Przeglądanie 889 pozycji zakresu Lisieccy - Luzińscy.
41424344[45]
Lisieccy - Luzińscy
4. Stanisław, syn Dziersława i Beaty, uczestniczył w działach braterskich z r. 1475 (I. Kal. 2 k. 336). Swoje części w mieście Lutyni sprzedał w 1494 r. bratu Andrzejowi (P. 1383 k. 10). W 1498 r. w zastępstwie Elżbiety, wdowy po Krzonie Sczeńskim, brał udział w wyprawie tureckiej (St. Pr. Pol. Pomn. VII, s. 142). W l. 1511-1514 występował jako opiekun dzieci swego brata Macieja (P. 865 k. 58; 866 k. 36).
5. Dziersław cz. Dzierżek, syn Dziersława i Beaty, uczestniczył w działach braterskich z r. 1475 (I. Kal. 2 k. 336). Mąż Doroty z Małych Złotnik, która w 1487 r. miała dokonać podziału swej ojcowizny w tej wsi z siostrą Heleną, żoną Jana Krąkowskiego (I. Kal. 3 k. 415). Wspólnie z żoną sprzedał części w Małych Złotnikach Maciejowi i Annie małżonkom Biernackim oraz Janowi i Helenie małżonkom Krąkowskim i został pozwany 1497 r. przez tych nabywców o danie intromisji do owych dóbr (I. Kal. 4 k. 516). Brał udział w r. 1497 w wyprawie tureckiejm w czasie której przed sądem polowym wojewodzińskim toczył dalej zaciekły spór z Piotrem z Wielkieogo Koźmina (St. Pr. Pol. Pomn. VII s. 25, 30, 47, 81). Pożyczywszy 20 grz. od Mikołaja Borzechowskiego, zastawił mu 1500 r. w tej sumie swoją część w Lutyni (ib. 5 k. 202). Nie żył już w r. 1515, kiedy to mowa o wdowie po nim, Róży (a więc drugiej żonie), mającej oprawę na dwóch łanach z Oszczeklinie p. kal. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 34). W 1524 r. trzy córki Dziersława: Jadwiga i Marta niezamężne oraz Katarzyna, żona op. Mikołaja, uzdarza (rymarza) z Jarocina, swoje części w Lutyni po ojcu i matce wymieniły z Katarzyną Pabjanowską za jej folwark położony koło drogo z Brzeźnicy do Pabjanowa, dopłacając gotówką 100 grz. (P. 1393 k. 45). Marta była potem żoną Wawrzyńca Oszczeklińskiego 1528 r., zaś Katarzyna była 1532 r. 2-o v. żoną op. Błażeja zwanego Leszkiem, obywatela jarocińskiego. Jadwiga i Katarzyna części w Lutyni odziedziczone po ks. Jerzym L-im, rodzonym ich stryju, sprzedały 1532 r. za 120 grz. Franciszkowi Gniazdowskiemu (I. i D. Z. Kal. 4 k. 200).
@tablica
Jan, pozwany 1530 r. Przecława Laskowskiego jako ojca już nie żyjącego Piotra Laskowskiego (I. D. Z. Kal. 7 k. 447). Zofia, wdowa w r. 1550 po Mikołaju Szczytnickim. Zofia L. cz. Kołudzka, w r. 1558 wdowa po Franciszku Gniazdowskim (zob. Gniazdowscy). Helena L., w r. 1558 wdowa po Janie Krowickim.
Z tej samej Lutyni, ale nie wiem, czy również Korabitą był Jan L., piszący się z Jedlca 1442 r. (Gr. Kal. 6 k. 102v). Dwa łany w Jedlcu zastawił 1445 r. za 24 grz. Elżbiecie Hinczkowej, siostrze Jana z Kalinowy, kasztelana santockiego (Gr. Kal. 3 k. 116). Nie żył już 1464 r. kiedy wdowa po nim Dorota wzywała Jana Rolę z Borkowa do uiszczenia 15 grz. (I. Kal. 1 k. 299v), zaś w r. 1466 żądała od swego rodzonego brata ks. Marcina, plebana w Siedleminie, uiszczenia 200 grz. swego posagu (Gr. Kal. 6 k. 3v). Inny jej rodzony brat, Jan z Nieniewa, kasztelan wieluński, gotów był 1471 r. uiścić się wobec siostry (I. Kal. 2 k. 154).
Lutyńscy różni. Jan, administrator i ekonom starostwa powidzkiego, miał ze swej żony Zofii córkę Juliannę Scholastykę, ur. w Powidzu, ochrzcz. 1751.22/II. r. Żył jeszcze 1753.6/III. r. (LB Powidz). Nie wiem, czy identyczny z nim ur. Jan L. zmarły w Gnieźnie 1753.15/III. r. (LM Św. Trójca, Gniezno).
Luzińscy v. Walde h. Własnego ze wsi zwącej się dziś Łoza (niem. Loosen, Loiisen) w p. człuchowskim. Maciej a Walde był w r. 1570 dziedzicem wsi Loiisen, Rautenberg i Gilgenfeld w p. człuch. (Baranowski). Niewątpliwie identyczny z Maciejem, który obok braci swych rodzonych, Heninga i Jerzego, występował kilkakrotnie przed aktami nakielskimi w drugiej połowie XVI wieku. Ci trzej bracia w 1570 r. kupili sposobem wyderkafu od Macieja Grudzińskiego za 5.000 tal. sr. całą wieś Radownicę i połowę wsi Lendyczek w p. nakiel., dobra leżące przy samej granicy p. człuch. (N. 115 k. 119v). Miasteczko Lendyczek znajdowało się już w obrębie p. człuch. T. r. Maciej zeznał, iż jego i braci, dziedziców w Loosen i Berwold (Berenwaldt) Grudziński zaspokoił z sumy 3.400 tal., za które wyderkował im Radownicę i Lendyczek (N. 156 k. 6v). Wszyscy trzej, dziedzice w Loosen i Berwolth, otrzymali 1572 r. od Stafana Grudzińskiego zastaw wsi Kaczkowo Wielkie i Uścikowo w p. kcyń. oraz części wsi Radownica, Lendyczek i Grodna w p. nakiel. za sumę 1.270 tal. sr. (N. 163 k. 241). Już po śmierci Heninga Maciej i Jerzy, jako jego spadkobiercy, pozwali w r. 1581 Stefana Grudzińskiego, kasztelana nakielskiego, o spadek po bracie z dóbr: Kaczkowo Wielkie, Uścikowo w p. kcyń., Radownica, Lendyczek i Grodna w p. nakiel. (N. 159 k. 191). W sprawie tego spadku występowali obaj i w r. 1583, a po śmierci Jerzego Maciej i jego bratankowie po Jerzym, to jest Hening (Henryk?) i Zabelius (Sebald?) dzielili w tej samej sprawie w 1584 r. (N. 56 k. 178v, 179). Maciej już nie żył w r. 1598. Miał z żony Katarzyny Konarskiej, siostry Michała, starosty hamersztyńskiego, i Feliksa, dwóch synów, Baltazara i Jana. T. r. Hening i Zabelius, synowie Jerzego, odziedziczoną po stryju Heningu część z zapisu Stafana Grudzińskiego z r. 1572 cedowali swoim stryjecznym braciom, Baltazarowi i Janowi (N. 163 k. 241). Z tych dwóch synów Macieja, Baltazar w r. 1600 już nie żył, kiedy to opiekunowie pozostałego przy życiu Jana L-go, to jest wujowie Konarscy i matka skwitowali jego imieniem Zygmunta i Stefana Grudzińskich synów zmarłego już Stefana kasztelana nakielskiego, z sumy 1.270 zł. (N. 164 k. 293). Zob. tablicę.
@tablica
Lwowscy, zob. Ostrorogowie
Przeglądanie 889 pozycji zakresu Lisieccy - Luzińscy.
41424344[45]
