Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
6789[10]11121314
Bronowscy - Bzowscy
Franciszek B. był w r. 1671 mężem Katarzyny Goreckiej (I. Kon.60 k.254v).
@tablica
Brzączynska Jadwiga (z Brzenczyna), żona Jakuba Strykowskiego, nie żyjacego w r. 1636, sama nie żyjaca już w r. 1664.
Brzechffowie cz. Brzechwowie, czasem Brzychwowie h. Jastrzębiec od pierwszej połowy XVI w. pisali się z Wrzący cz. Wielkiej Wrzący, wsi w p. sieradzkim, wziąwszy ową wieś dzięki małżeństwu z Zajaczkówną. Przezwisko "Brzechwa" (strzała bez grota) mogło być dawane rozmaitym osobom w różnych częściach kraju zamieszkującym i bynajmniej między sobą nie związanym. Byłoby tedy daleko idącą lekkomyślnością we wszystkich Brzechwach, o jakich nam mówią źródła średniowieczne, dopatrywać się koniecznie przodków późniejszych B-ch z Wrzący. Błędu tego nie ustrzegł się Boniecki, który do Jastrzębców zaliczył wszystkich w czambuł B-ch, jakich gdziekolwiek bądź znalazł, i to nawet tych, którzy w XV w. i początkach XVI występowali w Małopolsce.
Mikołaj B., w l.1387-1406 dziedzic w Goślinie, Boduszewie i Przebędowie w p. pozn., miał synów, spośród których Sędziwój cz. Sądek B. występował obok ojca lub i sam w l. 1387-90. Mikołaj o wymienione wyżej wsie toczył w l. 1401-6 sprawy sądowe z Mikołajem Pniewskim i Dorotą Radzimiską cz. Pniewską. Z Wincentym Radzimskim procesował się w r. 1399 Świętosław cz. Świaszek zw. B., może też syn Mikołaja? Spotykamy tego Świętosława i w r. 1400. T. r. występował też Piotrasz B. Panna Eufemia, córka Brzechwy (Mikołaja?), miała sprawę w r. 1403 z Dorotą Pniewską, dawniej Radzimską, o wsie Goślina i Boduszewo (Lekszycki I, nr.100, 231, 341, 824, 2979, 3088; Ziemska Pozn., nr 27, 442, 643, 1147, 1601, 23424), Ta sama chyba, Fomka Brzechwina miała 1407 r. sprawę o Zaborowo z Dobroszką Sabkową z Zaborowa (P.3 k.17). Nie wiem czy wszystkich wyżej wymienionych możemy uważać za Jastrzębców.
Mikołaj B. ożenił się z Małgorzatą z Wrzący Zajączkówną, dziedziczką w Przystani w p. kal., Kwaskowie i Wrzący w p. sieradzkim, chyba identyczna z Małgorzatą, córką Mikołaja z Wrzący Zajączka, jeszcze niezamężną w r. 1498 (I. Kal.5 k.14). Mikołaja od dóbr żoninych poczęto czasem zwać Wrząckim lub Wrząckim cz. Brzechwą. W r. 1532 wraz z żoną i synami, Janem, Franciszkiem i Maciejem, na wsiach Przystań, Kwaskowo i Wrząca zapisali sześć i pół grz. i osiem groszy rocznego czynszu wikariuszom katedry gnieźnieńskiej (I. i D. Z. Kal.2 k.185v; P.1393 k.529). Mikołaj Wrzącki cz. B. nazwany w r. 1530 dziedzicem Kwaskowa (I. i. D. Z. Kal.7 k.449v). Nie żył już w r. 1534, kiedy to owdowiała Małgorzata łan osiadły w Przystani dała swym synom Janowi i Franciszkowi Wrząckim (I. i. D. Z. Kal.2 k.225v). W r. 1543 wraz ze swym synem Maciejem Wrząckim sprzedała Przystań sposobem wyderkafu za 300 zł. i 15 zł. w. Dobrogostowi Potworowskiemu (P.1395 k.31v). W r. 1544 zapisała ona 350 zł. długu synom swym: Janowi, Franciszkowi i Maciejowi, którym sprzedała przedtym Kwaskowo (I. Kal.7 k.68). Dziedziczka w Przystani, zobowiązała się w r. 1550 sprzedać sposobem wyderkafu za 200 zł. połowę owej wsi swej córce Dorocie, żonie Marcina Mieszkowskiego (I. Kal.12 s.164). T. r. córce swej Małgorzacie, zamężnej Laskowskiej, zapisał dług 20 grz. (ib. s.149). Część wsi Ustków w p. sier. dała w r. 1564 Janowi Kakawskiemu (ib.29 s.98). Żyła jeszcze w r. 1568 (ib.34 s.922), nie żyła już 1571 r. (R. Kal.3 k.391v). Synowie: Jan, Franciszek, Maciej, Mikołaj, Rafał i Andrzej. Córki: Anna, w r. 1571 wdowa po Janie Galewskim, Katarzyna, w r. 1570 wdowa po Bernardzie Laskowskim, wspomniana już Dorota, w l. 1550-58 żona Marcina Mieszkowskiego, Barbara, w r. 1550 żona Piotra Laskowskiego.
I. Jan B. z Wrzący, syn Mikołaja i Zajaczkówny, nazwany w r. 1543 "bratem stryjeczno-rodzonym"(!) Katarzyny, córki Wrząckiego zwanego Zajączkiem a żony Feliksa Domiechowskiego (I. Kal.7 k.473). W r. 1544 wraz z braćmi swymi Franciszkiem i Maciejem dziedzice nabytych od matki wsi Wrząca i Kwaskowo w p. sier. (ib. k.68). W l. 1564-68 był Jan mężem Anny Kłomnickiej (ib.29 s.342; 34 s.155). Wraz ze swymi siostrami, Anną i Katarzyną, części po matce w Przystani rezygnował w r. 1571 bratu Rafałowi (R. Kal.3 k.390). Żył jeszcze w r. 1574, kiedy to występował jako dziedzic części Krzywosądowa w p. kal. (I. Kal.42 s.152).
II. Franciszek B. Wrzącki, syn Mikołaja i Zajaczkówny, wspomniany w r. 1544 (ib.7 k.68), dziedzic Wrzący, w r. 1553 mąż Anny Jabłońskiej (ib.17 s.517), umarł między r. 1559 i 1564 (ib.24 k.405v; 29 s.822). Wdowa po nim żyła w r. 1582 (I. Kal.48 s.207). Córka Zofia w r. 1582 żona Stanisława Rybińskiego z ziemi gostyńskiej, synowie: Jan, o którym niżej, Andrzej i Abraham. Andrzej części Przystani, odziedziczone po babce Małgorzacie, sprzedał w r. 1572 bratu Janowi (R. Kal.4 k.53). Abraham swoje części w tejże wsi sprzedał Janowi w r. 1574 za 1.000 grz. (ib. k.142) i t. r., wedle zobowiązania danego przez Jana Wawrzyńcowi Laskowskiemu, cedował spadek po ciotce swej Katarzynie, zamężnej Laskowskiej (I. Kal.42 s.869). W r. 1595 występował jako opiekun dzieci zmarłego brata Jana (ib.62 s.1346), ale t. r. został przez króla od tej opieki odsunięty (ib. s.1491).
Jan, syn Franciszka, wspomniany w r. 1564 (ib.29 s.822), dostał w r. 1568 od stryja ks. Andrzeja części w Kwaskowie (R. Kal.3 k.76) i t. r. od tegoż stryja, jako proboszcza w Kościeleckiej Wsi wydzierżawił na sześć lat za 200 zł. wieś Głogowę w p. kal. należącą do tego probostwa (I. Kal.34 s.939). Ze stryjem Rafałem przeprowadzili w r. 1570 działy siedlisk na gruncie wsi Przystani (ib.42 s.244). Od Jerzego Mieszkowskiego, syna swej ciotki Doroty, dostał w r. 1571 części wsi Przystań (R. Kal.3 k.391v) i t. r. dostał wraz ze stryjem Rafałem części w Przystani od stryja ks. Andrzeja (ib. k.391), a w r. 1572 części tamże od swego brata Andrzeja (R. Kal.4 k.53). Połowę części w Kwaskowie, nabytych od ks. Andrzeja, dał w r. 1572 swemu stryjecznemu bratu Andrzejowi, synowi Mikołaja (ib. k.14v). Od brata Abrahama kupił w r. 1574 jego części w Przystani za 1.000 grz. (ib. k.142), a w r. 1577 kupił za 2.000 zł. części tamże od stryja Rafała (ib. k.363v). T. r. żeniąc się z Elżbietą Śmiełowską, córką Andrzeja, oprawił jej na połowie części w Przystani na krótko przed ślubem, 16/VII, posag 1.400 zł. (I. Kal.44 k.422, 424). Śmiełowska była bezdzietna i już nie żyła w r. 1581. Nie żyła też wówczas i jedyna urodzona z niej córka Anna, a spadkobiercą macierzystego majątku owej Anny był jej rodzony wuj Jan Śmiełowski, który kwitował Brzechffę (ib.47 s.1538). Inni wujowie i spadkobiercy Annym Andrzej i Mikołaj skwitowali go z tej sumy 1584 r. (I. Kal.50 s.712). Brzechwa w r. 1581 był już conajmniej od roku mężem drugiej żony Potencji Stawskiej i mając już z nią córkę Elżbietę, wyznaczył na opiekuna dla niej na wypadek swej śmierci, miedzy innymi swego stryjecznego brata Jana, syna Rafała (ib. s.1541). Potencja w r. 1590 była już wdową (ib.58 s.33). W r. 1592 odroczył termin uiszczenia długu 1.200 zł. Stanisławowi Siewierskiemu, staroście ostrzeszowskiemu (I. Kal.59 s.16). Wyszła potem 2-o v. za Marcina Sulimowskiego i już nie żyła w r. 1595 (ib.62 s.1346). Jej dzieciom: Franciszkowi, Stanisławowi, Jerzemu i Elżbiecie ojczym Sulimowski cedował 1596 r. otrzymane od ich matki dożywocie (I. Kal.63 k.131v). Od opieki nad Franciszkiem, synem Jana, oddalony został przez króla w r. 1595 rodzony stryj nieletniego, Abrahama, a mianowani dalsi stryjowie, Jan i Dobrogost, synowie Rafała, Andrzeja, syn Mikołaja, oraz wuj Jan Stawski (ib.62 s.1481). Franciszek nie żył już w r. 1602, zamordowany. O to zabójstwo opiekunowie jego, Jan, Andrzej i Dobrogost Brzechffowie, procesowali jego braci Stanisława i Jerzego (I. Kal.68 s.1603). Dobrogost, podwojewodzi kaliski, jeden z opiekunów dzieci Jana i Stawskiej, tj. Stanisława, Jerzego i Elżbiety, kwitował w r. 1601 Andrzeja Leszczyńskiego, wojewodę brzeskiego, z 2.000 zł., stanowiących połowę sumy 4.000 zł. zapisanych przez wojewodę ich matce i ojczymowi (ib.67 s.114). Wspomniana wyżej córka Jana Elżbieta w r. 1612 już jako żona Jana Sarnowskiego kwitowała swego brata Stanisława B. (ib.78 s.1375).
1. Stanisław, syn Jana i Stawskiej, ożeniwszy się z Zofią Wilkowską, córką Stefana i Zofii z Pożarowa, dostał w r. 1609 w posagu za tą żoną zapis 3.200 zł. od Jerzego i Stanisława Sławoszewskich i dał wzajemne zobowiązanie, iż sprzeda im części swe w Gronówku, Wilkowie Niemieckim i Smyczynie odziedziczone przez żonę po rodzicach, a żonie tej oprawi posag na Przystani (Ws.25 k.228, 229, 231). Zofia w r. 1610 dokonała tej transakcji na rzecz Sławoszewskich za 3.000 zł. i dostała od męża oprawę na taką sumę posagu (P.1407 k.247, 247v). Stanisław t. r. od brata Jerzego kupił za 3.000 zł. połowę Przystani (ib. k.249). Joachimowi Wierusz Stoleckiemu sprzedał w r. 1612 za 6.800 zł. wieś Przystań (R. Kal.8 k.203v). Zofia, w r. 1617 skasowała swą oprawę na tych dobrach (Ws.31 k.332). W r. 1620 była spadkobierczynią rodzonej swej ciotki Heleny Pożarowskiej, żony Jana Goreckiego cz. Westerskiego (I. Kal.86 s.1300). Stanisław żył jeszcze w r. 1625 (I. Kon.44 k.296v). W r. 1637 Zofia, już jako wdowa, skasowała dożywocie (ZTP 29 s.435). Synami Stanisława byli Dobrogost i Krzysztof.
1) Dobrogost, syn Stanisława i Walknowskiej, od Jakuba Doruchowskiego otrzymał 1641 r. zapis długu 1.500 zł. (I. Kal.107a s.1102), od Abrahama Girzyckiego dostał w r. 1645 cesję sumy zastawnej 2.000 na młynie w Kobylej Górce, które to dobra Giżycki trzymał zastawem od Dobrogosta Węgierskiego (Py.150 s.83). Żył jeszcze w r. 1650 (Py.151 s.263). Był komornikiem granicznym wieluńskim. Nie żył już w r. 1673. Wraz ze swą żoną Marianną Wierzbięcianką Doruchowską dali byli oboje zapis 4.200 zł. Samuelowi Giżyckiemu, miecznikowi wieluńskiemu (I. kal.133 s.756). Doruchowska już nie żyła w r. 1682 (ZTP 32 s.2465). Córka Bobrogosta i Doruchowskiej, Helena, w l.1661-95 żona Adama Bala Miedźwiedzkiego, komornika granicznego ciechanowskiego. Synowie: Kazimierz, Władysław i Jakub.
(1) Kazimierz, syn Dobrogosta i Doruchowskiej, będąc jeszcze człowiekiem świeckim, w r. 1671 dostał z działu przeprowadzonego z braćmi część Domanina (I. Kon.73 k.173). Potem proboszcz w Kotłowie 1680 r. (LC Ostrzeszów), kanonik regularny laterański św. Augustyna w Kaliszu 1685 r. (I. Kal.143 s.40, 279), proboszcz w Kłodawie 1691 r. (ZTP 35 s.473), opat trzemeszeński 1706 r. (G.92 k.94). Rezygnował w r. 1711 Domanin w ziemi wieluńskiej siostrzenicy Barbarze z Miedźwiedzkich Pawłowej Boczkowej (G.93 k.56v). Żył jeszcze w r. 1713 (I. Kon.73 k.173).
(2) Władysław, syn Dobrogosta i Doruchowskiej, wraz ze swą żoną Marianną z Biesiekierskich, córką Jana i Marianny Mikołajewskiej, spisał wzajemne dożywocie w r. 1682 (ZTP 32 s.2465). Oboje oni kupili 1705.13/X r. od ks. Franciszka Józefa Kraszewskiego, opata witowskiego, kanonika gnieźnieńskiego i dziakana kaliskiego, za 28.000 zł. wieś Chwałkowo w p. gnieźn. (G.92 k.71). W r. 1709 oprawił posag 1.000 zł. żonie swej drugiej, Joannie Kosickiej, córce Krzysztofa i Zuzanny Strzeleckiej (G.93 k.14; P.1217 k.4v). Synowi swemu Kazimierzowi scedował w r. 1712 (za konsesem królewskim z 1710.2/X r.) dożywocie tenuty miasta Dąbie w wojew. łęczyckim (G.93 k.90, 90v). W r. 1720 zobowiązał się sprzedać Chwałkowo za 28.000 zł. Elżbiecie Kwileckiej, wdowie 1-o v. po Ludwiku Rokossowskim, 2-o v. po Michale Orzelskim, a 3-o v. żonie Stefana Brzechffy, syna swego (P.1176 k.58). Władysław nie żył już w r. 1721, a Joanna Kosicka występowała jako wdowa (G.94 k.173). Żyła jeszcze w r. 1749 (G.98 k.299v). Z Biesiekierskiej miał synów: Kazimierza, Stefana i Rafała, o których niżej, oraz córki: Annę, występującą w l. 1712-23 (ZTP 40 k.557; 46 s.253), Rozalię, w tychże latach niezamężną, potem żonę Stanisława Rybczyńskiego, stolnika bracławskiego, i Katarzynę, ochrzcz. 1703.30/III r. (LB Trzemeszno), żyjącą jeszcze w r. 1723. Z drugiego małżeństwa byli synowie: Józef i Jan, o których niżej, i córki, Konstancja i Jadwiga, niezamężna w r. 1721 (G.94 k.171), z których pierwsza w l. 1749-75 była żoną Stanisława Kilińskiego, druga zaś wyszła 1742.30/V r. za Jakuba Rembielińskiego (LC Gębice).
a. Kazimierz, syn Władysława i Biesiekierskiej, występował od r. 1719 (ZTP 40 k.557), w r. 1729 był już księdzem (G.96 k.145).
b. Stefan, syn Władysława i Biesiekierskiej, mąż Elżbiety Kwileckiej, wdowy po dwóch mężach, Ludwiku Rokossowskim i Michale Orzelskim, spisał z nią w r. 1718 wzajemne dożywocie (P.1160 k.96). Elżbieta dostała w r. 1720 od swego teścia Władysława B. zobowiązanie do sprzedania za 28.000 zł. Chwałkowa (P.1176 k.58). Stefan w r. 1729 przeprowadził działy z bratem swym Rafałem (G.98 k.229v). W r. 1736 nazwany dziedzicem Chwałkowa (G.97 k.99v). Elżbieta z Kwileckich nie żyła już w r. 1738 (P.1252 k.254) i być może, umarła właśnie w tym roku. Stefan w r. 1749 kwitował się ze swym rodzeństwem z pretensji do Chwałkowa (G.98 k.328v). Żył jeszcze w r. 1750 (ib. k.390), nie żył już 1754 r. Jego córka urodzona z Kwileckiej, Elżbieta, w r. 1739 żona Chryzostoma Korytowskiego, nazwanego w r. 1775 "mężem uciążliwym". Syn Józef.
Józef, syn Stefana i Kwileckiej, mocą przywileju królewskiego z 1738.30/V r. dostał kępę na Wiśle zwaną Soponin w wojew. pomorskim (Ws.87 k.9v). Obok ojca współdziedzic Chwałkowa 1739 r. (G.97 k.398v), spisał w tej wsi 1749.15/VII akt komplanacji ze stryjem swym Rafałem (G.98 k.296v) i t. r. wraz ze swą siostrą Korytowską zawarł kompromis z innymi spadkobiercami ojca pochodzącymi po Biesiekierskiej oraz z Kilińskimi (ib. k.299v). Wraz z siostrą zobowiązał się w r. 1750 sprzedać Chwałkowo za 35.800 zł. stryjowi Rafałowi (ib. k.390). Dnia 1753.8/I r. w Chwałkowie spisał kontrakt małżeński z Franciszkiem Otto Trąmpczyńskim o rękę jego córki Justyny (ib. k.570), urodzonej z Rozalią Raszewską. Małżeństwo zostało zawarte 14/I t. r. (LC Łubowo). Z tą Justyną Trąmpczyńską w r. 1754 spisał Józef wzajemne dożywocie (ib. k.635v). Oboje z żoną zawierali w r. 1773 kontrakt z Ludwikiem B., synem Rafała (G.102 k.32v). W r. 1783 Justyna występowała już jako wdowa (P.1360 k.242v). Żyła jeszcze w r. 1786 (P.1363 k.465). Dzieci Józefa i Trąmpczyńskiej, Franciszek, Barbara i Honorata, dziedziczyły przez swą matkę prawa do udziału w spadku po Opalińskich. Z nich, Honorata, ur. około r. 1767, wyszła w Pozananiu 1805.16/II r. za Ludwika Skórzewskiego, majacego lat 24 (LC Fara). Nic dziwnego, że swój własny wiek podała przy tej okazji na lat 20! Umarła mając lat 80 w Pozaniu 1847.3/II r. (LM Fara). Prócz wspomnianego wyżej syna Franciszka, byli jeszcze synowie: Alojzy i Antoni, ur. w Żydówku, ochrzcz.1757.10/VI r. (LC Łubowo). O Franciszku i Alojzym zob. niżej.
