Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
29303132[33]34353637
Bronowscy - Bzowscy
Bukowieccy h.Drogosław wyszli z Bukowca w p. pozn., koło Międzyrzecza. Używali w XV w. przezwiska "Konopka", występujacego sporadycznie i w XVI stuleciu.
Niczel Konopka świadczył około r. 1383 we Wronkach przy generalnym staroście wielkopolskim (KDW III, nr 1808). Jan Konopka z Bukowca w Chycinie 1390 r. (ib. nr 1891). Piecz (Piotr) Konopczyc świadczył w r. 1396 w Poznaniu (Lekszycki I, nr 2161). Stefan, Andrzej, Fabian i Henryk Konopkowie w Bukowcu 1412 r. (P.3 k.193v). Stefan, Henryk i Fabian, z Bukowca, mieli w r. 1422 termin z dziedzicami z Kurska (P.6 k.52v). Piecz Konopka z Bukowca występował 1422 r. (P.7 k.42). Stefan Konopka miał w l. 1434-36 sprawę z Janem i Piotrem bracmi rodzonymi (P.12 k.154v; 13 k.190). Ów Piotr i Jan niewątpliwie identyczni z braćmi Januszem i Pieczem Konopką, dziedzicami w Bukowcu i Łagowcu, z którymi w 1436 r. mieli sprawę Stefan, Henryk, Fabian i Andrzej Konopkowie (P.13 k.122). Chyba siostrą Piecza i Janusza była Barbara z Łagowca, żoną Sędziwoja 1436 r. (ib. k.117v, 122, 171v). Piecz i Janusz to niewątpliwie bracia Stefana, Andrzeja, Henryka i Fabiana, ale zapewne z innej matki. Andrzej Konopka z Bukowca, mąż Hanki, która w r. 1435 sprzedała za 200 grz. Jerzemu Jarogniewskiemu czwartą część wsi Chobienice i Snieguszewo w p. kośc. (P.1378 k.68v). Małgorzata, wdowa po Stefanie z Bukowca, sprzedała w r. 1444 Piotrowi Konopce z Bukowca za 100 grz. swe dożywocie i oprawę 200 kop groszy na szóstej części w Bukowcu (P.1279 k.45v). Po bezpotomnej śmierci braci Janusza i Stefana rodzony ich bratanek Tomasz, dziedzic w Szremie (Śremie) w p. pozn., odziedziczone po tych stryjach części w Bukowcu sprzedał w r. 1449 za 200 zł. w. stryjowi Fabianowi, dziedzicowi w Bukowcu (P.1380 k.101). Ten Fabian, chyba identyczny z Fabianem wspomniany już w r. 1412, kupił w r. 1440 części w Bukowcu za 1.200 zł. w. od Piecza Konopki z Bukowca (ib. k.65). W r. 1459 toczył sprawę z Dersławem z Chyciny o intromisję do Goruńska (P.18 k.248). Fabian żył jeszcze w r. 1462 (P.1384 k.142v). Nie żył już w r. 1464 (P.18 k.37v). Jego córka Katarzyna, żona Jarosława z Gorzycy, 1452 r. (P.18 k.61v). Fabiana synem był Jakub, którego żonie Annie z Brodów, teść jej Fabian B. oprawił w r. 1450 posag 100 kop groszy na dwóch częściach w Bukowcu nabytych od Piecza B. (P.1381 k.95). W r. miała ona termin z Piotrem Pieczem z Bukowca (P.18 k.317v), a w r. 1464 Jakub skwitował Piecza B. z należnej mu części spadku po stryjach Januszu i Stefanie z Bukowca (P.18 k.12). T. r. żonie Annie oprawił 100 kop groszy posagu na trzeciej cześci Bukowca (P.1383 k.270). Anna w asyście stryjów swych Jana Będlewskiego i Marcjana Łódzkiego skwitowała męża t. r. z oprawy na Bukowcu (ib. k.12), którą to oprawę skasowała wtedy na rzecz Piecza Konopki B. (ib. k.42). Jakub w r. 1464 został intromitowany do całej wsi Goruńsko w p. pozn., z tytułu przysądzonej mu sumy 1.080 zł. (P.18 k.14). Dziedzicem w Bukowcu i Goruńsku nazwany w r. 1466 (ib. k.118). Nie żył już w r. 1469, kiedy owdowiała Anna skasowała oprawę 100 kop gr. posagu na rzecz Jana Josta Pakosławskiego (P.854 k.30). T. t. jej czterej synowie: Jakub, Jerzy, Wawrzyniec i Marcin Bukowieccy, niedzielni dziedzice w Bukowcu, procesowali się ze Stanisławem z Ostroroga, wojewodą kaliskim, o 1.200 zł. w. (P.18 k.175v). Anna żyła jeszcze w r. 1479, nie żyła już 1493 r. (P.22 k.215). Czterej wspomniani wyżej bracia, działając w asyście stryjów Tomasza Sremskiego i Piotra Konopki oraz wujów Andrzeja Łódzkiego i Bieniaka Brodzkiego, połowę swej części w Goruńsku sprzedali sposobem wyderkafu w r. 1469 za 150 grz. swej matce Annie, zaś część w Bukowcu sprzedali za 250 grz. Janowi Jostowi dawniej Pakosławskiemu. Przy tej drugiej transakcji asystowali stryjowie Piotr i Stanisław (P.1385 k.23). W r. 1476 trzej bracia, Jakub, Jerzy i Marcin, niedzielni, dawni dziedzice w Bukowcu, zapisali Dersławowi Chycińskiemu 6 grz. rocznego czynszu na Goruńsku w konsekwencji ugody zawartej o sołectwo w Goruńsku (P.855 k.39; P.1386 k.56). Spośród czterech braci niewątpliwie najstarszym był Jakubm pod koniec życia zwany też Goruńskim, dziedzic na częściach Goruńska, sołectwie i dworze w tej wsi, które za 150 grz. kupił sposobem wyderkafu od swej matki (P.1386 k.188). Burneta żyła jeszcze w r. 1493 (P.22 k.215v). Jakub od Sędziwoja Będlewskiego kupił w r. 1496 łan "Kietlarowski" w Zaparcinie w p. kośc. (P.1383 k.120). Żył jeszcze w r. 1503 (P.861 k.35). Synowie Jakuba i Burnety, Jan i Piotr, zwali się już przeważnie Goruńskimi. Z nich Jan dwa łany w Goruńsku sprzedał w r. 1510 za 20 zł. Mikołajowi Chycińskiemu (P.786 s.207). Dziedzic w Piotrowie, kwitował w r. 1512 z 370 zł. Jana i Mikołaja z Chyciny, dziedziców w Goruńsku (P.865 k.174v). Janowi, Mikołajowi i Dersławowi, braciom z Chyciny, dał w r. 1513 zobowiązanie rezygnowania oprawy 150 grz. posagu na Goruńsku swej zmarłej matki (P.865 k.413). Żył jeszcze w r. 1515 (P.866 k.165v). Jego brat Piotr Goruński, czasem zwany też B-im, dwa łany w Goruńsku sprzedał spsobem wyderkafu w r. 1510 za 10 zł. w. Mikołajowi Chycińskiemu (P.786 s.172). W r. 1514 występował jako wuj Małgorzaty, żony Marcina Rakojeckiego (P.866 k.156v). Żył jeszcze w r. 1515 (ib. k.165v). Jerzy B. cz. Goruński, drugi syn Jakuba i Anny z Brodów, zrazu niedzielny współdziedzic, obok braci, w Goruńsku i Bukowcu, nie żył już w r. 1503, kiedy jego córki: Barbara, Anna, Agnieszka i Katarzyna, występowały przeciwko stryjowi Jakubowi Goruńskiemu o uiszczenie 3 zł., a potem t. r. skwitowały go z 9 zł. (P.861 k.14, 35). W r. 1505 zapadł dekret między nimi a ich stryjem Marcinem, nakazujący mu pozostawienie ich w spokojnej posesji dóbr w Goruńsku (P.862 k.37v). Z sióstr tych, Barbara była w r. 1511 żoną Leonarda Dembińskiego cz. Głupońskiego (P.786 s.283; 865 k.12v). Pozostałe żyły jeszcze wtedy. Nie wiem czy można identyfikować z jedną z nich Katarzynę Goruńską, w r. 1506 wdowę po Stanisławie Czackim? Marcin Goruński, czwarty z synów Jakuba i Anny z Brodów, w r. 1503 płacić miał winę, bo nie uiścił się z zobowiązań zaciągniętych wobec bratanic, córek Jerzego (P.861 k.78). W l. 1512-17 był mężem Katarzyny Hersztopskiej, córki Wojciecha (P.865 k.178, 332; 866 k.36, 304, 388). W r. 1516 kwitował braci z Chyciny z 376 i pół. zł., tj. z trzeciej części sumy 1.100 zł., za która zastawił im całą wieś Goruńsko (ib. k.320v).
