Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
50515253[54]555657
Bieganowscy - Bnińscy
(B) Jan, syn Andrzeja i Małgorzaty, z braci najstarszy, wspomniany już w r. 1488 jako Jan ze Złotowa (N.146 s.17), może po matce dziedzic części w Łabiszynie i Złotowie wspólnie z bratem Mikołajem i siostrą Barbarą (P.1387 k.129v). Wraz z tym rodzeństwem wiódł w r. 1493 spór o granice Złotowa i wsi Górzna w p. nakiel. z Małgorzatą z Gołańczy, wdową po Macieju z Grudny, kasztelanie bydgoskim (P.22 k.129v). W r. 1496 odkupił za 3000 zł w. od brata Mikołaja jego dział w dobrach łabiszyńskich (P.1383 k.129v0. Chodził w r. 1497 z orszakiem na wojnę wołoską (Star. Pr. Pol. Pomn.VII). Od siostry Barbary owdowiałej Pogorzelskiej kupił 1503 r. za 750 zł węg. jej części w dobrach łabiszyńskich (P.1389 k.297v). Od tejże siostry, wtedy już zamężnej Kobylińskiej odkupił w r. 1506 za 750 zł w. jej działy w Złotowie i wsiach: Stawnica, Zakrzewo, Głomsko, Wiśniewka, Lipka, Gogolina, Kiełpino, Blankwit, Rudna, Dębowo, Smiardowo, ługi w p. nakiel. (N.146 s.392v). Pozwany w r. 1506 przez brata Andrzeja wbrew woli małoletnich bratanków, ponadto zaś na Smolicach na oprawę matka Jana. Sąd grodzki kaliski nakazał jednak dokonanie działów w Borku 9 II (I.Kal.6 k.104). Uzyskawszy z działu z bratem Andrzejem i bratankami po bracie Mikołaju trzecią część miasta Borku i części wsi: Skokowo, Zdziesz, Przecianowo, Stawiszynek, trzecią część w połowach wsi: Bruczkowo i Zalesie z dóbr boreckich, wreszcie całą wieś Bartoszewice w p. kośc., zobowiązał się w r. 1506 te wszystkie dobra uwolnić od ciężarów i oprawić na nich 500 zł posagu swej żony Ludmiły, córki Zygmunta Kordzboka, wolnego pana na Straburku i Miliczu (P.862 k.107v; 1392 k.368v). Dokonał t. r. oprawy ale na sumę 600 zł w. (P.1390 k.80v). W r. 1507 procesowała go w imieniu własnym i swych córek Marta, wdowa po Jakubie Wargowskim, którą miał podobno wygnać z trzecich części miasta Jutrosina i wsi przyległych: Rogozowo, Bestwin, Siedlec, Rudia i Pawłowo. Te dobra Jan w imieniu własym i bratanków wyderkował był za 200 grz. zmarłemu Jakubowi Wargowskiemu (P.862 k.246v). Dziedzic w Borku nabył w r. 1509 od Łucji, żony Stanisława Gorzechowskiego, jej część rodzicielską w Strzeżewie w p. pyzdr., dając wzamian jeden łan pusty w Zdzieszu i dopłatę 50 grz. (P.786 s.138). Wraz z bratankami niedzielnymi współdzidziczącymi z nim w Bninie, pozwał w r. 1511 Wacława i Stanisława z Ostroroga o wygnanie ich przemocą z miasta Chodcza oraz ze wsi: Rychnowo, Jankowo, Kwilinie i Brudzewko, do których to dóbr mieli prawa nabyte od braci z Chodcza (P.865 k.38). T. r. został przez macochę Katarzynę z Brudzewa kasztelanową kamieńską, pozwany o wygnanie jej z oprawy na wsiach Zwola i Błożejewo w p. pyzdr. (ib. k.51). Po przedłożeniu przywileju króla Wladysława Jagiełły na jarmarki roczne i prawo niemieckie dla Bnina, uzyskał 21 V 1513 r. jarmarki roczne w tym mięścioe na sobotę przed Niedzielą Palmową oraz na Sw. Jadwigę, targi zaś tygodniowe na soboty (Wierzb.I nr 2050). Od Jana Pampowskiego, wnuka Barabry z Bnina żony Cherubina z Gołuchowa, kupił w r. 1516 szóstą część miasta Bnina i połowę wsi Błożejewo z jeziorem, oraz połowę Czyżewa za 1000 zł w. (P.1392 k.84v). T. r. swoją połowę miasta Łabiszyna z połową przedmieść i wsi: Oporowo, Ojrzanowo, Smogorzewo, Mamlicze, Kania w p. bydg. sprzedał za 2400 zł Jerzemu, Stanuisławowi, Mikołajowi i Marcinowi, braciom z Ostroroga, dziedzicom w Lwówku (ib. k.87v). Od Stanisława Strzeżewskiego kupił w r. 1518 za 80 grz. część Strzeżewa w p. pyzdr. (ib. k.201v). Żonie swej Ludmile dał w r. 1520 dożywocie na połowie Bnina i wsi przyległych, a dla synów swych, Stanisława i Jana, mianował opiekunami na wypadek swej śmierci jej rodzonego brata Jana Kordzboka, wolnego pana na Stramburku i Miliczu (ib. k.368v). Część miasta Jutrosina i wsi Siedlec, Rogozowo, Bestwin, Ruda, Pawłowo sprzedał w r. 1522 za 1038 grz. zięciowi swemu Maciejowi Malechowskiemu (ib. k.425v). Opiekę synów Stanisława, Jana i Andrzeja orza dóbr połowy miasta Bnina z przyległymi wsiami powierzył w r. 1524 żonie i jej bratu Janowi (P.1393 k.38v). Siostra jego Barbara "Smolicka", wdowa po Wierzbięcie Kobylińskim, dała t. r. zobowiązanie, iż po jej śmierci otrzyma on części wsi Zdzątawy i sumę wyderkowaną jej przez bratanków, Jana i Mikołaja, na wsi Smolice (ib. k.15v). Miasto Bnin i wsie: Błożejewo, Góra, Kuczkowo, Dębiec, Czołowo, Czuczewo, Borucino, Zwola, Biernatki, Miechorzewo, Czmanie, Gąsiorowo, połowę miasta Borku i częśći wsi: Bruczkowo, Zdziesz, Skokowo, Przecianowo, Smolice, Zdzątowy, Bąkowy, Strzeżewo rezygnował w r. 1524 swym synom Stanisławowi, Janowi i Andrzejowi (py.23 k.53), a od syna Stanisława dostał dożywotnią używalność tych dóbr (ib. k.56v). Części w Zalesiu i Zgalinach z klucza boreckiego dał w r. 1525 swym trzem synom (P.1393 k.55). Dla użytkowania dworu w Smolicach orza dla mieszkańców Smolic i Bartoszewic dostał t. r. od swego zięcia Malechowskiego wolny wyrąb w częściach Jutrosina i wsi Ruda, Bestwin i Pawłowo (ib. k.97v). Całą wieś Bartoszewice sprzedał w r. 1526 za 500 grz. Marcinowi Orczeńskiemu (ib. k.110v). Trzecią część we wsiach Smolice, Bąkowy i Jankowo, odziedziczonych po siostrze Barbarze, oraz czwartą część tychże wsi, nabytą sposobem wyderkafu za 150 zł od bratanka Mikołaja, dał w r. 1527 w dożywocie swej żonie (ib. k.157), ale t. r. swoje tam części sprzedał żonie za 1125 zł w., a części wyderkowe wyderkował jej za 400 zł (ib. k.190v). Połowę Pąchowa w p. bydg. sprzedał w r. 1528 za 600 zł Andrzejowi Witosławskiemu (ib. k.236). Wraz z bratankiem Mikołajem część wsi Wielkie Wilkonice w p. kośc., odziedziczone po Barbarze Smolickiej, sprzedał t. r. za 60 grz. Mikołajowi Wilkońskiemu (Ib. k.256). Połowę Łabiszyna w p. kcyń., połowy przedmieść tamtejszych oraz połowy we wsiach: Oporowo, Ojrzanowo, Smogorzewo, Mamlicze i Kania w p. bydg. sprzedał w r. 1531 za 7000 zł Dobrogostowi Jezierskiemu (ib. k.478v). Zięciowi Stanisławowi Dobrzyckiemu zapisał w r. 1532 sumę 100 zł, a siostrze swej pannie Katarzynie zapisał 321 zł (P.874 k.160, 160v). Żył jeszcze w r. 1534 (Kośc.24 k.209), nie żył już w r. 1535 (P.874 k.53). W r., owdowiała Ludmiła z synami: Stanisławem, Janem i Andrzejem wezwała Mikołaja B. z Borku do przełożenia zapisów wyderkowych na części wsi Smolice, Zdzątowy oraz pustki Bąkowy (Py.171 k.362). W r. 1537 została zwolniona od wyprawy wojennej (Wierzb.III nr 18048). W r. 1539 kupiła za 2500 zł od Jana B., dziedzica w Borku, jego część w tym mieście i we wsiach: Skokowo, Bruczkowo, Zdziesz, Przecianowo, Stołowo, Zalesie i Stawiszyn (P.1394 k.278). Od innego mężowskiego bratanka, Mikołaja, t. r. nabyła wyderkafem za 1600 zł czwarte części w Borku i przyległych wsiach (Py.23 k.144v). Części w dobrach boreckich nabyte od Jana B. sprzedała w r. 1541 za 2500 zł swym synom, Stanisławowi i Andrzejowi, zaś części wyderkowane przez Mikołaja B. wyderkowała wtedy tymże synom za 1600 zł (P.1394 k.433, 433v). W r. 1545, słaba już na zdrowiu, ze swej sumy oprawnej 700 zł dała córkom: Agnieszce, Dorocie, Ludmile, Jadwidze i Katarzynie po 100 zł, zaś Barbarze 200 zł (P.1395 k.225). Już nie żyła w r. 1549 (P.888 k.82). Z córek tych Agnieszka była w r. 1518 żoną Mikołaja Ksiąskiego, Dorota 1-o v. w l. 1522-25 żona Macieja z Konar Malechowskiego, 2-o v. po r. 1544 wyszła za Mikołaja z Konar Kołaczkowskiego. Ludmiła w l. 1526-28 była żoną Andrzeja Witosławskiego. Jadwiga, żona 1-o v. w r. 1529 Jana Golińskiego, 2-o v. w l. 1535-62 za Janem (Januszem) Słonowskim. Katarzyna, w l. 1539-45 za Stanisławem Dobrzyckim. Z synów, o majstarszym Stanisławie zob. niżej. Jan, ur. przed r. 1520 (P.1392 k.368v), część wsi Przewóz sprzedał w r. 1538 za 208 grz. Jakubowi Krajkowskiemu (P.1394 k.230). W r. 1539 był jeszcze małoletnim (ib. k.287v). Żył jeszcze w r. 1540 (Kośc.234 k.420v), zapewne już nie żył w r. 1544 (Py.23 k.170). Andrzej, ur. między r. 1520 i 1524 (P.1393 k.38v). Żył jeszcze w r. 1542 (P.1394 k.536v).
Stanisław, syn Jana i Kordzbokówny, najstarszy z braci, jeden z głównych przywódców luteranizmu wielkopolskiego, małoletni jeszcze w r. 1520 (P.1392 k.368v), wraz z braćmi kupił w r. 1525 za 1200 zł od stryjecznego brata Jana części Bnina i wsi przyległych (P.1393 k.52), t. r. poręczył ojcu za swych małoletnich braci, Jana i Andrzeja, iż gdy dojdą lat sprawnych, dadzą ojcu uzytkowanie Bnina z przyległościami (Py.25 k.170v). Wsie Przewóz i Zgaliny sprzedał ojcu w r. 1528 za 1000 grz. (P.1393 k.216). Na części w Borku, należnej sobie z działu z braćmi, żonie swej Dorocie Słomowskiej, córce Wincentego, zapisał 9 VII 1537 r. dług 100 zł (Py.171 k.208). W r. 1539, jeszcze niedzielny z braćmi, części swoje i Andrzeja we wsi Smolice orza w pustkach Zdzątowy i Bąkowy sprzedał za 6000 zł Janowi i Stanisławowi braciom Siedleckim (Py.23 k.145). Na połowie części w mieście Bninie i wsiach Błożejewo, Czołowo, Kuczkowo, orza w mieście Borek i wsiach Skokowo, Bruczkowo, i Zdziesz oprawił w r. 1542 żonie posag 500 zł (P.1394 k.536v). Miasta Bnin i Borek z przyległościami dał w r. 1543 w dożywocie tej żonie (Py.23 k.160). Swe całe połowy w mieście Złotowo i wsiach: Bląkwiet, Swięta, Rudna, Zakrzewo, Stawnica, Wiśniewka, Kiełpin, Głomsko, Lipka oraz w pustkach Gogolin, Kłoczki, Dzierząsna, w p. nakiel., dobrach odziedziczonych po bracie stryjecznym Janie, dał w r. 1544 Mikołajowi Potulickiemu z Chodzieży, wojewodzie brzeskiemu (P.1395 k.140). T. r. sprzedał za 2000 zł Janowi i Stanisławowi Siedleckim te części wsi Smolice oraz pustek Bąkowy i Zdzątowy, które miał mu rezygnować jego brat Jan (Py.23 k.170). Opiekę swych dzieci i administrację dóbr na wypadek śmierci zlecił w r. 1546 Andrzejowi z Górki, kasztelanowi poznańskiemu i staroście generalnemu wielkopolskiemu, orza swej żonie (P.787 k.1v). Od Wojciecha Jeżewskiego kupił t. r. za 400 grz. połowę młyna na Obrze zw. "Ziemek", we wsi Wycisłowo (P.1395 k.268). T. r. (lub nieco wcześniej) od Jana Bielawskiego z Ruska kupił części Strzeżewa (I.Kal.9 k.411). T. r. 10 III dostał konsens królewski na zapisanie rocznego czynszu od 300 grz. celem erygowania beneficjów kościelnych w Bninie i w Borku (Wierzb.I nr 7664). Łagiewniki w p. kośc. dał wieczyście w r. 1547 Piotrowi, Janowi i Hieronimowi, braciom Zadorskim (Kośc.345 k.215v). Części pustej wsi Strzeżewo w p. pyzdr. sprzedał t. r. za 1000 zł Janowi Bielawskiemu, a jednocześnie kupił od niego za 200 zł ćwierć roli w tej wsi (Py.31 k.2). Od Macieja Zgalińskiego dostał w r. 1549 część w Zalesiu w p. kośc. (P.1395 k.453v). Oboje z żoną połowę młyna "Ziemek" w Wycisłowie sprzedali w r. 1550 za 400 grz. Łukaszowi Kluczewskiemu (ib. k.547v). Dorota t. r. skasowała swą oprawę na Bninie i Borku, a mąż zapisał jej dług 4000 zł (P.890 k.94v, 95). Stanisław był komisarzem powiatów poznańskiego i kościańskiego w r. 1551 (ZTP 28b s.1898). Posłował na sejm 1553 r. Jako spadkobierca braci swych stryjecznych, Jana i Mikołaja, pozywany był t. r. przez Katarzynę Pogorzelską, wdowę po Janie Czesławskim, o niedopełnienie danego przez nich zobowiązania co do sprzedaży pustek Zgaliny (P.894 k.780v). Wedle tego zobowiązania, danego w swoim czasie Andrzejowi Pogorzelskiemu, części wsi Zgaliny Stanisław sprzedał w r. 1554 za 70 grz. jego córce Katarzynie Czesławskiej (P.1396 k.192). Od Jana Słomowskiego dostał w r. 1556 całą wieś Słomowo i części pustek Drumliska, Gulczewo i Bienkowiec w p. gnieźn. (ib. k.341v). Na sejmie w l. 1556/57 należał do czołowych działaczy ruchu egzekucyjnego. Słomowo dał w r. 1559 Januszowi Słomowskiemu (ib. k.678). Posłował na sejm w l. 1562/63. Zapisał w r. 1564 4000 zł posagu córce Uliannie (P.906 k.571). Był w l. 1565-67 poborcą podatków województwa poznańskiego (P.787 k.57; Kośc.245 k.1v). W r. 1568 przeprowadzał działy między swymi synami (P.1397 k.739v). W r. 1569 był już sędzią ziemskim poznańskim (P.787 k.59v0. Jeszcze w r. 1569 był już sędzią ziemskim poznańskim (P.787 k.59v). Jeszcze w r. 1568 widzimy na tym urzędzie Strzeżmińskiego (I.Kal.34 s.778). Posłował w r. 1569 na sejm lubelski. Odegrywał doniosłą rolę na synodzie sandomierskim w kwietniu 1570 r., ale samemu dziełu zjednoczenia z kalwinami był potem przeciwny. Na elekcji w r. 1573 był zwolennikiem Piasta. Umarł przed przed 20 VIII 1576 r., kiedy odbywały się wybory następcy na urząd sędziego ziemskiego poznańskiego (Akta Sejmikowe I s.27). Synowie, Jan i Zygmunt, o których niżej. Córka Ulianna, juz wspomniana, niezamężna, mając sprawy sądowe z bratankami po Zygmuncie, dostała od króla w r. 1593 opiekunów i kuratorów dla prowadzenia jej spraw (P.959 k.264). Dziedziczka części Zalesia i pustek Zgaliny, dobra te w r. 1605 sprzedała za 20.000 zł bratankowi Piotrowi (P.1405 k.463v). Umarła między r. 1612 i 1628 (P.988 k.571; Ws.41 k.478).
I. Jan, syn Stanisława i Słomowskiej, z luteranizmu przeszedł na kalwinizm, dostał w dziale od ojca w r. 1568 miasto Bnin i wsie: Błożejewo, Góra, Dębiec, Kuczkowo, Czychowo, Borucino, młyn Zwola na Warcie w Borucinie, Czołowo, Miedźwiedź, Miechorzewo w p. pyzdr, części Zalesia i pustek Zgaliny w p. kośc. (P.1397 k.739v). Części Zalesia dał w r. 1570 ojcu (P.1398 k.57). Dał mu też t. r. w dożywocie Bnin z przyległymi wsiami (ib. k.79). W r. 1578, krótko po 13 X, zaślubił Katarzynę Borkównę Gostyńską, córkę Mikołaja, kasztelana santockiego, i Małgorzaty Jaszewskiej, a dostał przed ślubem od przyszłego teścia zapis długu 12.000 zł, jako jej posag (P.931 k.621v). Kwitował w r. 1579 teścia z 7000 zł na poczet tej sumy (P.933 k.157, 639). Jako były kanonik kościoła Najśw. Marii Panny na Górce Poznańskiej cedował w r. 1580 Maksymilianowi Słomowskiemu toczoną przeciwko Mikołajowi Mieszkowskiemu sprawę o dziesięcinę z Drzązgowa (P.935 k.157, 639). Siostrze swej, Uliannie, zapisał w r. 1582 roczną pensję 200 zł na dobrach Zalesie i Zgaliny (P.938 k.631). Od Stanisława hr. z Górki, wojewody poznańskiego, kupił w r. 1584 za 4000 zł części miasta Bnina i wsi przyległych (P.1399 k.427v0. Wieś Czołowo z pustką Czyczewo sprzedał w r. 1585 temuż wojewodzie poznańskiemu (P.1399 k.455). Nie żyła już t. r. bezdzietna Katarzyna Gostyńska, a Jan skwitowany został przez Jana Borka Gostyńskiego, kasztelana santockiego, z 12.000 zł jej posagu oprawionego na Bninie (P.945 k.124). Opiekun bratanków po Zygmuncie, dziedziców Borku 1587 r. (Kośc.267 k.207v). Umarł między r. 1589 i 1591 (P.952 k.516; 956 k.227v). Jego spadkobiercami byli bratankowie (P.964 k.954).
II. Zygmunt, syn Stanisława i Słomowskiej, z luteranizmu przeszedł na kalwinizm. Mąż Elżbiety z Góry Konarskiej, córki Piotra, cześnika kaliskiego, wdowy 1-o v. po Ambrożym Cerekwickim, która oprawę 800 zł swego posagu daną sobie przez pierwszego męża w r. 1554 na połowie dóbr Gałązki i Borzęciczki w p. pyzdr. oraz prawa oprawne do połowy sum ze wsi Wrotkowo i Obra, zdeponowanych w kancelarii gnieźnieńskiej przez Andrzeja z Górki, starostę wałeckiego, sprzedała w r. 1564 za 1600 zł Wojciechowi Marszewskiemu (P.1397 k.305v). Z działu w r. 1568 otrzymał miasto Borek i wsie: Skokowo, Bruczkowo, Przecianowo, Stołowo, Tobołowo, ćwierć roli i pastwiska ugorowe w Strzeżewie w p. pyzdr. oraz Stawiszyno w p. kośc. (P.1397 k.739v). Miasto Borek w r. 1571 dał w dożywocie ojcu (R.Kal.3 k.410v). Janowi Pogorzelskiemu zobowiązał się w r. 1579 sprzedać za 3000 zł sześciu osiadłych sześciu osiadłych kmieci w Bruczkowie (Py.116 k.83v). Umarł w r. 1581 (P.936 k.159v; 937 k.269v), a Elżbieta Konarska w r. 1582 była już 2-o v. żoną Piotra Jaraczewskiego (P.939 k.246v). Żyła jeszcze w r. 1586 (P.947 k.209). Z córek Zygmunta, Anna dostała w r. 1580 zapis od stryja Jana (P.934 k.620v). Ludmiła w r. 1589 wyszła za Andrzeja Jemiołkowskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1599 Helena zaślubiła w r. 1591 Piotra Kołaczkowskiego i żyła z nim w r. 1596. Synowie: Andrzej, wspomniany w r. 1580 (P.937 k.269v), zapewne już nie żył w r. 1587 (Kośc.267 k.207v), nie żył napewno w r. 1589 (P.951 k.160v), Ulisses, o którym niżej, Piotr, o którym niżej, i Stanisław. Jan, wspomniany w r. 1581, brał udział w r. 1592 w dziale dóbr po śmierci stryja Jana, kiedy to wraz z bratem Stanisławem wziął miasto Bnin, wieś Błożejewo, młyn Wolski na Zwoli, pustki Biernatki, Dębiec, Miechorzewo, Niedźwiedź (P.958 k.340. T. r. folwark Przecianowo w mieście Borku zastawił za 500 zł Janowi Kurowskiemu (I.Kal.59 s.568). W r. 1603 swą część w Bartoszewicach w p. kośc. sprzedał za 6000 zł Piotrowi Kołaczkowskiemu (P.788 k.36). Żył jeszce w r. 1611 (P.1002 k.802v). Stanisław, wspomniany w r. 1581, jeszcze w r. 1595 nieletni (P.964 k.944), części w Bruczkowie otrzymane z działu z bratem Piotrem sprzedał w r. 1601 za 4000 zł szwagrowi Andrzejowi Jemiołkowskiemu (P.1404 k.38). Mąż Anny Pogorzelskiej, córki Hieronima, wdowy 1-o v. po Krzysztofie Jaraczewskim, która w r. 1602 zapisała mężowi dług 2000 zł (Py.131 k.97v). Umarł w r. 1608 (P.980 k.110; Py.134 k.243v). Wdowa żyła jeszcze w r. 1609 (P.982 k.809v).
I) Ulisses, syn Zygmunta i Konarskiej, wspomniany w r. 1581 (P.937 k.269v). W dziale z braćmi w r. 1592, po śmierci stryja Jana, dostał części w Bruczkowie z pustką Szołowo i od brata Jana zobowiązanie corocznej wypłaty 150 zł (P.958 k.340). Żonie Annie Słupskiej, córce Wacława i Zofii Bronikowskiej, którą zaślubił w Bronikowie w r. 1593 (LC Smigiel), zapisał t. r. dług 4000 zł (Kośc.273 k.289v). W r. 1595 skasowała ona swą oprawę na Bninie (P.964 k.83, 964v). Wraz z bratem Janem, ako spadkobiercy stryja Jana swe części w Zalesiu i pustce Zgaliny sprzedali w r. 1595 za 4000 zł i roczną prowizję 40 zł ciotce Uliannie (P.1401 k.606v). Z ponownego działu spadku po stryju dostał t. r. wraz z bratem Janem, miasto Bnin z wsiami: Błożejewo, Zwola, Miechorzewo, Gąsiorowo, Miedźwiedź, Góra, Biernatki, Kuczkowo, Dębiec, Pieczyska, Borucino, ponadto zaś Zalesie z pustką Zgaliny (P.964 k.954v). Obaj z bratem miasto Bnin z folwarkiem i wymienionymi wyżej wsiami sprzedali t. r. za 27.000 zł Katarzynie z Kościelca Opalińskiej, marszałkowej nadwornej koronnej, i jej synowi Andrzejowi, proboszczowi płockiemu (P.964 k.968v; 1401 k.611). Ulisses dożywocie z żoną spisał w r. 1597 (P.1402 k.480v). W r. 1609 mianował opiekę dla zrodzonych z nią dzieci (P.982 k.209). Żył jeszcze w r. 1611 (P.1002 k.781v), nie żył w r. 1619 (ib. k.802v). Wdowa żyła jeszcze w r. 1624 (N.173 k.509). Synowie Ulissesa: Piotr, o którym niżej, Wacław i Jan. Wszystkim trzem scedowała w r. 1609 zapis 800 zł, otrzymany od Piotra B., Ulianna B. (P.982 k.93). Był jeszcze syn Andrzej, ochrzcz. w r. 1602 24 III (LB Fara, Poznań). Wacław w r. 1626 skwitowany przez Stefana Kierskiego z kontraktu dzierżawnego wsi Pawłowice i Złotniki (P.1017 k.442v) żył jeszcze w r. 1636 (P.1033 k.799). Jan, ochrzcz. w r. 1603 14 XII (LB Fara, Poznań), żył jeszcze w r. 1625 (P.153 k.47v).
Piotr, syn Ulissesa i Słupskiej, zrazu mając tylko mniejsze święcenia instalowany 13 VII 1615 r. na kanonię poznańską, ale został pozbawiony tej kanonii przed 7 V 1618 r. (Weiman, s.82-84). Pisarz kancelarii koronnej otrzymał kolejne zezwolenia królewskie na wykup sołectwa we wsi Wąchabno w starostwie kopanickim 3 VII 1619 r. (M.K.163 k.216), sołectwa oraz łana roli we wsi Kurzagóra w starostwie kościańskim 11 VIII 1620 r. (ib.166 k.276v), wójtostwa w Międzyrzeczu oraz sołetw we wsiach Kęsice i Niedopyle w starostwie międzyrzeckim (ib.165 k.7, 166 k.413v), wreszcie dał mu król 16 III 1621 r. dom w Międzyrzeczu, folwark i 4 łany roli (ib.165 k.241v). Ożeniony był zrazu z N. Ossowską (Boniecki). Z drugą żoną, Barbarą z Goraju Brezianką, córką Ernesta i Barbary Schoeneich, ur. około 1601 r. wdową po trzech mężach: Tomaszu z Bukowca Srzemskim, Macieju Broniszu i Andrzeju Skórze z Gaju Obornickim, spisał wzajemne dożywocie w r. 1623 przed aktami ziemskimi warszawskimi (P.172 k.216; 1016 k.267). W czasie najazdu na Chalin w r. 1625 zastrzelił już rannego Macieja Srzemskiego, opiekuna Tomasza Srzemskiego, pasierba swego (P.153 k.47v). Był sekretarzem JKMci w r. 1626 (P.1016 k.267). W imieniu własnym i żony dał w r. 1626 Janowi Skórze z Gaju Obornickiemu poddanych żony z Kołaczkowas, przebywających u tego Obornickiego (Kośc.294 k.17v). Od Michała Kierskiego kupił w r. 1637 za 13.000 zł Napachanie w p. pozn. (P.1419 k.77v). Od Stanisława Mrowińskiego kupił w r. 1638 za 9000 zł części we wsi Mrowino i w pustce Rudki (ib. k.508v). Od Barbary Mrowińskiej, wdowy po Janie Mierzewskim, dostał w r. 1639 części Mrowina (ib. k.1201v). Trzymał wraz z żoną w r. 1639 Chalin, własność pasierba Macieja Srzemskiego (P.164 k.475v). Od króla dostał 30 XI t. r. pewne pola z lasami zajęte bezprawnie przez mieszczan wałeckich (P.166 k.25v), zaś 24 I 1640 r. dostał konsens królewski na wykupienie wsi Kamieniec w p. gnieźn. (M.K.186 k.137). Otrzymał też 18 VIII 1640 r. domy żydowskie i spichrze w Międzyrzeczu i Skwierzynie (ib. k.1201v). W r. 1647 pozwał Piotra jego pasierb Tomasz Srzemski, oskarżając o to, iż zabiwszy opiekuna owego pasierba, wziął nieletniego do siebie i chował przez lat dwadzieścia "w grubej prostocie" i nędzy, mimo znacznego majątku ojcowskiego. Tomasz trzymany był głównie u babki Barbary z Schoeneichów 1-o v. Breziny, 2-o v. Żegockiej. Piotr "zajednał" był głowę Macieja Srzemskiego. Tomasz pozwał go teraz na Trybunał, twierdząc, że w swoim czasie przed sądem królewskim stawał "zmownie" ze stroną, a na nim "nieznającym prawa" wymożono kwity i zapisy, potem obłożono trzema infamiami o niesłuszne oskarżanie matki o zabójstwo stryja (P.172 k.156v). Piotr w r. 1648 oprawił swej żonie posag 3000 zł na połowie wsi Napachanie i na połowie części Mrowina (P.173 k.276). Otrzymał od króla 19 I 1649 r. folwarczek z trzema osadnikami we wsi Dąbrówka w starostwie obornickim (M.K.191 k.21). Barbara Brezianka w myśl dektretu królewskiego w sprawie ze swym synem Tomaszem Srzemskim, skasowała w r. 1652 dożywocie otrzymane od pierwszego męża (P.1065 s.245). Piotr dożywocie wsi Dąbrówka z teuty obornickiej scedował w r. 1653 za konsensem królewskim synowi Stanisławowi (Kośc.303 k.691v). Wedle brzmienia instrukcji sejmiku średzkiego z r. 1661, uprosił był tę wieś od króla bezprawnie i nie płacił miasteczku Obornikom 100 grz. rocznie, do czego był zobowiązany (P.187 k.192). Żonę skwitował w r. 1655 z ruchomości (P.1068 k.3v). Syna Franciszka kwitował w r. 1658 (P.1070 k.31v). Piotr wraz z żoną przed r. 1661 sprzedali Mrowino (P.187 k.109). Umarł 18 I 1661 r. Wdowę, wkrótce potem, najechał w jej dożywociu i oprawie w Napachaniu syn Stanisław. Odmawiał poddanych od posłuszeństwa, ją zaś samą zelżył i uderzył obuchem (P.187 k.114). W r. 1663 zapisała 3000 zł karmelitom od Bożego Ciała w Poznaniu (P.1073 k.1427). Synowie, Stanisław i Franciszek, których niżej. Córka Katarzyna, wydana 1-o v. w r. 1643, krótko po 11 IX, za Stanisława Bartochowskiego, 2-o v. w l. 1646-1652 była żoną Stefana z Tuchorzy Ossowskiego, a 3-o v. w l. 1662-66 Jana Przybyszewskiego.
(I) Franciszek, syn Piotra i Ossowskiej, dziedzic połowy Mrowina w r. 1648 (P.173 k.705). Ożenił się z Anną Zbijewską, córką Stanisława i Zofii z Budzisławia. Nastąpiło to niewątpliwie w r. 1657, kiedy to pod zakładem 20.000 zł zawierał kontrakt z Wojciechem Zbijewskim, jej bratem (Ws.56 k.674v). W r. 1658 spisał z nią wzajemne dożywocie (P.1070 k.201v). Franciszek nie żył już w r. 1662, kiedy Anna idąc powtórnie za Jana Boguckiego, zapisała mu przed ślubem dług 6000 zł (Ws.63 k.492v). W r. 1670 skasowała zapisaną jej prze pierwszego męża oprawę na Napruszewie (P.1868 X k.111v). Jako wdowa już i po Boguckim żyła jeszcze w r. 1689 (P.1117 IV k.40v). Syn Piotr.
Piotr, syn Franciszka i Zbijewskiej, sumy zapisane dziadowi Piotrowi i przez niego scedowane synowi Franiszkowi, ojcu swemu, scedował w r. 1677 swej matce (G.86 k.4). Bezdzietny, nie żył już w r. 1682, a spadkobierczyniami jego były siostry stryjeczne, Tymieńska i Goślińowska (P.1105 VII k.49; 1107 IV k.12v).
(II) Stanisław, syn Piotra i Brezianki, pod Korsuniem w r. 1648 dostał się do niewoli i przebywał w niej dziesięć lat. Wykupił go z niewoli Kutnarski, kanclerz hospodara wołoskiego. Miał wieś Dąbrówkę, konferowaną sobie przez króla (P.187 k.109, 114). Po ojcu był dziedzicem wsi Napachanie. Żoną jego była Anna Schlichting, córka Eliasza i Katarzyny Przysieckiej, wdowa 1-o v. po Macieju Tworzyjańskim (P.184 k.1v; Ws.59 k.1016). Żeniąc się z nią w r. 1657, krótko przed ślubem 15 XI oprawił jej 10.000 zł posagu (P.1069 k.46v). Wzajemne dożywocie spisał z nią w r. 1658 (P.1070 k.279v). W r. 1663 zapisał jej dług 5000 zł (P.1073 k.481v, 482). Nie żył już w r. 1676 (P.1094 k.658v). Anna nie żyła w r. 1678 (Ws.73 k.289). Córki: Zofia, w r. 1669 wdowa po Romanie z Sienna Sulmowskim, Katarzyna, w l. 1676-87 żona Stefana Tymińskiego, Marianna, dziedziczka połowy wsi Napachanie, kupił drugą połowę w r. 1680 za 11.500 zł od swej siostry Tymińskiej (P.1101 III k.51v). Była już wtedy żoną Stanisława Goślinowskiego, z którym żyła jeszcze i w r. 1683. Drugim jej mężem był w l. 1685-87 Marcin Kędzierzyński. Były jeszcze córki bliźniaczki, Jadwiga i Katarzyna, obie ochrzcz. 2 X 1658 r. (LB Fara, Poznań).
II) Piotr, syn Zygmunta i Komarskiej. z działu przeprowadzonego po śmierci stryja Jana w r. 1592 dostał folwark Przecianowo (P.958 k.340). Domek w Poznaniu rezygnował Wacławowi Słupskiemu, co w r. 1605 aprobowali jego bracia, Ulisses i Jan (P.964 k.954v). We ostatecznym dziale dóbr pozostałych po stryju Janie dostał wraz z bratem Stanisławem w r. 1595 część miasta Borku z folwarkiem Zdziesz, część wsi Bruczkowo i "puszczę" Stawiszyn (P.964 k.954v). We dworze w Bninie, będącym w posesji Wacława Słupskiego, zabił w r. 1594 Feliksa Otrębusza z ziemi warszawskiej, o co w r. 1595 pozywał go Adam Otrębusz (P.962 k.921v; 964 k.1257). Przypadłe sobie z działu z bratem Stanisławem części Bruczkowa sprzedał w r. 1597 za 4000 zł Andrzejowi Jemiełkowskiemu (R.Kal.7 k.68). Wraz z bratem Stanisławem całe miasto Borek ze wsią Skokowo i pustkami Stołowo i Stawiszyn oraz z pustymi folwarkami w Zdzieszu i Przecianowie sprzedali w r. 1598 za 33.000 zł Andrzejowi Borzewskiemu (P.1402 k.745). Piotr nabył potem sposobem wyderkafu w r. 1598 za 4400 zł na jeden rok od Andrzeja Brodowskiego jego dobra w Włościejewicach i Brzostowni (P.1402 k.749). Dnia 19 VIi 1602 r., krótko przed ślubem z Katarzyną Domiechowską, otrzymał od jej ojca Wojciecha zapis 2500 zł posagu i wyprawy (I.Kal.68 s.1165). W r. 1603 mowa o nim jako o "nieosiadłym" (Py.131 k.114v). T. r. od Piotra, Andrzeja i Sebastiana Pogorzelskich nabył sposobem wyderkafu za 2000 zł część Koszkowa w p. kośc. (P.1404 k.989v). W r. 1605 oprawił 3000 zł posagu swej żonie Domiechowskiej (P.1405 k.391v). Od braci Jana, Ulissesa i Stanisława dostał t. r. zobowiązanie, iż po śmierci ciotki Ulianny nie będą oni domagali się od niego spadku po niej w Zalesiu i pustce Zgaliny (P.976 k.543). Od tej ciotki on sam t. r. kupił za 20.000 zł jej części w tych dobrach (P.1405 k.463v). Od Wojciecha i Andrzeja braci Krajewskich kupił w r. 1610 za 1700 zł części Krajewic i Bodzewa, ale już w r. 1611 sprzedał je za takąż sumę Wojciechowi Krajewskiemu (P.1407 k.97v, 454). Nie żył już niewątpliwie w r. 1619, kiedy Katarzyna Domiechowska w sprawach majątkowych występowała sama (Kośc.127 k.773v). W r. 1620, jako dożywotniczka, występwała wraz z synami: Andrzejem, Stanisławem, Janem, Wojciechem i Piotrem, dziedzicami Zalesia (Py.140 k.42). W r. 1622 kupiła od swego brata Eremiana Domiechowskiego za 21.000 zł częsci wsi Strzegowa w p. kal. (P.1413 k.149v). Powtórnie była w r. 1625 żoną Piotra Budziszewskiego (ZTP 28a s.1280). Klejnoty, które wraz z synami, Andrzejem i Stanisławem, złożyła w depozyt w klasztorze trzebnickim, dała w r. 1627 synom swym: Andrzejowi, Stanisławowi, Mikołajowi i Wojciechowi (P.1415 k.916). Wszyscy czterej w 1626 r. pozostawali pod opieką między innymi Macieja Misakowskiego (P.1017 k.129). Ich matka drugiemu mężowi dała t. r. wieś Strzegową (ib. k.916v). Nie żyła już w r. 1630. Córki: Ludmiła, niezamężna w r. 1630, dostała wtedy od braci zapis 10.000 zł z sum po matce (I.Kal.96 s.1210). W r. 1663 była żoną Piotra Suchorzewskiego. Anna występowała jako panna i w t. 1642 (LB Droszew). Synowie: Andrzej, Stanisław, Jan, Mikołaj, Wojciech i Piotr, wspomniani w r. 1620 (Py.140 k.42). Z nich, o Janie i Piotrze nie wiem nic więcej. Niewątpliwie pomarli dziećmi.
(I) Andrzej, syn Piotra i Domiechowskiej, pełnoletni już w r. 1628 (ZTP 28b s.1914). Z braćmi Stanisławem i Mikołajem zapisali w r. 1630 siostrom w posagu z dóbr macierzystych 10.000 zł (I.Kal.90 s.1210). W r. 1631 wydzierżawił od Andrzeja Węgierskiego za 1800 zł jego części wsi Myślniew p. ostrzesz. (I.Kal.98a k.993). T. r. miał w zastawie od Wacława Karskiego i jego żony Heleny Węgoerskliej części we wsi Bobry (ib. k.580). W r. 1633 mąż Zofii Izbeli Domaniewskiej, córki Mikołaja, cześnika łęczyckiego (I.Kal.99b s.2117; ZTP 29 s.43), która w r. 1635 kwitowała braci z ojcowizny (I.Kal.101 s.228 k.1048). Współspadkobierca brata Mikołaja 1636 r. (P.161 k.103). Z żoną spisał dożywocie w r. 1642 (Py.63 k.21v). Żył jeszcze w r. 1647 (Kośc.301 k.1070), a już nie żył w r. 1649, kiedy wdowa kwitowała brata mężowego, Wojciecha, z 7350 zł zapisanych sposobem zastawnym na Zalesiu (p.1060 k.710). W l. 1657-61 była ona 2-o v. żoną Andrzeja Chojeńskiego (Py.152 s.183; P.186 k.290).
(II) Stanisław, syn Piotra i Domiechowskiej, małoletni w r. 1628 (ZTP 28b s.1914). Części ojczyste w Zalesiu sprzedał w r. 1636 za 10.000 zł bratu Mikołajowi (P.1418 k.705v). Współspadkobierca tego brata zmarłego w tymże roku (P.161 k.103). Był w r. 1638 księdzem (Kośc.299 k.155v). Z bratem Wojciechem współdziedzic Zalesiaq 1640 r. (P.165 k.492). Sekretarz król. 1649 r. (I.Kal.115 s.1931). Instalowany na kanonię poznańską 30 VI 1657 r. (Weimann, s. 105). Umarł krótko przed 11 VII 1678 r. (ib., s.117).
(III) Mikołaj, syn Piotra i Domiechowskiej, małoletni w r. 1628-30 (ZTP 28b s.1914), zmarł bezdzietnie i niewątpliwie bezżennie w r. 1636 (p.161 k.103). Był dziedzicem części w Zalesiu, w których swój udział po nim Stanisław i Andrzej zobowiązali się 1638 r. odsprzedać za 24.000 zł bratu Wojciechowi (I.Kal.104b s.1898).
(IV) Wojciech, syn Piotra i Domiechowskiej, ur. ok. 1617 r. (P.1033 k.570v), dziedzic Zalesia 1639 r. (Kośc.299 k.272). Od brata Andrzeja kupił w r. 1641 za 12.000 zł jego części po ojcu i po bracie Mikołaju we wsi Zalesie i pustce Zgaliny i za taką samą sumę części tamże od brata, ks. Stanisława (ZTP 29 s.1324, 1328). Od ks. Piotra Kociuskiego, wedle zobowiązania z r. 1643 kupił w r. 1645 Dąbrówkę w p. kośc. za 5700 zł (P.1422 k.11). Pustkę Zgaliny sprzedał w r. 1647 za 1500 zł Hieronimowi Pogorzelskiemu, kasztelanowi przemęckiemu (p.1423 k.16v). Mąż Teresy Chełmskiej, córki Andrzeja i Marianny Cecylii Sielskiej, spiał z nią wzajemne dożywocie w r. 1649 (P.1299 k.19, 23; 1424 k.2). Od Piotra Kołaczkowskiego kupił w r. 1651 (wedle zobowiązania z r. 1648) za 2000 zł części miasta Jutrosina i wsi Sielec (P.1860 k.85v; Ws.51 k.201). Od Ktystyny z Bojanowskich, wdowy po Macieju Tomickim i po Macieju Gorzyńskim orza jej synów Wojciecha i Samuela Tomickich kupił w r. 1652 za 19.000 zł części Szymanowic w p. kal. (R.Kal.14 k.274). Od ojca Chryzostoma Suchorzewskiego, franiszkanina obserwanta na Stradomiu w Krakowie, dostał w r. 1653 cesję dóbr i sum po ojcu (Ws.56 k.377). Janowi Zaborskiemu w 1655 r. zobowiązał się rezygnować swą częśc domu w Kaliszu (I.Kal.121 s.154). Od Tomasza Kotarbskiego dostał w r. 1658 zobowiązanie sprzedaży części w Drogoszewie w p. kośc. za 8.740 zł (Py.152 s.37). Od Stanisława Pogorzelskiego dostał w r. 1658 zobowiązanie sprzedaży części w Drogoszewie w p. kośc. za 8.740 zł (Py.152 s.37). Zrzekł się w r. 1664 opieki nad dziećmi zmarłego Franciszka B. (P.1075 k.83v). Pozywała go w r. 1672 Anna z Kociuskich, wdowa po Aleksandrze Kuczkowskim, dziedzicu Dąbrówki, o bezprawne posiadanie tej wsi (P.199 k.390v). Nie żył już w r. 1684, kiedy Teresa Chełmska występowała jako wdowa (P.1107 III k.51v). Żyła jeszcze w r. 1689 (P.1118 IX k.112), nie żyła w r. 1700 (P.1139 XI k.64v). Córki: Jadwiga, wspomniana w r. 1690, o której więcej nic nie wiem, i Katarzyna, występująca w r. 1700 jako panna dojrzała (ib. k.79). Synowie: Jan, Piotr, Andrzej, Stanisław, Franciszek, Wawrzyniec i Wojciech. Spośród nich, o Janie, Piotrze i Wawrzyńcu zob. niżej, z tym, iż Piotra omówię na końcu. Andrzej występujący w r. 1684 (P.11007 III k.51v), manifestował się w r. 1691 wraz z bratem Wawrzyńcem przeciwko braciom swym, Piotrowi i Stanisławowi, jako opiekunom uciążliwym (ZTP 36 s.365). Stanisław występował w l. 1684-1700 (P.1139 XI k.101v). Frznciszek, wspomniany w r. 1684, jeszcze nieletni w r. 1690 (P.1431 k.585), żył jeszcze w r. 1711 (P.1146 II k.59v). Wojciech występoawł w l. 1719-23 jako rodzony stryj synów sędziego Piotra i współsapdkobierca Teresy z Chełmskich B-ej (P.1192 k.14v).
1. Jan, syn Wojciecha i Chełmskiej, instalowany na kanonię poznańską katedralną 11 VII 1678 r. (Weimann, s.117), nabył w r. 1676 (?) plac w Warszawie przy ulicy Senatorskiej (Boniecki). Zawierał w r. 1684 wraz z braćmi kontrakt z małżonkami Kurnatowskimi o część Drogoszewa w p. kośc., pod zakładem 4000 zł (P.1107 III k.51v) i z małżonkami Gliszczyńskimi o Sszymanowice pod zakładem 700 zł (ib. k.52). Był plebanem w Złotowie w r. 1686 (ZTP 34 s.259). Proboszcz złotowski i zakrzewski 1692 r. (ZTP 35 s.996). Umarł krótko przed 24 V 1694 r. (Weimann, s. 123).
2. Wawrzyniec, syn Wojciecha i Chełmskiej, wspomniany w r. 1684, nieletni jeszcze w r. 1690 (P.1431 k.585). Kwitował w r. 1691 Franciszka Wielowieyskiego (ZTP 36 s.359) i już wtedy był niewątpliwie mężem Anny Wielowieyskiej. Część w Szymanowie dał w r. 1698 swemu bratu Piotrowi (P.1135 X k.224). W r. 1699 był zastawnym posesorem Zorzewka w p. kon. (I.Kon.70 k.574v). Oboje wraz z żomą wydzierżawili w r. 1706 od ks. Łukasza Wielowieyskiego, dziekana kamienieckiego, wsie Broniszewice i Polskie (I.Kal.157 s.79). Wawrzyniec, bezdzietny, nie żył już w r. 1711 (P.1146 II k.59v). Owdowiała Anna kwitował w r. 1714 mężowego brata Piotra z 1000 zł (Kośc.311 s.311).
3. Piotr, syn Wojciecha i Chełmskiej, w r. 1679 dworzanin Rafała Leszczyńskiego, krajczego koronnego (ZTP 32 s.1608). Od braci: ks. Jana, Stanisława, Franciszka, Andrzeja i Wawrzyńca kupił w r. 1689 za 18.000 zł Szymanowice (P.1118 IX k.112). W imieniu własnym i nieletniego rodzeństwa sprzedał w r. 1690 Wojciechowi Kurcewskiemu za sumę 24.000 zł Szymanowice w p. kal. oraz pusykę Trąmpczynko cz. Swinkowo w p. pyzdr. (P.1431 k.585). Żonie swej Annie Krąkowskiej, córce Wojciecha, kasztelana krzywińskiego, i Jadwigi Łąckiej, oprawił w r. 1691 posag 8000 zł (P.1121 IV k.585). Od Wladysława Łąckiego dostał w r. 1698 zobowiązanie sprzedaży dóbr Samostrzele, Mrozowo, Żelazna, Kraczki za 184.500 zł (N.201 III k.19). Sędzia grodzki nakielski w r. 1710 (N.193 s.34). Wraz z bratem Franciszkiem w r. 1711 spadkobiercy brata Wawrzyńca (P.1146 II k.58, 59v). Od Eusatchego Noskowskiego kupił w r. 1713 za 15.000 zł części wsi Zalesie i Zgaliny pustki (P.1147 II k.214). Umarł między 4 XI 1715 r. i 28 VII 1716 r. (N.199 s.29). Zostawił wsie Samostrzele, Mrozowo, Żelazna, Kraczki w p. nakiel. oszacowane na 150.000 zł, oraz gotówką 116.000 zł. Wdowa wraz z synami: Rafałem, Stanisławem i Piotrem kupił w r. 1716 od swego ojca za 124.800 zł dobra Wyrzysk, Osiek i inne w p. nakiel. (W.90 k.181). Wraz z tymiż synami dobra owe sprzedała w r. 1717 za 129.000 zł Mikołajowi Rydzyńskiemu (N.199 s.96). Żyła jeszcze w r. 1729, kiedy zapisała 14.000 zł swym córkom Eleonorze i Jadwidze (N.206 s.138). Nie żyła w r. 1735 (N.205 s.118). Córki Piotra i Krąkowskiej: Zofia, w r. 1710 za Pawłem Łakińskim, Eleonora, żona 1-o v. w r. 1713 Antoniego Zdzychowskiego, podczaszyca wschowskiego, 2-o v. przed 24 IV 1721 r. poszła za Jana Rydzyńskiego, Jadwiga, w l. 1727-35 żona Kaspra Miaskowskiego, potem podstolego poznańskiego, Anna, niezamężna w r. 1733 (N.205 k.149v). Synowie: Rafał, Sstanisław, Wojciech, o których niżej, Piotr, który w r. 1709 brał w zastaw na trzy lata od Wladysława Łąckiego, kastelanica kaliskiego, za 88.000 zł miasto Łobżenicę (W.90 k.14v0., bezpotomny i bezżenny, zamordowany, nie żył już w r. 1722 (N.201 k.12).
1) Rafał, syn Piotra i Krąkowskiej, w r. 1717 był zastawnym posesorem wsi Lubosz i Chorzewo z folwarkiem Daleszynek (P.1151 k.146). Lubosz, Charzewo, Daleszynek w p. pozn. i Złotniki w p. gnieźn. kupił w r. 1719 za 130.606 zł od Andrzeja Borkowskiego pułkownika wojsk W. Ks. Litewskiego, bratanka i spadkobiercy Franciszka Borkowskiego sędziego grodzkiego wałeckiego (P.1171 k.71). Od Wojciecha Skarbka Malczewskiego kupił t. r. za 7100 zł Dąbrówkę w p. kośc. (P.1176 k.62v). W dziale z 16 VII 1772 r. dostał Zalesie, oszacowane na 15.000 zł, orza od brata Wojciecha wypłatę sumy 60.000 zł i od tegoż brata 3873 zł z dóbr samostrzelskich (N.201 k.12). Dziedzic Drogoszewa 1723 r. (Ws.80 k.69v). Żona jego Marianna Kwilecka, córka Wojciecha i Urszuli Chrzątowskiej, w dziale dóbr po swych dziadkach, Adamie i Konstancji z Rożnowskich Kwileckich dostała w r. 1725 sumę 45.000 zł, którą mąż zabezpieczył jej jako posag (P.1200 k.37, 39). Spisał z nią wzajemne dożywocie w r. 1726 (N.202 k.163v). Dziedzic Lubosza i Charzewa, kupił 28 VI 1728 r. od Antoniego Bolesza wolny wyrąb w lasach charzewskich (P.1221 k.56v). Od spadkobierców Remigiana Żółtowskiego skupił w l. 1736-37 za ogólną sumę 193.000 zł części we wsiach Psarskie, Koninko w p. pozn. i Panienka w p. kośc. (p.1246 k.150; 1251 k.100). T. r. od Jana Krzysztofa Konarskiego kupił za 140.000 zł Gnuszyno, Kikowo, Bielejewo w p. pozn. (P.1251 k.117). Bielejewo sprzedał w r. 1738 za 60.000 zł Franciszkowi Sczanieckiemu (P.1253 k.273v). Zalesie, Dąbrówkę i części Drogoszewa sprzedał w r. 1742 za 144.000 Janowi Nieświastowskiemu (P.1267 k.51v). Panienkę sprzedał w r. 1744 za 640.000 zł Kazimierzowi Błociszewskiemu (P.1275 k.63v). Od Stanisława Grabskiego, stolnikowicza bracławskiego, kupił t. r. za 100.000 zł połowę dóbr Jaromierz, Uście i Olędry w p. kośc. (ib. k.139). Kasztelan śremski w r. 1746, dobra dziedziczne Lubosz, Charzewo i Daleszynko sprzedal w r. 1748 za 152.000 zł Karolowi Opalińskiemu, starościcowi śremskiemu, a jednocześnie kupił od tegoż Opalińskiego za 260.000 zł miasto Opalenicę i wsie: Jastrzębniki, Rudniki, Porażyn, i folwark Silinko (P.1293 k.154, 155). Rafał nie uiścił należnej za te dobra sumy i Opaliński w r. 1755 cofał się z kontraktu (P.1315 k.108). Współspadkobierca Alekasndra Sielskiego, kasztelana gnieźnieńskiego (brata prababki, Marianny Cecylii z Sielskich Chełmskiej), oraz Stanisława Chełmskiego, starosty kopanickiego, nabywca praw od innych spadkobierców, odziedziczone po nich wszystkich dobra: Żeronice, Żeroniczki, Wolę Kołkową oraz pustkę Ostoja w p. orłowskim sprzedał w r. 1750 za 88.100 zł Aleksandrowi, Bogusławowi i Andrzejowi Kożychowskim, synom Stanisława, cześnika wieluńskiego (P.1299 k.19, 23). Złotniki w p. gnieźn. sprzedał w r. 1752 za 15.604 zł Maciejowi Gądkowskiemu, pisarzowi grodzkiemu poznańskiemu (P.1307 k.60v). W r. 1760 po śmierci swej żony, córkom swym: Rozalii, Urszuli, Katarzynie, Eleonorze, Esterze, pannom, zapisał posagi równe posagowi najstarszej córki Anny, zamężnej Swinarskiej, tj. każdej po 60.000 zł, gdyby zaś która z nich szła do klasztoru, po 10.000 zł (Ws.92 k.226). W r. 1768 synom swym: Stanisławowi, Łukaszowi i Ignacemu dał trzy klucze: psarski (Psarskie, Koninko, Gnuszyna, Kikowo, Podpniewek, Bielawy, Olędry W. i M.),, luboski (Lubosz, Charzewo, Daleszynko), jaromierski (Jaromierz, Uście Wyższe i Niższe, Olędry Nowe i Stare i Groszuwek (?)). Cedował im rónież sumy (Ws.94 k.153, 157). Z kasztelanii rezygnował w r. 1769, przed 5 VII (Kossakowski). Umarł w r. 1769 lub 1770. W wspomnianych wyżej córek, Anna, ur. około r. 1727, wyszła przed 7 I 1748 r. za Mikołaja Swinarskiego, podczaszego kaliskiego, potem kaszt. inflanckiego i umarła 9 V 1771 r. w Wieleniu. Rozalia była 1-o v. 1763 r. żoną Franciszka Józefa Moszczeńskiego, kasztelana lędzkiego, z którym żyła jeszcze w r. 1785. Urszula, ur. 25 X 1739 r. (LB Psarskie), zaślubiła 1-o v. 17 II 1765 r. w Lubaszu Andrzeja Odrowąża Chwałkowkiego, skarbnika wschowskiego, zaś 2-o v. w r. 1771 wyszła za Walentego Gozimirskiego, wojskiego wschowskiego, późniejszego kasztelana elbląskiego, którym żyła jeszcze w r. 1785. Jej trzecim mężem był Lutomski. Zmarła 24 VI 1799 r., mając ponad 60 lat, pochowana w Gułtowach. Katarzyna Antonina, ur. 20 XI 1747 r. (LB Psarskie), zaślubiła w Chrzypsku 3 II 1771 r. Ludwika Żółtowskiego, dziedzica Brzezna i żyła z nim jeszcze w r. 1785. Eleonora wyszła w Chrzypsku 1-o v. 23 II 1774 r. za Antoniego Wattę Kosickiego, 2-o v. przed 16 X 1777 r. za Michała Moszczeńskiego, podkomorzego królewskiego, dziedzica Kazimierza, i żyła z nim jeszcze 3 X 1802. Klara Estera, ur. 17 II 1749 r. (LB Opalenica), niezamężna, umarła w Posadowie 13 III 1774 r. (LM Lwówek). Były jeszcz córki: Marianna Małgorzata, ur. 13 VII 1741 r. w Psarskim, Jadwiga Teresa Joanna, ur. 26 X 1744 r. (LB Psarskie), Justyna Teresa, ochrzcz. 25 IX 1752 r. (LB Opalenica). O synach Stanisławie, Łukaszu i Ignacym, zob. niżej. Prócz nich byli synowie pomarli w wieku dziecinnym: Jakub "student" w l. 1738-41 (LB Psarskie) zmarły w r. 1742 i pochowany u Bernardynów poznańskich (Arch. Bern., W.58), Onufry Antoni, ur. 4 VI 1750 r. w Opalenicy (LB Opalenica).
(1) Stanisław, syn Rafała i Kwileckiej, ur. około 1735 r. , łożniczy królewski w r. 1757 (Boniecki), podkomorzy JKMci 1770 r. (Ws.95 k.28). W r. 1776 dostał list przypowiedni na chorągiew pancerną (Boniecki). Od Jana Kluga kupił w r. 1791 za 150.000 zł dobra Wierzenica, Kobelnica i gościniec Wygoda, a za 570.000 zł od tegoż Kluga Krzekotowice, Skoroszewice, Gembice i folwark Bugaj w p. kośc. (P.1368 k.396v, 398). Około r. 1801 od brata Łukasza nabył klucz sierakowski. Umarł mając lat 67, 18 IV 1802 r., pochowany w kościele Sw. Stanisława w Poznaniu (LM Fara).
(2) Łukasz Wiktor, syn Rafała i Kwileckiej, ur. w Psarskim 9 X 1738 r. (LB Psarskie), jako ojcowski plenipotent, na dobrach ojca, mianowicie na Opalenicy z przyległościami (!), zapisał w r. 1762 sumę 222 zł w. Józefowi Koszutskiemu (Ws.93 k.72). Chorąży chorągwi pancernej Czartoryskiego, generała ziem podolskich, od Karola i Ludwika Krzyżanowskich kupił w r. 1765 za 40.000 zł Chlebowo w p. gnieźn. (G.100 k.96v). Chlebowo wraz z pustkami Bledniewki i Krzyżowice sprzedał w r. 1769 za 40.000 zł Ignacemu Miaskowskiemu, chorązycowi wschowskiemu (P.1346 k.167v; 1363 k.364v). Pułkownik chorągwi usarskiej 1770 r. (Ws.95 k.82, ale w Sigillatach nominacja dopiero w r. 1774). Ożenił się 17 V 1772 r. w Smiglu z Jadwigą Nepomuceną Pawłowską, córką Macieja, kasztelana biechowskiego, i Wiktorii Swięcickiej, wdową po dwóch mężach, Franciszku Garczyńskim i Józefie Korzbok Łąckim, podkomorzym brzeskim kujawskim, dziedziczką miasta Lwówka z przyległościami, która mężowi przed ślubem zapisała sumę 100.000 zł (LC Smigiel; Ws.95 k.165). Od Piotra Zbyszewskiego kupił w r. 1774 Krzeszkowice i koźle z folwarkiem Dębiną w p. pozn. (Ws.96 k.75). T. r. wykupił od Branickiego starostwo sokolnickie. Kawaler orderu Sw. Stanisława, od Antoniego z Lubieńca Niemojowskiego kupił w r. 1775 za 288.000 zł wsie: Biezdrowo, Pierwoszewo, Zakrzewo, Pępowo, Kotusz (?), Krzywołękę, Gogolice w p. pozn. (P.1352 k.400). Od Kazimierza Raczyńskiego i żony jego Teresy z Mośzczeńskich kupił w r. 1776 za 150.000 zł Cmachowo z przyległościami (P.1353 k.414). Pierwoszewo sprzedał 18 III 1776 r. za 103.000 zł Józefowi i Ludwikowi braciom Gorczyczewskim (ib. k.290v). Przed r. 1779 sprzedał Franciszkowi Sczanieckiemu Nojewo, Grzybowo, Kikowo W., Chełmno (P.1356 k.335v). W r. 1780 wraz z żoną byli dziedzicami Wybranowa (G.107 k.33v). Łukasz w r. 1781 był kandydatem do kasztelanii kaliskiej. Sędzią ziemskim poznańskim został w r. 1782 (Boniecki). Od Stefana Gorzyńskiego kupił 30 VI 1784 r. za 15.000 zł wieś Rudzicę, ale w r. 1786 odstąpił od tej transakcji (P.1363 k.536). Od Grzegorza Włodkowskiego kupił w r. 1784 (wedle kontraktu z 7 X 1783 r.) części Sławęcina W. w p. kon. (I.Kon.83 k.52, 53). Połowę wsi Buszewko w p. pozn. sprzedał w r. 1785 Józefowi Moszczeńskiemu, kasztelanowi lędzkiemu (P.1362 k.630v). Od Stanisława Gosławskiego kupił w r. 1786 za 24.000 zł Rudzicę i Wolę Podłężną (P.1303 k.306). Dziedzic Gnuszyna 1787 r. (P.1364 k.314v). T. r. dożywotnik Grąblina w p. kon. (I.Kon.83 k.358v). Z województwa poznańskiego posłował na Sejm Czteroletni. W r. 1789 miał i starostwo babimojskie. T. r. kupił od Karola Abrahama bar. von Fritsch kanclerza elektora saskiego, za 1.297.859 zł miasto Sieraków i wsie: Jaruszewo, Grobia, folwark Sprzeczno, Lutom, Kaczlin, Ryzyn, Milin, Chrzypsko W. i Małe, Bukowiec, Tuchola, Kłosowice, Góra, stary Zatom, Kobylarnia, Chrzempowo, Zwierzyniec, Bucharzewo, Dębowskie Olęndry, z młynami: Borowym, Kukówką, Kubkiem i Niziołkiem (P.1375 k.433). Żona Łukasza w r. 1790, w trakcie procesu rozwodowego, dała plenipotencję swemu synowi Melchiorowi Łąckiemu (Ws.106 k.15v0. W r. 1791 16 V dostał Łukasz order Orła Białego. T. r. nazwany dziedzicem Popowa (Ws.106 k.110), a Oszczeklino i Raszewy sprzedał wtedy Feliksowi Łubieńskiemu (I.Kal.232 k.218v). W r. 1792 rotmistrz kawalerii narodowej, miał też starostwo grodzkie. Sławęcino sprzedał t. r. 28 VI za 18.000 zł Makaremu Mąkowskiemu (P.1368 k.114v). W r. 1792 jest już z Pawłowską rozwiedziony (P.1369 k.930). Umarła ona 18 VII 1807 r. mając lat 82, w Lwówku (LM Lwówek). Od Bartłomieja Łukomskiego kupił t. r. za 80.000 zł Parusewo i Parusewko w p. pyzdr (P.1369 k.983). Marszałek Konfederacji Targowickiej wojewwództw wielkopolskich 20 VIII 1792 r. Ożenił się powtórnie 16 III 1794 r. z Józefą Swinarską (LC Otorowo), córką Mikołaja, kasztelana inflanckiego, i Anny Bnińskiej. Został hrabią pruskim 5 VI 1798 r. Około r. 1800 przeniósł się na Wołyń, wyprzedawszy dobra Wielkopolskie. Klucz sierakowski około r. 1801 odstąpił bratu Stanisławowi, klucz biezdrowski bratu Ignacemu. Osiadł w Ostropolu. To miasteczko wraz z przedmieściami Lewkówką i Serbinówką oraz wsie Józefówkę i Tokarówkę w p. nowogródzko-wołyńskim kupił w r. 1800 za 1.050.000 zł od Walewskiej. W r. 1816 te dobra oraz klucz mrzygłodzkki w Królewstwie Polskim wraz z dobrami w Poznańskiem odziedziczonymi po bracie Stanisławie odstąpił synowi Hilaremu, zastrzegając sobie dożywotnią roczną rentę 30.000 zł (Boniecki, uzup.). Umarł w r. 1818. Synowie z drugiej żony: Hilary, o którym niżej, Eustachy Walerian Antoni, ur. 12 IX 1799 r., zmarł 19 XI 1801 r. (LB i LM Biezdrowo).
Przeglądanie 1124 pozycji zakresu Bieganowscy - Bnińscy.
50515253[54]555657
