Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
323324325326[327]328329330331
Lisieccy - Luzińscy
Stanisław z Lubieni 1405 r. (Py. 1 k. 1714v). Jan L. w 1419 r. (G. 2 k. 66). Jan z Lubieni miał termin 1433 r. przeciwko Małgorzacie, wdowie po Piotrze z Lubieni (Gr. Kal. 1 K. 94). Pani Małgorzata Zającowa, wdowa po Piotrze z Lubieni, 1435 r. (ib. k. 103). Michał z Lubieni Większej swoją dziedzinę zwaną Szugówki w p. kal. sprzedał 1435 r. za 80 grz. Świąszkowi niegdy z Czołnochowa (P. 1378 k. 99). Małgorzata, wdowa po Michale z Lubieni, nie wiem czy tym samym, otrzymała 1441 r. zobowiązanie od ks. Mikołaja, syna Jana Potarzyckiego z Czyrmina, i od Wincentego z Gostyczyny względem uiszczenia 39 grz. (ib. 3 s. 1). Wzywała 1446 r. Jana Potarzyckiego ze wsi Sucha i jego syna Mikołaja do uiszczenia się względem niej (ib. 4 k. 22). T. r. miała z nimi termin (Py. 11 k. 122v). Tomisław z Lubieni jako poręczyciel za Kamieńskiego kwitowany był w r. 1440 z 5 i pół grz. przez Jadwigę Sieciechową i jej syna Dobka z Pawłowa (Gr. Kal. 2 k. 178v).
Agnieszka Bobrowska wraz ze swymi córkami: Małgorzatą, Anną i Katarzyną z Lubieni 1439 r. (G. Kal. 2 k. 150v). Agnieszka, wdowa po Macieju z Bobrów, 1476 r. (I. Kal. 2 k. 401v). Małgorzata, dziedziczka w Lubieni i Gniazdowie, całą swoją dziedzinę w Gniazdowie, to jest pół łana sprzedała 1441 r. ks. Naczkowi, dziedzicowi w Gałązkach (ib. 6 k. 47v). Ubysław, dziedzic w Lubieni, miał 1445 r. sprawę o gwałty z Jadwigą z Lubieni, żoną Marcina Prusinowskiego (ib. 3 k. 149v). Arbitrzy godzili 1445 r. ks. Ubysława, dziedzica z Lubieni, plebana w Rzgowie, z Jadwigą, żoną Marcina Prusinowskiego (ib. k. 158v).
Małgorzata z Lubieni Większej, córka Żegoty, żona Jakuba Potarzyckiego, dziedzica w Czyrminie, występowała w 1447 r. przeciwko Maciejowi Jarockiemu (ib. 4 k. 122). Jan z Zaborowa sprzedał 1450 r. swoją ojcowiznę w Lubieni Mniejszej za 200 grz. Markowi i Piotrowi, dziedzicom w Mieniszewie (P. 1381 k. 71).
Maciej, syn zmarłego Jana z Większej Lubieni, zapisał 1456 r. 7 grz. Janowi i Bartoszowi, braciom rodzonym, niedzielnym z Krzanu (Py. 11 k. 26v). Owi bracia mieli 1457 r. sprawę z tym Maciejem o nieuiszczenie 7 grz. długu z tytułu główszczyzny (ib. k. 135v).
