Przeglądanie 889 pozycji zakresu Lisieccy - Luzińscy.
[1]
2345
Lisieccy - Luzińscy
Plucińską i Cyganowską we wsi Piątek Mały zastawił 1638 r. za 1.600 zł swemu bratu ciotecznemu Stanisławowi Kromolickiemu i żonie jego Ewie Palędzkiej (I. Kal. 104b s. 1474). Po śmierci ojca otrzymał od brata Ludwika w 1639 nr. zobowiązanie sprzedaży całych części Godziątkowa i t. r. obaj oni zapisali matce każdy po 2.000 zł. długu (I. Kon. 48 k. 671, 673v, 674). Żona Franciszka, Konstnacja Pukarzewska, córka Remigiana, skwitowała w 1641 r. swego męża z 22.000 zł długu, zapisanego jej w grodzie piotrkowskim (I. Kal. 107a s. 157), on zaś na swych częściach Piątku Małego i pustek Piekło oprawł jej posag 11.000 zł (R. Kal. 12 k. 232). T. r. sprzedał Jaruntowo za 30.000 zł. Andrzejowi Radolińskiemu (ib. k. 247). Obaj bracia występowali t. r. jako nabywcy praw od brata Stefana jezuity i od Duninów Karwickich, synów i córki Krzesława (I. Kal. 107a k. 496). Franciszek nie żył już w 1653 r., kiedy to brat Andrzej zrzekł się sprawowania opieki nada jego synem, nie wymienionym imiennie (I. Kal. 118 s. 1681). Chodziło tuzapewne o dziecko zmarłe w niemowlęctwie, bowiem nie wiadomo nic o żadnym potomstwie Franciszka, wedle Niesieckiego zmarłego bezdzietnie.
2. Ludwik, syn Andrzeja, instygatora koronnego, i Parczewskiej, wieś Kiszewy i części w Zdzarach, rezygnowane sobie wieczyście przez ojca przed aktami sejmowymi warszawskimi, zastawił 1638 r. za 7.600 zł Stefanowi Żychlińskiemu (I. Kal. 104b s. 1228). Żonie swojej, Ewie Żwanównie, córce Aleksandra Żwana z Leskarza i Agnieszki Ołdakowskiej, zobowiązał się t. r. oprawić 15.000 zł posagu na połowie Kiszew i Zdzar (I. Kon. 48 k. 619v), którego to zobowiązania dopełnił w 1639 r. (ZTP 29 s. 765). Kiszewy "z kamienicą murowaną" i części w Zdzarach dał 1642 r. Marcinowi L-mu (P. 1420 k. 880v). Wyprowadził się z Wielkopolski. Był w 1674 r. miecznikiem lwowskim, potem podstarościm krzemienieckim. Żwanówna żyła jeszcze 1642 r. Po jej śmierci zaślubił Teofilę Zamoyską. Dzierżawił 1661 r. od książąt Wiśniowieckich Sobolew i Kiszyn i zasądził ich wtedy na 30.000 zł. Miał 1674 r. sumę u Koniecpolskiego na Ponikwach Wielkich i Jasieniowie. Od ks. Gryzeldy Wiśniowieckiej trzymał zastawem w l. 1674-1684 Nowy Wiśniowiec. Z pierwszej żony miał syna Aleksandra, z drugiej Andrzeja (Niesiecki; Boniecki). W imieniu jednego i drugiego występował 1690 r., już po śmierci Ludwika, brat stryjeczno-stryjeczny Ludwika, Wojciech Jerzy L. (I. Kal. 146 s. 341). Wedle Niesieckiego były i córki, jedna za Sielickim, druga za Siestrzewitowskim. Andrzejowi Niesiecki daje za żonę Malińską.
Aleksander, syn Ludwika, zastawny posiadacz Wiśniowca, z żony Rostkówny miał syna Ludwika, który w r. 1714 dzierżawił Czartowiec i Tyszkowce od Potockich. Wdowa po Ludwiku, Aniela Jagodzińska procesowała 1728 r. Potockich o sumy zastawne. Córki Aleksandra: Agnieszka za Wojciechem Raciborowskim 1697r., Franciszka za Andrzejem Dobrzyńskim, Salomea za Stefanem Libiszowskim, Joanna, 1-o v. za Michałem Libiszowskim, 2-o v. za Antonim Solskim (Boniecki).
