Przeglądanie 719 pozycji zakresu Pawłowscy - Piotrkowscy.
27282930[31]32333435
Pawłowscy - Piotrkowscy
2) Jan, syn Tomasza, zwany Seniorem dla odróżnienia od tegoż imienia bratanka, brat przyrodni (więc z innej matki) Wojciecha, w r. 1551 nabył odeń wyderkafem za 120 grz. łan roli w Pijanowicach zwany "Śpikowskim" (P. 1395 k. 649v), a ten wyderkaf w r. 1581 scedował Janowi Królikowskiemu (Kośc. 261 k. 149). Żoną Jana była w r. 1572 Elżbieta Golińska (Kośc. 252 k. 343v). Oboje małżonkowie w r. 1574 skwitowali ze 100 grz. Stanisława Wilkowskiego (Ws. 8 k. 6). Żona ta dała w r. 1578 mężowi dożywotnie użytkowanie swych dóbr, a towarzyszył jej przy tej transakcji brat Stanisław Goliński "Pakusz" (Kośc. 346 k. 92). Jan w r. 1581 dał żonie dożywotnie użytkowanie swych dóbr (Ws. 202 k. 39). Od Jerzego Pakosławskiego, jako stryja córek zmarłego Wojciecha Pakowsławskiego, w r. 1581 wziął w zastaw na trzy lata za 400 zł. ich ojcowiznę w Pakosławiu (Ws. 9 k. 257). Skwitowany w r. 1584 przez Annę Skorzewską, żonę Stanisława Golińskiego "Seniora" z trzymanej od niej dzierżawy sołectwa we wsi Sączkowo pow. kośc. (Ws. 10 k. 6). Jako spadkobierca brata Klemensa, kwitował się w r. 1584 z Janem Ossowskim z racji dóbr Ossowasień w pow. wschow. (Ws. 10 k. 21). Oboje małżonkowie w r. 1587 uzyskali od Katarzyny Pakosławskiej, żony Macieja Niemierzyckiego, zobowiązanie sprzedaży części w Pakosławiu (Kośc. 267 k. 195) i takież zobowiązania, pod zakładem 800 zł. od stryja i opiekuna jej siostry panny Anny, Jerzego Pakosławskiego (ib. k. 193). Nie mam pewności, czy to ten sam Jan był w r. 1594 posesorem wsi Poklatki, trzymanej zastawem od Jana Poklateckiego (P. 962 k. 946), czy też był to Jan P., syn Wojciecha, jego bratanek, o którym było wyżej? Jan i Elżbieta,
@tablica
bezdzietni oboje nie żyli już w r. 1602 (I. Kal. 68 s. 204).
3) Klemens, syn Tomasza, pisarz komory wschowskiej w r. 1558, wuj Anny Sehern Thoss, żony Jerzego Kotwicza Gorczyńskiego (Ws. 4 k. 250). Pozywał w r. 1570 Benedykta i Łukasza Rosnowskich, braci i spadkobierców Jana Rosnowskiego (Ws. 7 k. 372). Skwitowany w r. 1577 ze 100 zł. przez Jana i Łukasza braci Rydzyńskich, sędziców ziemskich wschowskich (Ws. 9 k. 1). Od Jana Ossowskiego trzymał zastawem części w Ossowejsieni pow. wschow., nie żył już w r. 1584 (P. 1399 k. 358v; Ws. 10 k. 21).
2. Piotr, s. Macieja P-go cz. Rokossowskiego i Gorzyńskiej, asystował jako wuj w r. 1517 pannie Annie, córce zmarłego Mikołaja Żytowieckiego (P. 866 k. 432v), był w r. 1520 ustanowiowy jednym z opiekunów dzieci Macieja Rokossowskiego (P. 1392 k. 370v). Od swych sióstr niedzielnych, Katarzyny, Elżbiety i Urszuli, w r. 1521 kupił za 30 grz. część w Górznie pow. kośc., spadłą po wuju rodzonym Janie Żytowieckim (Kośc. 233 k. 76, 345 k.88). Od swej siostry stryjecznej, Małgorzaty, córki Wawrzyńca Rokossowskiego, zaś żony Wojciecha Gostkowskiego, kupił wyderkafem w r. 1523 za 50 grz. części w Rokossowie i Bełczylasie (P. 1392 k. 505). Mąż Anny Włostowskiej, córki Jana, sprzedał jej wyderkafem w r. 1524 za 100 zł. węg. części wsi Górzno i Rokossowo pow. kośc., dostał zaś od niej wieczyście jej części we Włostowie M., z tym, że zachowała wolną posesję owych dóbr (Kośc. 233 k. 93, 345 k. 107). Od brata Tomasza t. r. kupił za 30 grz. część Górzne w pow. kośc. (Kośc. 233 k. 95v). Bezdzietny, nie żył już w r. 1540, zaś części w M. Włostowie i w Górznie dziedziczył po nim brat Tomasz (P. 1394 k. 341). Zob. tablicę.
Pijanowscy z Pijanowic w pow. kośc., różni. Adam, dziedzic w Pijanowicach, kupił w r. 1435 od Sędziwoja Godurowskiego za 100 grz. cztery łany roli w Godurowie (P. 1378 k. 89v). Żył jeszcze w r. 1438, kiedy nabywcą prawa bliższości do tych łanów po śmierci Sędziwoja był owego Sędziwoja "brat" Jan Wilkoński "Gniadek" (Kośc. 17 s. 91). Andrzej z Pijanowic na dwóch częściach tej wsi w r. 1443 oprawił 40 grz. posagu żonie Małgorzacie (P. 1379 k. 56). Mikołaj P. od Jana Żytowieckiego w r. 1444 wziął w zastaw za 45 grz. cztery łany roli (Kośc. 17 s. 485). Baszko P. pozywał w r. 1445 Piotra P-go (ib. s. 623). Janusz wraz ze swymi rodzonymi siostrami, Dorotą, Małgorzatą i Katarzyną, niedzielni dziedzice w Pijanowicach, w r. 1447 sprzedali dwa łany tamże za 100 grz. bratu rodzonemu Andrzejowi z Pijanowic (P. 1379 k. 180v). Katarzyna niegdy P-a, żona Mikołaja Szurkowskiego, pozywała w r. 1459 Sędziwoja P-go (Kośc. 19 k. 266v). Ten sam zapewne Sędziwój z Pijanowic z rodzonymi braćmi, Wojciechem i Łukaszem, pozywani byli w r. 1464 przez Mikołaja Kuranowskiego (ib. k. 335v). Urodz. Katarzyzna, żona opatrz. Jana, sukiennika w Dolsku, i Dorota, wdowa po szl. Wawrzyńcu P-im, siostry rodzone, niedzielne, dziedziczki w Pijanowicach, w r. 1469 sprzedały za 50 grz. swą ojcowiznę i macierzyznę w tej wsi Jaroszowi i Janowi, braciom rodzonym, niedzielnym. Asystowali przy tej transakcji Jan Gorecki, brat stryjeczny, i Maciej P., brat cioteczny(!) (P. 1385 k. 6v). Maciej, Piotr, Jan, Andrzej i Bartosz, bracia rodzeni, niedzielni z Pijanowic, pozwani byli w r. 1471 przez Mikołaja Godurowskiego (Kośc. 20 s. 583). Maciej, Jan, Andrzej i Bartłomiej P-cy, rodzeni, niedzielni, dziedzice w Pijanowicach, pozwani w r. 1472 przez Mikołaja, dziedzica w Godurowie (ib. s. 722). Mikołaj P., niegdy dziedzic w Gunczlewej Górce, pozywał w r. 1472 Wincentego, Jana i Mikołaja, braci rodzonych, niedzielnych, dziedziców w Gunczlewej Górce (ib. s. 713). Mikołaj z Pijanowic pozwany był w r. 1476 przez Elżbietę, wdowę po Andrzeju Żytowieckim (Kośc. 227 k. 30).
Andrzej z Pijanowic, nie żyjący już w r. 1476, kiedy wdowa po nim, Małgorzata kwitowała Macieja Rokossowskiego ze swej oprawy na połowie Pijanowic (ib. k. 26v) T. r. od Wawrzyńca Rokossowskiego, brata tego Macieja, uzyskała na częściach Rokossowa zapis 8 grz. rocznego czynszu wyderkafem za 100 grz. (P. 1386 k. 64v). Synem tego Andrzeja, nie żyjącego już w r. 1489, i Małgorzaty, był Jakub P., pozywany w r. 1489 przez Stanisława Mirzewskiego (Kośc. 228 k. 89v). Pozywał też t. r. Marcina, syna tego Jakuba, Maciej Rokossowski o najazd dokonany przez zmarłego już Jakuba P-go na dwór Rokossowskiego w Pijanowicach (ib. k. 101v). Marcin, syn Jakuba, jeszcze nieletni, kwitował w r. 1496 Wacława Kadzyńskiego z 60 grz., a asystowali mu przy tym Jan Wyciążkowski, stryj, i Mikołaj Zawadzki, wuj (Kośc. 230 k. 109). Marcin t. r. skwitował Wawrzyńca Rokossowskiego za 100 grz. oprawy babki ("matki starej") Małgorzaty (ib. k. 118v).
Panna Katarzyna, córka zmarłego Mikołaja P-go, części swe w Pijanowicach, uzyskane w dziale z siostrą rodzoną Dorotą i siostrzenicą rodzoną Małgorzatą, sprzedała w r. 1486 wyderkafem za 30 grz. Maciejowi P-mu, zapewne identycznemu z Maciejem Rokossowskim cz. P-im. Asystowali przy tej transakcji Piotr Malewski, stryj, i Eliasz Rokossowski, wuj (P. 1387 k. 40v). Małgorzata, dziedziczka w Pijanowicach, żona Macieja Kurogórskiego, w r. 1487 części swe tamże sprzedała za 20 grz. Janowi P-mu. Asystowali Jan Szolikowski(?), stryj, i Michał Lędzki, wuj (ib. k. 76). Ks. Piotr Pithawl(?) P. w r. 1493 zawierał ugodę z Błażejem Zaleskim o część Pijanowic, którą obaj oni dziedziczyli po ich zmarłym stryju Łukaszu P-im (P. 23 k. 224). Marcinowi niegdy P-mu zapisał w r. 1493 wyderkafem Wacław, dziedzic w Kadzyniu w pow. kośc. na tej wsi 5 grz. rocznego czynszu za 60 grz. (P. 1387 k. 191v). Maciej P. kwitował Piotra P-go z bliższości do Pijanowic, nabytej od Błażeja Zaleskiego, brata stryjeczno-rodzonego tego Piotra, i tę bliższość w r. 1499 ustąpił Piotrowi (Kośc. 231 k. 29). Dorota P-a części Pijanowic sprzedała w r. 1499 za 45 grz. Andrzejowi Żytowieckiemu (Kośc. 231 k. 56v), a asystowali jej przy tej transakcji stryjowie Piotr Zimliński i Piotr P., oraz brat cioteczno-rodzony Maciej z Łęki (P. 1389 k. 34v).
Marcin P. kwitował w r. 1506 Elżbietę, córkę zmarłego Wawrzyńca Pomykowskiego, siostrę swą rodzoną(!), żonę Klemensa Raczyckiego, z dóbr macierzystych w Pomykowie w pow. kośc. (P. 862 k. 154v). Była to więc zapewne siostra przyrodnia zrodzona z jednej matki. Mąż jej Klemens "Żak" z Raczyc ręczył jednocześnie Marcinowi pod zakładem 60 grz. za tę żonę, iż nie będzie go procesować o głowę ojca (P. 862 k. 155). Maciej P. w r. 1511 nabył wyderkafem za 10 grz. od Jana i Andrzeja braci z Żytowiecka łan "Stroszynowski" w Pijanowicach (Kośc. 233 k. 17, 345 k. 16). Jadwiga P-a, w r. 1522 żona Mikołaja Karmińskiego (P. 1392 k. 470).
Piotr P., mąż Jadwigi, której na połowie swej połowy w Pijanowicach w r. 1523 oprawił 40 grz. posagu (Kośc. 233 k. 91v, 345 k. 105). Jadwiga ta na połowie Pijanowic i sum swych tam oprawionych, w r. 1524 zapisała córce swej Annie "z miłości macierzyńskiej" sumę 20 grz. Asystowali przy tym zapisie Mikołaj Bogusławski stryj i Jan Kopaszewski wuj (Kośc. 233 k. 96, 345 k. 111v). Piotr wraz z synem Feliksem wadził się z wdową po innym synu, Krzysztofie, Martą, panią wienną w Pijanowicach, wtedy już żoną Jana Łąckiego. Założone zostało w r. 1528 między stronami vadium 20 grz. (P. 871 k. 206). Piotr P. łan pusty "Śledziejewski" w Pijanowicach w r. 1531 sprzedał wyderkafem za 20 grz. swej córce Annie, wdowie po Stanisławie Golińskim (Kośc. 345 k. 145v). Nie żył już w r. 1535 (P. 875 k. 195v). Jego synowie Krzysztof i Feliks. Z córek, Anna, żona 1-o v. Stanisława Golińskiego, wdowa w r. 1531, 2-o v. żona Macieja Włostowskiego, znów wdowa w r. 1535, była t. r. 3-o v. żoną Tomasza P-go (zob. P-cy h. Glaubicz). Helena, r. 1535 żona opatrz. Jakuba Knapa z Wągrówca (P. 875 k. 195v). Krzysztof na połowie części Pijanowic, mającej mu przypaść po ojcu i należnej z działów z bratem Feliksem, w r. 1523 oprawił posag 30 grz. żonie Marcie Pakosławskiej (P. 1392 k. 505). Nie żył już w r. 1528, kiedy Marta była 2-o v. żoną Jana Łąckiego (P. 871 k. 206). Kwitowała ona w r. 1534 swą córkę pannę Dorotę P-ą z 30 grz. posagu i wiana oprawionych na połowie Pijanowic. Asystowali przy tym stryj Doroty Jan Zaborowski, dziedzic w Żytowiecku i wuj Bernarda Kuczyńskiego. Zaborowski zapisał wtedy Dorocie 64 grz. długu (Kośc. 234 k. 283, 284). Dorota czwartą część Pijanowic w r. 1534 sprzedała za 300 grz. Janowi Żytowieckiemu cz. Kopaszewskiemu (Kośc. 345 k. 165). Pozywała w r. 1535 Jana Zaborowskiego (P. 875 k. 81v). Feliks, "golota et impossessionatus", w swym dworze w Pijanowicach odebrał w r. 1528 pozew od Marty, żony Jana Łąckiego (Kośc. 234 k. 155). Trzy łany puste i pół łana osiadłego w Pijanowicach w r. 1534 sprzedał za 350 grz. Katarzynie, żonie Wncentego Kuczyńskiego, siostrze swej stryjeczno-rodzonej (P. 1393 k. 699). Owa "siostra" stryjeczno-rodzona, należąca do Glaubiczów P-ch z Rokossowa, byłaby trudna do wyjaśnienia, ale t. r. Feliks nazwany jej "bratem ciotecznym" (ib. k. 731). Feliks, podlegający prawu miejskiemu, odstępując od niego, ręczył w r. 1535 za swą rodzoną siostrę Helenę, żonę opatrz. Jakuba Knapa z Wągrówca, iż skwituje ona z dóbr ojczystych i macierzystych w Pijanowicach swą siostrę Annę, wdowę po Macieju Włostowskim (P. 875 k. 195v).
Jadwiga, w r. 1566 żona Macieja Siekierzeckiego, wdowa w r. 1567. Elżbieta, w r. 1567 żona szl. i sław. Stanisława Włodzieckiego, mieszczanina ponieckiego (Kośc. 246 k. 44v, 45). Opatrz. Wojciech P., kołodziej w Słupcy, w r. 1585 mąż Urszuli Łaskawskiej, córki Macieja, wdowy 1-o v. po Wojciechu Bogusławskim (Py. 122 k. 127).
Wojciech P. zaślubił 1625.20/VII. r. Barbarę Chlebowską z Włostowa (LC Środa). Winien był tej Barbarze w r. 1629 sumę 600 zł. ks. Jan Chwalikowski (Py. 143 k. 296). Barbara, już wdowa, w r. 1630 w imieniu swej córki Anny ustanawiała plenipotentów na Trybunał Piotrkowski (P. 1023 k. 238). Wojciech (czy ten sam?) z óśmiu dymów w Biechowie w r. 1629 winien był płacić podymnego 4 zł. (Py. 143 s. 2). Adam, chrzestny 1631.16/II. r. (LB Rydzyna). Jadwiga, żona Jana Golskiego, oboje nie żyli już w r. 1675. Anna, żona 1-o v. Stanisława Jerzewskiego, 2-o v. w latach 1680-1686 Marcina Mierzewskiego, z Mierzewa w pow. gnieźn. Marcin, w r. 1683 syn zmarlego Andrzeja (Z. T. P. 33 s. 380). Szl. Stanisław "urzędnik" w Złotnikach, ojciec Stanisława, ochrzcz. w r. 1685, i Teresy ochrzcz. w r. 1688 (LB Tuczno).
Panna Małgorzata, chrzestna 1701.18/V. r. i 1704.16(26?)/V. r. (LB Gostyń). Teresa umarła w r. 1704, pochowana w kościele w Gostyniu (LM Gostuyń). Marianna, w r. 1711, wdowa po Adamie Czachórskim, umarła w Czachórzewie 1715.10/IV. r., pochowana w kościele gostyńskim. Panna Marianna w r. 1712 skarżyła Mariannę Szołdrską, kasztelanową biechowską (Z. T. P. 39 k. 942). Katarzyna wyszła przed 1735.13/III. r. za Władysława Zdzarskiego ze wsi Złotowo. Antonina, w r. 1778 żona Ignacego Łyszkowskiego.
Piekarscy, Pikartscy, ze wsi Pkart (Pikarty), Piękart w pow. kal., pisani też byli niekiedy Piekarskimi, tak że rozróżnienie dwóch tych rodzin, czy raczej nazwisk niekiedy niemożliwe. Jan i Tomek, bracia rodzeni, niedzielni z Pikartu w pow. kal., na tej wsi w r. 1449 zapisali wyderkafem jedną grzywnę rocznego czynszu uczc. pannie Annie, córce opatrz. Piecza, mieszczanina kaliskiego (P. 1380 k. 109v). Jakub i Maciej, synowie zmarłego Jana, dziedzice w Pikarcie, w r. 1470 zapisali dług 10 grz. sław. Bartłomiejowi Goczowi, mieszczaninowi kaliskiemu (I. Kal. 2 k. 145). Jan Pikartski, mąż Małgorzaty, wdowy 1-o v. po Stanisławie Sulisławskim, która w r. 1505 zobowiązała się, iż sprzeda łan osiadły w Sulisławicach, swój oprawny, z 6 grz. Mikołajowi Chwalęckiemu (I. Kal. 6 k. 61). Stanisław Piekarski na połowie wsi Pikary w r. 1519 oprawił 20 grz. posagu żonie syna swego Wojciecha P-go, Jadwidze, córce Mikołaja Topolskiego (I. i D. Z. Kal. 2 k. 61v). Bracia, Jan i Bartłomiej P-cy w r. 1524 wymienili połowę wsi Pikart z Grzegorzem Radłowskim na część Przybysławic w pow. kal. i dopłatę 50 grz. (ib. k. 92). Wojciech P. w r. 1525 sprzedał wyderkafem za 5 grz. Wojciechowi Sulisławskiemu płosę "Pośrzednią" we wsi Pikart (ib. k. 107), zaś w r. 1527 płosę w Pikarcie sprzedał wyderkafem za 10 grz. Urszuli, wdowie po Wojciechu Sulisławskim, i jej synowi Stanisławowi (ib. k. 118). W r. 1528 tamtejszą płosę "Pośrzednią" oraz 9 składów roli sprzedał wyderkafem za 12 grz. Maciejowi Kurowskiemu (ib. k. 128). Temu Kurowskiemu w r. 1531 sprzedał wyderkafem za 4 grz. 9 składów roli w Pikarcie (I. R. Z. Kal. 4 k. 10, 20; I. D. Z. Kal. k. 179v), zaś plac z ogrodem w Pikarcie koło dworu Grzegorza Radłowskiego i stajanie (stadium) pola z 7 składów sprzedał wtedy wyderkafem temuż Kurowskiemu "Świdrowi" (I. i D. Z. Kal. 2 k. 213). W r. 1535 sprzedał wyderkafem Kurowskiemu za 30 grz. 5 płos i wspomniany wyżej ogród tamże, zawierający 7 składów roli (ib. k. 236v). W r. 1541 stryj Agnieszki Chocickiej, żony 1-o v. Stanisława Kotojeckiego, 2-o v. Szymona Konarskiego (I. i D. Z. Kal. 6 k. 353). Mąż Jadwigi Topolskiej, wraz z nią w r. 1544 skwitowany przez Piotra Bobrowskiego z 23 grz., w której to sumie miał od tych małżonków wyderkaf połowy Pikartu (I. Kal. 7 k. 524). Wojciech t. r. trzy płosy w Pikarcie sprzedał wyderkafem za 30 grz. Mikołajowi Ciechelskiemu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 381), zaś połowę tej wsi (bez tych trzech płos) za 23 grz. sprzedał wyderkafem Piotrowi Bobrowskiemu (ib. k. 381v). Oboje małżonkowie połowę swej części w Pikarcie sprzedali w r. 1545 za 200 zł. Wojciechowi Pruszakowi Bieniewskiemu (ib. k. 389). Jan P. zaślubił w r. 1557 Annę Podkocką, córkę Jana P-go "Palucha", i oprawił jej na połowie części w Pikarcie posag 50(40?) zł. (I. Kal. 22 k. 118; I. i D. Z. Kal. 6 k. 483v). Od brata Macieja P-go w r. 1557 kupił za 20 grz. jego część w Pikarcie (I. i D. Z. Kal. 6 k. 484v). Oboje z żoną w r. 1584 zapisali dług 15 zł. Maciejowi Ku Gniazdowskiemu cz. Kuczkowskiemu (I. Kal. 50 s. 466). Jan w r. 1592 synom swym, Błażejowi i Marciowi, dał części w Pikarcie (R. Kal. 6 k. 703v), zaś Anna Podkocka oprawę na Pikarcie t. r. skasowała na rzecz tych synów (I. Kal. 59 s. 1419). Jan żył jeszcze w r. 1593 (R. Kal. 6 k. 721v), nie żył już w r. 1602 (I. kal. 68 s. 1038). Z synów, marcin żył jeszcze w r. 1604 (ib. 70 k. 732). Starszy, Błażej ożenił się w r. 1592 z Anną Głoskowską, córką Stanisława, od którego uzyskał 15/VI., na krótko przed ślubem zapis sumy 180 zł. w posagu za nią (ib. 59 s. 713). Oprawił t. r. żonie na swej części Pikartu te 180 zł. posagu (R. Kal. 6 k. 703v). Od brata Marcina kupił w r. 1593 za 130 zł. części Pikartu nabyte od ojca (R. Kal. 6 k. 724v). Oboje z tym bratem i bratankami jako bratankowie i spadkobiercy Marcina, w r. 1602 prolongowali Marcinowi Rossoskiemu termin uiszczenia długu 100 zł. (I. Kal. 68 s. 1038). Kwitowali Macieja Podkockiego ze 100 zł. zapisanych stryjowi (ib. s. 1184). Skwitowali w r. 1604 Rossoskiego ze 100 zł. (ib. 70 k. 732). Drugą żoną Błażeja była Barbara Wilkońska, córka Macieja, która skwitowała w r. 1612 brata Stanisława z 200 zł. (ib. 78 s. 1470). Był Błażej chrzestnym 1614.19/X. r. (LB Droszew). Żonie na częściach Pikartu zapisał
@tablica
sposobem zastawu sumę 400 zł., którą ona z kolei cedowała Jadwidze Niestaszkowskiej, żonie Marcina Wturkowskiego. Błażej i Barbara nie żyli już w r. 1636 (ib.102 s. 988). Barbara po śmierci Błażeja była 2-o v. żoną Jana Bogwiedzkiego (ib. 107b s. 902). Pierwsza żona Błażeja, Anna Głoskowska była bezdzietna i jej spadkobiercami byli w r. 1641 rodzeni jej bratankowie Głoskowscy, synowie Bartłomieja (ib. 107a, s. 91, 110a s. 906). Z drugiej żony Piotr.
Piotr, syn Błażeja i Wilkońskiej, sprzedał w r. 1644 Wojciechowi Gorzyckiemu za 850 zł. części Pikartu (R. Ka. 13 k. 101). Żona Piotra, Anna Zasułtowska aprobowała w r. 1649 na rzecz małżonków Krzysztofa Kłunowskiego i Barbary Wieszczyckiej cesję kontraktu zawartego w r. 1646 przez męża ze zmarłymi małżonkami Piotrem Jabłkowskim i Jadwigą Moraczewską, dotyczącego ról "Rzyszczewskich" we wsi Szczytniki (G. 82 k. 62v). Skasowała w r. 1652 oprawę i dożywocie na Pikarcie, wsi sprzedanej przez męża Gorzyckiemu (I. Kal. 118 s. 66). Piotr w r. 1655 wyznaczał plenipotentów (ib. 121 s. 171). Zob. tablicę.
Pikarscy, Pikartscy, różni, a zapewne przeważają wśród nich wiodący się z Pikartu w pow. kaliskim. Ks. Wawrzyniec, w r. 1641 rektor poznańskiego kolegium S. Jesu, dr teologii (P. 1043 k. 228). Andrzej spisywał we Wrześni testament 1693.10/XII. r., który po jego śmierci wdowa Jadwiga Laskowska oblatywała 16/XII. Zapisał swą substancję żonie, a miał sumę 500 zł. u Jakuba Błeszyńskiego, kasztelana przemęckiego, który dał ją synowi Tomaszowi Błeszyńskiemu. Nie odebrał "krwawych zatarg" od Łąckiego, kasztelana kaliskiego. Sumy mieli dziedziczyć żona, siostry i syn testatora (Py. 156 s. 171). Ten syn Jan, mąż Zofii Brudzewskiej, córki Kaspra i Anny Elżbiety Troszkówny, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1701 (P. 1140 V k. 40v). Nie żył już w r. 1727, zaś Zofia Brudzewska, wtedy 2-o v. żona Jakuba Rzeszotarskiego, kwitowała z 7.000 tynfów swego brata Aleksandra Brudzewskiego. Córka ich Ludwika wyszła przed 1728.4/IV. r. za Antoniego Piotra Smoleńskiego (Smolińskiego), z czasem cześnika ciechanowskiego, a umarła między r. 1773 a 1776.
Stanisław, już nie żyjący w r. 1723, mąż Konstancji Baranowskiej córki Adama i Cecylii Działyńskiej, zaślubionej 1708.21/II. r. (LC Kcynia; Kc. 135 k. 3; N. 205 s. 213), która 2-o v. wyszła za Jakuba Umińskiego. Żyli oboje Umińscy w r. 1725 (N. 202 k. 153). Dziedziczka Dębogóry, czyniła w r. 1733 ugodę graniczną z Jadwigą Baranowską, zamężną 1-o v. za Marcinem Bętkowskim, 2-o v. za Józefem z Warzymowa Sokołowskim, stolnikiem bydgoskim, sędzią grodzkim radziejowskim, dziedzicem Łankowic i Odolkowic w pow. kcyń. (Kc. 137 k. 87). Nie żyła już w r. 1736 (N. 205 s. 213). Synowie, Antoni i Paweł. Spośród córek, Wiktoria, niezamężna, wspomniana w r. 1736 (ib.). Sumę 3.000 zł., która w kontrakcie sprzedaży części wsi Staw pozostawiona była na tej wsi, cedowała w r. 1747 szwagrowi, Michałowi Siemiątkowskiemu (G. 98 k. 127). Kwitowała w r. 1786 tego Siemiątkowskiego z prowizji rocznej od sumy 3.000 zł., jej posagowej, którą podniósł był ze wsi Staw (I. Kon. 83 k. 213). Jako siostra i spadkobierczyni brata, ks. Pawła, proboszcza w Żydowie, zawierała w r. 1787 komplanację z małżonkami Antonim Kościeskim i Teresą P-ą (G. 114 k. 143v). Sumy po tym bracie cedowała w r. 1790 tymże Kościeskim (I. Kon. 84 k. 211v). Umarła w Gnieźnie na Wójtostwie 1791.11/I. r., mając lat 80 (LM Św. Trójca, Gniezno). Teresa, wspomniana jako niezamężna w latach 1736-1742 (N. 205 s. 213; Kc. 139 k. 277), potem przed r. 1748 żona Michała Siemiątkowskiego, żyli jeszcze oboje w r. 1785.
1. Antoni, syn Stanisława i Baranowskiej, wraz z bratem Piotrem a także w imieniu sióstr rodzonych, Wiktorii i Teresy, oraz przyrodniej siostry Zofii Umińskiej, kwitował w r. 1736 mieszczan łobżenickich z 50 zł. węg. zapisanych babce ich Cecylii z Działyńskich Baranowskiej (N. 205 s. 213). W imieniu własnym i tego rodzeństwa zawierał w r. 1738 z Krystianem Ewaldem Manteuffel Kiełpińskim, pod zakładem 36.000 zł. kontrakt o Dębogórę (Kc. 139 k. 18v). Dobra te, t. j. Dębogóra, Jankowo, Mechnacz i młyn Tupadły sprzedane zostały wtedy Kiełpińskiemu za 54.000 zł. (Kc. 139 k. 338). Część wsi Staw w r. 1745 kupił za 10.000 zł. od Floriana Siemiątkowskiego (G. 97 k. 794, 98 k. 95). Mąż Marianny Bułakowskiej, córki Gabriela i Katarzyny Bieńkowskiej, zaślubionej w Gnieźnie 1746.2/III. r. (LC Św. Wawrzyniec, Gniezno), zawierał w r. 1746 z teściową, wtedy już 2-o v. żoną Antoniego Kossobudzkiego, kontrakt z racji sumy 6.000 zł. wydzielonej na poczet posagu z części Napruszewa (G. 98 k. 93). Posesor części Napruszewa w r. 1748 (G. 98 k. 243-245), o eksdywizję których to dóbr, puszczonych obojgu małżonkom P-im w sumie 12.000 zł., zawierali w r. 1750 komplanację z jej matką (G. 98 k. 404). Antoni umarł między r. 1754 (G. 98 k. 702v), a w r. 1758, kiedy to o wdowie po nim Mariannie Bułakowskiej mowa jako o poprzedniej dziedziczce(!) Napruszewa i pustki Starawieś, zaś o Chryzostomie Boruckim, podczaszym kruszwickim, jako o obecnym dziedzicu owych dóbr (ib. 99 k. 96v). Wdowa od swego brata, Marcina Bułakowskiego uzyskała w r. 1761 zapis 16.000 zł. i na tej sumie zabezpieczyła 4.000 zł. swej nieletniej córce (I. Kon. 79 k. 274v, 275). Była 2-o v. w r. 1772 żoną Ignacego Bronisza, pisarzewicza grodzkiego konińskiego, a wdowa i po tym mężu, była w r. 1791 kwitowana z 1.639 zł. przez Wojciecha Jarnowskiego (G. 115 k. 134v). W imieniu Marianny, wdowy Broniszowej, i córki jej Teresy P-ej, mąż tej córki Antoni Pościeski pozywał w r. 1793 Józefa Kościeskiego i Ignacego Gostyńskiego, posesorów w Siennie (G. 117 k. 84v). Umarła Marianna w Siennie 1800.24/II. r. (LM Giwartowo). Córka Teresa, ur. ok. r. 1751, zaślubiła w r. 1776 (wedle kontraktu ślubnego spisanego w Nieborzynie 13/V.) Antoniego Strzegonię Kościeskiego, posesora Sienna, z czasem burgrabiego grodzkiego radziejowskiego, umarła w Siennie 1803.2/III. r. (LM Giewartowo; I. Kon. 81 k. 58).
Przeglądanie 719 pozycji zakresu Pawłowscy - Piotrkowscy.
27282930[31]32333435
