Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
16171819[20]21222324
Bronowscy - Bzowscy
Brzeczkowski Szymon (Brenczkowski), mąż zmarłej Ewy Grzybowskiej, kwitował w r. 1576 z 30 grz. jej posagu jej brata Marcina Grzybowskiego cz. Węgierskiego (Py.113 k.298v).
Brzoscy z Brzozy w p. pozn. Wincenty Kotka miał w l. 1402-3 terminy ze swymi bratankami, Wacławem, Janem i Gardzinką, dziedzicami z Brzozy, o połowę tej wsi, domu i folwarku (Księga ziem. pozn., nr 826, 1231). Pani Gardzinczyna Brzoska w r. 1404 pozwana orzez Franciszka Witkowskiego o szty (ib., nr.2030). Zapewne identyczna z nią pani Brzoska w Niepruszewie 1405 r. (ib., nr 2100), matka Wincentego, z którą t. r. miał termin Piotr Niepruszewski (ib., nr 2117). Jan Gardzina z Brzozy 1410 r. (P.3 k.121). Gardzina z Brzozy miał 1411 r. termin z Bogusławem Kuszutskim o połowę Brzozy (ib. k.153v), a 1412 r. zawierał ugodę z Boguszem i Szymonem braćmi Koszutskimi i ustapienie części Brzozy (ib. k.191v). Mikołaj Gardzina i jego siostry, z Brzozy i Niepruszewa 1413 r. (P.4 k.13v). Gardzina z Brzozy, stryj Tomali z Boruchowa, miał w 1426 r. termin z nim i jego dziećmi o część Niepruszewa (P.8 k.107v). Ten sam Mikołaj Gardzina z Brzozy w l. 1425-27 (P.8 k.38v; 9 k.98), nie żył już w r. 1434, kiedy syn jego Wawrzyniec poręczył Trojanowi z Łekna za Jana i Andrzeja, synów Jana z Grodny (P.12 k.244). Synowie Gardziny, Wawrzyniec, Jan i Wojciech, bracia niedzielni, części macierzyste i babczyne w Chodzieży, Czeszewie i Ostrowie w p. kcyń. sprzedali 1435 r. za 50 grz. Trojanowi z Łekna, sędziemu ziem. kaliskiemu (P.1378 k.109v). W r. 1445 ci bracia byli dziedzicami w Brzozie i Niepruszewie (P.1379 k.83). Zacznę od młodszych. Jan z Brzozy, Brzoski współdziedzic w Brzozie, pleban w Chojnicy, części ojczyste w Brzozie i Niepruszewie rezygnował 1450 r. braciom swym, Wawrzyńcowi i Wojciechowi (P.1381 k.88), procesował się w l. 1444-45 z Febrynią i jej synemi Maciejem i Wojciechem z Krąpiewa (P.15 k.12v, 59v, 70, 102), w r. 1446 z Janem z Czarnkowa, podkomorzym poznańskim (ib. k.154v), 1452 r. z Wojciechem i Janem braćmi z W. Sędzina (P.18 k.121v), a nie żył już w r. 1459 (ib. k.227). Wojciech z Brzozy i Niepruszewa miał w 1452 r. termin z dziedzicami W. Sędzina po śmierci swego brata, ks. Jana (ib.), nie żył już w r. 1462, kiedy do jednego łana w Niepruszewie intromitowany został Jan Mleczko z Zaborowa, któremu był winien 13 grz. (ib. k.273). Jego córce Katarzynie, dziedzicze w Brzezie i Niepruszewie, przydano tego roku sześć lat w procesach z tym Janem Mleczkiem i z braćmi Sadowskimi (ib. k.276v, 291, 194). Ta Katarzyna w asyście rodzonego wuja Jana Naramowskiego w 1464 r. swą połowę w Brzozie i połowę czwartej części w Niepruszewie zobowiązała się rezygnować Wincentemu, Andrzejowi i Janowi, braciom niegdy z Piotrowic (P.19 k.58). Była w r. 1466 żoną Jana z Brzozy (ib. k.142), zaś w r. 1469 mowa o niej jako o już nie żyjącej wdowie po Janie Piotrowskiem(!) (ib. k.188). Chciałby się utożsamić jej męża z jednym z braci z Brzozy i Piotrowic, ale ten, jak zobaczymy, zmarł dopiero w r. 1475 lub 1476. Wawrzyniec Gardzina, chyba najstarszy z braci, z Brzozy, Brzoski, współdziedzic w Brzozie, procesował sie 1440 r. z Janem z Otusza i Wojciechem z Radwankowa (P.14 k.65), a w r. 1450 z córkami Andrzeja Uścięckiego (Kośc.19 k.78). Na połowie Brzozy oprawił 1450 r. posag 150 grz. żonie swej Annie Laskownickiej (P.1381 k.88; P.18 k.60v) z M. Laskownicy. Dostał 1452 r. od Zygmunta z Przetoczny cesję prawa do części wsi Przetoczna, Goraj, Krobielewo, nabytego na Mikołaju Przetoczeńskim (P.18 k.71). Miał w 1462 r. termin z braćmi z W. Sędzina (ib. k.276v). Żona jego Anna skwitowała 1464 r. wspomnianych wyżej braci z Piotrkowic z posesji Brzozy i Niepruszewa (P.19 k.118v). Połowę Brzozy i połowę czwartej części w Niepruszewie sprzedał sposobem wyderkafu 1469 r. za 450 grz. Wincentemu, Andrzjowi i Janowi, braciom niedzielnym z Piotkrowic i Brzozy (P.19 k.69; 1385 k.9v). Swoje części w Brzozie oraz część w tej wsi należną prawem bliższości po rodzonej bratanicy Katarzynie, córce Wojciecha B., sprzedał t. r. za 1.400 grz. Janowi i Andrzejowi, braciom z Brzozy (P.19 k.234v; 1385 k.18v). Anna Laskownicka w r. 1470 wzywała Wincentego Brzoskiego z Brzozy do uiszczenia 30 grz. (P.854 k.37v). Wawrzynie Gardzina teraz z M. Lakownicy, niegdy Brzoski, w 1471 r. po śmierci tego Wincentego przypozywał jego rodzonego brata Andrzeja B. (P.20 k.108v). W r. 1472 już po śmierci Gardziny jego "brat klejnotny" Melchior z Kozłowa pozywał Andrzeja i Jana braci z Brzozy o prawo bliższości do wsi Brzoza i części Niepruszewa, spadłe po tym Gardzinie (ib. k.153v). Zob. Laskowsniccy.
Wspomniałem wyżej o trzech braciach: Wincentym, Andrzeju i Janie niegdy z Piotrowic, w r. 1466 niedzielnych dziedzicach w Brzozie (P.19 k.142), którzy w r. 1469 nabyli części w Brzozie, Mieli tam inne części już przed tym kupnem i pisali się z tej wsi. Jan umarł w r. 1475 lub 1476 (P.21 k. 1v, 31v). Wincentego zwano "Prorosz". W r. 1469 zeznał 30 grz. mieszczce szamotulskiej Annie, żonie Stanisława Scharara (P.854 k.36). T. r. zapisł 6 grz. czynszu wyderkafowego od sumy 72 grz. lokowanej na wsi Brzoza i na części Niepruszewa Wojciechowi z W. Sędzina (P.1385 k.23), a Wojciech odpuścił mu t. r. 5 łanów roli w Brzozie (P.20 k.20). Był ów Wincenty w r. 1470 wicesędzią poznańskim (G.), i nie żył już tego samego roku, kiedy Andrzej Brzoski kwitował Andrzeja Łódzkiego z 40 grz. zapisanych zmarłemu bratu na M. Górce (ib. k.84v; 854 k.37v). Ks. Andrzej, altarysta na Górce poznańskiej, trzecią część wsi Brzoza i trzecią część wsi Niepruszewo sprzedał 1469 r. za 500 grz. bratu Wincentemu (P.1385 k.23v, 38). Ten sam Andrzej, ale już bez cech duchownego, kwitował w 1470 r. Łódzkiego, jak to było wyżej. Andrzej i Jan w 1471 r. płacili winę Annie Schararowej, swej ciotce (P.854 k.134). Obaj występowali 1472 r. jako bracia niedzielni z Brzozy (ib. k.92v; 20 k.144v, 153). Andrzej Brzozę i trzecią część w Niepruszewie sprzedał Urielowi z Górki, kanclerzowi Królestwa, ks. Janowi, podkomorzemu poznańskiemu, i Mikołajowi z Kórnika, braciom rodzonym. Najwidoczniej Andrzej nie realizował tej transakcji, bo go w r. 1475 trzej bracia o to procesowali (P.21 k.31v). Dopiero w r. 1489 Andrzej ostatecznie sprzedał za 1.000 grz. owe dobra Urielowi z Górki, biskupowi poznańskiemu, i jego bratankowi Łukaszowi (ib. k.115). Żył jeszcze w 1494 r. (P.856 k.95v).
Wawrzyniec B. w r. 1572 oprawił 250 zł. posagu żonie swej Małgorzacie Swinarskiej, córce Macieja (P.1398 k.303). Nie żył on już w r. 1584, kiedy to Małgorzata jako wdowa skwitowała z 250 zł. swej oprawy Jana Jurkowskiego, spadkobiercę męża jej a syna Piotra i Barbary B., rodzonej siostry Wawrzyńca (Kośc. 264 k.174v; P.944 k.557; 946 k.277v).
Brzostkiewiczowie. Milczą herbarze o tego nazwiska szlachcie. Wojciech (perillustris Magnificus Dominus), komornik skarbowy JKMci i RP 1746 r., mąż Anny zmarłej w wieku lat 60 kilku 1760.15/VII r., pochowanej w klasztorze w Wieruszowie. Ich córka Urszula wyszła przed 1746 r. za Piotra Trzcińskiego, miecznika gostyńskiego (LB, LM Trzcinica)
Brzostkowscy h. Zaremba wyszli z Brzostkowa w p. pyzdr. (zob. Kozierowski, Badania IV). Jarkenbold (Arkenbold) z Brzostkowa w l. 1404-5 (Py 1 k.166v, 188v), ojciec Dersława, Dzierżka występującego w l. 1404-6 (Py 1 k.169v, 207v). Olbracht i Bieniek, bracia rodzeni w l. 1410-17, a ich matka żyła jeszcze 1417 r. (Py.2 k.28, 89, 128; 3 k.82v, 204). Jan w r. 1410 (Py.2 k.1v). Jan z Brzostkowa, syn Jarkenbolda (typowe imię Zarembów!), kanonik gnieźnieński od 1411.25/X r. Żył jeszcze w r. 1440 (Korytkowski). Jego bratem rodzonym był również Jan, kantor gnieźnieński 1415 r., zmarły w r. 1460 (ib.). Kantor z bratem rodzonym Wojciechem nabył w r. 1435 sposobem wyderkafu za 600 grz. od Jana Dąbskiego części w Siedleminie i Ogankowie(?) p. pyzdr. (P.1378 k.107). W r. 1440 ks. Jan, kantor, ze swym bratem kanonikiem oraz bratankami, Marcinem i Mikołajem, fundował altarię w kościele parafialnym w Brzostkowier, zapisując 3 grz. czynszu rocznego na dziedzicznym ich wszystkich Niechanowie (Korytkowski). Olbracht, zapewne identyczny ze wspomnianym już wyżej Wojciechem, dziedzic w Brzostkowie, i jego dzieci otrzymali 1437 r. od Mikołaja z Kołudowa zeznanie 335 grz. (I. Kal.2 k.40).
Wspomniani wyżej Marcin i Mikołaj, bratankowie obu Janów, mieli też trzeciego brata, również Jana, który pisał się z Niechanowa i także od r. 1435 był kanonikiem gnieźnieńskiem (ib.). Może to synowie wspomnianego już Wojciecha? W r. 1444 ks. Jam, kanonik gnieźnieński, Mikołaj i Marcin, bracia niedzielni, dziedzice w Niechanowie, na częściach w tej wsi zapisali cztery grz. czynszu rocznego rodzonej swej siostrze Dorocie, klarysce gnieźnieńskiej (P.1379 k.4).
Żył współcześnie Jan z Brzostkowa zwany "Kantorzem" (Cantosch), człowiek z całą pewnością świecki, przezwany tak niewatpliwie w związku z godnością jego imiennika i bliskiego krewnego (może stryja?). Jan Kantorz winien był 1443 r. przysięgać wraz ze starcami wobec Jana i Marcina z Lgowa w sprawie granic między Gęczewem, Lgowem i Bezdziadowem, dziedzinami ich (Py.10 k.18v), a w l. 1444-47 miał terminy z Janem i Markiem z Lgowa (ib. k.99v; 12 k.63). Ów Jan miał żonę Dorotę, która za zezwoleniem swego wuja Jana Skierki z Sarbinowa, miecznika kaliskiego, sprzedała w r. 1446 Boguchwałowi Jardonowskiemu za 200 grz. swe części Żabiczyna i Wilczego Karsu w p. kcyń., a mąż oprawił jej owe 200 grz. jako posag. Występował on jednocześnie jako stryj Małgorzaty, córki Jana Suchorzewskiego (P.1379 k.144v, 145, 145v). Potwierdzałoby to przynależność tych Brzostkowskich do rodu Zarembów. Jan Kamtorz został 1447 r. uwolniony przez Mikołaja z Rogowa i jego dzieci z pretensji do dóbr w Brzostkowie z tytułu spadku po zmarłym Bieniaku, rodzonym stryju matki tych dzieci (Py.9 k.143). Od Magdaleny Janiszewskiej i Marty Brudzewskiej, sióstr z Nowego Miasta, kupił w r. 1449 Boguszyno (P.1380 k.79v).
Jan, bratanek Jana, kanonika gnieźnieńskiego (zmarłego w r. 1463), zapewne więc syn jednego z jego braci Mikołaja lub Marcina, sam kanonik poznański 1466 r., gnieźnieński 1483 r., zmarły w Gnieźnie 1499 r., Ks. Jan występował w r. 1491 jako wuj Katarzyny, żony Wojciecha Janowskiego (G.22 k.180v). Wraz z bratankiem swym Stanisławem zapisali obaj w r. 1495 na wsiach Brzostkowo i Gęczew dwie grzywny czynszu rocznego kapitule katedralnej poznańskiej (P.1383 k.63). W r. 1497 ze swej ojcowizny w Brzostkowie wyprawił jednego konnego na wyprawę wołoską w orszaku Stanisława B. (St. Pr. Pol. Pomn. VII). Miał rodzonego brata Wojciecha. Wojciech ów na połowie części w Brzostkowie, należnej mu z działu z bratem, oprawił w r. 1462 posag 150 grz. żonie Małgorzacie Wiotszyńskiej (P.1384 k.103v; Py.24 k.115). W r. 1463 pozywał Annę ze Smiłowa, żonę Andrzeja Roszkowskiego o napad ma niego, gdy jechał przez Żerkowo (Py.14 k.19v). W r. 1465 wraz z bratem Janem, jako dziedzice Brzostkowa, zostali rozgraniczeni z wsią Przybysławiem należącą do Fryderyka, biskupa lubuskiego (ib. k.54). Małgorzata swe dobra po rodzicach i babce w Starymgrodzie sprzedała w r. 1465 swemu ojcu Marcinowi Wiotszyńskiemu oraz braciom swym Stanisławowi i Bogumiłowi (P.1383 k.230v). Wojciech od Filipa Suchorzewskiego nabył w r. 1469 sposdobem wyderkafu za 150 grz. Czyrmino w p. kal. (P.1385 k.30v). Od Doroty, żony Macieja Chłapowskiego, nabył w r. 1475 sposobem wyderkafu za 40 grz. folwark i plac z ogrodem we wsi Stęgoszyce w p. pyzdr. (P.1386 k.28). T. r. został przez braci z Kamienia niesłusznie oskarżony o zabicie ich brata Piotra (Py.15 k.169v). Drugą jego żoną była Katarzyna z Powiercia 1485 r. (I. Kal.3 k.247b). Był t. r. wicewojewodą poznańskim (G.). Od Jakuba Karnowskiego (Karszowskiego?) kupił w r. 1486, wraz z Janem Szatkowskim, za 40 grz. część Krzymowa w p. kon. (P.1387 k.38). Katarzyna, żona Wojciecha, a córka Jana Powiercińskiego, wraz ze swą siostrą Barbarą, żoną Jana Szatkowskiego, w r. 1486 sprzedały sposobem wyderkafu za 51 zł. w. Elżbiecie, żonie Jakuba Drogomira z Dębów Małych, trzy łany we wsi Leśnica z jeziorem Mycielino, położonym we wsi Krzymowo w p. kon., zaś połowę wsi Tury w p. kon. sprzedały sposobem wyderkafu za 120 grz. Stanisławowi Lesckiemu (ib. k.38v). Wojciech, ugodzony 1487 r. z Janem Roszkowskim o granice Brzestkowa z Smiłowa (Py.20 k.26). Wojciech od Piotra Zaremby z Nieniewa nabył w r. 1491 sposobem wyderkafu za 30 grz. część Szymanowa w p. kal. (ib. k.141v) i w r. 1492 ów wyderkaf z kolei od siebie sprzedał sposobem wyderkafu za taką samą sumę ks. Tomaszowi, plebanowi w Szymanowicach (ib. k.177). T. r. występował wraz ze swym synem Stanisławem, jako wraz z nim niedzielny dziedzic w Brzostkowie (P.168 k.148v). Nie żył już w r. 1493, kiedy wdowie Katarzynie zapisał 10 grz. długu pasierb jej Stanisław, a ona skwitowała go z wiana (Py.15 k.329). Owdowiała Katarzyna była 2-o v. żoną Jana Skoraszewskiego 1495 r. (Py.15 k.346) i żyła jeszcze w r. 1513, kiedy to wraz ze swymi córkami, Dorotą, Zofią i Agnieszką, całe części wsi Powiercie, Zawady i Leźnica w p. kon. wymieniła z Mikołajem Drzewieckim na 12 składów roli we wsi Nietaszewo w p. łęcz., dopłacając 300 grz. (I. i D. Z. Kal.2 k.15v). Wtedy też całą swą część wsi Krzymowo w p. kon. wyderkowała za 40 grz. córce Dorocie (ib. k.16). Prócz wspomnianego już syna Stanisława, miał drugiego syna Mikołaja córki: Dorotę, Agnieszkę i Zofię, wszystkie trzy występujące w r. 1502 (ib. k.245v). Bracia Mikołaj i Stanisław zawierali między sobą ugodę 1494 r. (P.856 k.28v). Stanisława pozywał w r. 1496 jego rodzony stryj ks. Jan, kanonik poznański, o to iż nie chciał przeprowadzić działów Brzostkowa i Gęczewa (ib. k.71). Połowę swoją w Brzostkowie i połowę wsi Geczewo zobowiązał się w 1498 r. rezygnować żonie swej Dorocie, córce Swiętosława Komorskiego, z tytułu jej posagu 150 zł. w. (Py.15 k.411). Umarł ów Stanisław bezpotomnie przed r. 1505, a spadek po nim dostał się siostrom (Py.170 k.61), które w r. 1504 procesował się o czwartą część obu tych wsi z Dorotą B., żoną Bartłomieja Kołackiego (P.862 k.7, 7v). Z córek Wojciecha, Dorota była w r. 1505 żoną Jana Stawskiego, a w r. 1513 wdową po nim. W r. 1514 swe części w Brzostkowie i Gączewie sprzedała za 200 zł. w. Wojciechowi Mycielskiemu (I. i D. Z. Kal.2 k.31). W r. 1507 Teofil Tarnowski chciał między tymi siostrami przeprowadzić działy, ale nie dopuściła do tego Dorota B., żona Kołackiego (ib. k.392). Zofia i Agnieszka, siostry niedzielne, swoje części w Brzostkowie i Gęczewie sprzedały w r. 1507 za 500 zł. Wojciechowi Mycielskiemu, a Wojciech ze swej strony sprzedał sposobem wyderkafu Agnieszcze część we wsi Wiotszyno, którą sam nabył w ten sposób za 60 grz. i jedną kopę groszy od Teofila Wiotszyńskiego (P.1390 k.121v, 122). Zob. tablicę.
