Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
512513514515[516]517518519520
Miaskowscy - Mierzewscy
Mielińscy h. Nowina, zob. Milińscy h. Nowina.
Mielińscy, Mieleńscy h. Wczele wyszli z Mielna, zwanego czasem Mielinem w p. gnieźn. Mikoła, Piotr i Maciej, bracia z Mielna. Z nich Mikołaj stawał na sądach w Gnieźnie i w Pyzdrach w latach 1402-1424. (Py. 1 k. 52v; G. 1 k. 41v, 58v, 75v, 2 k. 69, 3 k. 222v). Był chyba identyczny z Mikołajem z Mielna, którego żona Świąchna miała ok. r. 1424 termin z Mikołajem z Miedźwiadu (G. 3 k. 214v). Jego zapewne córkami były, Anna i Elżbieta zakonnica, dziedziczki w Mielnie, które w r. 1436 części w Mielnie i Kosmowie sprzedały za 300 grz., braciom Maciejowi i Piotrowi z Mielna, swoim stryjom rodzonym (P. 1378 k. 62), jednocześnie zaś zakonnicy Elżbiecie Wojciech Broniewski na swej wsi Wilamowo w p. gnieźn. zapisał 8 grz. rocznego czynszu (ib. k. 62v).
Piotr, drugi ze wspomnianych wyżej braci, stawający w Gnieźnie na sądach od r. 1411 (G. 1 k. 75v, 2 k. 39, 69, 106), miał tam w r. 1426 termin z Janem Chebdą z Swinar (G. 3 k. 237v). Dokonał w r. 1451 podziału Mielna z bratankiem Marcinem (G. 6 k. 190). Obaj oni, stryj i bratanek, występowali w r. 1465 jako dziedzice w Mielnie i Kosmowie, przy czym czwartą część Kosmowa kupili byli od Stanisława Szczytnickiego (G. 20 k. 91v). Synami Piotra byli Stanisław i Maciej, którzy w r. 1467 jako niedzielni dziedzice w Mielnie i Nowoszycach (dziś Nowaszyce) mieli termin ze strony Świętosława Dziatkowskiego (G. 20 k. 152). T. r. Stanisław, Maciej i Jan z Mielna pozywali Bartosza Miedźwiedzkiego (G. 20 k. 138). Ów Jan to zapewne trzeci syn Piotra. T. r. Stanisław i Maciej oraz ich brat stryjeczny Marcin (syn Macieja) zawierali z tym Dziatkowskim umowę graniczną (ib. k. 159). Obaj, wciąż niedzielni, pozywali Dziatkowskiego w r. 1469 (G. 9 k. 10v), ten zaś w r. 1471 wzywał ich, by się wobec niego uiścili (G. 8 k. 106v). W r. 1474 oboje bracia ugodzili się z nim i z jego synem Janem o połowę jeziora Mszanek i o połowę ról (G. 21 k. 8), które to jezioro i role sprzedali mu za 100 grz. (P. 1386 k. 7). Stanisław M., pisany w r. 1477 z Nowoszyc (G. 10 k. 3v). Winien był w r. 1482 przysięgać Marcinowi M-mu, bratu stryjeczno-rodzonemu (G. 21 k. 108v), zapewne w związku z poręczeniem jakie ów Marcin składał t. r. Stanisławowi "z Nowoszyc" za jego brata Macieja M-go, iż będzie z nim żyć w pokoju (G. 11 k. 72v). Pozywał Stanisława w r. 1486 Maciej Jabłowski o zabicie swego stryjecznego brata, Piotra Jabłowskiego (G. 22 k. 57). Za tego Stanisława M-go, zwanego "Stachem z Nowoszyc", toczącego spór z Marcinem Modliszewskim, poręczali w r. 1489, pod zakładem 100 grz., jego brat Maciej M. oraz Sędziwój Kłodziński, że dochowa ze swej strony pokoju (G. 13 k. 155v). Bratu Maciejowi, w myśl dekretu jaki między nimi zapadł, stawił w r. 1491 dwa konie (G. 15 k. 103). Obaj, wciąż jeszcze niedzielni w Mielnie i Nowoszycach, zawierali w r. 1494 ugodę ze swymi stryjecznymi bratankami, Wincentym i Hektorem, dziedziczącymi w tychże wsiach (G. 23 k. 61v). Stanisław żył jeszcze w r. 1497 (G. 17 k. 9), nie żył zaś już w r. 1498, kiedy jego brat i spadkobierca Maciej M., dziedzic w Mielnie i Nowoszycach, zobowiązał się pozostałe po nim 32 grz. oraz pozwy, przypozwy i przezyski na dwóch kmieciach i dwóch łanach w Rybnie oraz na częściach tamtejszego jeziora scedować Janowi Dębnickiemu (ib. k. 72v). Ten Maciej na połowie części Mielna i Nowoszyc, należnych nu z działów braterskich, oprawił w r. 1480 posag 80 grz. żonie swej Katarzynie (P. 1386 k. 201). Pochodziła ona z rodu Porajów, jak to wynika z wywodu szlachectwa jej wnuka, ks. Erazma M-go. Połowę Nowoszyc z częścią borów w Mielęcinie w r. 1499 Maciej sprzedał wyderkafem za 100 kop gr. Bogusławowi Kruchowskiemu, mężowi swej córki Katarzyny (P. 1389 k. 16). Umarł między r. 1506 a 1507 (G. 18 k. 150, 25 k. 299). Synem jego i Katarzyny był Piotr, córką wspomniana już Katarzyna, w latach 1499-1512 żona Bogusława (Bogusza) Kruchowskiego, wdowa w r. 1525.
Piotr, syn Macieja i Katarzyny, w r. 1507 kwitował Jana Ułanowskiego z 27 grz., za którą to sumę dwa i pół łanów osiadłych w Ułanowie p. gnieźn. sprzedał był wyderkafem jego zmarłemu ojcu (G. 25 k. 303). Tego Ułanowskiego wzywał w r. 1508 do zrezygnowania trzech łanów osiadłych w Ułanowie (G. 24 k. 322). Przez szwagra, Bogusza Kruchowskigo, był w r. 1512 kwitowany ze 100 kop gr. posagu jego żony, za którą to sumę zmarły Maciej M. sprzedał mu wyderkafem części w Mielnie i Nowoszycach (G. 26 k. 19). Od Bernarda Kruchowskiego w r. 1524 kupił za 800 grz. połowę wsi Kruchowo i siedem pustych łanów w Grabowie p. gnieźn. (G. 335a k. 76). Inny zapis z t. r. mówi o sprzedaży przez Kruchowskiego połowy dóbr w Kruchowie oraz części w Grabowie za 390 grz. (G. 28 k. 168). T. r. od owdowiałej siostry, Katarzyny Kruchowskiej, dostał zapis długu 11 grz., zabezpieczony wyderkafową sprzedażą kmiecia i łanu w Kruchowie (ib. k. 220). Od Hektora M-go kupił w r. 1530 za 410 grz. jego połowy Mielna i Nowoszyc (P. 1393 k. 181). Nie żył już w r. 1532 (G. 29 k. 266v). Jego żoną była w r. 1508 Katarzyna Sulińska (Rzągnowska), którą wówczas Stanisław Czasołtowski wzywał do zrezygnowania całego Sulina z folwarkiem w p. gnieźn. (G. 24 k. 334). Sprzedała ona Janowi Dziekczyńskiemu swoją część w Rzągnowie (dzieś Rzegnowo) zwaną Cudlek w p. gnieźn. za 100 złp. i ok. r. 1510 mąż poręczył nabywcy uwolnienie tej części od zobowiązań (G. 261 k. 61). Od męża na połowie Mielna otrzymała w r. 1511 oprawę 100 zł. posagu (P. 786 k. 305). Od swojej matki, Anny Sulińskiej, wdowy po Andrzeju Rzągnowskim, obecnie 2-o v. żony Stanisława Czasołtowskiego (Zaczułtowskiego, Zasułtowskiego), otrzymała w darze w r. 1514 jej połowę Sulina (G. 335a k. 28). Całe Sulino oraz trzecią część wsi Dzierzgoniestwo w r. 1518 sprzedała wyderkafem mężowi za 400 zł. węg. (P. 1392 k. 196v). Z Januszem Latalskim, kasztelanem lędzkim, dokonała w r. 1525 wymiany pewnych ról w Dzierzgoniestwie i Dębnicy Wielkiej (G. 335a k. 92). Będąc już wdową, w r. 1532 została skwitowana przez ks. Wojciecha Załuskiego, kanonika gnieźnieńskiego (G. 29 k. 266v). Wespół z synami: Mikołajem, Krzysztofem, Baltazarem, Aleksandrem i Erazmem kupiła w r. 1533 od Kaspra Gołąbkowskiego za 400 zł. węg. część w Strzeżewie (dzieś Strzyżewo) Paszkowym w p. gnieźn. (P. 1393 k. 606). Występowała wraz z tymi synami w r. 1536 jako dziedziczka wespół z nimi Kruchowa, Mielna i Sulina (P. 874 k. 294v). Od Małgorzaty Kruchowskiej, żony Marcina Witowskiego, kupiła w r. 1536 za 200 grz. jej część w Kruchowie (P. 1394 k. 6v), a w r. 1537 od Wincentego i Wojciecha, braci Kruchowskich, kupiła za 1.000 grz. połowę Kruchowa i cztery(?) łany puste w Grabowie (P. 1394 k. 162v). T. r. dwa łany w Grabowie kupiła wyderkafem za 18 grz. od Jana Ławeckiego (G. 335a k. 209v). Nazwana Katarzyną Rzągnowską, w r. 1538 na połowie Kruchowa, połowie młyna wodnego w tej wsi i na Sulinie sprzedała za 120 grz. czynsz wyderkafowy siedem i pół grzywien ks. Maciejowi, proboszczowi i mansjonarzowi we Wrześni (ib. k. 174). Dnia 1541.6/I. r., swemu przyszłemu zięciowi, Wacławowi Gwiazdowskiemu, zapisywała 500 zł. węg. długu w posagu za swą córką Jadwigą (G. 32 k. 278). Dziedziczka w Kruchowie, t. r. kwitowała Jana Ławeckiego ze 100 złp., na które trzymał od wyderkafem od wdowy Małgorzaty z Kruchowskich Witowskiej sześć łanów w Grabowie (G. 32 k. 387). Nie żyła już w r. 1549 (P. 188 k. 347). Synowie: Mikołaj, Krzysztof, Baltazar, Aleksander i Erazm. Córka Jadwiga, zwana niekiedy Kruchowską, wydana w r. 1541 za Wacława Gwiazdowskiego, wdowa w latach 1560-1584.
I. Mikołaj, syn Piotra i Sulińskiej, mianowany 1557.29/VII. r. burgrabią ziemskim gnieźnieńskim (G. 36 k. 339v), złożył ten urząd w r. 1582 i już 19/III. t. r. składał przysięgę jego następca (M. K. 115 k. 298). Obok braci współdziedzic w Mielnie w r. 1532 (G. 29 k. 309v), a wespół z nimi i matką także współdziedzic w Kruchowie i Sulinie w r. 1536 (P. 874 k. 294v). Od Sebastiana Zagajewskiego kupił w r. 1543 za 400 zł. węg. część Strzyżewa Paszkowego (G. 335 k. 290), a w r. 1544 od Piotra Łosińskiego dostał zobowiązanie sprzedaży pustego łana "Miszczyńskiego" w Strzyżewie Smykowym (G. 44 k. 47v). Od Andrzeja Dziećmierowskiego zwanego Raj t. r. za 800 grz. kupił część Małych Dziećmiarowic p. gnieźn. (P. 1395 k. 155v), od Jana Ordzińskiego w r. 1545 za 2.000 grz. połowy we wsi Gorzuchowo i w pustej wsi Rogalino w p. gnieźn. (ib. k. 186). Dziedzicem w Kruchowie nazwany w r. 1557 (G. 36 k. 339v), ale formalnie dopiero w przeprowadzonych w r. 1560 działach z braćmi otrzymał Kruchowo wraz z pustką Grabowem, z obowiązkiem dopłacenia 1.000 zł. bratu Erazmowi i pokrycia długów zmarłych już brata Baltazara i matki (P. 902 k. 238). Intromitowany w r. 1557 do Strzeżewa Smykowego, dóbr Gabriela i Macieja Łosickich, z tytułu przezysków wyprocesowanych na ich matce, Eufemii z Trlęskich (G. 36 k. 289v). Od tej Eufemii kupił w r. 1558 za 200 grz. łan "Litwinowski" w tej wsi (P. 1396 k. 606), ale w r. 1562 pozywał jej synów o niedopełnienie rezygnacji owego pustego łana (G. 41 k. 166). Ostatecznie bracia Łosińscy dokonali rezygnacji łana "Litwinowskiego" w r. 1569 (P. 1398 k. 25). Od Jakuba Rękawieckiego Mikołaj w r. 1561 kupił za 2.000 grz. części w Sucharzewie w p. kruśw. (P. 903 k. 404v, 1397 k. 42v) ale je natychmiast wymienił w Marcinem Zakrzewskim na całą wieś Zakrzewo z pustką Gorzuchówkiem p. gnieźn. (P. 903 k. 421v, 1397 k. 45). Od tegoż Zakrzewskiego dostał w r. 1567 pewnien grunt w jego części wsi Kamieniczek (dziś Kamionek) p. gnieźn. (P. 1397 k. 561v). Od Kaspra Gołąbkowskiego kupił t. r. za 800 zł. jego części w Grabowie p. gnieźn. (ib. k. 574v). Krzysztofowi Krzekotowskiemu, swemu przyszłemu zięciowi, w posagu za córką Katarzyną zapisał 1571.23/I. r. sumę 1.500 złp. (G. 51 k. 51). Od Jana Dębołęskiego kupił w r. 1574 za 2.000 złp. części w Jastrzębowie p. gnieźn. (P. 1398 k. 409). Od Jana Radeckiego w r. 1577 kupił za 200 grz. półtora łana pustego w Strzeżewie Smykowym (P. 1398 k. 720v). Z działu przeprowadzonego w r. 1580 po śmierci brata, ks. Erazma, dostału mu się wsie Gunice i Młodziejewice, które zmarły nabył sposobem wyderkafu za 5.000 zł. od Wilibrorda Młodziejewskiego (G. 58 k. 290v). Od zięcia, Mikołaja Narzymskiego, odebrał w r. 1582 gotowizną 500 złp. i w klejnotach 500 złp., jako zwrot posagu po swej bezpotomnie zmarłej córce Zofii (G. 60 k. 268v). Od Jana, Pawła, Jerzego i Stanisława, braci Popowskich, dostał t. r. zobowiązanie sprzedania za 10.000 złp. ich części wsi Ostrowa i Swinar Wielkich p. gnieźn. (G. 60 k. 215; P. 1399 k. 26), i jednocześnie na dobrach swych: Zakrzewo, Słępowo, Gorzuchowie, na połowie pustek Rogalino i Dziećmiarki oraz Rojewo zabezpieczył tym braciom dług 2.716 złp. (G. 60 k. 217v). Na Zakrzewie i Słępowie zapisał t. r. dług 2.000 zł. zięciowi Wojciechowi Zbyszewskiemu w posagu za córką swą a żoną jego, Barbarą (P. 939 k. 356v). Od Sędziwoja Czarnkowskiego, starosty drahimskiego, kupił w r. 1583 za 500 zł. części w Czechach w p. gnieźn. (P. 1399 k. 41). Od Ewy Swinarskiej, żony Bartłomieja Bojanowskiego, jej części ojcowskie w Większych Swinarach t. r. w połowie dostał darowizną, w połowie kupił za 1.000 złp. (Py. 31 k. 133v). Od Jana Rzegnowskiego t. r. kupił za sumę 6.000 zł. jego części Strzeżewa Paszkowego (P. 1399 k. 4v), inną zaś część w tejże wsi zobowiązał się w r. 1585 sprzedać mu Marcin Modliszewski (G. 62 k. 243). Obok brata Krzysztofa i innych mianowany w r. 1585 przez Krzysztofa Krzekotowskiego jednym z opiekunów jego synów a swych wnuków (G. 62 k. 59). Od Michała Kamieńskiego otrzymał w r. 1588 zobowiązanie sprzedaży za 100 grz. części wsi Kamienieczek w p. gnieźn. (G. 37 k. 112). Swoje części w Gorzuchowie i w pustce Rogalinku sprzedał wyderkafem 1594.20/VII. r. za 2.600 zł. Piotrowi Rzegnowskiemu (P. 1401 k. 271v). Ostatni to znany mi ślad jego działalności, choć być może, iż żył jeszcze i w r. 1599 (G. 66 k. 74). Nie żył już z pewnością w r. 1604 (G. 68 k. 49). Jego żoną była Magdalena z Tomic Iwieńska, córka Jana, której 1549.18/IX. r., jeszcze przed ślubem, sprzedał wyderkafem za 2.000 złp. wieś Słępowo, połowę Gorzuchowa i połowy w pustkach Rogalino i Dziećmiarki (P. 1395 k. 499v). W r. 1593 dał tej żonie dożywocie na Kruchowie, Grabowie, Jastrzębowie i częściach w obu Strzeżewach (P. 1401 k. 60), ona zaś t. r. swą oprawę na Zakrzewie, Słępowie, Swinarach, Ostrowie, na połowie Gorzuchowa i na częściach we wsiach Rogalino, Czewchy, Dziećmiarsrki i Kamienieczek scedowała synowi Mikołajowi (P. 959 k. 563v). Pozostał syn Mikołaj, o którym niżej. Z córek, Katarzyna, wydana w r. 1571, krótko po 21/I., za Krzysztofa Krzekotowskiego, żyła jeszcze, zarówno jak i jej mąż w r. 1585. Zofia, żona Mikołaja Narzymskiego, nie żyła już w r. 1583. Barbara, w r. 1582 żona Wojciecha z Łukowa Zbyszewskiego, oboje już nie żyli w r. 1621.
Mikołaj, syn Mikołaja i Iwieńskiej, kasztelan kamieński w r. 1605 (G. 68 k. 418v). Miał stanąć na czele pospolitego ruszenia pow. kcyńskiego w r. 1621 (Kc. 127 k. 579), ale przeszkodziła temu jego nagła śmierć. Jak już wiedzieliśmy, od matki dostał w r. 1593 cesję jej praw oprawnych, zaś od Macieja i Wojciecha braci Strzałkowskich otrzymał w r. 1599 zobowiązanie sprzedaży za 2.500 złp. ich części we wsi Kamionek p. gnieźn. (G. 66 k. 74), dopełnione w r. 1606 (P. 1405 k. 493). Dziedzic w Kruchowie w r. 1604 (G. 68 k. 12), był też dziedzicem Zakrzewa, Słępowa, połowy Gorzuchowa, całych Swinar Wielkich, Ostrowa, Jastrzębowa, Grabowa i części w Strzeżewie Wielkim i Małym (P. 1407 k. 276; G. 71 k. 57). Dziedziczne swe dobra w wojew. chełmińskim, Ostaszewo i część w Brąchowie w r. 1615 sprzedał wyderkafem za 6.600 złp. Stanisławowi z Lubieńca Niemojewskiemu, podstolemu koronnemu (P. 1409 k. 461). Wydzierżawił jeszcze w Prusach w r. 1617 od Jana Żernickiego, skarbnika sieradzkiego, i jego żony Anny z Tylic połowę części Mgowa w pow. chełmińskim (W. 26 k. 236). Te dobra stały się potem jego własnością i przeszły po nim na córkę. Będąc winien Jakubowi Łubie sumę 2.000 złp., zastawił mu 1605 r. w tej sumie Jastrzębowo w p. gnieźn. (G. 68 k. 513v), a skwitowany był przez Łubę z tego zastawu w r. 1610 (G. 70 k. 538). Umarł w r. 1621 (Kc. 19 k. 172, 127 k. 579). Nie wiem z kim był ożeniony, ale jego stan posiadania w województwie chełmińskim zdawałby się wskazywać na żonę rodem z Prus Królewskich. Jego syn Mikołaj i córka Zofia pozostawali pod opieką Mikołaja Mielżyńskiego, kasztelana biechowskiego, oraz Krzysztofa i Jana M-ch. Opiekunowie ci w Kruchowie 1622.30/XI. zawierali kontrakt z Piotrem Mielżyńskim o rękę tej Zofii, wyposażonej posagiem 30.000 złp. (G. 76 k. 214v). Zofia, dziedziczka po ojcu części Mgowa, sprzedała je w r. 1626 za sumę 25.600 złp. Janowi Weiherowi, staroście człuchowskiemu (P. 1415 k. 15v). Po bezpotomnej śmierci brata Mikołaja była ona jego jedyną spadkobierczynią (P. 165 k. 301; G. 80 k 956v). Męża straciła w r. 1650 lub 1651, sama umarła między r. 1661 a 1676.
Mikołaj, syn Mikołaja, nieletni w r. 1622 (G. 76 k. 214v). W r. 1623 opiekubnowie jego, Mikołaj Mielżyński, kasztelan biechowski, i Andrzej Brzeski, sprzedali Ostaszkowo i Brąchowa w wojew. chełmińskim teruńskiemu kolegium jezuitów (P. 152 k. 903v). Jeszcze w r. 1627 działał w asyście krewnych ojczystych (Z. T. P. 28a s. 1612). Od Janusza Krzekotowskiego w r. 1630 kupił za 4.500 Słępowo w p. gnieźn. (P. 1416 k. 1057). Cztery puste place na przedmieściu gnieźnieńskim zwanym Grzybowo dał w r. 1633 Jakubowi Zawadzkiemu za jego długoletnie wierne służby (P. 1417 k. 1023v). Spłacając resztę posagu siostry Zofii, wynoszącego 30.000 złp., sprzedał wyderkafem w r. 1634 jej mężowi Mielżyńskiemu za 20.000 złp. Kruchowo, Strzeżewo, Jastrzębowo i pustkę Grabowo (P. 1418 k. 63). Umarł w r. 1639 (P. 1419 k. 1397v; G. 80 k. 792). Cała jego fortuna, więc: Kruchowo, Jastrzębowo, Strzeżewo Paszkowe, części Strzeżewa Smykowego, Grabowa i na przedmieściach Gniezna Grzybowa, dalej Zakrzewo, Gorzuchów, Słępowo, Kamionek, Rogalinko, Czechy, dostały się siostrze Zofii (P. 1072 X k. 557v). Żoną Mikołaja była Marianna Rynarzewska, córka Adama, której w r. 1638, krótko przed śłubem 25/II. zobowiązał się oprawić posag 16.000 złp. na Zakrzewie, Słępowie, Gorzuchowie, Kamionku i na pustkacvh Rogalinie i Czechach. Przyszły teść zapisał mu wtedy dług gotowizną 12.000 złp. i w wyprawie 1.000 złp. (G. 80 k. 396, 396v). Owdowiawszy, już w r. 1640 poszła 2-o v. za Władysława ze Szczodrzykowa Gądkowskiego, który 25/I. t. r., krótko przed śłubem, zobowiązał się oprawić jej 40.000 złp. posagu (G. 80 k. 792). Tę parę kwitował ze sprawy w r. 1641 Stanisław Skaławski (P. 1043 k. 736v).
II. Krzysztof, syn Piotra i Sulińskiej, stolnik kaliski w r. 1582 (G. 60 k. 25). Występował z matką i braćmi w latach 1532-1536, chyba jeszcze nieletni (G. 29 k 309v; P. 874 k. 294v, 1393 k. 606). Od Jakuba Drachowskiego "Serowego" dostał w r. 1553 całe Drachowo Serowe cz. Wyszakowe oraz części pustek Skrody w p. gnieźn. (P. 894 k. 973, 1396 k. 132v), ale mu je zwrócił w r. 1554 (P. 1396 k. 190v). Pozywali go w r. 1557 bracia Pączkowscy o zabicie ich brata Prokopa (G. 36 k. 19v). W przeprowadzonych w r. 1560 działach dóbr rodzicielskich dostału mu się wsie Mielno i Nowoszki, z obowiązkiem dopłacenia bratu Erazmowi 300 zł. (P. 902 k. 238, 1396 k. 813). Od Krzysztofa Modliszewskiego dostał w r. 1561 części Wielkiego Modliszewa i Redecza oraz pustek: Łabiszynko, Ciołkowo, Zwolanowo, Pogorzałki w p. gnieźn. (M. R. P. S. V, nr 8943). Od Marcina Modliszewskiego t. r. nabył za 400 zł. całą jego część w pustce Zwolanowo (P. 1397 k. 121), a powtórzenie tej transakcji nastąpiło w r. 1562 (P. 904 k. 97v). T. r. od braci, Andrzeja, Gabriela, Wawrzyńca, Stanisława, Marcina i Krzysztofa Modliszewskich kupił za 12.000 złp. ich części w powyższych wsiach (P. 904 k. 860v), a od Wojciecha Żydowskiego kupił części tamże za 6.000 złp. (G. 41 k. 652v). Od Tomasza Redeckiego i Wojciecha Zubrzyckiego kupił w r. 1564 za 1.000 tal. sr. ich części w Redeczu p. gnieźn. (P. 1397 k. 307). Od Sebastiana Palędzkiego nabył w r. 1566 za 2.000 zł. części w Modliszewie i Redeczu oraz w pustkach: Ciołkowo, Zwolanowo i Łabiszynko, które to dobra kupił był od Jana Modliszewskiego (ib. k. 511; G. 46 k. 206v). Swoje części w Redeczu w r. 1569 sprzedał za 5.500 złp. Stanisławowi ojcu i Michałowi synowi Zaleskim (P. 1398 k. 22). Części w Modliszewie Wielkim oraz w pustkach Ciołkowie, Łabiszynku, Zwolanowie, także i młym wodny zw. Korzecznik w r. 1571 kupił za 1.300 złp. od Mikołaja Modliszewskiego (ib. k. 206), a transakcja została ponowiona w r. 1574 (ib. k. 437v). Od Andrzeja Przysieckiego kupił w r. 1576 za 2.000 złp. części w Popowie Podleśnym (ib. k. 677). Przyszłemu swemu zięciowi, Andrzejowi Jaskóleckiemu, w r. 1578 zapisał 2.000 zł. w posagu za córką Jadwigą (P. 931 k. 506v), a w r. 1579 już po ślubie był przez tego zięcia kwitowany z 2.000 złp. posagu i 500 złp. wyprawy (P. 932 k. 272). Z działów z bratem Mikołajem, dokonanych w r. 1580 po śmierci brata, ks. Erazma, dostały mu się wsie Łabiszynko i Wola w p. gnieźn. (G. 58 k. 290v). Od Mikołaja Przylepskiego kupił w r. 1585 za 3.000 złp. Piotrowo p. gnieźn. (P. 1399 k. 514). Wojciechowi Słupskiemu, swemu przyszłemu zięciowi, zapisał w 1590 r. w posagu za swą córką Małgorzatą gotowizną 2.000 złp. i w wyprawie 200 złp. (G. 64 k. 133v). Modliszewo z pustkami Ciołkowem, Łabiszynkiem i Zwolanowem w r. 1595 sprzedał wyderkafem za 7.000 zł. na trzy lata Stanisławowi Gałczyńskiemu (P. 1401 k. 473v). T. r. Mielno, Nowoszki, połowę Popówka, czwartą część Kobelic, całe Modliszewo Wielkie, oraz pustki Łabiszynko, Ciołkowo i Zwolanowo, należące do Modliszewa, młyn Korzecznik, wreszcie wsie Łabiszynko i Wola p. gnieźn. grunt przyległy do Łabiszynka a położony na przedmieściu Gniezna w r. 1595 dał synowi Aleksandrowi (G. 337 k. 61; P. 1402 k. 235). Umarł w r. 1605 lub 1606 (P. 1405 k. 680v). Ożenił się z Reginą Kotwiczówną, córką Mikołaja, wójta gnieźnieńskiego, i Petronelli Grodzieńskiej (de Grodno), o rękę której w r. 1553 spisywał umowę z jej opiekunami (P. 894 k. 6), a która w r. 1554, już jako jego żona, wieś Chwaliszyce z pustką Chwalibogówko oraz połowę wsi pustej Gąsiorowo w p. pyzdr. sprzedała wyderkafem za 1.300 zł. Janowi, Eustachemu i Jakubowi braciom Mierzewskim (P. 1396 k. 220). T. r., jak również i w r. 1557 pozywała ją bratanica jej Anna Kotwiczówna, żona Piotra Mielżyńskiego, o wydzielenie należnych jej części macierzystych we wsi Piotrowo, w młynie wodnym Ławickim, we wsi Skiereszewo i w wójtostwie gnieźnieńskim (P. 895 k. 903v; G. 36 k. 187). Chwaliszyce oraz połowę pustki Gąsiorowo i całą pustkę Chwalibogówko sprzedała w r. 1563 za 5.100 zł. Piotrowi Grylewskiemu. Pozostawała nadal dziedziczką połów Skiereszewa (Skireszewa) i Piotrowa oraz całych Chwaliszyc (P. 1397 k. 221v, 222). Od Mikołaja Przylepskiego nabyła w r. 1567 połowy Skiereszewa i Ławiczyna dając w zamian pół Piotrowa i dopłacając 2.000 tal. (ib. k. 608v). Ta jej połowa Skiereszewa znajdowała się w wyderkafowym posiadaniu Stanisława Miedźwiedzkiego, już nie żyjącego w r. 1573 (G. 52 k. 39v). Żyła jeszcze Regina w r. 1584, kiedy to od swej ciotki Zuzanny Grodzieńskiej, żony Sebastiana Dąbrowskiego, dostała cesję sumy 400 zł., zapisanej w r. 1564 przez Łukasza Lubieńskiego, kasztelana kowalskiego, Petronelli z Lubieńskich Grodzieńskiej, matce Zuzanny, a babce Reginy (P. 943 k. 627). Nie żyła już w r. 1596 (P. 1402 k. 191). Synowie: Wojciech, Stanisław, wspomniany 1578 r. (P. 931 k. 507v), i Aleksander. Z córek, Jadwiga, zmarła po r. 1621, wyszła w r. 1578, krótko po 1/IX. za Andrzeja Jaskóleckiego, żyjącego jeszcze w r. 1609. Małgorzata, poszła w r. 1590, krótko po 30/VIII. za Wojciecha Słupskiego z Iwna, który zmarł przed 1597. Drugim jej mężem był w r. 1598 Mikołaj Lubomyski (Lubomęski), zmarły między r. 1624 a 1628. Ona zmarła po r. 1629. Anna była w latach 1596-1606 żoną Jana Ryszewskiego. Dorota, w r. 1696 żona Stanisława Jabłkowskiego, wdowa w latach 1599-1605.
I) Wojciech, syn Krzysztofa i Kotwiczówny, opat trzemeszeński 1595 r. (N. 162 k. 390). Występował w r. 1578 jeszcze jako świecki (P. 931 k. 507v). Siostrze Jadwidze i jej mężowi Andrzejowi Jaskóleckiemu zapisywał w r. 1609 dług 3.000 złp. (G. 70 k. 250v). W dziale sukcesji po matce, dokonanym z bratem Aleksandrem w r. 1609 wziął Skwiereszewo (P. 1406 k. 517v) i dostał wtedy od tego brata zapis 6.000 złp. (G. 70 k. 76) T. r. odziedziczone po matce częsci w trzech kamienicach w rynku Gniezna dał bratu Aleksandrowi (P. 1406 k. 597). Skwiereszewo sprzedał w r. 1612 za 8.500 złp. temu bratu (P. 1408 k. 16v). Umarł między r. 1619 a 1621.5/VI (I. Kon. 40 s. 236; G. 76 k. 27).
II) Aleksander, syn Krzysztofa i Kotwiczówny, dzierżawca wójtostwa gnieźnieńskiego 1600 (G. 66 k. 364). Występował z braćmi w r. 1578 (P. 931 k. 507v). Na moście poznańskim, wiodącym na Chwaliszewo, poranił w r. 1591 mieszczkę poznańską Barbarę Padniewską, wdowę po Baltazarze Getnerze, która od tych ran umarła (P. 955 k. 730). Jak widzieliśmy, od ojca otrzymał w r. 1595 wsie Mielno io Nowoszki, połowę Popówka, czwartą część Kobelic, wieś Modliszewko Wielkie z przyległymi pustkami: Łabiszynkiem, Ciołkowem i Zwolanowem, dalej młyn Korzecznik, wsie Łabiszynko i Wolę, wreszcie grunt na przedmieściu Gniezna przylegający do Łabiszynka. Od siostry Jadwigi, zamężnej Ryszewskiej, dostał w r. 1596 część Skwireszewa, która jej przypadła z podziału spadku macierzystego między siotry (P. 1402 k. 34v). T. r. sprzedała mu za 3.000 złp. swoją część w tejże wsi z młynem zw. Ławiczyn, z jeziorem, rzeką i lasami, inna siostra, Małgorzata owdowiała Słupska (ib. k. 191v). Dostał też od niej t. r. jej część w spadku po matce położoną w samym Gnieźnie (G. 337 k. 133v). Uzyskał 1599.15/VIII. r. zezwolenie królewskie na wyznaczenie przez siebie gruntu celem wybudowania szpitala dla ubogich, przy drodze do Janków lub Trzemeszna, po śmierci Jana Konarskiego z Kobelina (M. K. 143 k. 181). Wieś swą Mielno oraz połowę wsi Popówko i Nowoszki sprzedał wyderkafem w r. 1601 na jeden rok za 4.000 złp. Piotrowi Gliszczyńskiemu (P. 1404 k. 175). Wsie Łabiszynko i Wolę sprzedał w r. 1602 za 4.000 złp. kapitule katedralnej gnieźnieńskiej (ib. k. 579). Część Kobelic w p. gnieźn. zastawił w r. 1609 Janowi Suszewskiemu i żonie jego Małgorzacie z Karsewskich, od których pożyczył 200 złp. (G. 70 k. 182v). Regulując ostatecznie w r. 1609 z bratem ks. Wojciechem sprawy spadku po matce, wziął Piotrowo, Mielno, Nowoszki, młyny Ławicki (Ławiczyn) i Korzenik (P. 1406 k. 514v), wkrótce zaś potem także i części trzech kamienic w rynku Gniezna (ib. k. 597). Kasując pierwotnie ustanowiąną opiekę dla synów w grodzie piotrkowskim, 1607.24/III. r. dla tych synów Krzysztofa i Jana, jak również dla dóbr Piotrkowice, Parysz i połowa Popówka, spadłych na tych synów po ich babce macierzystej, Katarzynie ze Smuszewa Witosławskiej, mianował opiekunami swego brata opata oraz Wojciecha Witosławskiego (G. 70 k. 161). Od Aleksandra Popowskiego kupił w r. 1610 za 100 złp. plac pusty w Gnieźnie przy ulicy Toruńskiej (G. 337 k. 325v). Od brata, ks. Wojciecha, w r. 1612 odkupił za 8.500 złp. Skwiereszewo (P. 1408 k. 16v). Nie żył już w r. 1613 (G. 72 k. 161). Ożenił się z Zofią z Sielca Witosławską, córką Jana i Katarzyny ze Smuszewskich, której przed śłubem, 1595.17/X. r. oprawił 12.000 zł. posagu na wsiach Mielno, Modliszewo Wielkie oraz na pustkach Łabiszynko, Wola, Ciołkowo, Zwolanowo, przyległych do Modliszewa (N. 219 k. 1201). Prawa swe do dóbr ojczystych sprzedała ona w r. 1597 stryjom, zaspokojona przez nich i przez swą matkę z posagu (ib. k. 214v, 386). Mąż spisał z nią wzajemne dożywocie w r. 1599 (P. 1403 k. 28). Zdaje się, iż nie żyła już w r. 1603, bo wtedy jej wieś macierzysta była sprzedana wyderkafem za 2.000 złp. małżonkom Wydzierzewskim przez jej matkę i męża (P. 1404 k. 864v). Mianowanie przez Katarzynę ze Smuszewa Witosławską w r. 1605 opiekunów dla wnuków po córce wskazuje wyraźnie, iż wtedy już nie żyła (Kc. 125 k. 79v). Popówko widzimy we władaniu Aleksandra M-go również i w r. 1607 (P. 1406 k. 105). Synowie to, jak już wiemy: Krzysztof i Jan. Córkę znam jedną, Mariannę, wydaną w r. 1627 za Sebastiana Noskowskiego, zmarłą przed r. 1666.
(I) Krzysztof, syn Aleksandra i Witosławskiej, ur. ok. r. 1600 (G. 337 k. 411v), wójtostwo gnieźnieńskie przejął od Stanisława Witosławskiego, chorążego łęczyckiego, za konsensem królewskim z 1614.4/II. r. (M. K. 157 k. 18, 19). W latach 1613-1614 był pod opieką stryja ks. Wojciecha (G. 72 k. 161v; P. 1409 k. 63). Piotrkowice i Paryż w p. kcyń. wydzierżawił w r. 1617 pod zakładem 1.000 złp. Janowi Miedźwiedzkiemu (G. 74 k. 201). T. r. Popówko, dziedziczne swej i brata Jana, wydzierżawił Annie z Żernik, wdowie po Pawle Minostowskim (G. 74 k. 149v), dziedziczne zaś Piotrowo w p. gnieźn. sprzedał wyderkafem w r. 1618 za 1.500 złp. Maciejowi Rogalińskiemu (G. 337 k. 411v), zaś Modliszewo wydzierżawił wtedy w imieniu swoim i brata małżonkom Żarczyńskim (G. 74 k. 453). Obaj oni w r. 1622 części Kobelic sprzedali za 300 złp. Zofii Niemojewskiej, wdowie po Romanie Jabłkowskim, i zobowiązali się Janowi Przysieckiemu sprzedać za 500 zł. swe place, "Poliński" i "Popowski", położone koło placu należącego do plebanii Św. Michała przy ulicy Trzemeszeńskiej, za murami Gniezna (G. 76 k. 22v). Z dokonanego t. r. z bratem Janem podziału dóbr ojczystych i macierzystych wziął: Łabiszynek, Wolę, Piotrowo, młyny Ulek i Korzecznik, bór Grabówka czyli Puszcza Łowiczyńska, ale bez młyna i wody, bo młyn przyłączono do innego działu. Dostał też wody: jezioro w Łabiszynku, staw przy młynach Ulek i Korzecznym, a wszystko to w pow. gnieźn. W pow. kcyńskim dostały mu się wie Piotrkowice i Parysz. W Gnieźnie zaś spośród czterech kamienic, dwie, jedną narożną koło Franciszkanów, drugą położoną obok niej, z podwórzem (ib. k. 151v). Piotrkowice i Parysz sprzedał w r. 1624 za 18.000 złp. Janowi Złotnickiemu (P. 1414 k. 1078v). Swemu przyszłemu szwagrowi, Sebastianowi Noskowskiemu, zobowiązał się w r. 1627, iż wypłaci mu 2.000 zł. gotowizną i da 200 zł. w wyprawie i w klejnotach za siostrą Marianną. Drugie 2.000 zł. zobowiązał się dać brat Jan (G. 78 k. 265v). Noskowski skwitował Krzysztofa w r. 1629 z 2.200 zł. (G. 79 k. 73). Kamienicę w Gnieźnie, położoną koło kamienicy "Wyganowskiej", sprzedał w r. 1629 za 1.300 złp. aptekarzowi gnieźnieńskiemu Janowi Chudzickiemu i jego żonie Dorocie (ib. k. 67v). Od Anny z Modliszewskich, żony Jerzego Twierdzińskiego, oraz od Anny z Sokolnickich, żony Jana Zagórskiego, i jej siostry Zofii Sokolnickiej, to jest siostry i siostrzenic zmarłego Wojciecha Modliszewskiego kupił w r. 1629 za 13.000 złp. części w Modliszewku Kościelnym i w Dębłowie (P. 1416 k. 314v). Umarł w r. 1630 (G. 79 k. 234v). Żoną jego była Zofia z Dzwonowa Rogalińska, której w r. 1622, jeszcze przed ślubem, oprawił posag 8.000 złp. (P. 1413 k. 17), zaś w r. 1624 oprawę, tym razem na sumę 10.000 złp., lokował na Łabiszynku i Woli (P. 1414 k. 1080v). W r. 1636 była ona już 2-o v. żoną Łukasza Swinarskiego (P. 161 k. 90; G. 80 k. 428v). Od Bartłomieja Dobrosołowskiego kupiła w r. 1649 za 20.000 złp. wieś Ossowiec p. gnieźn. (P. 1424 k. 599v). Była wdową powtórnie 1653 r. (G. 82 k. 642v), zaś Ossowiec sprzedała w r. 1654 za 24.000 złp. synowi Stanisławowi M-mu (P. 1067 k. 660). Żyła jeszcze w r. 1657 (P. 181 k. 78). Synowie, Stanisław i Piotr, córka Anna, ochrzcz. 1626.9/VII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), której dalszych losów nie znam. Zapewne zmarła młodo.
1. Stanisław, syn Krzysztofa i Rogalińskiej, ur. chyba ok. 1624 r. Nieletni, pod opieką stryja Jana M-go w latach 1631-1639 (I. Kon. 46 k. 307; P. 164 k. 749), uzyskał lata sprawne w r. 1639, tego bowiem roku w imieniu własnym i brata Piotra pokwitował matkę z ruchomości i inwentarzy po ojcu (G. 80 k. 599). Wespół z bratem tym, jeszcze nieletnim, dziedzic Modliszewka i Dębłowa, wraz z matką posiadającą na tych dobrach oprawę, pozywał w r. 1641 Piotra Rozdrażewskiego o najazd (P. 166 k. 407). Wraz z tą matką a też w imieniu brata Łabiszynko, Modliszewko, Piotrowo, Dębłowo i Wolę, w p. gnieźń. sprzedał w r. 1649 za 54.000 złp. ks. Szymonowi Kołudzkiemu, prepozytowi gnieźnieńskiemu, sekretarzowi królewskiemu (P. 1424 k. 168v). Trzymał potem w latach 1649-1652 wyderkafem od Doroty, żony Tomasza Lubowieckiego i Jadwigi, żony Krzysztofa Cerekwickiego, sióstr Cerekwickich, w sumę 12.000 złp. części Cerekwicy i Słębowa w p. kcyń. (P. 1424 k. 268v; G. 82 k. 524). Jak już była mowa, od matki nabył w r. 1654 Ossowiec p. gnieźn. Jako spadkobierca brata Piotra i jego młodo zmarłego syna Franciszka, kwitował w r. 1655 bratową z inwentarzy po nim (Py. 151 s. 47). Nie żył już w r. 1657 (P. 181 k. 78). Żoną jego była Zofia Śmiałkówna, której w r. 1650 zapisał dług 3.000 zł. (Kc. 129 k. 567v). Dla urodzonych z niej dzieci w r. 1655 ustanowił opiekunów (G. 82 k. 1149v) W r. 1657 była już ona 2-o v. żoną Mikołaja Radlickiego, który w jej imieniu reprotestował się przeciwko matce jej pierwszego męża (P. 181 k. 78). Żyła jeszcze 1676.2/VIII. r., kiedy z synami, Krzysztofem i Janem M-mi, zawierała pod zakładem 1.500 złp. kontrakt o wieś Ossowiec. Żył wtedy i jej drugi mąż (G. 85 k. 338). Synami Stanisława i Śmiałkówny byli wspomniani wyżej Krzysztof i Jan, a także żyjący w r. 1655 Stanisław (Py. 151 s. 47). Córkę Annę znam tylko ze wzmianki z r. 1655). ib.).
1) Krzysztof, syn Stanisława i Śmiałkówny, wspomniany 1655 r. (ib.), jak widzieliśmy, w r. 1676 zawierał z matką kontrakt o Ossowiec, umarł między r. 1677 a 1682. Jego żoną była Konstancja Mycielska, córka Chryzostoma, skarbnika poznańskiego, której w r. 1677 na połowie Ossowca oprawił 8.000 zł. posagu (P. 1428 k. 71). Będąc już wdową, w r. 1682 skwitowała Jana M-go, mężowskiego brata z podniesionej z tej oprawy sumy 2.000 złp. (P. 1105 XI k. 16). Wyszła 2-o v. za Wojciecha Radzyńskiego i w r. 1683 kwitowała się z małżonkami Wieszczyckimi z kontraktu o Szczytniki (P. 1106 X k. 8v). Umarła przed r. 1698 (Kośc. 308 k. 411). Z synów Krzysztofa i Konstancji, Franciszek, nowicjusz u Reformatów w Osiecznie, pod imieniem też Franciszka, cedował w r. 1607 pewne zapisy bratu Stanisławowi. O Stanisławie będzie niżej. Była i córka, której imienia nie znam, żona Kazimierza Konarzewskiego (Ws. 91 k. 16).
Stanisław, syn Krzysztofa i Mycielskiej, występował w r. 1698 jako spadkobierca zmarłego stryja Jana (Py. 156 k. 37). Ossowiec w p. gnieźn. sprzedał w r. 1699 za 20.000 złp. Walentynowi Łempickiemu (P. 1136 IV k. 10). Zawierał w r. 1700 kompromis z Mikołajem Bieczyńskim i żoną jego Heleną z Zakrzewskich względem sprzedaży części Chraplewa w p. pozn. (P. 1139 XI k. 21v). Od Jadwigi Łempickiej, wdowy po Władysławie Skoroszewskim, w r. 1718 kupił za 47.000 złp. Sokołowo w pow. kośc. (P. 1162 k. 31, 32). Dziedzic Sokołowaw p. kośc., spisywał testament we Wschowie, wnet po 1748.21/IV. r., robiąc zapisy na rzecz Konarzewskich, syna, córek i wnuczki swego szwagra Kazimierza (Ws. 90 k. 8v). Powtórnie sprządzał testament 1751.4/I. r. i t. r. umarł (Ws. 91 k. 16). Żoną jego była Helena Wolska, która w r. 1758 pewne zapisy zmarłego męża cedowała swej owdowiałej już synowej, Bogumile z Gromadzkich Józefowej M-ej (P. 1325 k. 184). W zapisie z r. 1781 nazwana Heleną Żbikowską, może więc powtórnie wyszła za Żbikowskiego? (P. 1358 k. 113v). Nie wiem, czy powyższy Stanisław był identyczny ze Stanisławem, pisarzem grodzkim wałeckim, któremu w r. 1720 Władysław Radomicki, kasztelan poznański, zastawił za 20.000 tynfów na trzy lata wsie Obrowo i Piotrowo w p. pozn. (Kośc. 312 s. 212). Nie wiem również czy Stanisław M., w r. 1723 mąż Teresy Szołdrskiej, wdowy 1-o v. po Antonim Lisieckim (Z. T. P. 42 k. 5), nie żyjącej już w r. 1738 (Ws. 87 k. 11), był z tym Stanisławem identyczny. Jeśli tak, to Teresa byłaby jego pierwszą żoną.
Józef, syn Stanisława i Wolskiej, umarł w r. 1758 i pochowany został 27/V. (Nekr. Reformatów, Pozn.). Jego żoną była zaślubiona przed r. 1752 Bogumiła (Teofila), córka Franciszka Gromadzkiego i Franciszki z Żuchowskich, która, jak widzieliśmy, już tego roku otrzymał od matki zmarłego męża cesję pewnych zapisów. W r. 1768 była już 2-o v. żoną Wojciecha Dzierzbińskiego (Kośc. 330 k. 251). Jako wdowa i po tym drugim mężu, wespół z młodszym synem Antonim M-im, w r. 1775 mianowała plenipotentem starszego syna, Jana M-go (P. 1352 k. 107). Żyła chyba jeszcze w r. 1787 (P. 1364 k. 272).
(1) Jan Nepomucen (Jan Nepomucen Jakub), syn Józefa i Gromadzkiej, ur. 1752.1/I. r. (LB Gnin), kapitan 1781 r., major wojsk koronnych 1794 r. Wespół z bratem Antonim w r. 1781 sprzedał Sokołowo za 80.000 złp. Urszuli z Boleszów Borzęckiej (P. 1358 k. 113v). Również z bratem w r. 1781 kwitował z 10.000 złp. Feliksa Szołdrskiego, starościca łęczyckiego (Kośc. 334 k. 49). Nie wiem, czy pozostawało to w jakimś związku z domniemanym pierwszym małżeństwem ich dziada, Stanisława M-go z Teresą Szołdrską? Był w r. 1783 dzierżawcą Głuchowa, w r. 1784 Płaczek, zaś w r. 1787 wydzierżawił od Antoniego Szamockiego Siedmiorogowo, Cielmicę, Bruczkowo oraz Olendry zwane Nowiec w p. pyzdr. (P. 1346 k. 128). Od brata Antoniego otrzymał w r. 1790 cesję sumy 67.000 złp. zapisanej sposobem zastawnym na Markowie p. pyzdr., wsi Feliksa Zielińskiego (G. 115 k. 167). Był w r. 1795 dzierżawcą Grodziska. Ożenił się 1782.30/VII. r. z Franciszką Korytowską, córką Jana, chorążego kaliskiego (LC Mądre) i Teofili z Krzyckich. Wzajemne dożywocie spisali małżonkowie w r. 1784 (P. 1361 k. 29). U schyłku życia Franciszka mieszkała koło Środy i umarła w Lesznie 1802.26/X. r., przebywając tam u lekarza na kuracji. Miała lat 49 (LM Leszno; Nekr. Franciszkanów śrem., gdzie data zgonu 27/X.). Dzieci Jana Nepomucena i Korytowskiej: Honorata Teofila, ur. w Głuchowie, ochrzcz. 1783.13/I. r. (LB Pogorzela), Adolf Józef Aleksander, ur. w Płaczkach, ochrzcz. 1784.21/III. r. (LB Śnieciska), Stanisława Antonina, ur. w Siedmirogowie, ochrzcz. 1786.14/V. r. (LB Borek), Erazm Jan Nepomucen, ur. tamże, ochrzcz. 1787.25/V. r. (ib.), Adolf(!) Erazm Szymon, ur. tamże, ochrzcz. 1792.18/VII. r. (ib.), Adolf, ur. w Rydzynie, ochrzcz. 1794.22/IV. r. (LB Rydzyna), Magdalena Małgorzatam, ur. tamże, ochrzcz. 1795.13/VII r. (ib.), wreszcie Maria, która umarła mając 15 tygodni, pochowana 1795.25/X. r. (LB Świerczyna). Losów tego mnogiego potomstwa nie znam.
(2) Antoni, syn Józefa i Gromadzkiej, ur. ok. r. 1756, współdziedzic obok brata do r. 1781 Sokołowa, dzierżawca Lussowa w r. 1787 (LB Lussowo), Od Feliksa Zielińskiego i jego rodzeństwa w r. 1787 brał zastawem na trzy lata za 67.000 złp. Markowice p. pyzdr. (P. 1375 k. 21). T. r. jako brat przyrodni panien, Nepomuceny, Augustyny i Bogumiły Dzierzbińskich, uczestniczył w przeprowadzaniu między nimi podziału spadku po zmarłym ojcu a swym ojczymie (P. 1364 k. 272). Sumę zastawną na Markowicach cedował w r. 1790, jak już widzieliśmy, bratu, sam jednak stał się ostatecznie dziedzicem tej wsi i tam umarł 1832.25/V. r., tknięty paraliżem, mając lat 76 (LM Krerowo). Żoną jego była Anna Kczewska, córka Rafała i Ludwiki z Dobrskich, wdowa 1-o v. po Zielińskim, z którą wzajemne dożywocie spisywał 1787.1/XII. r. (P. 1364 k. 184; Py. 164 k. 1083). Zapewne więc po tym pierwszym mężu Anny Markowice dostały się ostatecznie jej a przez nią i jej drugiemu mężowi. Umarła w Markowicach 1819.19/II. r. rażona apopleksją, miała lat 71 (LM Krerowo).
2) Jan, syn Stanisława i Śmiałkówny, w r. 1655 chyba jeszcze nieletni (Py. 151 s. 47), wespół z bratem, jak widzieliśmy, zawierał w r. 1676 z matką kontrakt o Ossowiec, wypłacił w r. 1682 bratowej Konstancji po śmierci brata Jana sumę 2.000 złp., zabezpieczoną jako jej posagową na Ossowcu (P. 1105 XI k. 16). Nie żył już w r. 1698 (Py. 156 s. 73). Może żoną tego właśnie Jana była w r. 1663 Jadwiga Rożnowska, córka Wojciecha i Meluzyny z Sobockich? (P. 1073 k. 891).
2. Piotr, syn Krzysztofa i Rogalińskiej, jako nieletni w latach 1631-1639 pozostawał pod opieką stryja Jana (I. Kon. 46 k. 307; P. 161 k. 99, 164 k. 749), zaś w latach 1639-1641 pod opieką starszego brata Stanisława (G. 80 k. 599; P. 166 k. 407). W myśl transakcji dokonanej uprzednio przez matkę i brata, swoje części w dobrach: Łabiszynko, Modliszewko, Piotrowo, Dębłowo, Wola sprzedał w r. 1649 za 16.000 złp. ks. Szymonowi Kołudzkiemu, prepozytowi gnieźnieńskiemu, sekretarzowi królewskiemu (P. 1424 k. 533). W r. 1651 winien był płacić z 22 dymów we Wszemborzu 30 zł. poczwórnego podymnego (Py. 151 s. 208, 209). Umarł w r. 1652 lub 1653 (G. 82 k. 524, 642v; Py. 151 s. 197, 240). Jego żoną była Jadwiga Cerekwicka, córka Andrzeja, wdowa 1-o v. po Krzysztofie Krassowskim, której w r. 1649 oprawił sumę posagową 5.000 złp. (P. 1424 k. 536). Wraz z siostrą Dorotą, żoną Tomasza Lubowieckiego, Jadwiga była po ojcu dziedziczką Cerekwicy i Słębowa w p. kcyń. Obie siostry w r. 1652 sprzedały te wsie za 60.000 złp. Stefanowi Ostrowskiemu (G. 82 k. 515). Wyszła po raz trzeci w r. 1657 za Jacka Kęszyckiego (Py. 152 s. 4, 7). Umarła między r. 1676 a 1688 (Z. T. P. 34 s. 882). Pozostał po Piotrze nieletni syn Franciszek, za którego w r. 1653 poręczała babka Zofia z Rogalińskich Swinarska (G. 82 k. 642v), już nie żyjący w r. 1655 (Py. 151 k. 47).
(II) Jan, syn Aleksandra i Witosławskiej, nieletni w latach 1605-1618 (Kc. 125 k. 79v; G. 70 k. 569, 72 k. 161 337 k. 411v; P. 1409 k. 63). Skwireszewo sprzedał wyderkafem w r. 1622 za 5.500 złp. Piotrowi Grylewskiemu (P. 1413 k. 496). Z przeprowadzonego w r. 1622 podziału dóbr po obojgu rodzicach wziął: Modliszewo, Mielno z Ciołowem i Pobakowem(?), pustkę Popówko, Skwireszewo, pustkę Nowoszki, młyny Niewolka i Ławiczyn, puszcze Mielińską i Modliszewską z wodami i rzeką Ławiczyńską, jeziorami Newlińskim i Kątnym w p. gnieźn., zaś spośród kamienic w Gnieźnie, jedną narożną przy ul. Tumskiej i drugą, obok niej, z podwórzem (G. 76 k. 151v). Będąc winnym Piotrowi Przysieckiemu 2.400 złp. zastawił mu w r. 1623 za tę sumę całą wieś Popowo Podleśne z jeziorem Rzarno(?) (G. 76 k. 287). Modliszewo w r. 1623 sprzedał za 33.100 Maciejowi Trzcińskiemu (P. 1414 k. 649), Skwireszewo w r. 1624 za 18.000 złp. sprzedał Wojciechowi Ziębińskiemu (ib. k. 1115), zaś Mielno, Popówko, Nowoszki i Starąwieś w r. 1630 za sumę 23.000 złp. sprzedał Maciejowi Deręgowskiemu (N. 223 k. 884v). Skwitowany w r. 1629 przez Stefana Mierzewskiego z praw do kamienicy przy rynku w Gnieźnie, między kamienicami Wilczyńskich i brata swego Krzysztofa M-go (G. 79 k. 43v). Brał potem wyderkafy: w r. 1638 od Kaspra z Węcborka Zebrzydowskiego za 7.000 złp. wsie Wysoka i Zboże w p. nakiel. (P. 1419 k. 808), w r. 1639 od Stefana Grudzińskiego i żony jego Anny z Kościelca za 20.000 złp. wsie Prosna i Wyszyny w p. pozn. (ib. k. 1192). Umarł między r. 1640 a 1649 (P. 1420 k. 389, 1424 k. 567v). Jego żoną była Marianna Rozdrażewska, córka Wacława i Katarzyny z Pierzchlińskich, której w r. 1623 na połowie Modliszewa oprawił posag 6.000 złp. (P. 1414 k. 297). Odziedziczone po Andrzeju Pierzchlińskim, podkomorzym poznańskim, części dóbr Lenartowice, połowy Zawidowic i Grodziska z folwarkiem pustym Sulęcino w r. 1624 sprzedała za 4.000 złp. Elżbiecie z Pierzchlińskich Niemojewskiej (ib. k. 1197), zaś pochodzące z tegoż spadku części w Korytnicy p. kal. sprzedała w r. 1630 za 708 złp. Januszowi i Krzysztofowi braciom Rozdrażewskim (P. 1416 k. 1025v). Od swego męża otrzymała w r. 1633 ponowienie oprawy posagu 6.000 złp. na połowie jego dóbr (ib. k. 722). Wespół z siostrą Anną, żoną Macieja Cieleckiego, części w Chwałkowie w p. kośc., odziedziczone po bracie Władysławie Rozdrażewskim, sprzedały w r. 1640 za 30.000 złp. Andrzejowi Pogorzelskiemu (P. 1420 k. 354v). T. r. dzieląc się z siostrą resztą spadku po tym bracie wzięła Gogolewo w p. kośc., oszacowane na 19.000 złp. (ib. k. 389). Będąc już wdową, w 1649 to Gogolewo zastawiła za 10.000 złp. Katarzynie Grzymułtowskiej wdowie po Janie Potulickim (P. 1424 k. 567v). Brzeg Warty w Gogolewie w r. 1651 sprzedała za 300 zł. Hieronimowi Manieckiemu (P. 1860 k. 433). Zastaw Gogolewa w r. 1660 pozostawał jeszcze niewykupiony. Nie wiem, czy Marianna żyła jeszcze wtedy (Ws. 59 k. 395). Synem Jana, jak się zdaje, był Aleksander, bowiem Stanisław, syn Krzysztofa, w r. 1651 zapisywał 3.000 złp. swemu bratu stryjecznemu Aleksandrowi (Kc. 129 k. 661). W każdym razie musiał ów Aleksander umrzeć młodo, bo już potem stale spotykamy się tylko z córkami Jana i Rozdrażewskiej. Z nich, Marianna była żoną Aleksandra Topolskiego, Izabela Jana Tulkowskiego, Teresa w r. 1676 niezamężna. Wszystkie trzy t. r. sprzedały Gogolewo Przecławowi Kazimierzowi Iłowieckiemu (P. 1113 III k. 78). Oboje Topolscy żyli jeszcze w r. 1701, kiedy to Marianna z M-ch wyznaczała plenipotentów w imieniu własnym i siostry Teresy. Ta ostatnia, niezamężna miała wtedy ok. 80 lat. (P. 1140 I k. 11v).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
512513514515[516]517518519520
