Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
780781782783[784]785786787788
Pabianowscy - Pawłowscy
2) Jan, syn Bartłomieja, skwitowany w r. 1633 przez brata Bartłomieja (I. Kal. 99b s. 1325). Wraz z bracmi a także w imieniu córek zmarłego brata Stanisława w r. 1633 skwitował jadwigę z Bużenina, wdowę po Wiktorynie Kotlińskim, oraz jej synów z 1.000 zł na poczet 4.000 zł zapisanych przez Wiktoryna zmarłemu Bartłomiejowi P-mu )ib. s. 1418). Żonie swej, Małgorzacie Mańkowskiej, córce Andrzeja i Katarzyny Strzałkowskiej, w r. 1633 oprawił 1.760 zł posagu (P. 1417 k. 763). Oboje w r. 1634 wyznaczyli plenipotentów do traktowania z bracmi Mycielskimi (Py. 146 s. 38). Drugiej swej żonie, Barbarze Jarosławskiej, córce Jana, w r. 1641 oprawił na połowie dóbr 1.200 zł posagu (Py. 63 k. 16), z której to sumy, jako swej ojczystej i macierzystej, skwitowała ona jednocześnie ojca (ib. k. 17). Jan asystował w r. 1643 przy dokonywaniu zapisu swej rodzonej bratanicy po bracie Stanisławie, Jadwidze zamężnej Gałęskiej (R. Kal. 13 k. 47). Od Tomasza Trąmpczyńskiego w r. 1644 kupił za 6.500 zł części Miniszewa w pow. kal. (ib. k. 136v). Sumę 3.600 zł zapisaną przez Jana Żychlińskiego cedował w r. 1652 Stanisławowi Twardowskiemu w posagu za swą córką Jadwigą (I. Kal. 118 s. 926). Z żoną spisywał w r. 1654 wzajemne dożywocie (R. Kal. 14 k. 409). Sumy zapisane sobie przez Mariannę z Zawady, wdowe po Marcinie Rydzyńskim, podsędku ziemskim wschowskim, cedował w r. 1661 Franciszkowi Tworzyjańskiemu (I. Kal. 125 s. 1071). Trzecią żoną była w r. 1659 Magdalena Kierzyńska, córka Andrzeja, której wtedy oprawił posag 1.000 zł. Był dziedzicem części w Miniszewie. Wraz z tą żoną w r. 1661 kwitował Stanisława Gałczyńskiego z rocznej prowizji od 750 zł, t.j. połowy sumy oryginalnej 1.500 zł, zapisanej Magdalenie i jej siostrze, pannie Elżbiecie Kierzyńskiej, przez Gałczyńskiego (I. Kal. 125 s. 1089). Części Miniszewa w r. 1674 sprzedał za 6.000 zł zięciowi Jamnowi Skrzypińskiemu, zaś żonie oprawę posagu 1.000 zł dał na połowie dóbr (R. kal. 15 k. 373, 375). Nie żył już w r. 1676, kiedy owdowiała Magdalena uzyskała od Wojciecha Malczewskiego, podsędka ziemskiego i surrogatora grodzkiego wschowskiego, zapis 2.000 zł długu (Kośc. 305 k. 790), zas córce Annie mąż Skrzypiński oprawił 1.500 zł posagu (R. Kal. 15 k. 550v). Magdalena w r. 1677 zawierała z Wojciechem Kierzyńskim kontrakt pod zakładem 1.500 zł (I. Kal. 138 s. 1079). Od Jana Wojsławskiego (wedle zobowiązania danego przez jego przyrodniego brata Jakuba Obrębskiego) w r. 1692 kupiła za 2.150 zł części we wsi Mroczki M. w pow. kal., dziedziczne obu tych braci (I. Kal. 149 s. 205). Nie żyła już w r. 1695 (ib. 152 s. 445). Córka Jadwiga, urodzona może z pierwszej żony, w latach 1652-1661 żona Stanisława ze Skrzypny Twardowskiego, nie żyła juz w r. 1667. Zapewne też z pierwszej żony pochodziła Katarzyna, w latach 1654-1687 żona Stanisława Gałczyńskiego, wdowa w latach 1690-1698, nie żyjąca już w r. 1700. Z jarosławskiej były córki: Anna, w latach 1674-1690 żona Jana Skrzypińskiego, nie żyjąca już w r. 1718, Marianna, w r. 1692 żona Stanisława Koszkowskiego. Z Kierzyńskiej syn jan i córka Zofia, w latach 1690-1694 żona Marcina (Marcjana) Chociszewskiego.