@tablica
Byli jeszcze w XV dwaj kanonicy gnieźnieńscy piszący się z Brzostkowa; Marcin, mistrz dekretów, który wszedł do kapituły katedralnej 1468 r., oraz Jan, wspomniany w aktach tejże kapituły w l. 1509-16 (Korytkowski).
Dorota B., w l. 1506-7 wdowa po Janie Stawskim.
Nie wiem, czy miała coś wspólnego z powyższymi Urszula B., w l. 1614-18 wdowa po Wojciechu Dąbickim cz. Drogoszewskim. Zupełne milczenie w XVI w. o B-ch z Brzostkowa w p. pyzdr. pozwala mniemać, iż w początkach tego stulecia wygaśli.
z Brzostowni koło Książa, Dobrogost, kasztelan w Gieczu w l.1407-11, pisany czasem z Brzostowa (Kośc.3 k.62v, 171). Janusz z Egidiaszem i Filipem 1411 r. (ib. k.169).
Brzostowscy h. Bończa ze wsi Brzostówka w p. opoczyńskim. Walenty, podstoli letyczowski, występował w r. 1602 jako "przyjaciel klejnotny" Aleksandrey, córki Feliksa Modlibowskiego, a żony Jana Goślińskiego (Py.131 k.265v).
Brzostowscy h. Półkozic w Brzostowni w p. rawskim. Piotr, nie żyjący już w r. 1599, miał synów Krzysztofa i Marcina. Z nich Krzysztof na połowie części w Brzostowscu i Ponczewie w p. raw. oprawił 1599 r. posag 1400 zł. żonie swej Elżbiecie Nowowiejskiej (R. Kal.7 k.270). Ta Elżbieta skwitowała w 1601 r. z dóbr po rodzicach Marcina i Rafała Nowowiejskiech (I. Kal.67 s.270). Oboje w 1612 r. zapisali dług 300 zł. Marcinowi B. (ib.78 s.442). Marcin, syn Piotra, na płowie części Brzostowca i Ponczewa, kupionych od ojca, oprawił 1586 r. posag 500 zł. żonie Dorocie Mroczkównie, córce Andrzeja z ziemi sandomierskiej (R. Kal.5 k.580). W r. 1602 został skwitowany z 870 zł. przez swego brata (czy rodzonego?) Jana B. z wojew. rawskiego (Ws.19 k.91v). W r. 1609 podpisał protestację szlachty ewangelickiej przeciwko zakazowi budowania zboru w Międzyrzeczu (P.143 k.744). On i jego stryjeczny brat Baltazar zostali t. r. skwitowani przez Macieja Jedwabińskiego, sługę Wacława Lipskiego (ib.75 s.225). Obaj oni w 1612 r. zawierali kontrakt z Barbarą Karsznicką wdową po Pawle Pawłowskim i z Januszem Pawłowskim, jej pasierben (ib.78 s.64). Marcin t. r. działał kilka razy w imieniu Leszczyńskich (ib. s.146, 1457), był więc może ich klientem.
Jakub, nie żyjący w r. 1612, miał z żony Petroneli Plichcianki synów, Jana, też już wtedy nie żyjącego, i Baltazara. Baltazar t. r. dał zobowiązanie Marcinowi B. iż stawi swą matkę, by go skwitowała z 1.900 zł. jej oprawy na Brzostowcu i Ponczewie, które to wsie matka i zmarły brat Jan rezygnowali byli Marcinowi (ib.78 s.726). Na Połowie swych dóbr i na sumach zapisanych mu przez Katarzynę Laskowską, wdowę po Pawle Potworowskim, na Woli Tłomkowej oprawił 1613 r. posag 900 zł. żonie swej Barbarze Pawłowskiej, córce Pawła (R. Kal.8 k.304v) Wolę Tłomkową, wziętą w zastaw od Katarzyny z Łaszkowa wdowy po Pawle Potworowskim, wydzierżawił jej w r. 1618 (I Kal.84 s.735). Pawłowska nie żyła już 1636 r., a córka jej i Baltazara, Febronia, była t. r. żoną Jana Kłopockiego z p. raw. (R. Kal.11 k.763v(. Baltazar, zapewne ten sam, w r. 1645 mąż Anny Prusimskiej (ZTP 29 s.2247).
Jerzy i jego żona Agnieszka Barczykówna, córka Wojciecha, oboje nie żyli już w r. 1764. Nie żyła wtedy również ich córka Marianna, żona Michała Raczyńskiego, po której pozostał spadek na terenie Warszawy (I. Kal.204/5 k.35).
Brzostowscy h. Strzemię z Brzostowej w p. sandomierskim. Jan (Jakub?), syn zmarłego Stanisława, mąż Barbary Wichrowskiej, córki Piotr Daniela i Marianny Rozmańskiej, dostał za nią w r. 1698 w posagu od teścia zapis 300 zł. (G.90 k.175, 175v). Z tej żony były dzieci chrzczone w Gnieźnie: Józef 170.18/III r., Stanisław Franciszek 1703.13/XI r., Marianna 1705.1/II r. (LB Św. Trójca).
Z osiedlonej na Litwie magnackiej gałęzi tej rodziny: Joanna, w l. 1724-26 wdowa po Stefanie Leszczyńskim, wojewodzie kaliskim. Hr. Adam, kasztelan połocki, kawaler orderów Orła Białego i Św. Stanisława, kupił w r. 1775 od Kajetana Iwińskiego, generała adiutenta królewskiego, przez matkę Mąńczyńską prawnuka Mikołaja Korycińskiego, podkomorzego łęczyńskiego, i Katarzyny Brzostowskiej, żony tego podkomorzego, dobra Czarnożyły, Wielkie Skrzynno, Niemierzyn, Bolków, Chojne, Wieturzyn(?), Kąty, Opojowice oraz Dymki z ziemu wieluńskiej. W r. 1776 Iwański tę transakcję utwierdził (P.1353 k.498). Swiadkował 1784.22/V r., tytułowany wtedy byłym kasztelanem (LC Kobylegóra). Maria, córka Roberta, kasztelana połockiego, i Anny Platerówny, żona Ludwika Platera, zmarła w Poznaniu 1843.14/II r. (LM Fara). Hr. Adam, przebywający przez 36 w W. Ks. Poznańskim,, w Kobylepolu, zmarł w r. 1869 i został pochowany 30.IX w Czarnożyłach (Dz. P.). Hr. Ludwika, córka Ksawerego, starosty mścibowskiego i daugowskiego, zrodzona z Marii Niezabitowskiej, niezamężna, mająca lat 60, umarła 1870.5/I r. Jej brat Hipolit i siostra zamężna Mycielska (LM Św. Marcin, Pozn.).
Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
16171819[20]21222324