Maciej z Większej Lubieni bratu rodzonemu Mikołajowi cedował 1461 r. rolę zwaną Żórawieńska i zapisał 30 grz. długu Stanisławowi z Cieszykowa z ziemi łęczyckiej tytułem posagu z Lubieni za swoją rodzoną siostrą Dorotą (I. Kal. 1 k. 58v). Obaj bracia, Maciej z Większej Lubieni i Mikołaj z Mniejszej Lubieni zrezygnowali 1462 r. całą swoją część w Szymanowicach w p. kal. za 100 grz. (w czym 50 grz. posagu i 50 grz. wiana) swojej matce Katarzynie, z tym, iż po jej śmierci wiano dostanie się Mikołajowi (P. 1384 k. 157v). Siostrą ich była Małgorzata z Większej Lubieni, która w 1468 r., jako żona Marcina Tarzeckiego zwanego Gąbka, pisanego też Marcinem z Większej Lubieni, pozywała Katarzynę i Annę z Jarocina, siostry zmarłego Macieja Jarockiego (I. Kal. 1 k. 456v). Miała 1469 r. termin z Michałem niegdy z Grodzielca (ib. 2 k. 44). Wspólnie ze swoją córką zrodzoną z tym Marcinem, Eufronią ("Heufronią") miała 1471 r. sprawę z pozwu Mikołaja Rogaskiego z Podlesia (Py. 14 k. 180v). Tę Małgorzatę z Większej Lubieni, żonę Marcina z Tarzec, pozywał 1471 r. Mikołaj z Tomic (ib. k. 204). Marcin wspólnie z nią czwarte części we wsiach Szymanowice i Bieniaszewice w p. kal. sprzedał 1471 r. za 15 grz. Bartłomiejowi Gruszczyńskiemu z Iwanowic, kasztelanowi kaliskiemu (P. 1385 k. 95v). Małgorzata, już wdowa po Marcinie Tarzeckim z Większej Lubieni, winna była 1476 r. uiścić Agnieszce, wdowie po Macieju z Bobrów, po zmarłych stryjach Ubysławie i Andrzeju z Większej Lubieni 13 grz. tytułem bliższości należnych z Większej i Mniejszej Lubieni i Szymanowic, poczem t. r. została z owej bliższości przez tęż Agnieszkę skwitowana (I. Kal. 2 k. 401v). Ta Małgorzata z obu Lubieni zobowiązała się 1480 r. uiścić 10 grz. rodzonej swojej siostrze Dorocie, żonie Stanisława Cieszykowskiego (ib. 3 k. 32). Siostrze tej winna była 1491 r. wypłacić 10 grz. (ib. 4 k. 139). Maciej zwany Gąbka, niewątpliwie syn Małgorzaty i Marcina Tarzeckiego Gąbki, kupił 1481 r. za 200 grz. od wspomnianej Doroty całe jej części po rodzicach w Większej i Mniejszej Lubieni (P. 1386 k. 146v). Dorota domagała się 1482 r. uiszczenia sobie przez niego 20 grz. z obu Lubieni (I. Kal. 3 k. 106v). Ów Maciej już nie żył 1485 r., kiedy to jego rodzone niedzielne siostry: Eufronia cz. Eufrozja (Heufronia, wspomniana wyżej), teraz żona Łukasza Szypłowskiego, Barbara, żona Marcina Tomickiego cz. Jemieleńskiego (Jemielskiego), Katarzyna, jeszcze niezamężna, dziedziczki w Mniejszej Lubieni, swoją część macierzystą w tej wsi, należną im po śmierci brata, wyderkowały za 50 grz. Maciejowi Robakowskiemu (P. 1387 k. 28v). Pełnomocnicy Eufrozyny, Katarzyny i Barbary, a także siostrzenicy ich rodzonej, Małgorzaty, wzywali t. r. owego Robakowskiego do przysięgi (I. Kal. 3 k. 225v). Trzecia z sióstr, Barbara była 2-o v. 1514 r. żoną Mikołaja Mieczewskiego, i jej syn zrodzony z tego małżeństwa, Tomasz dał początek L-im, o których było wyżej. Wszystkie trzy córki Marcina Tarzeckiego i Małgorzaty L-ej przekazały części w Lubieni, a stąd i pisanie się z tej wsi, względnie używanie uformowanego już przymiotnikowego nazwiska Lubieńskich, swemu potomstwu. Córki Eufrozyny i Łukasza Szypłowskiego: Katarzyna, Anna i Marta L-e, swoją część w Lubieni Mniejszej sprzedały w 1524 r. za 20 grz. Annie L-ej, żonie Macieja Oszczeklińskiego (I. i D. Z. Kal. 2 k. 89v). Spośród nich, Katarzyna była potem żoną Wojciecha Mikory z Czachór, Anna za opatrznym Grzegorzem z Czachór, Marta za Jakubem z głuchowa (I. R. Z. Kal. 3 k. 643). Katarzyna, córka Marcina i Małgorzaty, jak widzieliśmy, w 1485 r. jeszcze niezamężna, dziedziczka w Większej i Mniejszej Lubieni, już jako żona Macieja Tulei z Pietrzykowa, w r. 1486 sprzedałą swoje części rodzicielskie w obu tych wsiach za 25 grz. swemu szwagrowi Marcinowi Jemielińskiemu (Py. 19 k. 41). Córki trzeciej spośród sióstr, Barbary i jej pierwszego, zmarłego już męża Marcina Jemielskiego (!): Jadwiga, Anna, Cecylia, Beata i Agnieszka z Lubieni miały 1510 r. sprawę z Wawrzyńcem Stawskim (Py. 24 k. 21). Była jeszcze jedna córka, Elżbieta. Z nich, Jadwidze mąż jej Maciej Klichowski oprawił w 1523 r. posag 150 grz. na połowie swej części w Klichowie w p. kal. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 87). Ta Jadwiga części po rodzicach w Jemielnie sprzedała wraz z innymi współwłaścicielami 1538 r. za 100 grz. Florianowi Łukomskiemu (Z. Kon. 6 k. 94). Już jako wdowa po Macieju Klichowskim zwanym Niedziałek części po rodzicach i po siostrze rodzonej Elżbiecie w Większej i Mniejszej Lubieni darowała 1561 r. swoim synom, to jest: Krzysztofowi, Wojciechowi i Marcinowi Klichowskim (Py. 31 k. 88v). W transakcji z 1538 r. obok Jadwigi brała też udział Agnieszka L., żona Pawła Klichowskiego, oczywiście wspomniana wyżej siostra Jadwigi.
Sprawa Małgorzaty z Lubieni prowadzona z jej ojczymem (?) Maciejem z Prusinowa miała iść pod arbitraż 1463 r. (I. Kal. 1 k. 196). Jadwiga L. żona Wojciecha Krzyżanowskiego, wspólnie ze swym rodzonym siostrzeńcem Maciejem z Prusinowa całą swą połowę dziedziczną w Szymanowicach dała 1463 r. dożywotnio za 80 grz. Małgorzacie, wdowie po Tomisławie z Większej Lubieni (P. 1383 k. 357v). Ta Jadwiga zamężna Krzyżanowska i jej siostrzeniec Maciej występowali jako dziedzice w Większej Lubieni w 1496 r. (P. 1385 k. 18v).
Mikołaj L. działał w 1463 r. w imieniu Marcina z Jemielna (I. Kon. 2 k. 62), może tego, o którym było wyżej jako o mężu Barbary L-ej. Elżbieta, żona Niemierzy Starorypińskiego, i Agnieszka, żona Andrzeja Kruskiego, siostry niedzielne, spadkobierczynie zmarłego brata rodzonego Andrzeja L-go, skwitowane 1463 r. przez Marcina z Unienia i Kwiatkowa z 12 grz. zapisanych na Kwiatkowie przez ich brata, otrzymały ponadto od tego Marcina zgodę na wwiązanie ich do części w Kwiatkowie spadłych prawem bliższości po tym bracie (ib. k. 64v, 65). Małgorzata z Lubieni ze swoją córką Katarzyną miała 1464 r. terminy z Janem z Kotojecka (I. Kal. 1 k. 248v, 291). Dorota, żona Macieja z Lubieni, kwitowała 1465 r. Marcina z Prusinowa z 40 grz. posagu zapisanego jej przez ojca Jakuba z Tarzec (ib. k. 325).
Michał z Szymanowic już nie żył 1470 r., kiedy to wdowa po nim, Krzemka siedziała w części Szymanowic i Lubieni Polskiej czyli Mniejszej (I. Kal. 2 k. 132). Zapewne nie żył już i wcześniej, to jest w r. 1466, kiedy między synów jego, Jana, Stanisława i Michała dzielił dobra ich Szymanowice i Lubienię w roli arbitra Jan z Nieniewa, kasztelan wieluński (ib. 1 k. 369v). Jak zobaczymy, był jeszcze i czwarty syn Mikołaj. Spośród tych braci, Michał z Lubieni pozywał 1468 r. Michała z Kotlina zwanego Opalą i Boguchwałka z Kotlina o uwolnienie od obciążeń dwóch łanów w Twardowie (ib. k. 448). Jan, dziedzic w Szymanowicach, ręczył 1474 r. za swych rodzonych braci niedzielnych, Stanisława, Mikołaja i Michała, iż zastawią oni za 20 grz. jeden łan w Mniejszej Lubieni Marcinowi i Bierzwoldowi, braciom rodzonym, dziedzicom z Mniejszej Lubieni (ib. 2 k. 306). Stanisław i Jan, bracia rodzeni niedzielni, dziedzice w Szymanowicach i Większej Lubieni, wyderkowali w 1478 r. za 20 grz. Marcinowi z Większej Lubieni dwóch kmieci osiadłych na półłanku z ogrodem pustym w Większej Lubieni (P. 1387 k. 88v). Michał z Mniejszej Lubieni zapisał 1483 r. 25 grz. długu tytułem posagu zięciowi swemu Wawrzyńcowi z Ordzina (I. Kal. 3 k. 147).
Marcin i Bierzwold z Suchej i Mniejszej Lubieni mieli 1468 r. termin ze strony Katarzyny, żony Andrzeja Lutyńskiego (ib. 1 k. 455). T. r. zapisali Andrzejowi z Lutyni 20 grz. pod zastaw dwóch kmieci z Mniejszej Lubieni (ib. k. 463). Może ten sam Marcin, pisany czasem L-m, czasem Brunowskim, zwany był Brewką. Między Marcinem Brewką i żoną jego Dorotą z Suchej i z Mniejszej Lubieni z jednej strony, a Katarzyną z Pieruszyc, żoną Jana z Pacynowic, z drugiej, zostało 1480 r. założone vadium (ib. 3 k. 41v). Od Marcina z Lubieni i z Suchej domagał się w 1498 r. uiszczenia 10 grz. Jan Rusocki, stolnik łęczycki (ib. k. 546). Jan Korycki i Marcin L., bracia rodzeni, dziedzice niedzielni w Brunowie 1497 r. (ib. 4 k. 550). Marcin Brewka z Mniejszej Lubieni winien był 1499 r. Janowi i Annie, synowi i córce Bartłomieja z Kotojecka, osiem i pół grzywien (ib. 5 k. 108). Kupił 1499 r. za 5 grz. od panny Małgorzaty L-ej (działającej w asyście stryjów rodzonych Bartosza i Mikołaja, dziedziców Nadarzyc, oraz wuja Macieja Robakowskiego) połowę pustego łana w Lubieni Większej (P. 1389 k. 42). Syn i Córka Bartłomieja z Kotojecka żądali odeń 1502 r. uiszczenia 4 grz. (I. Kal. 5 k. 266). Żoną jego była Dorota Złotkowska, niewątpliwie już wdowa po pierwszym mężu, z którym miała syna Jana piszącego się L-im, plebana w Czyrninie, o którym będzie jeszcze mowa niżej. Występowała ta Dorota w l. 1504-1505 w asyście stryjecznego brata Szymona Złotkowskiego (P. 1390 k. 3; I. Kal. 6 k. 12v). Marcinowi Brewce z Lubieni płacić miał 1505 r. winę 3 grz. Piotr z Nieniewa zwany Zarembą, bowiem nie uiścił mu się z 20 grz. (I. Kal. 6 k. 71). Marcin części w Brunowie i Bogwiedzach w p. kal. dał t. r. wieczyście córce swojej Annie, żonie Andrzeja Chwalibogowskiego (I. i D. Z. Kal. 2 k. 5). Jak zobaczymy niżej, był to jej pierwszy mąż. Marcin żył jeszcze 1515 r. (P. 866 k. 261), nie żył już 1523 r. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 82). Synów, jak się wydaje, nie miał. Inna jego córka, Barbara L., żona Mikołaja Drzewieckiego, w asyście ojca i wuja Szymona Złotkowskiego, miecznika kaliskiego, kupioną od ojca wieś Suchą wyderkowała 1507 r. za 130 zł Marcinowi Skrzypieńskiemu (P. 1390 k. 123). T. r. występowałą przeciwko Janowi Koryckiemu (zapewne wspomnianemu wyżej bratu ojca) o wygnanie jej z tej wsi (I. Kal. 6 k. 201). W 1523 r. sprzedała za 150 grz. swoją część w Mniejszej Lubieni siostrze swej Annie 1-o v. Chwalibogowskiej, teraz 2-o v. żonie Macieja Oszczeklińskiego (I. i D. Z. Kal. 2 k. 82). Anna ta kupiła 1524 r. za 20 grz. od Katarzyny, Anny i Marty, sióstr L-ch, córek zmarłego Łukasza Szypłowskiego, ich część w Mniejszej Lubieni (ib. k. 89v). W 1528 r., już jako wdowa po Oszczeklińskim, a 3-o v. żona Pawła Rudskiego, dzieciom z pierwszego małżeństwa, Tyburcemu i Barbarze Chwalibogowskim, sprzedała wiecznością całą swoją część w Mniejszej Lubieni, którą nabyła od zmarłego Mikołaja Szymanowskiego, zwanego Beda za 100 grz. (Py. 23 k. 75). Po Tyburcym Chwalibogowskim poszli L-cy h. Nałęcz (zob.)
