Przeglądanie 654 pozycji zakresu Miaskowscy - Mierzewscy.
2345[6]78910
Miaskowscy - Mierzewscy
II. Jan, syn Macieja i Trzeckiej, pisał się ze Smogorzewa, nabył jak już o tym było wyżej, w r. 1611 od bratam ks. Kaspra, jego części w Smogorzewie. T. r. kupił inne części w tejże wsi za 4.900 złp. od Andrzeja Krzyżanowskiego (P. 1407 k. 457). Umarł między r. 1612 (P. 988 k. 87) a 1617, kiedy owdowiała Zofia z Pawłowskich swe prawa oprawne na częściach Smogorzewa, właśnie tych, które zmarły mąż kupił był od Krzyżanowskiego, sprzedała wyderkafem za 2.000 złp. małżonkom Mysłkowskim (P. 1410 k. 554). Krótko po 1620.25/VI. r. wyszła 2-o v. za Jana Robaczyńskiego cz. Czackiego (P. 1004 k. 470v). Jako wdowa już i po tym drugim mężu występowała w r. 1643 (Kośc. 301 k. 654). Nie żyła już 1651 r. (Ws. 56 k. 09v). Syn Kasper.
Kasper, syn Jana i Pawłowskiej, dla odróżnienia od Kaspra, poety, stryja swego ojca, zwany niekiedy młodszym, od Wojciecha i Adama, braci Ślachcińskich, otrzymał w r. 1620 cesję sumy 530 złp., którą jego zmarły ojciec zapisał był Marcinowi Śrzopskiemu z Oporowa (P. 1004 k. 250v). Jego przydani mu przez króla opiekunowie, Wojciech Rosnowski, Wojciech Chełkowski i Jakub Skoroszewski, pisarz grodzki kościański, celem uwolnienia dóbr swego pupila od oprawy jego matki, część Smogorzewa sprzedali wyderkafem w r. 1621 za 5.000 złp. Janowi Błociszewskiemu (P. 1412 k. 1193). Pod ich opieką pozostawał Kasper i w r. 1624 (P. 152 k. 683v). Od Macieja Rosnowskiego, rodzącego się z żony M-ej, stryjecznej siostry swego ojca, nabył w r. 1639 za 2.800 złp. jego części w Smogorzewie (P. 1419 k. 1115v), a t. r. od Ewy z Mańkowskich Chełkowskiej nabył wyderkafem za 1.850 złp. wieś Trzek w p. pyzdr. (ib. k. 1121), zaś w r. 1643 uzyskał od niej wieczystą rezygnację tych dóbr (P. 1421 k. 192v). Umarł między r. 1643 a 1647 (Kośc. 301 k. 654; P. 172 k. 50). Żoną jego była Jadwiga Naramowska, córka Andrzeja, której w r. 1638, jeszcze przed ślubem, oprawił posag 2.000 złp. (P. 1419 k. 430). Jadwiga żyła jeszcze w r. 1686 (P. 1111 IV k. 17v), nie żyła już 1692 r. (P. 1123 IV k. 38v). Z synów, Adam, żył w latach 1647-1651 (P. 172 k. 50; Ws. 56 k. 98v), a może i w r. 1683 (P. 1196 III k. 47v). Wojciech, wspomniany w r. 1647 (P. 172 k. 50), jezuita 1683 r. (P. 1106 III k. 47v). Żył jeszcze w r. 1698. Swoją czwartą część Smogorzewa rezygnował siostrze Zofii (P. 1135 XI k. 32v). Według Niesieckiego był rektorem kolegium w Krośnie, a umarł w Lublinie w r. 1705. Wreszcie Jan, o którym niżej. Córka Zofia wspomniana obok braci w latach 1647-1652, w latach 1683-1692 żona Franciszka Koszutskiego, będąc już wdowa żyła jeszcze w r. 1702, nie żyła już 1708 r.
Jan, syn Kaspra i Naramowskiej, wspomniany w r. 1647 (P. 172 k. 50) dziedzic wsi Trzek (P. 1144 k. 111v), umarł w r. 1698 (P. 257 k. 129, 1135 IX k. 39v). Chyba ten sam Jan dzierżawił w r. 1686 od Wacława Zaleskiego, podkomorzego łęczyckiego dobra miasta Ostroroga (P. 1111 II k. 26). Żoną Jana, syna Kaspra, była Zofia Smogulecka, córka Albrachta i Anny z Pigłowic Manieckiej, wdowa 1-o v. po Janie Kurnatowskim, która w r. 1682 kasowała oprawę na sumę 5.000 złp. posagu daną przez pierwszego jej męża (P. 1104 k. 12v, 1105 X k. 14v). Jan M. w imieniu własnym i tej żony w r. 1585 sprzedał wyderkafem wieś Trzek w p. pozn. na trzy lata za 10.600 złp. Katarzynie z Osuchowskich 1-o v. Wojciechowskiej, 2-o v. Radlickiej, 3-o v. Kaliszkowskiej (P. 1110 VIII k. 39). W r. 1706 skasowa swoją oprawę na Trzeku, zaś syn Kasper zabezpieczył jej sumę posagową na Pigłowicach w p. pyzdr. (P. 1144 k. 111v). Umarła w Prusinowie u swego syna Kurnatowksiego 1710.25/V. r., pochowana u Reformatów w Poznaniu (LM Bnin). Syn, wspomniany już, Kasper. Z córek, Jadwiga wyszła w Trzeku 1698.4/IV. r. za Tomasza Goreckiego, sędziego grodzkiego nakielskiego, żyła jeszcze w r. 1732. Teresa, w latach 1709-1753 żona Franciszka Przybyszewskiego. Zofia 1-o v. poślubiła 1700.25/XI. r. w Czerlejnie Mikołaja Małachowskiego, wdową po nim była w r. 1710, a 2-o v. przed r. 1712 wyszła za Kazimierza Strzeleckiego, oboje żyli jeszcze w r. 1732. Katarzyna poszła 1715.20/II. r. w Górze koło Jarocina za Jana Stablewskiego, a 2-o v. w latach 1735-1739 była żoną Stanisława Wieszczyckiego, nie żyła już w r. 1748.
Kasper, syn Jana i Smoguleckiej, od ciotki swej Zofii M-ej, wdowy po Franciszku Koszutskim, nabył w r. 1698 za 6.000 złp. czwartą część Smogorzewa (P. 1135 XI k. 32v). Od Katarzyny z Rozdrażewskich, żony Marcina Smoguleckiego, starosty nakielskiego, kupił w r. 1699 za 69.160 złp. dobra Pigłowice, Sulęcino oraz folwark Borowo w p. pyzdr. (P. 1137 IX k. 154). Siostrze swej Zofii, żonie Mikołaja Małachowskiego, zapisał w r. 1701 sumę 10.000 złp. (P. 1140 VI k. 67v). Skwitowany 1710 r. przez tę siostrę, już owdowiałą (P. 1145 k. 109) W r. 1711 Sulęcin sprzedał wyderkafem za 12.000 złp. Aleksandrowi Złotnickiemu, wojskiemu wschowskiemu (P. 1146 k. 55v), a potem, wedle zobowiązania z r. 1713, Pigłowice, Sulęcin i Folwark Borowo w r. 1714 sprzedał wieczyście temuż Złotnickiemu, już podstolemu poznańskiemu, za 71.000 złp. (P. 1148 II k. 83v, 1152 k. 98). Pozywany był w 1715 r. przez siostrę Przybyszewską o nieuiszczenie pewnych sum (Ws. 159 k. 131). Posiadane przez siebie dobra Zawada, Potrzebowo, Grodnica w p. kośc. zastawił w r. 1722 na trzy lata za 30.000 złp. Janowi Glińskiemu (P. 1187 k. 126). Wprawdzie dziedzicem Zawady i Grodnicy nazwany 1727 r. (Z. T. P. 45 k. 700), zaś dziedzicem Zawady i 1742 r. (Ws. 88 k. 27v), był jednak tylko zastawnikiem tych wsi, W r. 1732 skwitowany przez siostrę Gorecką z sumy macierzystej 1.200 zł. (Kc. 137 k. 43). W r. 1753 swe prawa zastawne do Zawady sprzedał za 15.000 złp. Wojciechowi Szczytnickiemu (P. 1318 k. 83v). Żył jeszcze w r. 1754, kiedy w charakterze plenipotenta Andrzeja Dzierżka i żony jego Heleny M-ej, tę plenipotencję rozszerzył na syna swego Antoniego (P. 1311 k. 148). Być może, iż żył i w r. 1756. Zaślubił 1701.9/I. r. Annę Mieszkowską, córkę Macieja i Anny z Zakrzewskich (LC Mchy), która t. r. kwitowała swego brata Jakuba z sumy 10.000 złp. (P. 1140 VI k. 48). Oprawę swą na Pigłowicach, Sulęcinie i folwarku Borowie, dobrach sprzedanych Złotnickiemu, skasowała w r. 1717 (P. 1152 k. 48). Manifestowała się w r. 1750 przeciwko "mężowi uciążliwemu", posesorowi Zawady (Ws. 181 k. 117). Nie żył już w r. 1752, kiedy to dzieci jej i Kaspra: Józef, Jakub, Antoni, Franciszek, Konstancja i Ludwika, celem windykowania sumy z Zakrzewa i Kołacina, należnej zmarłej ich matce z tytułu ulepszenia posagu, mianowały pełnomocnikiem ojca (Kośc. 325 k. 119). Całe to rodzeństwa w r. 1753 manifestowało się przeciwko ojcu w sprawie substancji macierzystej we wsi Zawada, obciążonej prawami tego ojca (Ws. 182 k. 205v). Z tych synów, o Józefie będzie niżej, o reszcie rodzeństwa, prócz wspomnianej wyżej plenipotencji z r. 1754 dla syna Antoniego, żadnych innych wiadomości nie posiadam.
Józef, syn Kaspra i Mieszkowskiej, mienił się w r. 1748 spadkobiercą rodziców (oboje jeszcze żyli!), "dziedziców" Zawady (I. Kon. 78 s. 204). Majątku najwidoczniej nie posiadał, bowiem w latach 1750-1751 on i jego żona, zamieszkujący w Śremie, określani jako "biedni przybysze". Nie żył już w r. 1786 (ib. 83 k. 260). Tą jego żoną, zaślubioną przed r. 1739, była Teofila Grodzicka, córka Mikołaja i Anny Zbijewskiej, która w r. 1742 należne jej 600 zł., z sumy 6.000 zł. posagowych natki na dobrach Głodowo, cedowała ks. Kraśnieckiemu, dostając jednocześnie zapis 600 złp. na Robakowie od dziedzica tej wsi Wawrzyńca Kurcewskiego (ib. 77 k. 291v). Wypłacił tę sumę ostatecznie Stefan Kraśnicki ze swej wsi Kopydłowa, a Józef M. zabezpieczył ją w r. 1748 żonie (ib. 78 s. 204). Był to, jak się zdaje, cały niemal ówczesny majątek tych małżonków. Teofila nie żyła już w r. 1786. Dzieci Józefa i jej: Kajetan Wawrzyniec, ur. w Poznaniu na Piekarach, ochrzcz. 1739.23/VIII. r. (LB Św. Marcin, Pozn.), Joanna Nepomucena, ur. w Starym Mieście w Śremie, ochrzcz. 1750.24/V. r., i Tomasz Melchior, ur. tamże, ochrzcz. 1751.2/I. r. (LB Śrem). Był jeszcze syn Jan Nepomucen, o którym niżej, i córka Marcjanna, w latach 1785-1790 żona Jana Jastrzębskiego, zmarła będąc już wdową po r. 1791.
Jan Nepomucen, syn Józefa i Grodzickiej, w r. 1785 plenipotent siostry Jastrzębskiej i jej męża (Kośc. 335 k. 33), jako jeden ze spadkobierców Grodzickich skwitował w r. 1786 z sumy 362 zł. Ignacego Lipskiego, obecnego dziedzica dóbr Przyma, Głodowo i Przyrowno w p. kon. (I. Kon. 83 k. 260). Dalszych jego losów nie znam.
(D) Baltazar, syn Jana i Chełkowskiej, ur. w Smogorzewie 1562 r., kanonik włocławski 1593 r., archidiakon pomorski w latach 1598-1614, proboszcz w Fordonie, wikariusz kapitualny dziecezji włocławskiej 1607 r., oficjał generalny włocławski w latach 1607-1610, kanclerz włocławski w latach 1614-1618, sufragan włocławski, biskup margarytański 1618 r. (P. S. B.). Wspomniany pierwszy raz 1575 r. (P. 926 k. 40), swoje części w Smogorzewie sprzedał w r. 1594 za 1.100 złp. braciom swym, Maciejowi i Kasprowi (P. 1399 k. 341). Skwitował w r. 1588 tych braci z czynszu rocznego od sumy 600 złp. (P. 949 k. 520). Najwyraźniej był jeszcze świeckim w r. 1590, kiedy swej bratanicy Annie, córce Stanisława, zapisywał sumę 2.000 złp. (P. 953 k. 45). Od Pawła Olędzkiego i żony jego Zofii z Bielejewskich kupił w r. 1627 za 5.000 złp. Bielejewo w p. kośc. (P. 1415 k. 874v). Umarł we Włocławku 1632.19/IV. r., pochowany w tamtejszej katedrze (P. S. B.).
C) Andrzej, syn Wojciecha i Śliwieńskiej, chyba to on, nie zaś jego stryj i imiennik, nabył w r. 1509 wyderkafem za 30 grz. od ks. Wojciecha, plebana w Świerczynie, i od Jana, dziedziców Strobiszek w p. kośc., cała tę wieś (P. 786 s. 120). Z działu z braćmi, przeprowadzonego w r. 1510, wziął całe wsie Osiek i Kuszkowo w p. kośc. (P. 786 s. 218). Skwitowany w r. 1517 z 200 zł. węg. przez siostrę Jadwigę zamężną Spławską (Kośc. 25 k. 29v). Występował w r. 1518 jako wuj Jadwigi Manieckiej, żony Jana Krajkowskiego (P. 1392 k. 232v). Zobowiązał się w r. 1524 Janowi M-mu h. Bończa zwrócić ruchomości domowe po swym bracie Wojciechu, ojcu Zofii, żony tego Jana (Kośc. 26 k. 419). Switowany t. r. z opieki przez tę bratanicę Zofię (ib. k. 439v). Umarł między r. 1535 a 1537 (P. 1393 k. 747v, 1394 k. 137v). Żoną jego była Małgorzata Radzewska, córka Stanisława. Matka jej Katarzyna, 2-o v. żona Jana Młyńskiego, wraz ze swymi synami a jej braćmi, Piotrem i Stanisławem Radzewskimi, zobowiązała się w r. 1510, iż uiści zięciowi 200 zł. posagu (P. 963 k. 345). Andrzej oprawił żonie t. r. na połowie Osieka i Kuszkowa 300 zł. węg. posagu (P. 786 s. 221). Od teściowej w r. 1513 nabył wyderkafem trzecią część we wsi Mórka za 135 zł. węg., stanowiących połowę posagu żony (Kośc. 233 k. 36). Bracia żony zapisali mu w r. 1515 z tego posagu 94 grz. (P. 866 k. 272), zaś w r. 1516 byli mu jeszcze winni z tego tytułu 150 zł. i w tej sumie sprzedali mu wyderkafem dwa łany we wsi Konarskie i inne swa łany w Radzewie (P. 1392 k. 92). Zapewne w wiązku z tymi samymi rozliczeniami również i Stanisław Radzewski w r. 1527 sprzedał mu wyderkafem za 220 grz. i 14 zł. węg. połowę Mórki (Kośc. 345 k. 126v). Tym to dwóm szwagrom, Piotrowi i Stanisławowi Radzewskim, jak również swej żonie zlecił Andrzej w r. 1527 opiekę nad swymi dziećmi (ib. k. 1127). Małgorzata t. r. skwitowała swych braci z dóbr rodzicielskich w Radzewie, Konarskiem, Młynach w p. pyzdr. i w Mórce w p. kośc. (Kośc. 26 k. 541). Będąc już wdową, występowała w r. 1537 (P. 1394 k. 137v). Synowie, Krzysztof i Andrzej. Z córek, Anna, w latach 1533-1535 żona Mikołaja Spławskiego cz. Wyskockiego, umarła przed r. 1544. Agnieszka, żona 1-o v. w r. 1560 Kaspra Gorzyńskiego, wdowa 1569 r., 2-o v. w latach 1570-1571 żona Jana Pakowsławskiego.
(A) Krzysztof, syn Andrzeja i Radzewskiej, w r. 1537 wespół z bratem Andrzejem, ale w asyście matki, więc może jeszcze nie mający lat, na częściach swych w Osieku i Kuszkowie zapisli dwie grzywny czynszu rocznego wyderkafowego od sumy 28 grz. ks. Klemensowi z Pierzchna, altaryście ołtarza rzeźników w kościele w Krzywiniu (P. 1394 k. 137v). Kiedy na dwór owych braci w Kuszkowie dokonano najazdu, w czasie którego zabity został Maciej Radomicki a o jego śmierć winiono Mikołaja Wysockiego, bracia M-cy w r. 1540 wystapili w jego oboronie, oświadczając, iż nie tylko nie był winien tego zabójstwa, ale przeciwnie, bronił Radomickiego (Kośc. 234 k. 450v). Krzysztof przeprowadził w r. 1541 z bratem Andrzejem działy Osieka i Kuszkowa, z których wziął Osiek (ib. k. 282v), ale w r. 1560 została między nimi zawarta jeszcze jedna ugoda działowa dotycząca Osieka (Kośc. 239 k. 223). Umarł między r. 1573 a 1575 (P. 968 k. 67; Kośc. 255 k. 112). Z żony Doroty Granowskiej, córki Mikołaja, potomstawa nie pozostawił. Posag jej, 300 grz., oprawił w r. 1541 na połowie części w Osieku (P. 1394 k. 444v).
(B) Andrzej, syn Andrzeja i Radzewskiej, ur. ok. 1517 r., komornik województwa poznańskiego w latach 1565-1571 (Kośc. 243 k. 173v; Łukaszewicz). Ze wspomnianych wyżej działów z r. 1541 dostało mu się Kuszkowo, pisano go też niekiedy M-im cz. Kuszkowskim. Zabił Macieja Radomickiego i w r. 1541 skwitowany został z 45 grz. pierwszej raty za jego głowę przez braci zabitego, Stanisława i Tomasza Radomickich (Kośc. 234 k. 490). Ręczył w r. 1570 Wojciechowi Gorzyńskiemu za swoją siostrę Agnieszkę 1-o v. Gorzyńską, 2-o v. Pakowsławską (P. 917 k. 348v). Umarł 1571.7/II. r., mając lat 54, pochowany w Krzywiniu (Łukaszewicz). Żoną jego była Magdalena Ujejska, córka Jana, wdowa 1-o v. po Wacławie Witosławskim, która w r. 1541 dokonała podziału Witosławia z Wojciechem Witosławskim (Kośc. 234 k. 508v). Swoją sumę posagową 250 grz., oprawioną przez pierwszego męża na połowie Witosławic, cedowała w r. 1542 drugiemu mężowi, który oprawił jej ów posag na połwach swych części w Kuszkowie i Osieku (Kośc. 345 k. 193v). T. r. Magdalena płaciła winę, bo nie stanęła z pozwu Wojciecha Witosławskiego, stryja i opiekuna nieletnich dzieci z jej pierwszego męża (Kośc. 28 k. 355). Po śmierci tego Witosławskiego opiekunami małoletnich, Stanisława i Katarzyny Witosławskich, byli w latach 1547-1549 Andrzej M. i Maciej Popowski (P. 886 k. 386, 888 k. 14v). Magdalena żyła jeszcze w r. 1549. Synowie, Łukasz i Andrzej. Córka Barbara, w latach 1575-1596 żona Wojciecha Kemblana Szołowskiego cz. Karmińskiego.
I. Łukasz, syn Andrzeja i Ujejskiej, pisany z Osieka, wespół z bratem Andrzejem, jako spadkobiercy Krzysztofa M-go, brata ich dziada, pozywali w r. 1575 o sumę 864 złp. Annę z Popowskich Golińską, rodzoną siostrę i spadkobierczynię Macieja Popowskiego (Kośc. 225 k. 112). Z tytułu tego samego spadku po Krzysztofie M-im Łukasz t. r. kwitował Stanisława Radzewskiego ze 100 złp. (ib. k. 202v) W r. 1585 trzymał wyderkafem Jezierzyce w p. kośc., wieś dziedziczną Borków Gostyńskich, a jemu scedowaną przez Łukasza Iłowieckiego (P. 945 k. 57v). Dziedzic Osieka (P. 946 k. 411, 952 k. 288), umarł między r. 1595 a 1597 (P. 964 k. 222v, 1402 k. 335v). Jego pierwszą żoną była Katarzyna Łowęcka, córka Łukasza z Potarzycy, której w r. 1575 na połowie swych dóbr w Osieku i Kuczkowie, należących mu się z działów braterskich, oprawił 2.000 złp. (P. 1398 k. 518v). Drugiej żonie, Agnieszcze Konarskiej, oprawił w r. 1586 posag 1.800 złp. na dobrach wyderkafowych Jezierzyce, dziedzicznych Borków Gostyńskich (P. 1399 k. 710v). Kwitowała ona w r. 1586 swoich braci, Stanisława i Andrzeja, z 333 złp. (P. 946 k. 411), nie żyła już w r. 1612 (P. 988 k. 641v). Synowie: Andrzej, Krzysztof, Stanisław, Piotr i Jan. Z córek, Jadwiga, w latach 1608-1618 za Piotra Śliwnickiego. Dorota, wydana w r. 1609 za Andrzeja Krzyżanowskiego, żyła jeszcze w r. 1618.
I) Andrzej, syn Łukasza i Konarskiej, pisany z Osieka, wespół ze stryjem Andrzejem w r. 1597 nabył wyderkafem na dwa lata za sumę 3.500 złp. od Stanisława Ujejskiego z Granowa jego części w Ujeździe w p. kośc. (P. 1402 k. 335v). Uzyskany z działu z braćmi łan w Osieku zwany Błaszkowskim sprzedał t. r. za 300 złp. Jerzemu Pacynowskiemu (P. 1402 k. 475). Od swego stryja Andrzeja kupił w r. 1598 za 10.000 złp. jego części w Osieku (P. 1402 k. 673v). Wedle działów przeprowadzonych ongiś między ojcem a tym stryjem, intromitowany został w r. 1604 do części w Osieku i do folwarku Troska (Kośc. 284 k. 443v). Wespół z bratem Stanisławem kupił w r. 1609 od brata Piotra za 4.500 złp. jego części w Osieku wraz z łąką w Kuszkowie (P. 1406 k. 701). Z tymże bratem Stanisławem całą wieś Osiek z folwarkiem zwanym Nowa Troska i z łąką w Kuszkowie sprzedali w r. 1610 za 13.500 złp. Krzysztofowi Czeszewskiemu (P. 1407 k. 199v). Otrzymał Andrzej w r. 1612 od brata Piotra cesję zarówno jego części z oprawy zmarłej matki, jak i jego udział w spadku po siostrze dziada, Agnieszce z M-ch Pakosławskiej (P. 988 k. 641c). Zarówno własny swój udział w spadku po tej Agnieszce, jak i to, co z tego spadku nabył od brata Piotra, cedował w r. 1614 Sabinie z Kolendów, wdowie po Janie Pakosławskim (Kośc. 290 k. 575). Żył jeszcze w r. 1623 (Ws. 33 k. 473v). Żenił się z Ewą Krzycką, córką Mikołaja z Dębowej Łęki, od którego dostał w r. 1599, jeszcze przed ślubem, zapis posagu 2.000 zł. (Ws. 16 k. 411, 412), którą to sumę oprawił żonie w r. 1602 na połowie części swych w Osieku i w folwarku Troska (P. 1404 k. 432). Ponowił oprawę w r. 1610, ale tym razem już na sumę 2.400 złp. (P. 1407 k. 25v). T. r. kwitował brata swej żony, Ludwika Krzyckiego, z 1.000 zł., jako reszty z sumy posagowej 2.400 złp. zapisanej mu w grodzie wschowskim. Żona jego skwitowała równocześnie tego swego brata z dóbr rodzicielskich (P. 984 k. 492v, 493), wkrótce zaś potem, jeszcze t. r., skasowała swąją oprawę na Osieku (ib. k. 1026), uzyskując nową oprawę na sumę 2.400 złp., bez wymienienia dóbr, na których była zabezpieczona (P. 1407 k. 201).
Bardzo prawdopodobne, iż synem i córką tego Andrzeja i Krzyckiej byli Jan i Katarzyna, którzy w r. 1639 uzyskali zapisy od Ludwika Krzyckiego, on na 500, ona na 700 zł. Synem tego Jana był ks. Franciszek, proboszcz pydrski, instalowany 1683.4/V. r. na nadliczbowej kanonii katedralnej poznańskiej (Install., s. 120). Ks. Franciszek sumy z zapisu Krzyckiego, zarówno tę po ojcu, jak i po zmarłej pannie Katarzynie M-ej, ciotce, cedował w r. 1687 Janowi Kurcewskiemu (Py. 155 s. 65; Ws. 76 k. 65).
II) Krzysztof, syn Łukasza i Konarskiej, wspomniany w r. 1598 (P. 968 k. 67), kwitował w r. 1600 brata Andrzeja z dzierżawy Osieka (P. 976 k. 160v). Żył jeszcze w r. 1610 (P. 144 k. 5).
III) Stanisław, syn Łukasza i Konarskiej, wspomniany 1598 r. (P. 968 k. 67), obok brata Andrzeja nabywca w r. 1609 od brata Piotra za sumę 4.500 złp. części Osieka z łąką w Kuszkowie (P. 1406 k. 701), które to dobra obaj bracia, jak już widzieliśmy, sprzedali w r. 1610 Krzysztofowi Czeszewskiemu cz. Sławianowskiemu. Stanisław żył jeszcze 1622.27/II. r. Swej żonie Fidei (Wierze) Bieczyńskiej oprawił w r. 1616 posag 1.700 złp. (P. 1410 k. 104). Oboje małżonkowie spisywali wzjemne dożywocie w r. 1617 (ib. k. 411). Mieli oni syna Kazimierza, ochrzcz. 1622.27/II. r. (LB Stary Gostyń), zapewne zmarłego dzieckiem.
IV) Piotr, syn Łukasza i Konarskiej, wspomniany w r. 1598 (P. 968 k. 67), jak już to wiemy, w r. 1609 części Osieka z łąką w Kuszkowie sprzedał za 4.500 złp. braciom swym, Andrzejowi i Stanisławowi (P. 1406 k. 701). Przypadające sobie część z oprawy matki dał w r. 1612 bratu Andrzejowi, jak również swoją część ze spadku po siostrze swego dziada, Agnieszce zamężnej Pakosławskiej (P. 988 k. 641, 641v). Ożenił się z Jadwigą Krzycką, córką Feliksa, której w r. 1609, jeszcze przed ślubem, oprawił na połowie części Osieka i łąki w Kuszkowie posag 1.800 złp. (P. 1406 k. 488v). Po sprzedaniu owych dóbr braciom, sumę posagową t. r. oprawił jej ponownie (ib. k. 703).
V) Jan, syn Łukasza i Konarskiej, zamordowany przez Piotra Radomickiego, o co w r. 1610 wiedli sprawę jego bracia (P. 144 k. 5).
II. Andrzej, syn Andrzeja i Ujejskiej, wspomniany w r. 1575 jako współspadkobierca stryja Krzysztofa (Kośc. 255 k. 112), które to prawa spadkowe przelał t. r. na brata Łukasza (ib. k. 202v). Był dziedzicem zrazu z bratem Łukaszem w Kuszkowie i Osieku, potem po przeprowadzeniu działów już tylko sam w Kuszkowie. Wraz z synem tego brata, Andrzejem, nabył w r. 1597 wyderkafem za 3.500 złp. od Stanisława Ujejskiego jego części w Ujeździe (P. 1402 k. 335v). Formalna rezygnacja Osieka na rzecz brata nastąpiła jednak później. W r. 1598 sprzedał za 10.000 złp. wspomnianemu wyżej bratankowi swe części w Osieku, zatrzymując dla siebie jedynie dwa działy dębiny i sośniny, położone ponad miejscem zwanym Czartowy Most (ib. k. 673v). Od Barbary żony Łukasza Kluczewskiego, i Doroty, żony Jana Mieszkowskiego, jako od współspadkobierczyń zmarłego bezdzietnie brata ich Stanisława Piotrowskiego, kupił w r. 1598 za 12.000 złp. części we wsiach Piotrowo i Chaławy w p. kośc. (ib. k. 751v). Skwitowany w r. 1601 z opieki przez swych bratanków Andrzeja i Krzysztofa, synów Łukasza (Kośc. 281 k. 23). Część Kuszkowa sprzedał wyderkafem w r. 1601 za 3.000 złp. zięciowi Wawrzyńcowi Mierczyńskiemu (P. 1404 k. 393). Piotrowo i część Chaław, trzymane dotąd zastawem przez Andrzeja Korosa, sprzedał wyderkafem w r. 1608 za 6.000 zł. Jakubowi Łempickiemu, opatowi lubińskiemu (Ws. 25 k. 44v, 204 k. 321). Wespół z żoną całą wieś Piotrowo oraz części wsi Chaławy i Chycina (Checzyna?) sprzedał w r. 1617 za 13.000 złp. synowej Zofii z Gałęskich, żonie Stanisława M-go (P. 1410 k. 440). Chyba to z okazji jego śmierci wygłoszone kazanie pogrzebowe wydane drukiem w Poznaniu 1618 r. (Estr. XXII, s. 324). To pewne, że już nie żył w r. 1619 (P. 1411 k. 319v). Żeniąc się z Anną Piotrowskią, córką Bartłomieja i Doroty z Rokossowskich, oprawił jej przed ślubem, 1576.8/II. r. na połowie dóbr mających mu przypaść w działach z bratem posag 1.500 złp. (P. 1398 k. 620). Szwagra swego, Jana Piotrowskiego, skwitował w r. 1577 z 500 złp. na poczet długu 1.300 złp. zapisanego przezeń tytułem posagu (P. 929 k. 899). Na swej części w Piotrowie i Chaławach w r. 1598 oprawił żonie posag 3.000 złp. (P. 1402 k. 752v), ona zaś skasowała wtedy pierwotną oprawę na Osieku i Kuszkowie (P. 968 k. 447v). Żyła jeszcze w r. 1622 (Kośc. 292 k. 43). Synowie: Stanisław, Wojciech, Jan, Łukasz, Aleksander i Zygmunt. Z córek, Dorota, wydana w r. 1600, krótko po 19/II. za Wawrzyńca Mirczyńskiego (Mierczyńskiego), wdowa po nim 1639 r. Katarzyna, wydana w r. 1609 za Jana Dameckiego z p. sieradzkiego. Elżbieta wreszcie, w latach 1616-1633 żona Jerzego Bieczyńskiego, wdowa w latach 1639-1650.
I) Stanisław, syn Andrzeja i Piotrowskiej, otrzymał w r. 1610 od brata Wojciecha cesję przywileju królewskiego na młyn wodny zwany Twarogowskim w Żarnowcu w ziemi krakowskiej (P. 984 k. 193). Od ojca otrzymał w r. 1616 zapis długu 1.000 zł. (P. 996 k. 502v). Pisał się niekiedy z Piotrowa (P. 1410 k. 183v), miał więc zapewne w owej wsi jakieś dziedzictwo po matce. Odziedziczone po ojcu części w Kuszkowie sprzedał w r. 1619 za 5.000 złp. bratu Wojciechowi (P. 1411 k. 319). Umarł t. r. (Kośc. 127 k. 767v). Był bezdzietny, a spadek po nim brali bracia (P. 1007 k. 395v). Żona jego Zofia z Sulejowa Gałęcka, córka Piotra, wdowa 1-o v. po Andrzeju Drzewieckim, dała w r. 1616 swemu drugiemu mężowi dożywotnie użytkowanie połowy swych dóbr (P. 1410 k. 164v). T. r. skwitowała swego brata Krzysztofa Gałęskiego z 500 zł. (P. 996 k. 329v). Swoją część ze spadku po zmarłej bezdzietnie Annie z Rydzyńskich Roszkowskiej w mieście Poniecu i wsiach Miechcino i Janiszewo sprzedała wespół z innymi współspadobiercami w r. 1616 za 50.000 złp. Janowi M-mu z Pomykowa (h. Bończa) (P. 1410 k. 183v). Części spadłe po tejże Annie w mieście Rydzyna i wsiach Dąbecz i Zaborowo w p. kośc. sprzedała w r. 1617 za 10.333 złp. Łukaszowi Gajewskiemu (P. 1014 k. 415). Od swoich teściów kupiła t. r. za 13.000 złp. Piotrowo oraz części w Chawałach i Chycinie (P. 1410 k. 440). W r. 1619, będąc już wdową nazwana dziedziczką Piotrowa (Kośc. 127 k. 767v). Części dóbr Lubonia, Oporowo i Oporówko w p. kośc., też ze spadku po Annie Roszkowskiej, sprzedała w r. 1622 za 4.800 złp. Baltazarowi Koszutskiemu (P. 1413 k. 152). Piotrowo i części Chaław sprzedała w r. 1633 za 20.000 złp. swym synom z pierwszego małżeństwa, Janowi Krzysztofowi Drzewieckim (Kośc. 352 k. 15). Żyła jeszcze w r. 1637 (Kośc. 299 k. 29).
II Wojciech, syn Andrzeja i Piotrowskiej, nazwany w r. 1608 pokojowym J.Kr.Mci (Ws. 204 k. 321), a w r. 1610 komornikiem królewskim (P. 984 k. 193), dworzanin i stolnik J.Kr.Mci w r. 1621 (P. 1412 k. 1213v), stolnik podolski 1628 r. (Ws. 41 k. 359v), podkomorzy lwowski 1637.11/II. r. (Maleczyński). Przywilej królewski na młym wodny zwany Twarogowskim w mieście Żarnowcu cedował w r. 1610 bratu Stanisławowi (P. 984 k. 193). Od tegoż brata kupił w r. 1619 za 6.000 złp. jego odziedziczone po ojcu części w Kuszkowie (P. 1411 k. 319v). Inne części w tejże wsi kupił w r. 1621 za 10.000 złp. od braci swych, ks. Jana, Łukasza i Aleksandra (P. 1412 k. 1213v). Dzierżawił dobra opactwa lubińskiego i w r. 1633 skwitowany został z 2.000 złp. z tytułu owej dzierżawy (Kośc. 297 k. 77). W r. 1633 w grodzie bełskim dokonał wieczystej rezygnacji Kuszkowa na rzecz swego szwagra Jana Dameckiego, zastrzegając sedynie sumę wyderkafową 5.000 zł. zapisaną na tych dobrach wdowie Barbarze z Pigłowic Zbylitowskiej (Kośc. 298 k. 5). Musiał żyć jeszcze w początkach r. 1654, skoro syn Andrzej 18/IV. t. r. pisał doń z Konstantynopola. Urząd podkomorzego złożył jednak wcześniej, bo już na 1653.4/III. r. została wyznaczona ekekcja nowego podkomorzego lwowskiego (Maleczyński). Żoną jego była w r. 1633 Katarzyna Chotecka (Kośc. 298 k. 5), rodząca się z Zofii z Ożgów. Z niej syn Andrzej.
Przeglądanie 654 pozycji zakresu Miaskowscy - Mierzewscy.
2345[6]78910
