Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
31323334[35]36373839
Bieganowscy - Bnińscy
Jakub, syn Michała i Wojniczówny, ur. w Garbach, ochrzcz. 25 VII 1742 r. (LB Mądre), wiceregens ziemski kościański 1774 r. (Kośc.332 k.21), przysięgał na urząd regenta grodzkiego poznańskiego 15 XII 1778 r. (P.1355 k.105). Sędzia ziemiański poznański, kupił w r. 1792 za 54.000 zł Baranowo z Olędrami w p. kość od Pawła Kurcewskiego (P.1369 k.17v, 127). Dziedzic Żabna, za Ks. Warszawskiego sędzia pokoju, wespół z żoną wznieśli nowy kościół w Żabnie, prezes rady powiatu śremskiego, w Żabnie 18 I 1823 r. (LM Żabno; Nekr. Franciszkanek śrem., tu data śmierci 28 I). Jego pierwszą żoną była Anna, z której córka Józefa Wincentego Katarzyna, ochrzcz. z wody 30 XI 1773 r. (LB Fara, Poznań). Drugą żoną była Katarzyna Wojniczówna, zaślubiona przed 13 I 1793 r. (LB Żabno), zmarła w Żabnie 24 IX 1826 r. w wieku lat 72 jako dożywotniczka Żabna i Baranowa (LM Żabno). Z niej córka Antonina (Antonina Joanna Neponucena) ur. w Żabnie 9 IV 1794 r., zmarła 3 VIII 1810 r. (LB i LM Żabno), syn Józef (pisany czasem Bielińskim) "pisarzewicz poznański", ur. około 1773 r., skarbnik pow. gnieźnieńskiego 1813-1815 (LB Gniezno, Sw. Trójca) który zaślubił starszą od siebie o lat blisko 13 Teresę Rokossowską, córkę Tomasza z Węgorzewa, wojskiego gnieźnieńskiego (LC Sławno). Teresa umarła w Piekarach w wieku 60 lat 10 X 1820 r. (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno), a Józef zaślubił 2-o v. 28 V 1823 r. zamieszkałą w Gnieźnie Aleksandrę Palędzką, wdowę po Zdębińskim (LC Gniezno, Sw. Trójca), ur. ok. 1796/97, zmarłą w Piekarach 19 VII 1825 r. (LM Gniezno, Sw. Wawrz.). Po raz trzeci ożenił się 27 XI 1826 r. z Elżbietę Gutowską, siostrę Łukasza, dziedzica Mielżyna, podającą wtedy swój wiek na lat 40 (LC Dębnica). Józef, posesor emfiteutyczny dóbr Piekary, umarł 12 XI 1828 r. na febrę (ib.). Chyba to ten sam Józef (Bieliński, skarbnik gnieźnieński za Ks. Warszawskiego, chrzestny 23 XI 1814 r. (LB Jarząbkowo). Elżbieta umarła mając lat 64, 16 III 1840 r. (ib.). Zob. tablicę 2.
@tablica
Antoni Dominik, sługa Jadwigi Trepczyny, dziedziczka Mielęcina, pochowany 31 I 1751 (LM Parzynów). Jan i Barbara z Bonikowskich, rodzice Mateusza Jakub, ur. w Grzybowie 19 IX 1786 r. (LB Gniezno, Sw. Trójca). Wojciech (czy szlachcic ?) umarł w Jeżycach 13 XII 1817 r. mając lat 73. Pozostała wdowa Marianna z Grzegorzewskich (LM Poznań, Sw. Wojciech).
Piotr, mąż Marianny Ubyszówny 1774 r. (I.Kon.80 k.296). Jan, w r. 1793 mąż Antoniny Garczyńskiej (P.1370 k.162). Brygida (Bielińska) przed 15 XI 1809 r. zaślubiła Franciszka Nieżychowskiego. Nekrolog Franciszkanek śremskich wymienia zmarłą 27 VII 1810 r. ( 3 VIII ?) panią Antoninę B., dobrodziejkę klasztoru wrocławskiego. Szl. Wojciech zmarł w Poznaniu 13 XII 1817 r. mając lat 73. Pozostawił wdowę Mariannę z Gregorowskich (LM Poznań, Sw. Wojciech).
Billerbeck h. Własnego, pisani rozmaicie Bilerbek, Bilerbeg, Belerbeg. Pochodzili z Pomorza. Gertruda, w r. 1581 wdowa po Krzysztofie Bolt. Bracia rodzeni, Jan i Ekard, w r. 1598 wzięli w zastaw od Krzysztofa Kościeleckiego, kasztelana inowrocławskiego, który był im winien 4000 zł, wieś Paruszkę w p. nakiel. (N.163 k.393). Kwitowali kasztelana w r. 1609 z 1320 tal. z zastawu młyna Dolnik w p. nakiel. (N.167 k.387). Ekard występował w r. 1618 przeciwko Smoguleckim (N.62 k.95v) i t. r. pozywał Dembińskich, starostwa orleńskich (W.27 k.51) i kwitował z 1500 zł Zberkowskie, córki Piotra (N.171 k.96v).
Adam z księstwa saskiego, nie żyjący już w r. 1722, miał z żony Anny Kotwizówny córkę Szarlotę Małgorzatę (zwaną czasem Karoliną), ur. około r. 1694, w r. 1721 żonę Karola Bojanowskiego (P.1179 k.48; Kośc.313 s.168). Karol, landrat bydgoski, nakielski i kcyński 1776 r. (LB Samoklęski).
Billewiczowie h. Mogiła z księstwa żmudzkiego. Tomasz, r. 1717 mąż Zofii Szczanieckiej, córki Wojciecha burgrabiego ziem. kościańskiego (P.1155 k.44). Aleksander, ciwun Wielkich Dyrwian i żona jego Helena Romerówna, oboje nie żyjący w r. 1782, rodzice Teodora, starosty łojewskiego, ciwuna wieszwiańskiego, podkomorzego JKMci, który t. r. 11 V od Stanisława Krzyckiego, chorążego wschowskiego, kupił Jezierzyce w p. wschow. za 11.444 zł w. (Ws.102 k.25v) które dwa dni potem, 13 V, sprzedawszy te dobra Fryderykowi Erdmanowi ks. Anhalt Coethen, generałowi lejtnantowi wojsk francuskich, dał mu zobowiązanie zrzeczenia się wszelkich z tego tytułu pretensji (Ws.194 k.288), ale transakcja chyba do skutku nie doszła bo w r. 1783 sprzedał te dobra Karoliwi ks. Carolath de Schoeneich (ib. k.109v). Zaślubił 18 VIII 1783 r. Cecylię Kożuchowską cześnikowiczównę kaliską (LC Sobótka) i miał z nią córkę Mariannę Teodorę Wincentynę Józefę, ur. w Karsach 23 III 1788 r. (LB Sobótka).
Sylwester i Maria, rodzice Tekli, żony 1-o v. przed 1827 r. Kazimierza Gorzeńskiego, 2-o v. przed 1834 r. Maksymiliana Przystanowskiego (LB Jarocin), zmarłej 23 IV 1878 r. (Św. Marcin, Poznań).
Bilowska Magdalena, żona Macieja Rzeczkowskiego. Oboje nie żyli już w r. 1697.
Binińscy, zob. Boboleccy i Bzowscy
Biron h. Własnego. Ernest Jan, panujący ks. Kurlandii w l. 1737-41, zmarły w r. 1772, miał z żony Benigny Trotta von Troyden, obok innych dzieci, syna Karola Ernesta, ur. 1728 r., zmarłego 18 X 1801 r., generała majora i szambelana rosyjskiego, właściciela Sycowa na Śląsku, kawalera orderu Orła Białego. Karol Ernest kupił 12 XI 1770 r. od Kaspara Rogalińskiego, starosty nakielskiego, Lechowo w p. kośc., ale w r. 1772 odstąpił od tej transakcji (P.1349 k.13v). W r. 1771 od Adama Ponińskiego, podskarbiego w. kor., wykupił starostwo babimojskie. Za konsensem królewskim z 27 VIII 1772 r. dostał w r. 1780 od Marcina Sypniewskiego cesję dożywocia wójtostwa we wsi Podmokłe w starostwie babimojskim (Kośc.333 k.266). Zaślubiwszy w r. 1778 Apolonię Ponińską, córkę Macieja, chorążego wschowskiego i starosty babimojskiego, oraz Apolinary Jaraczewskiej, rozwiedzioną z Marcelim Ponińskim, w r. 1782 kwitował się z tą żoną wzajemnie z inwentarza (Kośc.334 k.99). Apolonia t. r., 25 II, kwitowała swego brata Kaliksta, starostę bracławskiego, z 18.000 zł ze swego posagu zabezpieczonego na Zaniemyślu (Py.163 k.173). Apolonia umarła 5 VIII 1800 r.
Birszczyńscy, Bierczyńscy, nie wiem skąd wyszli. Jan, nie żyjący w r. 1699, ojciec Eliasza, który t. r. spisał dożywocie z drugą swą żoną Marianną Bardzką, córką Piotra i Urszuli Młodziejowskiej (P.1136 IV k.12v). Małżonkowie mieszkali w Bierzglinie. Eliasz zabity został w r. 1701 przez poddanego Macieja Gembickiego, kasztelanica łęczyckiego. Marianna, jako wdowa, w imieniu własnym oraz Elżbiety i Anny, córki i pasierbicy, aprobowała t. r. protestację o zabicie męża zaniesioną przez jej brata Egidiusza Bardzkiego (G.91 k.57v). W protestacji nie wspomniana córka Marianna, która została ochrzczona 16 VIII t. r., a więc to zapewne dziecko pogrobowe, urodzone już po dokonaniu protestacji (LB Września). Marianna Bardzka w r. 1702, wychodząc 2-o v. za Jakuba Borzęckiego, zapisała mu przed ślubem 2 VIII dług 2000 zł (G.91 k.99). Żyła jeszcze 1720 r. (N.201 III k.29v).
Biskiewiczowa (?) Marianna, żona Józefa Chmielewskiego. Oboje nie żyli w r. 1773.
Biskupscy h. Lis., z Biskupic w p. sieradzkim, pisali się z Rudnik, a w XVI z Zadąbrowia. Jan Zadąbrowski, nie żyjący w r. 1532, ojciec Jadwigi Zadąbrowskiej, żony Andrzeja Biskupskiego Mruka (I. i D.Z.2 k.195v). Piotr, kasztelan konarski sieradzki 1546 r. (Boniecki), pozywał w r. 1552 lub przed tą datą Jana Koźmińskiego i żonę jego Annę z Gniadych (I.Kal.15 k.109). Jan Zadąbrowski cz. B. nie żył w r. 1574, kiedy to wdowa po nim Konstancja Zielonacka, skarżyła o rany braci Miełaczewskich Szaszorków (I.Kal.42 s.492). Wdowa po Piotrze kasztelanie konarskim, Anna Gruszczyńska, nie żyła już w r. 1576, bezpotomna (I.Kal.44 s.1172). Andrzej, dworzanin król. 1548 r. (MRPS V nr.4584). Nie żyła w r. 1582. Jej córki, Biskupskie cz. Zadąbrowskie, Anna, żona Macieja Lipskiego, nie żyjąca w r. 1582 (I.Kal.48 s.142), Katarzyna 1582 r. żona Piotra Żerońskiego z Żeronic Podleśnych w p. sier. (ib. s.145), Barbara, w r. żona Stanisława Sulimowskiego Króla, i Apolonia, 1582 r. żona Swiętosława Zaleskiego (ib. s.101, 147). Bracia rodzeni tego Jana, Feliks i Piotr.
Feliks B. cz. Zadąbrowski, dziedzic w Woli Zadąbrowskiej, został skwitowany w r. 1584 przez Jana B., wnuka Andrzeja B. i Jadwigi, z sumy 150 zł zapisanych przez niego tej babce Jana (I.Kal.50 s.1177). Nie żyjący 1588 r., dziedzic części Biskupic oraz wsi Dzierzbin i Chartłupia M. z pustką Osmolin, rezygnował był te dobra Swiętosławowi Leskowskiemu (ib.55 s.917).
Piotr B. cz. Zadąbrowski, nie żyjący 1581 r. miał z żony Anny z Iwanowic Koźmińskiej, zmarłej w r. 1586 (ib.53 s.2, 341), córkę Małgorzatę w r. 1581 wdowę po Andrzeju Sulmowskim, isynów Marcina i Jana.
1. Marcin B. cz. Zadąbrowski, młodszy syn Piotra, wypłacił w r. 1586 Janowi Kołdowskiemu 300 zł, zapisanych mu przez zmarłą w tym roku matkę Annę Koźmińską (ib.53 s.2). T. r. dokonał z bratem Janem działu dóbr będących dotąd pod oprawą matki i wziął Zadąbrowie w p. sier. (ib. s.341; 54 s.295). Od brata Jana dostał w r. 1588 cesję jego części w Dzierzbinie i Chartłupi M. oraz w pustce Osmolin, odziedziczonych przez nich prawem bliższości po rodzonym stryju Feliksie (ib.55 s.917). Dworzanin JKMci, nabył w r. 1589 od Anny Żerońskiej, córki Piotra i Katarzyny, a żony Wojciecha Koźlątkowskiego, części Biskupic po stryju Feliksie (R.Kal.6 s.179), a od Katarzyny Lipskiej, córki swej siostry rodzono stryjecznej, t. r. części w Dębsku w p. kal. i w Biskupicach (ib. s.200). Marcin w r. 1600 był podkomorzym łęczyckim (P.970 k.267v), nie żył już w r. 1612, kiedy wdowa po nim, Zofia ze Sliwnik (Sliwnicka), została skwitowana przez zięcia Marka Radoszewskiego z 1600 zł posagu i 1000 zł wyprawy za żoną jego Anną (I.Kal.78 s.298). Jego synowie: Jan, Franciszek, w zakonie franciszkanów, i Jakub. Jan z Rudnik B. dworzanin królewski, został w r. 1627 skwitowany z 3000 zł, które franciszkanom kaliskim zapisał był jego brat Franciszek (I.Kal.93 s.101). Może to ten sam Jan z Rudnik B. był w r. 1620 mężem Anny z Wyszyny Grodzieckiej, córki Krzysztofa, która w r. 1635, już jako wdowa, zapisała 400 zł Mateuszowi Żuchowskiemu (ib.101 s.1967). Katarzyna (!) z Wyszyny Grodziecka, wdowa po Janie Biskupskim, zapisała 1636 r. dług 2912 zł ks. Stanisławowi Szczytnickiemu, rektorowi poznańskiego kolegium jezuitów i całej poznańskiej Bursie Ubogich (I.Kal.102 s.484). Była też i córka Katarzyna z Rudnik, żona w r. 1612 Marka Bokszy Radoszewskiego, dworzanina królewskiego, z czasem kasztelana wieluńskiego.
2. Jan B. cz. Zadąbrowski z Zadąbrowia, z Rudnik. Starszy syn Piotra, wraz ze swą siostrą, owdowiałą Sulmowską, dostał od Andrzeja Sulmowskiego "Kropkowica" cesję praw do sumy 800 zł zapisanej mu jako dług przez zmarłego szwagra Jana, Andrzeja Sulmowskiego (ib.47 s. 564). Janowi B. "Mrukowi" zobowiązał się w r. 1583 stawić do akt swą matkę Annę z Koźmina celem skwitowania "Mruka" z 200 zł długu (ib.49 s.108). Żeniąc się w r. 1585 z Jadwigą z Łaska Russocką, córką Mikołaja, łowczego sieradzkiego dostał przed ślubem, 6 V, zapis 4500 zł posagu i 500 zł wyprawy od jej brata Stanisława (ib.51 s.488). Oprawił jej tę sumę 5000 zł na Żerosławicach i Stoku w p. sier. (R.Kal.5 k.471). W r. 1586 przeprowadził z bratem Marcinem działy dóbr będących dotąd pod oprawą ich matki. Dostał wtedy Wólkę Bierułtowską czyli Miełkowską w p. sier. z dopłatą 1200 zł (I.Kal.53 s.341;54 s.295). Od Anny Żerońskiej, córki zmarłej Katarzyny B., kupił w r. 1590 za 35 części w Woli Bierułtowej cz. Zadąbrowskiej, odziedziczone po stryju Feliksie (R.Kal.6 s.346). W r. 1595 lub przed tą datą kupił w grodzie wieluńskim miasto Lutultów i wieś Wólkę od Bartłomieja i Łukasza braci Pogorzelskich (I.Kal.62 s.1660). Cześnik sieradzki 1604 r. (ib.70 k.729v). W 1609 r., skwitowany przez córkę Rossoską (ib.75 s.309). Wsie: Chartłupie W., pustki Osmolin i 10 kmieci zastawił za 5000 zł Wojciechowi Mikołajewskiemu (Ib.77a s.738). W r. 1615 kwitował syna Andrzeja z 900 zł (ib.81 k.488v), zaś w r. 1618 kwitował tegoż syna z zobowiązania danego przez siebie w grodzie ostrzeszowskim w 1613 r. względem rezygnowania temu synowi dóbr Kępno, Milanowice, Rudniki, Krążkowy, Rzetnia, Lesiny, Osiny (ib.84 s.240). Jadwiga Russocka, jako spadkobierczyni Andrzeja Russockiego, kasztelanica santockiego, spadek ponim w Russocicach i in. wsiach sprzedała w r. 1620 Adamowi Olbrachtowi Przyjemskiemu (R.Kal.9 k.314v) i t. r. została intromitowana do wsi Czeszewo, Mikuszewo, Budziełowo, Chlebowo, wyderkowanych jej za 32.000 zł przez Stanisława Przyjemskiego (Py.140 k.75v). Cześnik umarł w r. 1622, kiedy jego syn Piotr dostał po ojcu jego urząd (Boniecki; I.Kon.42 k.131v). Wdowę po cześniku i innych spadkobierców Andrzeja Russockiego kwitowała w r. 1627 Marianna z Dębowskich Janowa Biernacka (I.Kal.93 s.1368). Jadwiga w r. 1631 mianowała plenipotentami swych synów Andrzeja i Marcina (ib.98a s.1147). W r. 1638 dobra ruchome i sumy dała wnuczce swej Dorocie z B-ch Chojeńskiej (R.Kal.12 k.59), zaś pewne rzeczy znajdujące się u swego syna Andzreja legowała po swej śmieci wnuczkom, Katarzynie, córce Marcina, i wspomnianej już Dorocie, córce Piotra (I.Kal.104b s.1796). Wtedy też kwitowała swego syna Andrzeja z 2000 zł prowizji rocznej od sumy 32.000 zł (ib. s.1614). Nie żyła już w r. 1639 (I.Kal.105 s.210). Córka Jana i Russockiej, Małgorzata, zaślubiona w r. 1609 Piotrowi Rossoskiemu. Synowie: Piotr, Andrzej i Marcin.
1) Piotr z Rudnik, syn Jana i Russockiej, żonie swej Mariannie Sienińskiej, wdowie 1-o v. po Janie Kluczewskim, zapisał w r. 1615 dług 20.000 zł (P.994 k.367v). Cześnik sieradzki w r. 1622, po ojcu (Boniecki). Procesował w l. 1624-26 Andrzeja Przecławskiego, brata i spadkobiercę Stanisława, stolnika poznańskiego (P.153 k.752; I.Kon.69 k.467). Nie żył już w r. 1639. Jego córka Dorota, w l. 1638-59 żona Piotra Chojeńskiego, synowie Jan i Marian. Być może że synem Piotra był również Marcin Dominik z Rudnik, dominikanin sieradzki, który w r. 1650 dał bratu Janowi zobowiązanie pod zakładem 40.000 zł (I.Kal.116 s.2621).
(1) Jan z Rudnik, syn Piotra, jako współspadkobierca babki Russockiej, sumę 2333 zł z sumy 32.000 zł, zapisanej babce przez Andrzeja B., cedował imieniem własnym i brata Mariana w r. 1639 szwagrowi Chojeńskiemu na poczet 10.000 zł posagu ich siostry (ib.105 s.210). Pierwszą jego żoną była Anna Sulikowska, 2-o v. 1646 r. ożenił się z Leonorą z Gniewięcina Bużeńską, córką Hieronima, krótko przed ślubem, 13 X, zobowiązał się oprawić posag 6000 zł na połowie Żerosławic i Dzierzbina w p. sier. (ib.112 s.1610). W imieniu własym i trzeciej swej żony, Teresy z Głogowy Kossowskiej, Żerosławice i Dzierzbin zastawił w r. 1650 za 13.000 zł Janowi Łosiowi i jego żonie Bużeńskiej (ib.116 s.884). Córki Jana: Helena, żona 1-o v. Szczawińskiego, 2-o v. 1694 r. Stanisława Brochockiego, Marianna, nie żyjąca 1694 r., żona Stanisława Raczyńskiego, Jadwiga, też wtedy nie żyjąca, żona Michała Ostrowskiego.
Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
31323334[35]36373839
