Przeglądanie 719 pozycji zakresu Pawłowscy - Piotrkowscy.
18192021[22]23242526
Pawłowscy - Piotrkowscy
1) Antoni (Antoni Piotr Jan), syn Mikołaja i Chylińskiej, chrzestny1719.2/VI. r. (LB Miłosław), brał udział 1773.20/III. r. w podziale spadku po rodzicach, od których jeszcze za ich życia dostał był 6.000 zł. a należało mu się teraz 13.162 zł. Zawierał 1781.2/V. r. z rodzeństwem ugodę względem spadku po brcie Stanisławie (Py. 162 k. 46).
2) Paweł (Paweł Łukasz), syn Mikołaja i Chylińskiej, ochrzcz. 1720.17/X. r. (LB Miłosław), proboszcz w Żerkowie, chrzestny w grudniu 1752 r. i 1756.9/II. r. (LB Żerków), proboszcz w Miłosławiu w r. 1765, kanonik warszawski 1773 r., nie żył już 1777.20/III. r. (Py. 162 k. 45). Wedle działów z r. 1773 dostał był sumę 3.000 zł.
3) Stanisław (Stanisława Mateusz), syn Mikołaja i Chylińskiej, ochrzcz. 1725.30/VIII. r., podawany do chrzsztu przez pannę Jadwigę P-ą (LB Miłosław), chrzstny 1757.9/VI. r. (LB Skalmierzyce), uczestniczył 1773.20/III. r. w działach z rodzeństwem (P. 162 k. 45), kapitan wojsk koronnych w r. 1776 (G. 103 k. 119). Nie żył już 1781.2/V. r. (Py. 162 k. 45).
4) Wawrzyniec, syn Mikołaja i Chylińskiej, komisarz dóbr racackich, chrzestny 1756.27/XI. r. (LB Gryżyna), skarbnik 1767 r. (LB Miłosław), wojski gnieźnieński w r. 1774 (P. 1351 k. 43v), wojski większy gnieźnieński w r. 1779 (Py. 160 k. 187v). Posesor Stęszewa w r. 1765 (LB Stęszew). Wedle działów rodzinnych z r. 1773 dostał był już 7.498 zł., a miał dostać 13.162 zł. (Py. 162 k. 44). Dziedzic i posesor Kębłowa, zapisał w r. 1777 sumę 5.000 zł. Annie z Brzeżańskich Ołtarzewskiej (Py. 158 k. 541). Mąż Wiktorii Lubienieckiej, zaślubionej przed r. 1764, skwitowany w r. 1784 przez Wojciecha Szpotańskiego (Py. 163 k. 303v) i przez Antoniego Skąpskiego (ib. k. 317v) Kębłowo mocą kontraktu z 1786.15/VII. r. sprzedał za 100.000 zł. ks. Antoniemu Jabłonowskiemu, kasztelanowi krakowskiemu (Py. 163 k. 485). Synowie: Łukasz, ur. ok. r. 1764, zmarły w Kębłowie 1767.18/IV. r. w wieku lat trzech (LM Miłosław), Franciszek Antoni, ochrzcz. z wody w Bilczynie na Rusi, zaś z ceremonii 1776.1/X. r. (LB Kwilcz), Stanisław, zmarły w Kębłowie 1778.7/VII. r. (LM Miłosław).
5) Józef (Józef Antoni), syn Mikołaja i Chylińskiej, ur. w Kębłowie, ochrzcz. 1735.12/VI. r. (LB Miłosław), skarbnik gnieźnieński w r. 1775 (Py. 158 k. 401), złożył ten urząd w ręce króla 1786.30/XII. r. (Py. 164 k. 683v). Komisarz dóbr międzyrzeckich w r. 1765 (LB Stęszew), dziedzic Kębłowa w r. 1769 (G. 100 k. 362). Od Kajetana Lipnickiego nabył w r. 1771 Ossowo, a miał też wtedy połowę Korzkiew i pustkę Korzkiewki (Py. 158 k. 146, 148). Mąż Teresy Będkowskiej (Bętkowskiej), córki Józefa i Jadwigi Przespolewskiej, od jej braci, Ludwika i Karola Będkowskich, uzyskał w r. 1775 zobowiązanie sprzedaży za 55.000 zł. Gorzyc w pow. pyzdr. (Py. 158 k. 401). Od teścia w r. 1776 dostał cesję sumy pochodzącej ze sprzedaży miasta Szamocina zmarłemu Leonowi Raczyńskiemu, kasztelanowi santockiemu (Py. 158 k. 461). Wedle kontraktu z 1776.31/VIII. r. Gorzyce sprzedał za 58.500 zł. Walentemu Zbyszewskiemu (G. 103 k. 115). Wzajemne dożywocie z żoną spisywał w r. 1779 (G. 106 k. 88v). Dziedzic w Ossowie, wraz z żoną chrzestni 1780.28/VII. r. (LB Bieganowo). Skwitowany t. r. przez Stanisława Badowskiego i Wojciecha Rowińskiego, męża Marianny Badowskiej, z sumy 1.750 zł., pochodzących z sumy większej 3.500 zł należnej z Ossowa (G. 107 k. 89v). W posiadanej przez niego wsi Czeszewo zjechali się 1773.20/III. r. bracia i siostra Katarzyna dla przeprowadzenia działów dóbr po rodzicach. Zatwierdzili dokonaną przez ojca rezygnację Kębłowa na rzecz Józefa i scedowali mu też prawa spadkowe na Ossowie i Szczodrzykowie, kontentując się sumami pieniężnymi. Kębłów wycenili na 70.000 zł., na Ossowie sumę 8.800 zł., na Szczodrzykowie 7.000 zł. (Py. 162 k. 44-46). Od Stanisława Badowskiego wedle komplanacji zawartej w Ossowie w r. 1776 ze Stanisławem Badowskim i Rowińskimi, uzyskał w r. 1785 cesję sumy 1.250 zł., z sumy większej 3.000 zł. (Py. 164 k. 309v). Od Antoniego Łochowskiego, szwagra wspomnianego Badowskiego, za kontraktem z 1785.19/VIII. r., kupił 1787.17/IX. r. za 40.000 zł. Gałczyno Wielkie i Małe w pow. gnieźn. (G. 113 k. 154, 115 k. 88v). Od Józefa Stobieckiego uzyskał w r. 1787 cesję spadku po Piotrze Rajewiczu, bracie jego matki (G. 114 k. 139). Gałczyno W. kontraktem spisanym w Słowikowie 1787.13/VIII. r. sprzedał za 20.000 zł. Józefowi Kościelskiemu (G. 114 k. 121). Od panny Anny Gorzewskiej, wedle kontraktu z 1788.15/III. r. kupił za 49.227 zł. Ossowo i części w Korzkwach, jej dobra po ojcu Andrzeju Gorzewskim (P. 1365 k. 432), zaś w r. 1788 był przez nią kwitowany z 4.000 zł. z powyższej sumy (P. 1375 k. 342). Od Jana Dąbrowskiego w r. 1790 uzyskał cesję 4.845 zł. jako reszty z sumy 9.845 zł. z zastawu Małachowa w pow. brzeskim-kujawskim, dokonanego pomiędzy Marianną Polewską i tym Dąbrowskim 1789.24/VI. r. (Py. 163 k. 851). Józef, skarbnik gnieźnieński, świadek 1791.6/III. r. (LC Biechowo). Teresa z Bętkowskich, dziedziczka Ossowa, chrzestna 1815.2/IX. r. (LB Jarząbkowo). Nie wiem, czy ta sama Teresa P-a, posesorka Liborowa(?), chrzstna 1818.3/XII. r. (LB Września).
6) Jan (Jan Chryzostom), syn Mikołaja i Chylińskiej, ur. w Kębłowie, ochrzcz. 1739.8/II. r. (LB Miłosław), jezuita w r. 1773 (Py. 162 k. 44), b. jezuita, instalowany na probostwo w Droszewie 1778.16/VI. r. (LB Droszew), kanonik inflancki i proboszcz droszewski w r. 1781 (ib. k. 46). Umarł w Droszewie 1795.10/II. r., mając ok. 85(!) lat, pochowany w Sobótce (LB Droszew). Data chrztu rażąco (o ok. 29 lat!) różni się od daty, która wynikałaby z podanego tu wieku. Albo więc kanonik Jan nie był identyczny z Janem Chryzostomem i był najstarszym z synów Mikołaja i Chylińskiej, albo, co bardziej prawdowpodobne, wiek w chwili śmierci zanotowano w sposób wysoce niedokładny, co zdarzało się często, choć tu różnica zdawałaby się wręcz zaskakująca.
2. Jan, syn Stanisława i Pakosławskiej, uczestniczył w r. 1663 w kontrakcie zawieranym przez matkę z Janem, ojcem, i Stefanem, synem, Goreckimi (P. 153 s. 104), dotyczącym zapewne małżeństwa siostry. Skwitowany t. r. z dwóch sum przez tę siostrę Jadwigę, żonę Stefana Goreckiego (ib. s. 103). Żonie swej Barbarze Pawłowskiej, córce Świętosława i Zofii Jezierskiej, oprawił w r. 1665 posag 7.000 zł. (Ws. 208 k. 213, 218). Oboje małżonkowie zawierali t. r. pod zakładem 7.000 zł. kontrakt z małżonkami Mikołajem Grodzickim i Teresą Pawłowską (ib. k. 885). Barbara wraz z siostrami, Teresą zamężną Grodzicką i Zofią, t. r. Nowąwieś w pow. kośc. sprzedała za 14.000 zł. temuż Grodzickiemu (ib. k. 213). Siostry Teresa i Barbara, spadkobierczynie zmarłej siostry Jadwigi, w r. 1670 jej część w Nowejwsi sprzedały za 8.000 zł. Grodzickiemu (P. 1868 IX k. 105v). Jan odebrawszy z rąk żony sumę 4.000 zł., oprawił to jej t. r. jako posag (ib. k. 106v). Zawierał w r. 1676 z Przecławem Mysłowskim kontrakt o Trębinko w pow. kośc. (P. 1094 k. 1156v). Owo Trąbinko małżonkowie P-cy trzymali zastawem za 5.000 zł. od Łukasza Koszutskiego, dziedzica owej wsi, a teraz w r. 1670 scedowali 4.000 zł z tej sumy zastawej małżonkom Przecławowi Mysłowskiemu i Annie z Osuchowskich (ib. k. 1157v). Od siostry Jadwigi zamężnej Goreckiej Jan uzyskał w r. 1698 zapis 5.000 zł. na Goreczkach (I. Kal. 157 s. 68; P. 1146 II k. 30). Nie żył już w r. 1699, kiedy jako wdowa po nim występowała druga jego żona, Elżbieta Gorecka (P. 1137 IX k. 18). Ta Elżbieta (Helena?) Gorecka nie żyła już w r. 1711 (P. 1146 II k. 30). Z pierwszego małżeństwa synowie, Jan, wspomniany w r. 1711 (P. 282 II k. 267), już nie żyjący w r. 1721 (P. 1184 k. 227v), i Adam, o którym niżej. Z córek, Anna, wspomniana w latach 1708-1721, w r. 1709 już "panna dojrzała", wraz z siostrą Heleną swe części z sumy 5.000 zł. ze wsi Goreczki, z zapisu danego ich ojcu przez siostrę Jadwigę zamężną Gorecką, cedowała bratu Adamowi (I. Kal. 157 s. 68). Anna kwitowała w r. 1715 Władysława Dzierżanowskiego, dziedzica Nowejwsi (P. 1149 I k. 118). Obie siostry kwitowany w r. 1715 Tomasza Grodzickiego, byłego dziedzica Nowejwsi w pow. kośc., obecnego dziedzica Rożnowa w pow. pozn. (P. 1149 III k. 21). Helena skaitowała w r. 1729 tegoż Dzierżanowskiego z 800 zł., z sumy oryginalnej 1.800 zł. z kontraktu sprzedaży Nowejwsi (Ws. 83 k. 91). Zofia, nie żyjąca już w r. 1709 (I. Kal. 157 s. 69). Elżbieta, ochrzcz. 1666.29/X. r. (LB Rydzyna), żyła jeszcze w r. 1739. Konstancja, "panna dojrzała" w r. 1710 (Kośc. 310 s. 320), żyjąca jeszcze 1730.6/VII. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Wspomniana wyżej Helena, określona jako "panna dojrzała" w r. 1708, kwitowała wtedy Tomasza Grodzickiego, dziedzica Nowejwsi, z prowizji rocznej od sumy 1.833 zł., macierzystej, pochodzącej z działów przeprowadzonych z bratem Adamem oraz siostrami Anną, Zofią i Konstancją, a zapisanej przez zmarłego Świętosława Goreckiego, dawnego dziedzica Nowejwsi (P. 1144 k. 322). Z drugiej żony syn Antoni oraz córki, Krystyna i Barbara, wspomniane w r. 1721.
1) Adam, syn Jana i Pawłowskiej, kwitował w r. 1708 Tomasza Grodzickiego, dziedzica Nowejwsi, z prowizji rocznej od sumy 1.800 zł. zapisanej mu (P. 1144 k. 258v). Z bratem Antonim kwitowali w r. 1709 Andrzeja Bonieckiego, obecnego dziedzica Goreczek, z 2.250 zł. należnych im po ojcu i po zmarłej siostrze Zofii (I. Kal. 157 s. 69). Adam w r. 1710 spisał wzajemne dożywocie z żoną Heleną Tłukomską, córką Macieja Kazimierza i Katarzyny Chrząstowskiej (P. 286 k. 30, 1145 k. 123), zaślubioną przed tym rokiem. Tomasza Grodzickiego, dziedzica Nowejwsi, skwitował w r. 1710 z 1.833 zł. z sumy oryginalnej 11.00 zł. zapisanej przez rodziców na tych dobrach jemu i jego rodzeństwu, zaś po ich śmierci przypadłej mu w wyniku działów przeprowadzonych w r. 1699 (Kośc. 310 s. 320). Od swej siostry panny Konstancji uzyskał w r. 1711 zapis 500 zł., pochodzących z Goreczek (P. 1146 II k. 94). Wraz z bratem Janem i siostrami t. r. zawierał umowę z Tomaszem Grodzickim, dziedzicem Nowejwsi, dotyczącą sumy na tej wsi zapisanej przez zmarłego Świętosława Grodzickiego (P. 282 II k. 267). Oboje z żoną roborowali w r. 1711 skrypt Karolowi Cieleckiemu (P. 1146 II k. 134v). Adam, były posesor Szymanowic, pozywał w r. 1712 Wojciecha Skrzetuskiego, obecnego posesora tej wsi (P. 287 k. 120). Dzierżawca Szypłowa w r. 1713 (LB Nowe Misato). Mieszkał w r. 1723 w Jeżewie (LC Strzelce W.). Sumę 720 zł. z sumy 5.500 zł. posagowej zmarłej ciotki Jadwigi P-ej zamężnej Goreckiej, zapisanej przez nią bratu Janowi, cedował w r. 1721 ks. Maciejowi Cieleckiemu, dziekanowi i sędziemu surrogatorowi kaliskiemu, proboszczowi konińskiemu (P. 1184 k. 227v). Helena Tłukomska żyła jeszcze w r. 1729 (Kośc. 358 k. 44), już nie żyła w r. 1755 (P. 1315 k. 208). Jej mąż Adam umarł w r. 1759 (LM Nowe Miasto). Synowie, Jakub i Roch. Córki: Katarzyna Teodora, ochrzcz. 1710.12/IV. r. (LB Jaraczew), Katarzyna, ochrzcz. 1712.19/XII. r., zmarła 1713.29/III. r. (LB, LM Nowe Miasto), Franciszka Marianna, ochrzcz. w r. 1714 (LB Jaraczew), Anna, ochrzcz. 1720.23/VI. r. (LB Środa).
(1) Jakub (Jakub Bonawentura), syn Adama i Tłukomskiej, ochrzcz. 1711.10/VII. r. (LB Jaraczew), Zaślubił 1743.25/II. r. Mariannę Brodecką (Brodnicką?) z Kociug (LC Pawłowice). Mieszkał w latach 1751-1754 w Drzewcach. Marianna umarła 1759.12/V. r., pochowana w Nowym Mieście w tamtejszym kościele (LM Nowe Miasto). Jakub zmarł między r. 1765 a 1773 (Kośc. 330 k. 39, 331 k. 200v). Synowie: Łukasz, ur. w Drzewcach, ochrzcz. 1751.17/X. r., Szymon Tadeusz, ur. tamże, ochrzcz. 1754.28/X. r. (LB Drzewce), i Józef. Ten mianował w r. 1773 plenipotentem swego ciotecznego brata Chryzostoma Rafalskiego (Kośc. 331 k. 200v), a powtórzył to w r. 1776, działając wtedy wspólnie ze stryjem Rochem (ib. 332 k. 216v).
(2) Roch, syn Adama i Tłukomskiej, zaślubił 1752.14/II. r. Mariannę Malechowską z Szypłowa (LC Nowe Miasto), która umarła 1759.12/V. r. pochowana w kościele w Nowym Mieście (LM Nowe Miasto). Z pierwszej żony córka Katarzyna Barbara, ur. w Szypłowie, ochrzcz. 1752.20/XI. r. (LB Nowe Miasto). Roch pojął 2-o v. 1760.10/VI. r. Magdalenę Marszewską z Parzęczewa (LC Góra k. Jarocina), która żyła jeszcze w r. 1786 (G. 114 k. 3v). Roch umarł w Usłodzinach 1789.15/III. r. (LM Nowe Miasto). Z drugiej żony syn Tomasz Stanisław, ochrzcz. 1775.18/XI. r., zapewne młodo zmarły, oraz córki: Marianna Wiktoria, ur. w Nowej kolonii Szypłówku ochrzcz. 1761.10/IV. r. zmarła w r. 1786, Scholastyka Apolonia, ochrzcz. 1763.7/III. r., Franciszka Justyna, ochrzcz. 1765.17/IX. r., Zuzanna Klara, ochrzcz. 1768.10/VIII. r., Róża (Rozalia), ochrzcz. 1771.18/IX. r., umarła w r. 1773, pochowana 16/VIII. Wszystkie urodzone w Szypłowie (LB, LM Nowe Miasto).
2) Antoni, syn Jana i Goreckiej, występował w r. 1709 obok brata Adama (I. Kal. 157 s. 69), zaś w r. 1711 kwitował Adama Bonieckiego, obecnego dziedzica Goreczek, ze 100 zł. (P. 1146 II k. 30). Nie wiem, czy ten sam Antoni, już nie żyjący w r. 1720, był mężem Anny Teofili z Hazów, córki Dawida i Elżbiety Szarzyńskiej, która wtedy od brata Jana Krzysztofa Hazy uzyskała cesję sum odziedziczonych po rodzicach (Ws. 79 k. 131). Żyła jeszcze w r. 1721 (P. 1179 k. 159). Gdzieindziej Bogumiła Hazianka nazwana w r. 1718 wdową po Wojciechu P-im (Kośc. 311 s. 839).
II. Bogusz, Bogusław, syn Stanisława i Anny, starosta pyzdrski 1539 r. (Py. 23 k. 145v). Występował w r. 1496 obok swych braci (Kośc. 230 k. 110). Niedzielny z nimi w Pierzchnie i Wojszewie w r. 1499 (ib. 231 k. 31v), w r. 1501 (ib. k. 111), w r. 1508 (P. 786 s. 71), w r. 1510 (Py. 24 k. 17). Wraz z braćmi Andrzejem i Wojciechem ok. r. 1510 ręczył braciom Janowi i Maciejowi, iż uwolnią całe wsie Pierzchno i Chudzice, dane im w działach braterskich w zamian za Wojszewo i Mroczki (G. 261 k. 14v). Mąż Apolonii Baranowskiej, córki Jana i Dobrochny (Doroty?) Kościeleckiej, która uzyskała w r. 1711 od brata Marcina, dziedzica w Dobczynie, sumę 600 grz. i 40 zł. węg., ojcu ich zapisaną wyderkafem przez Mikołaja z Kościelca na wsiach królewskich Lichnowo i Granowo w pow. tucholskim, koło Chojnicy (P. 965 k. 117v). Od Katarzyny z Pampowa, żony Jana Kościeleckiego, kupił w r. 1514 za 600 grz. połowy we wsiach: Żelaskowo, Nowawieś i Miroszka w pow. gnieźn. (G. 335a k. 25v). Dokonywując nowych działów z braćmi Andrzejem i Wojciechem, wsie Pierzchno i Chudzice wymienił t. r. z braćmi Janem i Maciejem na wsie Wojszewo i Mroczki (ib. k. 26). Na swych połowach we wsiach: Żelaskowo, Chudzice, Nowawieś, Miroszka pow. gnieźń. i na połowach części wsi Wojszewo i Mroczki, należnych z działów braterskich, oprawił t. r. żonie posag 600 grz. i 40 zł. węg. (ib. k. 26v). Już jednak w r. 1515 sprzedał połowy we wsiach: Żelaskowo, Miroszka i Nowawieś za 600 grz. Janowi Iwieńskiemu, zaś żona Apolonia skwitowała go ze swej oprawy o której było wyżej (P. 866 k. 242). Od Mikołaja Dębnickiego, dra medycyny, kupił w r. 1515 za 400 grz. Nowąwieś, część w Dębnicy Kościelnej i ogród po Górą, w kierunku Ostrowa Dziekańskiego przed miastem Gnieznem (P. 1392 k. 52v), ale w r. 1516 Bogusz cześć Dębnicy Kościelnej, całą Nowąwieś, ogród z słodownią i łąkę koło młyna słodowego pod zamkiem gnieźnieńskiem sprzedał doktorowi za 400 grz. (P. 1392 k. 70). Kupił w r. 1516 części wsi Góra na jeziorem Lednicą i wieś Zbierkowo z młynem wodnym Borowym, wyderkafem za 800 grz. od Wojciecha Lubomyskiego, Jadwigi Zakrzewskiej, żony Jana Ułanowskiego i panny Elżbiety, córki Stanisława Zakrzewskiego (P. 1392 k. 69v). Od ks. Jana Charbowskiego, kanonika poznańskiego, i jego nieletniego bratanka Jana w r. 1517 nabył Rybno Małe i pustkę Wola w pow. gnieźn., dając w zamian dwa łany we wsi Mroczki i dopłacając 500 grz. (ib. k. 167). Owe części w Rybnie i Woli wymienił zaraz ze swym bratem Andrzejem, biorąc za nie połowy we wsiach Wojszewo i Mroczki, trzecią część we wsi Chudzice w pow. pyzdr. oraz dopłatę 180 grz. (ib. k. 167v). Wraz z bratem Andrzejem pozywani byli t. r. przez brata Jana, a ponieważ nie stanęli, mieli płacić winę (Py. 24 k. 206). Apolonia Baranowska pozywana była w r. 1519 przez swego brata Marcina o klejnoty po matce Dobrochnie Kościeleckiej (Kośc. 25 k. 155v). Sama t. r. pozywała tego brata o spadek po niej, a że nie stanął, miał płacić winę (ib. k. 613v). Bogusz, dziedzic w Górze, dwie części wsi Góra i Zbyrkowo w r. 1520 za 800 grz. dał w dożywocie żonie (G. 335a k. 49v). T. r. rewizorowie dokonali rozgraniczenia używalności brzegów między Wojszewem a królewską wsią Brzeźnica należącą do starostwa średzkiego, co król potwierdził w r. 1522 (I. Kal. 29 s. 713). Połowę Wojszewa w r. 1521 sprzedał za 180 zł. wyderkafem bratu Wojciechowi (P. 1392 k. 374). Części wsi Góra koło jeziora Lednickiego oraz wieś Zbyrkowo z młynem Borowym w r. 1522 sprzedał wyderkafem za 800 grz. Janowi "Turkowi" Łąckiemu (ib. k. 471v). Wzywał w r. 1523 Spitosława (Spytka) Szlachcińskiego, by dopełnił zobowiązania względem rezygnacji wieczystej za 100 grz. części w Szlachcinie w pow. pyzdr., którą uzyska w dziale (Py. 25 k. 543). Od jego brata Tomasza Szlachcińskiego nabył t. r. części w Szlachcinie i Chrostach, dając w zamian łan pusty w Chudzicach i dopłacając 50 zł. (P. 1392 k. 498). Pozwany był w r. 1524 przez Barbarę, wdowę po Łukaszu Szlachcińskim, i jej dzieci o wygnanie ich z części Szlachcina (P. 869 k. 15v). Od Spytka Szlachcińskiego w r. 1524 kupił za 200 grz. części w Szlachcinie i Chrostach (Py. 23 k. 52). Od brata Andrzeja kupił t. r. wyderkafem za 22 grz. dwa łany osiadłe w M. Rybnie pow. gnieźn. (G. 335a k. 76v). Od Macieja Sokołowskiego w r. 1525 kupił za 100 grz. jego części w Szlachcinie (P. 1393 k. 55v), a jednocześnie od Eufebronii(!) Szlachcińskiej, wdowy po Spytku, a 2-o v. żony tego Sokołowsiego, kupił za 200 grz. jej części w Szlachcinie i Chrostach (ib. k. 56). Żonie Apolonii na Chrostach i częściach w Szlachcinie w r. 1526 oprawił 600 grz. posagu (Py. 23 k. 61). Od Marcina Szlachcińskiego t. r. nabył nadbrzeża nad potokami w Szlachcinie skąd woda mogła się wylewać, oraz pewne "przecze" roli, w zamian dając mu w tejże wsi tę część, którą nabył od Tomasza i Piotra Bagrowskich (Py. 23 k. 61v). Od Wolimira Szlachcińskiego, syna zmarłego Spytka, w r. 1526 kupił za 200 grz. jego części w Szlachcinie i Chrostach (Py. 23 k. 64, 25 k. 200). Część Wojszewa t. r. sprzedał wyderkafem za 200 grz. Marcinowi Bieganowskiemu (P. 1393 k. 118v). Od Anny (Wyganowskiej?), wdowy po Mikołaju Grodzickiem, w r. 1527 kupił za 100 kop gr. część w Kromolicach pow. pyzdr. (P. 1383 k. 149). Na pięciu łanach w Wojszewie w r. 1532 zapisał wyderkafem za 100 grz. czynsz roczny 6 grz. Marcinowi "Czeczeradowi" Chwałkowskiemu (ib. k. 500v). Rybno i Wolę przed r. 1536 sprzedał bratu Andrzejowi (G. 31 k. 48v). Zięciowi Janowi Iłowieckiemu w r. 1538 zapisał dług 180 grz. (Py. 171 k. 629). Skwitowany w r. 1543 przez Stanisława "Strugałę" Żakowskiego z sumy zapisanej na królewskim wójtostwie w Sokolnikach (I. R. Kon. 3 k. 378). Pozwany w r. 1545 przez synów i córki zmarłego Jana Bratuskiego, wójta pyzdrskiego, o więzienie ich ojca (Py. 172 k. 186). Nie żył już w r. 1546 (ib. k. 248). Synowie: Jan, Stefan, Wojciech, Łukasz. Z córek, Anna, w latach 1538-1551 żona Jana Iłowieckiego cz. Wolsztyńskiego, wdowa w r. 1553. Dorota, w latach 1559-1587 żona Wawrzyńca (Wojciecha) Słupskiego, wdowa w r. 1607. Zofia, niezamężna w r. 1589 (P. 952 k. 44). Spośród synów, Jan wraz z braćmi pozywany był w r. 1546 przez Gabriela Gorazdowskiego (Py. 172 k. 248). Kiedy w r. 1551 jechał do Poznania na sądy, usiekł go Stanisław Nowomiejski cz. Rozdrażewski (Py. 173 k. 41v).
I) Stefan, syn Bogusza i Baranowskiej, burgrabia pyzdrski w r. 1553 (P. 894 k. 1087). Wraz z braćmi w r. 1546 pozywany był przez Jakuba i Mikołaja Rolów Bratuskich, synów zmarłego Jana, wójta pyzdrskiego (Py. 172 k. 259). W imieniu własnym i braci w r. 1547 wypłacił Annie (Jadwidze) Żakowskiej do rąk jej męża Jerzego Kaczyńskiego 40 grz. zapisane jej przez ich ojca (Py. 172 k. 366). Z bratem Wojciechem w r. 1550 zapisywał dług 300 zł. Pawłowi i Janowi braciom Kamieniewskim (P. 890 k. 18). Skwitowany w r. 1550 przez braci Macieja i Jana Tarnowskich z 400 zł. (Py.172 k. 599), zapisał im dług 100 grz. z zabezpieczeniem na wsiach: Szlachcino, Chudzice, Wojszewo i Chrosty, należnych mu z działów z braćmi (ib. k. 602). Zawierał w r. 1551 z Jakubem Bratuskim ugodę z racji zatargów zaistniałych między zmarłym Boguszem P-im i jego synami a zmarłym Janem Bratuskim, wójtem pyzdrskim, ojcem Jakuba (Py. 173 k. 29). Z braćmi Wojciechem i Łukaszem dostał w Szlachcinie w r. 1551 pozew ze strony Jana Koszutskiego o 90 grz. (P. 891 k. 122; Py. 173 k. 12). Stefan w r. 1553 pozywany był o 110 zł. przez Małgorzatę 1-o v. Wyszławską, 2-o v. Goczałkowską (Py. 174 k. 497), zaś o 48 zł. i 8 gr. przez Annę P-ą, żonę Ambrożego Koszutskiego (P. 894 k. 252). Działał w r. 1553 jako wuj i opiekun dzieci siostry Anny owdowiałej Iłowieckiej (ib. k. 1087). Wspólnie z braćmi Chudzice w pow. pozn. w r. 1553 sprzedał wyderkarfem za 550 zł. Mikołajowi, Maciejowi, Wojciechowi i Piotrowi braciom Zberkowskim (ib. k. 1114), zaś w r. 1554 od tych Zberkowskich wydzierżawił Chudzice dla siebie i braci (P. 895 k. 41). Z bratem Wojciechem całe Chudzice, staw z młynem Mroczkowskim i dwóch kmieci w Wojszewie w r. 1556 dali w działach bratu Łukaszowi, biorąc części Szlachcina oraz całe wsie: Chrosty, Wojszewo i pustkę Mroczki (P. 1396 k. 397v). Niedzielny z Wojciechem, Wojszewo sprzedali obaj wyderkafem w r. 1557 za 1.500 zł. Maciejowi Gałczyńskiemu (P. 898 k. 367, 1396 k. 442v). Stefan od brata Wojciecha dostał t. r. części dworu w Szlachcinie (P. 1396 k. 443). Od bratowej Agnieszki z Sobockich Łukaszowej P-ej w r. 1561 kupił za 2.000 zł. połowę Lenartowic osiadłych i Sulęcina pustek w pow. kal. (P. 903 k. 283, 1397 k. 26v), ale już w r. 1562 bratowej dobra te za taką samą sumę odprzedał (P. 1397 k. 159v). Wspólnie z bratem Wojciechem Wojszewo w r. 1561 sprzedał wyderkafem za 1.800 zł. Maciejowi Żełądkowskiemu, dając ewikcję na Szlachcinie i Mroczkach (P. 903 k. 289, 1397 k. 29). Od Zofii Sobockiej, żony Sebastiana P-go, dostał w r. 1562 części Lenartowic i pustki Sulęcino (P. 1397 k. 205; I. Kal. 27 s. 887). Od Stanisława hr. z Górki, starosty kolskiego, w r. 1569 nabył wyderkafem za 11.148 zł. wsie Siedlec i Brzecie oraz pustkę Oborzyno w pow. pyzdr. (P. 1397 k. 754v). Dobra te w r. 1572 za taką samą sumę sprzedał wyderkafem Andrzejowi hr. z Górki, kasztelanowi międzyrzeckiemu (P. 1398 k. 345v). Dziedzic Szlachcina, bezpotomny, nie żył już w r. 1576 (Py. 113 k. 130v).
II) Wojciech, syn Bogusza i Baranowskiej, żupnik bydgoski w r. 1595, mianowany dożywotnio starostą kiszporskim 1570.20/V. r. (MRPSum. V 471), był nim jednak tylko do r. 1572. Wspomniany obok braci w r. 1546 (Py. 172 k. 248), zapisał w r. 1551 dług 200 zł. Maciejowi Markowskiemu (P. 891 k. 274). Obok braci współdziedzic w Szlachcinie 1551 r. (Py. 173 k. 12). Z przeprowadzonych w r. 1556 działów wziął wspólnie z bratem Stefanem części Szlachcina, całe Chrosty, Wojszewo, pustki Mroczki w pow. pyzdr. (P. 1396 k. 397v). Bratu Stefanowi dał w r. 1557 części dworu w Szlachcinie (P. 1396 k. 443). Annie Żegrowskiej, wdowie po Zygmuncie Kamieńskim, zapisał w r. 1559 dług 240 zł. (Kośc. 238 k. 331), zaś w r. 1560 Konstancji Pogorzelskiej, żonie Łukasza Jezierskiego, zapisał 200 zł. długu (G. 39 k. 296). Od Zofii Zberkowskiej, wdowy po Marcinie Szlachcińskim, pani wiennej w Szlachcinie, jak też od jej synów, w r. 1564 wydzierżawił część w tej wsi (Py. 179 k. 630v). Uzyskał 1563.26/III. r. dożywotnie zachowanie w posiadaniu wsi królewskiej Rumiejki (MRPSum. V 9129), zaś w r. 1564 dożywocie to uznane zostało za "dobre" (I. Kal. 29 s. 709, 715). Otrzymał 1565.20/VI. r. administrację bydgoskiej komory solnej oraz komór celnych bydgoskiej i dybowskiej cz. toruńskiej. Z racji soli zamorskiej wniósł do skarbu koronnego sumę 4.000 zł., którą mu zapisano na trzy lata na dochodach celnych (MRPSum. V 9583). Zapisał w r. 1570 dług 1.000 zł. Zofii Sobockiej, wdowie po Sebastianie P-im (P. 108 k. 206). Starosta kiszporski, winie był Hieronimowi Kolnickiemu w r. 1572 dług 1.000 zł. (P. 110 k. 333). W latach następnych spotykamy go przeważnie już bez tytułu starosty kiszporskiego, trzymał bowiem tę królewszczyznę tylko do grudnia 1572 r. W czasie bezkrólewia po śmierci Zygmunta Augusta zajęli siłą to starostwo Czemowie. Zatarg, jaki z tego wyniknął, zakończył ostatecznie wojewoda pomorski Achcy Czema dając P-mu, wedle ugody z 1574.9/III. r. odstępne 24.000 guldenów (Czapl., Senatorowie, s. 108), ale jeszcze w r. 1575 P. nazwany starostą kiszporskim (N. 157 k. 44v). Wojciech od Dobrogosta Potworowskiego, sędziego ziemskiego kaliskiego, w r. 1574 kupił za 12.500 zł. Babino i Bunice oraz część Bagrowa w pow. pyzdr. (R. Kal. 4 k. 163v). Obok brata Łukasza w r. 1576 spadkobierca zmarłego brata Stefana, dziedzica w Szlachcinie (P. 113 k. 130v, 339v), nie żył już w r. 1578 (P. 931 k. 575). Żoną jego była Anna Działyńska, córka Andrzeja, podkomorzego dobrzyńskiego, której posag oprawił w grodzie bydgoskim na Szlachcinie. Nie żyła już w r. 1597, a spadkobiercą jej był brat Mikołaj Działyński (Py. 128 k. 174v, 367v). Syn Stanisław.
Stanisław, syn Wojciecha i Działyńskiej, pozostawał jako nieletni pod opieką Andrzeja Opalińskiego, marszałka wielskiego koronnego i starosty generalnego wielkopolskiego, którego w r. 1578 w tym charakterze skwitowali w r. z 200 zł. Ciosnowscy (P. 931 k. 575). Obok stryja Łukasza w r. 1579 spadkobierca stryja Stefana (P-go (P. 933 k. 70). Jego opiekunowie marszałek Opaliński i Jan Przyjemski w r. 1579 kwitowali Sebastiana P-go z 400 zł. z dzierżawy Babina (P. 932 k. 180). Wspomniani wyżej opiekunowie Stanisława w r. 1580 kwitowali jego stryja Łukasza z 1.400 zł. z dzierżawy Szlachcina (P. 934 k. 493). Obok braci swych stryjecznych, synów zmarłego stryja Łukasza, pozywany był w r. 1582 o dług 180 zł. przez Wojciecha Gądkowskiego (Py. 119 k. 277v). Skwitowany przez Stanisława Ciosnowskiego i innych spadkobierców Rafała Ciosnowskiego z 200 zł., które zmarły stryj Stefan P. winien był Rafałowi (P. 942 k. 112). Bezpotomny, nie żył już w r. 1588, zaś spadkobiercami byli bracia stryjeczni, synowie Łukasza (P. 950 k. 235).
III) Łukasz, syn Bogusza i Baranowskiej, wspomniany obok braci w r. 1546 (Py. 172 k. 248, 259), niedzielny z nimi dziedzic w Szlachcinie w r. 1551 (Py. 173 k. 12), zapisał w r. 1553 dług 109 grz. Wawrzyńcowi Chwalikowskiemu (Py. 174 k. 462v). Od Macieja Zberkowskiego i jego braci wydzierżawił w r. 1555 Chudzice w pow. pyzdr., którą to wieś bracia, Łukasz i on sprzedali byli wyderkafem Zberkowskim (P. 896 k. 489). Z podziału braterskiego w r. 1556 wziął całe Chudzice oraz staw z młynem Mroczkowskim i dwóch kmieci osiadłych w Wojszewie (P. 1396 k. 397v). Zapisał w r. 1557 dług 400 zł. Barbarze Ułanowskiej, żonie Piotra Żernickiego (G. 36 k. 233). Mąż Agnieszki Sobockiej, córki Wojciecha i Katarzyny Poświątnej, która w r. 1559 od swej owdowiałej matki dostała części Lenartowic i Zawidowic oraz pustkę Sulęcino w pow. kal. (P. 1396 k. 783v). Od Stanisława i Jana braci Łaskawskich uzyskał w r. 1560 zobowiązanie sprzedania za 1.000 zł. części we wsi Kroczyno, spadłych po ojcu Janie Łaskawskim i kupionych przez ojca od Jakuba Kolnickiego (P. 902 k. 282v), zrealizowane dopiero w r. 1562 (Kośc. 346 k. 49). Agnieszka Sobocka w r. 1561 sprzedała połowę Lenartowic i pustkę Sulęcino za 2.000 zł. bratu męża Stefanowi P-mu, zaś mąż na połowie Chudzic, Wojszewa i młyna wodnego Mroczki w Pierzchnie oprawił jej wtedy 1.200 zł. posagu (P. 903 k. 273, 1397 k. 26v). Agnieszka i jej siostra Zofia, żona Sebastiana P-go, części ojcowskie we wsi pustej Sulęcino w r. 1562 sprzedały za 3.000 zł. Janowi Suchorzewskiemu "Bartoszewiczowi" (P. 1397 k. 163). One obie zobowiązały się w r. 1562, iż sprzedadzą części Zawidowic Mikołajowi, Stanisławowi i Janowi braciom Sobockim (I. Kal. 26 s. 338), Dobrogostowi Potworowskiemu, podsędkowi ziemskiemu kaliskiemu, iż sprzedadzą czwartą część Korytnicy z przyległymi pustkami w pow. kal. (P. 904 k. 388). Janowi Suchorzewskiemu "Bartoszewiczowi", iż sprzedadzą za 3.400 zł. połowę Lenartowic i części Sulęcina (ib. k. 567v). Łukasz był w r. 1562 kwitowany przez Łukasza Słomowskiego z 1.80 zł., zapisanych jego zmarłemu ojcu Janowi Słomowskiemu (ib. k. 765). Od opatrz. Jakuba, sołtysa w Garbach w pow. pyzdr. uzyskał w r. 1572 zobowiązanie sprzedania za 70 grz. części tego sołectwa (Py. 110 k. 313). Współspadkobierca brata Stefana w r. 1576 (Py. 113 k. 130v), w tym charakterze w r. 1579 kwitował Stanisława z Kościelca, kasztelana bydgoskiego, i Annę z Baranowskich, z zapisu danego zmarłemu bratu na Zalesiu, Leszkowie i Orli (P. 933 k. 277). Skwitowany w r. 1580 przez opiekunów bratanka Stanisława z 1.400 zł. z dzierżawy Szlachcina (P. 934 k. 493). Nie żył już w r. 1582 (Py. 119 k. 277v), może właśnie t. r. zmarł (P. 938 k. 28). Owdowiałej Agnieszce i jej siostrze Zofii Mikołaj Sobocki t. r. zobowiązał się wypłacić w pół roku po śmierci Doroty Spławskiej, wdowy po Feliksie Sobockim, sumę 1.500 zł. (P. 939 k. 390). Agnieszka w r. 1589 kwitowała Macieja Popowskiego z 750 zł. z dzierżawy wsi Chudzice i Garby oraz dwóch kmieci z Olszewa (Wojszewa) (P. 951 k. 333). Kwitowała się z nim z tego kontraktu w r. 1590 (Py. 125 k. 361v) i ponownie kwitowała go z 300 zł. z tej dzierżawy w r. 1593 (P. 960 k. 245). W imieniu syna Andrzeja, nieobecnego w Królestwie, kwitowała w r. 1589 Wojciecha Dębnickiego z 700 zł. z tytułu dzierżawy Babina i Bonic, danej mu przez tego syna (P. 952 k. 1). Założone zostało w r. 1589 przez króla vadium 4.000 zł. między panną Zofią P-ą, siostrą Łukasza, a Agnieszką i jej synami (P. 952 k. 44). Wydając córkę Katarzynę za Wacława Rozdrażewskiego z Gogolewa, zapisała w r. 1593 przyszłemu zięciowi w posagu za nią 2.500 zł. (P. 960 k. 357). Części Bielejewa i Chwalęcic wydzierżawił w r. 1597 pod zakładem 200 zł. Mikołajowi Kwiatkowskiemu (Py. 128 k. 231v). Sukceję po bracie stryjecznym Mikołaju Sobockim scedowała w r. 1602 synowi Marcinowi (Py. 131 k. 34v). Części swej połowy w Lenartowicach, Zawidowicach i Grodzisku oraz w młynie zw. Trzepadły (Tupadły?) w pow. kal. w r. 1604 sprzedała wyderkafem za 2.500 zł. Wojciechowi Bobrowskiemu w pow. wiskiego (P. 1405 k. 91). Współspadkobierczyni Stanisława Sobockiego, komandora poznańskiego Joanitów, kwitowana była w r. 1611 ze 150 zł. Macieja Bogołomskiego (I. kal. 77a s. 211). Z synem Andrzejem spisała w r. 1612 wzajemne dożywocie (R. kal. 8 k. 233). Żyła jeszcze 1616.25/VI. r. (P. 152 k. 367). Synowie, Andrzej i Marcin. Z córek, Jadwiga zaślubiła w r. 1585, krótko po 18/VI. Marcina Brodowskiego, żyjącego jeszcze w r. 1595, była wdową w latach 1603-1616, nie żyła już w r. 1635. Katarzyna wyszła w r. 1593 za Wacława Rozdrażewskiego, żyjącego jeszcze w r. 1605, sama nie żyła już w r. 1624. Elżbieta, żona 1-o v. w latach 1616-1618 Wojciecha Rozdrażewskiego, wyszła 2-o v. w r. 1624 za Andrzeja Niemojewskiego, umarła w r. 1647.
(I) Andrzej, syn Łukasza i Sobockiej, dworzanin królewski w r. 1602 (I. Kal. 68 s. 785). Starostwo stawiszyńskie dostał w dożywocie 1604.27/VIII. r. (M. K. 148 k. 335). Podkomorzym poznańskim mianowany 1619.12/VI. r. (P. 761 k. 25). Intromitowany w r. 1582 do wsi Garby opactwa lubińskiego, mocą dożywocia uzyskanego przez ojca i przez niego od opata Łukasza z Kościelca (P. 938 k. 28). Spadkobierca brata stryjecznego Stanisława P-go, syna zmarłego Wojciecha (P. 950 k. 235). Obok brata Marcina w r. 1589 współdziedzic Szlachcina, odziedziczonego po stryju Wojciechu, staroście kiszporskim, i po jego synu Stanisławie (P. 951 k. 159, 429). Nieobecny w Królestwie w r. 1589 (P. 952 k. 1). Do Szlachcina z tytułu długu 2.267 zł. zaciągniętego przez ojca, zmarłego Łukasza P-go, intromitowani byli w r. 1589 Piotr, Andrzej i Łukasz bracia Tomiccy (P. 952 k. 611). Andrzej wspólnie z bratem Marcinem pozywał w r. 1589 Łukasza Kościeleckiego, biskupa poznańskiego, o dług 2.000 zł. (Kc. 120 k. 553v). Wraz z bratem dokonaną na rzecz ich stryja Stefana przez Annę Baranowską, żonę Steniaława Kościeleckiego, kasztelana bydgoskiego, sprzedaż wyderkafową wsi Zalesie i Ochla pow. pyzdr. za 8.000 zł., w r. 1592 przelał na Stanisława Przyjemskiego, marszałka nadwornego koronnego (I. R. Kon. 25 k. 261). Opiekun dzieci siostry Brodowskiej w r. 1595 (P. 963 k. 142). Obaj bracia pozywali w r. 1597 Ewę Działyńską, żonę Stanisława Czerniejewskiego, bratanicę i sukcesorkę Anny Działyńskiej, żony stryja ich Wojciecha P-go, żypnika bydgoskiego (Py. 128 k. 367v). Andrzej, posesor dóbr królewskich Tykadłów i Tłokinia w wojew. kaliskim, nadanych 1602.22/I. r. (M. K. 147 k. 132). Skwitowany w r. 1602 z 440 zł. przez Małgorzatę z Żychlina, wdowę po Piotrze Jaskóleckim, poprzednim posesorze tych dóbr (I. Kal. 68 s. 785). Od Stanisława P-go, syna Sebastiana i Zofii Sobockiej, w r. 1605 kupił za 1.600 zł. jego części ze spadku po wuju Mikołaju Sobockim we wsiach Lenartowice, Zawidowice, Grodzisko i w pustce Sulęcino (P. 1405 k. 407). Siostrze Jadwidze, owdowiałej Brodowskiej, zapisał w r. 1605 dług 700 zł. (G. 68 k. 449). Od Agnieszki P-ej, córki Sebastiana a żony Wacława Racłakowskiego, w r. 1609 kupił za 1.700 zł. jej części po wuju Sobockim we wsiach powyższych (P. 1406 k. 611v), zaś w r. 1615 za 600 zł. części z tegoż spadku w Korytnicy pow. kal. (P. 1409 k. 545v). Od Anny P-ej, córki Sebastiana, 3-o v. zamężnej Węgierskiej kupił w r. 1612 za 1.800 zł. części w Lenartowicach, Zawidowicach, Grodzisku oraz w pustkach Sulęcino i Kowalewko (R. Kal. 8 k. 160v). Od Stanisława P-go 1616.25/VI. r. kupił Pierchno i część wsi pustej Grójec (P. 152 k. 367). Opiekun w r. 1617 dzieci siostry Elżbiety Rozdrażewskiej (Ws. 31 k. 86). Części Lenartowic, Zawidowic i Grodziska kupił w r. 1617 za 2.000 zł. od Heleny P-ej, żony Macieja Radolińskiego (P. 1410 k. 538). Od Wojciecha Rozdrażewskiego kupił t. r. Boguszewo w pow. kośc. (P. 1410 k. 602v). Wsie Babino, Olszewo, Mroczki, Chrostowo oraz część Szlachcina i Grodźca w r. 1623 sprzedał wyderkafem za sumę 30.000 zł. małżonkom Janowi Mieszkowskiemu i Jadwidze Łaskawskiej (P. 1414 k. 327v). Umarł krótko przed 1624.6/VII. r., bowiem wtedy zwołano na 15/IV. elekcję nowego podkomorzego (P. 152 k. 896v). Jeszcze t. r. jego siostra i spadkobierczyni Elżbieta zamężna Niemojewska części po bracie w dobrach: Pierzchno, Chudzice, Grodziec, Orzechów i dwóch chłopów w Olszewie sprzedała za 8.000 zł. Wacławowi Żychlińskiemu (P. 1414 k. 1052v). Zaś dla uwolnienia dóbr po bracie od ciążących na nich długów części wsi: Olszewo, Babino, Mroczki ze stawem i młynem, oraz Grodziec sprzedała za 20.000 zł. Hieronimowi Radomickiemu, staroście wschowskim (I. 1414 k. 1064v). Inne części w tych dobrach dostały się potomstwu sióstr Brodowskiej i Rozdrażewskiej, od których skupiła się Niemojewska (ib. k. 1046v, 1048v, 1199). Ta Niemojewska części po bracie w Korytnicy sprzedała t. r. za 4.433 zł. Janowi Rozdrażewskiemu, krajczemu królewskiemu, staroście odolanowskiemu (ib. k. 1189).
(II) Marcin, syn Łukasza i Sobockiej, wspomniany jako współspadkobierca stryja Stefana w r. 1582 (Py. 119 k. 277v), zaś w r. 1589 współdziedzic w Szlachcinie po stryju Wojciechu (P. 951 k. 159, 952 k. 84) i t. r. po bracie stryjecznym Stanisławie (P. 951 k. 429). W imieniu własnym i brata Andrzeja kwitował w r. 1589 ze sprawy Piotra Radeckiego (P. 951 k. 353). Szwagrowi Wacławowi Rozdrażewskiemu w r. 1593 zapisał dług 200 zł. (Kośc. 273 k. 279). Bratu stryjecznemu Stanisławowi, synowi Wiktoryna, zapisał w r. 1595 dług 800 zł. (P. 964 k. 1194). Żeniąc się w r. 1597 z Jadwigą Radomicką, córką Jana, który zapisał mu za córką 4.000 zł. posagu i 500 zł. wiana (chyba wyprawy?), zobowiązał się te sumy oprawić na wsi Babino w pow. pyzdr. (LC Śmigiel; Kośc. 277 k. 112). Wojciechowi Racłakowskiemu zapisał w r. 1597 dług 300 zł. (Py. 128 k. 241). Na Babinie i połowie Chudzic w r. 1598 zapisał żonie sumę 4.500 zł. (P. 1402 k. 630). Wzajemne dożywocie małżonkowie spisali w r. 1613 (P. 1408 k. 401). Marcin, bezpotomny, umarł chyba niedługo potem, a jego spadkobiercą był brat Andrzej, starosta stawiszyński. Wdowa wyszła 2-o v. za Świętosława Grodzieckiego i nie żyła już w r. 1625, zaś spadkobiercą jej był brat Hieronim Radomicki (I. Kon. 44 k. 308).
III. Andrzej, syn Stanisława i Anny, pisany czasem P-im cz. Rybińskim, wspomniany w latach 1496-1513 jako niedzielny z braćmi współdziedzic Pierzchna r. 1514 wraz z braćmi Boguszewem i Wojciechem wziął Wojszewo i Mroczki (G. 335a k. 26), zaś w dziale z bratem Boguszem w r. 1517 dostały mu się wsie Rybno M. i Wola w pow. gnieźn., za które dopłacił 180 grz. do oddawanych Boguszowi połów Wojszewa, Mroczek i trzeciej części Chudzic (P. 1392 k. 167v). Żonie swej Jadwidze Chybskiej, córce Macieja, na połowie M. Rybna i Woli w r. 1519 oprawił posag 80 grz. (P. 1392 k. 304). Dwa łany osiadłe w M. Rybnie w r. 1524 sprzedał wyderkafem za 22 grz. bratu Boguszowi (G. 335a k. 76v). Dwa półłanki osiadłe w Rybnie w r. 1525 sprzedał wyderkafem za 10 grz. Adamowi Smoszewskiemu (G. 28 k. 211). Od Jana Charbowskiego w r. 1529 kupił za 50(?) grz. część W. Rybna i pustki Wola (P. 1393 k. 295). Od Anny Charbowskiej, żony opatrz. Jana Gołąbia, mieszczanina poznańskiego, w r. 1531 kupił za 1.000 grz. całe wsie Rybno W. i pustkę Wola, odziedziczone przez nią po bracie wojennym, Janie Charbowskim (P. 1393 k. 451). Zawierał w r. 1536 ugodę z Wincentym i Wojciechem braćmi Kruczkowskimi a bratankami Jana z racji praw bliższości do Rybna i Woli (nabytych przez siebie od brata Bogusza), do których to dóbr oni rościli sobie prawa po tym swym stryju Janie Kruczkowskim (G. 31 k. 48v). Jadwiga wraz z innymi spadkobiercami Macieja Chybskiego intromitowana była w r. 1539 do części w W. Skórzewie, do połowy części w Prześmirowie i do Chyb w pow. pozn. (P. 878 k. 423v). Od Andrzeja Ninińskiego, działającego w imieniu dzieci zrodzonych ze zmarłej Heleny Chybskiej, kupiła w r. 1542 za 180 grz. ich części w tych dobrach odziedziczone po Macieju Chybskim (P. 881 k. 86v). Ją i innych spadkobierców Macieja Chybskiego w tych dobrach pozywał t. r. ks. Marcin Dąbrowski, archidiakon pczewski, o wygnanie go z jego części w tychże wsiach (P. 881 k. 297v). Andrzej, dziedzic M. Rybna, ok. r. 1543 pozwany przez Andrzeja, Mikołaja i Kaspra, braci Rybieńskich, dziedziców w W. Rybnie (G. 263 k. 184). Łan osiadły w Rybnie M. w r. 1546 dał "z miłości ojcowskiej" synowi Maciejowi (P. 1395 k. 298v). Połowę M. Rybna w r. 1550 rezygnował wieczyście zięciowi Stanisławowi Radwanowskiemu, zachowując dla siebie i żony dożywotnie użytkowanie (ib. k. 560v). Sprawę o Chyby, Skorzewo i Prześmierowo, toczoną przeciwko Mikołajowi Dąbrowskiemu z pozwu swej żony oraz innych spadkobierców Macieja Chybskiego ciągnął jeszcze w r. 1551 i właśnie t. r. zmarł (P. 891 k. 96, 324v). Wdowa wraz z siostrą Anną, wdową po Jerzym Łubowskim dobra po ojcu, t. j. części wsi Chyby, Skórzewo W. i pustki Prześmierowo sprzedała w r. 1553 za 1.000 grz. Łukaszowi Chybskiemu cz. Pawłowskiemu (P. 1396 k. 119). Owdowiała Jadwiga P-a cz. Rybieńska w r. 1557 zapisała 30 grz. długu Jakubowi Pomorzańskiemu (G. 36 k. 83). Swoją wieś wienną i dożywotnią Rybno M. wydzierżawił w r. 1557 na trzy lata zięciowi Koszutskiemu (G. 36 k. 236). O synu Macieju nie wiem niczego więcej, zapewne zmarł młodo. Spośród córek, Regina była w r. 1550 żoną Stanisława Radwanowskiego, nie żyła już w r. 1553. Anna, w latach 1554-1555 żona Ambrożego Koszutskiego, nie żyła w r. 1560. Obie były po ojcu dziedziczkami w M. Rybnie (P. 896 k. 499, 1396 k. 109v).
IV. Wojciech, syn Stanisława i Anny, niedzielny z braćmi w Pierzchnie i Wojszewie w latach 1496-1510 (Kośc. 230 k. 110, 231 k. 31v, 111, 232 k. 97v; P. 786 s. 71; Py. 24 k. 17). Z przeprowadzonych w r. 1514 działów braterskich wziął wraz z braćmi Boguszem i Andrzejem Wojszewo i Mroczki (Py. 23 k. 12v; G. 335a k. 26). Kwitował w r. 1517 brata Jana ze 100 zł. i uzyskał odeń zapis 40 zł. długu (P. 866 k. 431v). Od brata Bogusza dostał w r. 1521 zapis 30 zł. długu (P. 867 k. 418v) i t. r. nabył odeń wyderkafem za 180 zł. połowę Wojszewa (P. 1392 k. 374). Swe części we wsiach: Mroczki, Wojszewo, Chudzice w r. 1522 sprzedał wyderkafem za 30 grz. bratu Janowi (P. 1392 k. 478v). Części we wsiach: Wojszewo, Chudzice i Mroczki oraz część młyna w Pierzchnie w r. 1528 sprzedał za 170 grz. ks. Mikołajowi Podleskiemu, plebanowi w Popowie (P. 1393 k. 217v). Od Jana Sapińskiego, dziedzica w Mchach, posesora wyderkafowego Gogolewa Kościelnego, wsi dziedzicznej zmarłego Jana Rozdrażewskiego, kasztelana międzyrzeckiego, w r. 1528 nabył wyderkafem Gogolewo w pow. kośc. za 600 grz. i 4 zł. węg. (P. 1393 k. 247v). Połowę Gogolewa w r. 1529 sprzedał wyderkafem za 300 grz. swej żonie Katarzynie Groszowskiej (Grosowskiej, Grozowskiej) i jej powierzył opiekę swych dzieci i dóbr (Kośc. 345 k. 136v). Od Hieronima Rozdrażewskiego, kasztelana rogozińskiego, kupił w r. 1530 za 1.000 zł. Chociczę pow. kośc. (P. 1393 k. 345v) i w r. 1532 dał tę wieś w dożywocie żonie Katarzynie Grozowskiej(!) (ib. k. 544v). Od Macieja "Masłka" Kolnickiego w r. 1534 nabył wyderkafem za 100 grz. część Kroczyna w pow. pozn. (ib. k. 639v) i t. r. od Marcina Kroczyńskiego i jego żony Anny część w tejże wsi nabył wyderkafem za 60 grz. (ib. k. 658v). Od wspomnianego Macieja "Masłka" Kolnickiego kupił w r. 1539 za 500 grz. dziedziczne i wyderkafowe części w Kroczynie i w pustce Lgota pow. kośc. (Kośc. 28 k. 187v, 345 k. 180v). Chociczę w pow. kośc. miał w posiadaniu w r. 1541 (P. 1394 k. 441). Nie żył już w r. 1542 (Kośc. 29 k. 155). Wdowa z synem Janem w r. 1550 winna była sumę 86 grz. Dorocie Koszutskiej, wdowie po Wojciechu Wolskim (P. 890 k. 289). Pani wienna i dożywotnia w Chociczy zięciowi Bartoszewskiemu w r. 1558 zapisała 17 grz. długu (Py. 176 k. 486), a w r. 1559 wraz z synami, dziedzicami tych wsi, zapisała 200 zł. długu Stanisławowi "Strugale" Zakowskiemu (P. 900 k. 421) i wraz z tymi synami dwa łany osiadłe i dwa puste w Chociczy sprzedała wyderkafem za 400 zł. Annie Sławskiej, wdowie po Janie Nowomiejskim cz. Rozdrażewskim (P. 1396 k. 739). Ze swego dożywocia na Chociczy kwitowała w r. 1569 syna Sebastiana (Py. 107 k. 343). Mieszkała w r. 1570 w Chociczy, a połowa tej wsi stanowiła wtedy własność Marcina Łobeskiego (P. 1398 k. 68). Od tego Łobeskiego w r. 1571 nabyła prac. Wawrzyńca Dozdała z dziećmi, osiadłego na łanie, jak też półtora pustego łana w tej wsi (P. 1398 k. 234v). Nie żyła już w r. 1579 (P. 932 k. 38). Synowie: Jan, Jakub, Stanisław, Sebastian i Krzysztof. Z córek, Anna, w latach 1544-1551 żona Wojciecha Bartoszewskiego, wdowa w r. 1551, umarła między r. 1565 a 1579. Zofia, w latach 1560-1565 żona Jana Sośnickiego, wdowa w latach 1588-1604. Spośród synów, Jakub, wspomniany w r. 1529 (Kośc. 345 k. 136v), chyba już nie żył w r. 1540, bo zawierane wtedy transakcje braci o nim milczą.
Przeglądanie 719 pozycji zakresu Pawłowscy - Piotrkowscy.
18192021[22]23242526
