Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
49505152[53]54555657
Bieganowscy - Bnińscy
Błożyńscy z Błożyna w p. kon., wsi dziś nieistniejącej. Pomiędzy Prandotą z Błożyna i Janem z Rudziczy, braćmi rodzonymi, z jednej strony, i Stanisławem z Rudziczy z drugiej, założone zostało w r. 1480 vadium starościńskie, iż będą żyć ze sobą w pokoju (i.Kon.1 k.118). Stanisław Rudziczki, syn Mikołaja Błożyńskiego już nie żyjącego w r. 1486 (Kon.3 k.1), nazwany w r. 1489 bratem stryjeczno-rodzonym Augustyna Rudziczkiego, syna zmarłego Jana (I.Kon.1 k.1980. Stanisław B. z Błożyna, mąż Anny, która w r. 1487 kwitowała z długów swego rodzonego stryja Mikołaja Pąchowskiego (ib. k.173). Dziedzic w M. Kurowie w r. 1489 (ib. k.195v). Miał w 1492 r. termin ze strony Jana i Andrzeja, braci z Gosławic (Kon.3 k.65). Żona jego Anna kwitowała w r. 1495 wspomnianego stryja z dóbr rodzicielskich w Pąchowie (ib. k.246). Może to ta sama Anna B. winna była 20 grz. wiana (zapewne za córką) Janowi Zagajewskiemu i w tej sumie zastawiła mu w r. 1505 dwie części Małej Kępy (ib. k.332).
Może synami powyższego Stanisława byli bracia rodzeni: Jan, Michał, Maciej i Wojciech B-scy.
1. Jan B., mąż Małgorzaty Bielawskiej w l. 1514-20 (p.866 k.116v, 134; 867 k.336v; I.Kon.1 k.502v). Od Stanisława Rudzickiego kupił w r. 1521 za 50 grz. dwa łany osiadłe w Rudziczy (p.1392 k.379). Nie żył już w r. 1533. Nazwany wtedy B-im cz. Bielawskim. Występowały wówczas w asyście wuja Macieja Suleńskiego jego dzieci: Maciej Bielawski i Agnieszka, dziedzice części Bielaw w p. kon. Maciej pożyczył t. r. 8 grz. od rodzonego swego stryja Macieja, zastawiając mu swą część Rudziczy (I.Kon.2 k.274v). Oprócz Macieja miał Jan jeszcze syna Wojciecha. Wojciech i Maciej Bielawscy kwitowali w r. 1533 stryja Macieja z opieki i z dzierżawy części Rudziczy (ib. k.329v0.
2. Michał, pożyczywszy od brata Macieja i jego żony 4 grz., zastawiając mu w tej sumie w r. 1525 swą część w Błożynie (ib. k.99v). Jedną trzecią części w tej wsi, przypadłą z działu z braćmi, sprzedał w r. 1527 za 60 grz. Wawrzyńcowi Grabienickiemu, podwojewodziemu konińskiemu (ib. k.125; Z. Kon.6 k.35v). Żona jego Anna Deszczyńska, córka Wojciecha, kupiła w r. 1528 od Macieja B. połowę łana w Rudziczy (I.Kon.2 k.151). Michał wraz z tą żoną sprzedał w r. 1529 za 1 grz. plac w Rudziczy podwojewodziemu Grabienickiemu (ib. k.181v). Anna Deszczyńska łan "Kozłowski" w Rudziczy sprzedała w r. 1530 za 20 grz. temuż Grabienickiemu, teraz już kasztelanowi santockiemu (Z.Kon.6 k.56). Michał odziedziczone po bracie Wojciechu części w Rudziczy sprzedał w r. 1535 za 30 grz. bratu Maciejowi (ib. k.86v0.
3. Maciej, wraz z bratem Wojciechem niedzielni dziedzice w Kępie i Błożynie w r. 1521 (i.Kon.2 k.6). On sam kupił w r. 1524 od uczc. Marcina, sołtysa w Błożynie, za 20 grz. łan solecki w tej wsi (Z.Kon.6 k.21). Od Katarzyny Rudzickiej, żony Jana Oświłowskiego, nabył wieś Tudzicze t. r., dając wzamian resztę części Kępy i dopłatę 3 grz. 9ib. k.24). Żona Jego Anna Rosnowska, córka Hieronima, wdowa 1-o v. po Macieju Trąmpczyńskim Puczku, skwitowała w r. 1525 swych pasierbów Jana i Wojciecha Trąmpczyńskich Puczków (I.Kon.2 k.99v). Maciej wraz z żoną, dziedzice w Rudziczy, skwitowali w r. 1527 jego brata Michała z 4 grz. części w Rudziczy spadłe po bracie Wojciechu (Z.Kon.6 k.86v). Żył jeszcze w r. 1550, kiedy to Anna Rosnowska wobec dokonanej przez męża rezygnacji części Rudziczy i Błożyna synowi Janowi, skasowała tam swą oprawę (i.Kon.5 k.248).
Jan, syn Macieja ożenił się z Anną Bogusławską i dostał w r. 1550 od jej ojca Stanisława zapis 4 grz. długu jako posag (ib. k.265). Brzegi wodne w Rudziczy sprzedał w r. 1555 za 40 grz. Andrzejowi Gosławskiemu (Z.Kon.6 k.185v). Nie żył już w r. 1573, kiedy to jego córka Regina, nieletnia, pozostawała pod opieką Wojciecha Grabieńskiego (ib.16 k.385). W r. 1597 był żoną Bartłomieja Tomickiego.
@tablica
4. Wojciech, współdziedzic w Kępie i Błożynie obok niedzielnego brata Macieja 1521 r. (ib.2 k.6). Dziedzic części w Rudziczy, bezdzietny, nie żył już w r. 1535 (Z.Kon.6 k.86v). Zob. tablicę.
Bługowscy. zob. Błogowscy
Błyskawa (czy szlachta ?). Barbara i jej mąż Jan Chwałkowski nie żyli już oboje w r. 1532. Szl. Grzegorz, wójt dziedziczny w Krzywej Górze (Py.174 k.590).
Bninowski N., nie żyjący już w r. 1624, mąż Urszuli, córki Mikolaja Jutroskiego, która wredy wraz ze swą siostrą Jadwigą, owdowiałą Krępską, części Karmina w p. kośc. odziedziczone po ich bracie Stanisławie Fryczu Jutroskim, dała Achillesowi Krępskiemu (P.1414 k.1242).
Bnińscy h. Łodzia wyszli z Bnina w p. pyzdr. Comes Mirosław, syn Przedpełka, wojewody poznańskiego, dziedzic Bnina i wsi przyległych, kasztelan bniński w l. 1294-1316, dostał w r. 1294 od Przemysła II prawo sądowe dla dóbr: Mieczewo, Jabłonowo, Jaszkowo, Kandemino (?), Góra, Bnin, Dębicz, Rogalin, Krzesiny, Pamiętkowo, Lubanka (dziś Luboniec), Wigonowiczi (?), Sukowo (KDW II nr 718, 728, 982). Synowie jego: Andrzej i Henryk. Ten ostatni świadczył w r. 1311 na dokumencie swego stryjecznego brata Wojciecha z Krośna (KDW II nr 948). Zapewne po ojcu odziedziczył Rogalin i był przodkiem Łodziców Rogalińskich. Na Andrzeja spadły po śmierci ojca nadane przez Przemysła II prawa sądowe, więc to on był dziedzicem Bnina (ib. nr 718). Chyba wnukiem tego Andrzeja był Andrzej z Bnina występujący w l. 1388-91 (Leksz.), który przed r. 1377 odstąpił jezioro między Bninem i Błożejewem Jarosławowi z Błożejewa (ib. nr 1740). Żenił się conajmniej dwa razy. Jego córka Agnieszka była żoną Andrzeja Borka z Osieczny (A.Capit.II nr. 1366). Synowie: Mikołaj, Jan, Piotr, o którym niżej, Wojciech występujący w l. 1406-11 (Z.Pozn. nr 1781). Z tych synów Jan i Piotr byli względem siebie braćmi przyrodnimi.
A. Mikołaj z Bnina, syn Andrzeja, występował w l. 1392-1401 (A.Capit. II nr. 1366; Leksz.I nr 1321, 1577; II nr 1617; Z. Pozn. nr 2781), a żoną jego była Małgorzata z Miłosławia h. Dliwa, występująca w l. 1394-1406 jako posesorka Bnina (Długosz, Opera I s.510; Leksz.I nr 1721; II nr 1159, 2231; Z.Pozn. nr 730, 810, 2725, 2756, 2757; Piekos. nr 154, 189, 246, 1031). Córki: Dorota, w 1453 r. żona Jana z Gołanic, Katarzyna, żona Mikołaja Ramsza ze Śmigla, występowała jako wdowa w r. 1440. Synowie: Andrzej, Mikołaj, Jan, Piotr i Wojciech.
A) Andrzej, syn Mikołaja i Małgorzaty, ur. ok. 1396 r., proboszcz w Międzyrzeczu w r. 1431, w Pobiedziskach 1432 r. To ostatnie probostwo zamienił 23 VI 1432 r. na altarię tytułu Nawiedzenia Najśw. Marii Panny i Krzyża Sw. Instalowany 9 XII 1431 r. na kanonię poznańską, prebendę owej kanonii dostał po śmierci scholastyka Mikołaja Sumińskiego, zmarłego po 20 II 1435 r. W r. 1435 wraz ze swymi braćmi, Janem, Piotrem i Wojciechem kupił za 600 grz. od Mikołaja i Elżbiety małżonków z Piotrowa z folwarkiem w Chaławach w p. kośc. (P.1378 k.92). Według Długosza był też kantorem łęczyckim. Obrany biskupem poznańskim 6 I 1438 r., potwierdzony przez papieża 16 VII t. r., rządy diecezji objął w lutym 1439 r., a sakrę biskupią otrzymał 15 II t. r. w Kaliszu. Wystawił kościoły w Bninie, Smiglu, Borku, Krobi, Dolsku, Kozłowie, Żabikowie, Kiczkach i in., pałac w Poznaniu i zamek warowny w Krobi. Ponadto sprowadziwszy do Poznania bernardynów 1456 r., wystawił im własnym kosztem kościół, konsekrowany w r. 1476. Połowę wsi Głoginina w p. pyzdr. sprzedał w r. 1474 za 250 grz. Mikołajowi Włodkowi z Zimnejwody (P.1386 k.8). W r. 1475 dokonał działów z Agnieszką i Barbarą, swymi bratanicami po zmarłym bracie Piotrze. Z tytułu dóbr ojczystych i macierzystych należnych mu po tym bracie wziął teraz miasto Bnin z przedmieściem, wsie Biernatki, Góra, Dębiec, Błożejewo, zaś z tytułu 3000 grz. zaciągniętej u niego pożyczki zmarłego Piotra i różwnież zmarłego Mikołaja, syna tego Piotra, dostał jeszcze wsie: Borucino, Zwola, Kuczkowo, Czołowo, Rzeczewo oraz dwie części w Przewozie (Py.167 k.13; P.1386 k.28v). Biskup umarł w Poznaniu 5 I 1479 r., mając lat około 82 i pochowany został w katedrze (Pol. Sł. Biogr.).
B) Mikołaj, syn Mikołaja i Małgorzaty, występował pierwszy raz w r. 1401 (Ziem. Pozn. nr 730, 734, 736, 740, 756)). Współdziedzic Bnina 1438 r. obok stryja Jana, miecznika poznańskiego, i brata Andrzeja (KDW V nr 623). Zapewne nie żył już w r. 1443, kiedy to młodsi jego bracia: Jan, Piotr i Wojciech kupowali dobra smigielskie (ib. nr 700).
C) Jan, syn Mikołaja i Małgorzaty, występował w r. 1401 (Ziem. Pozn. nr 730). Wspólnie z bratem Piotrem występował w l. 1412-40 (Ulan., Mat.163; KDW V nr 432, 434, 458, 489, 647), a w r. 1437 wraz ze stryjem Janem, miecznikiem poznańskim (A.Capit.II nr 1030) dzierżawca dóbr biskupich Krobi i Dolska 1443 r. (Kośc.17 s.287). Wraz z braćmi Piotrem i Wojciechem, dzidzice Bnina, nabyli 1443 r. od Władysława i Mikołaja, synów Mikołaja Ramsza za Śmigla, swoich zaś siostrzeńców rodzonych, za 3000 grz. miasto Śmigiel z wsią Koszanowem, połowę Popowa i Nową Wieś (KFW V, s.666). W r. 1446 kupił za 6000 dukatów od ks. raciborskiej, córki Wincentego z Szamotuł, miasto Czempiń z przyległymi wsiami (Cieplucha, Z przeszł. z. kośc., s.138). Żona Jana, Agnieszka, swoje części miasta Sarnowa i wsi Sarnówka i Żołędnica w p. kośc., odziedziczone po ciotce pannie Elżbiecie, sprzedała w r. 1447 za 150 grz. Janowi z Bnina, Stanisławowi z Rogalina, Janowi z Jutrosina i bratankowi tego ostatniego, Mikołajowi z Jutrosina (P.1379 k.177v). W r. 1447 jeszcze wciąż niedzielny w Bninie obok braci biskupa Andrzeja, Wojciecha i Piotra (Py.12 k.156). Na mieście Piechnino cz. Czempiń i na połowach wsi Borowo, Borówko, Tarnowo, Piechinko, Piechinino w p. kośc. oprawił w r. 1448 posag 500 grz. żonie Agnieszce (P.1380 k.9v0. Od Mikołaja, dziedzica w Jutrosinie, kupił w r. 1449 za 1200 zł w. połowy wsi Smolice i Bąkowy w p. pyzdr., inne zaś połowy tych samych wsi za 1200 zł w. od Mikołaja i Bartosza, braci niedzielnych z Jutrosina (ib. k.95v). Był w l. 1450-53 kasztelanem międzyrzeckim i w r. 1453 starostą wschowskim (P.18 k.136; G.0. W r. 1459 już nie żył, bo Agnieszka z Sarnowy występowała wówczas jako wdowa (Kośc.19 k.234, 248, 2720, ale musiał niewątpliwie umrzeć znacznie wcześniej. Wszak już około r. 1455 wymieniany jako kasztelan międzyrzecki Wojciech z Bnina. Synem Jana był Andrzej, córkami: Elżbieta, żona Ścibora z Niepartu (A.Capit.II nr 1366), N. za Benedyktem Górskim, chorążym kaliskim (P.1387 k.20), N. za Piotrem Iłowieckim, chorążym poznańskim, żyjącym w r. 1487 (Kośc.228 k.67).
Andrzej, syn Jana i Agnieszki, zwany czasem Borkowskim, np. w r. 1464 (Kośc.19 k.344), czasem zaś Kamieńskim od urzędu kasztelańskiego jaki piastował, zrazu dziedzic Czempinia, miasto to oraz wsie przyległe: Piechinino, Tarnowo, Borówko i czwartą część Borowa wymienił w r. 1463 ze swym stryjecznym bratem Mikołajem na miasto Borek i wsie: Przecianowo, Zdziesz, Tobołowo, Siedliska, połowę Bruczkowa, Skokowo, Stwołowo w p. pyzdr. (P.1383 k.189). Trzy części swej połowy miasta Sarnowa i wsi Sarnówka Żołędnica sprzedał w r. 1465 za 400 grz. Piotrowi z Bukowca (ib. k.271v). Od Mikołaja Borka z Osieczny kupił w r. 1469 za 450 grz. połowę wsi Zalesie i Zgaliny w p. kośc. (p.1385 k.9). W przeprowadzonych z braćmi stryjecznymi, Mikołajem synem Piotra, i z synami Wojciecha, ostatecznych działów dostał w r. 1470: Borek, Zdziesz, Bruczkowo, Przecianowo, Tobołowo, Siedliska, Skokowo, Stwołowo, Zatonie (?), Stawiszynek, Bankowo (?) w p. pyzdr., połowę Zalesia, Bartoszewice i Smolice w p. kośc. (ib. k.55). Na Bartoszewicach, Smolicach, Zanthowach (?), Bakowach (?) oprawił w r. 1471 posag 400 grz. żonie swej Małgorzacie (ib. k.55). Była to córka Mikołaja z Łabiszyna, kasztelana bydgoskiego, dziedzica Złotowa. Żoną Andrzeja była, jak się zdaje, już 1469 r. (G.9 k.240). Wniosła mężowi połowę ojcowskich dóbr łąbiszyńskich i złotowskich. Kasztelan kamieński 1473 r. (G.), dziedzic w Bninie, nabył w r. 1473 sposobem wyderkafu za 300 zł od Barbary, żony Cherubina z Gołuchowa, połowę jej dóbr macierzystych w Tulcach w p. pozn. (p.1386 k.1v). Dziedzic wsi Nidom i Czaple w r. 1479 (N.9 k.103). Drugiej swej żonie, Katarzynie z Brudzewa, córce Mikołaja Jaranda, wojewody sieradzkiego, oprawił w r. 1480 posag 1000 zł w. na trzeciej części Bnina i wsi przyległych, na sumie 800 zł, za którą wykupił z oprawy na Bninie Barbarę z Szamotuł, wdowę po Mikołaju B., oraz na wsiach Zwola i Borucino (P.1386 k.119v). W dokonanym ze stryjecznymi braćmi Śmigielskimi podziale spadku po stryju biskupie, nabył od nich w r. 1481 za 1800 grz. część Bnina z jeziorem od strony Kórnika orza wsie: Kuczkowo, Czołowo, trzecią część wsi Przewóz, dom murowany z placem niegdy Stęszewskiego, połowę wolnego łana w Bninie oraz część w Nichorzewie przylegającą do tej części w Bninie (ib. k.129v). Żonie swej Katarzynie oprawił w r. 1489 posag 4000 zł w. na swych częściach miasta Bnina i na wsiach: Góra, Dębiec, Smolice, Bruczkowy, na połowie Błożejewa, na Borubinie i Zwoli (ib. k.133v). Wraz z synami Janem i Mikołajem zawarł w r. 1493 ugodę z zięciem Pogorzelskim i jego żoną a swą córką Barbarą, mocą której to ugody ojciec i synowie zobowiązali się wydzielić Pogorzelskim w posagu trzecią część w mieście Łabiszynie w p. kcyń. i trzecią część połowy miasta Złotowa w p. nakiel. pod zakładem 2000 zł w. (P.22 k.31). Ponowną oprawę posagu 1400 zł w. swej żonie sporządził w r. 1494 na częściach Bnina i na sumach zapisowych i zastawnych na tym mieście, na młynie konnym, wiatraku, folwarku zw. Biernatki, przedmieściach z dworem i domem, wsiach: Górach, Dębiec, Smolice, Dakowy, Czołowo, na połowach wsi Michorzewo, Błożejewo, na całych wsiach Borucino i Zwola, na młynie w Zwoli na rzece Warcie, wreszcie na jeziorach, stawach i sadzawkach rybnych w Gąsiorowie (P.1383 k.20v; 1388 k.31). Kasztelan skwitowany został w r. 1503 przez Małgorzatę Śmigielską, wdowę po Rafale z Leszna, marszałku nadwornym koronnym, z 110 grz. za czwartą część Bnina z przyległościami (P.861 k.46). T. r. umarł, a owdowiała Katarzyna z Brudzewa kwitowała jego synów: Jana, Mikołaja i Andrzeja, braci niedzielnych z Bnina, ze swej oprawy na Smolicach i Bąkowach (ib. k.112, 112v). Z nich Andrzej był również i jej synem. W r. 1509 skwitowała go z 600 grz. wyderkowanych na trzecich częściach w Borku, Skokowie i Zdzieszu (P.864 k.206). Od tego to syna dostała w r. 1510 oprawę na tych częściach miasta Bnina i wsi Błożejewo, Góra, Borucino, Zwola, Czeczewo (?), Czołowo, Kuczkowo, Dębiec w p. pyzdr., Przewóz w p. kośc., które przypadły Andrzejowi w dziale z bratem Janem oraz bratankami Janem i Mikołajem (P.786 s.173). Skasowała tę oprawę w r. 1513 (p.865 k.291) i już nie żyła w r. 1514 (P.866 k.28). Kasztelan z pierwszej żony miał synów, Jana i Mikołaja, oraz córki, Barbarę. Z drugiej żony syn Andrzej i córki, Anna, Katarzyna i Felicja. Z nich Barbara z Bnina, zwana też Łabiską, czasem, Smolicką, dziedziczka części dóbr macierzystych w Łabiszynie i Złotowie, 1-o v. w l. 1491-93 żona Mikołaja Luranta Pogorzelskiego wdowa 1503 r., 2-o v. w r. 1505 żona Wierzbięty Kobylińskiego. Anna, nie żyjąca już w r. 1521, żona Jana Chłapowskiego. Katarzyna, niezamężna, występowała w l. 1522-42 (P.1392 k.441v; 1395 k.117). Felicja, w r. 1514 żona Jana Jastrzębskiego z Dupina. Najstarszego z synów Jana omówię na końcu. Trzeci z rzędu, urodzony z Brudzewskiej Andrzej swoją część dworu w Borku i częśc stawu w Stawiszynie sprzedał w r. 1506 za 50 zł bratu Janowi (Py.23 k.1). Umarł bezpotomnie między r. 1511 i 1517 (Py.170 k.21; 1392 k.107v).
(A) Mikołaj, syn Andrzeja i Małgorzaty, występował w r. 1491 (Py.168 k.113). Przed dokonaniem podziału z bratem dóbr macierzystych pisał się niekiedy Łabiskim (N.146 s.173). Swoją macierzystą część w Łabiszynie i we wsiach przyległych sprzedał w r. 1496 za 3000 zł w. bratu Janowi (P.1383 k.129v). Sobie zatrzymując macierzystą połowę dóbr złotowskich, a więc miasta Złotowa, wsi Błękwit, Swięta, Rudna, Stawnica, Głomsk, Zakrzewo, Lipka, Wiśniewka, Kiełpin, Gogolin i Dzierzązna (Dzierznia) w p. nakiel. Na połowie tych dóbr oprawił w 1497 r. posag 250 zł węg. żonie Małgorzacie (N.146 s.179). Była to Małgorzata Sławęcka. Na swoich częściach miasta Złotowo i wsi Swięta, Błękwit, Stawnica i Dębowo zapisał jej w r. 1503 sposobem wyderkafu 500 zł (N.146 s.301). Nie żył już w r. 1505, kiedy między owdowiałą Małgorzatą a Janem i Barbarą, bratem i siostrą Mikołaja założone zostało vadium (ib. s.392). T. r. Małgorzata skwitowała mężowego brata Jana (ib. s.403). Synowie Mikołaja: Mikołaj i Jan.
I. Mikołaj B., syn Mikołaja i Sławęckiej, pisał się z Borku, dość częśto zwano go Kamieńskim, czasem Borkowskim lub Złotowskim (N.213 k.25, 71v, 72v, 76v, 97; Kośc.234 k.188; P.1392 k.17). W r. 1517 był jeszcze nieletni (P.1392 k.116). Obok brata Jana, z którym przez większość swego życia, może i do śmierci, był niedzielny, współwłaściciel miasta Złotowa oraz wsi: Swięta, Rudna, Błękwit, Stawnica, Lipka, Zakrzewo, Głomsk, Wiśniewko, Kiełpin, Dzierznia w p. nakiel. (ib. k.116; N.213 k.66v). Wraz z bratem Janem dostali 9 III 1532 r. przywilej na jarmarki w Złotowie (Wierzb.I, nr 7947). Obok tegoż brata współdziedzic części miasta Bnina i wsi przyległych, w częściach spadłych zarówno po ojcu jak i po stryju Andrzejowi (p.1392 k.107; 1393 k.751). Połowę swych części w tych dobrach dał w r. 1540 Kasprowi Kaczkowskiemu (P.1394 k.328v). Był też wraz z bratem współdziedzicem miasta Borku z przyległymi wsiami (P.1392 k.116v). Swoją część w Jutrosinie i wsiach przyległych sprzedał w r. 1519 wraz z czwartą częścią Bartoszewic za 400 zł Janowi Jastrzębskiemu (ib. k.307v). Tę część Bartoszewic kupił był w r. 1513 lub nieco wcześniej za 30 grz. od Marcina Bartoszewskiego (ib. k.270v; Kośc.233 k.31). W r. 1529 odkupił ją za 50 grz. od Jakuba Jastrzębskiego (Kośc.345 k.136) i w r. 1531 Mikołaj i Jan B-cy, nazwani niedzielnymi dziedzicami w Bartoszewicach (ib.234 k.188). Mikołaj t. r. czwartą część odkupioną od Marcina Bartoszewskiego, odsprzedał mu z powrotwm za 30 grz. (ib.). Miał ponadto części Wysławic w p. pyzdr., kupione w r. 1522 za 40 grz. od Macieja Wysławskiego (p.1392 k.475v), orza części wsi Smolice, Zdzentowy i pustki czyli lasu Bąkowy w p. pyzdr. 1526 r. (P.1393 k.115). W dobrach: bnińskich, boreckich, jutrosińskich, smolickich obok Mikołaja i jego brata dziedziczył również ich stryj Jan, który w okresie małoletności bratanków sprawował na nimi opiekę. Kiedy Mikołaj w r. 1529 udawał się na służbę wojskową na Podole, części w Borku z przykegłościami i w Złotowie z przyległościami rezygnował wieczyście temu swemu stryjowi (ib. k.278v). Potem jednak, po powrocie, wrócił do dziedzictwa tych dóbr, była to więc tylko forma ich zabezpieczania na czas jego nieobecności, lub może miała praktycznie obowiązywać w razie jego śmierci. Z dóbr położonych w powiecie nakielskim połowę wsi Skic sprzedał w r. 1527 za 400 grz. Janowi Mościckiemu (N.213 k.79v). Część Dębowa sprzedał t. r. za 100 zł Andrzejowi Witosławskiemu (ib. k.79v), zaś całe części Dębowa i prawa do tej wsi nabyte od brata sprzedał w r. 1538 za 400 grz. Sebastianowi Broniewskiemu (ib. k.71v). Był bezpotomny, a zapewne i bezżenny, umarł między r. 1541 i 1542 (G.335a k.258v; P.1394 k.532).
II. Jan B. z Borku, syn Mikołaja i Sławęckiej, zwany też czasem Borkowskim lub Kamieńskim (P.1392 k.476v, 512; 1393 k.52; Kośc.234 k.205; N.213 k.69, 93, 99, 99v). Małoletni w l. 1514-17 (P.1392 k.17, 116). Obok brata współdziedzic miasteczek Bnina, Borku, Jutrosina, Złotowa i wsi do tych miasteczek przylegających. Stryja Jana mianował w r. 1518 na lat pięć opiekunem siebie i swych dóbr, tj. czwartej części miast: Borek, Jutrosin, Złotowo, wsi: Skokowo, Bruczkowo, Zalesie, Przecianowo, Zdziesz, stawiszyn, Zagaliny, Blankwit, Głomsko, Zakrzewo, Swięta, Stawnica, Rogozewo, Siedlec w pp. pyzdr. i nakiel. (P.1392 k.239v). W r. 1521 mianował stryja ponownie opiekunem swych dóbr (ib. k.405v). W r. 1521 mianował stryja ponownie opiekunem swych dóbr (ib. k.405v). Wykupiwszy od Jana Jastrzębskiego na zasadzie prawa bliższości te części Jutrosina i wsi przyległych, które sprzedał był brat Mikołaj, sprzedał te dobra w r. 1521 za 1400 zł stryjowi Janowi (ib.). Bratu Mikołajowi sprzedał w r. 1523 za 40 grz. części dworu, siedlisk i sadzawek w Borku (ib. k.503). Odziedziczone po ciotce Barbarze zamężnej Kobylińskiej części Smlic w p. pyzdr., należne mu z działu z bratem i stryjem, sprzedał w r. 1523 za 800 zł temuż stryjowi Janowi (ib. k.535v). Części w Dębowie w p. nakiel., należne sobie z działu z bratem, sprzedał w r. 1524 za 232 zł Janowi Broniewskiemu (N.213 k.69). Swoje części Bnina i wsi przyległych sprzedał w r. 1525 za 1200 zł synom stryja Jana: Stanisławowi, Janowi i Andrzejowi (P.1393 k.52). Swoje części Złotowa i wsi przyległych sprzedał w r. 1533 za 1600 zł bratu Mikołajowi (ib. k.606v). Części dziedziczne i zastawne w Bninie i wsiach przyległych dał w r. 1534 temuż bratu (ib. k.693). W r. 1539 odziedziczone po stryju Andrzeju części Bnina i wsi przyległych dał bratu Mikołajowi (P.1394 k.299), zaś części w Borku i wsiach przyległych sprzedał za 2500 zł owdowiałej stryjence Ludmile (P.1394 k.278). Wedle zobowiązania brata Mikołaja swe czwarte części we wsiach Smlice, Zdzętowy i Bąkowy sprzedał w r. 1542 za 1500 zł Janowi i Stanisławowi Siedleckim (P.1394 k.532). Był spadkobiercą brata Mikołaja. W r. 1543 dziedzic w Borku i Złotowie, kupił za 2000 zł od Jakuba Jastrzębskiego części Borku i wsi przyległych (Py.23 k.159v). Bezpotomny, a zapewne i bezżenny, nie żył już w r. 1544 (P.1395 k.140).
Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
49505152[53]54555657
