Przeglądanie 719 pozycji zakresu Pawłowscy - Piotrkowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona14151617[18]19202122Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Pawłowscy - Piotrkowscy
Pieniążkowie h. Odrowąż
Krzysztof z Kruźlowy z wojew. krakowskiego, asystował w r. 1574 przy transakcji Katarzynie Czernej, żonie Jana Mycielskiego z Pietryk (I. Kal. 42 s. 733). Jakub z pow. krakowskiego, mąż Anny Bunińskiej, córki Jakuba i Jadwigi Tarchalskiej, która w r. 1577 sprzedała ojcu za 1.000 zł. swe części macierzyste we wsiach M. Topola i Tarchały oraz w pustkach Gorzyczki i Kakarnów w pow. kal. (R. Kal. 4 k. 429v). Oboje małżonkowie chyba jeszcze żyli w r. 1596 (P. 1401 k. 755). Jan od Jana Zaksińskiego w r. 1580 dostał prawo do gruntu w Łęczycy przy ulicy Kościelnej idącej do kościoła parafialnego Św. Andrzeja (ib. 5 k. 173v). Ks. Mikołaj, kanonik kruszwicki, i Stanisław, dziedzice Piekar, przed r. 1580 na wsiach: Piekary, Młyńskie Zaspy, Wielkie Zaspy, Chyrzyska, zapisali byli 30 grz. wikariuszom kościoła Najśw. M. Panny w Kaliszu (R. Kal. 5 k. 150v). Prokop, rotmistrz królewski, uzyskał w r. 1581 od Andrzeja Zebrzydowskiego, wojewodzica kaliskiego, zapis 3.000 zł. długu (M. K. 124 k. 42, 42v). Szl. Stefan, w r. 1604 sługa Eliasta Arciszewskiego (Kośc. 284 k. 296). Małgorzata, córka Jana, w r. 1608 żona Rafała Wydzierzewskiego (P. 1406 k. 590), nie żyła już w r. 1651. Jerzy, w r. 1615 mąż Katarzyny Drzewickiej, córki Zygmunta i Anny Zarembianki (I. Kon. 38 k. 641). Katarzyna z Kruźlowy, w r. 1629 żona Zygmunta Duczymalskiego.

Andrzej, nie żyjący już w r. 1663, ojciec Mikołaja i Pawła oraz wspomnianych w r. 1663: Andrzeja, Wojciecha, Piotra i Jana (P. 1073 k. 853). Z nich Mikołaj w r. 1644 oprawił posag 2.000 zł. swej żonie Katarzynie Pierskiej, córce Andrzeja i Jadwigi Dziekczyńskiej (P. 1073 k. 512v, 1421 k. 827v). Dla zrodzonych z niej dzieci ustanowił w r. 1649 opiekunów, a wśród nich swego brata Pawła, zaś żonie zapisał dług 1.000 zł. (G. 82 k. 94). Skwitował w r. 1652 tego brata z 2.500 zł. (P. 1064 k. 463). Oboje małżonkowie w r. 1663 kwitowali się z małżonkami Andrzejem Suchcickim i Katarzyną Grzymisławską z dwuletniej dzierżawy Łabiszynka i Woli (P. 1073 k. 459). Jako spadkobierca brata Pawła, w imieniu własnym oraz swych braci: Andrzeja, Wojciecha, Piotra i Jana, sumę 2.000 zł., zapisaną przez zmarłego Marcina Rudnickiego, a przez zmarłego Andrzeja Zorzewskiego scedowaną Pawłowi P-wi cedował w r. 1663 Wojciechowi Chwałkowskiemu (P. 1073 k. 853). Skwitowany w r. 1665 z sumy 500 zł. przez Helenę Kurnatowską, wdowę po Wojciechu Kurnatowskim (P. 1076 k. 830). Nie żył już w r. 1666, zaś owdowiała Katarzyna Pierska kwitowała wtedy z 336 zł. Zygmunta Grudzińskiego, starostę bolemowskiego (N. 184 k. 121v). Syn Mikołaja Krzysztof, ochrzcz. 1652.24/IX. r., podawany do chrztu przez Annę P-wą, "starszą matronę". Córki: Elżbieta Zofia, ochrzcz. 1649.21/XI. r. (LB Gozdowy), Marianna, ochrzcz. 1658.8/IV. r., Anna Teresa, ochrzcz. 1661.13/I. r., Katarzyna Marcjanna, ochrzcz. 1661.13/I. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Przy chrzcie dwóch ostatnich córek ojciec nazwany Michałem, zapewne omyłkowo, a osoba matki wyklucza tu pomyłkę z mojej strony. Paweł, brat Mikołaja, wraz z żoną Dorotą Zorzewską, wzięli w r. 1650 w dzierżawę od Jakuba Grochowickiego i jego żony Anny Chomętowskiej wieś Grochowiska Pańskie pod zakładem 2.000 zł. (G. 82 k. 949). Skwitowany w r. 1651 z 1.000 zł. przez Jakuba Grochowickiego i jego żonę Annę Chomętowską (G. 82 k. 314). Nie żył już w r. 1653, a żona jego, wtedy 2-o v. żona Feliksa Chrząstowskiego, kwitowała Annę Chomętowską, wdowę po Grochowickim, 2-o v. żonę Jana Stempowskiego, z 865 zł., z tytułu ugody o pewne budynki wystawione we wsi Grochowiska Pańskie. Stempowscy kwitowali jednocześnie Chrząstowskich z 1.500 zł. z dzierżawy owej wsi, będącej obecnie w posiadaniu tych Chrząstowskich (G. 82 k. 727v, 728). Dorota skasowała w r. 1654 dożywocie po pierwszym mężu (N. 227 k. 201). Skwitowana w r. 1665 przez Wojciecha Chwałkowskiego z 1.000 zł., stanowiących połowę sumy 2.000 zł. przysądzonej dekretem Trybunału Piotrkowskiego od niej i jej pierwszego męża (P. 1076 k. 230v). Zob. tablicę.