IV. Adam, syn Marcina i Łubnickiej, asystował przy zawieraniu transakcji przez siostrę Dąbrowską 1577 r. (Py. 31 k. 113v). Pierwszą jego żoną była, wedle Niesieckiego, Rożańska, zmarła bezdzietnie, drugą Marianna Madalińska (I. Kon. 28 k. 362v), trzecią Anna Jabłkowska, z którą dożywocie wzajemne spisywał 1596 r. (I.R.D.Z. Kon. 18 k. 87v). Dla swoich synów: Piotra urodzonego z Madalińskiej i Świętosława z Jabłkowskiej mianował 1598 r. opiekunami: Wojciecha Żychlińskiego, Jana z Marcinkowa i Stanisława z Mieleszyna Jabłkowskich. Stanisława i Mikołaja L-ch i Krzysztofa Madalińskiego (I. Kon. 28 k. 362v). Miał 1598 r. w poruczeniu dobra swej siostry Jakubowej Stężyckiej i jej dzieci (ib. k. 719v). Swoją część stawu "Młyńskiego" w Kiszewach sprzedał 1609 r. za 70 zł bratankowi swemu Andrzejowi L-mu (I.R.D.Z. Kon. 18 k. 21), a 1613 r. jako dziedzic części w Kiszewachsprzedał za 3.000 zł swoje częsci w tej wsi, to znaczy te, które mu przypadną z działu braterskiego, temuż bratankowi (ib. k. 255v), a Anna Jabłkowska scedowała Andrzejowi zapisany jej przez męża na tych dobrach dług 2.500 zł (ib. k. 257v). Adam swoją część w Zdzarach sprzedał 1613 r. za 500 zł bratu Mikołajowi (I.R.D.Z. Kon. 18 k. 259v). Oboje z żoną kwitowali 1615 r. Adama Grodzieckiego z 1.600 zł, zapisanych na wsi Zbiersko (I. Kon. 38 k. 459v). Adam L., jak się zdaje, żył jeszcze w 1622 r. (I. Kal. 88a s. 444), nie żył już 1623 r. (P. 1414 k. 438v). O Annie Jabłkowskiej mowa jako o zmarłej 1618 r. (I. Kal. 84 s. 858). Z pierwszej żony syn Piotr, z drugiej synowie: Świętosław, Andrzej i (wedle Niesieckiego) Grzegorz, zmarły bezpotomnie. Córka Agnieszka, w imieniu której matka w 1614 r. kwitowała Andrzeja L-go nabywcę Kiszew z 2.600 zł (I. Kon. 38 k. 260v). Jeszcze niezamężna, dostała 1624 r. od tego Andrzeja zapis długu 600 zł (I. Kal. 90b s. 2914). Była w r. 1630 żoną Stanisława Brzezińskiego.
1. Piotr, syn Adama i Madalińskiej, nieletni 1598 r. (I. Kon. 28 k. 362v). Od ojca dostał 1614 r. zrzeczenie się praw dożywotnich do sumy 1.000 zł posagowej matki, zapisanej jej w grodzie wieluńskim, i zaraz oprawę tej matki na Kiszewach i Zdzarach scedował Andrzejowi L-mu (ib. 38 k. 259v, 260v). Ożenił się z Barbarą Pruszakówną, wdową 1-o v. po Krzysztofie Jaskóleckim zwanym Rżany (I. Kal. 88 s. 444). Oboje wydzierżawili 1616 r. część wsi Jaskółki i pustek Świelugowo małżonkom Karlińskim (ib. 82 s. 798). T. r. Piotr spisywał z żoną wzajemne dożywocie (R. Kal. 8 k. 520v). W imieniu swoim, swoich braci i siostry, pochodzących z drugiego małżeństwa ojca, kwitował 1618 r. Jana Kuklinowskiego z 1.000 zł, z sumy 1.200 zł, za którą małżonkowie Molscy zmarłej małżonce Piotra zastawili byli Grodzielec w p. kal. (I. Kal. 84 s. 858). Piotr kupił części w Jaskółkach i Świelugowie w 1623 r. za 6.000 zł od Piotra Sucharzewskiego (P. 1414 k. 438v). Barbara żyła jeszcze 1633 r. (I. Kal. 99b s. 1319), Piotr zaś występował w 1643 r. (I. Kon. 51 k. 85). Wedle Niesieckiego, miał syna Jana i córki, jedną za Krzesińskim, drugą za Świrczyńskim.
2. Świętosław, syn Adama i Jabłkowskiej, nieletni 1598 r. (ib. 28 k. 362v), mąż 1632 r. Elżbiety Zbijewskiej (Boniecki), którą Niesiecki zowie Marianną, małżonek 2-o v. Anny Jaskóleckiej, dał w 1638 r. zobowiązanie Jerzemu Jaskóleckiemu, iż po odebraniu odeń w grodzie radziejowskim lub przedeckim sumy 200 zł, żonie swojej oprawi posag 500 zł (I. Kal. 104b s. 1079). Oboje z żoną wydzierżawili 1648 r. na trzy lata pod zakładem 2.400 zł od Marcina z Budzisławia Wysockiego wieś Wierzchociny (I. Kon. 53 k. 62v). Świętosław nie żył już w 1659 r. (I. Kon. 56 k. 405). Ze Zbijewskiej był syn Jakub i, wedle Niesieckiego, córka zamężna za Moszczeńskim. Z Jaskóleckiej: Jan, Mikołaj i Wojciech oraz córki: Anna, w r. 1690 żona Stanisława Orzelskiego, i, wedle Niesieckiego, Barbara niezamężna.
1) Jakub, syn Świętosława i Zbijewskiej, zapisał w 1659 r. sumę 200 zł Krzysztofowi Chamskiemu (I. Kon. 56 k. 405). W 1672 r. spisał dożywocie ze swą żoną Teresą Godlewską. Dziedzic Łączewnej i Kiełczewa 1684 r. Skarbnik bydgoski 1728 r. (Niesiecki; Boniecki). Umarł 1732 r., przed 15 X (Kurier Pol., nr 147). Niesiecki daje mu synów: ks. Wa;entego, bazylianina a Żurowicach, Kaspra, Dominika i Wojciecha, oraz córkę Mariannę. Wojciechowi L-mu jego brat cioteczno-rodzony Stefan Gozdawa Godlewski cedował 1725 r. pewien zapis (kc. 135k. 110v). Kasper L., już nie żyjący 1736 r., towarzyszył 1712 r. swej ciotecznej siostrze Mariannie Godlewskiej, 1-o v. Ciosnowskiej, 2-o v. Tomickiej przy zawieraniu pewnej transakcji (G. 97 k. 115v).
Dominik, chyba identyczny z Dominikiem, synem Jakuba, i Godlewskij, posesor dóbr Rakojady 1721 r. (ZTP 42 k. 793), zaślubił przed 1721 r. Magdalenę Sędzicką h. Ślepowron, córkę Wojciecha i Katarzyny Raduszkowskiej h. Lew z muru, wdowę 1-o v. po Zygmuncie Raczyńskim wraz z tą żoną zawierał kontrakt trzyletniej dzierżawy części wsi Brzozogaj w p. gnieźn. z jej synem Antonim Raczyńskim (G. 97 k. 17). Magdalena nie żyła już 1738 r., kiedy tej jej syn w imieniu własnym i siostry panny Anny Raczyńskiej kwitował ojczyma z kondemnaty uzyskanej na nim w sprawie o uzurpację ich macierzystych dóbr w Brzozogaju (ib. k. 311v). Żył jeszcze Dominik w 1739 r. (ib. k. 377). Córki jego i Sędzickiej urodzone w Rakojadach: Marcjanna, ochrzcz. 1 VI 1721 r., Marianna Zuzanna, ochrzcz. 1 VIII 1723 r., Apolonia Marjanna, ochrzcz. 9 II 1727 r. (LB Skoki). Proboszcz dokonujący zapisów notował starannie ojczyste i macierzyste herby dzieci szlacheckich swych parafian.
2) Jan, syn Świętosława i Jaskóleckiej, wedle Niesieckiego cześnik wołyński, zmarły 1713 r.
3) Wojciech, syn Świętosława i Jaskóleckiej, w 1690 r. współspadkobierca Jaskułek i Świelugowa (I. Kal. 146 s. 460), wedle Niesieckiego mąż Teofili Kurczewskiej, pisarzówny brańskiej, i ojciec zrodzonych z nią dzieci: ks. Jakuba jezuity (może właśnie informatora Niesieckiego?), Józefa, Ignacego, Ludwiki zamężnej Narajowskiej, Anny zamężnej Gogolewskiej, Barbary, franciszkanki w Brześciu Litewskim.
4) Mikołaj, syn Świętosława i Jaskóleckiej, spisywał wzajemne dożywocie 1682 r. z żoną swoją Barbarą Milińską, córką Łukasza (P. 1104 k. 94). Oboje kupili 1687 r. od Mikołaja Szołdrskiego, kasztelama biechowskiego, wieś Chaławy w p. kość. za 13.000 zł (P. 1114 VII k. 24) ale już w 1688 r. sprzedali te dobra za 14.000 zł Zpfiii Drzewieckiej wdowie po Szymonie Gliszczyńskim (P. 1115 VI k. 6). Oprawę posagu 6.000 zł daną żonie na tej wsi Mikołaj L. przeniósł wtedy na połowę swych wszystkich dóbr (P. 1115 VII k. 84). Jako współdziedzic obok rodzeństwa części Jaskółek i Świelugowa po wuju Jerzym Jaskóleckim zobowiązał się 1690 r. części swoje i siostry Orzelskiej sprzedać za 1.200 zł Jakubowi Obrębskiemu (I. Kal. 146 s. 460). Mikołaj i Barbara żyli jeszcze 1696 r. (Kc. 133 k. 47). Ich syn, wedle Niesieckiego, Antoni, cześnik gostyński, miał z Podhorodyńskiej synów: Łukasza, Franciszka i Świętosława. Łukasz był ożeniony z Horainówną, Franciszek najpierw z Michałowską, potem z Grodzicką.
3. Andrzej, syn Adama i Jabłkowskiej, w 1624 r. mąż Elżbiety Gronowskiej, córki Jana i Zofii Chwalibogowskiej, wdowy 1-o v. po ALeksandrze Krzesińskim, którą wtedy kwitowała Agnieszka Sławoszewska, wdowa po Piotrze Kęsickim, z 30 zł dopłaty z dóbr Przybysławic (I. Kal. 90b s. 1575). Elżbieta swe części w Jelitowie p. gnieźn. sprzedała 1629 r. za 30 zł Janowi Kiełczeswkiemu, podstolemu kaliskiemu (R. Kal. 11 k. 135v). Od Adama Grodzieckiego, kasztelana nakielskiego, wzięła 1631 r. w zastaw 1631 r. za 1.500 zł części we wsiach Głodno i Kociętowy (I. Kon. 46 k. 428). Skwitowana 1638 r. przez syna swego Wojciecha Krzesińskiego ze 100 zł z sumy 260 zł (ib. 48 k. 622v). Andrzej L. w imieniu własnym oraz dzieci swych Stanisława, Zofii i Katarzyny kwitował 1644 r. z prowizji od 500 zł Adama Grodzieckiego, teraz już kasztelana międzyrzeckiego (ib. 51 k. 284). Może to ten sam Andrzej towarzyszył 1654 r. przy transakcji Mariannie Pabjanowskiej, córce zmarłego Stanisława (ib. 56 k. 53v). Syn Andrzeja, Stanisław był księdzem i nie żył już 1666 r. (ib. 58 k. 424v).
Mikołaj, syn Marcina i Łubnickiej, pozywany obok braci 1578 r. przez Jana Pasikonia Pogorzelskiego (I. Kon. 18 k. 148). Spisywał 1591 r. wzajemne dożywocie z żoną swoją Barbarą Smoszewską, jedyną córką i spadkobierczynią Wojciecha (R. Kal. 6 s. 463; I. Kon. 25 k. 290). Barbara całe swe części w Smoszewie sprzedała 1596 r. za 3.400 zł Annie Sierpskiej z Gulczewa, żonie Stanisława Złotkowskiego, kasztelana biechowskiego (R. Kal. 7 k. 8). Mikołaj dla zrodzonych z tą żoną dzieci mianował w r. 1604 opiekunami między innymi bratanka swego Andrzeja L-go oraz siostrzeńców Jana i Stanisława Wawrowskich (I. Kal. 70 k. 807v). W 1610 r. dokonał wymiany pewnych częsci w Kiszewach i Zdzarach z Andrzejem L-m (I.R.D.Z. Kin. 18 k. 241). Zięciowi Mikołajowi Wolińskiemu zapisał 1613 r. sumę 1.000 zł długu z tytułu posagu i wyprawy za córką Jadwigą (ib. k. 253). T. r. od brata Adama kupił za 500 zł części z Zdzarach (ib. k. 259v). Swoje częsci w Kiszewach i Zdzarach sprzedał 1615 r. za 5.000 zł bratankowi Andrzejowi (R. Kal. 4 k. 446v). Części stawu w Zdzarach sprzedał 1615 r. za 250 zł Stanisławowi Gorskiemu (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 297). Otrzymał 1618 r. zobowiązanie od Piotra Przespolewskiego sprzedaży za 350 zł domu w Kaliszu zwanego Joszkowski, położonego przy ulicy Najśw. Marii Panny, wraz z placem oraz innego placu pustego położonego obok domu (I. Kal. 84 k. 1419). Mikołaj i Barbara córkom swym Zuzannie, Dorocie, Zofii i Teofili do posagów zapisanych z 1600 r. dopisali 1622 r. po 500 zł, tak by każda z nich miała po 1.000 zł. W r. 1600 żyła jeszcze jedna córka Marabilla, zmarła w panieństwie (ib. 88a s. 162). Oboje małżonkowie skwitowani 1623 r. przez zięcia Marcjana Kwiatkowskiego z 800 zł posagu i 200 zł wyprawy za córką ich Zuzanną (I. i D.Z. Kal. 28 k. 432v, 433). Barbara już nie żyła 1631 r., kiedy Mikołaj skwitował syna swego Marcina z danego sobie i żonie zapisu 800 zł dożywotniej rocznej pensji (I. Kal. 98a s. 978). Synowi starszemu Mateuszowi zapisał 1632 r. sumę 6.000 zł, jako jego wydział z dóbr rodzicielskich (I. Kon. 46 k. 654). Już nie żył 1633 r. (R. Kal. 11 k. 468v). Obok wymienionych wyżej córek były jeszcze i inne: Jadwiga, w l. 1613-1636 zona Mikołaja Wolińskiego, i, wedle Niesieckiego, Katarzyna, w l. 1609-1649 żona Jana Bielickiego. Pozostałe: Zuzanna, w r. 1623 żona Marcjana Kwiatkowskiego, Dorota, niezamężna w l. 1600-1622, żofia wyszła w r. 1631, krótko po 18 VI, za Macieja Radowickiego z p. chełmińskiego, zmarła między r. 1636 a 1644, Teofila, w l. 1633-1644 żona Wojciecha Kwiatkowskiego, wdowa po nim 1645, nie żyła już 1671 r. Synowie: Marcin i Mateusz.
1. Marcin, syn Mikołaja i Smoszewskiej, spisywał 1629 r. dożywocie ze swoją żoną Marianną z Wójcic Kobierzycką, córką Marcina i Anny z Korzenicy (R. Kal. 11 k. 46v; Kośc. 299 k. 465). Maciejowi Radowickiemu, swemu przyszłemu szwagrowi zapisał w 1631 r. sumę posagową 1.200 zł (I. Kal. 98a s. 979). Marianna z Kobierzyckich kwitowała 1631 r. Stanisława Kobierzyckiego, cześnika kaliskiego, z 800 zł (ib. k. 1178). Wspólnie z bratem Mateuszem Marcin sprzedał 1635 r. za 700 zł dom w Kaliszu przy ulicy Najśw. Marii Panny Łukaszowi Pięcznowskiemu, wojskiemu sieradzkiemu, i żonie jego Jadwidze Ruszkowskiej (R. Kal. 11 k. 636v). Marianna Kobierzycka sprzedała 1636 r. Wójcice Wielkie i część Wójcic Małych w p. sier. za 7.000 zł Mikołajowi Wolińskiemu i żonie jego Jadwidze L-ej (ib. k. 714v). Marcin skwitowany 1639 r. z posagu 1.000 zł przez córkę Mariannę, zamężną Kowalską (Ws. 56 k. 895). Od Samuela Gnińskiego nabył 1640 r. wyderkafem za 12.000 złp Wolikowo w p. kośc. (P. 1420 k. 75). Od Ludwika L-go otrzymał 1642 r. wieś Kiszewy z "kamienicą murowaną" i części wsi Zdzary (P. 1420 k. 880v). Skwitowany 1647 r. z dóbr rodzicielskich przez Jadwigę zamężną Duninową (I. Kal. 113 s. 341). Od Marianny z Leszczyńskich Tuczyńskiej, podkomorzyny inowrocławskiej, w r. 1653 brał w zastaw za 20.000 zł Dąbrówkę w p. kośc. (Kośc. 303 k. 774v). W r. 1660 wspólnie z żoną kwitował tę Mariannę Tuczyńską z 50.000 zł wyderkafu na wsiach Przyprostynia, Strzyżewo i Przedmiejski Folwark w p. kośc., i od niej oraz jej synów wziął do r. 1662 posesję wsi Stręczno i Dzikowo w p. wał. za 22.595 zł (W. 41 k. 8, 8v). Dla częściowego spłacenia córki Franciszki, zakonnicy, sprzedał kamienicę w Poznaniu za 800 zł (Py. 154 s. 46). Był 1664 r. sędzią surrogatem grodzkim i podstarościm wałeckim (ZTP 31 s. 395). Marianna z Kobierzyckich już nie żyła 1665 r. (W. 85 k. 200v). Marcin był 1666 r. jednym z donatariuszy dóbr po Sakach arianach (W. 85 k. 233v). Klasztorowi wągrowieckiemu zapisał 4.000 zł i umarł 6 IV 1678 r. (Nekr. Cystersów Wągrowieckich). W swym testamencie spisany w Radlinie w dniu śmierci oświadczał, iż z ojcowizny wziął po równi z bratem Mateuszem jedynie 4.000 zł, zaś za żoną 10.000 zł, w czym się zawierała już wartość Wójcic (Py. 154 s. 46). Jego córki: Marianna, w l. 1647-1671 żona Andrzeja Kowalskiego, wdowa 1677 r., była 2-o v. żoną Wojciecha Kleniewskiego, wdowa po nim 1687 r., 3-o v. za Rafałem Leźnickim, żyła jezscze 1689 r. jako wdowa i po tym trzecim mężu, Jadwiga, w l. 1647-1678 za Mikołajem Duninem, wdowa 1686 r., Urszula, ochrzcz. 15 X 1649 r. (LB Stęszew), wydana 1665 r., krótko po 29 I za Łukasza Węgorzewskiego, żyła z nim jeszcze 1676 r., Franciszka, zakonnica w Poznaniu, której ojciec "przed Szwedy rok albo dwa", więc w r. 1653 lub 1654 zapisał 2.000 zł i klasztorowi drugie tyle, zaś do r. 1678 spłacił 1.000 klasztorowi (Py. 154 s. 46). Cyba identyczna z Franciszką, dominikanką poznańską, zmarłą 19 VI 1709 r. (Nekr. Dominik. Pozn.). Wedle Niesieckiego były jeszcze inne córki: Zofia, Barbara i Dorota. Synowie Marcina: Stanisław, Marcin, Mikołaj, a wedle Niesieckiego także Andrzej.
