Przeglądanie 544 pozycji zakresu Piotrkowscy - Podlescy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona16171819[20]21222324Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Piotrkowscy - Podlescy
Płoscy
Płoscy różni. Tomasz, mąż Zofii Radolińskiej, córki Pawła i Katarzyny z Osiecza, która w r. 1614 uzyskawszy od matki, już zmarłej, zapis na 100 zł., cedowała to bratu Hieronimowi Radolińskiemu, zaś oboje małżonkowie dali temu Hieronimowi zobowiązanie, iż przy podniesieniu sumy 60 zł. rezygnują mu całe części wsi Kozigóra i Osiecza, odziedziczonych po matce (I. Kon. 38 k. 211). Zofia w r. 1615 kwitowała tego brata z 60 zł. (ib. k. 513). Żyła jeszcze w r. 1616 (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 308v). Ludwik, syn Stanisława, mąż w r. 1695 Heleny Chrzanowskiej, córki Jana u Teresy Żeromskiej (G. 90 k. 56v). Helena w r. 1696 kwitowała matkę ze 100 zł. jako części sumy 500 zł. zapisanej jej w r. 1695 przez wuja Franciszka Żeromskiego (G. 90 k. 91). Ludwik i Helena byli rodzicami: Piotra, ochrzcz. 1700.18/II. r., Wojciecha, ochrzcz. 1702.12/VIII. r., Marianny, ochrzcz. 1699.8/XII. r. Nie wiem jak z tym pogodzić datę zgonu "pani Heleny P-ej" położoną na 1700.6/IX. r.? (LB, LM Gębice). Ludwik (czy ten sam?), chrzestny 1726.6/IX. r. (LB Szmotuły). Franciszka była w r. 1743 żoną Stanisława Smolińskiego.

Fabian, "jak zapewnia" z dóbr Płoski i Piłko(!) w wojew. mazowieckim (więc może h. Jasieńczyk?), i Krystyna Malanowska, rodzice urodzonych w Lubiniu, Jana, ochrzcz. 1753.24/VI. r., i Piotra Nolasco, ochrzcz. 1757.30/I. r. (LB Lubiń). Antoni, syn zmarłych Piotra i Konstancji z Kurowskich, mianował w r. 1776 plenipotentów (P. 1353 k. 442). Aleksander, komisarz dóbr Krotoszyńskich, i Tekla Łepkowska, rodzice Petronelli, zmarłej na ospę w r. 1810 w wielu 4 lat, pochowanej 29/XI. (LM Krotoszyn).

Płoszowski
Płoszowski urodz. Antoni, chrzestny 1757.14/VII. i 3/VII, r. (LB Witkowo).

Płoszyński
Płoszyński urodz. Wojciech, chrzestny 1773.26/XII. r. (LB Słupia).

Płotowscy h. Lubicz
Płotowscy h. Lubicz z Płotowa w pow. chełmińskim. Baltazar, syn zmarłego Krzysztofa, w r. 1603 oprawił swej żonie Zofii Dembińskiej posag 850 zł. (N. 165 k. 96). Ewa P-a, w r. 1608 wdowa po Walentym Dorpowskim. Łukasz, syn zmarłego Pawła, na połowie Płotowa oprawił w r. 1615 posag 3.500 zł. żonie Annie Mierzewskiej, córce Marcjana (P. 1409 k. 621v). Nie żył już w r. 1624, kiedy Andrzej Przepełski, "brat" Anny z Mierzewa, zrzekł się opieki nad ich dziećmi (Kc. 19 k. 378v). Stanisław zaślubił 1745.10/VI. r. Katarzynę Baykowską (LC Katedra, Gniezno). Katarzyna owa t. r. kwitowała klaryski gnieźnieńskie z 270 zł., pochodzących z sumy 500 zł. zapisanej przez ten konwent zmarłej pannie Annie Cielmowskiej, ciotce jej (G. 97 k. 749). Dzieci Stanisława i Katarzyny: Augustyn Ignacy, ochrzcz. 1745.9/IX. r. (LB Katedra, Gniezno), Wojciech Józef, ur. 1748.28/IV. r. (LB Św. Trójca, Gniezno), Andrzej Stanisław, ur. w Grzybowie, ochrzcz. 1760.29/XI. r. (ib.). Wawrzyniec i Franciszka, rodzice Józefaty Antoniny, ur. w Ułanowie, ochrzcz. 1761.15/III. r. (LB Kłecko).