a) Franciszek, syn Józefa i Trąmpczyńskiej, ur. w Czerlinie 1774.28/I r., ochrzcz. z ceremonii 1792.17/V r. przy czym trzymała go do chrztu Dorota z Brzechffów Fuchsowa z Poznania (zob. niżej), niewatpliwie bliska krewna ojca (LB Poznań, Św. Marcin). Walczył w brygadzie Madalińskiego 1792 r., został porucznikiem 1794 r. W czasie wyprawy Dąbrowskiego do Wielkopolski. Od r. 1798 służył w legionach jako porucznik grenadierów. Rotmistrz kawalerii legionowej 1799 r., walczył z nią zrazu we Włoszech, potem w r. 1800 nad Renem pod wodzą Kniaziewicza. Wskutek zatargów ze swym dowódcą, pułkownikiem Rożnieckiom, przeniesiony do piechoty, do 1-ej półbrygady Grabińskiego. W armii Księstwa Warszawskiego 1807 r. szef szwadronu 6 pułku ułanów. Odbył kampanię 1809 r. Został w r. 1810 majorem 12 pułku jazdy i otrzymał w r. 1811 krzyż Virtuti Militari. Walczył 1812 r. Mianowany w r. 1813 dowódcą 17 pułku jazdy, dostał się do korpusu marszałka Davout, a potem latem był w brygadzie lekkiej jazdy XIII korpusu generała Gerard. Stacjonował potem w Danii, skąd w r. 1814 wrócił wraz z pułkiem do Warszawy. Był kawalerem Legii Honorowej. W r. 1816 dostał dymisję i mieszkał odtąd gospodarując w Staszewie w p. gnieźn. (Pol. Sł. Biogr.). Może jego żoną była Eufrozyna B., wraz z którą trzymał do chrztu 1808.4/II r. syna swej siostry Skórzewskiej (LB Krzywiń).
b) Alojzy, Ignacy syn Józefa i Trąmpczyńskiej, ur. w Żydówku, ochrzcz. 1756.20/VI r. (LB Łubowo) około r. 1796 mąż Marianny Łąckiej, urodzonej około 1773 r., zmarłej w Poznaniu w wieku około 70 lat, 1843.27/XII r. (LM Św. Marcin). Sam Alojzy zmarł 1804.13/III r. mając lat 48. Był wtedy dzierżawcą folwarku należącego do Krzeszewskiego (LB Poznań. Św. Małgorzata). Miał z Łącką syna Tomasza Józefa, który legitymując się ze szlachectwa przed Heroldią Królestwa Polskiego w r. 1840 podał swą genealogię. Miał również córkę Michalinę Weronikę, ur. około r. 1796, ochrzcz. z ceremonii 1804.30/VI r. (LB. Św. Marcin, Pozn.), zmarłą w Poznaniu w r. 1836 (LM ib.).
c. Rafał, syn Władysława i Biesiekierskiej, wspomniany w r. 1719 (ZTP 40 k.557), spisał w r. 1728 wzajemne dożywocie z żoną swą Anną Trąmpczyńską, córką Jana i Marianny Wolskiej (Kc.135 k.251), i ponowił ów zapis w r. 1729 (P.1217 k.37v). W r. 1729 przeprowadził działy z bratem Stefanem (G.98 k.299v). Był w r. 1732 dziedzicem wsi Rożanna i Procyn w p. kruszwickim (G.96 k.405v; 97 k.351, 720; ZTP 49 k.54). Obie te wsie sprzedał 1747 Antoniemu Kossowskiemu, podskarbiemu nadwornemu koronnemu (G.98 k.366v). Ze swym bratankiem Józefam zawarł 1749.15/VII r. w Chwałkowie komplanację (G.98 k.296v) nabywając od niego i od jego siostry zamężnej Korytowskiej tę wieś (ib. k.335). Zobowiązanie do sprzedaży Chwałkowa sobie za 35.800 zł. dostał od nich dopiero w r. 1750 (G.98 k.390). Z Janem Dembińskim zawierał w r. 1754 kontrakt kupując od niego za 32.300 zł. wieś Gwiazdowo w p. gnieźn. (ib. k.684). Chwałkowo sprzedał t. r. Bogusławowi Żółtowskiemu (P.1314 k.70, 72v). Formalna transakcja kupna Gwiazdowa dokonana została dopiero w r. 1758 (P.1325 k.186). Był w l. 1754-59 chorążym wołyńskim (Boniecki; G.99 k.147v). Umarł w r. 1759 i został pochowany 19/XII t. r. u Raformatów w Poznaniu. Nazwany tam omyłkowo chorążym wschowskim (Nekr. Reform. Pozn.). Owdowiała Anna z Trąmpczyńskich dożywocie swe na Gwiazdowie scedowała w r. 1760 swemu synowi Ludwikowi (G.99 k.254). Tę Annę, jako wdowę, akta tytułują rozmaicie: chorążyną wołyńska (ib. k.358v, 382), bydgoską (G.100 k.148v, 433; P.1331 k.82v), a raz nawet smoleńską! (G.100 k.11). Umarła między r. 1766 i 1771 (ib. k.148v, 433). W inskrypcjach grodzkich gnieźnieńskich z r. 1750 znajduje się zapis, mocą którego Rafał B., dziedzic Gwiazdowa, daje pewien zapis żonie swej Annie Trąmpczyńskiej, córce Jana i Teresy Prusimskiej (G.98 k.394). Zapis ten pozostaje w jaskrawej sprzeczności z faktem kupna Gwiazdowa dopiero w r. 1754 i z tym, że Franciszka była córką Wolskiej. Jest to nieudolny falsyfikat z pierwszej połowy XIX wieku, sporządzony zapewne po to, by uzasadnić pretensje i tej linii Brzechffów do spadku po Opalińskich. Prawa spadkowe istotne szły po pierwszej żonie Jana Trąmpczyńskiego, Prusimskiej, nie zaś po drugiej, Wolskiej. Spośród córek Rafała, Marcjanna zaślubował w Smogulcu 1748.3/II r. Ludwika Borowskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1757, Wiktoria była zrazu żoną Antoniego Broniewskiego, w r. 1759, krótko po 1/IX, wyszła za Józefa Otto Trąmpczyńskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1766, a umarła mając lat 78 dnia 1805.1/X r. (LM Poznań, Św. Małgorzata), wreszcie Urszula Joanna, ur. w Różanej, ochrzcz. 1741.24/X r. (LB Gębice), wydana 1761.6/V r. za Antoniego Ulatowskiego, chorążego chorągwii pancernej, potem pułkownika wojsk koronnych i generała adjutanta królewskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1792. Z synów znam Stanisława Wojciecha, ur. w Różanej, ochrzcz. 1734.20/VI r. (ib.), i Ludwika, o którym niżej.
Ludwik, syn Rafała i Trąmpczyńskiej, wspomniany w r. 1755 (P.1315 k.60), od swej owdowiałej matki dostał w r. 1760 cesję jej praw dożywotnich na Gwiazdowie (G.99 k.254). Dziedzic tej wsi i mąż Elżbiety Prusimskiej, córki Melchjora, starosty obornickiego, i Marianny Biernackiej, spisał w r. 1761 z tą żoną wzajemne dożywocie (ib. k.358v; P.1331 k.82v), a w r. 1765 oprawił jej 20.000 zł. posagu (P.1339 k.132). Od Walentego Suchodolskiego kupił kontraktem z 1771.5/IX r. za 37.000 zł. Charzewo z Olendrami (G.100k.433). W r. 1772 nazwany dziedzicem Charzewa i Gwiazdowa (ib. k.469m 491). Elżbieta z Prusimskich umarła w Gwiazdowie w r. 1790 i została pochowana 4/IV (Nekr. Reform. Pozn.). Ludwik żył jeszcze w r. 1792 (P.1369 k.560v). Synowie jego i Elżbiety: Franciszek a Paulo, ur. w Gwiazdowie 1766.29/III r. (LB Węglewo), zmarły 1781 r., pochowany 20/XII (Nekr. Ref. Pozn.), Jan Baptysta Rafał Walenty, ur. w Gwiazdowie 1780.18/VI r. (LB Węglewo), współdziedzic Brzezna w r. 1850. Córki Ludwika: Sabina Wiktoria Józefa, ur. w Gwiazdowie 1778.29/VIII r., i Wiktoria Elżbieta, ur. w Gwiazdowie, ochrzcz. 1784.27/XII r. (ib.).
Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
6789[10]11121314