1) Stanisław, syn Marcina i Kobierzyckiej, wydzierżawił 1662 r. od Piotra Bardzkiego pod zakładem 12.000 zł wsie: Gutowo Nowe, Kleparz, Grzybowo, Sławęcino w p. gnieźn. i Gutowo Stare w p. pyzdr. (Py. 153 s. 235). Może już wtedy był małżonkiem Anny Bardzkiej, córki Piotra i Jadwigi Kleczkowskiej, której w 1665 r. oprawił sumę 8.000 zł na poczet posagu (P. 1094 k. 809; 1425 k. 859v). Od Krzysztofa Aleksndra Sieniuty i żony jego Teresy Konstancji z Opalińskich wydzierżawił 1672 r. na trzy lata miasto Kobylin i wsie Bestwin, Ruda, Długa Łęka, części w Wielkim Sielcu, Rogozewie i folwarku Rębiechowie (Ws. 68 k. 674). Musiał już jednak dobra kobylińskie mieć w swej posesji i wcześniej, bowiem w Kobylinie umarło w 1670 r. jego dziecko. Z testamentu ojcowskiego dostał 1678 r. zapis gotówką 5.000 zł (Py. 154 s. 46). W 1691 r. wespół z synem Franciszkiem występowali jako posesorzy Kołdrąbia, wsi dziedzicznej zmarłęgo Stanisława Gnińskiego (Ws. 152 k. 463). W 1692 r. kwitowała go Marianna Korytowska zamężna Szeliska z prowizji rocznej od sumy 3.400 z tytułu sprzedaży wsi Recz (N. 189 k. 19v). Umarł 11 V 1693 r. (Nekr. Cystersów Wągrowieckich). Anna Bardzka umarła przed r. 1696. Z córek Stanisława, DOrota zmarła 12 VI 1670 r. w Kobylinie (LM Kobylin), Franciszka, żona Franciszka Kossowskiego, nie żyła już 1720 r., Marianna, w r. 1681 żona Władysława Kotarskiego, zmarła między r. 1681 a 1687, Anna, 1-o v. żona Jana Boguckiego, wyszła 2-o v. 1707 r., krótko po 19 II za Macieja Jagniątkowskiego, była wdową 1731 r., Agnieszka, niezamężna 1720 r., w 1725 r. żona Piotra Mierczyńskiego, Ludwika, niezamężna 1720 r. (P. 1178 k. 45) wreszcie Konstancja, pod imieniem Magdaleny w 1686 r. franciszkanka kaliska przy Bramie Toruńskiej (I. Kal. 143 s. 17). Synowie: Jakub, Franciszek i Jan.
(1) Jakub, syn Stanisława i Bardzkiej, wspólnie z braćmi Franciszkiem i Janem, jako spadkobiercy zmarłej siostry Marianny Kotarskiej, kwitowal;i 1687 r. jej męża z 2.000 zł (P. 1113 VI k. 15v). Jakub żonie swojej ELżbiecie ROgalińskiej, córce Jana, cześnika inowrocławskiego, i Joanny Zakrzewskliej oprawił w 1691 r. posag 5.000 zł (P. 1121 V k. 40). Od Jerzego L-go brał zastawem w 1692 r. pod zakładem 12.000 zł Orzeszkowo i częsci w Dominowie p. pyzdr. (Py. 156 s. 34). Jego i braci jego kwitowała 1693 r. Marianna z Korytowskich Szeliska z 3.400 zł swojego posagu z dóbr Recz (P. 1125 k. 75). Przeprowadził w 1699 r. z braćmi działy Recza w p. gnieźn. pod zakładem 18.000 zł (G. 90 k. 237v). Oboje z żoną już nie żyli 1710 r. (P. 1145 k. 38v). Córki ich: Marianna, w l. 1710-1738 żona Stanisława Gzowskiego, Konstancja, niezamężna w l. 1710-1720 (G. 93 k. 27; P. 1178 k. 45), w 1730 r. żona Józefa Brzechowskiego, wdowa 1743 r., umarła mając około 60 lat, 22 XII 1769 r. (LM Lechlin). Synowie: Stanisław, Aleksander, Władysław, Eustachy, Jan i Maciej.
a. Stanisław, syn Jakuba i Rogalińskiej, spisywał 1710 r. wraz z rodzeństwem swym kontrakt o wieś Kołdrąb z Maciejem Gądkowskim, pod zakładem 13.000 zł (G. 93 k. 27). W 1712 on i jego rodzeństwo nazwani byłymi posesorami Kołdrąbia, wsi dawniej Złotnickich, teraz Krzysztofa Skarszewskiego (ZTP 39 k. 810). Ze swoją żoną Franciszką Gzowską córką Jakuba i Anny Kąsinowskiej, spisywał wzajemne dożywocie w 1713 r. (Kośc. 311 s. 23). Obok braci Aleksandra i Eustachego nazwany 1721 r. dziedzicem Kołdrąbia (G. 94 k. 138). Od Jana Kąsinowskiego kupił w 1721 r. za 9.000 połowę wsi Recz (P. 1180 k. 117v). Żył jeszcze 1731 r. (G. 96 k. 257), nie żył już 1737 r., kiedy to owdowiałej Franciszce Gzowskiej ks. Maciej L., brat Stanisława, cedował sumę (G. 97 k. 182v). Żyła ona jeszcze w 1746 r. (P. 1289 k. 209), nie żyła już 1762 r. (P. 1334 k. 104v). Synowie Stanisława: Franciszek, Arnold i Antoni, córki: Jadwiga, Marianna, Zuzanna, Brygida, wspominane w l. 1742-1743 (Ws. 88 k. 31; Kośc. 322 k. 77). Zuzanna żyła jeszcze 1747 r., kiedy otrzymała zapis 1.000 zł od Jana Dembińskiego (P. 1289 k. 209).
a) Franciszek, syn Stanisława i Gzowskiej, mocą kontraktu spisanego 1728 r. z bratem Stanisławem dostał zapis sumy 1.100 zł, którą w 1729 r. cedował innemu bratu, ks. Maciejowi (G. 97 k. 182v). Żeniąc się w 1730 r. z Teresą (Domicellą Teresą) Czyżewską, córką Macieja i Marianny (Anny?) Mielżyńskiej, krótko przed ślubem, 10 II zapisał jej sumę 2.000 zł na sumie 4.000 zł, jaką mu zabezpieczył był na dobrach sierakowskich Franciszek Kowalski (G. 96 k. 199). Nie żył już w r. 1742 kiedy wdowa, wedle zobowiązania z r. 1732 połowę wsi Recz, odziedziczoną po swej matce, sprzedała za 8.000 zł Józefowi Boguckiemu i Helenie Niedrowskiej małżonkom (P. 1267 k. 84v). Wyszła w 1743 r. po raz rdugi za Wojciecha Dąbrowskiego (G. 97 k. 601; P. 1270 k. 33v). Bezpotomna, już nie żyła 1780 r. (P. 1157 k. 497).
b) Arnold, syn Stanisława i Gzowskiej, jako jeden z pretendujących do wsi Kamieniec i Dębowałęka z tytułu spadku po stryjecznym bracie swego ojca, Andrzeju L-im, był wraz z innymi pretendentami pozywany 1742 r. przez Franciszka Koszutskiego, dziedzica Dębowejłęki (Ws. 88 k. 31). Dziedzic częsci wsi Recz 1744 r. (G. 97 k. 674v). Mąż Katarzyny Kotarbskiej, córki Wojciecha i Doroty Sobockiej (G. 99a k. 312v) kwitował 1748 r. Józefa Kotarbskiego, dziedzica Wyskoci, z prowizji od sumy 9.000 zł jej posagu (P. 1292 k. 46, 98v). Był w 1756 r. posesorem części Wyskoci. Oboje z żoną nabyli od Pawła Boińskiego część Żołcza Starego i zostali 1757 r. skwitowani przez Jadwigę Boińską, wdowę po Walerianie Dubowiczu, siostrę Pawła, z 400 zł jej posagowych z owych dóbr (G. 99 k. 47). Jako dziedzice części Starego Żołcza występowali 1461 r. (ib. k. 300v). Arnold żył jeszcze w 1783 r. (P. 1360 k. 310v). Jego synowie: Józef Wojciech, ur. w Wyskoci 20 III 1756 r. (LB Wyskoć) i Stanisław, który 1774 r., jako mąż Franciszki Bogusławskiej córki Kazimierza i Marianny Nieszczewskiej, wdowy 1-o v. po Andrzeju Szczycińskim, zawierał komplanację z Tomaszem Bilińskim i córkami Antoniego Ubysza (I. Kon. 80 k. 296). Ta Franciszka nie żyła już 1792 r. kiedy to jako spadkobierca jej rodziców występował jej syn z pierwszego małżeństwa, ks. Franciszek Szczyciński, proboszcz wierzenicki. Jej drugi mąż nazwany przy tej okazji, chyba omyłkowo, Marcinem (P. 1369 k. 59).
c) Antoni, syn Stanisława i Gzowskiej, pozywany przez Koszutskiego w l. 1742-1743 (Ws. 88 k. 31; Kośc. 322 k. 77), współdziedzicząc po ojcu obok brata Arnolda w połowie wsi Recz, swoją połowę owej połowy w r. 1762 sprzedał za 200 zł Adamowi Skoraszewskiemu, kasztelanicowi przemęckiemu (P. 1334 k. 104v). Arnolda skwitował w 17773 r. z 1.500 zł zapisanych sobie w grodzie bobrownickim (I. Kon. 80 k. 250v). Żył jeszcze 1779 r. (G. 106 k. 20v, 21).
Przeglądanie 889 pozycji zakresu Lisieccy - Luzińscy.
[1]2345
