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona9101112[13]14151617Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników