Przeglądanie 754 pozycji zakresu Nabielscy - Nieniewscy.
18192021[22]23242526
Nabielscy - Nieniewscy
Nie wiem czy do tych należała "ur." Joanna N-wa, "Kriegsrathowa" z Poznania, chrzestna 1799.30/V. r. (LB Św. Wojciech, Pozn.).
Neymanowscy, Nejmanowscy, Naymanowscy. Ewa Małgorzata, w r. 1709 wdowa po Janie Pucher (Puher?), podpisała się po niemiecku "Pucherin" (Kośc. 310 s. 121). Była 2-o v. żoną Jana Stanisława Zakrzewskiego, a nie żyła już w r. 1711. Michał, nie żyjący już w r. 1748, mąż Zofii Czemerowskiej, ojciec Jana, który wtedy kwitował Świętosława Kossowskiego i Antoniego Bartochowskiego ze sprawy o obrazę i pobicie przez nich w Kaliszu na Przedmieściu Toruńskim (I. Kal. 185/189 k. 129v). Michał i Marianna a Jackowskich, oboje już nie żyjący w r. 1775, byli rodzicami Antoniego, który t. r. mianował plenipotentem swego siostrzeńca Ignacego Zegrzdę, syna zmarłego Michała i Katarzyny z N-ch, swej rodzonej siostry (ib. 214/216 k. 223), zaś w r. 1776 dał plenipotencję swemu wujowi Stanisławowi Jackowskiemu, stolnikowi bielskiemu (Py. 158 k. 435). Szymon zaślubił 1785.16/V. r. Annę Świętkowską z dworu padniewskiego, a wśrod świadków ślubu był jego rodzony brat Jan N. (LC Mogilno).
Niałeccy, z Niałka, Niałkowa Wielkiego i Małego w p. kośc. Niałek Wielki był gniazdem Jeleni i stąd był też zwany "Jeleniów Niałko" (Kozier., B. N. T. II), ale w tych wsiach siedzieli niewątpliwie przedstawiciele różnych rodów herbowych, między inn. Kotwicze. Dzierżek Chyciński w Niałku 1402 r. (Kośc. I k. 37). Małgorzata, córka Mitorda 1408 r. (IB 3. k. 73v). Jan N. 1412 r. (ib. III k. 95). Janusz, po którym wdową była w latach 1416-1418 Wańczoszka (ib. II k. 134, 137). Dzieci Janusza: Jan, Sędziwój i Małgorzata, dziedzice w Niałku Mniejszym 1423 r. (P. 7 k. 53). Ci troje, jak również i inne dzieci zmarłego Janusza "z Nałecka" lub Janusza Promińskiego z Małego Niałka, mieli sprawę w r. 1423 z Mościcem, dziedzicem ze Stęszewa (P. 7 k. 87, 88).
Henryk Kotwicz N. miał 1440 r. termin ze strony Doroty z Żegrowa oraz jej dzieci (Kośc. 17 s. 154). Swemu rodzonemu bratankowi, Wyszkowi z Żegrowa t. r. zobowiązał się dać 7 grz. z dzierżawy Żegrowa (ib. s. 221). Pisał się w r. 1443 Henrykiem "niegdy z Wielkiego Niałka" (P. 1379 k. 57v), a w latach 1444-1445 tegoż Henryka Kotwicza pozywał z Machcina i z jeziora Domienice Mikołaj N. (ib. s. 400, 692). Anna, żona Henryka N-go, miała w r. 1444 termin przeciwko Jarosławowi Dokowskiemu (ib. s. 437), nazwana "niegdy Niałkowską" (ib. s. 449) Henryk, niegdy N., poręczał w r. 1445 za bratanka Wyszka Żegrowskiego (ib. s. 571). T. r. Henryka Kotwicza z Wielkiego Niałka pozywał o 10 grz. Jan Tader z Tarnowa (ib. s. 690). Anna, żona tego Henryka, kwitowała w r. 1448 męża ze swej oprawy na Niałku Wielkim i tę oprawę skasowała, a towarzyszył jej przy tym rodzony brat Mikołaj Dobszyński (Kośc. 18 s. 314).
Mikołaj N. uzyskał w r. 144 od ks. Zbyluta, kanonika poznańskiego, zapis 12 grz. (P. 15 k. 17v). Wspólnie z Abrahamem Kiebłowskim godzony była w r. 1448 ze Stanisławem Tuchorskim o głowę jego zabitego ojca Jana Tuchorskiego (Kośc. 18 s. 261). Michał z Niałkowa na połowie tej wsi w r. 1448 oprawił swej żonie Małgorzacie 50 grz. posagu (P. 1380 k. 254v). Anna N-a była w latach 1511-1537 żoną Piotra Pożarowskiego, któremu wniosła swe dobra w Niałki Wielkim (zob. Niałeccy cz. Pożarowscy). Ks. Mikołaj N., pleban w Łękach i Niałku, swoją część w Niałku sprzedał wyderkafem w r. 1517 za 80 grz. Piotrowi Pożarowskiemu (Kośc. 233 k. 52, 345 k. 58).
Niałeccy cz. Pożarowscy (może Leszczyce?), zob. też Pożarowscy. Piotr Pożarowski był mężem Anny Niałeckiej, która w r. 1511 winna była płacić 8 skojców winy, bo nie stanęła z pozwu Jana i Andrzeja braci z Iłowca i Wolsztyna (Kośc. 23 k. 268), oni zaś nawzajem mieli płacić winę, bo nie stanęli z jej pozwu o najście na Niałek Wielki (P. 865 k. 37v). Piotr od ks. Mikołaja N-go, plebana w Łękach i Niałku w r. 1517 nabył wyderkafem za 80 grz. część w Niałku (Kośc. 233 k. 52, 345 k. 58). Oboje z żoną na części Niałka w r. 1531 sprzedali za 100 grz. wyderkafem czynsz roczny 6 grz. ks. Mikołajowi, altaryście w Sierakowie (P. 1393 k. 387v). Zapisali w r. 1537 dług 106 grz. Maciejowi Czackiemu (Kośc. 234 k. 334). Zapewne w r. 1546 Piotr już nie żył, nie żył napewno w r. 1551 (P. 891 k. 151). Synowie jego: Jan, Maciej, Marcin, Baltazar i Stanisław pisani byli przeważnie N-imi, czasem Pożarowskimi, czyli N-imi, lub N-mi czyli Poząrowskimi. Córką Piotra była Małgorzata N-a, w r. 1537 żona Marcina Sulewskiego (P. 1394 k. 111), żyjąca jeszcze w r. 1568.
1. Jan N., syn Piotra i Niałeckiej, na połowie swej części w Niałku Wielkim, uzyskanej z działów braterskich, oprawił w r. 1546 posag 100 grz. żonie Annie Niemierzyckiej, córce Wojciecha (P. 1395 k. 279). Od brata Macieja kupił w r. 1547 uzyskał zapis 15 grz. długu (P. 886 k. 10v), a w r. 1548 dalsze 5 grz. (Kośc. 235 k. 68v). Od brata Baltazara w r. 1555 kupił za 100 (50?) złp. jego część dworu w Niałku (Kośc. 236 k. 406, 346 k. 20). Od brata Macieja t. r. uzyskał zobowiązanie sprzedaży za 50 grz. części dworu i budynków w Niałku Wielkim (Kośc. 236 k. 406; P. 896 k. 882v). Od brata Stanisława w r. 1560 kupił za 50 złp. czwartą część ojcowskiego dworu, zagród, gumna i placu w Niałku (Kośc. 239 k. 98v, 346 k. 39) Żył jeszcze w r. 1578, kiedy jego córce Jadwidze, idącej za Macieja Nieżuchowskiego, przyszły jej mąż krótko przed ślubem, 3/XI. oprawił posag 1.000 złp. (Kośc. 346 k. 93). Anna Niemierzycka, już wdowa, w r. 1583 kasowała swą oporawę na Niałku (P. 941 k. 177v). Oboje Nieżychowscy żyli jeszcze w r. 1583. Synem Jana był Wojciech.
Wojciech Pożarowski cz. N., syn Jana i Niemierzyckiej, żeniąc się z Reginą Gębicką, córką Pawła, krótko przed ślubem, 1582.2/IV. r. zobowiązał się oprawić jej posag na połowie części Niałka (P. 938 k. 339v). Skwitowała ona w r. 1583 swego brata Wawrzyńca Gębickiego z 800 zł. posagu i 200 zł. wyprawy (P. 940 k. 663v). Od męża uzyskała w r. 1584 oprawę 700 zł. posagu (P. 1399 k. 407v). Wojciech był w r. 1583 skwitowany przes siostrę Nieżuchowską z 2.000 zł. posagu (P. 940 k. 775). Nie żył już w r. 1591, a owdowiała Regina zapisała wtedy dług 200 złp. dzieciom swym, Janowi, Annie i Jadwidze (P. 956 k. 420v). Była już w r. 1592 2-o v. żoną Bartłomieja Krzyckiego, który wtedy oprawił jej 700 złp. posagu na połowie części Tarnowa i pustki Pruszkówko w pow. kośc. (P. 1401 k. 899). W r. 1594 pozywała Jana Pożarowskiego, syna Marcina. Od drugiego męża uzyskała t. r. oprawę 700 złp. swego posagu (P. 1401 k. 246v). O synu Janie niżej. Z córek, Anna chyba identyczna z Anną Pożarowską cz. N-ą, w latach 1609-1615 żoną Jana Bęskiego.
Jan Pożarowski cz. N., syn Wojciecha i Gębickiej, części w Niałku Wielkim w r. 1631 sprzedał za 5.000 zł. Andrzejowi Zbijewskiemu, staroście babimojskiemu (P. 1417 k. 252v). Umarł między r. 1633 a 1636. Jego żona, Marianna Przyborowska, córka Ambrożego, która miała od niego oprawę 10.000 zł. posagu, daną w r. 1633 w grodzie rawskim (P. 165 k. 420, 166 k. 473v), w r. 1636 już 2-o v. żona Stanisława Bieczyńskiego, wraz z nieletnim synem Jerzym N-im posesorka Gębic (P. 161 k. 423v). Jako posesorka tych dóbr występowała w r. 1638 wraz z innym synem, Franciszkiem N-im cz. Pożarowskim (G. 80 k. 485). Drugi jej mąż Bieczyński zastrzelony został 1639.9/XI. r. w sieni dworu Jarosza Siemirowskiego, dokąd przybył też pasierb Franciszek N. ze sługami, którzy morderstwa tego dokonali (P. 165 k. 341). Wdowa oprawę uzyskaną od pierwszego męża cedowała w r. 1640 synowi Janowi Franciszkowi z Niałka Pożarowskiemu cz. N-mu (P. 165 k. 420). Żyła jeszcze w r. 1643 (P. 168 k. 436). O wspomnianym wyżej synu Jerzym nie wiem nic więcej.
Jan Franciszek N. cz. Pożarowski, syn Jana i Przyborowskiej, wraz z matką w r. 1638 posesor Gębic obok Pawła Kazimierza Gzowskiego (G. 80 k. 485), nazwany w r. 1641 dziedzicem w obu Gębicach (Z. T. P. 29 s. 1269), t. r. dobra po rodzicach w Gębicach Nowych i Starych z folwarkiem Oskobłog sprzedał za 50.000 zł. Hieronimowi Manieckiemu, podsędkowi ziemskiemu poznańskiemu (P. 166 k. 328v). Pozywał w r. 1643 Łukasza Bieczyńskiego, syna swego ojczyma (P. 168 k. 189). Dział pola w części Małego Niałka w r. 1645 sprzedał za 100 imp. Stanisławowi Zbijewskiemu (Ws. 207 k. 228v).
2. Maciej N., Pożarowski cz. N., syn Piotra i Niałeckiej, wspomniany obok braci w r. 1546 (P. 1395 k. 279), zapisał w r. 1547 dług 15 grz. bratu Janowi (P. 886 k. 10v), w r. 1548 temuż bratu jeszcze 5 grz. (Kośc. 235 k. 68v). Jako stryj towarzyszył t. r. przy akcie prawnym Annie Pierzchlińskiej, żonie Jana Wolsztyńskiego (ib. k. 95v). Pojąwszy za żonę Marancję (Emerencję) Ratajską, córkę Macieja i Anny Gronowskiej (P. 915 k. 599), skwitował w r. 1549 jej brata Macieja ze 100 grz. posagu (Kośc. 235 k. 203). Marancja ta nazwana "Proską", kiedy t. r. kwitowała brata Macieja z dóbr rodzicielskich w Ratajach (ib. k. 213). Maciej w r. 1549 oprawił jej na połowie swych części w Niałku Wielkim 150 grz. posagu (P. 1395 k. 478). Występował w r. 1551 obok braci jako współspadkobierca ojca (P. 891 k. 151). Zobowiązał się w r. 1555 sprzedać bratu Janowi za 50 grz. część dworu i budynków w Niałku Wielkim (P. 896 k. 882v), zaś w r. 1557 bratu Marcinowi sprzedać tamże za 5 grz. plac z budynkiem (Kośc. 237 k. 244). Bratankowi Wojciechowi N-mu zapisał w r. 1590 sumę 20 grz. (ib. 264 k. 194). Swej synowej Annie Kosickiej żonie syna Wojciecha, w r. 1597 na połowie części w Wielkim Niałku i na połowie łana "Piotrkowskiego" dał oprawę 500 zł. posagu (P. 1402 k. 294), a równocześnie synowi Marcinowi dał połowę w Niałku, w folwarku tamtejszym, oraz połowy łanów "Piotrkowskiego" i "Wojeńskiego", wolne od powyższej oprawy (ib. k. 295). Synowie, Wojciech i Narcin. Córka Katarzyna Pożarowska, N-a, w latach 1580-1590 żona Jerzego Kosickiego.
1) Wojciech Pożarowski cz. N., syn Macieja i Ratajskiej, jak było wyżej w r. 1597 mąż Anny Kosickiej. Bratu Marcinowi w r. 1608 sprzedał za 1.500 złp. części Niałka (P. 1406 k. 237), na których to dobrach żona t. r. skasowała swą oprawę (P. 980 k. 408v) Oboje w r. 1624 już nie żyli. Byli bezdzietni (P. 152 k. 766).
2) Marcin N. cz. Pożarowski, syn Macieja i Ratajskiej, na połowie części Niałka w r. 1607 oprawił posag 400 złp. żonie Annie Siedleckiej córce Wojciecha (P. 1406 k. 20). Dla zrodzonych z niej dzieci ustanowił w r. 1608 opiekunów, między innymi żonę i brata Wojciecha (P. 980 k. 415v). Od tego brata, jak już wiemy, nabył w r. 1608 części w Niałku. Jako jego spadkobierca pozywany był w latach 1624-1626 przez Jakuba i Andrzeja Kosickich, bratanków i spadkobierców jego żony (P. 152 k. 766, 153 k. 670v). Nie żył już w r. 1649 (P. 1424 k. 959). Jego syn Jan N. zapisał w r. 1639 po 250 zł. długu każdej ze swych sióstr, Urszuli, żonie Adama Swinarskiego, Annie i Jadwidze, pannom (Kośc. 299 k. 317). Nie żył już ów Jan N. cz. Pożarowski (młodszy) w r. 1667 (Kośc. 305 k. 394). Żyli jeszcze wtedy oboje małżonkowie Swinarscy. Jadwiga była w r. 1649 żoną Hieronima Krzysztofa Kozłowskiego.
3. Marcin N., syn Piotra i Niałeckiej, wymieniony w r. 1551 obok braci jako współspadkobierca ojca (P. 891 k. 151). Od brata Macieja uzyskał w r. 1557 zobowiązanie sprzedania za 50 grz. placu z budynkiem w Niałku (Kośc. 237 k. 244). Żył jeszcze w r. 1558 (ib. 238 k. 110v). Synem jego był Jan, pozywany w r. 1594 przez Reginę Gębicką, wdowę po Wojciechu Pożarowskim cz. N-im.
4. Baltazar N., Pożarowski cz. N., syn Piotra i Niałeckiej, obok braci współspadkobierca ojca 1551 r. (P. 891 k. 151). Swoją część w Niałku, pochodzącą z działu braterskiego, sprzedał w r. 1555 za 100 złp. bratu Janowi (Kośc. 346 k. 20) i t. r. temuż bratu sprzedał za 50 zł. swą część dworu tamże (ib. 236 k. 406). Pozywany w r. 1559 przez braci Grodzickich o dług 20 zł. należny ich zmarłemu ojcu (P. 901 k. 291). Łan pusty "Markowski" w Wielkim Niałku w r. 1570 sprzedał wyderkafem za 330 złp. bratu Stanisławowi (Kośc. 346 k. 73). Nie żył już w r. 1574 (ib. 264 k. 194).
5. Stanisław N., N. cz. Pożarowski, syn Piotra i Niałeckiej, wspomniany w r. 1546 jako obok braci współdziedzic w Niałku Wielkim (P. 1395 k. 279) i znów w r. 1551 (P. 891 k. 151) oraz 1555 (Kośc. 236 k. 406, 246 k. 20). Pozywany w r. 1558 wraz z braćmi przez ks. Mikołaja, altarystę w Sierakowie (Kośc. 238 k. 110v). Czwartą (piątą?) część w Niałku, dworu, gdzie ojciec mieszkał, zagród i gumna w r. 1560 sprzedał za 50 złp. bratu Janowi (Kośc. 239 k. 98v, 346 k. 39). Na połowie dóbr swych w Niałku oprawił w r. 1566 posag 200 grz. żonie Jadwidze Jurkowskiej, córce Andrzeja (Kośc. 245 k. 40v 346 k. 64), ona zaś t. r. skwitowała brata Egidiusza Jurkowskiego z 200 grz. (Kośc. 245 k. 40v). Od brata Baltazara w r. 1570 nabył wyderkafem za 330 złp. łan pusty "Markowski" w Niałku (Kośc. 346 k. 73). Nie żył już w r. 1590, kiedy owdowiała Jadwiga Jurkowska skwitowała Andrzeja Golińskiego (ib. 270 k. 542v). Zobowiązała się w r. 1597 wobec syna Stanisława, pod zakładem 200 grz., iż skasuje swą oprawę na Niałku (ib. 277 k. 118). Synowie, Stanisław i Marcin.
1) Stanisław Pożarowski cz. N., syn Stanisława i Jurkowskiej, swą część w Niałku Wielkim, otrzymaną po ojcu jak i nabytą w r. 1596 za 1.300 złp., z prawem patronatu kościoła od brata Marcina (P. 1402 k. 42v), sprzedał wyderkafem w r. 1597 na trzy lata za 2.000 złp. Stanisławowi Ossowskiemu (ib. k. 396v). Do powyższej sumy wyderkafowej w r. 1599 dopisał Ossowskiemu dalsze 500 złp. (Kośc. 347 k. 174), a w r. 1600 temuż Ossowskiemu części Niałka Wielkiego sprzedał wyderkafem na rok za 3.200 złp. (P. 1402 k. 625). Te dobra, zarówno odziedziczone po ojcu, nabyte od brata Marcina, nabyte przez zmarłego ojca od jego brata Baltazara, sprzedał w r. 1601 za 4.000 złp. Andrzejowi Sławoszewskiemu (P. 1404 k. 219v). Jako spadkobierca jedyny brata Marcina, kwitował w r. 1620 Macieja Żychlińskiego z Kargowy z 400 złp. pożyczonych od zmarłego na słowo (P. 1004 k. 181v), i Andrzeja Zbijewskiego z 1.000 złp. (ib. k. 1421v).
2) Marcin N. cz. Pożarowski, syn Stanisława i Jurkowskiej, jak już wiemy, bratu Stanisławowi w r. 1596 sprzedał za 1.300 zł. swe części w Niałku Wielkim. Zapisywał w r. 1611 dług 208 (268?) zł. Janowi Szczytnickiemu (Ws. 28 k. 24v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1620 (P. 1004 k. 181v). Zob. tablicę.
@tablica
Jan i Zofia Wolska, oboje już nie żyjący w r. 1679, rodzice Marianny, wtedy żony Jana Rudnickiego (Py. 154 s. 130). Katarzyna, w r. 1711 (lub raczej przed tą datą) żona Jana Rożyckiego.
Przeglądanie 754 pozycji zakresu Nabielscy - Nieniewscy.
18192021[22]23242526
