Przeglądanie 1157 pozycji zakresu Aberderowiczowie - Bieganowscy.

[57]

Aberderowiczowie - Bieganowscy
Bieganowscy
Siostrzeńcami powyższych sióstr z Bieganowa nazwani byli bracia: Mikołaj zw. Grzymkiem, Stanisław i Marcin B-cy, o których zob. pod Dryjami, oraz Piotr B. z Białężyc, syn Arnolda, o którym zob. pod Leszczycami.

Bieganowscy zapewne h. Dryja, z Bieganowa w p. pyzdrskim, wsi o własnej parafii (w odróżnieniu od Bieganowa w tymże powiecie w par. krerowskiej). Wiadomość o herbie tej rodziny niezbyt pewna, bo oparta jedynie na zeznaniu kanonika Żernickiego, który legitymując się w r. 1585 ze szlachectwa przed kapitułą poznańską podał jako herb macierzysty "trzy Dryje" (Weimann, s.61). Dryja też widnieje na jego nagrobku w katedrze gnieźnieńskiej. Możemy wobec tego nie brać pod uwagę wiadomości przekazanej przez Korytkowskiego, iż ów Żernicki herb swej matki przy okazji instalacji na kanonię gnieźnieńską nazwał Łodzią. Członkowie tej rodziny w w. XVII poczęli się pisać z Grodźca, potem w w. XVIII z Grójca. Sprawa to dość zagadkowa. Wieś Grodziec zwana w czasach późniejszych Grójcem leży stosunkowo niedaleko od Bieganowa ale nie tego, o który tutaj chodzi, lecz Bieganowa koło Środy w par. krerowskiej. Grzymalista Jarosław B., dziedzic Bieganowa koło Środy, był też dziedzicem Grodźca. Możnaby więc przypuszczać, iż B-cy piszący się w w. XVII z Grodźca mogli być jego potomkami. Tak jednak nie było. Genealogię potomków Jarosława znamy dokładnie, znamy też dostatecznie dobrze (sięgając wstecz aż do połowy XV w.) genealogię B-ich z Grodźca, przypuszczalnych Dryjów. Nie ma między nimi żadnej więzi. Są to wyraźnie dwie odrębne rodziny biorące identyczne nazwisko od dwóch odmiennych wsi o takiej samej nazwie. Nasuwa się inne przypuszczenie: jeśli przyjąć, iż to Dryje, możnaby się ich pierwotnego gniazda dopatrywać w p. konińskim, w tamtejszym Grodźcu, z którego wzięła nazwisko gałąź Dryjów z Wyszyny, pisząca się potem w Wyszyny Grodzieckimi. Sprawy tej w sposób ostateczny wyjaśnić nie umiem.

Mikołaj zw. Grzymkiem, Stanisław i Marcin, bracia rodzeni, niedzielni, dziedzice w Bieganowie 1484 r. (Py.19 k.3v). Ich matką była zapewne nieznana mi z imienia siostra wspomnianych w artykule poprzednim Bieniaszki cz. Beaty, Katarzyny, Barbary, Jadwigi i Anny, bowiem byli oni wciągnięci we wszystkie niemal spory o spadek po Beacie, Stanisław zaś nazywa się wyraźnie już w r. 1462 jedynym z niedzielnych siostrzeńców owych pań (Py.15 k.138v). Spośród tych braci omówię najpierw Mikołaja i Marcina, Stanisława, którego potomstwo, jak się zdaje, istaniało najdłużej, odkładając na koniec.

Między Mikołajem zwanym Grzymkiem i jego braćmi z jednej strony, a Wojciechem synem Barbary z Bieganowa (zapewne ich ciotecznym bratem) z drugiej, założony został w r. 1485 zakład (Py.20 k.2v). Ponowiono ów zakład w r. 1486, bo bracia zajęli trzecią część Bieganowa należną Wojciechowi po jego zmarłej rodzonej ciotce Beacie. (ib.k.11v). Ów Mikołaj, dziedzic w Bieganowie, zobowiązał się w r. 1489 sprzedać część macierzystą w tej wsi Piotrowi B. (Py.19 k.101). Dokonał tej sprzedaży za 80 zł w. w r. 1491 (P.1387 k.141v). Żył jeszcze w r. 1492, kiedy pozwany przez Annę Graboszewską, nie stanął na terminie (Py.21 k.48v). Może to temu samemu Mikołajowi zwanemu "Grzymkiem" płacili winę 1498 r. synowie Jana Gołanickiego (Kośc.231 k.4v). Kwitował 1499 r. Mikołaja Słupskiego z jednej trzeciej sumy 300 grz., stanowiącej posag Barbary Drzewianowskiej, którą to część zapisała ona swemu mężowi Janowi Bojanowskiemu, a za 100 grz. rezygnowała Mikołajowi (G.24 k.32). I znów może identyczny z Grzymkiem Mikołaj B. z Wilczyna w p. gnieźn., który miał spór z Wojciechem Markowskim zw. "Bombaj" i w r. 1494 założone zostało między nimi vadium 100 kop gr. (Py.169 k.34). Ten Mikołaj ożeniony był w r. 1491 z Anną Wilczyńską, wdowa po Bartłomieju (G.15 k.86v; 16 k.62v), która w r. 1499 jako dziedziczka w Wilczynie zapisała 20 grz. długu Zawiszy Janowskiemu (G.24 k.15v), a t. r. wyderkowała Zawiszy za 34 zł łan roli w Wilczynie i ćwierć łana sołeckiego w Dębowcu (P.1389 k.44v). Od dóbr żony pisano Mikołaja w r. 1500 Wilczyńskim (G.18 s.188). Żył jeszcze ów Mikołaj w r. 1502 (ib.k.184v), a Anna występowała już jako wdowa 1503 r. (G.25 k.31). W r. 1509 zobowiązała się rezygnować łan osiadły w Wilczynie za 10 grz. Janowi Lewinowi Wilczyńskiemu (G.19 k.115). W r. 1511 występowała wraz z trzema swymi synami: Maciejem, Janem i Kasprem (G.19 k.188v; P.786 s.299). Żyła jeszcze 1529 r. (G.29 k.52v). Z synów o Macieju i Kasprze, zob. niżej, o Janie wiem tylko tyle, że żył jeszcze w r. 1521. Córka Barbara, w r. 1509 żona Jana Ościsłowskiego cz. Osisłowskiego (Oświsłowskiego), przekazała częśći w Bieganowie swemu potomstwu, które zwało się Bieganowskimi cz. Ościsławskimi.

Maciej B. z Wilczyna, cz. Wilczyński, syn Mikołaja Grzymka i Wilczyńskiej, dziedzic w Wilczynie, ręczył 1511 r. Marcinowi Napruszewskiemu za swoją żonę Annę, iż ta skwituje go ze swych dóbr ojczystych i macierzystych we wsiach Napruszewo, Sirnicze, Gostom w p. gnieźn. (P.865 k.128). Około r. 1513 skwitowany został przez swą siostrę Osisłowską z dóbr ojczystych i macierzystych we wsiach Wilczyno, Dębe (Dębowiec) i Wola (G.259 k.134). W r. 1532, lub przed tą datą, swoją część jeziora zw. Nowodziesz we wsi Wilczyno wyderkował za 7 grzywien ks. Feliksowi Lewinowi Wilczyńskiemu, kanonikowi kruświckiemu (I.i D.Z.Kal.2 k.204). W r. 1536 wraz ze swym bratem niedzielnym Kasprem uczynili pomiar wsi Wilczyno, Daniszewi i Dębowiec celem dokonania działów (G.31 k.65v). Żył jeszcze w r. 1546 (G.335a k.331v). Nie żył już zapewne w r. 1549, napewno w r. 1557. Jego syn Rafał, który w r. 1546 nabył od ojca sposobem wyderkafu za 12 grz. łan roli w Wilczynej Górze (ib.), poraniony został 1536 r. w Dębowcu przez Marcina Goryńskiego (G.31 k.118v). Intromitowany 1549 r. do połowy Dębowca w p. gnieźn. i do części Daniszewa oraz do dwóch toni jeziora w Wilczynie, nabytych w grodzie radziejowskim (G.34 k.427). Żył jeszcze 1557 r. (G.36 k.50).

Kasper B. cz. Wilczyński, trzeci syn Mikołaja Grzymka i Wilczyńskiej (G.29 k.10, 77v), dziedzic w Wilczynie, występował 1530 r. (ib.k.91v). Mikołajowi Wilczyńskiemu sprzedal 1531 r. za 50 grz. części jeziora Nowodzież (G.335a k.141v). Żył jeszcze 1534 r. (ib.k.189v). Zapewne ten sam Kasper występował w r. 1547 r. (Py.31 k.6v).

Marcin, trzeci z braci urodzonych z nieznanej mi z imienia dzidziczki z Bieganowa, występował wraz z braćmi Mikołajem Grzymkiem i Stanisławem w l. 1484-86 (Py.19 k.3v); 20 k.11v). Jako mąż Anny Ostrowskiej, córki Jana Brzestki z Ostrowąsa (G.259 k.92), w jej imieniu procesował 1492 r. Bartłomieja Nadarzyckiego o zwrot posagu po zmarłej siostrze jej, Urszuli Ostrowskiej (Py.21 k.71). Od siostry swej żony Warszki, córki Jana Ostrowąskiego zw. Brzestką, kupił 1494 r. za 30 grz. te częśći w Nadarzycach koło Gozdowa, które odziedziczyła po ojcu i te, które nabyła sposobem wyderkowym od ks. Mikołaja Ostrowąskiego, plebana w Nadarzycach (P.1383 k.31; 1388 k.48). Marcina, męża Anny, zwano 'Ostrowąsem", niewątpliwie w związku z wziętymi za żonę częściami tej wsi Ostrowąs w p. gnieźn. (Py.23 k.6). Anna żyła jeszcze w r. 1500, kiedy Marcin zobowiązał się stawić ją, aby część w Ostrowąsie, zastawioną Jakubowi Baranowskiemu, wyderkowała temu Jakubowi (G.18 s.188, 189). Jako dziedzic w Ostrowąsie występował 1506 r. (G25 k.277). Na połowie części w Ostrowąsie oprawił 1509 r. posag 20 grz. drugiej swej żonie Barbarze Luczydleńskiej cz. Kalińskiej, córce Stanisława Kalińskiego (P.786 s.112; I.Kon.1 k.363v). Między nim ,a Jakubem Baranowskim z Ostrowąsa i Katarzyną, żoną Jana Oswisłowskiego, rodzeństwem, żałożone zostało w r. 1510 vadium 60 grz. (P.863 k.330v). Części w Bieganowie, odziedziczone po rodzicach, sprzedał 1512 r. za 80 grz. Stanisławowi B. (Py.23 k.6). Wraz ze swymi dziećmi, Mikołajem i Anną, pozwany został w r. 1512 przez Jakuba Baranowskiego i jego siostrę Katarzynę Oświsłowską, których matka Barbara Maciejowa Baranowska była przez 50 lat w spokojnym posaidaniu dóbr ojczystych i macierzystych w Ostrowąsie, a to rodzeństwo po jej śmierci przez lat siedem. Nazwany przy tej okazji "Lakutha" (G.26 k.27v). Żona Barbara wraz ze swą siostrą sprzedały 1525 r. bratu Mikołajowi Luczydleńskiemu za 20 grz. swe części macierzyste we wsiach Racięcice i Luczylino (Luczydlno) w p. koniń. (Z.Kon.6 k.27). Skwitowała 1527 r. męża z oprawy posagu na połowie części Ostrowąsa (I.Kon.2 k.130). Marcin w r. 1535 występował przeciwko bratankowi Kasprowi o pobicie w drodze z ostrowąsa na roczki pyzdrskie (P.875 k.15, 78v) intromitowany został do części w Bieganowie należących do tego Kaspra (Py.171 k.256v). Zapisy dotyczące tego Marcina niełatwo odróżnić od zapisów zeznanych przez Marcina, syna Piotra, o którym pod herbem Leszczyc. A istniał współcześnie i trzeci Marcin, nie żyjący już w r. 1513, kiedy to jego córce Annie oprawił posag mąż jej Jakub Komorowski (G.335a k.19v). Widzieliśmy, że Marcin z Ostrowąsa, obok syna Mikołaja miał również córkę Annę, a zastanawiający zbieg okoliczności jeszcze się powiększa, bowiem Anna Komorowska miała również brata Mikołaja. Więc i tu i tu Marcin, ojciec Mikołaja i Anny, z tą tylko różnicą, iż Marcin z Ostrowąsa żył jeszcze w r. 1535, a ten drugi określony jako już zmarły najpierw w r. 1513, potem w r. 1531. A może to tylko pomyłkowo dodane "olim"? Anna po śmierci pierwszego męża Komorowskiego wyszła 2-o v. za opatrznego Mikołaja Drydę, mieszczanina z Brdowa, i zobowiązała się w r. 1531 oprawę swego posagu 25 grz. na połowie części Komorowa w p. gnieźn. sprzedać bratu Mikołajowi B. (G.29 k.140). O Annie, córce Marcina z Ostrowąsa, prócz wzmianki z r. 1512 nie wiem nic więcej. Jej brat Mikołaj, dziedzic w Ostrowąsie, w r. 1529 wydzierżawił na trzy lata za 3 grz. od Piotra Baranowskiego całą jego część w tej wsi (G.29 k.22v). Poranił go 1532 r. na drodze z Kopydłowa do Ostrowąsa Walenty Bronisz (ib.k.296). Żył jeszcze 1533 r. (G.30 k.49).

Stanisław, brat Mikołaja Grzymka i Marcina, wraz z nimi niedzielny dziedzic w Bieganowie 1484 r. (Py.19 k.3v), toczył 1486 r. sprawę z Wojciechem, synem Andrzeja Chomiąskiego o część spadłą po ich rodzonej ciotce Beacie B. (Py.168 k.6v). Żył jeszcze 1492 r. (Py.21 k.48v). Najprawdopodobniej identyczny z Stanisławem B. zw. "Piksa", od którego zaczynam już zupełnie pewną genealogię tej rodziny. Raz jeszcze zaznaczam, iż związki genealogiczne przedstawione wyżej nasuwają niejedną wątpliwość.

