Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
505506507508[509]510511512513
Miaskowscy - Mierzewscy
Mateusz i Marianna, rodzice Katarzyny Marianny, ur. we wsi Dziewa 1726.17/XI. r. (LB Pieranie). Ewa, żona Bronisława Dąbrowskiego, już nie żyła w r. 1735. "Szl." Marcjanna M-a, z Lutogniewu, chrzestna 1745.8/VI. r. (LB Lutogniew). Wojciech, ekonom w Kołudzie, i Franciszka, rodzice Józefaty Teresy, ur. 1754.19/III. r. (LB Ludziska). Franciszka, z dworu we Wrześnicy (Brześnicy), zmarła 1758.9/I. r. (LM Dolsk). "Szl." Stanisław, przybysz (advena), liczący lat 80, zmarł w Strzelnie 1761.19/VI. r. (LM Strzelno). Jan, pochowany w Kcyni 1763.25/X. r. (LM Kcynia). "Szl." Michał, chrzestny 1780.19/III. r. (LB Dolsk). "Szl." Antoni, ekonom w Kuklinowie, chrzestny 1786.18/I. r. (LB Starygród). Stanisław zaślubił 1791.12/VI. r. Teresę Żołądkowską z Ostrówka (LC Św. Małg., Pozn.).
Mieczowski, zob. Lubomyscy.
Mieczyńscy. Katarzyna Rogalinka(!), wdowa(?) po Feliksie M-im, część wsi Bagienica wraz z częścią sołectwa tamże w p. nakiel. w r. 1524 sprzedała wyderkafem za 40 zł. Bartłomiejowi, Stefkowi(!) i Stanisławowi braciom ze Śleszyna (G. 335a k. 81v). Jan Tomasz, sługa skarbu koronnego, otrzymał 1621.10/I. roczną pensję 18 złp. z dochodów komory celnej w Poznaniu (M. K. 166 k. 429, 430).
Miedniccy. Stanisław w r. 1629 płacił podymnego z młyna zw. Zwola od jednego komina 15 gr. (Py. 143 s. 33). Stanisław (Stanisław Jakub), syn zmarłego przed r. 1634 Wawrzyńca, zapewne identyczny z poprzednim Stanisławem, spisywał w r. 1631 wzajemne dożywocie ze swą żoną Dorotą Prądzyńską (N. 223 k. 903v), zaś w r. 1633 oprawił jej 500 złp. posagu (P. 1417 k. 938v). Obojgu im w r. 1636 zapisała dług 600 zł. wdowa Katarzyna z Zawadzkich Kwilecka (P. 1033 k. 866v). Stanisław nie żył już w r. 1645, kiedy Dorota, bedąc 2-o v. żoną Wojciecha Borzewskiego, kwitowała z 1.000 zł. Jana Tłukomskiego (N. 226 k. 144v). Ten Borzewski żył jeszcze w r. 1654 (N. 225 k. 438), zaś w r. 1658 Dorota była 3-o v. za Florianem Białochowskim (N. 227 k. 351).
Miedzianowscy h Sulima wyszli z Miedzianowa (dawniej też Niedzianowa) w p. kaliskim. Bracia Dziersława i Bartosz, rodzeni z Niedzianowa, w r. 1437 z braćmi z Czachór pod zakładem 60 grz. stawiali sobie wzajemnie poręczycieli, iż będą żyć w pokoju (Gr. Kal. 2 k. 13v). Dorota, wdowa po Dziersławie z Niedzianowa wraz ze swym niedzielnym synem Szymonem w r. 1464 zapisała sumę sześciu grzywien Marcinowi z Niedzianowa (I. Kal. 1 k. 298). Tego Szymona pozywał w r. 1469 Marcin Kurowski z Tyńca (ib. 2 k. 53v), zaś oboje z matką Dorotą zostali t. r. obwieszczeni ze strony Marcina z Niedzianowa (Ib. k. 84). Do 60 grz. oprawy tej Doroty intromitowany został w r. 1475 Piotr Poniatowski (ib. k. 334v). Córka Dziersława była Małgorzata, którą opiekuni jej, więc rodzony stryj Mikołaj Niedzianowski oraz Piotr i Wojciech, dziedzice z Kurowa, wydali w r. 1476 za Andrzeja, syna Jana z Czachór, woźniego kaliskiego (ib. k. 408).
Mikołaj z Niedzianowa, chyba identyczny ze wspomnianym wyżej, więc brat rodzony Dziersława, wraz z żoną Dorotą, która miała 7 grz. oprawionych na wsi Chlewo, część owej wsi w r. 1475 odstąpili za takąż sumę Katarzynie z Chlewa (Py. 11 k. 108). Mikołaj z Niedzianowa w r. 1474 winien był uiścić 4 grz. "szl." Katarzynie, żonie "sław." Piotra z Czachór, woźnego kaliskiego (I. Kal. 2 k. 307v), chyba swej córce. Jak widzieliśmy wyżej, Mikołaj w r. 1476 bratanicę swą wydawał za Andrzeja(!) z Czachór, syna Jana, woźnego kaliskiego. Żonie swej Dorocie oprawił w r. 1477 posag 6 grz. na połowie części w Niedzianowie, wyłączając tę część, którą sprzedał był wyderkafem Piotrowi, woźnemu kaliskiemu (P. 1386 k. 88v). Żonie tego Piotra z Czachór, woźnego kaliskiego, Katarzynie (może też swej córce?) w r. 1479 sprzedał za 15 grz. swoje części Niedzianowa (ib. k. 118; I Kal. 2 k. 538). Anna, córka zmarłej Doroty, żony Mikołaja z Niedzianowa, a żona "opatrznego" Michała Kruczka z Kalisza, skwitowała w r. 1460 Mikołaja z Niedzianowa (ojca) z posagu swej zmarłej matki (I. Kal. 3 k. 28v). Po Dorocie, żonie Mikołaja Brudno z Niedzianowa, a więc po tej samej, jako po ciotce, jak również po Annie Kruczkowej, jako po siostrze ciotecznej, brały w r. 1485 spadek "szl." Dorota i Katarzyna, córki "szl." Stanisława Chalęckiego, mieszczanina pleszewskiego. Zaspokoił je z tego spadku Wojciech, syn Marcina z Miedzianowa (ib. k. 290), o którym będzie niżej. Wspomniana wyżej Katarzyna Niedzianowska, już jako wdowa po Piotrze Czachórskim, w r. 1500 kwitowała Wojciecha Poninatowskiego z pięciu grz. na jego części w Niedzianowie, którą to część Mikołaj Niedzianowski zastawił był za 15 grz. jej mężowi, woźnemu (I. Kal. 5 k. 197). Wszystko zdaje się wskazywać na to, iż Mikołaj z Doroty synow nie pozostawił.
Mikołaja z Niedzianowa, nie żyjącego już w r. 1469, a więc innego, syn Grzegorz otrzymał t. r. zobowiązanie od Agnieszki, żony Pawła z Gałązek Wielkich, iż da mu swą część w Niedzianowie w zamian za dwa składy roli (I. Kal. 2 k. 64). Żona tego Grzegorza, Elżbieta z Trąmpczyna, w r. 1472 kwitowała swego ojca Mikołaja i brata Jana Trąmpczyńskich z 30 grz. posagu, który mąż winien oprawić jej na Niedzianowie (I. R. Kon. 1 k. 1).
Jest wysoce prawdopodobne, iż z Mikołajem, mężem Doroty, żyjącym jeszcze w r. 1480, o którym pisałem wyżej, identyczny był Mikołaj, po którym Miedzianowscy łączący się w zwartą całość genealogiczną aż po początki XVIII.
Mikołaj z Miedzianowa (Niedzianowa) swoją część w tej wsi w r. 1466 sprzedał za 12 grz. synowi Marcinowi (I. Kal. 1 k. 365v). Obaj z tym synem ręczyli w r. 1469 za "szl." Macieja Kurowskiego, mieszczanina kaliskiego (ib. 2 k. 40v). Córką Mikołaja była Anna, żona Mikołaja z Sowiny Bogwiedz, która w r. 1464 kwitowała z 9 grz. brata Marcina (ib. 1 k. 309v). Wspomniany Marcin t. r. otrzymał zapis 6 grz. od Doroty, wdowy po Dziersławie z Niedzianowa, i od syna tego Dziersława, Szymona (ib. k. 298). Obwieszczał ich oboje, matkę i syna, w r. 1469 (ib. 2 k. 84) W r. 1470 skwitował z 4 grz. Agnieszkę, żonę Pawła z Gałązek (ib. k. 103). Za tego Marcina, żonę jego Elżbietę, i za syna ich Wojciecha, dziedziców w Miedzianowie, ręczyli w r. 1479 Wojciech Pruski Kurowski, iż będą żyć w pokoju z braćmi Droszewskimi (ib. k. 558). Marcin żył chyba jeszcze w r. 1495 (ib. 4 k. 380). Oprócz syna Wojciecha, o którym niżej, córki: Anna, w r. 1490 żona Andrzeja Liska z Wielawski, i Agnieszka, w r. 1498 żona Anna, w r. 1490 żona Andrzeja Liska z Wielawski, i Agnieszka żona Łukasza z Sowiny.
Wojciech, syn Marcina, w r. 1485 skwitowany z prawa bliższości przez siostrzenice i spadkobierczynie Doroty, żony Mikołaja z Miedzianowa zwanego Brudno, a siostry cioteczne córki owej Doroty, Anny Kruczkowej (ib. 3 k. 290). Za niego w r. 1487 ręczył Paweł Wrzeszcz z Mniejszych Gałązek i Wojciech Świder z Kurowa, iż bedzie żyć w pokoju z Janem z Czachór ojcem i Andrzejem z Czachór synem (ib. 3 k. 410v). O tych Czachórskich i ich związkach z M-imi było wyżej. Swej siostrze Annie, żonie Andrzeja Liska z Wielawsi, zapisywał w r. 1490 5 grz. długu (ib. k. 554). Od Anny, żony Stanisława Przetockiego w r. 1491 kupił za 100 grz. całą jej wieś ojczystą Poniatowo w p. kal. (P. 1387 k. 163), ake jeszcze potem, w r. 1499, w związku z tym kupnem będzie pozywał jej poręczycieli (I. Kal. 5 k. 99). Żonie Annie na swej części w Miedzianowie w r. 1491 oprawił 30 grz. posagu (P. 1387 k. 164). Pozywał t. r. Wojciecha Niedzianowskiego Baranka (syna też Marcina, ale niewątpliwie innego) o wtargnięcie siłą do bliższości w "Kuligowskiej" części Niedzianowa (I. Kal. 4 k. 112). Temuż Wojciechowi Barankowi w r. 1495 zapisał dług 3 grz. (ib. k. 380). Od siostry Agnieszki, żony Łukasza z Sowin, w r. 1498 uzyskał cesję praw do bliższości części "Dzierzkowskiej" (Derzkowskiej) w Miedzianowie, które to prawa om obojgu scedowała była Małgorzata Barankowa (ib. 5 k. 1). Pisany w r. 1500 "Poniatowskim" (ib. k. 197). Od Mikołaja Bachorzewskiego kupił za 150 grz. części w Bieniewie, Będzieszynie i Wierzbowcu, do których intromisję uzyskał w r. 1505 (ib. 6 k. 63, 80). Łan roli w Bieniewie zastawił w r. 1507 za 10 grz. Mikołajowi Bachorzewskiemu (ib. k. 139). Od Marcina Przybka Gałąskiego z Małych Gałązek kupił w r. 1513 za 72 grz. jego części w tej wsi, jak też w Chorzewie(?) i w Rudzie(?) p. kal. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 19v). Od Jerzego, Walentego i Tomasza, synów zmarłego Andrzeja Zakrzewskiego, w r. 1518 kupił wyderkafem za 11 grz. połowę pustego folwarku w Zakrzewie p. kal. (ib. k. 51). Drugą żoną Wojciecha była między r. 1519 a 1529 Gertruda Gałęska, córka Jana (I. R. Z. Kal. 3 k. 427). W granicach tych też lat nabył Wojciech 20 grz. od Bartłomieja Biegańskiego części w Biaganinie (ib. k. 390). Wojciechowi Bieniewskiemu Pruszakowi w r. 1524 sprzedał za 250 grz. części w Bieniewie i Będzieszynie (I. i D. Z. Kal. 2 k. 89). Od Mikołaja Karskiego nabył wyderkafem 1525 r. za 22 grz. część w Grodzielcu p. kal. Karski spłacał w ten sposób dług ojcowski (ib. k 107v). Od Jana M-go kupił w r. 1529 za 30 grz. części w Miedzianowie. Nazwany wtedy Poniatowskim (ib. k. 134v). Niemal niewatpliwie synem Wojciecha zdaje się być Szymon, dziedziczący w Poniatowie i Gałązkach. Mniej pewny drugi syn, Bartłomiej, nazwany stryjem jednego z synów Szymona, ale czy był stryjem rodzonym?
1. Szymon M. cz. Poniatowski, zap. syn Wojciecha, stryj Jadwigi M-ej, żony Wojciecha Droszewskiego 1539 r. (ib. 6 k. 341), a w r. 1552 występował jako stryj Zofii Szczytnickiej, żony Piotra Pawłowskiego (P. 1396 k. 24; R. Kal. 1 k. 1). T. r. od Tomasza Goreckiego kupił za 100 grz. część "Ordzińską" w Gałąskach czyli w Charzewie (R. Kal. 1 k. 6). Dziedzic w Poniatowie 1553 r. (I. Kal. 17 s. 628). Wespół z żoną Praksedą Noskowską skwitowany w r. 1558 z 32 grz. przez wdowę Annę z Sobockich Bielską (I. Kal. 23 s. 721). Żyli jeszcze oboje w r. 1562 r., kiedy to Prakseda pozywała o rany Katarzynę Gałęską (ib. 27 s. 1187). Szymon już nie żył w r. 1568 (ib. 34 s. 103). Synowie: Bartłomiej, Stanisław i Wojciech. Z córek, Anna, za którą ojciec w r. 1553 w posagu jej mężowi Jaskóleckiemu Rżanemu zapisał 200 zł. (I. Kal. 17 s. 250). Żyli oboje w r. 1585, ona była wdową 1595 r. Druga z córek to chyba Prakseda, w r. 1574 wdowa po Tomaszu Stawskim. Może identyczna z nią Prakseda M-a, w r. 1602 wdowa po Jerzym Krzczonowskim cz. Wilczkowskim. Na tę ich identyczność wspazywałby zapis pieniężny jaki Prakseda Krzczonowska miała od Jana Noskowskiego (I. Ka. 68 s. 282).
1) Bartłomiej, syn Szymona i zap. Noskowskiej, w r. 1568 zapisał 380 zł. długu bratu Stanisławowi (I. Kal. 34 s. 103) i t. r. zapisał dług 22 zł. stryjowi Bartłomiejowi, podstolemu kaliskiemu (I. Kal. 34 s. 321). Żył jeszcze w r. 1570 (ib. 36 s. 581).
2) Stanisław, syn Szymona i zap. Noskowskiej, na połowie części w Miedzianowie, Poniatowie, Gałąskach Wielkich i Małych, pustkach Podsadowie, dóbr w p. kal. mających mu przypaść z działów z braćmi Bartłomiejem i Wojciechem, oprawił w r. 1568 posag 700 złp. żonie Ludmile Dobrzyckiej, córce Stanisława (R. Kal. 3 k. 73v). T. r. teść Dobrzycki z tytułu wyprawy za córką zapisał mu dług 400 zł. (I. Kal. 34 s. 893). Żył jeszcze Stanisław w r. 1570 (ib. 36 s. 581), ale umarł przed żoną, oboje zaś nie żyli już w r. 1576, kiedy to w imieniu ich syna Stanisława jego wuj Jan Dobrzycki Grzymek wydzierżawił za 30 zł. rocznego czynszu części Miedzianowa, Poniatowa i obu Gałązek, podległe oprawie zmarłej Ludwmiły, Wojciechowi Turskiemu Januszewiczowi (ib. 44 s. 1011). Stanisław żył jeszcze w r. 1596. Zapisał wtedy 100 zł. długu stryjowi Wojciechowi (ib. 63 k. 123), a oprawę swej matki na połowach części Miedzianowa, Poniatowa, Gałązek Wielkich i Małych oraz pustek Podsadowa cedował Maciejowi Droszewskiemu cz. Gniazdowskiemu (ib. k. 176v).
3) Wojciech, syn Szymona i Noskowskiej, wspomniany w r. 1568 jako jeszcze niepodzielony z braćmi (R. Kal. 3 k. 73v). Części Miedzianowa, Poniatowa i Gałązek w r. 1580 sprzedał za 2.100 złp. Maciejowi Droszewskiemu cz. Gniazdowskiemu, podwojewodziemu kaliskiemu (ib. 5 k. 134). Kwitował w r. 1584 Jana M-go, syna zmarłego Stanisława, "brata stryjecznego ze stryjecznych" (I. Kal. 50 s. 824). Na połowie sum zastawnych na części Droszewa, zapisanych przez Marcina i Wojciecha Droszewskich, oprawił w r. 1591 posag 300 złp. żonie swej Ewie Kotowieckiej (R. Kal. 6 k. 394), zaś w r. 1596 brat jej Wojciech Kotowiecki Filipczyk skwitował go z zobowiązania oprawienia 1.900 zł. na zastawnych częściach Droszewa (I. Kal. 63 k. 170). Część Pawłowa Wielkiego, kupioną w r. 1596 za 500 zł. od Macieja Mańkowskiego, sprzedał t. r. za takąż sumę Pawłowi Pawłowskiemu (I. Kal. 63 k. 304; R. Kal. 7 k. 5v). W r. 1598 uczynił tej żonie ponowną oprawę na 300 zł. posagu (R. Kal. 7 k. 132v). Wespół z nią w r. 1611 kwitował się z małżonkami Wszołowskimi z kontraktu dzierżawy dóbr Sulisławic i Gaj (I. Kal. 77a s. 778). Wojciech, skwitowany w r. 1621 przez zięcia Radłowskiego z sumy posagowej 1.000 złp. (ib. s. 667). Oboje z żoną dostali w r. 1618 od tegoż Radłowskiego zapis 80 zł. rocznej pensji (ib. 84 s. 1371). Nie żył już Wojciech w r. 1623 (R. Kal. 10 k. 147). Syn Jan. Córka Anna wydana w r. 1608 za Marcina Radłowskiego z Radłowa w p. kal., który żył jeszcze w r. 1623, a była ona wdową w latach 1636-1649).
Jan, syn Wojciecha i Kotowieckiej, od Wojciecha Droszewskiego kupił w r. 1611 za 4.000 złp. części w Droszewie i Popówku p. kal. (R. Kal. 8 k. 23v), i jednocześnie córce tego Wojciecha a swojej przyszłej żonie Katarzynie Droszewskiej na połowie tych części oprawił 1.400 zł. posagu (ib. k. 24v). Pobrali się tego roku, krótko po 19/IV. (I. Kal. 77a s. 441). Części w Droszewie i Popówku Jan w r. 1613 sprzedał za 4.500 zł. Janowi Boguckiemu (R. Kal. 8 k. 244). T. r. oboje z żoną spisywali wzajemne dożywocie (ib. k. 488v). Mieszkali w Śliwnikach koło Skalmierzyc. Jan żył jeszcze w r. 1616, kiedy to szwagrowi Radłowskiemu zapisywał dług 100 zł. (I. Kal. 82 s. 1234). Nie żył już 1618 r., a Katarzyna t. r. wyszła 2-o v. za Łukasza Kęszyckiego, któremu zapisała wtedy dług 1.500 złp. (ib. 84 s. 959). Stąd możnaby wnosić, że jej pierwszy mąż zmarł w r. 1616 lub 1617. Umarła między r. 1639 a r. 1644 (R. Kal. 14 s. 89; Kośc. 301 k. 684). Z córek, Anna, ur. w Droszewie ochrzcz. 1612.4/XII. r. (LB Droszew), przed r. 1637 wyszła za Jakuba Wysockiego, była wdową w latach 1661-1677, umarła między r. 1677 a 1698 Dorota, ur. w Śliwnikach, ochrzcz. 1613.22/XI. r. (LB Skalmierzyce). Z synów, o Wojciechu niżej. Maciej, bezpotomny, umarł między r. 1644 a 1652 (Kośc. 301 k. 684; P. 1064 k. 249).
Wojciech, syn Jana i Droszewskiej, ur. w Śliwnikach, ochrzcz. 1615.22/III. r. (LB Skalmierzyce), podwojewodzi łęczycki i pisarz grodzki ostrzeszowski 1667 r. (R. Kal. 2 k. 246), sędzia surogator grodzki ostrzeszowski 1683 r. (Z. T. P. 33 s. 309). Wystepwoał wraz z bratem w r. 1644 (Kośc. 301 k. 684), a w r. 1652, będąc już tego brata spadkobiercą, kwitował Seweryna Kęszyckiego, syna ich zmarłego już ojczyma Łukasza Kęszyckiego, z długów (P. 1064 k. 249). Umarł między r. 1684 a 1690 (P. 1107 V k. 67v; I. Kal. 146 s. 284). Jego żoną była w r. 1683 Anna Rogaczewska, córka Wacława i Anny z Dobrzyckich (P. 1106 III k. 32v), która 1684 r. skwitowała swego brata Adama z majątku po rodzicach (P. 1107 V k. 67v). Bedąc już wdowa, wraz z synem Andrzejem w r. 1690 zawierała kontrakt z małżonkami Skarzyńskimi (I. Kal. 146 s. 284). Już nie żyła w r. 1698 (Py. 156 s. 22). Wspomniany Andrzej w r. 1691 roborował kontrakt z Benedyktem Kęszyckim spisany w Urbanowie (Kośc. 307 k. 324). Była i córka Konstancja, w r. 1698 żona Stefana Piekarskiego.
2. Bartłomiej, zapewne syn Wojciecha, burgrabia i pisarz grodzki kaliski w r. 1539 (I. R. Gr. Kon. 3 k. 162), podwojewodzi kaliski 1540 r. (P. 1394 k. 369v), a w r. 1544 mowa o nim jako o byłym pisarzy grodzkim kaliskim (I. Kal. 7 k. 41), ponownie mianowany na to pisarstwo 1552.15/IV. r. (ib. 15 k. 193), sprawował ten urząd do r. 1557. Potem był surogatorem i administratorem urzędu starościńskiego kaliskiego i konińskiego, który to urząd zlecił mu starosta generalny wielkopolski 1557.26/VII. r. (ib. 22 k. 368), ale przez króla mianowany dopiero 1561 r. (P. 1397 k. 92v). Podstarości kaliski 1562 r. (I. Kal. 27 s. 557), podstoli kaliski, z zachowaniem surogatorii 1564 r. (ib. 29 s. 898). Jeszcze w r. 1564 mowa o nim jako o surogatorze w administrowaniu urzędu starościńskiego powiatów kaliskiego i konińskiego (P. 1397 k. 366), w r. 1565 już tylko jako o podstolim kaliskim (I. i D. Z. Kal. 6 k. 559v), a surogatorem był już wtedy Dobrogost Potworowski. W r. 1569 nazwany podstolim i podwojewidzim kaliskim (R. Kal. 3 k. 106v). Od Małgorzzaty, wdowy po Wojciechu Wardęskim, i od Doroty, żony opatrz. Andrzeja Brodowego z Mchowa w p. przedeckim, sióstr Zdzenickich, córek zmarłego Piotra Zdzenickiego cz. Kujawskiego, kupił w r. 1539 za 400 grz. cztery łany w Boczkowie p. kal. (P. 1394 k. 285v). Od Stanisława Zaremby z Kalinowy w r. 1540 nabył wyderkafem za 320 zł. węg. wieś Strzałkowo w p. kal. (ib. k. 369v). Od Macieja Manieckiego kupił w r. 1542 za 600 grz. części wsi Koryta i pustek Walendowice i Nowawieś p. kal. (iv. k. 550). Od Anny, żony Wojciecha Kemblana Wszołowskiego, i panny Katarzyny, sióstr Tomickich, dokupił w r. 1543 inne części pustki Nowawieś płacąc 60 grz. (I. i D. Z. Kal. 6 k. 367). Miał sobie zastawione przez małżonków Śliwnickich pół Bronowa w p. kal. i w r. 1546 wespół z Maciejem Pabianowskim skwitował ich ze 100 grz. sumy zastawnej (I. Kal. 9 k. 142). Od Jana Rogaskiego w r. 1547 nabył wyderkafem za 13 złp. łan pusty w Chociczy p. pyzdr. (Py. 31 k. 3). Od Piotra ze Służewa, wojewody kaliskiego, uzyskał rezygnację praw emfiteutycznych do połowy pustych łanów w Pawłówku, wsi należącej do kaliskiego urzędu wojewodzińskiego, co zostało potwierdzone 1549.22/I. r. (M. R. P. S. V 4708). Od wspomnianej wyżej Katarzyny Tomickiej, teraz już żony Wojciecha Chorzewskiego cz. Taczanowskiego, kupił w r. 1549 za 450 grz. jej czwartą część wsi Koryta i pustek Nowawieś i Walendowice (P. 1395 k. 473v). Dziedzic Koryty i Nowejwsi, pozwany w r. 1550 przez Zofię z Sokolnickich Królikowską (I. Kal. 12 II s. 371). Od Jana Sławińskiego, syna zmarłej Praksedy Golińskiej, otrzymał w r. 1551 zobowiązanie donacji placu koło murów przed miastem Kaliszem (I. Kal. 14 s. 1052). Od Andrzeja Siedlemińskiego z pow. pyzdr. dostał w r. 1558 zobowiazanie oprawienia 1.100 zł. posagu przyszłej żonie a córce Bartłomieja, Dorocie (ib. 23 s. 365). Od Wawrzyńca Gieskiego i Małgorzaty z Noskowskich, małżonków, wydzierżawił w r. 1562 za 100 zł. Pawłówko w p. kon., w której to wsi trzymał już jeden łan osiadły i dwa puste (ib. 27 s. 182). Od Stanisława Świelugowskiego cz. Kotarbskiego kupił część w Świelugowie p. kal. (R. Kal. 6 s. 331). Ostatnia znana mi wzmianka o nim pochodzi z r. 1569 (ib. 3 k. 106v). Chyba już nie żył w r. 1570, kiedy na urzędzie podstolego kaliskiego widzimy Stanisława Lipskiego (I. Kal. 36 s. 37). Nie żył już napewno w r. 1582 (ib. 48 s. 822). Jego żoną była Anna Noskowska cz. Głogińska, córka Macieja Głogińskiego z Noskowa, której w r. 1541 na połowie Strzałkowa w p. kal. oprawił posag 150 grz. (Py. 23 k. 149). W r. 1544 oprawę owego posagu przeniósł na połowę Koryty oraz pustek Nowejwsi i Walendowic (I. i D. Z. Kal. 6 k. 380). Widocznie Strzałków został sprzedany. Synowie: Stanisław, Piotr, Andrzej i Rafał. Z córek, Dorota wyszła w r. 1558 za Andrzeja Siedlemińskiego (Siedlimińskiego), wdowa w latach 1562-1584, już 1585 r. była 2-o v. żoną Baltazara Bronikowskiego, żyła jeszcze w r. 1597. Anna, w r. 1581 żona Macieja Przybysławskiego cz. Mierzyńskiego, wdowa w latach 1592-1604.
1) Stanisław, syn Bartłomieja i Noskowskiej, mąż Anny Kemblanówny Karmińskiej, córki Macieja, która w r. 1559 otrzymała od swego teścia oprawę 300 zł. posagu i 50 zł. wyprawy na czwartej części Koryty oraz pustek Nowawieś i Walendowice. Sumę tę wypłacił Stanisław Kemblan Chełkowski (I. Kal. 24 k. 440; I. i D. Z. Kal. 6 k. 538v). Stanisław od ojca dostał w r. 1562 piątą część Walendowic (I. Kal. 27 s. 146). T. r. został zabity, a wizji ciała dokonano 19/VI. O to zabójstwo brat Piotr, opiekun nieletnich bratanków, oskarżył Jana Russockiego, miecznika kaliskiego, oraz jego synów Adriana i Wojciecha (ib. s. 955). Odwowiała Anna z Karmińskich t. r. uzyskała od swych braci zobowiązania wydzierżawienia jej na trzy lata części rodzicielskich w Karminie i Chełkowie za sumę 200 złp. (Kośc. 241 k. 170v). Uzyskała w r. 1564 intromisję do dóbr swych oprawnych, tj. do jednej czwartej części Koryty, Nowejwsi i Walendowic (ib. 29 s. 481). Chyba była jeszcze wdową w r. 1567 (Kośc. 246 k. 27), a w r. 1584, już jako 2-o v. żona Floriana Nieniewskiego, kwitowała swego syna Jana ze swej oprawy na dobrach w Korycie, Nowejwsi i Walendowicach (ib. 50 s. 841). Będąc wdową i po tym drugim mężu żyła jeszcze w r. 1596 (ib. 63 k. 190). Synowie, Jan, o którym niżej, i Bartłomiej, wspomniany w r. 1562 jako nieletni (ib. 27 s. 955), zapewne młodo zmarły, a z pewnością już nie żyjący w r. 1581 (R. Kal. 5 k. 202). Córka Jadwiga w latach 1562-1567 zostawała pod opieką dziada Bartłomieja (ib. s. 1349; Kośc. 246 k. 27).
Jan, syn Stanisława i Karmińskiej, nieletni w r. 1562, pod opieką stryja Piotra M-go (I. Kal. 27 s. 955), w r. 1584 dawał zobowiązanie swym stryjom stawienia do akt matki swojej, 2-o v. Nieniewskiej, dla skasowania oprawy. Skwitował też wtedy tych stryjów z zapisów dziada Bartłomieja i babki Noskowskiej (ib. 50 s. 797, 798). Ze stryjami, Andrzejem i Rafałem, 25/V. t. r. dokonał działów części w Korycie, Nowejwsi i Walendowicach (ib. s. 877). Części Świelugowa p. kal. w r. 1605 rezygnował Piotrowi i Maciejowi Jaskólskim (R. Kal. 7 k. 567v). Od stryja Andrzeja wraz ze swym synem Stanisławem kupili w r. 1610 za 400 zł. części Pawłówka p. kal. (R. Kal. 1 k. 564) a on sam swoje części tej wsi dał "z miłości ojcowskiej" temu synowi (ib. k. 565v). Temuż synowi w r. 1614 sprzedał za 4.000 swoje części Koryty, Walendowic i Nowejwsi (ib. 8 k. 352v). Wyłączył wtedy tylko z tej transakcji łan pusty "Gąsiorowski" w Korycie, ale i ten w r. 1617 za 200 zł. sprzedał synowi (ib. 9 k. 29). Chyba żył jeszcze w r. 1620 (P. 1411 k. 526v), nie żył już 1624 r. (I. Kal. 90b s. 2135). Jego żoną była Anna Tomicka, córka Piotra z Ciemierowa, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1588 (R. Kal. 6 s. 9, 7 k. 128b). Otrzymała ona w r. 1596 od Stanisława Rumiejowskiego poddanych ze wsi Trzebawa, Szwagrzyków (I. Kal. 63 k. 420). Od męża dostała w r. 1598 oprawę 700 zł. posagu na całych częściach w Korycie, Walendowicach i Nowejwsi. Pawłówko zostało z tej oprawy wyłączone (R. Kal. 7 k. 128b). Żyła ona jeszcze w r. 1611 (I. Kal. 77 s. 953).
Stanisław, syn Jana i Tomickiej, jak widzieliśmy, wraz z ojcem nabył w r. 1610 Pawłówko od stryja Andrzeja, a jednocześnie ojciec zlał nań prawa do tej wsi. Z kolei Stanisław wszystkie prawa do Pawłówka scedował w r. 1612 kaliskiemu kolegium jezuickiemu (R. Kal. 8 k. 146). Wiemy już, że w r. 1614 nabył od ojca części Koryty, Nowejwsi i Walendowic. Wszystkie te części w r. 1617 sprzedał za 5.000 złp. Dymitrowi Weiherowi, staroście kościerzyńskiemu (P. 1410 k. 369v). Od Zygmunta, Adama, Jana, Piotra i Jakuba braci Kołaczkowskich nabył w r. 1620 wyderkafem za 2.500 złp. ich części w mieście Jutrosinie i wsi Siedlcu w p. pyzdr. (P. 1411 k. 526v). Umarł między r. 1624 a 1636 (I. Kal. 90b s. 2135, 102 s. 179). Pierwszą jego żoną, zaślubioną w r. 1616, była Wiktoryna Jemiałkowska. Od jej ojca Andrzeja na krótko przed ślubem, 9/I., otrzymał zapis 1.000 zł. posagu i 200 zł. wyprawy (ib. 82 s. 42). Nie żyła już ona 1622 r., kiedy Stanisław kwitował teścia z 200 zł. tej wyprawy (ib. 88a s. 348). Ze swą drugą żoną, Dorotą Czampską kwitował się w r. 1624 z Janem Gorzewskim z kontraktu zawartego w r. 1623, dotyczącego części wsi Szczury (ib. 90b s. 2135). Miała Dorota na częściach Strzyżowa w p. ostrze. zapis zastawny 1.000 zł. dany przez Baltazara Jeraczewskiego i Jadwigę z Suchorzewskich, który to zapis przed r. 1636 scedowała małżonkom Wilczyckim (ib. 102 s. 1914). Z Jemiałkowskiej syn Andrzej.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
505506507508[509]510511512513
