Przeglądanie 719 pozycji zakresu Pawłowscy - Piotrkowscy.
30313233[34]3536
Pawłowscy - Piotrkowscy
Pilisieński(!) Urodz. Karol i Marianna Siewierska, rodzice Barbary Marianny, ur. w Rzetni, ochrzcz. 1793.6/XII. r. (LB Parzynów).
Pilscy, Pielscy. Piotr, żyjący w r. 1708 (P. 1144 k. 242v) i Anna Leśniewska, oboje nie żyjący już w r. 1710 (P. 1145 k. 19), rodzice Marianny, żony Baltazara Styrskiego (Sterskiego), 1704.3/XI. r. dzierżawców folwarku ubogich na Winiarach (LB Św. Wojciech, Poz.). Była wdową w r. 1708, a 2-o v. w r. 1710 wyszła za Jakuba Romana, żyjącego jeszcze 1710.20/X. r. Wdowa powtórnie w r. 1711. Maciej i Anna P-cy chrzestni syna powyższych Styrskich 1704.3/XI. r. (ib.).
Marcin, nie żyjący już w r. 1720 (I. Kon. 75 k. 240), ojciec Pawła, który wraz z żoną Małgorzatą Wyrzyską, córką Franciszka i Zofii Dzierżanowskiej, zawierał we wsi Kaliska w r. 1717 komplanację z Wojciechem Bojanowskim, dziedzicem części tej wsi, i Stefanem Kraśnickim (I. Kon. 73 k. 461). Skwitowany w r. 1728 przez siostrę żony, Petronellę Wyrzyską, wdowę po Pawle Błędowskim i Wojciechu Ostrowskim, 3-0 v. żonę Aleksandra Trzcińskiego, z 500 zł. stanowiących połowę jej sumy posagowej 1.000 zł., zabezpieczonej zrazu na wsi Kaliska, potem na wsi Nieborzyn, obok posagu swej żony (I. Kon. 76 k. 242v). Oboje małżonkowie już nie żyli w r. 1738 (ib. 77 k. 133v, 134). Z córek, Konstancja, w latach 1738-1754 żona Stanisława Dobrosołowskiego. Panna Marianna, której Andrzej Orzelski, dziedzic Czartowa, w r. 1738 zapisał sumę 300 zł. (ib. k. 134).
Krystyna wyszła przed 1725.30?XI. r. za Stanisława Słuckiego, majora króla szwedzkiego, administratora dóbr Rawickich. Wdowa w latach 1746-1759. Marianna, w r. 1730 wdowa po Mikołaju Boguckim. Paweł już nie żyjący w r. 1738, mąż Teofili Paruszewskiej, córki Kazimierza i Wiktorii Bojanowskiej, która wtedy i potem w latach 1739 i 1741 zawierała kompromisy ze swym rodzeństwem (I. Kon. 77 k. 108, 160, 222). Umarła w r. 1752 lub 1753. Córka Pawła i Paruszewskiej, Katarzyna, była w r. 1753 żoną Marcina Czarneckiego, 2-o v. w latach 1784-1789 Marcina Zaleskiego (Zalewskiego), dziedziczyła sumę na wsi Gorenin po ciotkach Jadwidze i Teresie Paruszewskich (I. Kon. 83 k. 15).
Szl. Piotr i Marianna, rodzice Mateusza, ur. w Żabnie, ochrzcz. 1762.7/IX. r., oraz Józefy, ochrzcz. 1764.5/XI. r. (LB Żabno).
Pilsz, Pylsz (czy szlachcic?). Szl. Jan P. z Mniejszego Żołcza, mąż Katarzyny Żołeckiej, która w r. 1499, będąc już wdową, miała płacić 3 grz. winy Barbarze Michałkowskiej, bo nie uiściła jej 3 i pół wiardunków (G. 24 k. 29v). Sama wzywała tę Barbarę w r. 1500 do uiszczenia 5 i pół wiardunków (ib. k. 90).
Piniccy(?). N., mąż Ewy Jerzmanowskiej, zony 2-o v. N. Szamowskiego, nie żyjącej już w r. 1788, ojciec Karola, który wraz z matką wystawiał 1737.13/IX. r. w Waliszewicach skrypt na 30 zł. węg. Józefowi Jarzmanowskiego (I. Kal. 228 k. 339).
Piniańska Agnieszka, wdowa w r. 1764 po Władysławie Umińskim, skarbniku brzeskim-kuj., już nie żyjąca w r. 1780.
Pinińscy, Pienińscy h. Jastrzębiec, z Pinina w pow. rypińskim. Wojciech, syn zmarłego Mikołaja, zaślubił Zofię Gurowską i w r. 1630, krótko przed ślubem, od ojca jej Stanisława uzyskał zapis posagu, tj. 400 zł. gotowizną i 100 zł. w wyprawie (G. 79 k. 154v). Na Pininie w r. 1633 oprawił posag 500 zł. żonie, która jednocześnie skwitowała swego ojca z dóbr rodzicielskich (G. 337 k. 569). Obojgu tym małżonkom zapisali w r. 1635 dług 200 zł. małżonkowie Stanisław Żołecki i Małgorzata Gurowska (G. 80 k. 75), oni zaś w r. 1636 skwitowali Żołeckich z tej sumy (ib. k. 194v). Zawierali w r. 1636 pod zakładem 400 zł. kontrakt z Barbarą Sienińską, wdową po Macieju Deręgowskim (G. 80 k. 134v). Wydzieżawili w r. 1640 od małżonków Stanisława Gurowskiego i Anny Łościborskiej (Włościborskiej) część Gurowa Kościelnego w pow. gnieźn., pod zakładem 1.100 zł. (ib. k. 714). Od małżonków Stanisława Zaleskiego i Anny Modliszewskiej w r. 1650 wtdzierżawili na trzy lata część Czeluścina w pow. gnieźn. (G. 82 k. 196). Od Piotra i Pawła, braci Gurowskich, w r. 1652 wydzierżawili pod zakładem 1.000 zł. część Gurowa Kościelnego (G. 82 k. 543v) i t. r. skwitowali tych braci z długów (ib. k. 569v). Od Stanisławia Żołeckiego w r. 1563 wzięli w zastaw za 300 zł. części wsi Żołcze Młode pow. gnieźn. (G. 82 k. 781). Nie żył już Wojciech w r. 1663 (Py. 153 s. 92). Synowie jego, Wojciech, bezpotomny, już nie żyjący w r. 1672 (Py. 154 s. 1), i Stefan. Córka Urszula, żona Marcina Jagodzińskiego, wdowa w r. 1696, umarła w r. 1702 lub 1703. Może to ten sam wspomniany wyżej Wojciech, syn Wojciecha, zaślubił 1667.7/XI. Teresę Skorboszewską? (LC Marzenin).
Stefan, syn Wojciecha, zawierał w r. 1663 kontrakt z Marcinem i Andrzejem braćmi Przeniewskimi (P. 153 s. 92), zaś w r. 1664 ze Stanisławem i Janem braćmi Skrzetuskimi (G. 84 k. 144v). Jako spadkobierca brata Wojciecha, kwitował w r. 1672 Wojciecha Żukowskiego, posesora miasta Ostrowa (Py. 154 s. 1). Mąż Teofili (Bogumiły) Przeniewskiej, zawierał w r. 1676 w Spławiu kontrakt pod zakładem 3.000 zł. a Adamem Golińskim, burgrabią ziemskim kościańskim, i jego żoną Marianną Racięską (I. Kon. 60 k. 904). Od tych małżonków Golińskich małżonkowie P-cy mocą kontraktu datowanego w Spławiu w r. 1679 wydzierżawili miasto Golinę i wieś Spławie (ib. 63 k. 467). Wraz z Janem Tadajewskim nabywcą praw od Stanisława P-go, syna zmarłego Wojciecha (więc chyba swego brata?), kwitował w r. 1697 Władysława Koźmińskiego, spadkobiercę babki Anny z Latalskich Koźmińskiej, oraz Izabellę Mielęcką, 1-o v. Latalską, 2-o v. Lubstowską, starościnę kruszwicką, oraz jej synów i córkę Latalskich, dziedziców Rzegnowa, z 650 zł. (G. 90 k. 162). Małżonkowie w r. 1697 mieszkali w Rudnicy (LB Strzelno). Stefan od Jana Szadokierskiego w r. 1706 wydzierżawił na trzy lata pod zakładem 900 zł. wieś Zakrzewek (I. Kon. 72 k. 239). Zapis sumy 2.000 zł. na wsi Lichenek, dany sobie i żonie w r. 1701 przez małżonków Jana Kozłowskiego i Annę Rusocką cedował w r. 1710 synowi Władysławowi (I. Kon. 73 k. 28). Bogumiła Przeniewska żyła jeszcze w r. 1699 (ib. 70 k. 610v). Synowie, Wojciech i Władysław. Córka Urszula, żona Marcina Jagodzińskiego, wdowa w latach 1696-1722.
1. Wojciech, syn Stefana i Przeniewskiej, mąż Marianny z Dydni Dydyńskiej (Dedyńskiej), córki Michała i Doroty z Rojewa Kaczkowskiej oprawił jej w r. 1698 na połowie dóbr posag 3.000 zł. (P. 1134 II k. 84). Wojciech dzierżawił przez trzy lata wieś Słupy w pow. kon., dziedziczną Jana Linowskiego, pisarza grodzkiego konińskiego, zaś w r. 1699 pozywał obecnych posesorów Słup, małżonków Franciszka Kurowskiego i Helenę Młodziejewską (I. Kon. 70 k. 610v). Marianna skwitowała rodziców w r. 1701 z 1.100 zł. posagu (G. 91 k. 9v). Wojciech, zastawny posesor wsi Zorzewko w pow. kon. w r. 1716 (I. Kon. 73 k. 395), zawierał kompromis w r. 1719 z dziedzicem tej wsi, Wojciechem Trzebińskim, kasztelanicem spicimirskim (P. 1171 k. 23). Dziedzic wsi Laskowiec w pow. kon., w r. 1725 zapisał sumę 2.000 zł. w r. 1725 swej córce Jadwidze, urodzonej ze zmarłej Marianny Dydyńskiej (I. Kon. 76 k. 54). Michałowi Mieszkowskiemu(?) dał w r. 1728 poddanego z folwarku Laskowiec w zamian za poddanego ze Rzgowa (ib. k. 232v). Chyba wnet potem, jeszcze t. r. umarł, a był z nim zapewne identyczny Wojciech, który żonie (drugiej?) Mariannie Niesiołowskiej zapisał w r. 1725 sumę 3.000 zł. Tę sumę wypłacił Mariannie syn zmarłego Wojciecha, Józef P. Wojciech nie żył już w 1728 (ib. k. 244). Z pierwszej żony synowie: Józef, Jan i Piotr. O córce Jadwidze niczego więcej nie wiem.
1) Józef, syn Wojciecha i Dydyńskiej, jak już wiemy, wypłacił w r. 1728 macosze(?) zapis ojca. Wspólnie z braćmi Janem i Piotrem, dziedzice w Laskowcu, skwitowani w r. 1731 przez Wojciecha Rosnowskiego, dziedzica wsi Przystanie, z wydania poddanego z tej wsi (I. Kon. 76 k. 393v). Obok braci współdziedzic w Laskowcu, w imieniu własnym i brata Piotra w r. 1737 dawał plenipotencję bratu Janowi (ib. 77 k. 81v), zaś w r. 1741 czynił plenipotentami swymi obydwu braci (ib. k. 233). Bratu Janowi w r. 1742 dał zobowiązanie sprzedania swej części w Laskowcu (ib. k. 257). Żył jeszcze w r. 1754 (ib. 78 s. 820).
2) Jan, syn Wojciecha i Dydyńskiej, łowczy bydgoski (LB Pęchowo), współdziedzic w r. 1731 w Laskowcu obok braci (I. Kon. 76 k. 393v). Części w Laskowcu po ojcu i nabyte od brata Józefa, wspólnie z młodszym bratem Piotrem, w r. 1744 sprzedali za 9.000 zł. małżonkom Hieronimowi Modlibowskiemu i Elżbiecie Koszutskiej (ib. 77 k. 360v, 78 s. 820). Nie żył już w r. 1759. Był mężem Konstancji Brzezińskiej, chrzestnej 1754.11/IV. i 1763.21/IX. r. (LB Lisewo Kośc.), która to Konstancja, łowczyni bydgoska, żyła jeszcze 1783.29/XII. r. (LB Biskupice k. Ostrowa). Synowie: Marcin, Piotr i Franciszek. Z córek, Anna, w latach 1759-1760 żona Michała Leszczyńskiego, Joanna (łowczanka bydgoska), niezamężna w latach 1759-1768, w latach 1770-1783 żona Kazimierza Rakowskiego, regenta grodzkiego inowrocławskiego. Z synów, o Marcinie będzie niżej. Piotr i Franciszek wspomniani w r. 1759 (G. 99 k. 179v). Piotr, łowczyc bydgoski żył jeszcze 1770.26/X. r. (LB Pęchowo).
Marcin, syn Jana i Brzezińskiej, obok rodzeństwa spadkobierca babki Marianny z Dydyńskich P-ej, sumę 1.117 zł., należną po tej babce z Małachowa Pańskiego, cedował w r. 1759 Maciejowi Brochockiemu (G. 99 k. 179v). Od Marcina Petrykowskiego t. r. wziął na skrypt sumę 700 t. (G. 109 k. 42). Żył jeszcze 1783.29/XII. r. (LB Biskupice Ołoboczne).
3) Piotr, syn Wojciecha i Dydyńskiej, obok braci dziedzic w Laskownicy w r. 1731 (I. Ko. 76 k. 393v), dawał w r. 1741 tym braciom plenipotencję (ib. 77 k. 233). Zaślubił 1748.20/X. r. Katarzynę Ossowską z Leszczy (LC Tuczno). Żył jeszcze w r. 1754 (I. Kon. 78 s. 820).
2. Władysław, syn Stefana i Przeniewskiej, uzyskał od ojca w r. 1710, jak już wiemy, cesję sumy 2.000 zł. na Lichynku. Zapewne identyczny z nim Władysław, mąż Marianny Kozłowskiej, córki Jana i Anny Russockiej, oboje nie żyjący już w r. 1749, rodzice Marianny, wtedy żony Macieja Głoskowskiego, i Zofii, żony Zygmunta Żulickiego. Zob. tablicę.
@tablica
Jan, jeden z opiekunów dzieci Pawła Żukowskiego i zmarłej Zofii Ryszewskiej, ustaniowiony nim w r. 1647 po wstąpieniu Pawła do karmelitów kcyńskich, pod imieniem brata Antoniego (N. 226 k. 375). Jan, syn Jana, w r. 1654 zapisał dług 4.000 zł. Janowi z Grochowisk Strzeleckiemu (N. 227 k. 176), zaś w r. 1658, po śmierci tego Strzeleckiego, kwitowany był przez jego syna Stanisława z owego długu. Stanisław zaś aprobował jednocześnie zobowiązanie ojca względem rezygnacji P-mu części Sienna w pow. bydg. (N. 227 k. 332). Stanisław, mąż Katarzyny Ostrowickiej (Z. T. P. 39 k. 727), już nie żyjący w r. 1659, ojciec Jana i Marianny. Jan zapisał tej swej siostrze w r. 1659 dług 1.200 zł. (N. 227 k. 386). Była ona w r. 1676 żoną Kaspra Wysockiego, nie żyjącego już w r. 1711. Sama żyła jeszcze w r. 1713. Jan, syn Stanisława, wspólnie z żoną Agnieszką ze Starężyna wydzierżawił w r. 1659 Dadźbogowi Moszczeńskiemu wieś Kotomierz w pow. bydg. (N. 227 k. 386). Nie wiem jak z tym pogodzić zapis z tego roku, którym Jan, syn Stanisława, żonie swej Elżbiecie Moszczeńskiej, córce Stanisława, miecznika inowrocławskiego, a siostrze Dadźboga, oprawił posag 6.000 zł. (N. 225 k. 479). Nie żył już Jan w r. 1711 (Z. T. P. 39 k. 727), a jego spadkobiercy owego Jana z Sienna P-go wymienieni wtedy Wysoccy (ib. k. 1632). I znów sprzeczności! Oto w r. 1713 synami Jana (syna Andrzeja!) i Jadwigi(!) Moszczeńskiej nazwani Stanisław i Michał P-cy (ib. k. 1927). Elżbieta z Moszczeńskich P-a zmarła we wrześniu 1717 r. (A. B., Bydgoszcz W. 39).
Stanisław, żeniąc się w r. 1685 z Teresą Rożnowską, córką Zygmunta, wdową 1-o v. po Janie Łkińskim, uzyskał od niej przed ślubem zapis 600 zł. długu na sumie, którą na części wsi Ziemęcin w wojew. brzeskim-kuj. miała od pierwszego męża (Py. 155 s. 16). Jan, fundator domku loretańskiego (przy kościele Bernardynów w Bydgoszczy?), zmarł 1690.20/V. r. (A. B., Bydgoszcz, W. 39). Zofia, żona Samuela Wiesiołowskiego, już nie żyjącego w r. 1699.
Jan,nie żyjący już w r. 1711, mąż Katarzyny Wolskiej, wdowy 1-o v. po Janie Lubiatowskim, a wtedy już 3-o v. żony Antoniego Zakrzewskiego (Z. T. P. 39 k. 177). Stanisław, burgrabia grodzki bydgoski, zmarł w marcu 1715 r., wracając z Piotrkowa. Pochowany w Bydgoszczy u Bernardynów (A. B. Bydgoszcz, W. 39). Wdowa po nim Gertruda Wilczewska pozywała w r. 1723 Stanisławskich, dziedziców Gumnowic i innych wsi. Działała w imieniu swoim i swych synów Antoniego, Józefa i Ludwika (Z. T. P. 42 k. 129). Gertruda z synami Antonim, Józefem, Ludwikiem i Stanisławem(!) byli kwitowani w r. 1727 przez Teresę z Bieganowskich 1-o v. Dąbrowską, 2-o v. Naramowską, z 700 t. zapisanych na wsi Piścin 1710.8/VII. r. przez zmarłego Stanisława P-go, jej pierwszego męża, Antoniemu Dąbrowskiemu (N. 202 k. 40). Gertruda P-a i Katarzyna z Wilczewskich, wdowa po Janie Wałdowskiem, dziedzicu Mirucina, wydzierżawiły w r. 1729 Mirucin Kazimierzowi Zawadzkiemu (N. 204 k. 28). Gertruda, dzierżawczyni Ślesina, uzyskała w r. 1729 od Anny Tuchołczanki, wdowy po Adamie Wilczewskim, cesję zapisu 8.318 t. od Józefa Remigiana Potulickiego, starosty borzechowskiego (N. 204 k. 38). Posesorka Szamocina, nie żyła już w r. 1734, kiedy syn Józef w imieniu swoim i braci, Ludwika i Stanisława, zapisywał się na arbitraż w sporze z małżonkami Józefem Sokołowskim, stolnikiem bydgoskim, sędzą grodzkim radziejowskim, i Jadwigą z Baranowskich (Kc. 137 k. 165). Bracia Józef, Ludwik i Stanisław w r. 1736 skwitowani z kondemnaty przez Mariannę Rudkowską, wdowę po Józefie Leszczyńskim (N. 206 s. 56). Ludwik, burgrabia grodzki bobrownicki, i Stanisław, a także w imieniu starszego brata Józefa, kwitowali w r. 1736 Marię-Teresę z Tarłów Potulickich, wojewodzinę czernihowską, z prowizji od sumy 1.000 czerw. zł., którą zmarły jej mąż Józef Remigian Potulicki i ona zapisali w r. 1733 Janowi Falęckiemu, burgrabiemu chełmińskiemu, a która im przypadła w skutku komplanacji z tym Palęckim (N. 206 s. 9).
Przeglądanie 719 pozycji zakresu Pawłowscy - Piotrkowscy.
30313233[34]3536
