Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona15161718[19]20212223Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Bronowscy - Bzowscy
Brzeźniccy cz. Brześniccy
@tablica

Jan Brześnicki (nie wiem czy wspomniany wyżej syn Błażeja, czy jego bratanek a syn Macieja, czy też zgoła ktoś inny?) nabył w r. 1544 od Stanisława Strzałkowskiego sposobem wyderkafu za 280 grz. Strzałkowo w p. pyzdr. (P.1395 k.104v).

Brzeźniccy
Brzeźniccy różni. Jadwiga, córka zmarłego Macieja, nabyła w r. 1525 sposobem wyderkafu od Jakuba i Mikołaja braci Dzierżanowskich i od ich matki Jadwigi sześć łanów we wsi Unisław w p. pyzdr. (P.1393 k.59). Szymon, kanonik kruszwicki i pleban w Lubstowie 1545 r. (I. Kon.4 k.168v). Stanisław zapisał w r. 1564 dług 100 zł. Jakubowi B. (P.906 k.93). Szl. Stanisław, nie żyjący w r. 1610, ojciec Anny, wdowy po sł. Jakubie Widmanie, i Barbary, żony sł. Krzysztofa Zaleskiego (P.144 k.112). N., dziedzic dóbr Zawady i Wołówek, bezpotomny, nie żył już w r. 1742 (P.1267 k.112). Po Józefie, zmarłym bezpotomnie, jednym ze spadkobierców była w r. 1755 Anna z Cebrowskich Soszyńska (P.1315 k.101).

Brzeźnicki
Brzeźnicki (czasem Brzeziński) Kasper, z przydomkiem Jaruzel, mieszczanin z Brzeźnicy podszywający się pod szlachectwo, palestrant arianin, dostał w r. 1611 od Heleny z Zakrzewskich Arciszewskiej zobowiązanie dotrzymania zawartego 19/I t. r. kontraktu wzgledem miasta Smigla (Ws.25 k.21). Od tejże Heleny Arciszewskiej kupił w r. 1613 wsie Glińsko Wielkie i Mniejsze, Nietążkowo, Unino, pustkę Nowa Wieś części miasta Smigla i wsi Koszanowo. Jego żoną była wówczas Urszula z Wielkiej Wsi (ZTP 27 s.1285). Od Karola i Fryderyka, braci Lebbenów nabył 1614.20/X r. części wsi Przetoczna, a w r. 1615 cedował je Kręskim (ZTP 27 s.1702). Dziedzicem Smigla nazwany w r. 1618 (Ws.31 k.514). Woźniki, Łaszewo i części w Gronówku rezygnował w r. 1620 Piotrowi Sowińskiemu (P.1004 k.369). Mąż 2-o v. Ewy Reklewskiej, córki Jana, i Anny Zajączkówny, spisał z nią w r. 1621.7/IX wzajemne dożywocie (Ws.205 k.161; Kośc.128 k.55). Zostawił tej żonie w r. 1622 na trzy lata za 2.000 zł. wieś Glińsko Wielkie (Ws.33 k.128). W r. 1623.10/III tej swej żonie oprawił posag 2.000 zł. na mieście Smiglu i na wsiach Kosznowie, Gliński W. i Małym, oraz Nowejwsi (Kośc.128 k.159v). Zamordowany został 1623.19/IV r. przez braci Arciszewskich. Owdowiała Ewa z Reklewskich oblatywała 13/V t. r. rzekomy przywilej Zygmunta II wydany na sejmie warszawskim 1592.12/X r. przywracający szlachectwo Kasprowi, synowi zmarłego Wojciecha Jaruzela z Brzeźnicy, pochodzacemu ze starej rodziny Jelitczyków (Kośc.128 k.148v). Pozywała t. r. Bogusława Arciszewskiego (P.152 k.370v). Po śmierci Kaspra B. Wacław Leszczyński, podkanclerzy koronny, uzyskał kaduk na pozostałe po nim dobra, tj. na miasto Smigiel, wsie: Glińsko Wielkie i Mniejsze, Nową Wieś, część Koszonowa (R. Kal.10 k.122v). Ewa Reklewska w r. 1623 była już 2-o v. żoną Aleksandra Karchowskiego (P.152 k.418). Jako spadkobiercy Kaspra B. występowali wówczas: brat rodzony sław. Andrzej Jaruzel Brzeźnicki, przedmieszczanin piotrkowski, sław. Małgorzata Osomkówna, wdowa po jego rodzonym bracie sław. Pawle Jaruzaliku, mieszczaninie z Brzeźnicy, 2-o v. żona uczciwego Jana Jaryszka, przedmieszczanina piotrkowskiego, działajaca w imieniu swych dzieci, dzieci zmarłej Zofii Jaruzelówny, siostry jego a żony Stanisława Osomka, mieszczanina piotrkowskiego. Wszyscy wymienieni pozostałe po Kasprze B. dobra w mieście Smiglu i wsiach: Koszonowo, Glińsko Wielkie i Mniejsze, Nowa Wieś rezygnowali w r. 1623 Mikołajowi Więckowskiemu (P.152 k.293). Innym pretendentem do spadku był szl. Hieronim Strzelecki, dziedzic na Strzelcach w p. radomszczańskim, który mienił się być zmarłego jedynym bratem z linii ojczystej, z domu Strzeleckich(!) Michałowiczów, z którego Kasper B. pochodził. Mocą swych rzekomych praw spadkowych, dobra, tj. Smigiel, Koszonowo, Glińsko W. i Małe oraz Nowąwieś dał w r. 1623 Stefanowi Politalskiemu (Kośc.128 k.171). Ewa z Reklewskich 2-o v. Karchowska żyła jeszcze w r. 1627 (Kośc.294 k.342).

Brzeźniczowie
Brzeźniczowie. Szl. Maciej skarżył się o rany przeciwko Mateuszowi Tarnow (Turno) w r. 1555 (W.21 k.34). Szl. Franciszek, w r. 1566 mąż Offki, córki "uczciwego" Pawła Swiątka, obywatela wałeckiego (W.1 k.18). Sz. Jan, burgrabia wałecki, otrzymał 1582.23/XI r. potwierdzenie królewskie nadania działu ziemi w Wałczu dokonanego niegdyś przez króla Zygmunta Augusta (M. K.129 k.213v). Szl. Melchior sługa Anny Krzysztofowej Tuczyńskiej 1586 r. (W.22 k.18v). Sław. Melchior, burmistrz wałecki 1594 r. (W.77a k.51). Małgorzata Blankówna, wdowa po szl. Melchiorze B., 2-o v. w r. 1630 żona Franciszka Ninińskiego (W.79 k.24).

Brzeżanscy h. Rogala
Brzeżanscy h. Rogala nazwisko wzięli zapewne od wsi Brzeżanka koło Rzeszowa. W Wielkopolsce nieco częściej spotykamy się z nimi w pierwszej połowie XVIII w.

Mikołaj, w r. 1633 mąż Barbary Bogołomskiej, córki Macieja (P.1028 k.674v)

Jan, nie żyjący już w r. 1738, mąż Zofii Urszuli Zdzańskiej, wtedy 2-o v. żony Antoniego Wysockiego (W.91 k.375v; Py.160 k.487v), potem 3-o v. żony Wolawskiego (P.1354 s.747). Jego córki N. za Czerwińskim (ib.) i Anna, żona 1-o v. Rafała Szpotańskiego, 2-o v. w r. 1766 Wawrzyńca Ołtarzewskiego. Syn Jan.

Jan, syn Jana i Zdzańskiej, zaślubił 1758.14/I r. Katarzynę Nieborską (LC Biechowo), córkę Jana i Zofii Targowskiej, która to Katarzyna w r. 1774 kwitowała swego brata Aleksandra Nieborowskiego z majątku rodzicielskiego (G.100 k.622v). Jan mieszkał w tym roku w Ciepiegach na przedmieściu Gniezna. W r. 1784 dawał plenipotencję swym dwom synom, Michałowi i Rochowi (Kośc.334 k.289v), a nie żył już w r. 1786 (Kośc.335 k.46v). Wdowa umarła po r. 1805. Synowie: Michał, Roch, Aleksander i Józef, córki: Marianna Magdalena i Tekla. Ta ostatnia urodzona w Cierpiegach, ochrzcz. 1774.8/IX r. (LB Św. Wawrzyniec Gniezno). Wszystkie te trzy córki wymienione w r. 1786 jako nieletnie (Kośc.335 k.46v). Z nich, Marianna poszła w Oborzyskach 1788.16/VI r. za Stanisława Mierzewskiego.

1. Michał Rogala B., syn Jana i Nieborowskiej, palestrant gnieźnieński 1784 r. (LB Sławno), od Michała Jerzykowskiego nabył w r. 1786 sposobem wyderkafu za 9.000 zł. połowę Oborzysk w p. kośc. (P.1363 k.334), w l. 1787-88 mieszkał w Żegrowie, a 1787.25/VI r. kupił od Jerzykowskiego ową połowę Oborzysk za 50.000 zł. (P.1369 k.41). T. r., 28/VI zaślubił Augustynę Dzierzbińską, córkę Wojciecha i Teofilii Gromadzkiej i spisał z nią wzajemne dożywocie (LC Niepruszewo; Kośc.335 k.143v). Umarła ona w Oborzyskach 1791.24/I r., mając 28 lat (LM Oborzyska). Transakcję kupna połowy Oborzysk ponowił w r. 1788 (P.1375 k.455). Od Andrzeja Mierzewskiego, dziedzica części w Oborzyskach, kupił 1791.13/I r. za 800 zł. gościniec ze stajnią, rolami i łąkami w tejże wsi (P.1468 k.220v). Swoją połowę w Oborzyskach sprzedał t. r. za 75.000 zł. Antoniemu Rudnickiemu (Kośc.337 k.10v, 12). Od Antoniego Broniewskiego nabył sposobem wyderkafu 1792.23/VI r. za 64.114 zł. wieś Pełczyno w p. pyzdr. (G.117 k.104b). Drugą jego żoną była t. r. Aniela Miaskowska. Mieszkał wówczas, w l. 1792-95, w Lennej Górze, dziś Lednogórze (LB Sławno; LB Wąglewo). W l. 1797-1803 i zapewne do śmierci, był dziedzicem wsi Gołuń. W Lennej Górze widzimy go jeszcze w r. 1801. Aniela z Miaskowsich umarła 1802.10/VIII r., mając lat 33 (LM Pobiedziska). Chyba ten sam Michał, mąż Teofili (była by to więc jego trzecia żona?), był ojcem urodzonego z niej 1806.30/IX r. w Poznaniu syna Michała? (LB Fara). Z Dzierzbińskiej rodził się najpierw syn poroniony (Józef), 1787.19/IX r., w Żegrowie (LM Niepruszewo), Augustyn, o którym niżej, Jan Nepomucen Tadeusz zmarł 1791.14/III r., mając 2 miesiące (LM Oborzyska) i córka Teofila, ur. w Żegrowie, ochrzcz. 1788.12/X r. (LB Niepruszewo) wyszła 1822.21/XI r. za Cypriana Koszutskiego w Pobiedziskach. Z Miaskowskiej był syn Józef Jan Nepomucen Bernard, ur. w Lennej Górze 1801.16/III r. (LB Dziekanowice), o którym nic wiacej nie wiem, oraz córki: Karolina Michalina, ur. tamże 1792.2/XI r. (LB Wąglewo). Józefa, ur. około r. 1794, wydana 1816.23/IX r. za "sławetnego" (czasem nawet zwanego "Uczciwym") Wincentego Polskiego, dzierżawcę probostwa w Powidzu (LC Pobiedziska), Michalina Aniela Franciszka, ur. 1795.2/X r. (LB Wąglewo), wyszła 1824.14/IX r., w Pobiedziskach za Szymona Erazma Jordana Krąkowskiego, majora wojsk pol., Nepomucena Helena, ur. w Żydówku, ochrzcz. 1797.23/IV r. (LB Dziekanowice; LB Wąglewo), zaślubiona 1822.27/V r. w Poznaniu Franciszkowi Kosińskiemu (LC Fara), wreszcie Aniela Franciszka, ochrzcz. 1798.27/IX r. (LB Wąglewo).

Augustyn, syn Michała i Miaskowskiej, ur. w Oborzyskach w r. 1789 ochrzcz. 6/IX (LB Oborzyska), wstąpił w r. 1806 do wojska i służył zrazu w 5 pułku strzelców konnych, potem w 1 pułku ułanów. Odbył kampanie w l.1807, 1809, 1812-14. Ranny pod Lipskiem, dostał order Legii Honorowej. Dymisjonowany w r. 1815 w stopniu kapitana. Miał też złoty krzyż wojskowy. Osiadł w Poznańskim i ożeniwszy się w Poznaniu 1816.20/III r. ze swą stryjeczną siostrą Wiktorią B. (LC Fara), gospodarował 1817 r. w dziedzicznym Gołuniu, a też w Gorzykowie i Czachórkach, wsiach ojca swej żony Aleksandra B. W powstaniu 1831 r. brał udział w randze podpułkownika 2 pułku strzelców konnych, potem dowódcy pułku ochotników Poznańskich. Z oddziałem ochotników brał udział w wyprawie na Litwę Dembińskiego. W sierpniu mianowany został pułkownikiem. Po powstaniu wrócił do gospodarstwa. W l. 1843 i 1848 posłował na sejmy prowincjonalne poznańskie. Był nader czynny w powstaniu 1848 r. Umarł w marcu 1855 r. Wdowa była właścicielką Czachórek, ktróra to wieś 1867.7/I r. została wystawiona na przymusową sprzedaż (Dz. P.). Umarła w Poznaniu 1869.4(3?)/VII r. (ib.). Córka Augustyna i Wiktoria, Leokadia ur. 1817.21/X r. (LB Pobiedziska), poszła 1844.16/II r. za Wincentego Tuchołki, syn Antoni.

Antoni Edward, syn Augustyna i Brzeżańskiej, ur. 1818.23/X r. (LB Pobiedziska) właściciel Gorzykowa 1863 r. (LB Pawłowo), umarł w Gnieźnie 1871.6/IV r. mając lat 52 (LM Św. Wawrzyniec; Dz. P.). Bezżenny.

2. Roch, syn Jana i Nieborskiej, pełnoletni w r. 1786 (Kośc.335 k.46v), plenipotent Potockiego, kasztelanica rogozińskiego, 1788 r. (I. Kal.228 k.234). w l. 1795-1803 posesor Piątkowa zaślubił w Poznaniu 1793.15/VII r. Elżbietę Bojanowską, wdowę 1-o v. po Rosenie (LC Św. Marcin). Drugą jego żoną była zaślubioną przed r. 1796 Teodora Kołudzka, trzecią, zaślubiona przed 1809 Nepomucena Jurczykówna, czwartą wreszcie Delfina Żabicka, ur. ok. 1793 r. Roch był w r. 1809 kapitanem wojsk polskich, w r. 1803 posesor Piątkowa (LB Św. Wojciech, Pozn.) a w r. 1810 posesorem wsi Przybroda, ostatnio dziedzicem Czachórek, gdzie umarł 1820.10/IV r., mając lat 61 (LM Pobiedziska). Wdowa poszła 2-o v. 1822.14/VII r. za Karola Kutznera (LC Pobiedziska). Żyła jeszcze 1837.18/VIII r. (LB Łubowo). Zarówno ona, jak i jej drugi mąż nazwani w l. 1833-37 dziedzicami Czachórek, byli jednak chyba tylko posiadaczami tej wsi. Dzieci jego urodzone z Kołudzkiej; Michalina Stanisława, ur. w Poznaniu 1795.27/IX r. (LB Poznań, Św. Wojciech), Jan Nepomucen Kazimierz, ur. w Poznaniu 1797.14/V r. (LB Poznań, Fara), Józefa Marianna, ur. tamże 1799.22/III r. (LB Poznań, Fara), Ludwik August, ur. tamże 1800.28/VIII r. Michalina Stanisława, ur. tamże 1795.27/IX r. Troje spośród nich, Jan, Ludwik i Michalina, ochrzczeni z ceremonii 1803.9/V r. (LB Św. Wojciech, Pozn.). Z Jurczykówny rodzili się: Hieronim Juliusz, ur. tamże 1809.3/VI r., zmarły tamże 1812.4/V r. (LB i LM Fara), Karol Maksymilian, ur. 1810.20/VI r., dziedzic Czachórek, który zaślubił 1834.31/III r. Anastazję Hermann, ur. ok. 1808 r. (LC Łubowo), i Juliusz, ur. 1819.14/X r.(??) (LB i LM Kłecko).

Aleksander Józef, syn Jana i Nieborskiej, ochrzcz. 1766.6/VI r. (LB Św. Trójca, Gniezno), towarzysz w wojsku kor. 1791 r. (LB Oborzyska) spisał w r. 1791 wzajemne dożywocie z żoną swą Marianną Sikorską, córką Antoniego i Elżbiety Bojanowskiej (G.115 k.109). Od Leona Chochoła i jego żony Katarzyny Swieykowskiej wydzierżawił 1792.23/VI r. na trzy lata połowę wsi Imiołki (G.117 k.121). Drugą jego żoną, zaślubioną w Poznaniu 1795.5/II r. była Elżbieta Moszczyńska (LC Fara). W r. 1796 małżonkowie mieszkali we wsi Gaju. W r. 1811 Aleksander był posesorem Gorzykowa. Umarł będąc dziedzicem Czachórek 1846.3/IX r. Żona przeżyła go. Z drugiego małżeństwa miał córki: Ewę, ur. i umarłą 1796.30/XII r., Wiktorię Agnieszkę, ur. 1796.30/XII r. (LB Fara, Pozn.), zaślubioną w Poznaniu 1816.20/III r. stryjecznemu bratu Augustynowi B. (LC Fara), Michalina Antonina zmarła w Witkowie wsi 1800.7/VI r. mając 12 tygodni (LM Witkowo), Petronellę, ur. 1810.31/I r., zmarłą po dwóch tygodniach i pochowaną 19/II (LB i LM Fara). Synowie z Moszczeńskiej: Feliks Franciszek, ur. 1795.8/XI r. (LB Fara), żył jeszcze w r. 1846, Antoni, ur. około r. 1801, zmarły 1811.21/V r. (LM Fara), Jan, o którym niżej, Marceli, ur. 1807.14/I r. (LB Fara), Ksawery Wincenty, ur. 1813.19/VII r. (ib.), żył jeszcze w r. 1846.

Jan Wincenty Ignacy, syn Aleksandra i Moszczeńskiej, ochrzcz. 1803.14/II r. (ib.), rotmistrz w r. 1848, posesor Chwałkowa 1834 r. (LC Łubowo), dziedzic Słowikowa koło Mogilna wyniósł się potem do Królestwa Polskiego i był tam dziedzicem Przypustu koło Nieszawy, gdzie umarł 1866.22/II r. (Dz. P.). Z żoną Walentyny Dydyńskiej syn jego Aleksander. Walentyna Dydyńska zmarła w Skotnikach 1903.15/IV r., mając lat 77 i została pochowana w Piaskach (Dz. P.). Jedna z córek Jana i Walentyny, ur. około r. 1851, żona Józefa Grabskiego ze Skotnik, zmarła w Gnieźnie 1936.4/I r. w 86 roku życia, pochowana w Piaskach koło Kruszwicy (ib.).

Aleksander syn Jana i Dydyńskiej, właściciel Przypustu, zaślubił w Warszawie w kościele Wszystkich Świętych 1883.27/X r. Stefanię Krąkowską, wnuczkę Erazma, majora wojsk polskich (ib.).

3. Józef Rogala B., syn Jana i Nieborskiej, ur. ok. 1769 r., nieletni w r. 1786 (Kośc.335 k.46v), w r. 1790 posesor probostwa w Białężynie 1802 r. w Panience i mąż w l. 1790-97 Magdaleny N. Drygą jego żoną była w r. 1806 Nepomucena Lissowska.

Brzeżańscy h. Rogala
@tablica

W r. 1808 Józef nazwany był komisarzem dóbr Węgierskie (LB Grodziszczko) umarł w Chwałkowski Gościeńczyku 1831.18/X r. mając lat 62, przeżywszy swą drugą żonę. Żyło wtedy czworo z jego dzieci (LM Łubowo). Z pierwszego małżeństwa dzieci: Konrad Andrzej Błażej, ur. w Białężynie 1790.22/XI r., Zuzanna Klara, ur. 1792.12/VIII r., zmarła 1795.1/VII r., Leon zmarły w wieku 18 tygodni 1795.10/VII r., Makary Franciszek, ur. 1797.2/I r. (LB i LM Białężyn). Z drugiej żony: Onufry, ur. 1802.28/XII r. (LB Panienka), Augustyna, ur. 1806.13/VII r., w Gołuniu (LB Pobiedziska), Jan, zmarły w wieku 12 lat w Targowicy 1820.3/XI r. (LM Wylatowo). Zob tablicę.

Maciej Antoni, plenipotent Barbary Naramowskiej 1736 r. (W.91 k.299v). Antoni Maciej (czy nie ten sam?), ekonom klucza tarchalskiego z dóbr przygodzkich 1748 r. (I. Kal.185/9 k.180v). Jacek (Hiacynt), tenutariusz Łącka, w r. 1755 stolnik żytomierski (zatorski?), mąż Marianny Rutkowskiej, miał z nią synów: Franciszka, ur. w Łącku, ochrzcz. 1752.13/IX r. (LB Tuczno), i Antoniego, towarzysza chorągwi pancernej, który w r. 1773, żeniąc się z Dorotą Lissowską, córką Andrzeja i Rozalii Łaskawskiej, wdową 1-o v. po Fabiania Grodzkim, na krótko przed ślubem, 18/II, otrzymał od niej zapis 2.000 zł. (G.100 k.497; 115 k.68). Żyli jeszcze oboje 1792 r. (G.117 k.136v). Łucja zaślubiła przed 1753.11/IX r. Jana Raczyńskiego. Aleksander, syn Doroty B., umarł zaraz po urodzeniu 1774.4/IV e. w Palędziach Dolnych (LB Palędzie Kośc.). Urodzony Franciszek i Katarzyna z Radzikowskich, rodzice Jana, urodzoneogo w wiatraku miejskim w Gnieźnie, ochrzczonego 1776.19/X r. (LB Gniezno, Św. Wawrzyniec). Szymon i Dorota, rodzice Jana Szymona, ur. w Starkowcu, ochrzcz. 1774.13/XI r. (LB Kobylin). Michał 1789 r. ekonom w Suśniach, i Salomea Ruściszewska, rodzice Tomasz, ur. ochrzcz. w Nowym Sładzie 1785.30/XII r., Feliksa, ur. tamże, ochrzcz.1786.13/XI r. (LB Nowemiasto), Agnieszki Anasatazji, ur. tamże, ochrzcz. 1789.19/IV r. i Franciszka Borgiasza ur. tamże, ochrzcz. 1791.10/X r. (LB Mokronos). Józefa zaślubiła przed 1796.25/I r. Augustyna Kosmowskiego (LC Trzemeszno). Dorota, z Chwałkówka, chrzestna 1798.11/VIII r. (LB Łubowo). Czy to nie jeszcze jedna córka wspomnianego wyżej Józefa i jego pierwszej żony? Ur. Jan, sługa Bojanowskiego, umarł w Poznaniu 1800.26/VII r., mając lat 27 (LM Poznań, Fara). Teofila, żona 1857 r. Józefa Koszutskiego, kupca (w Kostrzyniu?). Marcjanna, żona Franciszka Kotowskiego, prezesa sądu w Poznaniu (LB, LM Św. Wojciech, Pozn.).



Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona15161718[19]20212223Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników