Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
675676677678[679]680681682683
Nabielscy - Nieniewscy
(I) Dionizy cz. Dziwisz, syn Jakuba i Piekarskiej, zapisywał w r. 1572 dług 170 złp. Wolfgangowi Bukowieckiemu i Annie z Wituchowa, wdowie po Jabie Bukowieckim (Kośc. 252 k. 411). Od Marcina Rożnowskiego z Mrowina, opiekuna dzieci zmarłego Macieja Rożnowskiego, dziedzica Wielkiego Kunowa w p. pozn., nabył wyderkafem w r. 1574 na sześć lat za 600 złp. części tej wsi należące do jego pupilów (P. 1398 k. 406). Żonie swej Zofii Rożnowskiej, córce zmarłego Marcina z Kunowa, oprawił w r. 1575 posag 200 złp. (P. 1398 k. 583v). Poranił t. r. Mikołaja Budzińskiego, sługę Trojana Jaraczewskiego (P. 926 k. 290v). Od Jana i Macieja braci Rożnowskich, działających także w imieniu brata Stanisława w r. 1582 uzyskał zobowiazanie sprzedania za 2.400 zł. części w Kunowie p. pozn. (P. 939 k. 590v). Stanisław Rożnowski dopełnił tego zobowiązania w r. 1590 sprzedając Dionizemu swoją część za 400 złp. (P. 1400 k. 494). Ten, skwitowany w r. 1585 przez Małgorzatę Borzysławską, wdowę po Mikołaju Spławskim, z 40 zł. długu z puszczonej mu przez nią dzierżawy części Kunowa (P. 944 k. 604), a w r. 1587 oboje wzajemnie kwitowali się z tej dzierżawy (P. 948 k. 195v). Drugą żoną Dionizego była zaślubiona w r. 1589 Dorota Niemieczkowska, córka Bartłomieja, który t. r., jeszcze przed ślubem zapisał w posagu za nią 400 zł., zaś Dionizy zobowiązał się oprawić ową sumę na połowie Kunowa (P. 951 k. 42v, 43). Po ślubie, t. r. skwitował teścia z tej sumy (P. 952 k. 333v) żonie zaś zapisał oprawę (P. 1400 k. 395). Kunowo, a raczej części w tej wsi nabyte od Rożnowskich, sprzedał w r. 1591 za 3.000 zł. Piotrowi Chraplewskiemu (P. 1400 k. 674v), wobec czego Dorota skasowała t. r. swą dotychczasową oprawę na tej wsi (P. 956 k. 123v), mąż zaś na połowie swych dóbr oprawił jej posag 500 zł. (P. 1400 k. 719). Żyła jeszcze w r. 1593 (P. 959 k. 1222v). Trzeciej swej żonie, Annie Boszkowskiej, córce Wojciecha, dał w r. 1597 oprawę 500 złp. posagu na połowie dóbr (P. 1402 k. 230). Nie żył już w r. 1600 a owdowiałej Annie brat jej Jan Boszkowski zapisał wtedy dług 300 zł. (P. 970 k. 595). Kwitowała się też wtedy z Janem Rożnowskim, pisarzem ziemskim poznańskim, z racji dzierżawy Rożnowa i pustki Radłowo (ib. k. 916). T. r. wyszła Anna 2-o v. za Macieja Chomęckiego z Konarzewa, który 20/IX. krótko przed ślubem, zobowiązał się oprawić jej 700 złp. posagu (P. 970 k. 1021) i t. r. dopełnił tego zobowiązania (P. 1404 k. 2v). Synowie, Jan i Marcin, urodzeni z Rożnowskiej, Samuel i Wojciech z Niemieczkowskiej.
1. Jan, syn Dionizego i Rożnowskiej, wspomniany w r. 1600 (P. 970 k. 942), kwitował w r. 1603 Jana Rożnowskiego, pisarza ziemskiego poznańskiego, z 15 zł. na poczet sumy 1.100 zł. należnej mu obok braci Marcina, Samuela i Wojciecha (P. 973 k. 328). Wraz z braćmi pozywał w r. 1608 Macieja i Jakuba braci Ujejskich (P. 143 k. 130). Żył jeszcze w r. 1624 (P. 152 k. 630).
2. Marcin, syn Dionizego i Rożnowskiej, w imieniu swoim i swych braci w r. 1600 cedował Annie Boszkowskiej, wdowie po ojcu, swoją i ich część z zapisu 300 złp. danego przez Jana Boszkowskiego (P. 970 k. 942). Żonie swej, Annie Słupeckiej zapisał w r. 1606 dług 400 złp. (I. Kon. 32 k. 631). Drugą jego żoną, zaślubioną 1624.7/VII. r., była Urszula Bobrownicka, córka Marcina ze Szczepankowa i Zofii (LC Szamotuły) Oprawił jej w r. 1625 posag 400 złp. (P. 1415 k. 181). Już nie żył w r. 1626, kiedy owdowiała Urszula skasowała swoją oprawę na rzecz brata męża, Wojciecha, który ją z tej oprawy zaspokoił (P. 1017 k. 189). Wyszła 2-o v. w maju 1627 r. za Krzysztofa Dumańskiego (LC Szamotuły). Synowie Marcina to Dobrogost i Andrzej, córki Katarzyna i Małgorzata. Synowie ci i Katarzyna w r. 1630 uczestniczyli w spadku po stryju Samuelu (P. 1023 k. 162v). Katarzyna była potem, w latach 1654-1659 żoną Jana Żarczyńskiego. Spośród nich tylko Andrzej żył jeszcze w r. 1665, kiedy to jako spadkobierca Dobrogosta i Małgorzaty cedował ks. Janowi Trąmpczyńskiemu sumę 350 zł., to jest połowę sumy 700 zł., którą Jan Radzicki zapisał był jemu, bratu Dobrogostowi i obu siostrom (P. 1076 k. 1318). Może ten sam Andrzej był w r. 1671 mężem Anny Czewujewskiej, córki Świętosława? (Kc. 131 k. 282, 282v). Oboje ci małżonkowie żyli 1680.25/VI. r. (LB Modliszewko).
3. Samuel, syn Dionizego i Niemieczkowskiej, wspomniany w r. 1600 (P. 970 k. 942). Skwitowany wraz z bratem Wojciechem w r. 1613 przez Katarzynę Sułocką, siostrę i spadkobierczynię Jana Sułockiego, z zapisu, który Dionizy i Wojciech bracia N-cy dali byli zmarłemu Andrzejowi Sułockiemu, bratu Katarzyny (Kośc. 290 k. 372). Samuel, zamieszkały w Stajkowie, zaślubił 1619.16/VI. r. Barbarę Gołębowską, córkę Stanisława i Małgorzaty (LC Szamotuły). Oboje w r. 1621 spisywali wzajemne dożywocie (P. 1412 k. 810v). Barbara w r. 1622 części w Pląskowie p. gnieźn. sprzedała wyderkafem za 1.400 złp. Tomaszowi, Janowi i Wojciechowi braciom Wielewickim (P. 1413 k. 353v). Samuel żył jeszcze w r. 1624 (P. 152 k. 630). Bezdzietny, nie żył już w r. 1630 (P. 1023 k. 162v).
4. Wojciech, syn Dionizego i Niemieczkowskiej, wspomniany w r. 1600 (P. 970 k. 942), ustanawiał plenipotentów w r. 1618 (P. 1000 k. 1144). Jego żoną była w r. 1628 Anna Podleska, córka Stanisława i Katarzyny Szlachcińskiej (Ws. 206 k. 271). Był Wojciech t. r. dzierżawcą sołectwa w Popowie (LB Szamotuły), zaś w r. 1629 wydzierżawił wieś Wierzyce w p. gnieźn. od Doroty z Charzewa, wdowy po Łukaszu Płaczkowskim (G. 79 k. 92). Jako współspadkobierca brata Samuela, w imieniu własnym i innych jego spadkobierców, Dobrogosta, Andrzeja i Katarzyny, kwitował w r. 1630 z 200 złp. małżonków Skrzetuskich (P. 1023 k. 162v). Z drugą swą żoną, Helenę Pakosławską, córką Jana, dziedzica Cykówka, spisywał w r. 1633 wzajemne dożywocie (P. 1417 k. 778). Nie żył już w r. 1637 (Kośc. 297 k. 312v), a w r. 1639 Helena kwitowała swego brata Wojciecha Pakosławskiego z 1.500 złp. (Kośc. 299 k. 241v, 242). Nie żyła już w r. 1643 (ib. 301 k. 605). Z pierwszej żony był syn Mikołaj, ochrzcz. 1628.14/XI. r. (LB Szamotuły), zapewne zmarły wcześnie. Z drugiej córki, Anna i Zofia, wspomniane w r. 1643 (Kośc. 301 k. 605; G. 85 k. 302v). Z nich Anna była 1-0 v. żoną Adama Skarczewskiego, 2-o v. w latach 1675-1691 Kazimierza Floriana Winiarskiego. Zofia wyszła w Brodach 1661.13/II. r. za Stefana Lubońskiego, a żyli jeszcze oboje w r. 1691.
(II) Wojciech, syn Jakuba i Piekarskiej, żeniąc się w r. 1574 z Katarzyną Borzysławską, córką Stanisława ze Snowidowa, na połowie swych sum krótko przed ślubem, 3/XI. oprawił jej 500 złp. posagu (P. 1398 k. 498v). Cedowała ona w r. 1578 braciom swym sumę 200 grz. zapisaną jej przez ojca (Kośc. 258 k. 527). Wojciech pozywał w r. 1581 Annę Mniską, wdowę po Melchiorze Zadorskim, o dokonanie eksdywizji w Szczepowicach i Łagiewnikach, dobrach synów jej męża, wolnych od jej oprawy (Kośc. 261 k. 165v). Żył jeszcze w r. 1583 (P. 941 k. 170v). Katarzyna była w r. 1593 2-o v. żoną Stanisława Godziątkowskiego (P. 959 k. 121). Może to tego Wojciecha córką była Małgorzata, w r. 1619 wdowa po Janie Kotkowskim, należąca wtedy do spadkobierców Barbary z N-ch Ujejskiej (Z. T. P. 28a s. 93).
(II) Maciej, syn Wojciecha i Więckowskiej, nieletni w r. 1531 (Kośc. 345 k. 148v), zobowiązał się w r. 1550 bratu Jakubowi sprzedać za 12 grz. dwór z ogrodem w Niemierzycach (Kośc. 235 k. 270). Nie żył już w r. 1551, kiedy żona jego Katarzyna Kwilecka występowała jako wdowa (P. 891 k. 275). Żyła jeszcze w r. 1559 (P. 900 k. 538v).
III) Mikołaj, syn Wojciecha i Więckowskiej, nieletni w r. 1531 (Kośc. 345 k. 148v), wspólnie z matką w r. 1547 zapisywali dług 34 złp. Janowi Ujejskiemu (P. 886 k. 152). Na połowie części w Niemierzycach i Strzępinie, uzyskanych w działach braterskich, oprawił w r. 1551 posag 200 zł. żonie Katarzynie Gorzyńskiej, córce Jana (P. 1395 k. 588v). Był w r. 1557 jako wuj jednym z opiekunów córek zmarłego Wojciecha Kozłowskiego zrodzonych z Heleny N-ej, teraz 2-o v. Kamieńskiej (P. 896 k. 341v). W skutku działów przeprowadzonych w r. 1562 z bratem Jakubem, podzielili między siebie części w Strzępinie, Przecznej, Topoli oraz łąkę w Niemierzycach (P. 904 k. 425). Od Wojciecha Gorzyńskiego Mikołaj kupił t. r. za 3.000 (3.500?) złp. części we wsiach Białejezioro (Białcz) i Skoraczewo oraz w pustce Prętkowice p. kośc. (P. 904 k. 687, 1397 k. 166v), do których to dóbr intromisję uzyskał w r. 1565 (Kośc. 243 k. 54v). Części w Niemierzycach i Strzępinie w r. 1562 sprzedał za 2.700 (2.000?) zł. Stanisławowi Ujejskiemu (P. 904 k. 426v, 1397 k. 150v). Żonie swej w r. 1563 zobowiązał się na połowie Białegojeziora, Skoraczewa i pustki Prętkowice oprawić 200 grz. posagu (Kośc. 250 II k. 158), czego dopełnił w r. 1566 (ib. 346 k. 72). Swemu przyszłemu zięciowi, Andrzejowi Sułockiemu, zapisał w r. 1572 w posagu za córką Heleną 300 złp. (Kośc. 252 k. 75v). Wraz z bratem Dionizym czwartą część Niemierzyc i trzy łany w Strzępinie, dobra należace do nich i do ich brata Erazma, sprzedali w r. 1574 za 3.000 złp. Stanisławowi Ujejskiemu seniorowi (P. 1398 k. 427). Nie żył już w r. 1575 (P. 1398 k. 611). Wdowa żyła jeszcze w r. 1589 (P. 932 k. 253). Synowie, Jan i Maciej. Córka, wspomniana wyżej Helena, wydana w r. 1572 za Andrzeja Sułockiego, wdowa w r. 1590, 2-o v. w latach 1604-1622 żona Tomasza Bieczyńskiego.
(I) Jan, syn Mikołaja i Gorzyńskiej, części swoje i brata Macieja w Skoraczewie w r. 1575 sprzedał wyderkafem za 320 (300?) zeł Feliksowi Jaktorowskiemu (P. 1398 k. 611; Kośc. 255 k. 319). Mąż przyszły Jadwigi Tarzeckiej, córki Wojciecha, dał w r. 1579 zobowiązanie jej ojcu, iż na połowie Białcza w pow. kośc. oprawi jej 1.000 złp. posagu (P. 932 k. 254). Skwitował teścia w r. 1584 z 600 złp. (Kośc. 264 k. 219v) a nie żył już w r. 1585 (P. 945 k. 408v). Owdowiałej Jadwidze jej ojciec i brat Jerzy t. r. zapisali 200 zł. długu (ib. k. 426). Wdową była jeszcze w r. 1589 (P. 932 k. 253), ale już w latach 1593-1595 była 2-o v. żoną Piotra Pruskiego (Kośc. 273 k. 64; P. 963 k. 428). Jej trzecim mężem był w r. 1602 Łukasz Sośnicki, który 27/VIII. t. r. przyszłemu zięciowi swej żony, Florianowi Miełaczewskiemu zapisywał w posagu za Dorotą N-ą, swoją pasierbicą, 100 złp. gotowizną i 300 złp. w wyprawie (I. Kal. 68 s. 1421). Żyli jeszcze oboje Sośniccy w r. 1618 (ib. 84 s. 1375). Syn Jan. Córka Dorota, w latach 1602-1622 żona Floriana Miełaczewskiego.
Jan, syn Jana i Tarzewskiej, nieletni w r. 1585, skwitowany wtedy przez Wojciecha Tarzeckiego z zobowiązania danego przez zmarłego ojca względem oprawy na Białczu (P. 945 k. 408v). Pozostawał t. r. pod opieką stryja Macieja N-go (ib. k. 426v). Dał w r. 1589 zobowiązanie, iż stawi do akt Katarzynę Gorzyńską, wdowę po Mikołaju N-im (bracie swego dziada), by skasowała oprawę swoją na Białczu (P. 932 k. 253). Żeniąc się z Barbarą Krajewską, córką Stanisława i Jadwigi Daleszyńskiej, krótko przed ślubem, 1608.6/V. r. dał zobowiązanie jej owdowiałej matce, iż jej oprawi 1.200 zł. posagu (Kośc. 351 k. 286), czego dopełnił w r. 1609 (Kośc. 348 k. 68). Od teściowej wydzierżawił t. r. części Krajewic w p. kośc. (Kośc. 288 k. 224v). Skwitowany t. r. przez szwagra Miełaczewskiego z 300 złp. reszty posagu za siostrą Dorotą (I. Kal. 75 s. 119). Od Katarzyny Krajewskiej, żony Mikołaja Rościejewskiego, w r. 1611 kupił za 1.200 złp. części Krajewic i pustkę Leciejewo (Ws. 204 k. 387v), zaś w r. 1612 owe części sprzedał za takąż sumę Andrzejowi Krajewskiemu (P. 1408 k. 141). Od Heleny Szpiglówny, wdowy po Janie Siekierzeckim, t. r. wydzierżawił jej oprawne i dożywotnie części w Iłowcu Wielkim p. kośc. (P. 988 k. 622). Umarł między r. 1618 a 1622 (Ws. 31 k. 453; Kośc. 292 k. 102). Wdowę w r. 1623 kwitował Piotr Bieczyński, burgrabia ziemski kościański, jako opiekun Anny Porczyńskiej, córki Andrzeja, dziedzica Oborzysk, z 500 zł. dzierżawy części Oborzysk (Kośc. 292 k. 179v). Stanisławowi Janowskiemu, przyszłemu mężowi swej córki Jadwigi, zapisała w r. 1626 w posagu za nią 700 zł. (Kośc. 294 k. 56v). Od tegoż Janowskiego więła t. r. w zastaw za 1.000 zł. Golę w p. kośc. (P. 1017 k. 658v). Wraz z synami, Andrzejem i Stanisławem, t. r. skwitowana przez córkę Janowską z dóbr rodzicielskich (ib.). Część wsi Brylewo w p. kośc. w r. 1636 wydzierżawiła pod zakładem 200 zł. Stanisławowi Sulejewskiemu i Małgorzacie Sieklickiej małżonkom (Ws. 47 k. 501). Synowie, Andrzej, wspomniany w r. 1623 (Kośc. 292 k. 180) i w r. 1626, o który nie wiem nic więcej, i Władysław. Z córek, Jadwiga, zaślubiona w r. 1626 Stanisławowi Janowskiemu, umarła między r. 1628 a 1661. Dorota, klaryska w Wielkim Głogowie, uzyskała w r. 1628 od matki zapis 200 zł. długu (Ws. 41 k. 259v). Ksieni (opatka) w latach 1638-1658 (Ws. 51 k. 216v, 208 k. 45; P. 182a k. 82). Anna, żona Piotra Rożanki, nie żyjąca już w r. 1693.
Władysław, syn Jana i Krajewskiej, wspomniany w r. 1623 (Kośc. 292 k. 180), w r. 1647 mąż Heleny Kraszowskiej (Krassowskiej), córki Wojciecha, oprawił jej posag 4.000 złp. (P. 1423 k. 283v; Kośc. 301 k. 1082). Dla zrodzonych z nią dzieci ustanowił w r. 1649 opiekunów, a między nimi Jana na Krasewie Kraszewskiego(!) (I. Ka. 115 s. 1623). Oboje t. r. spisywali wzajemne dożywocie (P. 1424 k. 89v). Władysław z dwóch dynów w części Przybysławic Mniejszych winien był w r. 1652 płacić 2 zł. podwójnego podymnego (Rel. Kal. 31a k. 259v, 265). Dostał t. r. od siostrzeńca Piotra Janowskiego zapis 1.000 złp. długu (G. 82 k. 560v). Nie żył już w r. 1658 (P. 182a k. 31). Helena, jeszcze wdowa w r. 1663 (Py. 153 s. 106), była potem 2-o v. żoną Aleksandra Jarochowskiego, który w r. 1665 oprawił jej 3.600 złp posagu (Rel. Kal. 2 k. 160). Córki Władysława, Marianna i Barbara, pozywane w r. 1658 przez Pigłowskich (P. 182a k. 82), nie żyły już w r. 1688, ale wtedy mowa o zmarłych Mariannie i Jadwidze. Spadek po nich w Krajewicach i Leciejewie przypadł ich ciotecznemu bratu Piotrowi Janowskiemu (P. 1115 IV k. 60).
(II) Maciej, syn Mikołaja i Gorzyńskiej, ur. ok. r. 1561, bowiem w r. 1575 miał mieć lat 14. Był wtedy obok brata współdziedzicem w Skoraczewie (Kośc. 255 k. 319). Żonie swej, Katarzynie Pakosławskiej, córce Wojciecha, oprawił w r. 1584 posag 600 złp. (Kośc. 347 k. 61). Katarzyna w r. 1587 zobowiązała się część swą w Pakosławiu sprzedać Janowi Pijanowskiemu i Elżbiecie z Golińskich (Kośc. 267 k. 195). Oboje małżonkowie w r. 1588 spisywali wzajemne dożywocie (P. 1400 k. 178). Od Mikołaja Pijanowskiego w r. 1592 kupił za 2.500 złp. części Pijanowic i pustki Puszczykowo (ib. k. 942v). Drugiej swej żonie, Zofii Krajewskiej, córce Stanisława i Jadwigi Daleszyńskiej, wedle zobowiązania danego przed śłubem, 1596.10/IV. r. przyszłej teściowej, oprawił w r. 1598 na połowie części Pijanowic i pustki Puszczykowo (ib. k. 942v) posag 400 złp. (Kośc. 347 k. 160v). Części wsi Białcz cz. Białejezioro, Skoraczewo i Prętkowice w p. kośc. sprzedał za 1.100 złp. Janowi Cerekwickiemu, do których to dóbr został on intromitowany w r. 1590 (Kośc. 270 k. 370). Jako jeden ze spadkobierców Barbary z N-ch Ujejskiej, wspólnie z bratankiem Janem w r. 1608 kwitował z 500 zł. Macieja i Jakuba Ujejskich, bratanków i spadkobierców jej męża, z którymi procesował się (P. 143 k. 34v, 980 k. 231v). Od teściowej, Jadwigi Krajewskiej w r. 1609 wydzierżawił części Krajewic (Kośc. 288 k. 224v). Córkom zrodzonym z pierwszej żony, Pakosławskiej, Annie i Zofii, w r. 1614 zapisał sumę 100 zł. i ustanowił opiekę dla dzieci pochodzących z drugiego małżeństwa (Kośc. 290 k. 555v, 556). Janowi Krassowskiemu w posagu za córką Jadwigą, jego przyszłą żoną, w r. 1620 zapisał dług 500 zł. (P. 1004 k. 474, 493). Od innego zięcia, Baltazara Drzewieckiego uzyskał w r. 1622 cesję długu 400 zł. zapisanego mu przez ojca (Kośc. 292 k. 60). Części w Pijanowicach i w pustce Puszczykowo w r. 1623 sprzedał za 4.150 zł. Rafałowi Wilkowskiemu, sędzicowi ziemskiemu wschowskiemu (P. 1414 k. 226), wobec czego żonie dał t. r. nową oprawę 700 złp. posagu (ib. k. 378v). Oboje małżonkowie przyszłemu zięciowi, Stanisławowi Kotarskiemu, zapisali w r. 1626 w posagu za córką Barbarą 500 zł. (Kośc. 294 k. 11v). Maciej w r. 1632 dał poddanego zięciowi i córce Kraszewskim(!) (Kośc. 296 k. 172). Nie żył już w r. 1639, kiedy Zofia występowała w imieniu własnym oraz córek i wnuczki Kotarskiej (P. 164 k. 499v). Pozostawił Maciej tylko córki, z pierwszej żony: Annę, Zofię i Jadwigę, z drugiej: Barbarę, Katarzynę i Zgodę (Konkordię). Anna w r. 1614 wyszła za Baltazara Drzewieckiego, a żyli jeszcze oboje w r. 1623. Zofia, jeszcze niezamężna w r. 1614, chyba identyczna z Zofią, w r. 1623 żoną Joba Ziemęckiego, która 2-o v. wyszła 1625.16/V. r. za Wojciecha Komorowskiego. Jadwiga zaślubiła krótko po 1620.25/VI. r. Jana Krassowskiego (Krassewskiego, Kraszewskiego), żyli oboje w r. 1654. Krassowskiego w r. 1658 lub krótko przed tą datą zamordował Tomasz Pawłowski. Wdowa umarła między r. 1661 i 1677. Barbara zaślubiła w r. 1626 Stanisława Kotarskiego, nie żyła już w r. 1639. Katarzyna była w r. 1639 panną. Zgoda (Konkordia) również (P. 164 k. 499v). Ta Zgoda żyła jeszcze w r. 1658 (P. 182a k. 82).
II. Stanisław, zwany "Jandy", syn Jana, dopuścił się w r. 1506 gwałtów w Kiełczewie, wsi biskupów poznańskich (Kośc. 232 k. 58). Połowę dworu w Niemierzycach sprzedał w r. 1512 za 40 grz. rodzonemu bratu Wojciechowi N-mu (Kośc. 233 k. 26, 345 k. 25). Mąż Anny Kokorzyńskiej, córki Jana, która w r. 1514 nabyła wyderkafem od swego ojca za 120 grz. połowę Godziszewa (Kośc. 233 k. 43v, 345 k. 45v). Dziedzic w Strzępinie, płacił t. r. trzy grzywny (winy?) Janowi Strzępińskiemu (Kośc. 23 k. 524v). Żona jego Anna kwitowała w r. 1516 swego brata stryjeczno-rodzonego Jana Rąbińskiego z 60 grz. (Kośc. 24 k. 289v). Z działów przeprowadzonych z bratem Wojciechem wziął w r. 1517 połowę Niemierzyc i połowę Strzępina (Kośc. 233 k. 57v, 345 k. 64v). Na swej części w Strzępinie i na połowie połowy w Niemierzycach w r. 1519 zapisał 80 grz. posagu żonie Annie Kokorzyńskiej (Kośc. 233 k. 67v, 345 k. 76). Uzyskała ona w r. 1522 od ojca zapis długu 60 zł. węg. (Kośc. 26 k. 301). Stanisław łan roli "Łoziński" w Niemierzycach w r. 1522 sprzedał wyderkafem za 12 (10?) grz. bratu swemu Wojciechowi (P. 1392 k. 475v; Kośc. 345 k. 112v). Anna w r. 1526 od Stanisława Jurkowskiego kupiła za 200 grz. części w Strzępinie (P. 1393 k. 131v), zaś w r. 1527 owe części za taką samą sumę sprzedała Janowi Dokowskiemu (P. 1393 k. 197). Oboje małżonkowie pusty łan w Niemierzycach w r. 1527 sprzedali wyderkafem za 20(?) grz. Maciejowi Otuskiemu (ib. k. 162v). Anna pozywała o gwałtowne zajęcie połowy wsi Krzon Annę Trzecieńską, wdowę po Janie Kokorzyńskim (swoim ojcu), obecnie 2-o v. żony Stanisława Ujejskiego, która nie stanęła i w r. 1527 miała płacić winę (Kośc. 26 k. 525). Stanisław łan pusty "Więckowski" w Niemierzycach w r. 1529 sprzedał wyderkafem za 17 grz. Maciejowi Woźnickiemu (P. 1393 k. 297v), zaś pusty łan "Łaszowski" tamże w r. 1530 sprzedał wyderkafem za 14 grz. bratu Wojciechowi (P. 1393 k. 635v), a w r. 1531 temuż bratu sprzedał wyderkafem za 12 grz łan "Łoziński" tamże (Kośc. 345 k. 146v). Nie żył już w r. 1533, kiedy syn jego Jan za zgodą matki swej Anny oraz opiekunów łan pusty w Niemierzycach, zastawiony Maciejowi Woźnickiemu, sprzedał wyderkafem za 26 grz. Janowi N-mu, synowi Wojciecha, bratu stryjecznemu (Kośc. 345 k. 157). Owdowiała Anna kwitowała w r. 1537 ze 100 grz. Jana i Jakuba Rąckich, synów Andrzeja, więc chyba siostrzeńców męża (Kośc. 28 k. 56v). Syn Stanisława wspomniany wyżej Jan i córka Barbara w r. 1537 pozywali Macieja Kroczyńskiego "Masłka" i Piotra Manieckiego (Kośc. 234 k. 326v). Jan zapewne umarł niedługo potem i Barbara występowała w r. 1546 jako spadkobierczyni ojca pozywając o połowę Niemierzyc braci swych stryjecznych, Jakuba, Macieja i Mikołaja synów Wojciecha (Kośc. 29 k. 144). W latach 1551-1553 była żoną Stanisława Ujejskiego, któremu wniosła części w Niemierzycach i Strzępinie, a umarła bezdzietnie. Zob. tablice 1, 2.
Jadwiga N-ka, wdowa po "opatrz." Stanisławie Garbarzu, mieszcza-
@tablica
@tablica
ninie poznańskim, uzyskała w r. 1547(?) od Stefana Jeziorkowskiego zapis 50 grz. długu (Kośc. 234 k. 749). Helena, córka Stanisława, już nieżyjąca w r. 1561, żona Prokopa Zberkowskiego, też wtedy nieżyjącego, zaś siostra rodzona(!) Wojciecha i Melchiora Chełmskich (P. 903 k. 124).
Małgorzata, w r. 1613 żona Jana Bieczyńskiego. Anna, żona Łukasza Pogorzelskiego, oboje nie żyli już w r. 1616. Synowie tej pary należyli do liczby spadkobierców Barbary z N-ch Ujejskiej, o której było wyżej (P. 1004 k. 822v). Piotr i pani Barbara N-cy, chrzestni 1629.7/I. r. (LB Stary Gostyń). Marcin, syn zmarłego Marcina, sługa rękodajny Dobiesława Trąmpczyńskiego, z którym jeździł do Warszawy na sejm, oskarżony był w r. 1640 przez swego pana o to, iż nocą w gospodzie ukradł mu 1.200 złp., na jego koniu uciekł do wsi Kowalskie, rezydencji Trąmpczyńskiego i tam różne rzeczy pokradł. Dognany w Krakowie, wyprosił się od kary, ale znów oszukał (P. 165 k. 25v). Anna z Niemierzy, żona 1695 r. Wacława z Kłonic Stobieckiego, oboje nie żyli w r. 1695.
Niemiryczowie, Niemieryczowie, Niemierzycowie h. Klamry, pisali się "z Czeniechowa" lub "na Czerniechowie". Stefan, podkomorzy kijowski, świadek 1678.6/XI. r. (LB Kobylin), wojewoda i generał ziem kijowskich w r. 1681 (I. Kal. 140 k. 126), starosta wyszogrodzki w r. 1682 (Ws. 73 k. 662). Po siedmiodniowej chorobie umarł w Baszkowie 1684.23/II. r. (Bibl. Uniw. Warsz., nr. 44). Jego pierwszą żoną była Gryzelda Konstancja (Wylamowska) z Kaliszan (Ws. 76 k. 351v), drugą Teresa Konstancja Opalińska, córka Krzysztofa, wojewody poznańskiego, i Teresy Czarnkowskiej, ur. 1645.14/III. r. (ib.), wdowa 1-o v. po Krzysztofie Aleksandrze na Lachowicach Sieniucie. Oboje małżonkowie spisywali wzajemne dożywocie w r. 1681 (I. Kal. 140 k. 126). Kwitowała się ona z Dorotą Bolkowską, 1-o v. Borzewską, 2-o v. Ordyńcową z kontraktu czteroletniej dzierżawy Zalesia w p. pyzdr. zawartego w r. 1678 (Ws. 73 k. 662). Będąc już wdową od wdowy Zofii z Przyjemskich Opalińskiej, wojewodziny brzeskiej kujawskiej, kupiła w r. 1684 za 220.000 złp. miasto Miejską Górkę oraz wsie: Sobiałkowo, Niemarzyn, Rozstępowo, Roszkowo z folwarkiem Mała Górka, Rzeczkowo(?) i Łąkta w p. kośc. (P. 1107 II k. 32). Sobiałkowo w r. 1685 sprzedała na rok wyderkafem za 20.000 złp. Stanisławowi Olewińskiemu (P. 1109 III k. 6). Mieszkała t. r. w Gościejewicach (LB Poniec). Skwitowana w r. 1686 z 20.000 złp. przez pasierba Władysława N-a (P. 112 XII k. 72). Wyszła 3-o v. 1688.25/XI. r. za Wojciecha Konstantego Brezę, wojewodę kaliskiego, potem poznańskiego (Bibl. Uniw. Warsz., nr 44). Jako wdowa i po tym trzecim mężu była w r. 1700 kwitowana przez kapitułę w Choczu z prowizji od sumy 20.000 zł., którą oboje z trzecim mężem byli zapisali (I. Kal. 154 s. 541).
Synami Stefana i Gryzeldy Konstancji z Kaliszan (Wylamówny) byli: Władysław, Krzysztof, Konstanty i Jerzy. Z nich, Władysław na Czerniechowie N., starosta nowosielski, cedował w r. 1682 ojcu sumę 20.000 złp. zapisaną sobie przez macochę Teresę Konstancję na wsiach Starygród i Dzierżanowo p. pyzdr. (P. 1104 k. 244v). Skwitował w r. 1686 owdowiałą macochę (P. 1112 XII k. 72). Mianowany kasztelanem połanieckim 1706.30/IV. r., umarł w r. 1712 (Kossak. III). Jego córką była Konstancja, w r. 1717 żona 1-o v. Hieronima Drzewieckiego, wojewodzica lubelskiego, 2-o v. żona Jakuba Stępkowskiego, kasztelana żarnowieckiego (Boniecki; Kośc. 329 k. 195). Krzysztof, wojewodzic kijowski, w r. 1683 zapisał dług 3.000 zł. żonie swej Marcjannie Ożarowskiej (Ws. 73 k. 772). Była to córka Krzysztofa i Barbary Gołuchowskiej. Celem skasowania przez nią dożywocia na Kaliszanach w p. sandomierskim i podniesienia 10.000 zł od Krzysztofa Rupniewskiego, nabywcy w r. 1680 Kaliszan, Krzysztofa N. mianował w r. 1689 plenipotentem jej brata Andrzeja Ożarowskiego (Ws. 76 k. 186). Aprobowała ona w r. 1690 tę transakcję dokonaną 1680 r. przez męża i jego braci (Ws. 76 k. 214). Żył jeszcze Krzysztof w r. 1692 (ib. k. 351v). Marcjanna, już wdowa, zapisała w r. 1715 siostrzeńcowi Marcjanowi Rupniewskiemu, synowi Krzysztofa, sumę 10.000 złp., którą zapisał był jej brat przyrodni, Andrzej Ożarowski, wojski chełmski (Ws. 158 k. 38). Konstanty, wojewodzic kijowski, obok braci spadkobierca ojca, kwitował w r. 1692 macochę, obecnie Brezinę, dożywotniczkę dóbr jego ojczystych, z inwentarzy i ruchomości pozostałych po ojcu (Ws. 76 k. 351v).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
675676677678[679]680681682683
