Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
674675676677[678]679680681682
Nabielscy - Nieniewscy
Niemierzewscy, Niemirzewscy h. Sobiejucha, z Niemierzewa (Niemirzewa) w pow. pozn. Jakub, Jakusz, pozwany w r. 1404 przez Mikołaja i Tomasza braci z Bielejewa o podział wsi Zirzewo(?), Oporowo i Bilejewo (Ks. Z. Pozn. 1738). "Clenodii Sobiejucha" 1407 r. (P. 3 k. 21). Miał t. r. termin z Symką z Pomorzan i Myszek o ojcowiznę w Niemierzewie (Ks. Z. Pozn. 2863). Małgorzata z Niemierzewa w r. 1411 (P. 3 k. 155). Ta Małgorzata była w r. 1412 wdową po Jakuszu, matką Doroty (ib. k. 182v). Piotr "Sobiejucha" z Niemierzewa w r. 1435 kupił za 200 grz. od Jana z Szyszyna połowy w Niemierzewie (P. 1378 k. 71).
Stanisław z Niemierzewa uzyskał w r. 1442 termin przeciwko braciom niedzielnym z Wielżyna (P. 14 k. 148v). Stanisław N., nie wiem, czy ten sam, na Niemierzewie z folwarkiem i dworem oprawił w r. 1463 posag 100 kop. gr. żonie swej Barbarze (P. 1384 k. 1105). Chyba ten sam Stanisław N. nie żył już w r. 1479, kiedy syn jego Wojciech sprzedał wyderkafem za 150 grz. Przetoczyńskiemu (Przetockiemu) Niemierzewo (P. 1386 k. 107). Pozywał w r. 1493 Mikołaja Brodowskiego (P. 22 k. 82). Występwoał w r. 1500 jako stryj córek Mikołaja Krzesińskiego (P. 859 k. 69v), zaś wuj Katarzyny, żony Piotra Krzesińskiego (ib. k. 63). Nie żył już w r. 1510 (P. 786 s. 244). Z nieznanej mi żony pozostawił synów: Stanisława, Wojciecha i Jana. Córka Dorota była w r. 1510 żoną Jakuba Deszczyńskiego. Może też córką Wojciecha była Barbara Buszewska cz. N-a, w latach 1525-1536 wdowa po Mikołaju Bylińskim.
Stanisław i Wojciech, bracia rodzeni, niedzielni, połowę Niemierzewa w r. 1510 sprzedali wyderkafem za 70 grz. Marcinowi Kwileckiemu (P. 786 s. 245). Stanisław w imieniu własnym oraz braci, Wojciecha i Jana, żądał w r. 1511 od Macieja i Wincentego z Sierosławic zwrócenia kmieci zbiegłych z Niemierzewa. Żoną Stanisława była wtedy Helena Chełmska (P. 865 k. 117, 117v). Ta Helena, wdowa 1-o v. po Janie Śrzemskim, swe części w Chełmie p. pozn. "z miłości małżeńskiej" dała w r. 1511 mężowi, on zaś pozostawił jej dożywocie tych dóbr (P. 1391 k. 21). Stanisław i Wojciech (trzeci z braci, Jan, byłjeszcze wtedy nieletni) ręczyli w r. 1514 nieletnim synom zmarłego Marcina Kwileckiego, Hieronimowi i Marcinowi, iż uwolnią połowę Niemierzewa, którą sprzedali byli wyderkafem za 70 grz. ich ojcu (P. 866 k. 83). Stanisław na Niemierzewie i Buszewku w r. 1514 sprzedał wyderkafem za 70 grz. ks. Michałowi z Liblina, doktorowi dekretów, kustoszowi kolegiaty kórnickiej, roczny czynsz pięć i pół grzywien (P. 1392 k. 18). Od brata Jana N-go kupił w r. 1521 za 300 grz. części w Niemierzewie i Buszewie, należące się temu bratu z działów z braćmi (P. 1391 k. 53v), zaś w r. 1523 od brata Wojciecha N-go cz. Buszewskiego nabył za 600 grz. jego połowy w Niemierzewie i Buszewie, pozostawiając mu je jednak w dożywotnim posiadaniu. Nazwany wtedy N-im cz. Chełmskim (ib. k. 57, 57v). Całe Niemierzewo w r. 1527 sprzedał wyderkafem za 64 grz. Andrzejowi Kunińskiemu (P. 1393 k. 164v). Buszewko Małe w r. 1533 dał "z miłości ojcowskiej" synowi Melchiorowi (ib. k. 609v). Niemierzewo w r. 1546 zapisał synowi Wojciechowi, zastrzegając sobie dożywocie tej wsi (P. 787 k. 3v). Umarł między r. 1547 (P. 886 k. 178v) a 1549, kiedy to owdowiała Helena Chełmska zapisywała 20 grz. długu Wojciechowi Lwowskiemu, kasztelanowi santockiemu (P. 888 s. 361). Synowie, którzy przeżyli ojca, to: Melchior, Stanisław, Wojciech i Jerzy. Jan snać umarł wcześnie. Z córek, Anna była w r. 1530 żoną Wojciecha Kurnatowskiego, nie żyła już w r. 1572. Helena, w r. 1544 żona Prokopa Zberkowskiego. Panna Katarzyna, córka Stanisława N-go, pozywana była w r. 1514 przez brata Jana o wygnanie go siłą z ojczystych części w Buszewie i Niemierzewie (P. 866 k. 55). Jeśli to córka tego właśnie Stanisława, to chyba z jakiegoś wcześniejszego, nieznanego mi małżeństwa.
1. Melchior N. cz. Chełmski, syn Stanisław i Chełmskiej, wspólnie z braćmi swymi, Stanisławem i Janem, kupił od Stanisława Śrzemskiego, swego przyrodniego brata, w r. 1519 prawo bliższości do spadku, który miałby przypaść po śmierci Heleny, ich matki (P. 1391 k. 45). Od ojca, jak już wiemy, dostał w r. 1533 Buszewko Małe, jednocześnie zaś od ks. Jerzegi Buszewskiego, plebana w Oporowie, stryja i opiekuna nieletniej Anny, córki zmarłego Piotra Buszewskiego, nabył wyderkafem za 600 grz. połowy we wsiach: Buszewo, Otorowo, Słopanowo, Oporowo p. pozn. (P. 1393 k. 609v) i na Buszewku Małym oprawił 22/XII. t. r. posag 500 grz. tej Annie, przyszłej swej żonie (ib. k. 610). Wraz z braćmi, Stanisławem, Wojciechem i Jerzym (nazwani tu Chełmskimi) intromitowany do części wsi Chełm, wieczyście im rezygnowanych przez matkę (P. 866 k. 178v). Melchior i ci jego trzej bracia Chełmscy cz. N-cy w r. 1550 zostali skwitowani z 1.000 grz. przez Marcina Pakosławskiego (P. 890 k. 504). Swej owdowiałej bratowej Wojciechowij N-ej zapisał w r. 1567 dług 74 złp. (P. 911 k. 470v, 471). Wraz z bratankiem Janem N-im był w r. 1579 skwitowany ze spraw przez Macieja i Marcina braci Śrzemskich (P. 933 k. 525v).
2. Stanisław N. cz. Chełmski, syn Stanisława i Chełmskiej, od brata przyrodniego, Pawła Śrzemskiego w r. 1521 kupił za 300 zł. części
@tablica
w Chełmie będące obecnie pod dożywociem matki ich, Heleny Chełmskiej (P. 1392 k. 385). Jak wiemy, żył jeszcze w r. 1550.
3. Jerzy N. cz. Chełmski, syn Stanisława i Chełmskiej, wspomniany w r. 1547, żył jeszcze 1550 r.
4. Wojciech N. cz. Chełmski, syn Stanisława i Chełmskiej, jak już o tym była mowa, dostał od ojca w r. 1546 wieczystą rezygnację Niemierzewa, ale w r. 1547 "chcąc uniknąć nieprzyjaźni swych braci rodzonych i przenosząc miłość braterską nad dobra dziedziczne" rezygnacji tej nie przyjął (P. 886 k. 182v). Żył jeszcze w r. 1550, nie żył już w r. 1567, kiedy wdowa po nim, Zofia Przetocka uzyskała od szwagra, Melchiora N-go zapis 74 złp. długu (P. 911 k. 470v, 471). Syn Jan.
Jan N. cz. Chełmski, czasem Chełmski cz. N., syn Wojciecha i zapewne Przetockiej, kwitował w r. 1577 ze 100 grz. długu ks. Jana Powodowskiego, proboszcza poznańskiego (P. 929 k. 942). Obok stryja Melchiora w r. 1579 skwitowany ze spraw przez Macieja i Marcina braci Śrzemskich (P. 933 k. 525v). Żeniąc się w r. 1582 z Małgorzatą Zakrzewską cz. Belęcką, córką Jana, krótko przed ślubem, 26/VI., dał zobowiązanie jej braciom, że ją w ciągu 24 tygodni stawi do grodu dla ich skwitowania (P. 939 k. 18). Nie żył już w r. 1594, pozostawiając wdowę Małgorzatę Zakrzewską i nieletnie dzieci (P. 962 k. 767). Zob. tablicę.
Jan N. nie żył już w r. 1587, kiedy żona jego Jadwiga Tarzecka, córka Wojciecha, uzyskała od swego ojca cesję zapisu na 200 złp. danego przez zmarłego Jana Sośnickiego i skwitowała ze 100 złp. brata Jerzego Tarzeckiego, zaś dla swych dzieci, Jana i Doroty N-ch ustanowiła opiekunów, wśród nich zaś tego brata (I. Kal. 54 s. 374, 375).
Melchior Chełmski cz. N., może wnuk Melchiora, o którym było wyżej, w r. 1628 zapisywał dług 200 zł. Annie z Hersztopu, żonie Wojciecha Drzewieckiego (Wsch. 41 k. 453). Jednocześnie oblatywał swój testament, datowany w Popowie 18/IX. t. r. Polecał pochować swe ciało w Sierakowie w kościele Bernardynów. Dzieci nie miał a spadkobiercami ustanowił swych braci, Stanisława i Andrzeja Chełmskich (Ws. 41 k. 453v). Zob. Chełmscy.
Niemierzowie, Niemierowie różni. Jan, mąż Jadwigi, która będąc obok siostry dziedziczką w Giewartowie p. gnieźn., wraz z nią część rodzicielską w tych dobrach sprzedała w r. 1494 Tomaszowi Lubomyślskiemu (P. 1383 k. 33v). Katarzyna Niemierzyna uzyskała w r. 1503 od Mikołaja z Lubienia zapis dożywotniego rocznego czynszu 14 grz. na wsi Kargowa (P. 1389 k. 282v).
Maciej Niemierza z pow. piotrkowskiego, syn zmarłego Stanisława, mąż Zuzanny Jeżewskiej, uzyskał w r. 1604 od Stanisława Rudnickiego, podsędka ziemskiego kaliskiego, zapis 200 zł. długu (I. Kal. 70 k. 753), zaś od Bartłomieja Kobierzyckiego 50 zł. (ib. k. 1030v). Jan, jako brat cioteczny z linii ojcowskiej, był w r. 1618 opiekunem córek zmarłego Jana Piotrowskiego (N. 62 k. 112). Zygmunt w r. 1641 od Doroty z Lipnickich Kędzierzyńskiej, współspadkobierczyni stryja Andrzeja Lipnickiego, i od jej siostry panny Elżbiety Lipnickiej uzyskał cesję tego spadku (P. 1043 k. 87v). Sam był mężem Anny Lipnickiej. Oboje małżonkowie nie żyli już w r. 1649. Ich córka Krystyna w latach 1649-1665 była niezamężna (P. 1073 k. 759v, 1076 k. 906, 1424 k. 687; Ws. 59 k. 739v), zaś w latach 1672-1696 była żoną Stanisława Kolnickiego.
Ks. Maciej Niemier(!), altarysta bniński, ur. w r. 1697, umarł w Bninie 1775.25/III. r. (LM Bnin). "Szl." Franciszek Niemier, uczeń szkół jezuickich w Poznaniu zmarł 1743.12/X. r. (LM Św. Mikołaj, Pozn.).
Rozalia Niemierzyna z dworu kórnickiego, chrzestna 1746.22/III. r. (LB Bnin). Jan Niemierza, Niemira, mąż Rozalii Racięckiej, córki Wojciecha i Barbary Gdowskiej (pewnie identyczną z powyższą Rozalią), kupił w r. 1747 wspólnie z nią za 600 złp. od Antoniego Racięckiego część dworu w Poznaniu za bramą zamkową (P. 1288 k. 48). Był Jan posesorem Żabikowa w r. 1748, kiedy to urodził mu się syn Józef Piotr Paweł Michał Leon, ochrzcz. 30/VI. t. r. (LB Koszuty). Umarł Jan w Poniecu 1759.8/IX. r. Jego żona Rozalia zmarła nieco wcześniej, 19.I. t. r. (LM Poniec).
Antoni Niemiera zaślubił w r. 1749 Justynę Skarszewską, wdowę po dwóch mężąch, Świętosławie Tomickim i Józefie Puklińskim. Uzyskał od niej przed ślubem zapis 4.000 złp. na sumie zabezpieczonej t. r. kontraktem zastawnym u Mikołaja Malczewskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego, dziedzica Dębicza, Babina i innych dóbr (P. 11294 k. 114). Synom swej żony, Stefanowi Tomickiemu i Leonowi Puklińskiemu, w r. 1750 zapisał sumę 4.000 złp. podpisując się "ręką trzymaną" (P. 1298 k. 35). Żył jeszcze w r. 1753 (P. 1309 k. 124v). W latach 1771-1778 Justyna występowała jako wdowa (Ws. 95 k. 113v; P. 1355 k. 418).
Niemierzyccy h. Jezierza, z Niemierzyc w pow. kośc. Stefan, Stanisław i Mikołaj, bracia rodzeni, "niegdy z Niemierzyc", w imieniu których Przedpełk Łącki kwitował w r. 1440 ich stryja Bogusława Baranowskiego z posagu po zmarłej Dorocie, żonie Bogusława a siostrze Przedpełka (Kośc. 17 s. 204). Bracia ci uzyskali t. r. zapis 68 i pół grzywien od Mikołaja niegdy Ciesielskiego (ib. s. 209). Z nich, Stanisław "niegdy N." pozywał w r. 1444 braci Kokorzyńskich (ib. s. 437), i był sam t. r. pozwany przez Pakosza Wolikowskiego i jego syna Hynka (ib. s. 534). Miał w r. 1450 sprawę z Dorotą, żoną Jana z Gaju(?), byłego wójta kościańskiego (Kośc. 19 k. 33). Mikołaj N. zawierał w r. 1440 transakcję z Mikołajem, synem zmarłego Wojciecha Radwankowskiego, któremu przydano lat (P. 14 k. 81v). Miał w r. 1444 termin ze strony Halszki i Zuzanny sióstr Wolikowskich (Kośc. 17 s. 418, 549). Już nie żył w r. 1448, kiedy Barbara N-a, wdowa po nim, pozywała Mikołaja Gościchowskiego (Kośc. 16 k. 135v, 144, 144v). W sprawie o zabójstwo tego Mikoła a N-go Barbara pozywała Jana Tłuczymosta z Wolikowa, który t. r. stawiał świadków (ib. k. 149v). Pozywał Barbarę w r. 1450 Wojciech Gnuszyński, "stryj przyrodni" jej synów (Kośc. 19 k. 57). Ci synowie to: Wojciech (wspomniany raz tylko w r. 1450), Jan i Piotr. Spotykamy siostry niezamężne, Katarzynę, Dorotę, Małgorzatę, córki nieżyjącego w r. 1459 Mikołaja N-go, sołtysa w Kuszlinie, które t. r. pozywały Wincentego Niegolewskiego (Kośc. 19 k. 217). Nie mam pewności, czy to ten sam Mikołaj, a córki to siostry Wojciecha, Jana i Piotra? Spośród synów Mikołaja i Barbary, Jan i Piotr, niedzielni dziedzice w Niemierzycach, w latach 1448 i 1453 pozywali Jarosława ze Strzępina (Kośc. 18 s. 340, 19 k. 191). Pozywali w r. 1452 Grzymka Niegolewskiego (P. 18 k. 12, 50), zaś w r. 1459 braci Tomasza, Jana, Jakuba, Piotra i Mikołaja ze Strzępina (Kośc. 19 k. 227). Jan i Piotr w r. 1463 sprzedali za 90 grz. Gotardowi z Wojnowic 7 grz. rocznego czynszu wyderkafowego na Niemierzycach (P. 1384 k. 105). O Piotrze wiem jeszcze tyle, że w r. 1485 był już księdzem (Kośc. 228 k. 1v), w r. 1495 plebanem w Opalienicy i altarystą w kościele parafialnym w Osiecznie (Ws. 1 k. 1v). Obok brata Jana był w r. 1499 opiekunem Barłomieja Kubackiego (Kośc. 231 k. 50), żył jeszcze w r. 1500 (P. 859 k. 70). Jan pozywany w r. 1464 ze swych sum przez Annę, wdowę po Mikołaju Jaskóleckim (Kośc. 19 k. 324). Na połowie Niemierzyc w r. 1467 oprawił żonie Małgorzacie 72 kopy groszy posagu (P. 1383 k. 239v), zaś w r. 1477 oprawił jej 70 grz. posagu na dwóch częściach połowy Niemierzyc (P. 1386 k. 77). Druga jego żona, Katarzyna trzy łany osiadłe i trzy puste w Kroczynie p. kośc., nabyte wyderkafem za 60 grz. od Pachoty (Pawła) z Kolnic, sprzedała wyderkafem w r. 1480 za taką sumę Andrzejowi Świączyńskiemu(?) (P. 1386 k. 120, 132v). Jan od Anny, żony Andrzeja niegdy Strzępińskiego, i od jej syna Bartosza kupił t. r. za 100 grz. trzy i pół łany puste w Strzępinie p. kośc. (P. 1386 k. 201v). Jednocześnie od Mikołaja Dokowskiego nabył wyderkafem za 30 grz. jeden łan osiadły i jeden pusty w Raszkowie(?) p. kośc. (ib. k. 202) i zaraz na części Strzępina oraz na połowie połowy Niemierzyc zapisał 200 grz wiana żonie Katarzynie (ib. k. 202v). Jeszcze w r. 1487 niedzielny z bratem Piotrem (Kośc. 228 k. 47). Żonie na połowie swych części w Niemierzycach w r. 1491 oprawił 50 grz. posagu (P. 1387 k. 155). Od Mikołaja Klunowskiego w r. 1493 nabył yderkafem za 100 zł. węg. dwa i pół łanów osiadłych w Krzonie (P. 1383 k. 6), a w r. 1499 od tegoż Kluczewskiego, też wyderkafem, kupił za 140 zł. węg. trzy osiadłe łany w tejże wsi w p. kośc. (P. 1389 k. 30). Skwitował t. r. owego Kluczewskiego ze 100 zł. węg. (Kośc. 231 k. 49). Wspólnie z synem Wojciechem byli w r. 1508 spłaceni przez Stanisława Ujejskiego z wyderkafu połowy Krzonu (Kośc. 24 k. 34). Od Jana Karsznickiego w r. 1509 nabył wyderkafem za 100 grz. sołectwo i trzy łany kmiece w Morownicy p. kośc. (P. 786 k. 132). Od Katarzyny Grzebienickiej, żony Macieja Sądzińskiego, kupił w r. 1510 za 30 grz. dwa i pół łana w Strzępinie (P. 1391 k. 11v). Nie żył już w r. 1513, kiedy owdowiała Katarzyna pozywała Wojciecha i Stanisława, synów zmarłego, o wypędzenie jej z oprawy w Niemierzycach (P. 865 k. 268v). Synowie, Wojciech i Stanisław. Córka Barbara, w r. 1492 żona Jakuba Sepińskiego, 2-o v. za Jakubem Powodowskim, po którym wdowa w r. 1529. Zapewne córką Jana była też Helena N-a, w latach 1503-1537 żona Andrzeja Rąckiego (Ręckiego), wdowa w latach 1537-1554.
I. Wojciech, zwany "Dzicza"(?), syn Jana, na czwartych częściach Niemierzyc i Strzępina w r. 1508 oprawił żonie Dorocie Otorowskiej, córce Wojciecha, posag 70 grz. (P. 786 s. 68, nazwany tu omyłkowo Janem). Godził się w r. 1508 za pośrednictwem arbitrów z wdową i synami zabitego przez siebie w obronie własnej Mikołaja Strzępińskiego o jego głowę. Potwierdzenie owej ugody miało miejsce w r. 1510 (P. 863 k. 340v). Od brata Stanisława w r. 1512 kupił za 40 grz. połowę dworu w Niemierzycach (Kośc. 233 k. 26). Od Macieja Sokołowskiego nabył wyderkafem w r. 1514 za 15 grz. łan osiadły w Uścięcicach pow. kośc. (Kośc. 345 k. 50). Wraz z tym bratem Stanisławem plac "Ciesielski" w Strzępinie w r. 1517 dali w zamian za plac "Jaszkowski" Janowi Strzępińskiemu (Kośc. 345 k. 61v). W dokonanym t. r. dziale braterskim Wojciech wziął połowę Niemierzyc i połowę części w Strzępinie (Kośc. 233 k. 57v, 345 k. 64v). Na połowie swych części w tych obu wsiach w r. 1518 oprawił drugiej swej żonie, Apolonii Więckowskiej, córce Stanisława, 60 grz. posagu (P. 1392 k. 233v). Od brata Stanisława w r. 1524 nabył wyderkafem za 10 grz. łan pustej roli zw. "Łozisko" wraz z łąką "W Borach" w Niemierzycach (Kośc. 345 k. 112v). Na połowie części Niemierzyc i Strzępina oprawił w r. 1525 żonie Apolonii 70 grz posagu (P. 1391 k. 66). Od brata Stanisława w r. 1526 nabył wyderkafem za 20 grz. łan pusty w Niemierzycach (P. 1393 k. 137v), a w r. 1530 od tego brata, rózniwż wyderkafem, za 14 grz. łan "Łaszkowski" w tejże wsi (ib. k. 363v). Ustanowił w r. 1531 opiekunów dla dóbr w Niemierzycach i Strzępinie, to jest dla tamtejszych części swoich dzieci, jak również dla tych dzieci: Jana urodzonego z pierwszej żony Doroty, Jakuba, Macieja, Mikołaja, Zofii, Anny, Apolonii i Heleny, pochodzących z drugiego małżeństwa (Kośc. 345 k. 148v). Nie żył już w r. 1538 (P. 1394 k. 210v). Wdowa wspólnie z synami, Jakubam, Maciejem i Mikołajem pozywała w r. 1546 Stanisława Ujejskiego (Kośc. 29 s. 249). Jan t. r. już nie żył, a odziedziczony przezeń posag matki 89 grz., oprawiony na części Niemierzyc, przypadł z kolei jego rodzonemu wujowi Stanisławowi Otorowskiemu, który Jakuba, Macieja i Mikołaja N-ch pozywał o tę sumę (Kośc. 29 s. 143). Apolonia Więckowska żyła jeszcze w r. 1547 (P. 886 k. 152v). Z córek Wojciecha i Apolonii, Zofia była w r. 1538 żoną Piotra Borzysławskiego, wdowa w r. 1575. Anna, w r. 1546 żona Jana Niałeckiego cz. Pożarowskiego, wdowa w r. 1583. O Apolonii prócz wzmianki z r. 1531 niec więcej nie wiem. Helena była najpierw w r. 1551 żoną Wojciecha Kozłowskiego, a 2-o v. w latach 1557-1566 Stanisława Kamieńskiego, wdowa w latach 1574-1605, nie żyła już w r. 1613. Była jeszcze jedna córka, Jadwiga, pominięta w r. 1531 przy wyznaczaniu opieki, więc zapewne urodzona dopiero później. Była w latach 1556-1570 żoną Macieja Więckowskiego, wdowa w latach 1575-1588.
I) Jakub, syn Wojciecha i Więckowskiej, nieletni w r. 1531, wraz z braćmi Jakubem i Mikołajem pozywany w r. 1546 o połowę Niemierzyc przez stryjeczną siostrę Barbarę N-ą (Kośc. 29 s. 144). Intromitowany w r. 1548 do oprawy w części Strzępina Anny Piekarskiej, wdowy po Wojciechu Strzępińskim (Kośc. 235 k. 99), a swojej przyszłej żony. Pobrali się t. r. i Anna, córka Jana Piekarskiego, oprawę uzyskaną od pierwszego męża na połowie części Strzępina dała Jakubowi, on zaś na połowie swych części w Niemierzycach i Strzępinie, które miałyby mu przypaść w działach z braćmi, oprawił jej 220 grz. posagu (P. 1395 k. 429, 429v). Jakub w r. 1549 ugodził się z Maciejem Strzępińskim, ojcem pierwszego męża Anny, który to Maciej t. r. sprzedał mu wyderkafem za 200 grz. dwa puste łany w Strzępinie (P. 888 k. 102, 1395 k. 482v) i ona skasowała wtedy oprawę na częściach Strzępina (P. 888 k. 220v). Jakub od brata Macieja uzyskał w r. 1550 zobowiązanie sprzedaży za 12 grz. dworu z ogrodem w Niemierzycach (Kośc. 235 k. 270). Z bratem Mikołajem, jako spadkobiercy zmarłego brata Macieja, skwitowali w r. 1551 ze 100 grz. Marcina Kwileckiego (P. 891 k. 274v). Od Macieja Strzępińskiego nabył w r. 1555 wyderkafem za 118 grz. łan pusty "Przyczyniński" w Strzępinie (P. 1396 k. 310). Z bratem Jakubem przeprowadził w r. 1562 podział dóbr, a mianowicie części w Strzępinie, Przecznej(?) Topoli(?) oraz łąk w Niemierzycach (P. 904 k. 425). Umarł między r. 1570 a 1572 (P. 1398 k. 52; Kośc. 252 k. 352). Synowie: Dionizy i Wojciech, o których niżej, Andrzej, który w r. 1572 zapisał dług 25 grz. Stanisławowi Ujejskiemu (Kośc. 252 k. 352), i Erazm, wspomniany w r. 1574 (P. 1398 k. 427).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
674675676677[678]679680681682