Jan, syn Jana i Kierzyńskiej, w r. 1682 zawierał z Dorotą Sokołowską, wdową po Stefanie Złotnickim, kontrakt o wieś Złotkowy pod zakładem 2.000 zł (I. Kon. 63 k. 589). Zapewne już wtedy był mężem jej córki Zofii Złotnickiej, której w r. 1684 oprawił posag 1.500 zł (I. Kal. 142 k. 333v). Oboje małżonkowie części we wsi Mroczki w r. 1690 zastawili za 3.500 zł Stanisławowi Bujnowskiemu i Annie z Mielęckich (I. Kal. 146 s. 161). Części tej wsi, wedle zobowiązania z r. 1694, Jan sprzedał w r. 1695 za 6.500 zł szwagrowi Marcjanowi Chociszewskiemu i swej siostrze Zofii (ib. 152 s. 445). Części wsi M. Mroczki w r. 1706 zastawił za 2.000 zł Janowi Zdzenickiemu i żonie jego Mariannie Chociszewskiej (ib. 157 s. 83; 158 s. 216). Kwitował się w r. 1720 z Wawrzyńcem Rowińskim z kontraktu zastawu tych dóbr (ib. 161 s. 313). Syn Jan.
Jan, syn Jana i Złotnickiej, ur. ok. r. 1686, posesor części wsi Sadowo Pańskie, mąż Katarzyny Sulmierskiej, nie zyjącej juz w r. 1741 (I. Kon. 77 k. 209). Od zięcia Stanisława Zdzenickiego, dziedzica części Zdzenic w pow. kon., uzyskał w r. 1758 zapis 200 zł (ib. 79 k. 90v). Miał juz ok. 80 lat, kiedy w r. 1766 jako spadkobierca matki oraz ciotek, Konstancji z Złotnickich, żony Mikołaja Strzały, Barbary z Złotnickich Wolińskiej, Marianny z Złotnickich Potockiej, jak też brata cioteczno-rodzonego ks. Andrzeja Potockiego, kanonika krakowskiego, dla windykowania spadku po nich dawał plenipotencję swym synom, Wawrzyńcowi i Franciszkowi (ib. 80 k. 39). Umarł między r. 1768 a 1774 (ib. k. 151v, 285v). Synowie: Franciszek, Wawrzyniec i Jakub. Z córek, Marianna, w latach 1750-1774 żona Wawrzyńca Porzyckiego, nie żyła już w r. 1787. Franciszka, w r. 1774 "panna dojrzała" (ib. k. 285v). Helena, w r. 1758 żona Stanisława Zdzenickiego, nie żyła już w r. 1768. Spośród synów, Franciszek był w r. 1756 plenipotentem swej siostry Porzyckiej (ib. 79 k. 33v). T.r. mąż Weroniki Jaraczewskiej, córki Jana i Marianny Żerońskiej (P. 1319 k. 99v). Był w r. 1768 pełnomocnikiem brata Jakuba do sprawy o spadek po siostrze Helenie Zdzenickiej (I. Kon. 80 k. 151v). W imieniu własnym oraz sióstr, Marianny zamężnej Porzyckiej i panny Franciszki w r. 1774 kwitował Franciszka i Sebastiana, synów zmarłego Stanisława Zdzenickiego, z sumy 200 zł zapisanej ojcu (ib. k. 285v). W imieniu swoim i żony kwitował w r. 1781 Stanisława Trąmpczyńskiego, wojskiego kaliskiego i surogatora grodzkiego gnieźnieńskiego, dziedzica Ruchocina, z 1.137 zł (G. 108 k. 48v).
3) Krzysztof, syn Bartłomieja, wspomniany w r. 1633 (I. Kal. 99b s. 1325, 1418), mąż Anny Turskiej czyli Jaroszewskiej, córki Wojciecha i Jadwigi Dzierzbińskiej, która to Anna w r. 1636 części po rodzicach w Tursku W. sprzedała za 1.400 zł Kasprowi Turskiemu czyli Tomickiemu (R. kal. 11 k. 734). Oprawił jej wtedy na połowie dóbr 800 zł posagu (ib. k. 735v). Wraz z tą żona w r. 1636 zawierał z małżonkami, Stanisławem Pawłowskim i Katarzyną Tarzecką, kontrakt o dzierżawę wsi Pawłowo M. i Twory (I. Kal. 102 s. 706). Od Macieja Kęszyckiego oraz jego bratanic, Marianny i Jadwigi, w r. 1640 kupił za 2.350 zł ich części wsi Przybysławice (R. kal. 12 k. 142; 13 k. 67v). Te części Przybysławic sprzedał w r. 1643 za 4.000 zł Stanisławowi Kruszewskiemu (ib. 13 k. 65). Nie żył już w r. 1644, kiedy owdowiała Anna w imieniu swej córki Zofii mianowała plenipotentów (I. Kal. 110a s. 601).
4) Wojciech, syn Bartłomieja, wspomniany w r. 1633 (ib. 99b s. 1325), kwitował w r. 1634 Marcina Kurowskiego "Nyczka" ze 100 zł długu (Py. 146 s. 274), a w r. 1635 od Marcina Bogusławskiego uzyskał zapis 100 zł długu (ib. s. 431). Jako współspadkobierca ojca, w r. 1636 kwitował Kotlińskich, synów Wiktoryna (I. Kal. 102 s. 1032). Żona jego, Katarzyna Jaroszewska, córka Tomasza zwanego "Mały Maciek" i "Kurp", wdowa 1-o v. po Janie zasułtowskim, w r. 1638 kwitowała Stanisława Trąmpczyńskiego (Py. 148 s. 464). katarzyna ta części we wsiach Podbiele i Sztlewo "Szlacheckie" w pow. kon., nabyte od Jana Podbielskiego oraz cząstkę roli we wsi Podbiele, odziedziczoną po zmarłym Janie P-im, sprzedała w r. 1640 za 1.350 zł Stanisławowi Trąmpczyńskiemu (R. kal. 12 k. 190v). Oboje małżonkowie w r. 1645 kwitowali z 200 zł rocznej prowizji od sumy 1.000 zł braci Trąmpczyńskich (Py. 150 s. 243). Żyli jeszcze w r. 1649 (I. Kon. 53 k. 168).
5) Bartłomiej, syn Bartłomieja, w r. 1624 kwitował ze 100 zł Marszewskich, spadkobierców Chryzostoma (Krzysztofa?) Marszewskiego (I. Kal. 90b s. 2535). Mąz Jadwigi Mężyńskiej (Mężeńskiej), córki Stanisława, w r. 1636 dał zobowiązanie, iż po podniesieniu 1.000 zł jej posagu da na tę sumę oprawę (ib. 102 s. 679). Jadwiga t.r. kwitowała Stanisława Bogusławskiego z 1.200 zł, sumy zastawnej na Bogusławicach Gornych (I. Kon. 48 k. 275), i z 1.000 zł Adama Grodzickiego, kasztelana międzyrzeckiego, jako dziedzica Chylina i Głogowa (I. kal. 102 s. 1085). kwitował w r. 1643 małżonków Podbielskich ze 100 zł z zastawu częsci Szetlewa w pow. kon. (Py. 150 k. 37v). Oboje małżonkowie w r. 1652 byli kwitowani z pretensji przez rodzeństwo Gwiazdowskich (I. Kon. 53 k. 444v). Bartłomiej od sumy pieniężnej (snać juz nie był osiadłym?) winien był płacić podymnego, uchwalonego w r. 1652 w obozie beresteckim, 2 zł (Rel. Kal. 31a k. 260v). Asystował t.r. przy transakcji siostrze swej rodzonej Małgorzacie zamężnej Gostkowskiej (I. Kal. 118 s. 1305). Nie żył już w r. 1655, kiedy wdowę kwitował Wilibrord P. (ib. 121 s. 429). Kwitowała ona w r. 1665 z 600 zł Andrzeja Pogorskiego (ib. 126 s. 1011).
@tablica
@tablica
Żyła jeszcze 2 XI 1666 r. (LB Sowina), a już nie żyła w r. 1681 (I. Kal. 140 k. 187). Córka Teresa była 6 XI 1664 żoną Chryzostoma Kotarbskiego z Bogwiedz. Oboje żyli jeszcze 19 II 1682 r. Nie żyła ona w r. 1701. Zob. tablice 1, 2.
Wojciech z Paczynowic Pacynowski, pisany też niekiedy z Russowa (w pow. kal.), nie żył już w r. 1444, kiedy wdowie po nim, Świąchnie (Swachnie) przysięgali Mikołaj i Piotr, bracia z Pczynowic, o których było już wyżej (I. Kal. 3 k. 63v). Pozywała t.r. o rany Piotra, syna Wyszka P-go (ib. k. 75). Od swej siostry przyrodniej, Siechny, wdowy po Szymonie z Paczynowic, w r. 1445 dostała folwark, kmiecia osiadłego na jednym łanie (koło folwarku wsi Broniszowic) oraz dwa ogrody w Paczynowicach (P. 1379 k. 121). Dwa łany, odziedziczone po siostrze, zobowiązała się w r. 1462, iż zrezygnuje synowi Maciejowi P-u, który z łanów miał siostrze Elżbiecie wypłacić 15 grz. (I. Kal. 1 k. 69). Dokonała w r. 1480 z tym synem podziału dóbr (ib. 3 k. 30).
Maciej P. z Russowa, syn Wojciecha i Świąchny, mąż Małgorzaty, córki Jana z Robakowic zwanego Kamblan, która w r. 1462 skwitowała z 30 grz. ks. Andrzeja Kamblana, bakałarza z Ciemierowa (I. Kal. 1 k. 69v). Łan w Russowie w r. 1466 sprzedał wyderkafem za 5 grz. Andrzejowi z Russowa (ib. k. 363v).
Maciej P. od Mikołaja, dziedzica w Jelitowie, i jego bratanka Mikołaja kupił w r. 1513 za 25 grz. części wsi Jelitowo, Wiewiórczyno i Szyjakowo (ta wieś dziś nieznana) w pow. kal. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 21v). Część wsi Wielkie Gałąski w pow. kal. jednocześnie sprzedał za 16 grz. Maciejowi Baranowskiemu z W. Gałązek (ib. k. 22). Od Katarzyny i Zofii, córek Wacława Gałąskiego, w r. 1519 kupił za 16 grz. części w Jelitowie, Szyjakowie i Wiewiórczynie (ib. k. 61v). Na połowie swej części Jelitowa oprawił w r. 1520 posag 10 grz. żonie swej Katarzynie, córce Piotra Szczyrowskiego (ib. k. 68). Należał w r. 1547 do grona licznych pozwanych przez współdziedziców Szyjakowa o granice pomiędzy Szyjakowem a Jelitowem (I. i D. Z. Kal. 7 k. 284v). Nie żył już w r. 1558 (I. Kal. 23 s. 1133). Synowie jego: Franciszek, Wojciech i Maciej. Córka Anna, w r. 1558 żona Jana Radłowskiego.
1. Franciszek P., czasem zwany tez Jelitowskim, syn Macieja, z bratem niedzielnym Maciejem dziedzice w Jelitowie, pozywali w r. 1539(?) Wawrzyńca Jelitowskiego (I. D. Z. Kal. 7 k. 492). Wraz z niedzielnymi braćmi, Wojciechem i maciejem, znów w e. 1545(?) pozywał tego Wawrzyńcxa, który nie stanął i miał płacić osiem skojców winy (ib. k. 72). Mieli z nim bracia termin w r. 1547 (ib. k. 188, 307). Franciszek na połowie swych dobr w Jelitowie oprawił w r. 1555 sumę 25 grz. żonie Jadwidze Biegańskiej, córce Piotra (I. i D. Z. Kal. 6 k. 466). Skwitowany w r. 1558 z 20 grz. przez Małgorzatę Podkocką, wdowe po Wojciechu Ciechelskim (I. Kal. 23 s. 1025). Nie żył już w r. 1594 (I. i D. Z. Kal. 28 k. 25). Synowie: Jan, Marcin i Wojciech.
1) Jan P. cz. Jelitowskie, syn Franciszka i zapewne Biegańskiej, kwitował się wzajemnie z ran w r. 1567 z Anną Czachórską, żoną Wojciecha Jelitowskiego cz. P-go (I. Kal. 33 s. 505, 506). Na połowie części Jelitowa oraz pustek Wiewiórczyna i Szyjakowa oprawił w r. 1577 posag 140 grz. żonie swej Annie Słaboszewskiej (Sławoszewskiej), wdowie 1-o v. po Walentym Gawłowskim (R. Kal. 4 k. 434v). Od jana Radłowskiego w r. 1584 kupił za 100 zł części Jelitowa i pustek Wiewiórczyna (ib. 5 k. 362v). części jelitowa i pustki Szyjakowo w r. 1588 sprzedał za 500 zł bratu Marcinowi (ib. 6 s. 66). Z drugą swą żoną, Anną Grabską, spisywał wzajemne dożywocie w r. 1588 (R. kal. 6 s. 95; I. kal. 70 k. 910v). Od swoich braci, Wojciecha i Marcina, kupił w r. 1594 za 100 zł części Bogucic, odziedziczone po stryju ich, Wojciechu P-im (I. i D. Z. Kal. 28 k. 25). Bratu Marcinowi sprzedał t.r. za 100 zł należącą do Jelitowa część pustki Wiewiórczyno (ib. k. 25v). Wraz z bratem stryjecznym, Janem P-im, części Bogucic, spadłe po stryju Wojciechu, w r. 1600 sprzedał za 550 zł Andrzejowi Boguckiemu (R. Kal. 7 k. 326v). Zapisał w r. 1602 dług 55 zł Walentemu Morawskiemu (I. Kal. 68 s. 751). Od małżonków, Macieja Biernackiego i Katarzyny Szczytnickiej, uzyskał w r. 1603 zapis 500 zł (Py. 131 k. 326) i jednocześnie trzeciej swej żonie, Jadwidze Biernackiej cz. Gorzyckiej, córce tegoż Macieja, dał zobowiązanie oprawienia 700 zł posagu (Py. 131 k. 326). Owa Jadwiga skwitowała w r. 1604 swego brata, macieja Biernackiego, z dóbr rodzicielskich (I. Kal. 70 k. 420v), zas mąż t.r. oprawił jej 700 zł posagu (R. kal. 7 k. 676v). Skwitowany w r. 1604 wraz ze spadkobiercami swej drugiej żony z 313 zł przez Agnieszkę z Bunińskich Chwalęcką (I. kal. 70 k. 910v, 911). Od Adama Pierzchalskiego w r. 1608 nabył części w Bogucicach (R. kal. 1 k. 288v) i owe części w r. 1611 pod zakładem 80 zł rezygnował Andrzejowi Boguckiemu (ib. 8 k. 1v). Od Stanisława Łaszczyńskiego uzyskał w r. 1611 zobowiązanie sprzedania za 2.690 zł części wsi szczury w pow. kal. (I. Kal. 77a s. 620). Z zoną Biernacką w r. 1618 spisywał wzajemne dożywocie (R. kal. 9 k. 133v). Od brata Marcina dostał t.r. zobowiązanie zrezygnowania za 300 zł części Bogucic (I. kal. 84 s. 457). Żył jeszcze zapewne w r. 1619 (Py. 140 k. 1, 93v), nie żył w r. 1622 (I. kal. 88a s. 598). Jadwiga Biernacka nie żyła już w r. 1636 (ib. 102 s. 396, 1058). Synowie z Grabskiej: Wojciech, a może też Jerzy i Bartłomiej, z Biernackiej Dobrogost i Piotr. Ten Piotr, pogrobowiec, wspomniany w r. 1622 (ib. 88a s. 598). Wojciech, Jerzy i Dobrogost pozywali w r. 1619 Mikołaja Domaniewskiego, cześnika łęczyckiego, zabójcę ich brata Bartłomieja, o nieodsiedzenie zasądzonego przez dekret trybunału podziemia wieży pyzdrskiej (Py. 140 k. 1, 93v). O Jerzym, wspomnianym w r. 1619 (Py. 140 k. 1, 93v), żyjącym jeszcze w r. 1622 (I. kal. 88a s. 598), wiem jeszcze tylko to, że nie pozostawił potomstwa i nie żył w r. 1641.
