Przeglądanie 687 pozycji zakresu Pabianowscy - Pawłowscy.
[1]
2345
Pabianowscy - Pawłowscy
Pabianowscy h. Jastrzębiec z Pabianowa (dziś Fabianów) w pow. kaliskim. Stanisław Głoskowski ze wsi Głoski w pow. kal. zaślubił Katarzynę P-ą, córkę Stanisława, dziedziczkę Pabianowa i Lutyni (zob. o niej niżej). Już będąc wdową, wraz z siostrą Anną wadziła się z Janem Sośnickim i w r. 1506 zostało między stronami założone vadium (Kal. 6 s. 116). Ta Katarzyna wspólnie z synami, Jakubem, Maciejem i Janem, dziedzice w Pabianowie, płacili między r. 1519 a 1529 winę 8 skojców, bo nie stanęli z pozwu Jana Lutyńskiego (I. R. Z. Kal. 3 k. 472). Pozywała w owych latach Agnieszkę, wdowę po Macieju Lutyńskim (ib. k. 492) i zapisała się na arbitraż o granice Lutyni i Pabianowic z Wojciechem Lutyńskim "Szatankiem" i wspomnianą wyżej Agnieszką (ib. k. 534). Wraz z synem Maciejem P-im część miasta czyli wsi Lutynia sprzedała w r. 1532 za 200 grz. i 30 zł weg. Marcinowi Kotlińskiemu czyli Skrzypińskiemu "Drygale" (P. 1393 k. 487v). Żyła chyba jeszcze w r. 1534 (I. i D. Z. Kal. 2 k. 227). Katarzyna P-a, może ta sama, pozywała w r. 1547 Wojciecha Dobrzyckiego "Jezuska" o granice pomiędzy Dobrzycą a Pabianowem (I. D. Z. Kal. 7 k. 166).
I. Jakub P., syn Stanisława Głoskowskiego i Katarzyny P-ej, wraz ze swymi niedzielnymi braćmi, Maciejem i Janem P-imi, jako dziedzice w Lutyni, pozywani byli między r. 1519 a 1529 przez Stanisława i Wojciecha, stryja z bratankiem Dobrzyckich (I. R. Z. Kal. 3 k. 387). Od braci swych, Macieja i Jana, kupił w r. 1540 za 500 zł część miasta czyli wsi Lutynia (P. 1394 k. 370). Wspólnie z bratem Janem dokonał w r. 1544 rozdziału ich ojczystej części w Głoskach od tej części owej wsi, która brat Maciej P. sprzedał Grzegorzowi Głoskowskiemu (Kal. 7 k. 510). Żył jeszcze w r. 1557 (I. i D. Z. Kal. 6 k. 486).
II. Maciej P., syn Stanisława Głoskowskiego i Katarzyny P-ej, ojczyste części w Głoskach sprzedał w r. 1517 za 20 grz. Grzegorzowi i Błażejowi, braciom rodzonym Gloskowskim (P. 1392 k. 153). Żoną Macieja była Magdalena Korosówna (Koroszówna), córka Andrzeja i Doroty Sobockiej, która między r. 1519 a 1529 części ojczyste we wsi Psienie sprzedała Annie Błociszewskiej, wdowie po Melchiorze Koroszu (I. R. Z. kal. 3 k. 298; Kal. 7 k. 203, 281). Od Stanisława Karmińskiego w r. 1532 kupiła za 5 i pół grz. połowę łanu pustego we wsi Trzebowa pow. kal. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 202). Wspólnie z bratem Janem od Marcina "Drygały" Skrzypińskiego, dziedzica w Kotlinie, w r. 1533 nabył wieczyście za 200 grz. i 30 zł węg. częśc w mieście Lutyni, którą ów Skrzypiński za takąż sumę nabył od Katarzyny P-ej i jej synów (I. i D. Z. Kal. 2 k. 219). Jednocześnie dał zobowiązanie Marcinowi Kotlińskiemu "Drygale", iz owych części we wsi i mieście Lutyni obaj nie sprzedadzą nikomu, tylko jemu przede wszystkim (I. R. Z. Kal. 4 k. 468). Obaj bracia w r. 1534 sprzedali wyderkafem te części Lutyni za 50 grz. Franciszkowi Gniazdowskiemu, dziedzicowi innych części tamże (I. i D. Z. Kal. 2 k. 227). Łan pusty "Toboliński" tamże w r. 1537 sprzedali wyderkafem za 13 grz. Janowi Oborskiemu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 314). Obaj w r. 1540 całe swe części miasta i wsi Lutyni sprzedali za 500 zł bratu Jakubowi (P. 1394 k. 370). Niedzielni pomiędzy sobą, w r. 