Annie L-ej przy transakcji z 1528 r. towarzyszył ks. Jan L., brat rodzony z jednej matki, a więc syn Doroty, lecz nie z jej małżeństwa z Marcinem Brewką, ale z poprzedniego, nieznanego mi. Był w l. 1507-1532 plebanem w Czyrninie (dziś Czermin). Od Heleny, zony Stanisława Skoraczewskiego, dziedziczki w obu Lubieniach, kupił 1507 r. sposobem wyderkafu za 30 grz. jej część w Mniejszej Lubieni (I. i D. Z. Kal. 2 k. 7v), zaś w 1509 r. dwa i pół łana roli w owej wsi sprzedał za 40 grz. swojej matce Dorocie (P. 786 s. 152). Na swej części dziedzicznej w Lubieni Mniejszej sprzedał 1529 r. Łukaszowi Robakowskiemu za 40 grz. czynsz roczny wyderkowy dwie kopy groszy (I. i D. Z. Kal.2 k. 144v). Od Jana Kołackiego nabył wyderkafem 1532 r. za 150 grz. połowę części w Mniejszej Lubieni, którą ten Kołacki miał sobie wyderkowaną za takąż sumę przez Pawła Rudskiego (ib. k. 205v).
Za Barbarę, córkę Mikołaja Sąsieckiego, żonę Mikołaja L-go, ręczyli 1468 r. Jan z Ostrowa i Mikołaj z Sąsieczna, iż stanie w Nakle, aby wyderkować Sędziwojowi Chrząstowskiemu cztery łany w Sąsiecznie w p. nakiel. (N. 144 s. 40). Sędziwój za jej zgodą został t. r. wwiązany do owych czterech łanów, należnych jej z podziału ojcowizny z siostrami Małgorzatą i Elżbietą (ib. s. 66). Barbara dała w 1470 r. Janowi Drzążeńskiemu pięć łanów i trzecią część szóstego łana w Sąsiecznie w zamian za pół łana we wsi Mochel p. bydg. oraz za dopłatę 100 zł węg. (P. 1382 s. 112).
Małgorzata, żona Mikołaja z Głosek, i panna Katarzyna, siostry rodzone, dziedziczki w Strzedzewie, łan osiadły w Lubieni Mniejszej zwany Polskie sprzedały 1471 r. za 30 grz. Janowi i Jadwidze, bratu i siostrze rodzonym, dziedzicom tamże (P. 1385 k. 115). Anna, wdowa po Macieju z Większej Lubieni, żądała 1476 r. uiszczenia 10 grz. od Jana Prusinowskiego (I. Kal. 2 k. 379v). Siostry niedzielne, Helena i Dorota, córki zmarłego Piotra L-go z Małych Złotnik, kwitowały 1485 r. Wincentego Chwalibogowskiego z Biskupic (ib. 3 k. 222v). Piotr z Większej Lubieni na połowie swoich części w tej wsi oprawił 1486 r. posag 80 grz. żonie swojej Annie (P. 1387 k. 42v). Barbara Chylińska, wdowa po Mikołaju L-m, trzecią część swych dóbr w Chylinie i GŁogowie p. kon. sprzedała w 1489 r. Janowi Ciosnowskiemu, swemu rodzonemu siostrzeńcowi (P. 1387 k. 103v). Wojciech z Lubieni sprzedał 1495 r. części we wsi Morawki Stanisławowi Sobiepanowi z Morawek (I. Kal. 4 k. 375).
Stanisław niegdy ze Skoraczewa, dziedzic w Większej Lubieni 1497 r. (ib. k. 500v). Żona jego Helena, dziedziczka w obu Lubieniach, swoją część w Mniejszej Lubieni wyderkowała 1507 r. za 30 grz. ks. Janowi, plebanowi w Czyrninie (I. i D. Z. Kal. 2 k. 7v). Ta Helena, dziedziczka w Lubieni Większej, połowę łana w tej wsi sprzedała 1513 r. za 10 grz. Katarzynie Tarnowskiej, wdowie po Macieju Tarnowskim, dziedzicu w Większej Lubieni (ib. k. 21), zaś łan osiadły w tejże wsi sprzedała w 1514 r. za 10 grz. Barbarze L-ej, żonie Mikołaja Mieczewskiego (Py. 23 k. 19). Stanisław Skoraczewski i żona jego Helena L. ćwierć roli pustej zwanej Jadamowska koło folwarku Barbary L-ej oraz pół łana pustego Paszkowskiego w Większej Lubieni sprzedali za 20 grz. 1519 r. Tomaszowi L-mu cz. Mieczewskiemu (I. i D. Z. Kal. 2 k. 57). Stanisław Skoraczewski sprzedał 1523 r. za jedną grzywnę ogród pusty w Lubieni Większej Barbarze L-ej (Py. 23 k. 45).
Klemens z Większej Lubieni cz. Prusinowa na połowie swoich dóbr w tej wsi oprawił 1507 r. posag 30 grz. żonie swej Annie, córce Jana Bogusławskiego (P. 1390 k. 101v). Anna, wdowa po Klemensie z Większej Lubieni cz. Prusinowskim, 2-o v. żona Mikołaja Krzyńskiego, sprzedała 1512 r. temu swojemu mężowi za 20 grz. swą oprawę 30 grz. posagu i tyleż wiana na połowie części w Większej Lubieni (I. i D. Z. Kal. 2 k. 11v). Paweł, syn zmarłego Klemensa L-go, swą część w Lubieni Większej, należącą mu się z działu z bratem rodzonym Maciejem K-m, oraz część młyna wodnego w tej wsi sprzedał 1526 r. za 53 grz. Piotrowi Mieniszewskiemu (Py. 23 k. 63). Obaj bracia, Paweł i Maciej swoją część ojczystą i macierzystą w Lubieni Większej sprzedali 1527 r. za 106 grz. temuż Mieniszewskiemu (I. i D. Z. Kal. 2 k. 120).
Elżbieta, żona Wojciecha L-go Iwana, kwitowała 1514 r. Tyburcego Burzę Jaraczewskiego, dziedzica we wsi Łobez, z 50 grz. posagu i tyluż wiana, oprawionego jej na połowie części tej wsi, dawniej dziedzicznej męża (Py. 24 k. 179). Maciej L., wuj Magdaleny Klichowskiej, żony Wincentego Kotarbskiego, 1520 r. (Py. 23 k. 33).
Była już mowa wyżej o Katarzynie L-ej, w r. 1513 wdowie po Macieju Tarnowskim, dziedzicu w Większej Lubieni. W 1524 r., już jako żona 2-o v. Marcina Wyszkowskiego, swoją część w Lubieni Większej sprzedała dożywotnio za 300 grz. córce swojej Annie, żonie Wawrzyńca Kembłowskiego (I. i D. Z. Kal. 2 k. 90v). T. r. otrzymała od męża dożywocie jego dóbr dziedzicznych i zastawnych w powiecie kaliskim, ze swej strony dając jemu dożywocie swoich (ib. k. 91, 93). Anna L. wraz ze swym mężem Kembłowskim występowała jeszcze 1530 r. Synem Macieja Tarnowskiego i Kaatrzyny był Maciej, rodzony bratanek ks. Jana, kanonika gnieźnieńskiego, i Teofila, burgrabiego pyzdrskiego Tarnowskich, który w 1521 r. wspólnie z nimi nabył wyderkafem za 10 grz. od Mikołaja Zieleńskiego zwanego Westfalem jeden łan pusty w Nowejwsi i jeden łan pusty w Tarnowie p. pyzdr. (Py. 23 k. 39v). Maciej wspólnie ze stryjem Teofilem sprzedał 1527 r. wieś Budziłowo za 70 grz. Maciejowi Nowowiejskiemu (ib. k. 66v). T. r. jeszcze niepełnoletni, części swoje odziedziczone po śmierci rodzonego stryja Stanisława Tarnowskiego, w Tarnowie, Spławiu, na przedmieściu Rybaki w Pyzdrach i w wójtostwie pyzdrskim sprzedał za 100 grz. stryjowi Teofilowi (ib. k. 70v). Jednocześnie łąki w Tarnowie wyderkował za 16 zł ciotce rodzonej Annie Tarnowskiej, wdowie po Janie Łukomskim (ib. k. 70v). Od Stanisława Suskrajewskiegoi żony jego Jadwigi Magnuszewskiej nabył 1530 r. wyderkafem za 20 grz. trzy ćwierci roli osiadłej w Magnuszewicach (P. 1393 k. 343v). Bezdzietny, nie żył już 1539 r. (G. 32 k. 59v). Zob. Tarnowscy.
Anna L. miała 1535 r. sprawę z Barbarą Wyszkowską, wdową po Marcinie Biegańskim, panią wienną w Mniejszej Lubieni (P. 875 k. 217). Cecylia L., żona opatrznego Marka Szlachetki, obywatela z Dolska, swoją częśćw Większej Lubieni sprzedała 1543 r. pannie Agnieszce, córce Feliksa N. (Py. 23 k. 167). Klemens Rościejewski cz. L., nie żyjący już 1574 r., ojciec Stanisława L-go, który wtedy w imieniu własnym i nieletnich braci, Jana i Pawła L-ch, wydzierżawił części Zdzienic w p. kon. Janowi Ujejskiemu (I. Kal. 42 s. 294). Maciej L., skwitowany 1576 r. z 30 grz. przez szl. Annę Krczonowską, żonę uczc. Walentego Goszczyńskiego, obywatela ze Stawiszyna (ib. 44 s. 226). Zofia, żona Marcina Zagórskiego 1584 r. Król zezwolił 13 VI 1588 r. Wojciechowi L-u na ustąpienie sołectwa w Sabaszczewie p. pyzdr. małżonkom Chwalikowskim (M. K. 135 k. 51, 51v). Stanisław, syn zmarłego Jana, skwitowany 1589 r. z 40 zł przez Pawła Podkońskiego (P. 952 k. 812). Zofia, córka zmarłego Mateusza, w 1590 r. żona Piotra Byszewskiego z p. szadkowskiego (R. Kal. 6 s. 355). Katarzyna, zona 1-o v. w l. 1592-1596 Macieja Gliszczyńskiego cz. Mrozowskiego, 2-o v. Marcina Śrzubskiego. Jej stryjem był Bartłomiej, rodzonym bratem Jan. Obaj występowali 1596 r. (N. 162 k. 554). Paweł L. cz. Ciecierski otrzymał w 1596 r. od Wojciecha Wysockiego zapis długu 200 zł (I.Kal. 63 k.536v).
Piotra L-go sługa, szl. Szymon Kędzierski występował 1601 r. przeciwko kmieciowi ze wsi Grochowy (I. Kon. 30 k. 192v). Może ten sam Piotr skwitowany 1608 r. z 200 zł przez Małgorzatę z Młodziejowic, wdowę po Bartłomieju Czyżewskim (Py. 134 k. 259v). Jan i jego żona Jadwiga z Wysockich 1602 r. (G. 337 k. 238). Katarzyna, córka Jana, 1603 r. żona Wojciecha Bartoszewskiego (G. 67 k. 760). Adam Czachórski cz. L., syn zmarłego Mikołaja Czachórskiego cz. L-go, poręczał 1611 r. Piotrowi Jedleckiemu za Małgorzatę Kromolicką, wdowę po Jakubie Czachórskim cz. Chwalęckim (I. Kal. 77a s. 714). Od owej Magdaleny i jej syna dzierżawił 1612 r. część w Czachórach (ib. 78 s. 936). Adam L., zapewne ten sam, w 1615 r. chrzestny córki Wojciecha Pawłowskiego (LB Droszew). Bogumiła L-a z Czachór, chrzestna 1622 r. córki tegoż Pawłowskiego (ib.). Jan, mąż Zofii Wylezińskiej, która w 1616 r. kwitowała z 1.000 zł Stanisława Kobierzyckiego (ib. 82 s. 398). Była wdową 1631 r. Nazwana wówczas Zofią de Klimowa (ib. 97a s. 313). Seweryn nie żył 1619 r., kiedy to występowała wdowa po nim Anna Gliszczyńska (N. 171 k. 470). Mikołajowicedował 1620 r. Wojciech Załuskowski, spadkobierca Aleksandra Jerzykowskiego, zapis na 200 zł, dany temu Jerzykowskiemu przez Andrzeja Grudzieckiego, oraz proces przeciwko Świętosławowi Grudzieckiemu (P. 1004 k. 23v). Anna, w 1622 r. żona Jana Doruchowskiego. Jan, brat rodzony Łucji, żony 1624 r. Jana Glińskiego (P. 1414 k. 970), z którym żyła jeszcze 1653 r., wdowy w l. 1661-1663, nieżyjącej 1665 r. Wojciech otrzymał 1636 r. od Feliksa Rudnickiego cesję zobowiązania danego mu przez Krzysztofa Zarembę (I. Kal. 102 s. 1701). Melchior i żona jego Dorota Niemieczkowska sprzedali 1638 r. wsie Wolanki i Zaporki Wielkie i Małe za 24.000 zł Józefowi Poleskiemu, komornikowi ziemskiemu pomorskiemu (P. 1341 k. 65).
Mikołaj, nie żyjący już 1646 r., kiedy to wdowa po nim Elżbieta Baranowska cedowała Stanisławowi i Katarzynie małżonkom Czaplińskim prawo swe do sołectwa we wsi Młodojew, stołowej biskupów poznańskich (py. 150 s. 82). Ponowiła ową cesję 1649 r. (ib. s. 63). Barbara w 1677 r. żona Franciszka Glinieckiego. N. Lubieński, mąż 1681 r. Katarzyny Szczawińskiej, córki Adama (I. R. D. Z. Kon. 28 k. 80). Stefan, syn zmarłego Adama, kwitował 1685 r. z 236 zł Stanisława Wysockiego (I. Kon. 66 k. 149v). Zofia, żona Jana Silczyńskiego, oboje już nie żyli 1701 r. Łukasz Lubiński otrzymał 1720 r. zapis 1.000 tynfów od Ludwika Szołdrskiego, kasztelana gnieźnieńskiego (Kośc. 312 s. 174). Marianna Lubińska, żona 1723 r. Mikołaja Kobylińskiego, posesora części Kołodziejewa w p. gnieźn. Pani Anna Lubińska, córka Zofii Staruchowskiej zmarłej w Karcu 28 III 1726 r. (LM Krobia). Stanisław Lubiński, ekonom, miał z żony swej Marianny Żurawskiej córkę Agnieszkę Katarzynę Mariannę, ur. w Wysocku, ochrzczoną 9 XII 1765 r. (LB WYsocko). Konstancja zaślubiła przed 21 I 1771 r. Marcina Głowczewskiego (LB Połajewo). Katarzyna, żona Hiacynta Bogusławskiego, już nie żyjącego w 1780 r. Szl. Franciszka Lubińska umarła w Kcyni 3 IX 1783 r., mając lat 26 i tutaj pochowana (LM Kcynia). Michalina Lubińska, przebywająca w Poznaniu na naukach u pani Tusch, mająca 10 lat, umarła 19 I 1800 r. (LM Fara, Poznań). Pani Ludwika (czy szlachcianka?), chrzestna 6 X 1810 r. (LB Nowemiasto). Franciszek i Nepomucena z Krynickich rodzice Ignacego, ur. 30 III 1813 r. (LB Krotoszyn). Franciszek Lubiński, poborca, i Konstancja z Boguckich, rodzice Szymona, zmarłego w wieku trzech miesięcy 11 VI 1826 r. (LM Szamotuły). Józefa, córka Pawła i Antoniny z Hilewskich (!), zona N. Lisieckiego (dzierżawcy?), zmarła licząc lat 70, 20 VII 1828 r. (LM Droszew). Agnieszka przed 8 VII 1829 r. wyszła za Franciszka Zakrzewskiego, właściciela dóbr (Smiełowa) (LB Gostyczyna). Joanna przed 7 XII 1860 r. zaślubiła Konstantego Jaworskiego (LB Czerniejewo).
Lubikowscy z Lubikowa w p. gostynińskim. Piotr zw. Obrazem, mąż Anny, córki Sebastiana Kijanowskiego, która w 1571 r. sprzedała swe dobra Grzegorzowi Siedleckiemu (I. Kon. 16 k. 265). Wojciech, nie żyjący już 1611 r., ojciec Pawła L-go z p. rawskiego, który żonie swojej Agnieszce Droszewskiej, córce Melchiora, oprawił w 1600 r. posag 500 zł (R. Kal. 7 k. 337). Od Bartłomieja Droszewskiego, a za aprobatą jego braci, Wojciecha, Piotra i Mikołaja Droszewskich, nabył 1607 r. za 4.200 zł części Woli Niechanowskiej cz. Droszewskiej w p. kal. (ib. 1 k. 216). Kwitował 1611 r. uczc. Jana Janowskiego i jego żonę z 250 zł(I. Kal. 77a s. 519). Żył jeszcze 1616 r., kiedy to córki Bartłomieja Droszewskiego skwitowały go z 80 zł. Był wtedy dziedzicem w Woli Droszewskiej (ib. 82 s. 1483). Nie żył już w 1629 r. (R. Kal. 11 k. 137). Jego córka Elżbieta, zrazu żona w 1616 r. Marcina Wyleżyńskiego, potem 2-o v. w l. 1629-1644 Andrzeja Zeymy, odziedziczone po ojcu części Woli Droszewskiej z połową młyna Radziszewskiego sprzedała 1629 r. Wojciechowi Szołdrskiemu (ib.).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
323324325326[327]328329330331