Stanisław "Piksa", skwitowany 1499 r. z 11 grz. przez Wojciecha Kunowskiego (Py.169 k.166v), któremu t. r. wyderkował za 11 grz. dwa łany roli osiadłej we wsi Suchodół w p. gnieźn. (G.24 k.27v). Od Marcina B. "Ostrowąsa" (brata swego rodzonego?) kupił 1512 r. za 80 grz. jego części ojczyste i macierzyste w Bieganowie (Py.23 k.6). Na części w tej wsi, kupione od Wojciecha Kunowskiego, oprawił 1512 r. 100 grz. posagu żonie Barbarze Lisowskiej, córce Stanisława (G.335a k.15v). Matką tej Barbary Lisowskiej była wedle wszelkiego prawdopodobieństwa Barbara żona 1-o v. Stanisława Lisowskiego, 2-o v. Piotra B. h. Leszczyc, ojca Marcina. Ów Marcin pozywał w r. 1513 Barbarę Stanisławową Bieganowską o 100 kop gr. posagu, który jej matka, zmarła już Barbara Lisowska, wniosła w dom jego ojca Piotra, a oprawiony był ów posag na Bieganowie (Py.170 k.108). Niejasna stylizacja tego zapisu jak również sprzeczność z innym, z którego mogłoby wynikać, iż jedna i ta sama Barbara Lisowska była najpierw za Piotrem, ojcem Marcina, potem za Stanislawem B. "Piksą" (ib.k.57) stawia te stosunki rodzinne pod znakiem pytania. Stanisław w r. 1512 kupił część w Bieganowie za 200 grz. od Wojciecha Kunińskiego (G.335a k.15). Cztery role osiadłe oraz część stawu i placu w tej wsi sprzedał 1513 r. za 30 grz. Marcinowi B., kupując od niego jednocześnie za 300 grz. siedem ról tamże (Py.23 k.15, 15v). Ze swym bratankiem (nepos) Marcinem (Leszczycem!) umorzyli 1514 r. wzajemne pozwy o lasy i obrali arbitrów (Py.24 k.178v). W r. 1534 połowę łana roli osiadłej i połowę łana pustej w Bieganowie za 10 grz. oraz części folwarku w Bieganowie koło granicy Sokolnik za 200 zł wyderkował synowi swemu Kasprowi (P.1393 k.684v, 696). Dnia 16 XII 1538 r. na połowie tych części w Bieganowie i Bieczewie, które miały przypaść w dziale synowi Piotrowi, zobowiązał się oprawić 200 zł posagu przyszłej żonie tego syna (Py.171 k.650). W r. 1539 skwitowany został przez syna Kaspra z 200 zł zapisanych mu na folwarku wsi Król. Sokolniki (Py.27 k.42v). T. r. już nie żył. Może to ten sam Stanisław był w r. 1528 opiekunem Blizbora Młodziejowskiego? (G.335a k.106). Synami "Piksy" byli Piotr i Kasper. Z córek znam Annę, żonę w r. 1524 Mikołaja Napruszewskiego, 2-o v. w l. 1537-54 Łukasza Żernickiego. Syn tej Anny legitymując się ze szlachectwa przy instancji na kanonię poznańską w r. 1585 podał jako herb macierzysty Dryję, herb zaś babki macierzystystej Leliwę (Weimann, s.61). I rzeczywiście znamy Lisowskich h. Leliwa z Lisowa koło Grójca (Bon.). Inna córka "Piksy", Barbara, była w l. 1533-42 żoną Marcina Słoneckiego. Trzecia Regina, w r. 1538 za Marcinem Gorzuchowskim. Spotykamy ponadto wymienione jako córki Stanisława, może tego samego, Katarzynę w r. 1514 żonę Andrzeja Dąbrowskiego, i Zofię w r. 1517 za Stanisławem Markowskim. Z synów, o Piotrze zob. niżej. Kasper pozywany był 1534 r. o rany przez Marcina Ostrowąskiego cz. Bieganowskiego (Py.171 k.220). Ów Marcin Ostrowęski, stryj Kaspra, intromitował się w r. 1535 do jego dóbr w Bieganowie, położonych od drogi Słupcy aż do granic Sokolnik i Młodziejewic (Py.171 k.256v). Pozywany był t. r. przez tegoż stryja jako nieosiadły (ib.k.306). Żył jeszcze 1539 r. (Py.27 k.42v), bezdzietny, nie żył już 1550 r. a jedynym jego spadkobiercą był brat Piotr (P.890 k.166v). Może to ten Kasper oprawił w r. 1549 na części Bieganowa 450 zł posagu wziętego za żonę Anną Sławianowską (P.888 k.233v).

Piotr, starszy syn Stanisława "Piksy", zwany "Senior", w odróżnieniu od występującego współcześnie syna swego krewnego po kądzieli Marcina h. Leszczyc, Piotra "Juniora". Ożenił się w r. 1538, krótko po 16 XII, z Zofią Gorzuchowską, córką Jana (Py.171 k.650). Na połowie części w Bieganowie, uzyskanych w dziale z bratem oprawił w r. 1539 posag 65 zł swej żonie (G.335a k.226v). Był burgrabią ziem. pyzdrskim 1560-68 (G.39 k.130; Py.107 k.167). W r. 1570 występował już bez tego urzędu (Py.108 k.180). T. r. wydzierżawił wójtostwa w Sokolnikach i Librabach małżonkom Kamieńskim (ib.k.339v). Żył jeszcze w r. 1579 (P.933 k.70). Jego synami byli: Stanisław, Jan, Kasper, Jerzy, Wawrzyniec, Bartłomiej, Jarosław cz. Hieronim i Maciej. Córki: Regina, w r. 1567 za Andrzejem Wydzierzewskim, Elżbieta, niezamężna 1579 r. (P933 k.69), w r. 1589 żona Jana Kowalskiego, Anna, w r. 1568 żona Ambrożego Kopydłowskiego, wdowa po nim 1602 r., może identyczna z Anną, żoną Benedykta Piotrowskiego, a potem Jana Lubczyńskiego, bezdzietną, nie żyjącą w r. 1649. Byli to jej mężowie drugi i trzeci.

I. Stanisław, syn Piotra burgrabiego pyzdrskiego, kwitował w r. 1564 z 20 grz. Mikołaja Zdzychowskiego (Py.179 k.684). Może to ten sam Stanisław w r. 1575 wyderkował bratu Janowi za 334 zł część w Bieganowie? (P.1398 k.574v). Nie wymieniony wśród braci w r. 1579, więc chyba już wtedy nie żył (Py.125 k.491).

II. Jan, syn Piotra burgrabiego pyzdrskiego, w r. 1579 wraz z braćmi Kasprem, Jerzym, bartłomiejem, Wawrzyńcem, Jarosławem i Maciejem skwitowany został przez mansjonarzy pyzdrskich (Py.116 k.501). Żył jeszcze 1580 r. (P.935 k.70). nie wymieniony wśród braci w r. 1589 (P.952 k.276v), więc chyba już nie żył. Nie żył napewno 1590 r., bezdzietny (Py.125 k.491).

III. Kasper, syn Piotra burgrabiego pyzdrskiego, występował 1576 r. w imieniu ojca (Py.113 k.2). W r. 1581 spisał dozywocie z żoną Zofią Wiszniewską, córką Dobrogosta i Zofii Wolskiej cz. Kiełczewskiej, i wraz z nią kupił za 370 zł od Piotra Dębołęskiego i jego sióstr części Woli Kożuchowskiej w p. gnieźn. (Py.31 k.120, 121; 47 k.70). Ta jego żona nazwana w l. 1588-89 Zofią Wolską cz. Kiełczewską (I.kon.23 k.243, 461) oczywiscie po matce. Kasper od Macieja Gunickiego dostał w r. 1589 zobowiązanie stawienia do akt córki jego Zofii, urodzonej ze zmarłej Reginy Wolskiej, a to celem sprzedania Kasprowi za 700 zł jej części macierzystych w Kożuszkowskiej Woli (Py.125 k.21). W r. 1590 występując wraz z braćmi jako niedzielni dziedzice Bieczewa, uwolnili poddanego z tej wsi (ib.k.367v). W r. 1592 Zofia Wiszniewska jako spadkobierczyni zmarłego Jana Brzezińskiego cz. Kiełczewskiego, cedowała Piotrowi Dębołęskiemu prawa swe do 444 zł z sumy 4. 000 zł cedowanej jej przez tegoż Piotra (I.Kon.25 k.205). Kasper dostał w r. 1592 zobowiązanie od Zofii Gunickiej, żony Marcina Radeckiego, względem rezygnacji za 150 zł jej części spadkowej po ciotce pannie Elżbiecie Wolskiej cz. Kiełczewskiej w Woli Kożuszkowskiej (G.64 k.444). Kupił od niej części w tej wsi za 1. 000 zł w r. 1593 (G.337 k.1). Oboje wraz z żoną kupili części w tejże wsi 1595 r. za 100 zł od Piotra Dębołęskiego i jego sióstr (P.1401 k.548v). T. r. Kasper kupił od Adama B. za 4. 000 zł części w Bieganowie i Bieczewie oraz pustkę Karczewo (Py.47 k.66v) i zaraz potem na połowie tych dobr oprawił 2. 000 zł posagu swej żonie Zofii Wiszniewskiej, w którym było 200 zł jej sumy ojczystej, 1. 800 macierzystej (ib.k.70). Bratu Jerzemu zobowiązał się sprzedać 1597 r. za 30 grz. plac w Bieganowie (Py.128 k.344). W r. 1598 plac w Bieganowie, położony za dworem brata Jerzego, sprzedał za 60 grzywien temu bratu (Py.47 k.134). Żył jeszcze w r. 1604 (ib.k.178). Nie żył w r. 1606 (p.978 k.992). Wdowa została intromitowana w r. 1629 do folwarków Karczewo o Międzylesie cz. Szyby w Bieganowie, do trzech kmieci w tej wsi, oraz do sadzawki rybnej koło kościoła bieganowskiego, które to dobra zastawił jej w grodzie kruszwickim jej syn Bartłomiej (Py.143 k.199). Synowie: Kasper, Wojciech i Bartłomiej o których niżej. Córki: Anna, Małgorzata, Dorota, Katarzyna i Zofia. Anna była w r. 1602 za Ambrożym Goreckim. Małgorzata, żona 1-o v. w r. 1611 Jana Tomickiego z Graboszewa, wyszła 2-o v. w r. 1639 za Wojciecha Oborskiego. Żyli jeszcze oboje w r. 1646. Dorota zaręczona zrazu przez brata Bartłomieja Łukaszowi Pławińskiemu (Py.140 k.17), zaślubiła w r. 1620 we dworze w Psieniach Piotra Karskiego, z którym żyła i w r. 1622. Drugim mężem był w l. 1632-50 Jan Trąmpczynski. Katarzyna wyszła w r. 1628, krótko po 18 IX, za Andrzeja Jezierkowskiego. Umowa ślubna spisana została w Paruszewie. Zofia była w r. 1604 żoną Ludwika Zieleńskiego.

1. Wojciech, syn Kaspra i Wiszniewskiej, ur. ok. 1588 r. (w r. 1606 miał mieć lat 18). Występował wraz z bratem Bartłomiejem w r. 1609 jako współdziedzic Bieganowa (Py.134 k.61, 208). Nie wiem o nim nic więcej. Czy nie był on jednak identyczny z Wojciechem, piszącym się "z Grodźca", nie żyjącym w r. 1665, którego syn Zygmunt w imieniu własnym i rodzeństwa: Fryderyka, Stanislawa i Zofii, zawierał t. r. kontrakt z maciejem Trąmpczyńskim? (I.Kon.58 k.329v).

2. Bartłomiej z Grodźca, drugi syn Kaspra i Wiszniewskiej, dokonał 1619 r. na rzecz matki zastawu, o którym była mowa wyżej. Od Marcina, Stanisława, Mikołaja, Jana i Bartłomieja Paruszewskich, synów Stanisława, kupił 1620 r. za 5. 500 zł części w Paruszewie (P.1412 k.193, 195v; Py.140 k.216v). Pozywał t. r. matkę, brata Jarosława, szwagra Tomickiego i Piotra Karskiego o to, iż siostrę Dorotę, której rękę on obiecał Łukaszowi Pławińskiemu, wywieźli do dworu wsi Psienie i wydali tam za Piotra Karskiego (Py.140 k.17, 239). Był dziedzicem częsci w Bieganowie, Karczewie i Bieczewie (P.1413 k.648). Zrezygnowawszy części w Bieganowie Maciejowi Małachowskiemu i żonie jego Katarzynie z Bagrowa, żobowiązał się w r. 1620 stawić swoją żonę Ludmiłę z Grabia Wilkostowską celem dokonania aprobaty tego aktu (P.1004 k.1424). Była to córka Jana kasztelana konarskiego kujawskiego i Barbary Rokoszówny. Od Zofii z Nadarzyc, wdowy po Andrzeju Wydzierzewskim, 2-o v. po Kasprze Stawskim, kupił 1626 r. majętność w Stawie, własność jej dzieci Stawskich (Py.143 k.72). Od Anny z Chwałkowskich Piotrowej Budzisławskiej dostał w r. 1629 zobowiązanie sprzedania za 3. 040 zł części Borkowa (Py.143 k.175v). T. r. płacił 9 zł podymnego z 18 dymów w swej części Bieganowa, 4 zł z 8 dymów w Paruszewie i 15 gr. z jednego dymu w Borkowie (ib.s.3, 46, 54). T. r. mianował opiekunów dla dzieci swych zrodzonych z Wilkostowskiej (P.1023 k.945). Części w Paruszewie sprzedał 1631 r. za 10. 000 zł Janowi Goreckiemu (P.1417 k.318v). T. r. od Sebastiana Gorazdowskiego kupił za 800 zł części w Borkowie (ib.k.322), a od Jana Goreckiego wtedy za 15. 000 zł części wsi Mystki, miasta Górka oraz pustki Sławęcino w p. pyzdrskim (ib.k.330v). Od stryjecznych braci Świętosława i Wojciecha kupił w r. 1637 za 5. 500 zł ich części w Bieganowie, Bieczewie i pustce Karczewo (P.1419 k.95v). W r. 1638 żona Ludmiła z Grabia Wilkostowska, aprobowała kontrakt, mocą którego Bartłomiej wydzierżawił był Bieganowo małżonkom Oporowskim (Py.148 s.228; ZTP 29 s.2141). Bartłomiej połowę Bieganowa, połowę Bieczewa i całe Borkowo oraz pustki Karczewo dał w r. 1640 synowi Janowi (P.1420 k.238). Ludmiła w r. 1642 skasowała oprawę swego posagu daną sobie przez męża na częściach Paruszewa i Targowej Górki oraz na całych Mystkach i Sławęcinie, zachowała zaś oprawę 16. 000 zł na połowie Bieganowa (ib.k.1040v). Bartłomiej części Mystek, Targowej Górki i pustek Sławęcina sprzedał 1643 r. za 12. 000 zł Janowi Goreckiemu (P.1421 k.443). Umarł między r. 1645 a 1647 (ZTP 29 s.2141; Py.150 s.71). Synowie jego, Jan, o którym niżej, i Kazimierz, bezdzietny, nie żyjący już w r. 1645.

Jan, syn Barłomieja i Wilkostowskiej, we wsi Zieleniec zabił 1637 r. Piotra Pigłowskiego (Py.148 s.116). Na rezygnowanych sobie przez ojca Bieganowie, Bieczewie, Borkowie i pustkach Karczewie oprawił w r. 1640, przed ślubem, posag 10. 000 zł przyszłej swej żonie Zofii z Chraplewa Łąckiej, córce Piotra, chorążego poznańskiego, i Anny z Żelic (P.1420 k.273). Miala ona od rodziców zapis 4. 000 zł na dobrach obrzyckich jako ulepszenie posagu (P.1127 I k.18v). Jan, jako spadkobierca brata Kazimierza, scedował w r. 1645 swej matce sumę 500 zł zapisaną przez dziada Jana Wilkostowskiego, kasztelana konarskiego kujawskiego (py.150 s.242). Dla swych synów, Władysława i Bartłomieja, urodzonych ze zmarłej już Zofii Łąckiej, mianował 1647 r. opiekę (ib.s.97). W r. 1651 płacił podymnego 46 zł z 23 dymów w Bieganowie i 2 zł z Borkowa (ib.s.216). Skasował w r. 1652 opiekę ustanowioną uprzednio dla syna Bartłomieja (Władysław już widocznie nie żył) i mianował nowy jej skład: Jana Goreckiego, Swiętosława Wilkostowskiego, chorążego inowrocławskiego, wuja, i Hieronima B., syna Adama (Py.151 s.3). Umarł tego samego jeszcze roku (ib.s.159)

Bartłomiej z Grójca, syn Jana i Łąckiej, małoletni 1652 r. (Py.151 s.159). Dziedzic w Bieganowie i Borkowie 1662 r. (ib.153 s.6). Z działu dóbr pozostałych po śmierci Swiętosława Wilkostowskiego, chorążego inowrocławskiego dostał w r. 1664 Marszewo, część w Dębowcu i dopłatę gotowizną 3. 331 zł (Py.155 s.120). Część w Dębowcu w r. 1666 zobowiązał się sprzedać Pawłowi Rajskiemu. Rajski już w r. 1667 został do tych dóbr intromitowany (I. Kon.58 k.446v), ale właściwa wieczysta rezygnacja dokonana została przez Bartłomieja dopiero w r. 1693 na rzecz ks. Michała i Wojciecha Ratajskich, bratanków zmarłego już Pawła. Cena sprzedażna wynosiła 1. 500 zł, zapłaconych już przez Pawła (P.1125 k.87). Marszewo sprzedał 1669 r. za 7. 500 zł Wojciechowi Dunin Wolskiemu. Był już wtedy mężem Barbary Manieckiej, córki Mikołaja (P.1866 k.50v). Oboje z żoną żyli jeszcze w r. 1698 (Py.156 s.66, 90). Barbara Maniecka miała od męża oprawę na Bieganowie. I ona, i jej mąż nie żyli już w r. 1713. Ich synem był Stefan.

Stefan z Grójca, syn Bartłomieja i Manieckiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1695 (Py.156 s.9), mąż 1-o v. Anny Żabińskiej, wdowy po Zygmuncie Hersztopskim, z którą w r. 1695 zeznał zapis wzajemnego dożywocia w grodzie warszawskim (Boniecki). Kwitowała ona 1698 r. teścia z 4. 500 zł (Py.156 s.90). Po raz drugi zaślubił Stefan Mariannę Kleparską, wdowę 1-o v. po Stanisławie Wargowskim, która w r. 1700 wraz z synem z pierwszego męża, Antonim, kwitowała z 2. 000 zł Andrzeja Lisieckiego (P.1139 XI k.22). Występował 1711 r. jako dziedzic Bieganowa (P.1146 I k.134). Był 1715 r. dziedzicem Baranowa, wsi odziedziczonej po bracie ciotecznym Janie Manieckim (P.1149 II k.83v). Prócz Baranowa odziedziczył po tym Manieckim także wsie Prusim i Bylsko, ale te trzy wsie utracił po dekrecie zjazdowym między współspadkobiercami Manieckiego, poczem popadł w taką nędzę, iż wygnany z dóbr, zamieszkał w Międzychodzie i tam umarł 8 IV 1723 r. (LM Międzychód). Marianna z Kleparskich występowała jako wdowa jeszcze w r. 1729 (ZTP 44 k.989). Z Żabickiej miał Stefan syna Stefana, który występował w r. 1721 jako przyrodni brat Kazimierza Hersztopskiego (P.1181 k.156). Z Kleparskiej był syn Stanisław, który w r. 1724 występował jako spadkobierca Jana Manieckiego, pretendując do dóbr po nim, z których wyzuto ojca (ZTP 42 k.439). Musiał je, przynajmniej częściowo, odzyskać, skoro w r. 1729 sprzedał Baranowo w p. kośc. za 28. 780 zł Bogusławowi Radlic Hazie (P.1218 k.31v).

IV. Jerzy, czwarty syn Piotra, burgrabiego pyzdrskiego, żeniąc się 1585 r. z Ewą Kucharską, córką Błażeja z p. koniń., zobowiązał się krótko przed ślubem, 28 XII, oprawić jej posag (I.Kon.21 k.602). Wzajemne dożywocie spisali oboje 1586 r. (R.Kal.5 k.575). Ewa w r. 1591 dostała od męża oprawę posagu 420 zł (R.K.6 s.417). W r. 1593 oprawę 500 zł (Py.47 k.14), a w r. 1599 ponowną oprawę 1. 800 zł posagu na połowie jego części w Bieganowie i bieczewie oraz w pustce Karczewie, które to dobra nabył on od brata Bartłomieja (Py.47 k.142v). Jerzy wraz z bratem Wawrzyńcem swe części w Bieganowie, Bieczewie i Karczewie sprzedali w r. 1592 za 4. 000 zł bratu Kasprowi (ib.k.12v). Ewa Kucharska, jedyna spadkobierczyni swego ojca, sweczęści w Kucharach Borowych i Koniewię cz. Pieczyskach p. kon. sprzedała 1596 r. za 1. 600 zł Andrzejowi Kucharskiemu bratu stryjecznemu (I.R.D.Z.Kon.18 k.71v). Jerzy części w Wardężynie W. p. kon., nabyte od Zofii Wilkowskiej (Wilkońskiej?), żony Piotra Siąskiego, sprzedał w r. 1596 za 400 zł Andrzejowi Kucharskiemu (ib.k.73). Jerzy umarł między r. 1605 a 1615 (G.68 k.309; P.1409 l/702v). Wdowa w r. 1619 w imieniu własnym i synów Swiętosława i Wojciecha mianowała plenipotentów (Py.140 k.309). Żyła jeszcze 1626 r. (Py.143 k.68). Córek znam cztery: Katarzynę, Helenę, Zofię i Annę. Katarzyna, raz nazwana Anną Katarzyną (I.Kal.102 s.1872), była w l. 1615-24 żoną Jana Kosmowskiego. Helena, w l. 1623-26 za Stanisławem Złyńskim (Zgłyńskim). Zofia w r. 1626 żona Piotra Tomickiego, dziedzica w Psieniach. Anna, niezamężna 1637 r. (P.1036 k.84), w l. 1639-53 za Marcinem Lubowickim.

1. Świętosław z Grodźca, syn Jerzego i Kucharskiej, występował 1620 r. (Py.140 k.270). Dał w r. 1625 zobowiązanie Janowi z Graboszewa Tomickiemu, iż po zaślubieniu Małgorzaty Tomickiej, córki tego Jana i Katarzyny Mieszkowskiej, stawi ją do akt, by skwitowała swego ojca z 2. 300 zł (Py.143 k.112, 113). Pobrali się zaraz potem (ib.k.115), Świętosław w r. 1626 oprawił jej 3. 000 zł posagu na połowie części Bieganowa i Bieczewa oraz pustek Karczewo, uzyskanych w dziale z bratem Wojciechem (P.1415 k.618). Ożenił się powtórnie z Elżbietą Lubowiecką, córką Jana i Katarzyny Pozowskiej. Owdowiała teściowa scedowała mu 1629 r. sumę 2. 400 zł jako posag tej Elżbiety (Py.143 k.315v), którą to sumę Swiętosław t. r. oprawił żonie na połowie Bieganowa, Bieczewa i pustek Karczewo (P.1416 k.279v). Płacił 1629 r. podymnego 2 zł i 15 gr. z 5 dymów w części Bieganowa (py.143 s.3). W r. 1637 wraz z bratem Wojciechem części Bieganowa, Bieczewa i pustki Karczewo, odziedziczone po rodzicach, sprzedali za 5. 500 zł stryjecznemu bratu Bartłomiejowi, synowi Kaspra (P.1419 k.95v). Wraz z żoną Swiętosław wydzierżawił 1640 r. od małżonków Ulatowskich wieś Pląskowo w p. gnieźn. (G.80 k.702), a w r. 1647 oboje wydzierżawili Bieganowo od Jana B., syna Bartłomieja (Py.150 s.71). Swiadczył 1653 r. przy wywodzie szlachectwa Jana Karskiego, syna Doroty B., swej stryjeczno-rodzonej siostry (Py.151 s.51). Nie żył już 1674 r. Jego Pierwsza żona, Tomicka, była bezdzietna (Py.146 s.265). Córki z drugiej żony: Marianna, 1-o v. w l. 1674-86 żona Pawła Dembowskiego, 2-o v. w r. 1686 wyszła za Andrzeja Bonieckiego i żyła z nim jeszcze 1701 r., Anna, 1-o v. w l. 1675-83 za Adamem Boguckim, zaślubiła 2-o v. w r. 1692, krótko po 9 VII Jakuba Kowalskiego, z którym żyła jeszcze 1699 r.

Przeglądanie 1157 pozycji zakresu Aberderowiczowie - Bieganowscy.

[57]