(1) Wojciech, syn Jana i Grabskiej, jako współspadkobierca brata Bartłomieja kwitował w r. 1632 jego zabójcę Mikołaja Domaniewskiego, cześnika łęczyckiego, z 480 grz. (I. kal. 88a s. 598). Opiekę i administrację dóbr swych braci stryjeczno-rodzonych, Jerzego i Andrzeja, złożył po ich śmierci w r. 1631 (I. Kal. 97a s. 661). Od Marcina Wturkowskiego w r. 1636 uzyskał zapis długu 100 zł (ib. 102 s. 1062). Oprawę odziedziczoną po matce na wsi Szczury t.r. cedował małżonkom, Rafałowi Kaniewskiemu i Mariannie Pogorskiej (ib. s. 1171). Zapis 100 zł, uzyskany od Macieja Wysockiego, cedował w r. 1641 Janowi Mańkowskiemu (ib. 107a s. 13). kwitował w r. 1644 małżonków Dzięczyńskich z 735 zł (ib. 110a s. 765). Uzyskał w r. 1645 od Piotra Jaraczewskiego zapis 645 zł długu (I. Kon. 51 k. 402). bezpotomny, nie żył już w r. 1651 (ib. 53 k. 413), ale jeszcze figurował w spisie z r. 1652 płatników podymnego uchwalonego w obozie pod beresteczkiem jako opłacający 8 zł z siedmiu dymów w Przybysławicach Wielkich (Rel. Kal. 31a k. 257v).
(2) Dobrogost cz. Bonawentura, syn Jana i Biernackiej, wspomniany w r. 1619 (Py. 140 k. 1, 93v), dziedzic części w Szczurach, zaślubił w r. 1636 Katarzynę Rechniczównę (Rechnitz), córkę Andrzeja i Anny Kurowskiej, za którą od jej rodziców na krótko przed ślubem, 15 V, uzyskał w posagu zapis 800 zł (I. kal. 102 s. 396). Kwitował t.r. Łukasza Kęszyckiego z pretensji do wsi Szczury (ib. s. 1060) i t.r. zobowiązał się części owej wsi sprzedać za 3.200 zł małżonkom Bartłomiejowi Kaniewskiemu i Mariannie Pogórskiej (ib. s. 1189), czego dokonał w r. 1637 (R. kal. 11 k. 821v). Żonie w r. 1652 oprawił posag 800 zł (ib. 12 k. 385). Części w Jelitowie oraz w pustkach Wiewiórczyno i Szyjakowo sprzedał w r. 1644 za 100 zł Andrzejowi P-mu (ib. 13 k. 153v). kwitował w r. 1649 z zadanych sobie ran Andrzeja Choińskiego (I. Kal. 115 s. 156). Ożenił się powtórnie 15 XI 1650 r. z Marianną Kotarbską z Bogwidz (LC Sowina). Sumę 4.000 zł, odziedziczona po bracie Wojciechu a zapisaną temu bratu przez Ludwika Grodzieckiego, cedował w r. 1651 Andrzejowi Grodzieckiemu, staroście stawiszyńskiemu (I. Kon. 53 k. 413). tej drugiej żonie, Mariannie Kotarbskiej, córce Jana (i Barbary Wilczkowskiej?), zapisał w r. 1652 dług 1.000 zł (I. Kal. 118 s. 1004, 1006). Dla dzieci zrodzonych z pierwszej żony, Rachniczówny, jak również dla tych, którzy mieliby się narodzić z Kotarbskiej, w r. 1655 mianował opiekunów, a wśród nich Wojciecha Rechnicza (ib. 121 s. 457). Już w r. 1647 miał trzecią żonę, Mariannę Skaławską, która wtedy skwitowała z 88 zł długu Remigiana Domiechowskiego dziedzica Gęczewa (ib. 122 s. 614). Była ona córka Wojciecha i Anny Kruczyńskiej. Kwitowała 1660 r. tego Domiechowskiego z 1.220 zł (Ws. 59 k. 243v), zaś mąż t.r. oprawił jej posag 2.229 zł i 13 gr. (Ws. 208 k. 390v). Dobrogost od Jana Krzuckiego w r. 1660 kupił za 10.000 zł części w Jarosławicach i Jaskółkach (Rel. i I. Z. kal. 1c s. 145v). Marianna Skaławska jako spadkobierczyni siostry swej, panny Katarzyny, wraz z siostrą Teresą, żoną swego pasierba Władysława P-go, kwitowała w r. 1666 Remigiana Domiechowskiego, dziedzica Genczewa, z 550 zł z sumy oryginalnej 8.000 zł, zapisanej przez Domiechowskiego przy okazji sprzedaży tych dóbr przez Domiechowskiego ich zmarłej matce (I. Kal. 126 s. 410). Dobrogost jednocześnie zapisał żonie dług 200 zł (ib. k. 411). Nie żył już w r. 1673 (ib. 133 s. 124). Owdowiawszy Marianna Skaławska poszła 2-0 v. za Franciszka Przybysławskiego. Była wdową również i po tym drugim mężu, kiedy w r. 1681 zawierała kontrakt z Franciszkiem P-im (ib. 140 k. 214v). Juz nie żyła w r. 1700 (ib. 142 k. 637). Z pierwszej żony pochodzili syn Władysław i córka Jadwiga, chrzestna 11 XI 1674 r. (LB Sowina), o której w r. 1688 bracia nie wiedzieli, czy jeszcze żyje (I. kal. 146 s. 64), potem żona Jakuba Lasockiego, umarła między r. 1669 a 1724. Z drugiego małżeństwa córka Katarzyna, niezamężna, a spadkobiercy matki jej, Kotarbscy kwitowali w r. 1698 jej brata Stefana P-go, z sumy 1.000 zł zapisanych owej matce (ib. 153 s. 151 s. 31). Z trzeciej żony syn Stefan, w r. 1686 żona Franciszka P-go, o którym niżej.
a. Władysław, syn Dobrogosta i Rechniczówny, w r. 1661 zawierał kontrakt z małżonkami, Janem Skaławskim i Marianną Bartoszewską (ib. 125 s. 1233). Wraz ze swą żoną, Teresą Skaławską, córką Wojciecha i Anny Kruczyńskiej, siostrą swej macochy, spisywał w r. 1666 wzajemne dożywocie (R. kal. 2 k. 214v; I. kal. 126 s. 410). Żonie tej t.r. zapisał 200 zł długu (I. kal. 126 s. 413). Oboje małżonkowie w r. 1673 byli kwitowani przez Bogumiłę Szadokierską, wdowę po Wilibrordzie P-im, z prowizji rocznej od sumy 500 zł (ib. 133 s. 124). Władysław wraz z bratem Stefanem, wedle zobowiązania z r. 1686, części Przybysławic sprzedali w r. 1688 Zygmuntowi Korytkowskiemu (ib. 146 s. 64), ale w r. 1689 Władysław części Paczynowic dał bratu Stefanowi (ib. s. 532). Władysław w r. 1695 skwitowany przez Annę Dzierżanowską, wdowę po Janie P-im, 2-o v. żonę Wojciecha Jarząbkowskiego, i syna jej Krzysztofa P-go, z 500 zł cedowanych przez Bogumiłę, wdowę po Wilibrordzie P-im (ib. 152 s. 326). Oboje małzonkowie nie żyli już w r. 1700 (ib. 154 s. 196). Syn Wojciech. Córka Marianna, w r. 1699 uzyskała od ciotki Jadwigi, owdowiałej Lasockiej, cesję jej sumy posagowej na Przybysławicach (I. Kal. 161 k. 4141). Żona 1-o v. 1700 r. Jana Naramowskiego, 2-o v. Jana Wacława Dłuskiego, 30o v. wyszła w r. 1711 za Kazimierza Słupeckiego, 4-o v. była w latach 1719-1748 żoną Walentego Smardowskiego.
Wojciech, syn Władysława i Skaławskiej, mąż teresy Nowowiejskiej, córki Jana i Emerencji Borowskiej, której w r. 1700 oprawił 4.000 zł posagu (ib. 154 s. 196). Skwitowany t.r. przez siostrę Mariannę, zamężną Naramowską, z posagu zapisanego jej w r. 1699 sposobem długu (ib. s. 255). Dziedzic części Przybysławic M. w pow. kal., na połowie tej wsi w r. 1710 oprawił żonie posag 4.000 zł (ib. 157 s. 106). Przybysławice Mniejsze za kontraktem z 10 IX 1732 r. sprzedał Władysławowi Umińskiemu, skarbnikowiczowi brzeskiemu-kuj., i w r. 1734 skwitował go z 200 zł prowizji od sumy 4.000 zł posagu swej żony Teresy Nowowiejskiej (I. Kal. 171/173 s. 81). Nie żył już w r. 1745, kiedy owdowiala Teresa Nowowiejska kwitowała syna Wawrzyńca z sumy 1.000 zł, które jej był zapisał (G. 97 k. 784). Tę sumę, zapisaną przez syna w r. 1740 na części Grzybowa Rabieżyc w pow. gnieźn., cedowała w r. 1746 janowi Jeziorkowskiemu (G. 98 k. 51). Prócz syna Wawrzyńca był jeszcze syn Teodor, ochrzcz. 6 IV 1709 r. (LB raszków), zapewne zmarły wcześnie.
