Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
2345[6]78910
Bieganowscy - Bnińscy
Bielanowscy, Bielamowscy, Bielanowscy h. Pierzchała, skąd wyszli, nie wiem, Mikołaj, ekonom w Gaju koło Szamotuł, mąż Zofii Rychłowskiej. Oboje nie żyli w r. 1717 (P. 1152 k. 90) *)W inskrypcjach grodzkich poznańskich (nr 1106 k. 16v) znajduje się zapis sfałszowany w XIX w. , wedle którego Mikołaj B. , syn zmarłego Augustyna, mąż Zofii Rychłowskiej, sprzedał Bielejewo w p. gnieźn. w r. 1683 za 18.000 zł Wojciechowi Wyganowskiemu, a żona skasowała swą oprawę na tej wsi. Treść dokumentu dowodzi, iż w XIX w. rodzina ta zupełnie sobie nie zdawała sprawy z genezy nazwiska i ewentualnej gniazdowej wsi. Być może mamy tu do czynienia z rodziną pochodzenia nieszlacheckiego ? Córka ich Marianna Bogumiła ochrzcz. 6 VI 1688 r. (LB Szamotuły). Syn Kazimierz Pierzchała B. , który w r. 1715 ożenił się z Katarzyną Rajską, córką Wojciecha i Marianny Doleckiej, wdową 1-ov. po Wojciechu Iłowieckim, która krótko przed ślubem zrobiła mu zapis na swej sumie posagowej, zabezpieczonej na Ronowie i Pierzchnie (P. 1149 I k. 348). Dożywocie spisywali w l. 1716 i 1717 (P. 1150 k. 46; 1152 k. 90). W r. 1716 oboje zawarli w Ronowie ugodę z jej bratem i siostrami. Chodziło o to, że Katarzyna jeszcze jako Iłowiecka dzierżawiła od rodzeństwa obie te wsie, a teraz z racji zniszczeń wojennych nie była w stanie uiścić się z czynszu dzierżawnego (Py. 157 s. 69). Oboje z żoną żyli jeszcze 1735 r. (P. 1240 k. 196). Kazimierz był chrzestnym 1 V t. r. (LB Łubowo). Katarzyna zmarła w r. 1738 i została pochowana 26 VII u Reformatów w Poznaniu (Nekr. Reformatów pozn.). Ich dzieci urodzone w Runowie: Piotr z Alkantary, ochrzcz. 19 IX 1715 r. , Antoni, ochrzcz. 24 XII 1717 r. , Józef, ochrzcz. 12 III 1719 r. , o nim niże, Kazimierz, ochrzcz. po tej dacie (LB Tulce).
Józef, syn Kazimierza i Rajskiej, zaślubił 1 II 1747 r. Agnieszkę Turobojską, córkę Stanisława (LC Białężyn), umarł w Pawłówku 29 IV 1757 r. i pochowany został w kościele w Buku (LM Buk). Wdowa Agnieszka mianowała 1780 r. plenipotentem syna Stanisława (I. Kon. 82 k. 143v). Ta Agnieszka jako współspadkobierczyni swego brata ks. Wojciecha Turobojskiego, kanonika łęczyckiego i proboszcza rzgowskiego, swoją część ze spadku cedowała w r. 1786 ks. Józefowi Turobojskiemu, beneficjarzowi kolegiaty chockiej (ib. 83 k. 228). Synowie Józefa i Agnieszki, Jan i Stanisław, występowali 1776 r. jako plenipotenci wuja ks. Wojciecha Turobojskiego, wtedy kanonika kolegiaty średzkiej i proboszcza rzgowskiego (ib. 81 k. 84). Z nich Jan w r. 1786 w imieniu własnym i żony Marianny Jaroszewskiej, 1-ov. po Stanisławskim, mianował plenipotentów (I. Kal. 226 k. 199).
Stanisław, syn Józefa i Turobojskiej, w r. 1780 plenipotent rodzeństwa Turobojskich (Py. 160 k. 394v), towarzysz kawalerii narodowej w r. 1786 (I. Kon. 83 k. 225), był mężem Michaliny Zaremba Jastrzębskiej, córki Michała i Joanny Mierzewskiej, która w r. 1787, jako już z nim rozwiedziona, aprobowała zapis dany w r. 1786 Teodorowi Kilińskiemu na sumę 6000 zł (G. 114 k. 19). Marianna nie żyła już w r. 1788, kiedy w Morawinie, 23 VI, spisywano inwentarz pozostałych po niej rzeczy (I. Kal. 228 k. 183). Syn Stanisława i jej, Wojciech Bielamowski (!) uczestniczył w komplanacji spisanej w Podzborowiu 23 X 1790 r. między spadkobiercami Deograta Jastrzębskiego z Podzborowia i Morawina z jednej strony, a Wincentym Kraśnickim zastawnym posiadaczem tych wsi z drugiej (I. Kal. 231 k. 106v). Zob. tablicę.
@tablica
Kunegunda B. zaślubiła w Poznaniu u Sw. Marcina 28 VII 1743 r. Jana Karwackiego.
Bielańscy szl. Franciszek i Ewa z Tymińskich, rodzice Stanisława Stefana, ochrzcz. 10 V 1679 r. (LB Raczkowo).
Bielawscy. Było w Wielkopolsce kilka wsi o nazwie Bielawy. Z Bielaw w p. gnieźn. pochodziła rodzina B-ch h. Dryja, ale obok nich siedzieli może w tej samej wsi i dziedzice o innych herbach. Z Bielaw w p. konińskim poszli B-cy rozrodzeni najliczniej. Byli to przede wszystkim Zarembowie, lecz obok nich z całą pewnością jeszcze conajmniej dwie inne rodziny, których herbów nie znam. Z Bielaw w p. poznańskim wiedli się B-cy niewiadomego herbu, zapewne wygaśli w XVI w. Orientację wśród mnóstwa B-ich utrudnia i to, że znaleźli się w Wielkopolsce zachodniej tego samego nazwiska Odrowąże, niewiadomo skąd przybyli, dalej Dołęgowie z Bielawy w p. szadkowskim, wreszcie Jelitczycy z Bielawy w p. warszawskim. Stąd artykuł poświęcony B-im różnym musiał wypaść nader obszernie, mimo, iż uwzględniłem tam tylko te osoby, co których nie umiałem określić nie tylko herbu, ale i pochodzenia nazwiska od którejś z wymienionych wyżej wsi. Większość osób tam umieszczonych to zapewne Zarembowie, ale pewności żadnej mieć tu nie można, wobec tylu odrębnych rodzin tego samego nazwiska, jawiących się na tutejszym terenie.
Bielawscy h. Dołęga. Wedle Wittyga tego herbu Świętosław w r. 1552 opłacał pobór ze wsi Bielawy i Parski w p. sieradz. (Niezn. szl. , s. 29). Obie te wsie leżały obok siebie w woj. sieradzkim, pow. szadkowskim, parafii Grodzisko. Może ten Świętosław identyczny z współczesnym mu Świętosławem, który w r. 1539 wraz ze swą żoną Barbarą Kaniewską, córką Wojciecha, całe połowy wsi Kakawa i Raduchowo w p. kal. sprzedał za 500 grz. braciom Kakawskim (P. 1394 k. 270). T. r. Barbara połowę Kaniewa i pustki Czarny Sad sprzedała za 100 grz. Łukaszowi z Górki, biskupowi kujawskiemu (ib. k. 287). Miała ona od męża oprawę posagu na wsiach Gostkowo w woj. łęczyckim (na pograniczu sieradzkiego) i Wartkowice w p. szadkowskim (P. 962 k. 575v). Części w Kaniewie i Czarnym Sadzie, odziedziczone po siostrze Agnieszce, sprzedała 1549 r. za 1000 grz. Wawrzyńcowi Pogorzelskiemu (P. 1395 k. 480v), który t. r. obojgu małżonkom B-im, dziedzicom w Gostkowie, zapisał dług 200 zł (P. 888 k. 95). Barbara przed r. 1564 sprzedała młyn i łąki w Kakawie Dobrogostowi Potworowskiemu, podsędkowi ziem. kaliskiemu (I. Kal. 29 s. 249). Była wdową 1584 r. (I. Kal. 50 s. 147), nie żyła już w r. 1592, a spadkobiercami jej byli Łowęccy, Skrzetuscy, Sławińscy i Gowarzewscy (I. Kon. 25 k. 342v).
Jan z woj. sieradzkiego, syn nieżyjącego już Jana, kwitował w r. 1604 rodzonego brata Wojciecha z 30 zł (Ws. 21 k. 80v). Ten sam niewątpliwie Jan t. r. kwitował z 800 grz. Annę Sepińską, wdowę po Piotrze Otorowskim (ib. k. 94v). Wojciech w r. 1596 na połowie wsi Parski oprawił 800 zł posagu żonie Katarzynie Ciosnowskiej, córce Kaspra (P. 1402 k. 108). W r. 1619, już po jej śmierci, w imieniu własnym i zrodzonych z niej synów, Jana i Hieronima, pozywał Helenę Laskowską, siostrę rodzoną i spadkobierczynię Stanisława Ciosnowskiego, wuja tych synów (I. Kon. 40 k. 374). Jan i Hieronim, spadkobiercy tego wuja, dokonali t. r. działów wsi Kaliska, spadłej po nim (ib. s. 96). W r. 1620 pozywali Jana Grabskiego o zabicie tego wuja (Py. 140 k. 13v).
Roch, syn Wojciecha z p. szadkowskiego, zapisał 1636 r. dług 1850 zł Maciejowi Katlewskiemu (W. 36 k. 97). Dostał od niego w r. 1643 cesję sprawy sądowej z Heleną Szczypierską, wdową po Janie Dobrzyńskim 2-ov. żoną Mikołaja Gosławskiego (W. 38 k. 488). Może to ten sam Roch (pisany Bilawski) z żony Marianny miał syna Franciszka, ochrzcz. w Gnieźnie 13 V 1638 r. (LB Sw. Wawrzyńca).
Aleksander i Apolinary Jakub, bracia, sprzedali 2 VIII 1746 r. wieś Pacyna w ziemi gostyńskiej za 70.000 zł Antoniemu Czernemu (!) Zawiszy (I. Kal. 189/9 k. 20). Ten Apolinary Jakub (czasem Jakub Apolinary), podstoli gostyński, sumę 1000 zł zapisaną sobie przez Władysława Biernackiego, starostę gembickiego, cedował w r. 1747 ojcu swej żony Faustyny Zielonackiej, Michałowi, chorążemu bielskiemu (I. Kon. 78 s. 124; 79 k. 10). Ta Faustyna, urodzona z Krystyny Olewińskiej, odebrała od ojca w r. 1748 na poczet posagu 12.000 zł, a mąż oprawił jej ową sumę na wsi Pacyna w ziemi gostyńskiej, i na wsiach Parski i Bielawy w ziemi sieradzkiej (I. Kal. 185/9 k. 20). Podstoli nie żył już w r. 1754 (ib. 196/8 k. 72). Wdowa w r. 1756 była już 2-ov. żoną Antoniego Grzywińskiego, komornika ziemskiego inowrocławskiego (G. 98 k. 778; P. 1321 k. 68v). Nie żyła 1763 r. (I. Kal. 204/5 k. 155v). Córka podstolego i Zielonackiej, Krystyna, w r. 1763 była żoną Jana Kantego Gołembowskiego, komornika granicznego sieradzkiego. Żyła z nim jeszcze 1785 r. Syn podstolego i Zielonackiej, Michał wspomniany już w r. 1754 (ib. 196/8 k. 72). Przed r. 1785 wraz z siostrą oraz Małgorzatą z Grzywińskich Kozanecką sprzedali część miasta Pogorzeli oraz wsi Gumienice i Głuchowio Mikołajowi Taczanowskiemu, chorążemu wieluńskiemu, za 20.000 zł (ib. 225 k. 57).
Bielawscy h. Dryja z Bielaw w p. gnieźn. Nie mam pewności czy wszyscy tu wymienieni a związani z tą wsią B-cy byli właśnie h. Dryja, nie umiem bowiem ustalić pomiędzy nimi pewnych więzi genealogicznych. Przy każdym, o którego przynależności do tego herbu jestem przekonany zaznaczę to. Co do reszty mogę tylko wyrażać przypuszczenie, iż byli też Dryjami.
Krzesław B. 1402 r. (G. 1 k. 15). Tomasz B. w l. 1402-20 (G. 1 k. 15; 2 k. 1; 3 k. 25), mąż Heleny, siostry Jaśka Radzickiego, występującej w l. 1402-3 (P. 2 k. 116, 128). Mikołaj z Bielaw w l. 1410-26 (G. 1 k. 65v; 3 k. 38). Wojciech w r. 1411 (G. 1 k. 85v). Stanisław w l. 1415-16 (G. 2 k. 14v, 36). Wojtko w r. 1424 (G. 3 k. 209). Stanisław, wojciech i Jan, bracia rodzeni z Bielaw, wraz ze swą matką mieli w r. 1420 termin z Daronią z Daronich Górek (G. 3 k. 25v). Ofka z Bielaw 1432 r. (G. 4 k. 38). Mikołaj, syn Wojciecha z Bielaw, a rodzony siostrzeniec Wojciecha Karszowskiego 1448 r. (G. 6 k. 24v). Wojciech z Bielaw nie żył już w r. 1449, kiedy Anna, wdowa ponim, wraz z synami Wojciechem, Janem i Maciejem, miała termin z Janem z Żernik (G. 7 k. 11v). Żyła jeszcze w r. 1450 (ib. k. 160). Mikołaj z Bielaw występował około r. 1440-42 (G. 5 k. 9). Jadwiga, dziedziczka z Bielaw, żona Chwała Goczałkowskiego, dała w r. 1448 swemu mężowi części w Bielawach (P. 1380 k. 22v). Ciotce swej Annie, żonie Andrzeja z Popowa, uiszczała 15 grz. w 1449 r. z jej macierzyzny i babizny (G. 6 k. 49, 114). Chwał przezwał się B-im i nie żył już w r. 1462, kiedy Jadwiga, jako wdowa, miała sprawę z ks. Benedyktem z Łopienna, kanonikiem włocławskim (G. 20 k. 17). Macieja, Stanisława i Mikołaja z Bielaw wzywał do uiszczenia się Wojciech z Łopienna, niedzielny syn Tomasza z Łopienna, 1450 r. (G. 6 k. 158). Jan z Bielaw miał w 1451 r. sprawę z braćmi z Wąglewa (ib. k. 194). Wojciech z Goczałkowa i Bielaw 1459 r. (G. 7 k. 188v). Jan B. połowę wsi Bielawy sprzedał 1466 r. za 350 grz. Janowi Siernickiemu (P. 1383 k. 242v). Całe części Bielaw wymienił w r. 1467 z Januszem z Latalic za część, którą ten ostatni nabył od Piotra wójta w Bodzeporowicach, oraz za dopłatę 500 zł w. (ib. k. 256).
Tomasz B. w r. 1464 trzy łany w Piotrkowicach p. kcyń. sprzedał za 200 zł Januszowi z Latalic (ib. k. 195v). W r. 1467 na połowie dwóch części w Bielawach i Piotrkowicach oprawił posag 45 grz. żonie swej Katarzynie (ib. k. 285). Od teścia swego Wojciecha Kłodzińskiego z M. Kłodzina wydzierżawił 1477 r. części w Jaworowie i Kłodzinie (G. 10 k. 8). Od Jana i Wojciecha, dziedziców z Kłodzina, kupił w r. 1478 sposobem wyderkafu za 45 grz. części Kłodzina i Jaworowo (P. 1386 k. 99). Nie żył już w r. 1481, kiedy Katarzyna była już 2-ov. żoną Stanisława Małachowskiego. Miała od pierwszego męża oprawę na Bielawach, Kłodzinie i Piotrkowicach (G. 11 k. 53v). Pozywał ją t. r. Jan B. (ib. k. 50). Z Tomaszem miała dzieci: Jakuba, Agnieszką, Annę i Dorotę, którym ich rodzony stryj, a więc brat Tomasza, Jan Lupus (Klupo ?) z Piotrkowic, winien być dawać każdego roku 5 grz. i 10 gr. z ich dóbr ojczystych w Kłodzinie, Piotrkowicach i Bielawach. Poręczał to 1481 r. inny rodzony stryj dzieci, Maciej B. (G. 11 k. 53v, 58v). Sprawa z Janem z Piotrkowic oparła się o sąd i w 1482 r. między nim a Katarzyną założone zostało vadium 60 grz. (ib. k. 75, 91v). Dzieci Tomasza, wygnane z M. Kłodzina przez Wojciecha Kłodzińskiego Golasa, zostały sądownie utwierdzone w posiadaniu tej dziedziny (G. 12 k. 90v). W r. 1489 Katarzyna sprzedała na wyderkaf swemu drugiemu mężowi Małachowskiemu prawa, które jej pierwszy mąż miał zapisane w sumie 45 grz. na Kłodzinie i Jaworowie (P. 1387 k. 121). W r. 1491 Jakub działając w asyście matki i stryja Wojciecha Kłodzińskiego Golasa oraz wuja (!) Stanisława Małachowskiego z Bielaw swoją część w Bielawach sprzedał za 40 grz. rodzonemu stryjowi Maciejowi B. celem wyposażenia sióstr swych, Doroty i Agnieszki (P. 1387 k. 152v; G. 15 k. 112). Katarzyna wtedy skwitowała Macieja z Bielaw ze swej oprawy na Bielawach i Piotrkowicach (G. 22 k. 174v). Jeszcze raz działając z synem Jakubem kwitowała tego Macieja w r. 1492 z 40 grz. i 2 kop (G. 15 k. 174v).
Jakub, syn Tomasza, dostał w r. 1487 dla siebie i swych sióstr zobowiązanie od Wojciecha Kłodzińskiego względem części, które zmarłemu ich ojcu wyderkował w Kłodzinie i Jaworowie w sumie 40 grz. Maciej Jeświastowski (ib. k. 112v). Dziedzic w Kłodzinie, sprzedał w r. 1495 sposobem wyderkafu dwa łany w Piotrkowicach za 20 grz. i jedną kopę gr. Tomaszowi Wybranowskiemu (P. 1383 k. 72v). T. r. skwitowany przez siostrę Agnieszkę z dóbr rodzicielskich w Bielawach, Kłodzinie i Piotrkowicach (Kc. 8 k. 77v).
Maciej, brat Tomasza, dziedzic w Bielawach i Piotrkowicach 1491 r. (G. 22 k. 174v), na części w Bielawach, nabytej w dziale od bratanka Jakuba i należnej z działu z bratem Mikołajem, oprawił w r. 1493 posag 50 grz. żonie swej Joannie, córce Jakuba Charzewskiego (P. 1387 k. 190v). Nie żył w r. 1503, a w r. 1505 wdowa Małgorzata skwitowana została z 20 grz. posagu przez zięcia Padarzewskiego (G. 25 k. 564v). Córka Macieja Małgorzata była w r. 1503 żoną Anzelma Padarzewskiego.
Mikołaj, również brat Tomasza i Macieja, pleban Św. Piotra koło Gniezna, swej bratowej Małgorzacie rezygnował w r. 1503 sposobem wyderkafu część w Bielawach z racji 27 grz. posagu swej bratanicy Małgorzaty (G. 25 k. 208).
Mikołaj B. z Padniewa płacił 1469 r. winę córkom Jana z Jadownik (G. 9 k. 13v). Jan Demblnicki, mąż Jadwigi, która występowała jako wdowa 1514 r. (G. 19 k. 240). Synowie jego Wojciech i Jan, dziedzice dawniej w Dembnicy, obecnie w Bielawach, zobowiązali się Janowi Latalskiemu, kasztelanowi gnieźnieńskiemu, uwolnić trzecią część W. Dembnicy i Dzierzgoniestwa, oraz trzecią część jeziora Mistrzewo od ewentualnych pretensji swych sióstr Katarzyny i Jadwigi, pod zakładem 500 grz. (G. 19 k. 49). Z nich Jan żył jeszcze 1514 r. (ib. k. 240).
Maciej z bratem niedzielnym Stanisławem, dziedzice w Bielawach, dwa łany osiadłe w Piotrkowicach sprzedali 1518 r. sposobem wyderkafu za 36 zł w. Mikołajowi Węgorzewskiemu (P. 1392 k. 233). Na części Bielaw oprawił w r. 1520 posag 150 zł żonie swej Katarzynie Grochowickiej, córce Mikołaja (P. 1392 k. 342v). Od teścia w 1522 r. odebrał 10 grz. i zobowiązał się wyderkować mu w tej sumie kmiecia w Piotrkowicach (Kc. 2 k. 76v). Nie żył w r. 1530, kiedy wdowa, już 2-ov. żona Macieja Miedźwiedzkiego, dała drugiemu mężowi swój dom z ogrodem w Bielawach (G. 35a k. 131v). Oboje z drugim mężem żyli jeszcze 1537 r. , kiedy występowali jako dziedzice w Bielawach (G. 31 k. 185).
Jadwiga B., żona opatrznego Mikołaja Szaczka, obywatela w Kiszkowie, występując w asyście stryja Michała Wysockiego, całą swą część macierzystą w Bielawach sprzedała 1529 r. sposobem wyderkafu za 17 grz. Maciejowi Miedźwiedzkiemu (P. 1393 k. 268v).
Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
2345[6]78910
