Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
27282930[31]32333435
Bieganowscy - Bnińscy
@tablica
Dorota B. cz. Wojsławska, w r. 1574 żona Macieja Kociełkowskiego z Golikowa w p. sier.
Biernawscy h. Korczak wyszli wedle Paprockiego z p. przemyskiego. Jerzy, nie żyjący w r. 1711, z żony Anny Myszczyńskiej, też już wtedy nie żyjącej miał syna Andrzeja. Andrzej ten, piszący się "Spirydonem de Bożydar B-im", spisał w Starkowcu 20 I 1711 r. kontrakt ślubny z Andrzejem Sobockim (Ws.77 VII k.1v). Zaślubił 22 I t. r. Dorotę sobocką, córkę Jana i Franciszki Konarzewskiej. Żonie tej t. r. oprawił na poczet jej posagu sumę 3000 zł (LC Łaszczyn; P.1146 II k.42; 1178 k.11v). Nabywszy w r. 1698 od Jakuba i Antoniego Mańkowskich dobra Międzychód w p. kośc. za 18.000 zł, został przez nich w r. 1715 skwitowany z prowizji od sumy 10.000 zł pozostałej z ceny tych dóbr (P.283 k.169, 169v; 1149 I k.296; 1184 k.51v). Swej żonie do poprzedniej oprawy 3000 zł, dopisał w r. 1720 dalsze 1000 zł (P.1178 k.89). W r. 1735 zapisał sumę 5400 zł cóce Marcjannie (P.1240 k.267), w r. 1737 mianował plenipotentem syna Antoniego (P.1250 k.8). Umarł w Lubosu (?) w r. 1738 (LM Dolsk). Żona żyła jeszcze w r. 1747. Z córek, Marianna (zapewne Marianna Agnieszka, ochrzcz. 20 I 1712 r., której ojcem chrzestnym był Stefan B.) wyszła 11 XI 1732 r. za Pawła Zawadzkiego (LC Golina). Druga Marianna (zapewne Marianna Barbara, ochrzcz. 4 XII 1718 r.) była w r. 1745 żoną Melchiora z Kolna Prusimskiego, starosty obornickiego. Marcjanna, już wyżej wspomniana, w r. 1735 była żoną Mikołaja Dobrosołowskiego. Anna zaślubiła przed lutym 1744 r. Gabriela Glińskiego. Zapewne córką Andrzeja była też Magdalena, przed 29 VI 1750 r. wydana za Dominika Ostrowskiego. Były jeszcze pondto córki: Małgorzata, ochrzcz. 13 VII 1721 r., o której nic więcej nie wiem, i Helena, ochrzcz. 2 V 1724 r., zmarła 16 III 1725 r. (LB i LM Dolsk). Synowie Andrzeja: Antoni, o którym niżej, Jan, ochrzcz. 20 VI 1720 r. O tym Janie nie wiem nic więcej. Jego potomkami mieli być dość licznie rozrodzeni B-cy legitymujący się ze szlachectwa w l. 1844-53 w Król. Polskim. Wedle przedstawionych dla celów tej legitymacji dokumentów Jan miał nabyć od Skrzetuskiego Bieńkowo i być mężem Anny z Zalewskich. W Inskrypcjach Poznańskich (P.1241 k.49v) znajduje się zapis sfałszowany w pierwszej połowie XIX w. mocą którego Jan B., syn Andrzeja i Sobockiej, kupuje w r. 1735 od Józefa Skrzetuskiego za 33.000 zł Bieńkowo w p. kośc. Inny zapis sfałszowany tą samą ręką (k.87v) zawiera dożywocie sporządzone przez tegoż Jana z żoną Anną Zalewską, córką Michała i Marianny Sliwińskie. Zapisy te zostały sfałszowane najoczywiściej właśnie dla celów legitymacyjnych. Stąd też cały wywód rzekomych potomków Jana (syna Andrzeja i sobockiej) podany tak obszernie w uzupełnieniach do Bonieckiego, nie budzi najmniejszego zaufania. Maciej Józef, ochrzcz. 11 III 1723 r., zmarły jako "student" w Międzychodzie 3 II 1744 r. (ib.). Ponadto był jeszcze syn Wojciech, ksiądz, który swoją połowę Międzychodu sprzedał w r. 1745 za 51.000 zł Józefowi Wyganowskiemu (P.1281 k.86v). Był plebanem mączyńskim 1752 r. (LB Srem), w r. 1754 jako proboszcz gorajski kwitował z 5500 zł Melchiora Prusimskiego (P.1313 k.108v). Żył jeszcze w r. 1763 (P.1336 k.32v).
Antoni, syn Andrzeja i Sobockiej, swoją połowę Międzychodu sprzedał w r. 1745 za 51.000 zł Józefowi Wyganowskiemu (P.1281 k.85). Zapisał sumę 1000 zł swej żonie Mafdalenie Chalickiej (G.98 k.61v). Żył jeszcze w r. 1763 (P.1336 k.32v). Zob. tablicę 1.
@tablica
Józef Korczk B., pułkownik wojsk koronnych, nie żyjący już w r. 1781, mąż Katarzyny Barithówny, Barthówny (Barsztówny ?), miał synów: Franciszka Ksawerego, o którym niżej, Józefa, Ignacego i Alojzego, wspomnianych w r. 1780. Córka pułkownika Józefa, Franciszka, była w r. 1773 żoną Jakuba z Wybranowa Chlebowskiego, pułkownika wojsk koronnych. Inna córka, Justyna, wspominana w l. 1773-80.
Franciszek Ksawery, syn Józefa, kapitan regimentu pieszego, w r. 1773 wraz z siostrą Justyną mianował plenpotentem szwagra Chlebowskiego (I.Kal.209/13 k.52v). W r. 1781 kwitował swą żonę Weronikę Prusimską, córkę Malchiora i Marianny Biernawskiej (P.1358 k.506). Był wówczas kapitanem w regimencie pieszym królowej Jadwigi (LB Poznań, Sw. Jan). Podpułkownik wojsk koronnych, dziedzic dóbr Bliżyna cz. Sernik w p. piotrkowskim, nabytych w r. 1788 od Rychłowskiego (Boniecki) oprawił żonie w r. 1789 posag 20.000 zł (P.1375 k.424), a ona t. r. skwitowała z owych 20.000 zł swego brata Wincentego, dziedzica Goraja (P.1366 k.177). Pułkownik wojsk koronnych, był potem w r. 1801 landratem powiatu piotrkowskiego (LB Bonikowo). Córka jego Marianna Elżbieta, ochrzcz. 15 VII 1782 r. (LB Fara Poznań). Synowie: Aleksander Alojzy, ur. w Raszkowie, ochrzcz. 3 XII 1784 r. (LB Raszków), Dionizy Wojciech Stanisław, ur. w Bliżynie 1791 r. Ludwik Benon, ur. tamże 1792 r. Wszyscy trzej wylegitymowali się ze szlachectwa w Król. Pol. w r. 1839. Z nich Alojzy, ożeniony z Kunegundą Podczaską miał syna Antoniego, ur. w Krobanowie w r. 1812 r. (Boniecki, uzup.). Zob. tablicę 2.
Wojciech z Olędrów "Biegantki", mąż Katarzyny, ojciec Julianny Małgorzaty, ochrzcz. 10 VI 1765 r. i Katarzyny Franciszki, ochrzcz. 3 I 1786 r. (LB Raszków).
Helena, żona Ludwika Slaskiego, członka pruskiej Izby Panów, zmarła w wieku 60 lat w Toruniu 12 I 1885 r., pochowana w Trzebczu (Dz. P.)
@tablica
Bierzglińscy z Bierzglina w p. pyzdrskim. Boniecki uważa ich za Poraitów, bowiem żyjący w XIV w. dziedzice tej wsi byli najbliższymi krewnymi po mieczu biskupa krakowskiego Bodzanty. Nie wiem czy B-cy występujący w XV w. byli nimi również.
Paszek z Bierzglina 1402 r. (Py.1 k.113). Mikołaj 1406 r. (ib. k.195v). Jan w l. 1417-18 (Py.3 k.175). Mikołaj z Nowego Bierzglina, niedzielny brat Jana, 1417 r. (ib. k.227). Obaj oni w 1418 r. dokonali podziału dóbr we wsiach Bierzglino, Soleczna, Wodniki (Py.4 s.29).
Jan ze Starego Bierzglina, żyjący jeszcze w r. 1450, połowę tej wsi dał w r. 1445 synowi swemu Jakubowi z Bierzglina (P.1379 k.97v). Ten Jakub na połowie owej części oprawił t. r. 100 grz. posagu żonie swej Helenie, ta zaś swe części po matce i po zmarłej babce Mikołajce z Modliszewa we wsi Pampice w p. gnieźn. rezygnowała swemu rodzonemu bratu Janowi z Opieczyc (ib. k.98). W l. 1447-48 Jakub procesował Filipa z Miłosławia (Py.12 k.73, 148, 188v, 233v), zaś w r. 1450 zwarł układ w sprawie wiana w Psarach, dobrach FGilipa z Miłosławia, z Agnieszką żoną tego Filipa (Py.13 k.4v). Łan sołecki w Starym Bierzglinie sprzedał w r. 1465 za 40 grz. Maciejowi Chwalibogowskiemu (P.1383 k.229v), a w r. 1467 młyn wodny we Wrześni oraz dwa i pół łana sołeckiego w Starym Bierzglinie sprzedać za 50 grz. Wojciechowi Krampiewskiemu (ib. k.282).
Żyjący w końcu XV w. bracia rodzeni Andrzej, Michał i Piotr, synowie Jakuba, nie wiem jednak czy identycznego z powyższym, pisali się bowiem nie tylko z Małego Bierzglina, ale i z Wilczyny, a czasem Wilczyńskimi, byli więc może odgałęzieniem dziedziców Wilczyny, pisali się z Małego Bierzglina. Z nich Andrzej, wspominany 1494 r. (P.1383 k.10v), nie żył już w r. 1499, kiedy wdowa Anna, nazwana Wilczyńską, kwitowała Michała i Piotra dziedziców w Bierzglinie z wiana i przywianku oraz legatów testamentowych męża (G.24 k.32v). Ta Anna w asyście swego brata rodzonego (!) Hektora Mielińskiego kwitowała w r. 1500 Michała i Piotra, braci rodzonych z Bierzglina, i Wilczyna, z 5 grz. zapisanych sposobem wyderkafu na częściach miasta Wilczyna i wsi Kownaty w p. gnieźn. (ib. k.97). T. r. Hektor Mieliński poręczył za nią już wtedy 2-o v. żonę Macieja Glinieckiego, iż skwituje szwagrów Michała i Piotra z 35 grz. zapisanych jej przez Piotra (G.18 s.137).
Michał w r. 1492 spłacił Andrzejowi 50 zł w. długu zaciągniętego przez swego zmarłego ojca Jakuba B. (G.15 k.172v). T. r. na połowie części miasta i przedmieścia Wilczyna oprawił 150 grz. posagu swej żonie Małgorzacie, córce Stanisława Przebrodzkiego (P.1387 k.171v). Była to wdowa po Janie, wójcie z Kłecka (G.22 k.203v). W r. 1494 kwitowała ona Jarosława Skurbaczewskiego, wójta w Kłecku, ze 100 grz. posagu i 100 grz. wiana, to jest ze swej oprawy danej jej przez pierwszego męża na Próchnowie i wójtostwie w Kłecku (Py.169 k.24; G.16 k.40v). Michał w r. 1494 oprawił jej 130 grz. posagu na połowie połowy M. Bierzglina, uzyskanej z działu z braćmi Andrzejem i Piotrem, oraz na sumach zapisanych na W. Bierzglinie i Wilczynie (P.1383 k.10v; 1388 k.16). Od Jadwigi z Wrześni dostał zobowiązanie rezygnowanie mu za 30 grz. połowy trzech łanów osiadłych w Bierzglinie (Py.15 k.326). Od Wawrzyńca i Barbary, rodzeństwa z Wrześni, kupił w r. 1495 za 90 grz. część w Wodnikach p. pyzdr. (P.1383 k.55). Wraz z bratem Piotrem zobowiązał się t. r. stawić arbitrów celem dokonania ugody względem dóbr ojczystych i matczynych (Py.169 k.55). Od Stanisława Szymanowskiego kupił w r. 1496 za 45 grz. dwa łany osiadłe i półtora łana pustego w Wodnikach (P.1383 k.114). Intromisję do części Wodnik, kupionej od Wawrzyńca i Barbary, dostał w r. 1499 (Py.169 k.117v). T. r. występował jako stryj Anny z Wilczyny żony Mikołaja Bieganowskiego (P.1389 k.44v). Z przeprowadzonych w r. 1502 działów z bratem Piotrem dostał całe Bierzglino (G.25 k.218v). Żył jeszcze w r. 1505, kiedy żona jego Małgorzta po śmierci swych braci Mikołaja i Bieniasza kwitowała ze swej ojcowizny w połowie Gorzuchowa w p. gnieźn. Mikołaja Węgorzewskiego, któremu zobowiązała się tę połowę zrezygnować (G.25 k.382v). Dokonała sprzedaży W. Gorzuchowa za 300 grz. jeszcze jako wdowa w r. 1507 (G.335a k.8v). W r. 1509 była już 3-o v. żoną Marcina Skoroszewskiego, któremu t. r. wyderkowała za 100 grz. wieś Przebrodę (P.786 s.100). Ponowiła ów zapis wyderkowy w r. 1513 (G.26 k.56v). Syn Michała, Piotr, nieletni w r. 1516, pozostawał wtedy pod opieką stryja Piotra (P.866 k.296). Umarł widocznie młodo, bo córka Michała, Helena, żona Jana Przyjemskiego, sprzedała w r. 1519 Przebrodę za 170 grz. Jerzemu Jemieleńskiemu (P.1392 k.278v), zaś w r. 1522 całą wieś Bierzglino i części Wodnik sprzedała za 600 grz. sprzedała Janowi Gałczyńskiemu (ib. k.460). Przy tych transakcjach występowała w asyście stryja Mikołaja Wilczyńskiego i wuja Jakuba Koszutskiego. Żoną Przyjemskiego była niewątpliwie już w r. 1516 (P.866 k.296).
Piotr B. cz. Wilczyński, wspomniany już w r. 1494, dostał z działu braterskiego w r. 1502 części w Wilczynie i Kownatach wraz z dopłatą 40 grz. (G.25 k.218v). Jego żoną była wtedy Katarzyna Przesiecka, córka Wojciecha (ib. k.219v). Zobowiązał się w 1500 r. oprawić jej na połowie Bierzglina 80 grz. posagu (G.18 s.136). W r. 1508 ręczył za siostry Wilczyńskie Mikołajowi Wilczyńskiemu (G.24 k.337). Występował w r. 1509 jako ich stryj (P.786 s.110). W r. 1516 wraz ze swym bratankiem Piotrem, jako jego opiekun, występował przeciwko Janowi Przyjemskiemu o wygnanie tego bratanka z Bierzglina i części Wodnik (P.866 k.296). Nie żył już w r. 1532, kiedy owdowiała Katarzyna połowę swej oprawy na połowie części miasta Wilczyna wyderkowała za 50 grz. Janowi Gałęskiemu, mężowi córki swej Małgorzaty (G.335a k.160). Synowie Piotra, Paweł i Feliks, w r. 1534 mieli termin z Mikołajem Wilczyńskim na połowę wsi Góry w p. kon., biorąc 20 grz. dopłaty (G.335a k.283). Stąd obaj pisali się potem B-mi cz. Górskimi, czasem Górskimi cz. B-mi.
1. Paweł B. cz. Górski, syn Piotra, na połowie swej części we wsi Góry oprawił 1559 r. posag 200 zł żonie swej Barbarze Golińskiej, córce Jana (P.1396 k.729v). W r. 1585 winien był 24 grz. Maciejowi Broniszowi Ostrowąskiemu i w tej sumie zastawił mu cząstkę roli w Górach (I.Kon.21 k.357). Nie żył w r. 1588, kiedy owdowiała Barbara występowała przeciwko Janowi Buszkowskiemu o napad na Góry (ib.23 k.165). Żyła jeszcze w r. 1605 (ib.32 k.218v). Synowie Pawła: Wojciech, Mikołaj i Eustachy, córka Urszula, w r. 1605 żona Piotra Górskiego.
1) Wojciech B. cz. Górski, czasem Górski cz. B., syn Pawła, wraz z bratem kwitował w r. 1598 Felicję z B-ch Ziemięcką i Annę z B-ch Rusinowską, spadkonbierczynie stryja Feliksa B., z zapisów i długów tego Feliksa wobec swego ojca (ib.28 k.431v). Wraz z bratem Mikołajem i w imieniu matki kwitował w r. 1602 Jerzego Kościeskiego z 100 zł długu (ib.30 k.350). Bezpotomny, nie żył już w r. 1605 (ib.32 k.117).
2) Mikołaj B. cz. Górski lub Górski cz. B., syn Pawła, jako dziedzic części wsi Góry, zapisał w r. 1597 dług 10 zł Jakubowi Piaskowskiemu (ib.28 k.118v). W r. 1605 jako brat i spadkobierca Wojciecha, w imieniu własnym i brata Eustachego, kwitował Jana Bronisza z Ostrowąsa z 300 zł zapisanych w grodzie radziejowskim zmarłemu Wojciechowi (ib.32 k.117). Żoną Mikołaja była Ewa Górska, córka Macieja, z którą wzajemne dożywocie spisał w r. 1602 (I.R.D.Z.Kon.18 k.151), a która kwitowała w r. 1614 Macieja Droszewskiego ze swej części z sumy 70 zł odziedziczonej po ciotce Agnieszce z Góry Pakosławskiej (ib.38 k.26v). T. r. Ewa zapisaną sobie przez męża w grodzie radziejowskim sumę 300 zł dała swym synom: Adamowi, Łukaszowi i Maciejowi B-im (ib. k.27). Wraz ze swymi siostrami sprzedała była części wsi Niesłusz w p. kon., odziedziczone po bracie Adamie Górskim, Janowi Słuszkowskiemu (ib. k.292v). Z tych synów Adam Górski był plebanem kazimierskim, Maciej B. cz. Górski żył w r. 1631 (G.79 k.466). Zob. Górscy.
2. Feliks Górski cz. B., syn Piotra, ur. około r. 1526, nie żył już w r. 1592, kiedy wdowa po nim Katarzyna Sąpolińska, córka Wojciecha zw. "Nerka", skarżyła o zadane sobie rany Broniszów (ib.25 k.159). Wdowa przed r. 1597 dobra swe oprawne w Górach zastawiła za 500 zł swego posgu Walentemu Maszyńskiemu zw. Wydzierz (ib.28 k.107v). Ich syn, Jan B. cz. Górski, dostał w r. 1597 od wspomnianego Maszyńskiego cesję zastawionych przez matkę części Gór (ib.). Pod zastaw części w tej wsi pożyczył t. r. 600 zł od Jana Pieńkowskiego z p. nurskiego (ib. k.109). Bezpotomny, nie żył już w r. 1598, a Pieńkowski występował t. r. przeciwko jego siostom, Felicji Górskiej cz. B-ej, żonie Stanisława Ziemięckiego, i Annie Górskiej cz. B-ej, żonie Bartłomieja Rusinowskiego, spadkobierczyniom brata (ib. k.685). Zob. tablicę.
Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
27282930[31]32333435