@tablica

Pieniążkowie
Pieniążkowie, różni Elżbieta, żona Tomasza Jaszczołta, oboje nie żyli już w r. 1714. Antoni, ekonom w Juncewie, i Agnieszka Roszyńka, rodzice: Antoniego Hiacynta, ur. we dworze w Domasławku, ochrzcz. 1728.22/VII. r., Hiacynta, ochrzcz. 1731.19/VIII. r., Marcjana, ur. w Domasławku, ochrzcz. 1734.17/I. r. (LB Juncewo). Urodz. Antoni, karczmarz, zmarł w r. 1747, pochowany w Belęcinie 25/I. (LM Świerczyna). Antoni, syn Antoniego (może identycznego z wyżej wspomnianym?), wdowiec 33-letni, zaślubił 1764.8/V. r. sław. Annę Papajską, córkę Władysława, rejcy śremskiego (LC Śrem). Ich syn Teodor, ur. w Śremie, ochrzcz. 1766.10/II. r. Przy wpisie zaznaczono, iż to Generosus, wedle zapewnienia ojca. Hiacynt i Katarzyna Boruchowska (Borzechowska?), oboje nie żyjący już w r. 1787 (P. 1364 k. 273), rodzice Teresy (Teofili), w latach 1747-1778 żony Józefa Mateusza Soleckiego, wdowy w r. 1787, zmarłej w Poznaniu 1790.5/III. w wieku 78 lat. Marianna, żona Jakuba Głębockiego, oboje już nie żyli w r. 1750. Hiacynt zaślubił 1755.28/VII. r. pannę Reginę z parafii świerczyńskiej (LC Św. Mikołaj, Pozn.). Urodz. Jan, 24-letni, zaślubił 1800.27/X. r. pannę Małgorzatę Karczewską, 24-letnią, z Murzynowa Olędrów. Świadkami byli nieszlachta (LC Nietrzanowo). Paulina, chrzestna 1856.29/IV. r. (LB Mokronos).

Pienieccy, Pieniccy h. Ślepowron
Pienieccy, Pieniccy h. Ślepowron. Leonard, syn zmarłego Aleksandra, mąż Katarzyny Golińskiej, córki Jana i Heleny Pstrokońskiej, którą w r. 1767 kwitowała swych rodziców z 4.000 zł. zapisanych jej w r. 1675 w grodzie kaliskim tytułem posagu (I. Kon. 60 k. 915v). Leonard jednocześnie zapisał żonie dług 6.000 zł. (ib. k. 916). Konstancja, łowczanka rożańska (I. kal. 171/173 s. 406), w r. 1730 żona Stanisława Kożuchowskiego, cześnika wieluńskiego, nie żyła już w r. 1736.

Pieńkowscy ze wsi Pieńki
Pieńkowscy ze wsi Pieńki (dziś nieznanej) w pow. pyzdr. Mikołaj z Pieńków od Janusza z Szczepankowic w r. 1435 kupił za 100 grz. części w Pieńkach (P. 1378 k. 95). Franciszek P., z Pieńków, w r. 1444 mąż Agnieszki, która była 1-o v. żoną Wojsława z Nadarzyc (P. 10 k. 198). Córka Franciszka i Agnieszki, Jadwiga, która t. r. "odmawiała" swe dobra ojczyste w Pieńkach wobec przyrodniego brata Marcina, syna Wojsława z Nadarzyc (Py. 10 k. 170v, 172v). Agnieszka w r. 1445 kwitowała Trojana z Wydzierzewic z głowy męża (P. 15 k. 64), chyba pierwszego? Jadwiga, żona Piotra Marzeńskiego(?) była w r. 1447 pozywana przez Marcina z Nadarzyc (Py. 112 k. 76). Dziedziczka w Pieńkach, połowę tej wsi w r. 1450 sprzedała za 50 grz. Wojciechowi Węgierskiemu (P. 1381 k. 80v).

Mikołaj z Pieńków w r. 1447 pozywał Jana, syna Ozepa z Markowic (Py. 9 k. 119). Mikołaj Prandota z Pieńków, ojciec Jana niedzielnego z nim, którego w r. 1461 pozywał Jan "Spiczek" z Markowic Markowski (Py. 14 k. 12). Jan P. na połowie wsi Pieńki Małe(?) w r. 1469 oprawił żonie Katarzynie 25 grz. posagu (P. 1385 k. 25v). Jan Prandota, dziedzic w W. Pieńkach, pozywał w r. 1469 nieletniego Andrzeja, syna zmarłego Jana Zdzychowskiego zw. Jajko, o kaucję poręczycielską daną przez jego ojca za Jana Markowskiego, syna Ozepa (Py. 14 k. 161v). Jan Prandota, dziedzic w M. Pieńkowie(!), miał w r. 1476 sprawę z Katarzyną z Poklatek (Py. 167 k. 37). Jan P. Prandocie i Mikołajowi, braciom niedzielnym z Korzkiew, zapisał w r. 1477 dług 5 grz. (Py. 167 k. 52) i t. r. uzyskał od nich zobowiązanie, że wraz ze swą siostrą stryjeczną, Anną, żoną Andrzeja Grzybowskiego, rezygnują mu za 50 grz. części w Pieńkach (Py. 167 k. 53). Jan Prandota z Pieńków w r. 1480 złożył sumę 5 grz. Prandocie, Mikołajowi i Annie z Korzkiew (Py. 15 k. 243). Jan z Pieńków w r. 1480 kupił za 150 grz. od Prandoty i Mikołaja, braci rodzonych, i Anny, wdowy po Andrzeju z Rabieżyc Grzybowa, siostry ich stryjeczno-rodzonej, części ich ojczyste we wsi M. Pieńki (P. 1386 k. 200v). Anna z Pieńków ze swymi stryjecznymi braćmi, Prandotą i Mikołajem z Korzkiew, zeznała w r. 1480, że Jan P. zaspokoił ją z dóbr ojczystych i macierzystych (Py. 15 k. 256v).

Stanisław i Marcin, bracia rodzeni niedzielni w Pieńkach, w r. 1476 sprzedali Pawłowi Olzickiemu za 17 grz. część roli w Pieńkach (Py. 167 k. 23). Małgorzata z Pieńków z mężem Filipem i synem Bartłomiejem w r. 1478 pozywana była przez Jana "Spiczkę" Markowskiego (Py. 16 k. 11v), zaś w r. 1477 temuż Olzickiemu, podwojewodziemu poznańskiemu, za 11(17?) grz. sprzedali role macierzyste w Markowicach i Samniszewie w pow. pyzdr. (P. 1386 k. 71; Py. 167 k. 46).

Jan P. pozywał w r. 1512 Piotra, Marcina i Władysława, braci niedzielnych z Wysławic (Py. 24 k. 97). Stanisław P. nie żył już w r. 1513, a wdowa po nim Dorota Grodziecka całą część po rodzicach w Grodźcu W. w pow. pyzdr. sprzedała wtedy za 150 grz. Janowi Pampowskiemu, dziedzicowi w Dębnie (Py. 23 k. 9v). Intromitowana t. r. do części Strzełkowa, kupione za 100 grz. od Barbary i Agnieszki, córek zmarłego Jana Chwalibogowskiego (Py. 24 k. 122). Pozywała o zwolnienie części wspomnianego Strzałkowa Agnieszkę, wdowę po Macieju Lutyńskim, która nie stanęła i w r. 1517 miała płacić winę (Py. 24 k. 206).

Paweł i Marcin, bracia rodzeni Wysławscy, zwani też P-imi, zawierali w r. 1517 ugodę z Paweł Wysławskim "Studzionym", z którym wiedli spory związane z posiadaniem części Wysławic (P. 866 k. 399v). Marcin Wysławski cz. P., pozwany w r. 1532 przez Annę Wysławską, wdowę po Grzegorzu "Gierwolcie" Wysławskim, o uiszczenie dwóch grz. winnych jej mężowi (Py. 171 k. 19). Kwitował w r. 1539 Stanisława Chłapowskiego z długu 30 grz. (P. 878 k. 333). Żoną Marcina była w r. 1546 Barbara Wilkowska (Py. 172 k. 221). Owa Barbara Wilkowska w r. 1551 kwitowała Wacława Wysławskiego (Wyszławskiego), dziedzica i posesora Wysławic (Wyszławic) ze swej oprawy na tej wsi (P. 891 k. 280). Marcin od Łukasza Gułtowskiego w r. 1550 kupił za 800 grz. połowę Jemielna Nadolnego w pow. gnieźn. (P. 1395 k. 543v). Dziedzic części Wysławic,, kwitował t. r. Macieja i Mikołaja braci Zdzychowskich (P. 172 k. 697). Nie żył już w r. 1553 (P. 894 k. 1070). Jego jedyna córka i spadkobierczyni Małgorzata w r. 1551 pozywała swego męża Jakuba Goczałkowskiego o swą oprawę (P. 891 k. 125), zaś w r. 1553 kwitowana była przez Macieja Dąbrowskiego cz. Wysławskiego (P. 894 k. 107). Drugim jej mężem był w r. 1558 Wojciech Swinarski. Nie żyła już w r. 1575.

Jan P. "Prandota" na połowie Pieńków W. w r. 1519 oprawił 10 grz. posagu żonie Małgorzacie Zberkowskiej, córce Jana (P. 1392 k. 224v). Stanisław, nie żyjący już w r. 1527, ojciec Zofii, Apolonii i Małgorzaty, które wtedy część macierzystą i Pieńkach sprzedały za 24 grz. Piotrowi Markowskiemu (P. 1393 k. 191). Marcin P., dziedzic w Wysławicach, kwitował w r. 1547 z 40 grz. nieletnich synów i córkę zmarłego Wojciecha Piątkowskiego (P. 886 k. 58v). Syna i córki tego Piątkowskiego pozywał też w r. 1552 (Py. 174 k. 82). Wacław P. cz. Wysławski intromitowany był w r. 1551 do części Wysławic, kupionych od Marcina Wysławskiego cz. P-go (Py. 173 k. 90v). Poranił w r. 1551 Magdalenę i Macieja, rodzeństwo Wysławskich (ib. k. 110). Wspólnie z bratem Marcinem Wysławskim cz. P-im uzyskał w r. 1552 kompromis z Anną Węgorzewską, wdową po Marcinie Dąbrowskim cz. Wyszławskim i z Piotrem Bieganowskim, działającymi w imieniu Macieja i Stanisława Wyszławskich, synów Marcina Dąbrowskiego (Py. 174 k. 85).

Pieńkowscy
Pieńkowscy różni. Za Walentego, syna zmarłego Jakuba, poręczał w r. 1528 Leodegar(!) Szczodrzykowski, dziedzic w Gądkach (P. 871 k. 52). Jan, mąż Anny Piaskowskiej, wdowy 1-o v. po Wojciechu Kraśnickim, która w r. 1597 wraz z synami z pierwszego męża uzyskała intromisję do Węglewa (I. R. Kon. 28 k. 38v). Pozywana była t. r. przez tych swych sunów i ich opiekunów (ib. k. 289v). Jan P. t. r. wziął w zastaw od Jana Gorskiego cz. Bierzglińskiego w sumie 600 zł. długu części wsi Góra w pow. kon. (ib. k. 109). Pozywał w r. 1598 Felicję, żonę Stanisława Ziemięckiego, Annę, żonę Bartłomieja Rusinowskiego, Bierzglińskie, siostry rodzone zmarłego Bierzglińskiego cz. Górskiego (ib. 30 k. 421). Kwitował w r. 1602 Zofię Kaliską, żonę Jakuba Sarnowskiego, z 60 zł., za którą to sumę zastawiła mu część wsi Kaliska (ib. k. 546). Anna wraz ze swymi synami Kraśnickimi, jako posesorowie Węglewa, pozwani byli t. r. przez Stanisława Jemielskiego, spadkobiercę swej ciotki Małgorzaty Jemielskiej, żony Andrzeja Kraśnickiego (ib. k. 277). Jan P. nie żył już w r. 1615, kiedy syn jego Wojciech uzyskał intromisję do części Węglewa, wziętej w zastaw w sumie 550 zł. od przyrodniego brata, Jana Kraśnickiego (I. Kon. 38 k. 616; Py. 47 k. 252v). Wdowa po Janie Anna Piaskowska, w r. 1615 kwitowała swych synów z pierwszego męża: Stanisław, Jana i Świętosława Kraśnickich (Py. 47 k. 251), zaś od syna Wojciecha P-go uzyskała wtedy dożywocie na sumie 550 zł. zapisanych na Węglewie (ib. k. 253v). Wojciech P. dawał w r. 1622 plenipotencję braciom przyrodnim, Stanisławowi i Janowi Kraśnickim (I. Kon. 42 k. 241). Wojciech P. (nie wiem czy ten sam?) nie żył już w r. 1678, kiedy wdowa po nim Zofia Orłowska (Osłowska?) była już 2-o v. żoną Stefana Żernickiego (Kc. 131 k. 671v).

Walenty zaślubił 1752.2/VII. r. Ewę Wiśniewską (LC Mikorzyn). Ich córka Brygida, ur. we dworze wsi Tarchały pow. kal., ochrzcz. 1762.18/X. (LB Wysocko). Urodz. Nimfa Pinkowska(!) zaślubiła przed 1847.15/IX. r. Franciszka Kawieckiego.

Pieracki
Pieracki Jan z pow. krak. w r. 1615 kwitował Zygmunta Grudzińskiego, kasztelana nakielskiego, z krzywd i pretensji (G. 82 k. 216).

Pierscy h. Nałęcz
Pierscy h. Nałęcz, zrazu pisani też Pietrskimi, z Pierska (dawniej Pietrska) w pow. pozn. Mikołaj Pietrski w r. 1382 (KWD nr 1804). Mikołaj i Piotr z Pietrska "de genealogia Nalącz jeziora" w r. 1398 (Leksz. I 2810). Mikołaj Pietrski świadek w r. 1400 (Ks. Z. P. 197, 445), miał termin w sprawie z Katarzyną z Młodawska, odłożony w r. 1401 (ib. 673). Skarżył ją o to, iż na przedmieściu Poznania zagarnęła "pozostałości spadkowe" (superstitis vulgariter puscinim) wartości 10 grz. (ib. 707). Świadek w r. 1402 (ib. 817) i 1404 (ib. 1941), arbiter w r. 1404 (ib. 1997, 2001). Dobrogostowi z Szamotuł dał w r. 1404 konia należnego od jego zmarłego ojca (ib. 2019), poręczyciel w r. 1405 (ib. 2411). Piotr, Piotrek Pietrski, na którym w r. 1402 uzyskał 5 grz. kapitału i pół grz. czynszu Jan, syn Gorgoniusza (ib. 860). Świadkował 1405 i 1406 r. (ib. 2444, 2744). Kiełcz Pietrski świadek w r. 1400 i 1406 (ib. 420, 446, 2744). Przybysław i Wierzbięta, dziedzice z Pietrska w r. 1420 (P. 6 k. 91v). Paweł z Pietrska nabył w r. 1424 łan z ogrodem w Lipnicy, które sprzedał był stryj Pawła, a nabył na Mikołaju, Wincentym i Sędziwoju z Lipnicy (P. 7 k. 152). Sędziwój, Sąd z Pietrska, maż Katarzyny w r. 1427 już nie żyjącej (P. 9 k. 53). Sędziwój z Pietrska oprawił w r. 1435 posag swej żonie Katarzynie (P. 1378 k. 91). Marcin i Andrzej, bracia rodzeni z Pietrska, pozywali w r. 1438 Jakuba i Drogomira, braci rodzonych z Krzestkowic (P. 14 k. 55), zaś w r. 1440 mieli termin z Mikołajem, synem zmarłego Andrzeja "Daroni" z Krzestkowic (ib. k. 87v). Wraz z Andrzejem, Sędziwojewm (czy też bratem?) i Marcinem z Pietrska, oraz z Jakubam z Krzestkowic, pozywany w r. 1442 przez Katarzynę i Małgorzatę, córki zmarłego Sędziwoja Sławieńskiego (P. 14 k. 136v). Sędziwojowi, Andrzejowi i Marcinowi z Pietrska oraz Jakubowi z Krzestkowic zeznał w r. 1443 sumę 45 zł. Florian z Krzestkowic (ib. k. 176v). Marcin P. uzyskał w r. 1444 zapis 2 grz. od Bieniaka Zaremby z Lubosiny (P. 15 k. 18v). Jego i Andrzeja, obok innych, winna była w r. 1444 stawić Małgorzata, żona jana Bronikowskiego, celem złożenia przysięgi, iż nie odebrała 50 grz. posagu od synów Wincentego Kordzboga (Kośc. 17 s. 523). Nie żył już Marcin w r. 1452, pozostawiwszy wdowę Piechnę (Przechnę) i syna Iwana (Giwana), który miał wtedy sprawę z Przybkiem z Pietrska (P. 18 k. 81). Piechna t. r. kasowała swą oprawę na Piersku na rzecz syna Giwana (P. 18 k. 124v). Iwan z Pietrska pozywał w latach 1479 i 1480 Mikołaja, Jana, Marcina, Stanisława i Macieja, braci rodzonych, niedzielnych dziedziców w W. Brodów (P. 21 k. 71, 103). Braci tych, dziedziców w W. Brodach, wzywał w r. 1480 do uiszczenia sumy 20 grz. (P. 855 k. 99, 101v). Pozwany w r. 1485 przez Elżbietę Trzcieńską, żonę Jana Drogockiego (P. 22 k. 34). Z braćmi z Brodów w r. 1487 miał sprawę o zwrot posagu (ib. k. 99v). Pozwany t. r. przez Mikołaja Rezcieńskiego o posag zmarłej żony szwagra, Agnieszki (P. 22 k. 112). Pozywał Mikołaja Bytyńskiego z części w Rozciegniewicach i Witkowicach, który nie stanął i miał w r. 1489 płacić winę (ib. k. 159v). Córce Barbarze dał część w Pietrsku jako jej wydział macierzysty i za posag (P. 1387 k. 146v). Była ona żoną 1-o v. przed r. 1500 Marcina Rożnowskiego, 2-o v. przed r. 1514 Grzegorza Liszkowskiego. O jej małżeństwie zob. niżej. Andrzej z Pietrska, brat Marcina, występował w r. 1442 (P. 14 k. 136v). Na połowie dóbr w r. 1445 oprawił posag 100 grz. żonie Małgorzacie (P. 1379 k. 120). Nie żył już w r. 1452, a córka jego Jadwiga, nazwana wtedy siostrą przyrodnią Mikołaja, syna zmarłego Mroczka z Ozdebna, oboje zaś siostrzeńcami Jadwigi z Otorowa (P. 18 k. 16). Można więc przypuszczać, że żona Andrzeja Małgorzata, zapewne z Otorowa, była 1-o v. żoną Mroczka z Izdebna. Jadwiga niegdy z Pietrska pozywała w latach 1453 i 1459 Zachariasza z Kąsinowa (P. 184 k. 171v, 264). Zob. tablicę.

Pierscy, Pietrscy h. Nałęcz 1
@tablica

Miała tu miejsce rzecz niekiedy spotykana. Oto Marcin Rosnowski biorąc za poślubioną Barbarą P-ą jej dobra rodzinne a wraz z nimi i nazwisko (a raczej "pisanie się"), chociaż sam zapewne należał do innego rodu herbowego, potomkowie jego (w tym przypadku już wnuk) używali herbu rodziny, do której weszli tylko przez związek małżeński.

Marcin P., a właściwie Rosnowski (chyba więc Doliwczyk?), z żoną Barbarą, zapewne córką Iwana P-go, o którym było wyżej, zapisali w r. 1499 dług 36 grz. Janowi Trzecieńskiemu (P. 869 k. 45), zaś w r. 1501 byli wzywani przez tego Trzcieńskiego do uiszczenia sumy 35(?) grz. (ib. k. 172v), a ponieważ z pozwu tego nie stanęli, mieli płacić 3 grz. winy (ib. k. 246). Marcin nie żył już w r. 1503, kiedy owdowiała Barbara winna była wypłacić Trzcieńskiemu 30(?) grz., do czego zobowiązała się była wraz ze swym zmarłym mężem (P. 861 k. 13). Ta Barabra z Pietrska połowę swej ojczystej części w Pietrsku dała w r. 1513 "z miłości macierzyńskiej" synowi Wojciechowi Rosnowskiemu (P. 1391 k. 25) i t. r., już jako 2-o v. żona Grzegorza Liszkowskiego część w Pietrsku sprzedała za 150 grz. wspomnianenu wyżej synowi (ib. k. 29). Uzyskała w r. 1514 intromisję do posesji części Krzystkowic w pow. pozn., odziedziczonej po Katarzynie Krzystkowskiej, siostrze z ciotki rodzonej (P. 866 k. 100).

Wojciech Rosnowski cz. Pietrski (w dalszych latach ustaliła się ta druga forma), syn Marcina Rosnowskiego i Barbary P-ej, wraz z Janem Rosnowskim, dziadem (bo on jego "nepos"), pozywali w r. 1506 Piotra i Wojciecha, braci z Konarzewa (P. 862 k. 178v). Swoją część w M. Rosnowie sprzedał w r. 1511 za 30 grz. Mikołajowi Rosnowskiemu, bratu stryjeczno-rodzonemu (P. 1391 k. 19). Na połowie swej części Pietrska oprawił w r. 1515 posag 40 grz. żonie Jadwidze Wierzchaczewskiej, córce Wojciecha (P. 1392 k. 45v). Nie żył już w r. 1520, kiedy Jadwiga, już 2-o v. żona Jana P-go (Skrzydlewskiego?), część jeziora w Pietrsku, oprawną od pierwszego męża, sprzedała wyderkafem za 10 grz. Janowi Rosnowskiemu (P. 1392 k. 362v). Dała w r. 1521 zobowiązanie Wawrzyńcowi Rosnowskiemu, iż Jan Rosnowski stryj oraz Marcin i Anna jej syn i córka, zrodzeni z Wojciechem P-im nie będą go niepokoić w dzierżeniu ich ojczystych dóbr w Pietrsku (P. 867 k. 906). Ona, 2-o v. żona Jana P-go(!), skwitowana była w r. 1524 przez Jana Rosnowskiego z 10 grz., za które sprzedała była wyderkafem cztery tonie w Pietrusku (P. 869 k. 184). Nazwana w r. 1527 żoną 2-o v. Jana Skrzydlewskiego (P. 870 k. 177v). Oprawę posagu na Pietrsku, uzyskaną od pierwszego męża, w r. 1531 sprzedała wyderkafem Janowi Rosnowskiemu, dziedzicowi w Grodziszczku (P. 1393 k. 473).

Marcin, syn Wojciecha i Wierzchaczewskiej, od Piotra Jarosławskiego w r. 1524 nabył wyderkafem za 30 grz. część w Psarskim w pow. kośc. (Kośc. 233 k. 9, 345 k. 110v). Na połowie części Pierska w r. 1536 oprawił 100 kop gr. posagu żonie Dorocie Grzebienickiej, córce Piotra (P. 1394 k. 7). Niedługo potem umarła ona bezdzietnie i już w r. 1537 Marcin na połowie Pierska oprawił 100 grz. posagu drugiej żonie, Agnieszce Witkowskiej, córce Sędziwoja (ib. k. 128v). Oboje małżonkowie na części Pietrska sprzedali wyderkafem w r. 1542 za 36 grz. roczny czynsz 3 grz. ks. Jakubowi z Kłecka, wikariuszowi i altaryście katedry poznańskiej (P. 1394 k. 525v). Marcin Annie Dokowskiej, wdowie po Janie Grzebienickim, zapisał t. r. dług 42 i pół grz. (P. 881 k. 18v) i t. r. był przez nią z tego zapisu skwitowany (ib. k. 262v). Kwitował w r. 1562 ks. Jana Dokowskiego, plebana w Czępiniu (P. 904 k. 725). Skwitowany w r. 1563 przez Barbarę Grzebienicką, wdowę po Jarosławie Gorajskim, z racji posagu pierwszej swej żony a siostry tej Barbary (P. 905 k. 241). Opłacając w r. 1566 pobór z Pierska przycisnął pieczęć z h. Nałęcz (Wittyg, s. 242). Od Wojciecha Górskiego w r. 1566 kupił za 8.000 zł. wieś Górę w pow. pozn. (P. 1397 k. 498). Użytkowanie domu, placu koło dworu, dwóch pustych łanów etc. dał t. r. w dożywocie małżonkom Wojciechowi Górskiemu i Dorocie Wielżyńskiej (ib. k. 506), zaś całą wieś Górę t. r. dał synowi Janowi (ib. k. 516). Część Pietrska dał t. r. Janowi Świdwie z Szamotuł w zamian za część Brzezna, trzy puste łany w Chlewiskach pow. pozn. i dopłatę 800 zł. (ib. k. 531v). Na połowie Brzezna i Chlewisk w r. 1567 oprawił posag 200 zł.. żonie Agnieszce Witkowskiej (ib. k. 551v), zaś ona t. r. skasowała swą oprawę na Pietrsku (P. 911 k. 59). Nie żyła już Agnieszka w r. 1570 (P. 917 k. 75). Marcin t. r. części Brzezna, trzy łany puste i połowę łąki zw. Wielka Łąka w Chlewiskach dał synowi Janowi (P. 1398 k. 56), zaś uzyskał od niego t. r. dożywotnie użytkowanie całego Brzezna (ib. k. 94v). Pozwany w r. 1577 o dług 412 zł. przez Jana Bartochowskiego z Sędzic (P. 929 k. 163). Opiekę swych wnuków, dzieci zmarłego syna Jana, zlecił w r. 1578 Jerzemu Wierzchaczewskiemu i Maciejowi Bieganowskiemu (P. 931 k. 571). Dożywocie dane sobie przez zmarłego syna Jana na Brzeźnie cedował w r. 1580 Maciejowi Bieganowskiemu (P. 935 k. 225). Sumę długu 200 zł. zapisaną sobie przez zmarłego Andrzeja Witkowskiego cedował w r. 1582 wnuczkom swym Dorocie i Agnieszce (P. 938 k. 145).



Przeglądanie 719 pozycji zakresu Pawłowscy - Piotrkowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona14151617[18]19202122Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników