Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona78910[11]12131415Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników





Bronowscy - Bzowscy
Brzechffowie
d. Józef, syn Władysława i Kosickiej, wspomniany w r. 1721 (G.94 k.171), w r. 1730 mąż Konstancji Lisieckiej, córki Jakuba i Elżbiety Rogalińskiej (G.96 k.253). Był w r. 1749 łowczym rzeczyckim (G.98 k.328v).

e. Jan, syn Władysława i Kosickiej, wspomniany w r. 1721 (G.94 k.171), w r. 1735 jeszcze świecki (P.1241 k.148), w r. 1749 już jezuita w kolegium gdańskim (G.98 k.299v).

(3) Jakub, syn Dobrogosta i Doruchowskiej, w r. 1680 mąż Anny Parczewskiej, córki Łukasza i Jadwigi Rossoskiej (I. Kal.140 k.103, 304), która to Anna w r. 1685 wzięła w zastaw za 6.000 zł. od Macieja Nowowiejskiego wieś Wturek (I Kal.143 s.108). Oboje małżonkowie żyli jeszcze w r. 1715 (ZTP 40 k.109). Syn ich Stanislaw wspomniany w r. 1710 (G.93 k.42).

2) Krzysztof, syn Stanisława i Wilkowskiej, wspomniany w r. 1646 (ZTP 29 s. 2368). Wraz ze swą żoną Dorotą (Katarzyną?) Pogorzelską, córką Andrzeja, a wdową 1-o v. po Prandocie Tomickim, zawierał w r. 1653 we wsi Psienie kontrakt pewien z małżonkami Tomickimi (Py.151 s.254 na r. 1653, s.157 na r. 1654). Oboje żyli jeszcze w r. 1661 (I. Kal.125 s.534). Krzysztof nie żył już w r. 1683, kiedy to występował syn jego i Doroty, Stanisław (W.86 k.506, 516).

2. Jerzy, syn Jana i Stawskiej, małoletni w r. 1601 (I. Kal.67 s.839), sprzedał w r. 1610 za 3.000 zł. bratu swemu Stanisławowi połowę wsi Przystań w p. kal. (P.1407 k.259). Żeniąc się w r. 1610 z Elżbietą Sławoszewską, córką Andrzeja, pisarza ziemskiego wschowskiego, dostał krótko przed ślubem, 6/III, od jej braci zapis 2.000 zł. posagu i wyprawy (G.84 k.191) i całą tę sumę oprawił jej jeszcze przed ślubem (P.1407 k.28v). Od Stanisława i Bartłomieja Kurcewskich kupił w r. 1611 za 6.000 zł. części wsi Kurcewo, Momoty i pustki Swiętomirowo w p. kal. (R. Kal.8 k.59v), a inne części w tych wsiach nabył w r. 1613 za 2.000 zł. od Jana Kurcewskiego (ib.8 k.252v). Części w tych dobrach sprzedał w r. 1613 za 5.350 zł. Jakubowi Żarczyńskiemu (ib. k.486v). Oboje małżonkowie w r. 1616 brali w zastaw za 300 zł. części Głuchowa w p. kal. od Jana Karczewskiego (I. Kal.82 s.1475), żyli jeszczee w r. 1636 (G.80 k.106).

III. Maciej Wrzącki, syn Mikołaja i Zajączkówny, występował w l. 1543-44 (P.1395 k.31; I. Kal.7 k.58).

IV. Mikołaj B. Wrzącki, syn Mikołaja i Zajączkówny, dziedzic w Wrzący i Kwaskowie 1553 r. (I. Kal.17 s.76). Mąż Jadwigi Węgierskiej, córki Jana z Mikorzyna i Anny Wieczyńskiej, której w r. 1553 na połowie swych części w Kwaskowie oprawił posag 1.200 zł. (R. Kal.1 k.23), a która to Jadwiga w r. 1554 wraz ze swą siostrą Dorotą zamężną Smiełowską części odziedziczone po matce w Mikorzynie Myślniewie w p. ostrzeszowskim sprzedała za 2.000 grz. bratu Andrzejowi Węgierskiemu. Mikołaj na połowie części w Kwaskowie oprawił wówczas tej swej żonie 1.200 zł. posagu (P.1396 k.171v, 172v). Jako dziedzic części w Kwaskowie występował jeszcze w r. 1558 (I. Kal.23 s.45). Nie żył już w r. 1572 (R. Kal.4 k.14v). Jego synem był Andrzej, a córkami Dorota w r. 1582 żona Krzysztofa Markuszewskiego i Jadwiga Anna, w l.1596-1612 żona Andrzeja Sadowskiego z wojew. krakowskiego.

Andrzej, syn Mikołaja i Węgierskiej, od stryjecznego brata Jana, syna Franciszka, dostał w r. 1572 części w Kwaskowie (ib.). W r. 1576 zapisał 100 zł. długu stryjowi Rafałowi (I. Kal.44 s.100). Na połowie swych części w tej wsi oprawił w r. 1580 posag 1.000 zł. żonie swej Teofili Kwiatkowskiej, córce Stanisława (R. Kal.5 k.107). W r. 1584 wziął w zastaw za 1.800 zł. od Marcjana i Stanisława Kwiatkowskich Młynowo w p. kal. (I. Kal.50 s.535), ona zaś t. r. skasowała swą oprawę na częściach Kwaskowa (ib. s.703). Oprawił żonie sumę posagową na połowie sumy posiadanej na Młynowie (R. Kal.5 k.393v). Części Kwaskowa sprzedał w r. 1585 za 1.900 zł. Janowi Parczewskiemu (ib. k.439). Od Aleksandra Zaremby nabył w r. 1601 tytułem zastawu za 3.500 zł. wsie Upuszczew, Gawrzałów, Gać i pustkę Zastawy w p. sieradzkim (I. Kal.67 s.829, 978). Nie żył już w r. 1609 (ib.75 s.80). Teofila Kwiatkowska, wdowa, zawarła w r. 1610 kontrakt ze swym synem Mikołajem dotyczący cedowania przez nich zastawu części Droszewa małżonkom Karskim (ib.76 s.761). W r. 1618 wraz z synami Marcinem i Andrzejem brała za 2.000 zł. zastaw wsi Tokary i Gozdowo w p. sier. od Katarzyny z Kadzynia, wdowy po Janie z Sienna Sulmowskim (ib.84 s.892), z której to sumy zastawnej kwitowała wraz z synem Marcinem Romana Sulmowskiego w r. 1624 (ib.90b s.1614). Teofila przed r. 1620 (lub właśnie w tym roku) jako pani wienna, a jej synowie, ks. Krzysztof jezuita (nic więcej o nim sie wiem), Stanisław i Marcin, w imieniu własnym i brata Andrzeja, jako dziedzice, zastawili wspólnie części Domanina w p. ostrzeszowskim za 3.000 zł. małżonkom Rościerskim, którzy z kolei ze swej strony cedowali w r. 1620 ten zastaw Stanisławowi B. i żonie jego Zofii z Wilkowskich (I. Kal.86 s.1456). Córką Andrzeja była Marianna, pisana "z Domanina", niezamężna w r. 1615, potem w r. 1624 żona Macieja Mańkowskiego (I. Kal.90b s.1619; P.1142 I k.86v). Zapewne jego też córką była Anna, w l. 1624-36 żona Jana Bartoszewskiego, w l. 1638-52 wdowa po nim. Bartoszewski 1624 r. dawał zobowiązanie Stanisławowi Brzechffie, iż ją stawi dla skwitowania go z prowizji od 1.000 zł. (I. Kal.90b s.1617). Synowie: Marcin, Mikołaj, Krzysztof, Stanisław i Andrzej.

1. Marcin, syn Andrzeja i Kwiatkowskiej, dziedzic części w Domaninie 1615 (ib.), w r. 1624 występował jako jeden ze spadkobierców zmarłeogo bezpotomnie brata Mikołaja (I. Kal.90b s.1621, 1646).

2. Mikołaj, syn Andrzeja i Kwiatkowskiej, obok braci Stanisława, Marcina, Andrzeja skwitowany 1604 r. przez Dobrogosta B., podwojewodziego kaliskiego, z 144 zł. (I. Kal.70 k.296). Wspomniany w r. 1609 (I. Kal.75 s.80), zapisał w r. 1610 sumę 220 zł. małżonkom Kurcewskim (ib.76 s.449). Bezpotomny, nie żył już 1624 r. (I. Kal.90b s.1619). Może to po tym właśnie Mikołaju wdowa była Agnieszka, która w r. 1641 spisała kontrakt z Jadwigą z Popowa, wdową po Janie Sławińskim, która puściła Agnieszce za 700 zł. dobra swe w Parkowie w p. kon. (P.166 k.664).

3. Stanisław, syn Andrzeja i Kwiatkowskiej, wspomniany, jak to już widzieliśmy, w r. 1620. W r. 1616 wraz z bratem Marcinem, dziedzice w Domaninie, Jerzemu Rościeskiemu, któremu obaj wraz z ich owdowiałą matką zastawili byli Domanin, dopisali teraz do sumy zastawnej 400 zł. (I. Kal.82 s.138, 1072). Był wtedy jezuitą w kolegium kaliskim, a więc niewatpliwie identyczny ze Stanisławem, żyjącym w l.1587-1649, w zakonie jezuitów od r. 1603, rektorem w Lublinie w l. 1627-29 w Toruniu w l. 1636-41, w Bydgoszczy w l. 1641-43? (Pol. Sł. Biogr).

4. Andrzej, syn Andrzeja i Kwiatkowskiej, ur. około r. 1600, mianował w r. 1620 plenipotentów (I Kal.86 s.34). W r. 1621 (mając wówczas wedle świadectwa stryja Dobrogosta rok 21-y) sprzedał swe dobra w Domaninie za 2.850 zł. Stanisławowi B. (R. Kal.9 k.449)

V. Rafał, syn Mikołaja i Zajaczkówny, dziedzic Wrzący i Kwaskowa 1553 r. (I. Kal.17 s.192), mąż Zuzanny Cieszęckiej w r. 1558 (ib.23 s.45; 24 k.31). Powtórnie ożenił się w r. 1568 z Barbarą Cielecką, córką Adama, której wówczas dał zobowiązanie oprawienia posagu 500 zł. (ib.34 s.1318). Dokonał tej oprawy w r. 1570 na połowie części swych we Wrzący (R. Kal.3 k.237v). Od swego brata Jana i sióstr Galewskiej i Laskowskiej nabył w r. 1571 części odziedziczone po matce we wsi Przystań, zaś od brata ks. Andrzeja części w tejże wsi nabył do współki z bratankiem swym Janem (ib. k.390, 391). Z żoną Cielecką sporządził w r. 1574 zapis wzajemnego dożywocia (ib.4 k.102). Od Ambrożego Pruszaka Bieniewskiego kupił w r. 1576 za 5.500 zł. części wsi Bieniewo w p. kal. (ib. k.307). i t. r. dostał od tegoż Bieniewskiego inne części w tejże wsi, zrazu ze sprzedaży wyłączone (ib. k.398v). Żonie oprawił w r. 1577 posag 700 zł. na połowie części w Bieniewie (ib. k.361v). Bratankowi Janowi, synowi Franciszka, sprzedał w r. 1577 za 2.000 zł. części Przystani (ib. k.363v). Starosta tyniecki (z ramienia swego brata opata) 1578 r. (I. Kal.45 s. 392). Od Macieja Droszewskiego cz. Gniazdowskiego, podwojewodziego kaliskiego, kupił w r. 1580 za 2.300 zł. części wsi Bieniewo i części uroczyska Wąbiewo w p. kal. (R. Kal.5 k.140v). Zapis wzajemnego dożywocia z żoną ponowił w r. 1581 (ib. k.224). Dziedzic Bieniewa, kupił w r. 1590 za 8.200 zł. od Abrahama i Samuela Giżyckich, sędziów wieluńskich, wieś Kochlewy (ib.6 s.363). Żył jeszcze w r. 1593 (P.959 k.722), nie żył już 1596 r. (P.966 k.26). Owdowiała Barbara Cielecka żyła jeszcze w r. 1601 (I. Kal.67 s.37). Córka Rafała i Cieszęckiej Małgorzata, nie żyjąca już w r. 1596, była żoną Wojciecha Baranowskiego. Od ojca dostała zapis 400 zł (I. Kal.63 k.80). Synowie: Dobrogost i Jan, o których niżej, oraz Adam, wspomniany raz w r. 1596 (P.966 k.26).

1. Dobrogost, syn Rafała i Cieleckiej, wspomniany 1593 r. (P.959 k.722), sporządził w r. 1594 zapis wzajemnego dożywocia z żoną swą Katarzyną z Łukowa Zbyszewską (R. Kal.6 k.820). W r. 1595 był podwojewodzim kaliskim (P.964 k.148). Matce swej zapisał 1596 r. sumę 4.860 zł. (I. Kal.63 k.70). Skwitowany w r. 1605 wraz z bratem Janem przez siostrzenicę ich Annę Baranowską z sumy 400 zł. należnej po jej zmarłej matce a ich siostrze (I. Kal.71 s.889). Części we wsiach Kochlewy i Tury w p. ostrzeszowskim sprzedał w r. 1609 za 12.500 zł. Wacławowi Lipskiemu (R. Kal.1 k.406). W r. 1610 sprzedał Bieniewo za 14.000 zł. Marcinowi Nowowiejskiemu (P.1407 k.78v). Żona Dobrogosta, Katarzyna Zbyszewska skasowała w r. 1610 swą oprawę na wsiach Bieniewo, Kuchary i Tury (I. Kal.76 s.1075) i dostała od męża t. r. nowy zapis oprawny 3.000 zł. swego posagu (R. Kal.1 k.529v). Pozostając nadal podwojewodzim, był już w r. 1611 także i skarbnikiem kaliskim (ib.8 k.15v). Drugiej swej żonie Zofii z Oporowa Grocholskiej, wdowie 1-o v. po Stanisławie Pogorzelskim, oprawił w r. 1612 posag 3.000 zł. (P.1408 k.236) i t. r. spisał z nią wzajemne dożywocie (ib. k.183). Żył jeszcze w r. 1622, kiedy go skwitowała z 150 zł. Ewa z Wysockich Gajewska (I. Kal.88a s.1326). Bezdzietny, nie żył już w r. 1625, kiedy Zofia Grocholska występowała już jako wdowa, a Piotr, syn niegdy Jana, bratanek Dobrogosta, występował jako spadkobierca tego zmarłego stryja (Kc.19 k.441). Zofia była "panią wienną" we wsi Lubienia Mała w p. kal. Bawiąc w Kaliszu celem poratowania zdrowia, umarła tam 1644.22/IV r. (P.169 k.648v) i została pochowana u tamtejszych Bernardynów (Arch. Bern. W. 46).

2. Jan Zbigniew, syn Rafała i Cieszęckiej, w r. 1581 współopiekun Elżbiety B., córki swego stryjecznego brata Jana (I. Kal.47 s.1541), a w r. 1595 opiekun Franciszka, syna tego Jana (ib.62 s.1481). W r. 1596 skasował oprawę swej zmarłej matki zabezpieczoną na wsi Wrząca (ib.63 k.77). Żył jeszcze w r. 1615 (Gr. Kr.293 s.5788), nie żył już w r. 1620 (ib.214 s.161, 1369). Zaślubił przed r. 1584 Zofię Jarzyniankę. Odznaczył się męstwem przy szturmach do Pskowa, w r. 1586 podpisywał kaptur krakowski, a w r. 1592 był deputatem na trybunał koronny. Z sejmu 1613 r. był komisarzem do rewizji zamku chęcińskiego (Pol. Sł. Biogr.). Synowie jego: Piotr, o którym niżej, Jerzy, który w r. 1620 cedował bratu Piotrowi swe prawa do wójtostwa w mieście Brzostek, które to prawa ojciec trzymał dożywociem od konwentu tynieckiego (Gr. Kr.214 s.1708), wreszcie Andrzej, o którym niżej.

1) Andrzej, syn Jana i Jarzynianki, ur. w Brzesku, ochrzcz. 1584.28/V r., pierwszy Polak w zakonie karmelitów bosych 1602 r., wyświącony na kapłana w r. 1609, działał potem głównie w Krakowie, ale i przy zakładaniu nowych klasztorów w Lublinie, Lwowie, Poznaniu, Przemyślu i Czernej. Kaznodzieja, tłumacz mistyka hiszpańskiego Jana od Krzyża. Zmarł w Lublinie 1640.19 (lub 29)/IV r. (Pol. Sł. Biogr.).

2) Piotr Hieronim, syn Jana, wspomniany w r. 1615 (Gr. Kr.203 s.578), był w r. 1628 spadkobiercą stryja Dobrogosta. Mąż Katarzyny z Zakliczyna Jordanówny, córki Kaspra, 1630 r. (ib.231 s.2066). Podkomorzy wendeński, dostał w r. 1640 od Jana Klemensa Branickiego, starosty chęcińskiego, części Gawłowa, Majkowice i Słonkę w p. ciechanowskim, a Piotr Zbijewski, wojski zatorski, który trzymał te wsie sposobem wyderkafu za sumę 40.000 zł., t. r. dokonał ich cesji (ib.250 s.44, 1397). Podkomorzy nie żył już w r. 1645, kiedy wdowa dostała od Achacego Przyłęckiego, kasztelana oświęcimskiego, miasto Limanowę oraz wsie Starą Wieś i Gaik w p. czchowskim (ib.260 s.829). W r. 1647 miaszkała w Lipniku (P.173 k.45). Umarła między r. 1650 i 1660 (Gr. Kr.270 s.1841; 280 s.327). Córki Piotra i Joradanówny: Katarzyna, 1-o v. za Franciszkiem Romiszowskim, miecznikiem łęczyckim, 2-o v. w l. 1676-82 żona Jana Sebastiana Osieckiego, chorążego brzeskiego kujawskiego, Zofia, za Jerzym Potockim, cześnikiem chełmskim, Teresa Anna, 1-o v. za Aleksandrem Koniecpolskim, 2-o v. za Janem Rafałem Tarnowskim, starostą żarnowieckim, 3-o v. w r. 1660 za Łukaszem Bogorią Podłęskim, kasztelanem połanieckim (ib.280 s.650; 316 s.852), wreszcie Magdalena, w r. 1660 franciszkanka w Krakowie u Św. Józefa (ib.280 k.650). Może to ona pod imieniem Franciszki była przełożoną tego konwentu 1675 r.? (ib.302 s.139). Synowie: Kasper, Piotr, Gabriel, Rafał i Franciszek, o których niżej, ponadto Jan i Władysław zakonnicy. Jan pod imieniem Franciszka, w zakonie franciszkanów, dr artium i teologii, penitencjarz katedralny krakowski w r. 1660 (ib.280 s.650), umarł w Nowym Sączu 1673.7/III r., lub 1678.9/III r. (pierwsza data w Nekr. Franciszkanów Śrem., druga w Nekr. Franciszkanek Śrem.). Władysław Dominik był dominikaninem u Św. Trójcy w Krakowie w r. 1655 (Gr. Kr.277 s.2265), potem przeorem dominikanów w Tczewie 1660 r. (ib.280 s.650).

(1) Kasper, syn Piotra i Jordanówny, dziedzic Limanowej, mąż Teresy z Wronowa Księskiej, córki Stanisława, pisarza grodzkiego krakowskiego, bezdzietnej, nie żyjącej już w r. 1650, kiedy to jej bracia skwitowali go z 3.000 zł. na poczet 13.000 zł. oprawy posagu zmarłej swej siostry (ib.270 s.1231). Drugiej żonie Mariannie Gumińskiej Kasper oprawił 10.000 zł. posagu w r. 1666. Po jego bezpotomnej śmierci była ona w r. 1694 2-o v. żoną Michała Scibor Rylskiego, kasztelana gostyńskiego (ib.331 s.1784). Wedle Niesieckiego synem Kaspra miał być Jan, opta szczyrzycki w r. 1689. Może już nie żył w r. 1694 i stąd określenie Kaspra jako bezpotomnego?

(2) Piotr, syn Piotra i Jordanówny, nie żyjący już w r. 1660, miał z żony Zofii Gniewoszówny, chorążanki lubelskiej (Niesiecki), dzieci porodzone w Limanowej: Zofię, ur. w r. 1647, Jana Bartłomieja, ur. w r. 1648, Franciszka, ur. w r. 1650. Spośród nich Zofia i Franciszek wymienieni w r. 1660 obok jeszcze jednej córki Piotra - Magdaleny (Gr. Kr.280 s.650). Franciszek żył jeszcze w r. 1685 (ib.319 s.2653, 2655). Zofia była potem żoną Krzysztofa Kwiatkowskiego, cześnika lubelskiego.

(3) Gabriel, syn Piotra i Jordanówny, wspomniany w r. 1650 (ib.270 s.1941), dworzanin ks. Karola Ferdynanda, biskupa wrocławskiego, 1651 r. (Boniecki), podczaszy warszawski w l. 1654-74 (Boniecki; Gr. Kr.280 s.650; I Kal.143 s.279). Ożeniony z Zofii z Bogorii Podłęską, nie żył już w r. 1685, kiedy to synów jego Jana i Gabriela skwitowali karmelici od Św. Tomasza z rocznego czynszu wyderkafowego od sumy 3.000 zł., zapisanego im przez Gabriela i Zofię na wsi Kije (Gr. Kr.319 s.2268).



Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
Na początek wyników10 stron do tyłuPoprzednia strona78910[11]12131415Następna strona10 stron do przoduNa koniec wyników