Płoweccy, Płowieccy, Płowiccy
Płoweccy, Płowieccy, Płowiccy różni. Jan, syn zmarłego Bartłomieja (Bartolda) P-go z Nożyczyna, miał w r. 1450 sprawę z Anną, żoną Jakuba z Dzdyrzyna(?) (G. 6 k. 142v), a w r. 1451 sprawę z Januszem z Budzisławia (ib. k. 163v, 179). Jan, Andrzej i Mikołaj, bracia rodzeni i niedzielni z Płowców, dziedzice Woli, uzyskali w r. 1456 wymianę z Piotrem z Głoskowa trzech i pół łanów i karczny w Nożyczynie na czwartą część Woli w pow. kon., dopłacając 20 grz. (P. 1382 s. 31). Andrzej P., dziedzic w Woli, ręczył w r. 1476 za Andrzeja Łukowskiego (I. R. Kon. 1 k. 74). Katrzyna, siostra Jana i Andrzeja, była żoną nieżyjącego już w r. 1474 Mikołaja, syna Jana Kiełcza z Rudnicy, któremu wniosła posag 20 grz. (ib. k. 35).

Stanisław, w latach 1622-1624 mąż Anny Czekanowskiej, córki Sylwestra, stolnika inowrocławskiego, i Małgorzaty Suchorzewskiej (I. Kon. 42 k. 187v; P. 152 k. 1150). Marcin, chrzestny 1765.24/XII. r. (LB Św. Trójca, Gniezno).

Pniewscy h. Jastrzębiec
Pniewscy h. Jastrzębiec ze wsi Pniewo w pow. ciechanowskim. Mikołaj, nie żyjący już w r. 1669, i Dorota Kraśnicka, nie żyjąca w r. 1675, rodzice Melchiora i Andrzeja. Melchior, Malcher, mąż Elżbiety Słoneckiej, wdowy 1-o v. po Władysławie Żerońskim, pisarzu grodzkim kaliskim, którą w r. 1666 skwitowali jej synowie z pierwszego małżeństwa (I. Kal. 126 s. 988). Melchior od Krzysztofa Rozwadowskiego uzyskał w r. 1667 cesję sumy 2.000 zł., którą zapisała temu Krzysztofowi Elżbieta ze Słoneckich, teraz zamężna P-a (Py. 153 s. 2a). Z powiatem gnieźnieńskim 1669.19/VI. r. uczestniczył w elekcji króla, a stawił się tam "osadzając" także poczet za "przyjaciela" Jana Świerczewskiego (P. 196 k. 340, 464). Odziedziczone wespół z bratem po ojcu części we wsi Pniewo dał w r. 1669 wieczyście temu bratu Andrzejowi (P. 1867 k. 110). Swej drugiej żonie, Jadwidze Naramowskiej, córce Jerzego, oprawił w r. 1669 na połowie dóbr posag 2.150 zł. (P. 1866 k. 100v). Już w r. 1672 Melchior był mężem trzeciej żony Zofii Włostowskiej, córki Kaspra i Ewy Chłapowskiej, która wtedy zobowiązała się sprzedać za 10.000 zł. Zygmuntowi Hersztopskiemu części Marszewa, Chrząstowa, Bodzeniewa i Kadzewa w pow. kośc., t. j. szóstą część owych wsi spadłą po matce (Kośc. 305 k. 625, 692). Zofia zobowiązała się w r. 1675 sprzedać za 1.900 zł. części wsi Gawrony w pow. kośc. Mariannie Konińskiej, żonie Tomasza Kotarbskiego (Ws. 68 k. 809). Melchior od tego Katarbskiego kupił t. r. za 14.000 zł. części wsi Piątek M., zwane: Płaszczyńską, Jędrzejewską, Złomiczyzną, Stanisławowizną, oraz pustkę Piekło w pow. kal. (R. Kal. 15 k. 403). Dziedzic części Piątku M. zw. Smardowizna, od Kazimierza Poklękowskiego w r. 1681 uzyskał cesję sumy 250 zł. (I. Kal. 140 k. 195). Umarł w r. 1689 (A. B. Kal., W. 46). Owdowiała Zofia w imieniu własnym i dzieci swych: Adama, Michała, Melchiora, Władysława, Marianny, Kunegundy, Ewy i Doroty, kwitowała w r. 1690 małżonków Andrzeja Brzeziskiego i Katarzynę Karśnicką (I. Kal. 146 s. 25). Wyszła 2-o v. za Jana Wituskiego, a w r. 1695 będąc już wdową i po tym drugim mężu, jako posesorka części Piątku M., wraz z synami swymi P-imi zawierała konstrakt z małżonkami Pinińskimi (ib. 152 s. 293). Trzecim jej mężem był w r. 1700 Franciszek Chłapowski (ib. 154 s. 52). Żyła jeszcze w r. 1702 (Z. T. P. 38 k. 777), nie żyła już w r. 1718 (Kc. 134 k. 289). Jak już wiemy synami z Włostowskiej byli: Adam, o którym niżej. Michał, wspomniany w latach 1695 (I. Kal. 152 s. 293), 1700 (ib. 154 s. 52), 1702 (Z. T. P. 38 k. 777) Melchior i Władysław, o którym niżej. Spośród córek z tejże żony, Marianna, żona 1-o v. w r. 1688 Wojciecha Świeckiego, 2-o v. w latach 1695-1702 Dominika Wituskiego. Ewa, 1-o v. w latach 1690-1702 żona Mikołaja Doręgowskiego, 2-o v. w r. 1713 żona Jana Gądkowskiego, nie żyła już w r. 1726.

1. Adam, syn Melchiora i Włostowskiej, chrzestny 1696.23/II. r. (LB Św. Trójca, Gniezno), zawierał w r. 1696 komplanację z Mikołajem i Wojciechem braćmi Małachowskimi (G. 90 k. 111), zaś w r. 1700 uczestniczył w komplanacji zawieranej z Rutkowskimi przez matkę i ojczyma Chłapowskiego oraz brata Michała P-go (I. Kal. 154 s. 52). Swoją część z sumy 4.000 zł. zapisanych matce w r. 1697 przez jej brata przyrodniego, cedował w r. 1718 szwagrowi Janowi Gądkowskiemu (Kc. 134 k. 289). Zawierał w r. 1720 komplanację z bratem Władysławem (I. Kal. 161 s. 393). Nie żył już w r. 1730, kiedy to wdowa po nim Teofila Przystanowska, idąc 2-o v. za Józefa Korzeniewskiego, zapisała mu przed ślubem sumę 1.500 zł. (P. 1221 k. 13). Syn Adama, Michał swoją część w M. Piątku w r. 1762 sprzedał bratu stryjecznemu Pranciszkowi P-mu (I. Kal. 204/205 k. 73).

2. Władysław, syn Melchiora i Włostowskiej, wspomniany w r. 1690, zawierał, jak już wiemy, w r. 1720 komplanację z bratem Adamem. Żoną jego była Magdalena Bielska. Oboje małżonkowie nie żyli już w r. 1764. Syn ich Franciszek (ib.).

Franciszek, syn Władysława i Bielskiej, burgrabia grodzki kaliski, dziedzic części Piątku M., kwitował się w r. 1764 z Kajetanem Radolińskim, skarbnikiem poznańskim, z racji sprawy toczonej o dziedzictwo Piątku M. (ib.). Części w tej wsi zarówno odziedziczone po ojcu, jak i kupione od stryjecznego brata Michała, sprzedał wtedy za sumę 21.200 zł. temu Radolińskiemu (ib.). Nie żył już 1774.15/VII. r., kiedy wdowa po nim, Marianna Łempicka, zastawna posesorka Wielopola z dóbr Leziona w pow. kal., na sumie zastawnej na owych dobrach zapisała sumę 8.000 zł. swemu przyszłemu drugiemu mężowi, Rochowi Czartkowskiemu (ib. 214/216 k. 146). Opiekunem małoletnich córek Franiszka i Marianny zrazu od r. 1774 był ich wuj Józef Łempicki, który złożył tę opiekę w r. 1775 (ib. k. 40). Czrtkowski w imieniu swej żony skwitował w r. 1776 dziedzica folwarku Wielopole, Józefa Nowowiejskiego, chorążego łomżyńskiego (ib. k. 142). Matkę i trzy nieletnie córki w r. 1781 kwitował z sum Józef Modlibowski, pisarz grodzki kaliski (ib. 221 k. 158). Może jedną z tych córek była Katarzyna, w r. 1785 żona Walentego Lutomskiego, kapitana wojsk koronnych? (ib. 225 k. 253). Zob. tablicę.

@tablica

Stanisław Jastrzębiec P., liczący 68 lat, umarł w Poznaniu 1932.20/III. r. Pozostała żona, synowie, córka, wnuk (Dz. P.).

Pniewscy h. Nałęcz
Pniewscy h. Nałęcz, z Pniew w pow. pozn. Wincenty z Pniew, kasztelan radzimski 1387.5/XI. - 1397.24/IV. r., a następcę na kasztelanii znamy już 1399.6/I. r. (Gąs.). Od Mikołaja i Bogusława braci rodzonych, dziedziców w Lubosinie, nabył w r. 1387 trzecią część owej wsi (Leksz. I, 119). Umarł przed 1400.23/IV. r. (Gąs.). Pierwszej jego żony nie znam, a był z niej syn Mikołaj. Druga żona to Dorota, która miała od męża oprawę na Goślinie Murowanej i Boduszewie. Była matką Jana. Procesowała się w r. 1400 o posesję Pniew z pasierbem w latach 1403-1404 pozywana była przez mnogich wierzycieli tego pasierba o jego długi. Pozywała ją w r. 1406 o Goślinę Kościelną Hanka Łukomska (Ks. Z. P. 19, 161, 203, 220, 257, 274, 1981, 1987, 2068, 2799). Ją i syna Jana pozywał w r. 1407 Pietrasz z Chełmu (P. 3 k. 14v). Córką Wincentego była zapewne Dorota z Pniew, w r. 1435 żona Mikołaja Kościeleckiego, chorążego brzeskiego kujawskiego, z czasem wojewody inowrocławskiego, potem brzeskiego, żyjąca jeszcze w r. 1464.

1. Mikołaj, syn Wincentego, obok brata Jana dziedzic w Pniewach (Ks. Z. P. 19, 96, 161). Pozywany w r. 1401 przez Sędziwoja Psarskiego o poranienie jego wysłannika (ib. 576, 671). W latach 1401-1405 pozywany o długi przez licznych wierzycieli (ib. 732, 746, 807, 822, 876, 960, 1283, 1291, 1297, 1558, 1594, 2132). Żoną Mikołaja była w r. 1405 Małgorzata, której w r. 1402 dał oprawę na Pniewach (ib. 1058, 1070, 1077, 2132).

2. Jan, syn Wincentego i Doroty, pozywał w r. 1402 brata Mikołaja i jego żonę o szybkie przeprowadzenie działów dóbr, tak bardzo potrzebne zważywszy wielkie długi brata (ib. 809, 1014). Procesował się z Brzechwą w latach 1403-1404 o Golinę Kościelną i Boduszewo (ib. 1601, 1869). Żydowi poznańskiemu Abrahamowi uiścił w r. 1404 swoją część z długu ojcowego, podczas kiedy brat Mikołaj tego nie uczynił (ib. 1952, 2780, 2790). Przedłożył w r. 1411 list rezygnacyjny na dobra w Boduszewie i Goślinie (P. 3 k. 153v, 155). Wybudował w Pniewach szpital i kościół pod wezw. Św. Ducha, Matki Bożej, Jana Chrzciciela i Mikołaja, uposażając probostwo czynszem 14 1/2 grz. Akt erekcyjny owej fundacji datowany w r. 1425 (Nowacki). Od Doroty, żony Mikołaja Kościeleckiego, chorążego kujawskiego, zapewne swej ciotki, nabył w r. 1435 całą jej część dóbr ojczystych, t. j. połowę miasta Pniewy z połową tamtejszego przedmieścia, połowę Konina i połowę Zamorza w pow. pozn., dajac w zamian za to dobra Sbląg, Powałkowice, połowę Janiszewa w pow. brzeskim i dopłatę 600 grz. (P. 1378 k. 105v). Za zgodą swego starszego syna ks. Piotra, na Pniewach w r. 1445 zapisał roczny czynsz wyderkafowy 72 grz. kapitule katedralnej poznańskiej (ib. k. 98v). Wraz ze swymi niedzielnymi synami, Piotrm i Wincentym, w r. 1446 na połowie miasta Pniewy, przedmieść oraz wsi przyległych Zamorze i Kunino oprawił 800 grz. posagu Barbarze, żonie Wincentego, swej synowie (ib. k. 116v). Wraz z synami t. r. godzony był przez arbitrów z Anną z Łukowa, wdową po Mikołaju z Granowa, i synami jej, Janem i Mikołajem (Kośc. 17 s. 707). Działając wziąż wraz z synami, Śliwno w r. 1447 sprzedał za 1.700 zł. węg. Janowi, archidiakonowi gnieźnieńskiemu i dziekanowi włocławskiemu, Mikołajowi, proboszczowi kruszwickiemu, Mikołajowi, proboszczowi uniejowskiemu, Marcinowi i Piotrowi, braciom rodzonym, dziedzicom w Niewieszu (P. 1379 k. 184). Wraz z synami na połowie Pniew, wolnej od oprawy Kachny, żony Wincentego (chyba pierwszej żony?) oraz na połowie przedmieścia i wsi Rybocześnica i Zamorze zapisał w r. 1450 czynsz roczny 8 grz. kapitule katedralnej poznańskiej (P. 1381 k. 116v). Już nie żył w r. 1453 (P. 18 k. 179v). Synowie Piotr i Wincenty. Córka Jadwiga, klaryska w Gnieźnie w r. 1442.

1) Piotr, syn Jana, kantor poznański w r. 1443, pleban w Kcyni przed r. 1444 i oficjał gnieźnieński w r. 1455 i t. r. prepozyt gnieźnieński, ale utracił prepozyturę w r. 1456, kanonik krakowski w r. 1454, zamienił w r. 1457 kanonię katedralną poznańską na kanonię kolegiaty Najś. Marii Panny w Poznaniu. Posłował w r. 1450 do papieża Mikołaja V. Kapelan i subdiakon papieski w r. 1453. Prepozyt katedralny we Włocławsku w r. 1457, do ok. 1478 r., wikariusz kapitulny w Gnieźnie w r. 1464, t. r. wikariusz generalny i oficjał gnieźnieński. Proboszczw Rogoźnie ok. r. 1474. Z prepozytury włocławskiej ustąpił w r. 1478 (1472?). Wraz z bratem Wincentym w r. 1453 winienbył od Niemierzy z Lubosza, tenutariusza międzyrzeckiego, uzyskać intromisję do dóbr Lubosz, Mościejewo i Charzewo z tytułu aktu przysądzającego owe dobra zmarłemu ich ojcu (P. 18 k. 179v). Dziedzic w Pniewach, Zamorzu, Koninie, Liniu i innych dobrach, Jakubowi z Sepna, sędziemu generalnemu poznańskiemu, zeznał w r. 1459 sumę 100 grz. (ib. k. 195). Pozwany t. r. przez Wincentego P-go cz. Sierakowskiego (ib. k. 222). Wraz z bratankiem Wincentym oraz bratanicami: Dorotą, Małgorzatą, Barbarą i Jadwigą, niedzielny z nimi dziedzic w Pniewach, Koninie, Rybocześnicy, Zamorzu, Liniu, miał w r. 1459 płacić winę, bo nie stanęli z pozwu Bernarda z Wysoczki (ib. k. 232). Wspólnie z niedzielnym bratankiem Wincentym Rybocześnicę w r. 1462 sprzedał wyderkafem za 300 grz. Marcinowi, Maciejowi i Mikołajowi, braciom z Sirosławia (P. 1384 k. 121v). W imieniu własnym i Wincentego, syna swego zmarłego brata t. r. sprzedał masnjonarzom kolegiaty Św. Stanisława w Szmotułach 14 i pół zł. węg. czynszu wyderkafowego za 174 zł., na mieście Pniewach, wsiach Linie i Rybocześnica (P. 1384 k. 147). Od Jana i Sędziwoja, braci z Chełmu, oraz ich stryja i opiekuna Dobrogosta z Chełmu, uzyskał administrację ich dóbr ojczystych i macierzystych w Chełmie (ib. k. 238v). Jako opiekun bratanka i bratanic, dzieci Wincentego, w r. 1469 kwitował z 37 i pół grz. Jana i Andrzeja, dziedziców z Gryżyny (P. 854 k. 4v). Wraz z bratankiem Wincentym w r. 1470 zapisał ks. Andrzejowi, proboszczowi w Pniewach, wyderkafem 8 grz. czynszu rocz. za 96 grz. (P. 1385 k. 57), dotując w ten sposób ojcowską fundację z r. 1425. Obaj M. Koninko w r. 1472 sprzedali wyderkafem za 200 grz. Małgorzacie, wdowie po Mikołaju Chełmskim (P. 1385 k. 131v). Od Mikołaja Chełmskiego t. r. kupili za 300 grz. części wsi Chełm w pow. pozn. (ib.), zaś w r. 1475 tę czwartą część w Chełmie sprzedali wyderkafem za 170 grz. Piotrowi Krzestkowskiemu (P. 21 k. 50v, 1386 k. 34). Marcinowi Nowomiejskiemu w r. 1475 sprzedali wyderkafem za 900 grz. połowę miasta Pniewy, połowę tamtejszego młyna wodnego, wiatrak, całe wójtostwo, połowę wsi lokowanej, połowę miasta Nowe, położonego przed Pniewami, całą wieś Zamorze (P. 1386 k. 34). Rybocześnicę w r. 1480 wyderkafem sprzedali za 200 grz. Maciejowi Sierosławskiemu (P. 1386 k. 191v). Piotr umarł w Gnieźnie 1480.2/IV. r., pochowany w tamtejszej Katedrze (P. S. B.).

2) Wincenty, syn Jana, wspomniany w r. 1446 obok ojca i brata jako z ninmi niedzielny, podczas kiedy ojciec oprawiał na połowie miasta Pniewy, przedmieści oraz innych przyległości, wsi Zamorze i Kunino żonie jego Barbarze posag 800 grz. (P. 1379 k. 146v). Ta Barbara ze Stęszewa była siostrą zmarłego Mościca Przedpełka z W. Koźmina (Kośc. 19 k. 71). Obok swych sióstr została w r. 1450 "obwiszczona" z dobr Stęszewo przez ks. Sławnika i Macieja ze Starego w sprawie 220 grz. (Kośc. 19 k. 77). T. r. mowa o połowie Pniew z przyległościami, jako o dobrach wolnych od oprawy Kachny, żony Wincentego. Mogłaby to być chyba wtedy już nie żyjąca pierwsza żona Wincentego. Wincenty z żoną Barbarą ze Stęszewa pozywali w r. 1452 o zapis 50 grz. dany przez jej brataz marłego Przedpełka Mościca siostry jej rodzone, Annę, wdowę po Andrzeju Gryżyńskim i Beatę, wdowę po Mikołaju Niewiarowskim (P. 18 k. 28, 28v). Umarł Wincenty między r. 1543 a 1459 (P. 18 k. 169, 201v). Pozostał syn Wincenty oraz córki: Dorota, Małgorzata, Barbara i Jadwiga, niedzielne w Pniewach w latach 1459-1464 (P. 18 k. 190v, 232; Kośc. 19 k. 386). Spośród nich Małgorzata i Barbara żyły jeszcze w r. 1468 (P. 854 k. 4v).

Wincenty, syn Wincentego i Barbary ze Stęszewa, małoletni, pozostawał w r. 1459 pod opieką stryja ks. Piotra (P. 18 k. 201v). W sprawie toczonej z Wincentym Niegolewskim i Stanisławem Wargowskim w r. 1459 przydano mu 13 lat (P. 18 k. 224v), miałby więc wtedy lat 11, czyli rodziłby się ok. r. 1448, co pozostawałoby w zgodzie z małeństwem ojca z Barbarą, zawartym ok. r. 1446. Wspólnie z niedzielnymi siostrami dziedzic w Pniewach, Koninie, Rybocześnicy, Lenicach (Liniu), pozywany był przez Bernarda z Wysoczki, lecz zarówno on jak i siostry nie stanęli i w r. 1459 mieli płacić winę (P. 18 k. 232). Wraz z siostrami pozywał w r. 1464 Wojsława Włoszakowskiego (Kośc. 19 k. 386). Pozostawał pod opieką stryja, ks. Piotra, jeszcze i w r. 1468 (P. 854 k. 4v), niedzielny z tym stryjem w latach 1472 (P. 1385 k. 131v), 1475 (P. 1386 k. 34), 1476 (P. 21 k. 50v) o 1480 (P. 1386 k. 191v). Połowę placu w Poznaniu, koło placu Spławskiego, w r. 1482 sprzedał za 20 grz. Janowi Rąbińskiemu (P. 1386 k. 154v). Nabyte od Wincentego prawa do dóbr Koninko ów Rąbiński w r. 1485 sprzedał Michałowi Łążeckiemu (P. 1387 k. 21v). Zobowiązał się w r. 1485 pod zakładem 1.000 grz. połowę miasta Pniewy sprzedać wyderkafem za taką sumę Janowi, Stanisławowi i Marcinowi, braciom z Będlewa, sędzicom ziemskim poznańskim, synom Marcina Nowomiejskiego (P. 22 k. 14). Pozwany przez tych braci jako dzierżawców połowy miasta Pniew, nie stanął i w r. 1488 miał płacić winę (ib. k. 141v). Od Mi-

@tablica



Przeglądanie 544 pozycji zakresu Piotrkowscy - Podlescy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona16171819[20]21222324Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników