Przeglądanie 681 pozycji zakresu Obałkowscy - Orzelscy.
29303132[33]3435
Obałkowscy - Orzelscy
Może do O-ch h. Oksza należałoby też zaliczyć Teodorę O-ą z Orzechowic (!), żonę Bogusława Bobrownickiego, starosty przedborskiego. Oboje nie żyli już w r. 1726.
Orzechowscy h. Topór. Bibianna z Balickich O-a, chrzestna 9 IV 1816 r. (LB Szczury-Górzno). Chyba jej córką była panna Bibianna O-a (z Młynów?), która 25 I 1818 r. zaślubiła Tadeusza Krajewskiego (LC Szczury-Górzno). Według Uruskiego, Jakub, subdelegat grodzki poznański 1737 r., był ojcem Mateusza, ten zaś miał syna Jana, męża Bibianny Balickiej, z której syn Wojciech legitymował się w r. 1852 w Królestwie Polskim.
Orzechowscy, różni. Jan O. w r. 1467 nabył wyderkafem od Jana Żerkowskiego łan roli w Żerkowie w p. pyzdr. (P. 1383 k. 286). Wawrzyniec O. w r. 1472 od Jana, Piotra i Mikołaja, braci z Żerkowa, nabył wyderkafem za 20 grz. łan "Więckowski" w Żerkowie (P. 1385 k. 157). Jan O (?). połowę wsi Dankowo p. gnieźn. w r. 1503 sprzedał wyderkafem za 60 zł węg. Janowi Napruszewskiemu (P. 1389 k. 242v). Wawrzyniec, w r. 1570 sługa Anny, wdowy po Wawrzyńcu Chwalikowskim (Py. 108 k. 226v). Mikołajowi O-mu Małgorzata Spławska, wdowa po Wojciechu Drzewieckim, w r. 1582 zapisała dług 100 zł (P. 939 k. 150). Stanisław w r. 1588 uzyskał zapis 140 złp długu od Peregryna Kurskiego (P. 950 k. 49). Jan, burgrabia grodzki poznański, dostał w r. 1594 od Wojciecha Skąpskiego zapis 80 zł długu (P. 962 k. 137). Procesowany w r. 1597 przez Macieja Kurzemskiego (?) z pow. rawskiego (Py. 128 k. 346). Czy nie omyłkowo co do imienia zapisany Mikołaj, burgrabia poznański, ojciec Adama, ochrzcz. 11 I 1598 r. (LB Św. Maria Magdal. Pozn,). Piotr, mąż Anny Rogaskiej, córki Piotra, ze Słupcy, spadkobierczyni braci Krzysztofa i Stanisława, która w r. 1595 kwitowała Stanisława Wydzierzewskiego (P. 964 k. 1275). W związku ze spadkiem po braciach dawała w r. 1598 zobowiązanie Przyjemskim (P. 968 k. 1161).
Magdalena, żona Wojciecha Kołudzkiego, nie żyjącego w r. 1693, sama, być może, żyła jeszcze w r. 1695. Tomasz, w r. 1695 ekonom klucza biskupiego Ciążyńskiego, kwitowany był z manifestacji przez Mikołaja Wierzchowskiego, administratora miasta Miłosławia (Py. 156 s. 13). Może ten sam Tomasz zmarł 14 II 1716 r. i pochowany został w Poznaniu w kościele Św. Mikołaja (LM Św. Mikołaj, Pozn.). Jan, notariusz apostolski konsystorza poznańskiego, zmarł w Poznaniu 8 V 1720 r., pochowany w Katedrze (ib.). Jan i Jadwiga, rodzice Marianny Filipiny, ur. w Sepnie, ochrzcz. 1 V 1760 r. (LB Konojad).
Józef, sekretarz królewski, syndyk Bernardynów kaliskich, zmarł 2 IV 1782 r. (A. B. Kalisz, W. 46). Z żony Fryderyki Mizgierówny, 2-v. małżonki w r. 1788 Franciszka Smoleńskiego, porucznika wojsk koronnych, miał syna Józefa. Ten, sekretarz poczty w Kaliszu, grunt ze spichlerzykiem i innymi zabudowaniami w rynku kaliskim w r. 1788 sprzedał za 2.000 złp Teodorowi Mukułowskiemu, mieszczaninowi i kupcowi kaliskiemu (I. Kal. 228 k. 319, 321). Jan, mąż Teresy Koszutskiej, córki Szymona i Katarzyny Kamińskiej, wdowy 1-o v. po Szymonie Janiszewskim, która w r. 1792 sumy po swoich rodzicach, po ciotce z Koszutskich Staszyńskiej, jak też po innych krewnych cedowała Szymonowi Modzelewskiemu, mężowi swej córki, Katarzyny Janiszewskiej (I.Kon. 84 k. 357).
Maciej i Anna z Radwanów, rodzice, Józefa, komornika powiatu ostrzeszowskiego, zmarłego w Będzieszynie 24 VII 1815 r. w wieku lat 24, Jana i Franciszka, którzy obaj przeżyli brata (LM Szczury-Górzno).
Orzelscy h. Drya, ze wsi Orle w pow. nakiel., pisali się ze swego pierwotnego gniazda, z Bożejewic koło Żnina w p. kcyń. Sławobór miał wedle jego prawnuka Jana, dziejopisa rodzinnego (Annales domus Orzelsciae), być pierwszym, który z Pałuk przybył na Kreinę i osiedlił się w Orlu. Spotykamy Sławobora z Orla już w r. 1433 (N. 143 k. 3v). Od Pawła z Orla i Drogosławy, żony Bartosza z Samostrzela t. r. kupił cztery łany w Orlu wraz z czterema karczmami i jeziorem w tej wsi jak też z trzecią częścią wsi Białowieże, dając w zamian połowę wsi Mały Radzicz w p. nakiel. i dopłatę 40 grz. (N. 143 k. 10). Od Mikołaja Ślesińskiego, chorążego bydgoskiego, w r. 1450 nabył wyderkafem za 260 grz. półgr., 33 zł węg. i 44 grz. solid. gr. wieś Rościmino w p. nak.(ib. k. 48c). Na wsiach Orle i Białowieże w r. 1456 oprawił 600 grz. posagu żonie swej Małgorzacie (ib. k. 74v). Od Mikołaja niegdy Wituńskiego z Pruszcza w r. 1456 kupił za 150 grz. czwartą część Rościmina, odziedziczoną przez tego Mikołaja po bracie wujecznym, chorążym Mikołaju ze Ślesina (ib. k. 75v). Jednocześnie od innej spadkobierczyni chorążego, Katarzyny, wdowie po Bernardzie z Przyłubi, kupił za tyleż jej czwartą część w Rościminie (ib.). Od Jana z Górki Daronicz w r.1457 wziął w zastaw za 20 grz. połowę wsi Zduńsko (Żuń) w p. nakiel. z połowami jezior, Wielkiego i Małego (ib. k. 79). Od Jana, syna Mościca z Chwałkowa w r. 1457 nabył za 25 grz. czwartą część z czwartej części Rościmina (ib. k. 80v). Od Piotra "Szląga" z Radzicza w r. 1459 kupił za 200 grz. trzy łany w Orlu, szóstą część połowy tamtejszego młyna, trzy tonie jeziora, zaś we wsi Białowieże część szóstą (ib. k. 84v). Chyba już nie żył w r. 1762, kiedy jako niedzielni dziedzice w Orlu występowali rodzeni brcia, Jan, Mikołaj, Wojciech i Piotr, oczywiście synowie Sławobora (P. 1384 k. 129). Była też i córka Elżbieta, która będąc już wdową po Piotrze Włościborskim scedowała w r. 1453 ojcu swe dobra rodzicielskie we wsiach Orle i Białowieże (N.153 k. 50v). Jan O. w swych "Rocznikach" pisał tylko o dwóch synach Sławobora, Mikołaju, który ród poprowadził dalej, i o drugim, nieznanym sobie z imienia, który służył Władysławowi Jagiellończykowi, królowi Czech i Węgier zarządzając jego skarbem. Bezpotomny, pochowany był w kościele zamkowym Św. Stefana w Budzie. Miał za żonę Węgierkę. Tylko cząstka jego fortuny dostać się miała bratu Mikołajowi (Annales). Nie wiem, który ze wspomnianych wyżej synów Sławobora był tym sługą Władysława Jagiellończyka. Z owych synów Jan występował w r. 1459 (N. 143 k. 85). Wszyscy czterej bracia, niedzielni dziedzice w Orlu, w r. 1462 kupili od Macieja Kobylickiego za 200 grz. czwartą część Czewujewa i Woli w p. kcyń. (P. 1384 k. 129, 1385 k. 35). Od Marcina, syna Drogomira z Liszkowa w r. 1470 nabyli wyderkafem trzecią część młyna w Liszkowie (P. 1382 s. 128), jednocześnie zaś od Piotra "Roga" z Małego Radziczka nabyli też wyderkafem za 50 grz. dziesięć łanów tamże (ib. s. 129). Dali w r. 1471 Maciejowi Kobylickiemu dwa łany w Czewujewie w pow. bydg. wraz karczmą, dopłacając 150 grz., a biorąc w zamian część Woli z częścią folwarku w Starej Woli w p. kcyń. (P. 1385 k. 130).
Mikołaj, syn Sławobora, w r. 1469 ręczył Piotrowi Szlągowi z Radzicza za Jana Rzemieniewskiego (N. 145 s. 4). Uzyskał w r. 1472 od Jakuba, wójta w Więcborku, zapis 5 grz. długu (N. 144 s. 153). Tego wójta, Jakuba Śmiłowskiego, wzywał w r. 1473 do uiszczenia się z tej sumy (N. 145 s. 7). Jako "stryj" asystował w r. 1486 przy transakcji Jadwidze, żonie Władysława Więckowskiego (P. 1387 k. 61). Na wsiach Czewujewo i Wola p. kcyń. w r. 1491 oprawił 150 zł węg. posagu żonie swej Małgorzacie (ib. k. 138v). Prawa swe do dwóch łanów osiadłych i jednego pustego we wsi Stare w p. gnieźn. w r. 1493 sprzedał wyderkafem za 20 grz. Maciejowi Grabickiemu (?) (P. 1388 k. 4v). Występował w r. 1496 jako wuj Małgorzaty, wdowy po Sędziwoju Łobżenickim, a 2-o v. żony Mikołaja Słupskiego (N. 146 s. 103). Od Jana i Andrzeja, braci z Brzeskorzystwi, tenutariuszy kcyńskich, w r. 1497 nabył wyderkafem Brzeskorzystew Wielką w p. kcyń. (P. 1383 k. 151). Od Jana Liszkowskiego w r. 1498 za 6 grz. monety pruskiej kupił wyderkafem łan pusty w Wielkim Liszkowie p. nakiel. (N. 146 s. 206). Od spadkobierców Jana Dąbrowskiego w r. 1500 skupił odziedziczone po nim części we wsiach, Dąbrowa, Komorowo i w połowie wsi Zuzoły w p. kcyń. Więc od jego siostry Małgorzaty Dąbrowskiej, żony Abrahama Wojnowskiego za 600 grz. (P. 1389 k. 74v), od Bogusława Kozielskiego za 130 grz. (ib.)., od Barbary i Katarzyny, córek Dobrogosta Mrowińskiego, za 130 grz. (ib.), od Małgorzaty, wdowy po Janie Komorskim, za 130 grz. (ib. k. 75), od Heleny, żony Litwosza z Kazanowa, siostry Dąbrowskiego, za 130 grz. (ib.), od Jana Mrowińskiego, dziedzica w Niezamysłowie, za 130 grz. (ib.), od Katarzyny, siostry Jana z Błociszewa, i od Anny, jego córki, niedzielnych, za 60 grz. (P. 859 k. 86v), od Mikołaja, Jakuba i Katarzyny, braci i siostry z Błociszewa, siostrzeńców Dąbrowskiego, za 600 grz. (P. 1389 k. 74 ), od Anny Błociszewkiej, siostrzenicy Dąbrowskiego, w r. 1501 za 600 grz. (P.1389 k. 147v). Od Jana Liszkowskiego w r. 1500 kupił za 80 grz. części Wielkiego i Małego Liszkowa (N. 146 s. 306). Od Wojciecha Borzyszkowskiego w r. 1504 kupił za 70 grz. całą wieś Borzyszkowo p. nakiel. (ib. s. 363). O tym Mikołaju wnuk Jan pisał, iż będącego już w podeszłym wieku najechał sąsiad Pemerzyński z najemnikami, wśród których byli też jeźdźcy niemieccy. Ograbił dom z pieniędzy i kosztowniejszych przedmiotów i uprowadził O-go na Kaszuby do Falcemburga w nadziei wymuszenia okupu. Umarł tam Mikołaj w czwartym miesiącu po uprowadzeniu. Nie żył już w r. 1524 (G. 335a k. 82). Wdowa umarła w r. 1541 (Annales). Synowie, Jan i Mikołaj. Córka Małgorzata, wspomniana ok. r. 1492 (G. 259 k. 12v), była w r. 1503 żoną Mikołaja Rynarzewskiego, wdowa w latach 1532-1533. Zdaje się, że Mikołaj przed Małgorzatą miał jeszcze inną żonę, matkę Jana i Małgorzaty.
I. Jan, syn Mikołaja, dziedzic w Dąbrowie w r. 1505 (P. 862 k. 86v) na połowie dóbr przypadłych z działów braterskich w r. 1506 oprawił posag 400 zł węg. żonie Katarzynie Raczkowskiej, córce Dobiesława (P. 1390 k. 99). Kwitowała ona t. r. swego ojca z dóbr rodzicielskich we wsiach: Raczkowo, Glinno, Niedarzyno, Piączyno, Marcinkowo w powiatach gnieźn. i kcyń. (P. 862 k. 202). Pozywany był Jan w r. 1509 z dóbr Dąbrowa, Komorowo i Zuzoły przez Wojciecha Jąnowskiego (G. 26 k. 7), zaś w r. 1511 pozywała go Katarzyna Brzeskorzystewska, wdowa po Janie Liszkowskim, o najazd na Brzeskorzystew (Kc. 8 k. 137v). Sprzedał werdykafem w r. 1512 część Woli za 100 zł węg. Piotrowi Świątkowskiemu, połowę w Zuzołach za 200 zł węg. Boguchwałowi Kozielnickiemu, a posag żony oprawił na całej Dąbrowie (G. 335a k. 17, 17v). Część w Borzyszkowie w p. nak. w r. 1512 kupił za 300 grz. od Barbary Boryszewkiej, wdowy po Pawle, ze Śląska (ib. k. 18v). Z działów przeprowadzonych w r. 1513 z bratem Mikołajem wziął wsie Dąbrowę, Komorowo, połowę wsi Zuzoły oraz części we wsiach Wola i Czewujewo p. kcyń. (P. 786 s. 107). Jednocześnie części Czewujewa sprzedał za 130 zł Janowi Bożejewskiemu (ib.). Część Woli w r. 1513 sprzedał za 300 zł węg. Piotrowi Świątkowskiemu (P. 786 s. 433). Pięć łanów osiadłych w Zuzołach w r. 1515 wyderkafem sprzedał za 40 grz. ks. Maciejowi Staręskiemu, proboszczowi w Kozielsku, stryjowi, oraz Stanisławowi, Maciejowi, Janowi i Benedyktowi, bratankom (P. 866 k. 253, 1392 k. 49v). Kwitował w r. 1524 ze 100 zł węg. rodzonego brata Mikołaja i jego (!) matkę (Kc. 2 k. 6v).Dziedzic w Dąbrowie, od Mikołaja Zamysłowskiego w r. 1524 kupił za 300 grz. połowę wsi Zuzoły (P. 1393 k. 31). Nie żył już w r. 1529 (P. 871 k. 289v). Owdowiała Katarzyna w r. 1530 skwitowała Jana Bożejewskiego ze swej oprawy na Czewujewie, zaś Stanisława Izdbieńskiego z oprawy na Woli (P. 871 k. 686). Powtórzyła te kwitowania w r. 1531 (G. 29 k. 120). Żyła jeszce w r. 1535 (P. 875 k. 187v). Syn Krzysztof.
Krzysztof, syn Jana i Raczkowskiej, skwitowany w r. 1529 przez Macieja i Jana braci Staręskich z 40 grz. zapisanych werdykafem na czterech łanach w Zuzołach przez zmarłego Jana O-go (P. 871 k. 289v) i t. r. skwitowany z 35 grz. przez Stanisława, Macieja, Jana i Benedykta braci Staręskich (ib. k. 551). Matce swej w r. 1531 zapisał na Dąbrowie posag 700 zł węg. (P. 1393 k. 433v), a jednocześnie wikariuszom katerdy poznańskiej na Komorowie i Zuzołach zapisał 8 grz. rocznego czynszu werdykafowego od sumy 100 grz. (ib. k. 434). Matce w r. 1531 zapisał dług 47 grz. (G. 29 k. 120). Skwitowany przez Jana i Piotra braci Bojeńskich z ugody o głowę brata ich Pawła Bojeńskiego (G. 29 k. 120v). Występował w r. 1534 jako stryj Jadwigi Włościborskiej (N. 213 k. 46). Od swej matki w r. 1535 wydzierżawił jej oprawę w Dąbrowie (P. 875 k. 157v). Komorowo w p. pozn. w r. 1538 sprzedał werdykafem za 200 grz. Mikołajowi Chwałkowskiemu (P. 1394 k. 184). Bezpotomny, nie żył już w r. 1542 (Kc. 10 k. 291v).
II. Mikołaj, syn Mikołaja i Małgorzaty, ur. ok. r. 1489, występował w r. 1512 jako wuj Barbary z Sąsieczna, żony Wojciecha Myślęckiego (G. 335a k. 18v). Dziedzic w Dąbrowie, pozwany w r. 1518 przez Jadwigę, żonę Piota Świątkowskiego, nie stanął (G. 259 k. 77v). Dokonał w r. 1513 działów z bratem Janem (P. 786 s. 407). Wraz ze swą matką w r. 1524 skwitowany ze 100 zł węg. przez brata Jana (Kc. 2 k. 6v). Dziedzic w Orlu, t. r. kwitował Andrzeja z Grudny (Grudzińskiego) z 300 zł posagu za jego córką a swoją żoną Anną (ib. k. 18v). Od Jana Broniewskiego w r. 1524 nabył wieś Czarnom w p. nakiel., dając w zamian dwie części w Wielkim i Małym Liszkowie, które zmarły ojciec Mikołaj O. nabył od Staręskiego i Jana Liszkowskiego (G. 335 a k. 82). Od swego teścia Andrzeja Grudzińskiego w r. 1530 kupił wyderkafem za 1.200 zł Retkowo i Smarzykowo w p. kcyń. (P. 1393 k. 357). Od swej siostry "z ojca rodzonej", Małgorzaty wdowy Rynarzewskiej, w r. 1532 nabył werdykafem staw z placem w Rynarzewie (Rynarzewku) w p. kcyń., jej oprawne (ib. k. 536v). Od niej też, jako od "pani wiennej", w r. 1533 nabył wyderkafem za 200 zł Pszczołczyno w pow. kcyń. (N. 213 k. 25v). T. r. od synów jej, Jakuba i Jana, kupił wiecznością za 2.000 zł staw z łoziskiem we wsi Rynarzewko i Ostrów (P. 1393 k. 583). Od Andrzeja Witosławskiego w r. 1532 nabył wyderkafem za 80 zł jedną część wsi Dębowo w p. nakiel., drugą kupił odeń wieczyście za 200 grz. (N. 213 k. 12, 12v). Od siostrzeńca swego, Jakuba Rynarzewskiego i jego żony Zofii w r. 1535 nabył wyderkafem za 100 zł połowę jego części miasta Rynarzewa p. kcyń. (ib. k. 56). Od Andrzeja Witosławskiego w r. 1536 nabył wyderkafem za 500 zł część wsi Jutrogoszcz (Witrogoszcz) p. nakiel. (ib. k. 62v). Swej drugiej żonie, zaślubionej w r. 1537, Barbarze z Oporowa Grocholskiej, córce Bernarda, oprawił t. r. na wsiach Orle i Runowo posag 1.600 zł(P. 1394 k. 115). Jednocześnie od teścia Grocholskiego nabył wyderkafem za 1.000 złp Szamocino w p. kcyń. (ib.). Od teścia w r. 1538 nabył za 600 zł wyderkafem połowę wsi Żórawia w p. kcyń. (ib. k. 178). Od Stanisława Topolskiego w r. 1538 kupił za 100 grz. części wsi Topola i Dziektarnia w p. nakiel. (N. 213 k. 70). Od siostrzeńca, Joachima Rynarzewskiego, w r. 1539 kupił za 2.000 złp staw zw. Wielgi Staw z Łoziskiem w Rynarzewie (P. 1394 k. 271v). Od Jana Broniewskiego w r. 1540 wyderkafem nabył za 100 grz. trzy łany i połowę jeziora w Wielkim Liszkowie (N. 213 k. 81). Od Jana Dźwierszczeńskiego nabył wyderkafem w r. 1541 za 32 zł połowę jeziora "Stryjewo" w Dźwiersznie p. nakiel. (ib. k. 86v). Jako spadkobierca bratanka Krzysztofa, kwitował w r. 1542 z 40 grz. zastawu Benedykta Raczkowskiego, (Kc. 10 k. 201v), sam zaś t. r. był kwitowany przez Mikołaja Chwałkowskiego z 200 grz., za które zmarły Krzysztof O. Chwałkowskiemu sprzedał był wyderkafem Komorowo (P. 881 k. 81v). Janowi Ciświckiemu. przyszłemu mężowi córki Katarzyny, w posagu za nią 31 VIII 1545 r. zapisał dług 1.000 zł (P. 884 k. 299v) i t. r., już po ślubie, był przez Ciświckiego kwitowany z 700 zł posagu (Kc. 10 k. 317). Od Feliksa Palędzkiego w r. 1551 nabył wyderkafem za 500 zł i 50 zł węg. połowy wsi Obiecanowo i Latonino p. kcyń. (P. 1395 k. 625). Pozwany w r. 1557 przez Melchiora Raczkowskiego o nieuiszczenie 200 złp z oprawy po zmarłej bratowej swej Katarzynie z Raczkowskich O-ej (G. 36 k. 195). Od swej córki Katarzyny, zamężnej Ciświckiej, wr r. 1562 kupił za 100 zł części wsi Roztrzebowo i Bąkowo p. kcyń. (I. Kal. 27 s. 426; Kc. 115 k. 376; P. 1397 k. 197v). Umarł w r. 1563, mając lat 74. Wdowa umarła 17 III 1565 r. (Annales). Z pierwszej żony były córki, Katarzyna i Barbara. Katarzyna wyszła w r. 1545 za Jana Ciświckiego, z czasem podwojewodziego i wojskiego kaliskiego, wdowa w latach 1570-1596. Barbara zaślubiła w r. 1551 Jana Białośliwskiego żyli jeszcze oboje w r. 1569, ona już nie żyła w r. 1570. Z drugiej żony synowie: Stanisław, zmarły na zarazę w Krakowie w 15 roku życia, Mikołaj, Sławobór, ur. w r. 1548, zmarły w r. 1564 w Turcji, dokąd jeździł z poselstwem Jazłowieckiego, Maciej, Świętosław, Jan, Andrzej. Byli ponadto pomarli dziećmi: Piotr, Wojciech i Bernard. Z córek, Anna przed r. 1564 wydana za Macieja Wyrzyskiego, zmarła po 15 latach pożycia małżeńskiego. Małgorzata zaślubiła Sebastiana Palędzkiego, żyła z nim w latach 1570-1582 (według Annales lat blisko 10). Zofia, niezamężna w latach 1570-1580 (N. 156 k. 158, 157 k. 433), wyszła za Adaukta Zbożego Radojewskiego, z którym żyła lat siedem, była wdową w latach 1605-1610. Była też inna Zofia, zmarła w niemowlęctwie.
I) Mikołaj, syn Mikołaja i Grocholskiej, ur. ok. r. 1545, podczaszy kaliski, mianowany 31 XII 1580 r. (M. K. 125 k. 225v, 226). Ustanowiony w r. 1565 przez szwagra Ciświckiego jednym z opiekunów jego dzieci (I. i D. Z. Kal. 6 k. 558v). Wspólnie z bratem Maciejem staw w Rynarzewie w r. 1568 sprzedali wyderkafem na dwa lata za 300 zł szwagrowi Palędzkiemu (N. 156 k. 14). Mikołaj od nieletniego brata Andrzeja w r. 1570 kupił za 320 zł część połowy Obiecanowa w p. kcyń. (ib. k. 94). Wraz z braćmi kwitował t. r. Jana Siedleckiego, podsędka ziemskiego inowrocławskiego, i Adama Grocholskiego z dóbr rodzicielskich z racji sprawowanej nad nimi opieki. Nie żyli już wtedy dwaj inni opiekunowie, Bernard i Jan Grocholscy. Pokwitowanie obejmowało więc ich synów (ib. k. 157v). Mikołaj i jego bracia, dziedzice wsi Topola, Dziektarnia i Czarnom w p. nakiel., w r. 1571 pozywali Bartłomieja Dembińskiego, sędziego grodzkiego nakielskiego, o rozgraniczenie tych wsi z jego Liszkowem, Jana Witosławskiego, pisarza ziemskiego kaliskiego, i Elżbietę z Dźwierczeńskich, oraz Jakuba Sypniewkiego, o granice z Dźwiersznem i Wielgą Wsią (ib. k. 401v). Połowę wsi Dziektarnia w pow. nakiel., dzierżawioną od brata Andrzeja, z kolei w r. 1575 wydzierżawił Stanisławowi Szczutowskiemu, mieszczaninowi bydgoskiemu (N. 157 k. 11). Jego pierwsza żona, Katarzyna Lipicka, córka Świętosława, kasztelana konarskiego, nie żyła już w r. 1576 (I. Kal. 44 s. 279), a w r. 1577 żeniąc się powtórnie, tym razem z Barbarą Przecławską, córką Janusza, krótko przed ślubem, 22 I zobowiązał się oprawić jej posag 3.700 złp na połowie wsi: Dąbrowa, Komorowo, Zuzoły i części Obiecanowa, na stawie w Dąbrowie i na tamtejszym wiatraku w p. kcyń. T. r. wciąż jeszcze przed ślubem, tę oprawę dopełnił (P. 929 k. 173, 1398 k. 702). Zawadę oraz połowę Obiecanowa, wedle kontraktu z r. 1580 wydzierżawił w r. 1581 Piotrowi Gajewskiemu (N. 159 k. 62). Trzecią jego żoną była Anna Objezierska, od której krótko przed ślubem dostał 24 IX 1582 r. zapis posagu 3.000 zł gotowizną i 500 zł w wyprawie (N. 160 k. 262v). Swoją część Obiecanowa oraz dziesięciu kmieci w Zuzołach w r. 1585 sprzedał wyderkafem za 3.000 zł Andrzejowi Staręskiemu (P. 1399 k. 467v). Żonie w r. 1589 dał dożywocie na Dąbrowie, Komorowie i pewnych rolach w Zuzołach (P. 953 k. 694). Żyła ona jeszcze w r. 1592 (P. 958 k. 607), nie żyła już w r. 1604. Części Obiecanowa Mikołaj w r. 1592 sprzedał wyderkafem na trzy lata za 3.200 złp Janowi Staruchowskiemu (P. 1400 k. 955). Skwitowany w r. 1605 z zapisów przez Adama Rynarzewswkiego (Kc. 124 k. 702), umarł t. r. mając lat 60 (Annales). Z pierwszej żony synowie, Wojciech, wspomniany w r. 1576 (I. Kal. 44 s. 270), i Mikołaj, o którym niżej, oraz córka Barbara, wspomniana w r. 1576 (ib.) 1-o v. w latach 1585-1595 żona Mikołaja Sobockiego, wyszła 2-o v. w r. 1602, krótko po 26 IV za Wojciecha Suchorzewskiego, umarła w r. 1603 lub 1604. Z trzeciej żony były córki: Anna, Katarzyna i Dorota, którym ojciec w r. 1604 zapisał każdej po 3.000 zł posagu i po 500 zł wyprawy, wyznaczył też dla nich opiekunów, między innymi brata Jana, kasztelana rogozińskiego (Kc. 124 k. 376, 399). Z nich Anna, w r. 1607 żona Jana Jezierskiego, nie żyła już w r. 1644. Katarzyna, w latach 1609-1612 żona Jana Siedleckiego. Dorota zapewne zmarła młodo.
Mikołaj, syn Mikołaja i Lipickiej, wspomniany w r. 1576 (Kal. 44 s. 270), mąż Anny Sulisławskiej, córki Piotra i Katarzyny Korycińskiej, oprawił jej w r. 1594 posag 3.000 zł (R. Kal. 6 k. 885). Część Piwonic w p. kal. w r. 1595 sprzedał za 1.200 złp siostrze Barbarze zamężnej Sobockiej (I. i D. 28 k. 35). Od Mikołaja Droszewskiego w r. 1596 wziął w zastaw za 6.000 zł Zadowice i części Woli Niechanowskiej cz. Droszewskiej (I. Kal. 63 k. 598v). Od jezuitów kaliskich kupił w r. 1597 za 5.000 zł wsie Sławino i Zamoście w p. kal., które oni nabyli od prymasa Karnkowskiego (R. Kal. 7 k. 114). Od owdowiałej siostry Sobockiej w r. 1602 uzyskał zapis 2.000 złp długu (I. Kal. 68 s. 44), a t. r. Wojciech Suchorzewski mający wnet poślubić ową jego siostrę dał mu 26 IV zobowiązanie, iż jej oprawi 1.000 złp wyprawy (ib. s. 507). Po śmierci tej siostry mąż jej Suchorzewski w r. 1604 scedował Mikołajowi dożywocie części Piwonic (ib. 70 k. 244v), zaś w r. 1606 Mikołaj skwitował go z rzeczy pozostałych po jej pierwszym mężu a podlegających jej oprawie i dożywociu (I. D. Z. Kal. 28 k. 150v). Żona Mikołaja, Anna Sulisławska uzyskała w r. 1604 od rodziców swych zapis 2.000 zł (ib. k. 326). Mikołaj w r. 1608 kwitowany był z dóbr po ojcu i matce Objezierskiej przez siostrę Annę zamężną Jezierską (N. 167 k. 57), zaś w r. 1609 przez siostrę Katarzynę zamężną Siedlecką (ib. k. 278). Od teścia Piotra Sulisławskiego uzyskał w r. 1610 rezygnację wsi Rzekty i części Mącznik koło Skalmierzyc w p. kal. (R. Kal. 1 k. 507), a jednocześnie rodzicom żony dał w dożywocie części Piwonic p. kal. (ib. k. 508). Żonie dał t. r. dożywocie na wsiach Sławno i Zamoście oraz na częściach Piwonic (ib. k. 539). Mączniki i Rzekty w r. 1612 dał z powrotem teściowi Sulisławskiemu (ib. 8 k. 148). Od Wacława Doruchowskiego w r. 1614 kupił za 6.000 zł wsie Stara Kuźnica i Boksin cz. Brzeziny w pow. ostrzesz. z dwoma młynami i piłą wodną (ib. k. 462). Wsie Dąbrowę i Komorowo w r. 1615 sprzedał za 23.000 złp bratu stryjecznemu Stanisławowi O-mu (P. 1409 k. 475v). Od Samuela Grodzieckiego miał zastawem na wsi Lipice w p. kon. sumę 2.500 zł, którą w r. 1616, lub przed tą datą, scedował Stanisławowi Bykowskiemu, wojewodzie sieradzkiemu (Z. T. P. 27 s. 1746). Nie żył już w r. 1616, kiedy owdowiała Anna Sulisławska zastawiała części Piwonic za 1.000 zł Dobrogostowi Węgierskiemu (I. Kal. 82 s. 1125). Nie żyła już w r. 1635 (R. Kal. 11 k. 702v). Synowie: Łukasz, Andrzej i Mikołaj. Córka Katarzyna, ur. w Sławinie 9 XI 1605 r. (LB Skalmierzyce), w latach 1635-1652 żona Wojciecha Szołdrskiego. Nie żyła już w r. 1682.
(I) Łukasz, syn Mikołaja i Sulisławskiej, cześnik kaliski 26 XI 1636 r., mianowany 22 V 1638 r. pisarzem ziemskim kaliskim (M. K. 183 k. 129-130), w latach 1624-1652 poseł na 23 sejmy. Na połowie dóbr należnych sobie z działów braterskich zobowiązał się w r. 1618 oprawić krótko przed ślubem posag 1.000 zł żonie Wiktorynie Jemiołkowskiej (Jemiełkowskiej), wdowie 1-o v. po Staniławie Przedzyńskim, pisarzu grodzkim kaliskim (R. Kal. 9 k. 166), dokonał zaś w r. 1619, już po ślubie, oprawy 2.800 zł posagu (ib. k. 262). Od Katarzyny Przedzyńskiej, córki Stanisława, pisarza grodzkiego kaliskiego, a żony Mikołaja Tymienieckiego, uzyskał t. r. rezygnację części wsi Tyniec w p. kal. (ib. k. 267). Od Jana Tomickiego w r. 1620 nabył wyderkafem za 10.000 złp Grębanin, Mroczyn i Podkowce w pow. ostrzesz. (P. 1412 k. 417) oraz za 21.000 złp miasto Baranów z wsiami Łęka i Borowno w tymże pow. (ib. k. 418v). Od Abrahama Ciświckiego, kasztelana śremskiego, w r. 1628 nabył wyderkafem za 20.000 złp części wsi: Królikowo, Biała, Łagiewniki oraz pustki Wielołęka w p. kon. (P. 1416 k. 118v). Tę sumę w r. 1629 scedował bratu swemu Andrzejowi (I. i D. Z. Kal. 28 k. 522v). Wspólnie z braćmi części we wsiach Mączniki i Rzekty, po matce, w r. 1635, lub przed tą datą, rezygnował Janowi Wawrowskiemu (R. Kal. 11 k. 702v). Od Hieronima Radomickiego, wojewody inowrocławskiego, w r. 1638 brał w zastaw za 15.000 zł Babino i Bonice w p. pyzdr. (P. 148 s. 33). Uzyskał 5 XI 1640 r. konsens królewski na wykupienie młyna we wsi Nędzarzew pow. kal. z rąk spadkobierców Wiktoryna Jemiełkowskiego (M. K. 186 k. 226v, 227). Od brata Andrzeja w r. 1641 kupił za 8.000 zł wieś Starą Kuźnicę i Boksin cz. Brzeziny w pow. ostrzeszowskim (R. Kal. 12 k. 244v). Dziedzic Sławina, zawierał w r. 1653 ugodę z Władysławem Kobierzyckim dziedzicem Leziony (Z. T. P. 30 s. 1042). Nie żył już w r. 1657 (I. Kal. 122 s. 501). Syn Mikołaj.
Mikołaj, syn Łukasza i Jemiołkowskiej, z 19 dymów we wsiach swego ojca, tj. w Sławinie i Zamościu, płacił w r. 1652 19 zł podwójnego podymnego (Rel. Kal. 31a k. 260v). Ożenił się z Katarzyną Suchorzewską, córką Piotra, i w r. 1657 od jej brata Stanisława uzyskał zapis posagu 12.000 zł gotowizną i 3.000 w wyprawie (I. Kal. 122 s. 501). W imieniu i swych braci stryjecznych i sióstr, synów i córek Mikołaja O-go, w r. 1677 kwitował Macieja Nowowiejskiego, dziedzica Wtir-Wturka i Pruślina, z sumy 18.000 zł, którą był zapisał ich zmarłemu stryjowi Andrzejowi O-mu (I. Kal. 138 s. 973). Dziedzic Sławina i Zamości, bezpotomny, nie żył już w r. 1685 (ib. 143 s. 152).
(II) Andrzej, syn Mikołaja i Sulisławskiej, wspomniany w r. 1619 jako jeszcze niepodzielny z braćmi (R. Kal. 9 k. 262). Żonie Annie Przedzyńskiej, córce Stanisława, pisarza grodzkiego kaliskiego, i Wiktoryny Jemiołkowskiej, swej bratowej, w r. 1629 oprawił podniesione z Kosmowa sumy, 7.000 złp posagu i 1.500 złp wyprawy (I. i D. Z. Kal. 28 k. 521v). Ta Anna stosownie do zobowiąznia danego przez jej męża bratu Łukaszowi, jej ojczymowi, w r. 1629 sprzedała temu Łukaszowi za 300 zł części Tyńca (R. Kal. 11 k. 50v). Andrzej od brata Łukasza w r. 1629 uzyskał cesję sumy 20.000 złp wyderkafowej na częściach Królikowa, Łagiewniki i Białej, zapisanej przez Abrahama Ciświckiego, kasztelana śremskiego (I. i D. Z. Kal. 28 k. 522v). Od Piotra Rossowskiego (Rossoskiego) w r. 1633 wziął w zastaw za 10.000 zł wsie Wturek i Pruślino p. kal. (I. kal. 99v s. 1228). Anna z Przedzyńskich obok siostry Katarzyny zamężnej Mycielskiej, dziedziczki części Kosmowa, były w r. 1636 kwitowane przez altarystów kościoła Najśw. Marii Panny w Kaliszu z prowincji (ib. 102 s. 1076). Anna odziedziczone po ojcu części Przedzyna w p. kal. w r. 1637 sprzedała za 1.750 zł szwagrowi Wojciechowi Mycielskiemu (R. Kal. 11 k. 836v). Andrzej od Stanisława, Jakuba i Filipa Rossoskich, synów zmarłego Piotra, w r. 1638 kupił za 30.000 zł wsie Wturek i Pruślino, które dotąd trzymał zastawem (ib. 12 k. 50v). Bratu Łukaszowi w r. 1641 sprzedał za 8.000 zł Starą Kuźnicę Boksińską zw. Brzeziny w p. ostrzesz. (ib. 12 k. 244v). Płacił w r. 1652 podwójnego podymnego z 26 dymów we Wturku i z 10 dymów w Pruślinie - 36 zł (Rel. Kal. 31a k. 257, 263v). Dziedzic Wturka, w r. 1661 winien był 400 zł Stanisławowi Wysockiemu (I. Kal. 125 s. 384). Kwitował się w r. 1665 z Wojciechem Koszutskim z kontraktu dzierżawy Wturka i wspólnie z żoną wieś tę wydzierżawił Piotrowi Rokickiemu (ib. 126 s. 557). Zastawił Wturek w r. 1666 za 4.000 zł Łukaszowi Skrzetuskiemu (ib. s. 591). Sprzedał Wturek i Pruślin w r. 1668 za 30.000 złp Maciejowi Nowomiejskiemu (R. Kal. 2 k. 104v). Umarł między r. 1673 a 1677 (I. Kal. 133 s. 1094, 138 s. 973). Anna Przedzyńska nie żyła już w r. 1685 (ib. 143 s. 268). Córka Katarzyna, ochrzcz. 23 XII 1639 r., podawana była do chrztu przez babkę Wiktorynę (Wiktorię) O-ą, pisarzową ziemską kaliską (LB Wysocko). Umarła chyba dzieckiem, bowiem po Andrzeju dziedziczyli bratankowie.
(III) Mikołaj, syn Mikołaja i Sulisławskiej, niedzielny jeszcze z braćmi w r. 1619 (R. Kal. 9 k. 262), ożenił się z Marianną Rogalińską, córką Jana, i w r. 1633 kwitował braci jej, Aleksandra, Władysława, Stefana i Kazimierza z 2.000 zł na poczet 10.000 zł jej posagu (I. Kal. 99b s. 1460), zaś w r. 1635 żonie tej na wsi Kuźnica w pow. ostrzesz. oprawił posag 8.000 złp (P. 1415 k. 381v). Części Piwonic w p. kal. w r. 1635 sprzedał za 6.000 zł Łukaszowi Milińskiemu (R. Kal. 11 k. 688v). Spełniając zobowiązanie dane przez braci, części po matce w Mącznikach i Rzektach t. r. zrezygnował Annie Sulisławskiej, żonie Jana Wawrowskiego (ib. k. 708). Po sprzedaniu Kuźnicy bratu Andrzejowi oprawę 10.000 złp jej posagu w r. 1640 przeniósł na połowę dóbr, przede wszystkim na sumę 8.000 zł uzyskaną z tej sprzedaży i wniesioną na Myjomice w p. ostrzesz. wraz z inną swą sumą, łącznie 14.300 zł (R. Kal. 12 k. 148). Od Piotra Łaszcza, kasztelana lędzkiego, wziął w zastaw za 15.000 złp wsie Kwiatkowo i Kuźnicę Kwiatkowską, do których intromitowany w r. 1644 (I. Kon. 51 k. 182v). Marianna Rogalińska umarła w r. 1640 lub 1641, Mikołaj zaś już w r. 1647 był mężem drugiej żony, Katarzyny Suskiej, córki Prokopa, która od ojca uzyskała wtedy zapis posagu 4.000 zł i wyprawy 1.000 zł (I. Kal. 113 s. 755). Owa Katarzyna była w r. 1652, obok siostry Marianny zamężnej Waliszewskiej, współdziedziczką wsi Sadowie w p. kal. (ib. 118 s. 674). Mikołaj jako zastawny posesor Kwiatkowa i Kuźnicy Kwiatkowskiej w r. 1661 manifestował się przeciwko Zygmuntowi, kasztelanowi lędzkiemu, i Stefanowi braciom Łaszczom, synom zmarłego Piotra, kasztelana lędzkiego (I. Kon. 58 k. 30v). Wydając w r. 1663 córkę zrodzoną z drugiej żony, Katarzynę, za Marcina Kiełczewskiego, spisywał w Koninie 17 V t. r. z przyszłym zięciem kontrakt małżeński, dając w posagu 2.000 złp (ib. k. 196). Nie żył już w r. 1666, kiedy owdowiała Katarzyna i syn Andrzej, działający w imieniu nieletnich synów, Jana i Stanisława, dobra jej oprawne i dożywotnie, synów tych dziedziczne, Kuźnicę Kwiatkowską zastawili za 1.500 zł Janowi Ulanickiemu (ib. 126 s. 758). Katarzyna wraz z synami w r. 1667 pozwała Zygmunta, kasztelana lędzkiego, i Stefana teraz już kasztelana konarsko-kujawskiego, braci Łaszczów o wykupienie Kwiatkowa i Kuźnicy Kwiatkowskiej, zastawionych przez ich ojca zmarłemu Mikołajowi O-mu (I. Kon. 58 k. 453v). Skwitowana wraz z synami przez zięcia Kiełczewskiego w r. 1668 z 2.000 złp (ib. k. 532). Kwitowała w r. 1670 Zygmunta Łaszcza, kasztelana lędzkiego z zapisu zastawnego na Kwiatkowie i Kuźnicy Kwiatkowskiej (ib. 60 k. 41). Synowie: Andrzej, Jan i Stanisław. Z córek, Katarzyna, o której była już mowa wydana w r. 1663, krótko po 17 V, za Marcina Kiełczewskiego, żyjącego jeszcze w r. 1668, żyła sama 1677 r. Wiktoryna (Wiktoria), wspomniana w r. 1677 (I. Kal. 138 s. 973). Anna, w latach 1636-1686 żona Chryzostoma Dobrzyckiego, nie żyła już w r. 1689.
1. Andrzej, syn Mikołaja i Suskiej, miał już lata w r. 1666 (ib. 126 s. 758), wspólnie z bratem stryjecznym Mikołajem, jak również w imieniu swego rodzeństwa, jako współspadkobierca stryja Andrzeja, kwitował w r. 1677 Macieja Nowowiejskiego, obecnego dziedzica Wturka i Pruślina, z 18.000 zł zapisanych przezeń temu ich stryjowi (ib. 138 s. 973). Spisywał w r. 1677 wzajemne dożywocie z żoną swą Barbarą Pęcherzewską, córką Pawła (R. Kal. 15 k. 585). Obok swych braci współspadkobierca stryjecznego brata Mikołaja, dziedzica Sławina, zawierał wspólnie z nimi w r.1685, pod zakładem 32.000 złp kontrakt z ołobockim konwentem cysterek (I. Kal. 143 s. 152). Od swej siostry Anny, zamężnej Dobrzyckiej, uzyskał t. r. zobowiązanie rezygnacji dworu w Kaliszu przy ulicy Grodzkiej (ib. s. 452). Barbara Pęcherzewska, już będąc wdową, na zapisie 4.000 zł, jaki miała od męża, w r. 1720 zapisała sumę 2.000 zł córce swej Teresie, żonie Wojciecha Łubińskiego (ib. 161 s. 145). Chyba ten sam Andrzej, żyjący w latach 1704-1710, był ojcem: Antoniego, Franciszka i Stanisława (ib. 157 s.11). Bracia owi, spadkobiercy stryjecznego brata Michała, zawarli w r. 1710 komplanację z Janem Obrębskim (ib. s. 122). Nie wiem czyim synem mógłby być ów Michał? Może Jana lub StanisLawa?
2. Jan, syn Mikołaja i Suskiej, nieletni w r. 1666 (ib. 126 s. 758) chyba miał już lata w r. 1670 (I. Kon. 60 k. 41), a żył jeszcze w r. 1685 (I. Kal. 143 s. 152).
3. Stanisław, syn Mikołaja i Suskiej, małoletni w r. 1666 (ib. 126 s. 758), chrzestny 5 XII 1677 r. (LB Strzelno), współspadkobierca brata stryjecznego Mikołaja w Sławinie i Zamościach w r. 1685 (I. Kal. 143 s. 152). Był chyba identyczny ze Stanisławem O-im, mężem Anny Lisieckiej, córki Świętosława i Anny Jaskólskiej, w r. 1690 współspadkobierczyni części w Jaskółkach i Świlugowie po wuju Janie Jaskólskim (ib. 146 s. 460). I znów mogę tylko przypuszczać, że z tym Stanisławem (lub z jednym ze Stanisławów) był identyczny Stanisław O., dziedzic Kuźnicy Starej, który 2 XII 1731 r. występował jako chrzestny wraz ze swą córką panną Franciszką (Lb Wyszanów).
Przeglądanie 681 pozycji zakresu Obałkowscy - Orzelscy.
29303132[33]3435