Wawrzyniec, syn Wojciecha i Nowowiejskiej, zaślubił 6 VIII 1739 r. katarzynę Gorkowską, wdowę 1-o v. po Wojciechu Drachowskim, dziedzicu części Grzybowa Rabieżyc (LC Grzybowo). Jeszcse przed ślubem, 15 VII uzyskał od niej zapis długu 1.200 zł na jej sumie posagowej 2.000 zł zapisanej na części Grzybowa Rabieżyc (G. 97 k. 372). Oboje małżonkowie w r. 1746 części tej wsi zastawili Janowi Jeziosrkowskiemu (G. 98 k. 49). Drugą żoną Wawrzyńca była Marianna Wierzbińska, wraz z którą w r. 1748 kwitowali się z tym Jeziorkowskim, posesorem części Grzybowa (P. 1291 k. 221v). Wawrzyniec w r. 1751 w imieniu własnym, syna Wojciecha i córki Teresy, zrodzonych z pierwszej żony, kwitował Jeziorkowskiego z 250 zł (G. 98 k. 484). W imieniu tych swoich dzieci kwitował w r. 1754 z sum Katarzynę Stroińską, wdowę po Franciszku Brodnickim, byłą zastawną posesorką Gulczewa Boboleckiego i Dominikowego (G. 98 k. 687). Nie żył już w r. 1767, kiedy jako wdowa po nim występowała trzecia żona, Jadwiga Łuczyńska, córka Stefana i heleny Soszyńskiej (Kc. 147 k. 166). Wyszła 2-o v. 19 XI 1770 r. za Bonawenturę Dubowicza z Żołcza, nazwana wtedy "wdową z Ostrowa" (LC Marzenin). Żyła jeszcze w r. 1792, kiedy wraz z mężem 500 zł ze swej sumy posagowej na Kaczkowie, dobrach Walentego Gozimirskiego, kasztelana elbląskiego, cedowała córce, zamęznej Brzezińskiej (G. 117 k. 26). Z pierwszej żony synowie, Antoni, ur. w Nowym Grzybowie, ochrzcz. 13 V 1743 r. (LB Grzybowo), i Wojciech, ochrzcz. w r. 1745 (ib.), oraz córka Teresa, ur. w Grzybowie Rabieżyc, ochrzcz. 21 X 1740 (ib.). Wojciech i Teresa w r. 1751 uzyskali zapis 250 zł od małżonków, Franciszka Brodnickiego i Katarzyny ze Stroińskich (G. 98 k. 484). Z drugiej żony córka Bogumiła (Teofila), chrzestna 11 I 1781 r. (LB Września), w r. 1792 żona Brzezińskiego.
b. Stefan, syn Dobrogosta i Skaławskiej, występował w r. 1688 (I. Kal. 146 s. 64). od brata Dobrogosta dostał w r. 1689 części Przybysławic (ib. s. 352). Skwitowany w r. 1698 przez Kotarbskich, spadkobierców Marianny Kotarbskiej, 2-o v. żony swego ojca, z sumy 1.000 zł (ib. 153 s. 151). Dziedzic Przybysławic Wielkich, zapisał w r. 1700 Andrzejowi Przybysławskiemu sumę 1.000 zł (ib. 154 s. 536). Na połowie części Przybysławic swej żonie, Annie Pigłowskiej, córce Piotra i Elżbiety Bartoszewskiej, oprawił w r. 1700 posag 3.000 zł (ib. 142 k. 637). Oboje żyli jeszcze 4 VII 1704 r. (ib. 167 s. 621), nie żyli już w r. 1730. Córka ich Marianna, wtedy też nie żyjąca, była żoną Wawrzyńca Ojrzanowskiego (ib. 167 s. 48), któremu wniosła część Przybysławic Wielkich (ib. 171/173 s. 236).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
780781782783[784]785786787788