1543 od małżonków Jana Bobrowskiego i Heleny Karmińskiej kupili za 500 (400?) grz. połowę wsi Bronowo pow. kal. (P. 1395 k. 81v; Kal. 9 k. 204). Magdalena w r. 1544 pozywała Sebastiana, macieja, Jakuba i Bartłomieja Koroszów, o sumę 100 kop gr., ale nie stanęli (Kal. 7 k. 168). Kwitowała ich t.r. z 50 grz. swej części z posagu po matce, jak też z 31 grz. Feliksa Sobockiego i jego poręczyciela Bartłomieja Miedzianowskiego (Kal. 7 k. 281). Ów Feliks Sobocki, dziedzic w Psarach, wuj rodzony Magdaleny, zapisał t.r. Maciejowi P-mu jako "kontentację" za żoną sumę 50 grz. (ib. k. 282). Ojczyste części w Głoskach w r. 1544 (lub przed ta datą) sprzedał Grzegorzowi Głoskowskiemu (ib. k. 510). Magdalena t.r. połowę wsi Psienie pow. kal. sprzedała za 1000 zł Annie, wdowie po Melchiorze Koroszu (P. 1395 k. 131v; I. Kal. 7 k. 62v). Maciej w r. 1546 występował jako stryj Anny Winieckiej, żony Piotra Karmińskiego (Kal. 9 k. 8). Magdalena w r. 1550 kwitowała ze 150 zł brata swego męża, Jana P-go, zaś od męża uzyskała wówczas zobowiązanie wyderkafu połowy Bronowa za 400 grz. (Kal. 12 s. 542). Maciej t.r. od brata Jana nabył wyderkafem za 194 grz. częśc w tej wsi (I. i D. Z. kal. 6 k. 435v) i zaraz na połowie owej wsi oprawił żonie 600 zł posagu (ib. k. 436v). Ustaniowiony w r. 1551 jednym z wykonawców testamentu Piotra Karmińskiego (Kal. 13 s. 547). Sam w r. 1557 uczynił opiekunami swych dzieci, Jakuba i Jana P-ch, braci swych, Stanisława Lipskiego, Jana Sobockiego, a wreszcie żonę Magdalenę (I. i D. Z. Kal. 6 k. 486). Kwitował w r. 1558 Katarzynę, wdowę po Macieju Lisieckim, panią wienną w Górznie, oraz jej synów, Jana i Marcina Lisieckich, z 800 zł sumy zastawnej na Górznie w pow. kal. (Kal. 23 s. 352). Żonie w r. 1561 dał na połowie Pabianowa oraz na połowie części miasta Lutyni oprawe 600 zł posagu (P. 1397 k. 100v). Od Doroty, wdowy po Janie Oborskim "Jeniku", w r. 1564 uzyskał zobowiązanie wyderkafu za 60 zł częsci młyna wodnego na rzeczce Lutyni (Kal. 29 s. 205). Żył jeszcze w r. 1568 (Kal. 34 s. 152), juz nie żył w r. 1570 (Kal. 36 s. 492). Magdalena żyła jeszcze w r. 1584 (I. Kal. 50 s. 1299). Synowie: Jakub, Stanisław, Jerzy i Jan. Z córek, Dorota, w latach 1580-1584 była żoną Piotra Wilczkowskiego z jedlca, katarzyna, w r. 1616 żona Marcina Drzewieckiego (I. Kal. 82 s. 182). Były ponadto córki, w r. 1584 zakonnice (I. Kal. 50 s. 132).
I) Jakub, syn Macieja i Koroszówny, wraz z bratem Janem w r. 1570 uzyskał od matki zapis 100 zł długu (Kal. 36 s. 492). Skwitowany t.r. z 400 zł przez Serafina Sługockiego (ib. s. 1429). Mąż Agnieszki Kuczkowskiej, córki Macieja i Rososkiej, która w r. 1585 sprzedała częsci wsi pustej Ordzino za 600 zł marcinowi Kuczkowskiemu (R. Kal. 5 k. 465v). części w Kuczkowie w r. 1591 sprzedała za 530 zł Stanisławiowi Kuczkowskiemu "Seniorowi", swemu bratu stryjecznemu (R. Kal. 6 s. 485). tego Kuczkowskiego w r. 1592 skwitowała z 530 zł reszty długu związanego z tą transakcją (I. Kal. 59 s. 530). Oboje z żoną w r. 1599 sprzedali za 1.000 zł Jerzemu P-mu części w mieście i wsi Lutyni oraz w Pabianowie (R. Kal. 7 k. 278). Jakub nie żył już w r. 1608 (Py. 134 k. 8). Jego synowie Jerzy i Maciej, córka Małgorzata, w r. 1624 żona Wojciecha Sławińskiego (R. Kal. 10 k. 249v). O Macieju w latach 1611-1616 nie wiedziano czy jeszcze żyje (I. Kal. 77a s. 17, 82 s. 674).
Jerzy, syn Jakuba i Kuczkowskiej, nieletni w r. 1608, pozostawał wtedy pod opieką brata stryjecznego Dobrogosta i był współspadkobiercą stryja Jerzego (Py. 134 k. 8). Żonie Katarzynie Kromolickiej, córce Wojciecha, oprawił w r. 1617 posag 1.000 zł na połowie części Pabianowa (R. Kal. 9 k. 102). Umarła ona bezpotomnie, a spadkobiercami jej byli Kromoliccy, jej bracia (I. Kal. 110a s. 348). Drugą zoną Jerzego, zaślubioną w r. 1631, była katarzyna Jaraczewska, córka Piotra, od której ojca uzyskał przed ślubem 15 I w posagu za nią zapis długu 1000 zł (I. Kal. 97a s. 57, 58). Żonie tej t.r., juz po ślubie zapisał dług 100 zł (ib. s. 761) i oprawił 1.000 zł posagu na połowie części Lutyni i Pabianowa, wolnych od oprawy pierwszej żony (R. Kal. 11 k. 237v). Katarzyna P-a w r. 1636 skwitowała ojca z 1.000 zł (I. Kal. 102 s. 1876). Części Pabianowa w r. 1639, lub przed tą datą, Jerzy sprzedał janowi Kolnickiemu cz. Nowomiejskiemu (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 414). Części we wsiach Lutynia, zwane Brzoski i Dzierzkowskie, w r. 1641 sprzedał za 2.000 zł Kasprowi Skrzypińskiemu (R. kal. 12 k. 306), zaś części Pabianowa sprzedał za 1.000 zł Stanisławowi Zakrzewskiemu, zaś żonie, rekompensując oprawę na częściach Pabianowa, w r. 1642 oprawił na połowie dóbr posag 1.000 zł (ib. k. 371v, 375). Oboje małżonkowie w r. 1660 kwitowali się z małżonkami Lipskimi i ich synami (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 165). Żyli oboje w r. 1665, kiedy Katarzyna z Jaraczewskich uzyskała od małżonków Napruszewskich z Sobótki zapis 1.800 zł długu (I. Kal. 126 s. 34), zaś Katarzynę i jej córkę, Mariannę P-ą, skwitował ze sprawy Piotr Lipski (ib. s. 257). Nie żył już Jerzy w r. 1681 (ib. 140 k. 366), zaś Katarzyna nie żyła w r. 1685 (ib. 143 s. 268). Synowie ich: Stefan, Rafał i Franciszek, ten ostatni wspomniany w r. 1685 (ib.). Córka Zofia, wtedy już nie żyjąca, zaślubiła w Wysocku w r. 1676 Andrzeja Olędzkiego. Inna córka, Marianna, jeszcze niezamężna w r. 1660 (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 165), w r. 1685 żona Mateusza Chubaszewicza(!), wtedy "cywilnie zmarłego" (ib.).
(I) Stefan, syn Jerzego i Jaraczewskiej, wraz z braćmi Rafałem i Franciszkiem, siostrą Marianną Chubaszewiczową, a też w imieniu siostrzeńca Stanisława Olędzkiego sumę 1.800 zł, zapisaną matce przez małżonków Napruszewskich, cedował w r. 1685 Piotrowi Bogusławskiemu (I. Kal. 143 s. 268). Chyba identyczny z nim Stefan P., który w Wysocku 3 V 1677 r. zaślubił "urodzoną" Dorotę (nazwiska nie podano), zaś świadkami ślubu byli Jan Gałęski i Jan Radzimski (LC Wysocko).
(II) Rafał, syn Jerzego i Jaraczewskiej, mąż Barbary Białęskiej, wdowy 1-o v. po Janie Sułkowskim, która za konsensem król. z 20 XII 1681 r. sprzedał za 700 zł wójtostwo wsi Stare Miasto ze starostwa konińskiego małżonkom Janowi Sakowskiemu i Łucji Przykuckiej (I. Kon. 63 k. 451, 581v, 763v), zaś cesji wojtostwa dokonała w r. 1682. Rafał w r. 1681 uzyskał od Stanisława Stawowskiego i żony jego Anny Boguckiej cesję sumy 500 zł, zastawnej na częściach Bogusławic Górnych i Nadolnych (I. Kal. 140 k. 366). Rafał i Barbara mieli córkę Franciszkę, ur. w Sowinie, ochrzcz. 1 VII 1687 r. (LB Sowina). Może ta sama Franciszka była żoną Franciszka Skrzypińskiego, nie żyjącego już w r. 1748?
II) Stanisław, syn Macieja i Koroszówny, wspomniany w r. 1580 (R. Kal. 5 k. 155), prawa swe z tytułu sumy 200 zł, scedowanej sobie przez siostrę Wilczkowską, cedował w r. 1584 Kasprowi Suchorzewskiemu (I. Kal. 50 s. 132). Z żoną Jadwigą Sławoszewską (Słaboszewską), wdowa 1-o v. po Stanisławie Wysockim, spisywał w r. 1592 wzajemne dożywocie (R. Kal. 6 k. 657; I. Kal. 59 s. 695). Brata Jerzego w r. 1596 kwitował z 300 zł (I. Kal. 63 k. 590). od tego brata uzyskał w r. 1602 zapis długu 500 zł (ib. 68 s. 1388). Nie żył już w r. 1604 (ib. 70 k. 62). Wdowa wraz z synem z pierwszego małżeństwa, Dobrogostem Wysockim, winna była w r. 1609 sumę 100 zł Zofii z Kęszyckich Błaszkowskiej (I. Kal. 75 s. 140). Żyła jeszcze w r. 1612 (ib. 78 s. 412). Córka Anna należała w r. 1608 do spadkobierców stryja Jerzego (Py. 134 k. 7). Była w latach 1611-1626 żoną Jana Parzynowskiego.
III) Jerzy, syn Macieja i Koroszówny, wspomniany w r. 1580 (R. Kal. 5 k. 155). Zapisywał w r. 1596 dług 676 zł wdowie Katarzynie z Chociszewskich Kotarbskiej (I. Kal. 63 k. 252v) i jednocześnie dokonywał wzajemnego zapisu z bratem Stanisławem (ib. k. 253). Zapisał t.r. 300 zł długu Jakubowi Głoskowskiemu (ib. k. 567). Od Kaspra Komorskiego uzyskał t.r. cesję 150 zł, stanowiących resztę z długu 200 zł, które zmarłemu ojcu Stanisławowi Komorskiemu zapisali byli bracia Jakub i Jan P-cy (ib. k. 628v). Od brata Jakuba i jego żony w r. 1599 kupoił za 1.000 części miasta i wsi Lutynia i Pabianowo (R. Kal. 7 k. 278). Mąż Barbary Złotnickiej, wspólnie z nią w r. 1602 zapisał dług 500 zł bratu Stanisławowi P-mu (I. Kal. 68 s. 1388). Barbara była córką Marcina i Anny Lubińskiej, a Jerzy w r. 1603 oprawił 1.500 zł posagu na połowie części Pabianowa i Lutyni (R. Kal. 7 k. 586v). Wzajemne dożywocie spisali małżonkowie w r. 1606 (R. Kal. 1 k. 120). Jerzy, bezpotomny, nie żył juz w r. 1608, zas spadek po nim w Lutyni brali bratankowie Dobrogost i Jerzy oraz bratanica Anna (Py. 154 k. 7, 8). Wdowa była 2-o v. już 29 XI 1609 r. żoną Andrzeja Sosnickiego (I. Kal. 77a s. 17). Skwitowana w r. 1616 z 18 zł przez siostrę swego pierwszego męża Katarzynę P-ą, żonę Marcina Drzewieckiego (I. Kal. 82 s. 182). Dała t.r. zobowiązanie spadkobiercom męża, iż im sceduje swe dożywocie na częściach Pabianowa i Lutyni (ib. s. 674).
IV) Jan, syn Macieja i Koroszówny, wspomniany w r. 1570 (Kal. 36 s. 1429). Na połowie części Pabianowa i Lutyni, należnych sobie z działów z braćmi, oprawił w r. 1574 posag 1.000 zł żonie Reginie Konarzewskiej, córce Melchiora (R. Kal. 4 k. 171v). Nie żył już w r. 1580. Syn jego Dobrogost wspomniany wtedy obok stryjów (R. kal. 5 k. 155). Obok stryja Jakuba pozywany był 1593 r. przez Piotra Osieckiego (I. R. Kon. 25 k. 373v). Dobrogost nie żył już w r. 1618, zaś żona jego Dorota Grodziecka (córka Łukasza?) była wtedy 2-o v. żoną Andrzeja Wierusza Stołeckiego (P. 1000 k. 686).
III. Jan P., syn Stanisława Głoskowskiego i Katarzyny P-ej, występował w r. 1533 (I. R. Z. Kal. 4 k. 468; I. i D. Z. Kal. 2 k. 219), niedzielny z bratem Maciejem, w latach 1534-1540 współdziedzic w Lutyni (I. i D. Z. Kal. 2 k. 227; 6 k. 314; P. 1394 k. 370). Od Jana Słaboszewskiego (Sławoszewskiego) w r. 1541 wyderkafem za 25 grz. nabył części wsi Wilcza i Węgrzyno z połową młyna i stawu na rzece Lutyni, przypadające z działów braterskich (I. i D. Z. Kal. 6 k. 394). Był w r. 1546 obok brata Macieja współdziedzicem połowy Bronowa, kupionej za 400 grz. od małżonków, Jana Bobrowskiego i Heleny Karmińskiej (Kon. 9 k. 204). Sprzedał wyderkafem w r. 1550 swoją częśc tej wsi za 194 grz. braty Maciejowi (I. i D. Z. Kal. 6 k. 435v). Mąż Anny Dobrzyckiej, córki Stanisława "Grzymka", w r. 1560 spisał z nią wzajemne dożywocie (ib. k. 527v) i t.r. oprawił jej 300 grz. posagu na połowie części w Pabianowie, Bronowie, Lutyni, należnych z działów z bratem Maciejem (P. 1396 k. 878). Płacąc wraz z tym bratem w r. 1563 pobór z Pabianowa, przycisnął pieczęć z herbem Jastrzębiec (Wittyg, s. 230). Od Doroty, wdowy po Janie Oborskim "Janiku", w r. 1564 uzyskał zobowiązanie wyderkafu za 60 zł części młyna wodnego na rzece Lutyni (Kal. 29 s. 205). Nie żył już w r. 1570, kiedy wdowie ojciec jej, Stanisław Dobrzycki "Grzymek" zastawiał za 300 zł dwie ćwierci roli w mieście Dobrzycy, jedną "Joskowską", drugą "Barburkowską" (Kal. 36 s. 234). Będąc już 2-o v. żoną Macieja Rogozińskiego, kwitowała w r. 1574 z 250 zł Jakuba Skrzypińskiego (Kal. 42 s. 602). Wdowa już i po tym drugim mężu, w r. 1589 dostała od syna Stanisława P-go dożywocie na połowie części Bronowa (R. Kal. 6 s. 263), zaś w r. 1602 uzyskała od tegoż syna zapis 100 zł rocznej pensji (I. Kal. 68 s. 284). Syn Stanisław. Córka Zofia, w r. 1583 żona Bartłomieja Rogozińskiego (R. Kal. 5 k. 349v).
Stanisław, syn Jana i Dobrzyckiej, w r. 1585 dawał zapis długu 100 zł Barbarze Dobrzyckiej, wdowie po Wawrzyńcu Kębłowskim, 2-o v. żonie Jana Kurowskiego (P. 944 k. 122), z którego to dlugu skwitowany przez nią w r. 1590 (P. 953 k. 295). Na połowie części Pabianowa i Bronowa w r. 1590 oprawił posag 2.500 zł żonie swej Annie Lisieckiej, córce Bartłomieja i Zofii Kanclerzewskiej (R. Kal. 6 s. 316v, 318). Trzymał zastawem w r. 1592 w sumie 2.000 zł części w Szczurach pow. kal. od Anny Szczycińskiej (Szczytnickiej), wodwy po Wojciechu Wturkowskim czyli Kotowieckim, i 20o v. żony Andrzeja Nieniewskiego (ib. k. 654). Części Bronowa w r. 1600 sprzedał za 4.000 zł Janowi Rogozińskiemu z Witkowa (ib. 7 k. 302). Dla dzieci urodzonych z Lisieckiej ustanowił w r. 1602 opiekunami obok innych swą matkę i brata Jerzego P., jak też jana Dobrzyckiego z Dobrzycy (I. Kal. 68 s. 286). Od Macieja Rogozińskiego nabył w r. 1605 części Bronowa, które sprzedał był jego ojcu, Janowi Rogozińskiemu. Opiekun w r. 1611 potomstwa swoich pomarłych stryjecznych braci, Stanisława i Jakuba P-ch (I. Kal. 77a s. 17). Oboje z żoną Bronowo w r. 1611 wydzierżawili Adamowi Szczawińskiemu (ib. s. 919). Skwitowany był Stanisław w r. 1616 przez stryjeczną siostrę Katarzynę P-ą, żonę Marcina Drzewieckiego, z rocznej prowizji od sumy (I. Kal. 82 s. 1323). Od Barbary Lisieckiej, wdowy po Mikołaju Kołudzkim, w r. 1616 wydzierżawił w r. 1616 częsci Bronowa (ib. s. 1398). Części tej wsi sprzedał w r. 1623 za 6.000 zł Jakubowi Gralewskiemu (R. Kal. 10 k. 23). Chyba żył jeszcze w r. 1631 (I. Kon. 46 k. 455), nie żył zas w r. 1636, kiedy owdowiała Anna Lisiecka wraz z synami, Andrzejem, Janem i Kazimierzem, swe oprawne części w Pabianicach zastawiła za 1.000 zł małżonkom Janowi Oborskiemu i Teofili Baranowskiej (I. Kal. 102 s. 1564). Spośród córek, Zofia, w latach 1618-1622 żona Macieja Chociszewskiego, wdowa w r. 1624, umarła między r. 1644 a 1654, Anna, w latach 1623-1659 żona Bartłomieja Kurcewskiego, nie żyła już w r. 1675, Elżbieta I Marianna, niezamęzne, kwtowały w r. 1644 Stanisława Zakrzewskiego z prowizji rocznej od sumy na Pabianowie (I. Kal. 110a s. 1024). Marianna swój zapisany przez ojca na Pabianowie posag cedowała w r. 1654 siostrze Elżbiecie (I. Kon. 56 k. 53v). Nie żyła już Elżbieta w r. 1667, kiedy jako spadkobierca jej występował brat Jan (Py. 153 s. 192), a Marianna żyła jeszcze wtedy (ib.), nie żyła zaś w r. 1682 (I. Kon. 63 k. 785v). Z synów o Andrzeju i Janie niżej, Kazimierz uzyskał w r. 1631 od Stanisława Gorzewskiego cesję zapisu 1.200 zł danego ongiś na Zbyszewicach przez zmarłego Sebastiana Zbyszewskiego (ib. 46 k. 455). Żył jeszcze w r. 1636 (I. Kal. 102 s. 1564), bezpotomny, nie żył już w r. 1650 (Py. 151 s. 67). Był jeszcze syn Łukasz, wspomniany w r. 1628 (Ws. 41 k. 478), który w r. 1650 zobowiązał sie odziedziczone po bracie Kazimierzu części Pabianowa sprzedać za 1.500 zl Stanisławowi Zakrzewskiemu (Py. 151 s. 67).
I) Andrzej, syn Stanisława i Lisieckiej, wspólnie z bratem Janem części Pabianowa z przyległą pustką sprzedał w r. 1639 za 4.100 zł Stanisławowi Zakrzewskiemu. Żoną jego była wtedy Dorota Poklękowska, wdowa 1-o v. po Franciszku Tyszce (R. Kal. 12 k. 102v). Nie żył już w r. 1644 kiedy wdowa wraz z synami, Wojciechem i Władysławem, jako dziedzice Biskupic byli kwitowani przez Jana Droszewskiego czyli Gniazdowskiego ze sprawy o poddankę zbiegłą z Biskupic (I. kal. 109a s. 501). Synowie Andrzeja, Wojciech i Władysław, pozostawali wtedy pod opieką stryja Jana (I. Kal. 110a s. 317). Wojciech, spadkobierca brata Wladysława, pozywał w r. 1681 Piotra Kurcewskiego (I. Kon. 63 k. 297v). Żył jeszcze w r. 1690 (I. Kal. 146 s. 15). Władysław w r. 1669 kwitował się z Michalem Benedyktem Czarnieckim (I. Kal. 129 s. 678). Jak już wiemy, nie żył w r. 1681.
II) Jan, syn Stanisława i Lisieckiej, spisywał w r. 1638 wzajemne dożywocie z żoną Teofilą Baranowską, wdową 1-o v. po Janie Oborskim (R. Kal. 12 k. 29). Teofila t.r. skwitowała z posagu swego brata Wojciecha Baranowskiego (I. Kal. 104b s. 1333). Jan w r. 1640 mieszkał w Głuchowie (LB Droszew). Od Andrzeja Kurcewskiego kupił w r. 1647 za 1.000 zł części Głuchowa zwane "Kurcewizną" (R. Kal. 13 k. 391). Oboje małzonkowie Głuchów w r. 1647 wydzierżawili Piotrowi Rościeskiemu i Annie z Lubiatowskich (I. Kal. 113 s. 109). Jan, jako spadkobierca swej siostry panny Elżbiety P-ej, kwitował w r. 1667 Stanisława Skrzetuskiego z sumy 1.140 zł (Py. 153 s. 192). Oboje z żoną w r. 1673, lub przed tą datą, części w Głuchowie zwane "Kurcewizna" zastawili za 300 zł Annie Kotarbskiej, zamęznej 1-o v. Klichowskiej, 2-o v. Sarbskiej (I. Kal. 133 s. 378). I on i ona nie żyli już w r. 1682 (I. Kal. 140 k. 606v). Ich syn Stanisław, ur. w Głuchowie, ochrzcz. 23 IV 1640 r. (LB Droszew), niewątpliwie zmarły wcześnie. Z córek, Barbara, ur. tamże, ochrzcz. 11 XII 1644 r. (ib.), w latach 1671-1690 żona Wojciecha (Marcina, Marka?) Widłaka (Widłakowskiego), wdowa w latach 1700-1722. Anna, niezamęzna, chrzestna 24 VI 1663 r. (ib.) oraz 15 III 1671 r. (ib.), w latach 1682-1690 żona Jana Parzynczewskiego, wdowa w r. 1704, nie żyła już w r. 1722. Obie siostry, dziedziczki części Głuchowa, były w r. 1685 spadkobierczyniami swych siotek, panien Elzbiety i Marianny (I. Kon. 66 k. 31; I. Kal. 146 s. 14). Anna Parzynczewska swoją część w Głuchowie "Kurcewiźnie" w r. 1704 sprzedała za 1.600 zł Janowi Otto Trąmpczyńskiemu (Kal. 157 s. 30), zaś Barbara Widłakowa swoją część tamże sprzedała w r. 1722 za 160 zł synowi Wawrzyńcowi Widłakowi (ib. 163 s. 104). Zob. tablicę.
Anna, w r. 1586 żona Serafina Slugockiego ze Sługocina w pow. kon. Dorota z Kurowa, chrzestna 12 IV 1609 r. (LB Droszew). Barbara, w r. 1624 żona Samuela Goreckiego. Jan, z Lutyni, miał z żony Katarzyny syna Bonawenturę, ochrzcz. 11 XII 1633 r. (LB Dobrzyca). Andrzej, chrzestny 31 XII 1655 (LB Droszew). Feliks i Katarzyna, rodzice Jana,
@tablica
ochrzcz. 24 VI 1661 r. (LB Św. Maria Magdal., P.). Michał, chrzestny 24 IX 1687 r. (LB Sowina). Bartłomiej podawał 20 VII 1688 r. do chrztu syna Wojciecha Widłaka i Barbary P-ej (LB Droszew). Jan, mąż Jadwigi Słomowskiej, corki Jana i Anny Krzynieckiej, wdowy 1-o v. po Janie Gloskowskim, uzyskał od niej w r. 1735 zapis 500 zł (I. Kal. 171/173 s. 92). Ta Jadwiga w r. 1748 uzyskane w grodzie sieradzkim w r. 1714 dożywocie od pierwszego męża oraz sumę 3.000 zł zapisaną przez zmarłego Jana Słomowskiego zaś przez pierwszego męża w r. 1720 oprawioną na dobrach Kaczki Pośrednie, cedowała w r. 1748 synowi Wojciechowi Głoskowskiemu (I. Kal. 185/189 k. 77v). Stanisław i Marianna Borzewicka, rodzice Jana, w r. 1736 posesorzy wsi Czepowo Gorne w pow. szadkowskim (I. Kon. 77 k. 9v). Franciszka, żona Wojciecha Skrzypińskiego, nie żyjącego już w r. 1748.
Józefa wyszła przed 1 III 1827 r. za Pawła Jaworskiego, posesora Zalesia. Żyli obnoje 3 XII 1830 r.
Pabianowscy z Pabianowa (dziś Fabianów) w pow. kaliskim. Mikołaj P., od którego Wojciech z Goliny, działając w imieniu panny Jadwigi z Pabianowic(!), w r. 1438 żądał uiszczenia sumy 6 grz. (Gr. Kal. 2 k. 60v). Od Mikołaja z Pabianowa trzymała w r. 1445 zastawem trzy łany osiadłe w Gutowie pow. kal. Jadwiga, żona Jana z Żyroncic (I. Kal. 3 k. 120). Mikołaj t.r. na Pabianowie oprawił swej żonie Grzymce posag 60 grz. (P. 1379 k. 100). Sprzedał t.r. Januszowi z Kotojecka za 50 grz. sześć i pół łanów osiadłych, karczmę i dwa ogródki w Gutowie (ib. k. 199). Drugiej żonie swej Katarzynie na połowach wsi Pabianowo i Gutowo oprawił w r. 1448 posag 60 grz. (P. 1380 k. 31v). Nie żył już zapewne w r. 1461, kiedy arbitrzy godzili żonę jego Katarzynę z pasierbem (więc synem Grzymki?) Stanisławem z Pabianowa (I. Kal. 1 k. 63v). Mikołaj nie żył napewno w r. 1464, kiedy Dziersław Lutyński poręczał za wdowę po nim, iż będzie żyć w pokoju z tym Stanisławem (ib. k. 305). Skwitowała w r. 1467 pasierba z dwóch kop groszy należnych każdego roku jej córkom (ib. k. 426). Nabyła od niego w r. 1469 za 400 grz. połowę wsi Gutowo (P. 1385 k. 50; I. Kal. 2 k. 79). Pozywała w r. 1474 Piotra i Beatę, matkę jego, wdowę po Michale z Gutowa (I. Kal. 2 k. 307v). Z pierwszej żony syn Stanisław, z drugiej córki: Dorota, Beata i Katarzyna, ktorym brat Stanisław w r. 1464 zobowiązał się uiścić każdej po 30 grz. (I. Kal. 1 k. 247v). Z nich, Katarzyna najprawdopodobniej w r. 1469 już nie żyła a wtedy Dorota i Beata kwitowały brata z dóbr rodzicielskich w Pabianowie, a towarzyszyli im przy tym Mikołaj "Bochnek" stryj i Jakub "Kiełbasa" z Tymieńca wuj (ib. 2 k. 89v). One obie w r. 1472 kwitowały Stanisława, dziedzica z Pleszewa, proboszcza uniejowskiego, z ich "babizny" po Fiemce z Gostyczny (ib. k. 211v, 221v).
Stanisław, syn Mikołaja i zapewne Grzymki, na połowie części we wsiach Gutowo i Pabianowo w r. 1467 oprawił 50 grz. posagu żonie Katarzynie (P. 1383 k. 194v), zas w r. 1469 oprawił jej na połowie swych dóbr w Pabianowie 30 grz. posagu (P. 1385 k. 52). Skwitowała t.r. męża z oprawy na Gutowie przeniesionej na Pabianowo. Asystował jej przy tym "brat pokrewny" Wincentego z Małego Karmina (I. Kal. 2 k. 83). Stanisław nie żył w r. 1522 (P. 1392 k. 456v). Córkami Stanisława były Anna i Katarzyna. Anna była w r. 1522 żoną Piotra Liczyńskiego (Lyczyńskiego) i wtedy połowę Pabianowa sprzedała za 300 grz. siostrze Katarzynie. Towarzyszli przy tej transakcji Szymon Złotkowski, miecznik kaliski, stryj i Piotr Wolicki, wuj (I. i D. Z. Kal. 2 k. 74). Katarzyna P-a od Jadwigi, Marty i Katarzyny, żony op. Mikołaja, uzdownika, mieszczanina jarocińskiego, córek dziersława Lutyńskiego, w r. 1524 nabyła części wsi Lutyni, dając w zamian folwark przy drodze z Brzeźnicy do Pabianowa i biorąc przy tym dopłatę 100 grz. (P. 1393 k. 45). Między r. 1519 a 1529 pozywała Jana Lipskiego z Jaruntowa o sumę 200 grz., którą ojciec Katarzyny, Stanisław zapisał był na Pabianowie swej siostrze Beacie (I. R. Z. Kal. 3 k. 394). Była potem Katarzyna żoną Stanisława Głoskowskiego, nie żyjącego już w r. 1506. Ona, "dziedzic" w Pabianowie, w r. 1529 swoje części w mieście Lutynia sprzedała za 100 grz. wyderkafem Janowi "Grzymkowi" Dobrzyckiemu w r. 1531 skwitowana (I. R. Z. Kal. 4 k. 59). Żyła jeszcze w r. 1532 (P. 1393 k. 487v). Zob. tablicę.
Przeglądanie 687 pozycji zakresu Pabianowscy - Pawłowscy.
[1]2345