Wspomniałem już wyżej kilkakrotnie o Pieczu cz. Piotrze Konopce, względnie kilku osobach tego samego imienia, żyjących w pierwszej połowie XV w. Przyjmować, że od r. 1396 aż po 1465 mamy do czynienia z jedną i tą samą osobą byłaby rzeczą mocno ryzykowną. Pozostawiając tedy wspomnianego na początku tego artykułu Piecza Konopczyca z r. 1396, rozpoczynam tutaj moje zestawienie od Piotra cz. Piecza Konopki, o którym już pisałem jako i bracie Janusza, a przypuszczalnie również bracie Stefana, Andrzeja, Henryka i Fabiana. Piecz i Urban z Bukowca występowali 1432 r. (P.12 k.32v). Piotr Konopka z Bukowca nabył za 100 grz. od Małgorzaty, wdowy po Stefanie z Bukowca, jej dożywocie i oprawę na szóstej części Bukowca (P.1379 k.45v). Części w Bukowcu sprzedał w r. 1449 za 1.200 zł. w. Fabianowi z Bukowca (P.1380 k.65). Nie wiem czy ten sam, czy już z następnego pokolenia, może syn Piotra Konopki, Piecz z Bukowca, od Jakuba z Gorzycy zwanego "Oganka" kupił w r. 1462 za 200 grz. i 17 zł. w. czwartą część tej wsi w p. pozn. (P.1384 k.159v). W r. 1464 kupił najwidoczniej dwie części w Bukowcu od Jakuba B., bo Anna z Brodów, żona Jakuba, skasowała wtedy na rzecz Piotra swoją tam oprawę (P.18 k.42). T. r. Piotr został skwitowany przez Jakuba z Bukowca ze "stryjowizny" należnej owemu Jakubowi po zmarłym Januszu i Stefanie (ib. k.12). Od Andrzeja z Bnina kupił w r. 1465 za 400 grz. trzy części połowy miasta Sarnowa i wsi Sarnówka oraz Żołędnica w p. kośc. (P.1383 k.271v). W r. 1469 występował jako stryj Jakuba, Jerzego, Wawrzyńca i Marcina, synów Jakuba (P.1385 k.23). Piotr ten uczestniczył w spadkobraniu po Januszu i Stefanie, był więc albo ich bratem, albo bratankiem, może właśnie po Piotrze cz. Pieczu? Jest to jednak tylko przypuszczenie, bo wszak spośród braci Konopków mógłby pochodzić równie dobrze po Andrzeju lub po Henryku. Siostrą rodzoną Piecza B., żyjącego jeszcze w r. 1471, była Katarzyna, żona Jakuba z Hersztopu, wtedy już nie żyjąca (P.20 k.113). Występował jako stryj synów Jakuba, był więc tego Jakuba bratem stryjecznym. Chyba identyczny z powyższym Pieczem był Piecz, nie żyjący już w r. 1494, ojciec Klary, wówczas żony Wojciecha Nojewskiego (P.1383 k.33v). Ta sama chyba Klara o rok wcześniej, w r. 1493, występowała jako wdowa po Piotrze Trzcieńskim w asyście rodzonego swego brata Jana B. (P.856 k.331). Trzcieński byłby więc jej pierwszym mężem. Nojewski drugim. Umarła w r. 1498 lub 1499 (P.856 k.331; 859 k.31). Wspomniany tu Jan, brat Klary, a więc syn Piecza, zapewne identyczny z Janem B., który w r. 1486 czwartą część we wsi Gorzycy sprzedał za 140 grz. Janowi Watta Gorzyckiemu (P.1387 k.52). Chyba ten sam Jan "Piecz" z Bukowca występował i w r. 1487 (P.21 k.125v). Jemu to Andrzej B. sprzedał sposobem wyderkafu w r. 1488 za 57 zł. część w Bukowcu, odziedziczoną po wuju Janie Joście B. (ib. k.134v), a w r. 1491 ten sam Andrzej zeznał mu dług 200 zł. na czterech łanach w tej wsi (ib.22 k.211v). Jan Piecz z Bukowca na czterech łanach w Bukowcu zapisał w r. 1491 Sędziwojowi Przystanowskiemu 100 zł. posagowej sumy (ib. k.200), zapewne za siostrą lub córką. W r. 1499 Jan Watta Gorzycki dał poręczenie Wawrzyńcowi, Janowi i Piotrowi, braciom B-im (P.860 k.4). Z wielkim prawdopodobieństwem możemy ich uważać za synów Piecza, pewności jednak mieć niemożna, bo współcześnie występował Stanisław B., ojciec Jana zwanego Gorzyckim. Stanisław Konopka z Bukowca, wspomniany w r. 1491, nie wiem czy nie identyczny z występującym w r. 1469 Stanisłwem B., stryjem synów Jakuba B.? (P.21 k.201v). Chyba ten sam Stansław B. czwartą część w Bukowcu wymienił w r. 1495 z Janem B. na czwartą część Gorzycy i dopłatę 212 zł. w. (P.1383 k.88v). Na połowie części w Gorzycy oprawił w r. 1496 posag 10 grz. żonie swej Elżbiecie (ib. k.91). Stanisław B. już nie żył w r. 1511, kiedy to występował jego syn Jan Gorzycki (P.865 k.56). Wawrzyniec i Piotr, wyżej wspomniani, mogli być też braćmi tego właśnie Jana. Wawrzyniec B. nie żył już w r. 1530, kiedy córki jego, Anna, żona Marcina Kurskiego, Katarzyna, żona "opatrznego" Stanisława Kienck, mieszczanina w Lwówku, i panna Barbara, sprzedały za 250 grz. części w Gorzycy odziedziczone po ojcu i po matce Kurskiemu, mężowi Anny. Działały przy tym w asyście stryja Macieja Czarnomyślskiego i brata stryjecznego Jana Hersztopskiego (P.1393 k.377v). Klara B., zapewne identyczna z Klarą, córką Piecza, żoną 1-o v. Trzecieńskiego, 2-o v. Nojewskiego (imię dość rzedkie!), nie żyjąca już w r. 1499, była ciotką rodzoną Szymona, Abrahama i Jana braci B-ch, dziedziców w Bukowcu, których wówczas kwitował Jurga Piekarski (P.859 k.31). Ponieważ siostrą Szymona, Abrahama i Jana była Marta, w r. 1509 żona Jana Kręskiego, 2-o v. w r. 1525 żona Dersława Chycińskiego, zaś córka nie żyjącego już w r. 1509 Jana B., możemy i owych trzech braci, chyba niewątpliwych wnuków Piecza, uważać za synów jego syna Jana Piecza. Matką ich, a więc żoną Jana Piecza, była nieznana mi z imienia siostra Krzysztofa Olbrachcickiego. Prócz Marty mieli oni i inne siostry (Ws.2 k.80v). Z tymi trzema brać zaczyna się już całkiem pewna genealogia B-ch.
I. Szymon. Obok braci Abrahama i Jana współdziedzic w Bukowcu, wraz z nimi został w 1499 r. skwitowany przez Juga Piekarskiego z 4 zł. w., zapisanych przez zmarłą Klarę B. (P.859 k.31). Na połowie części w Bukowcu i Łagowcu, należnych mu się z działów braterskich, oprawił w r. 1513 posag 200 zł. reńskich żonie swej Barbarze, córce Zygmunta Löben (P.786 s.431). Wspólnie z bratem Janem kupili w r. 1519 od brata Abrahama za 800 grz. jego części w Bukowcu i Łagowcu (P.1392 k.307v). On i jego bracia dostali w r. 1523 od wuja Krzysztofa Olbrachcickiego część w Dębowej Łęce (Ws.1 k.156v). Szymon w r. 1534 kupił od Jana Polickiego za 600 grz. czwartą część wsi Gorzyca w p. pozn. (P.1393 k.654v). Części odziedziczone po rodzicach w Bukowcu i Łagowcu dał w r. 1540 w dożywocie swej synowej (P.1394 k.340), wzamian za jej wsie Chycinę i Goruńsko (ib. k.339v). Synem Szymona był Zygmunt.
Zygmunt, syn Szymona, w r. 1540 mąż Anny Chycińskiej, córki Mikołaja, dziedziczki Chyciny i Goruńska (ib. k.339v, 340), w r. 1543 tej swej żonie na połowie Chyciny i Goruńska, oraz na połowie części w Bukowcu i Łagowcu oprawił posag 1.000 zł. (P.1395 k.51). Żył jeszcze w r. 1545, kiedy to od Jana Bobowickiego nabył sposobem wyderkafu 9 łanów roli w Bobowicach (ib. k.200). Nie żył już w r. 1547, kiedy jego stryj Abraham, jako opiekun jego synów Mikołaja, Stanisława i Abrahama, dziewięć łanów wyderkafowych w Bobowicku, sprzedał sposobem wyderkafu za 217 grz. Mikołajowi Myszkowskiemu, stolnikowi krakowskiemu (ib. k.312). Anna Chycińska była 2-o v. w r. 1553 żoną Tomasza Skarskiego (P.787 k.22). O Stanisławie, synu Zygmunta, wiem jeszcze tylko to, że jako nieletni występował i w. 1553 (P.1396 k.136). Córką Zygmunta była Anna, niezamężna w l. 1555-63 (P.896 k.879v; 905 k.95v) w l. 1566-94 żona Baltazara Pieskowskiego Stencza cz. Szcanieckiego.
1. Mikołaj, syn Zygmunta i Chycińskiej, małoletni w l. 1547-53 (P.1395 k.312; 1396 k.136), współdziedzic obok braci Chyciny i Goruńska 1553 r. (P.787 k.22). Na połowie części w Bukowcu, Łagowcu i Gorzycy, należących się z działów braterskich, oprawił w r. 1556 posag 250 zł. żonie swej Małgorzacie Löben, córce Sebastiana, dziedzica w Mikorzynie (P.1396 k.390). W imieniu własnym i brata Abrahama części ich obu Gorzycy sprzedał w r. 1563 za 4.000 zł. Tomaszowi Sarbskiemu (P.905 k.137v; 1397 k.215v). Żył jeszcze w r. 1570 (P.917 k.386v). Nie żył już w r. 1575 (P.926 k.139v). Wdowa w r. 1582 skasowała swą oprawę na Chycinie, Bukowcu, Łagowcu i Goruńsku (P.939 k.34). Żyła jeszcze w r. 1598, kiedy syn Jan zapisał jej 200 zł. rocznej pensji dożywotnio (P.968 k.541v). Syn jego Jan, o którym niżej, córki: Anna, w r. 1577 żona Macieja Belęckiego, Małgorzata, wydana w r. 1579 za Jana Gogolińskiego. Żyła z nim jeszcze w r. 1600, 2-o v. w r. 1608 była żoną Jana Psarskiego, Urszula, w l. 1575-1600 żona Jerzego Sczanieckiego Seniora, Katarzyna, w r. 1589 żona Eustachego Wierzbowskiego z ziemi bełskiej, Barbara zaślubiła w r. 1595 Jana Przecławskeigo, 2-o v. w r. 1598, krótko po 23/V, poszła za Marcina Belęckiego, 3-o v. w l. 1603-14 była żoną Wojciecha Dąbrowskiego.
Jan, syn Mikołaja i Löbenówny, pisał się z Chyciny, pozostawił w r. 1580 pod opieką stryja Abrahama, obok którego współdziedziczył we wsiach Chycinie (niem. Uisenze, Weissense), Rugow i Kalczke. Te ostatnie dwie wsie przodek ich Wincenty z Chyciny zastawił był niegdyś klasztorowi w Bledzewie (P.934 k.716v). Jan żeniąc się w r. 1582 z Anną Jaromierską, córką Jana, krótko przed ślubem, 16/VI, dostał od przyszłego teścia zapis 4.000 zł. posagu i 1.000 zł. wyprawy (P.939 k.34). W r. 1583 dokonał wymiany dóbr z Jerzym Sczanieckim, dając mu całą swą część w Łagowcu, wzamian za części w Bukowcu, które Sczaniecki nabył od Marcina Ostroroga Lwowskiego (P.1399 k.63). Spadkobierca zmarłego stryja Abrahama, został w r. 1589 wspólnie z matką skwitowany z 900 zł. przez szwagra Jana Gogolińskiego (P.951 k.458). Od owdowiałej stryjenki Katarzyny Abrahamowej otrzymał t. r. cesję jej oprawy na Goruńsku, dasł zaś jej użytkowanie połowy Chyciny, tak jak użytkował jej zmarły mąż (P.952 k.52). Skwitowany został w r. 1591 przez własną żonę Annę z 2.000 zł. (P.955 k.690v). Ta Anna Jaromierska, bezdzietna, nie żyła już w r. 1595, a Jana skwitował z jej posagu 4.000 zł. brat jej Jan Jaromierski (P.964 k.307). Ożenił się powtórnie w r. 1596 z Anną z Wilkowa Ossowską, córką Mikołaja, podsędka ziemskiego poznańskiego, i Anny Żychlińskiej, i t. r. oprawił jej 4.5000 zł. posagu na Goruńsku i połowie Chyciny (Ws.14 k.204v; P.966 k.82; 1402 k.22). Części swe w Bukowcu sprzedał t. r. za 14.000 zł. Jerzemu Sczanieckiemu (ib. k.165). Od Stanisłąwa Kierskiego kupił w r. 1597 za 5.000 zł. Sierosław w p. pozn. (P.1402 k.368v). Skwitował w r. 1598 braci swej żony z 4.500 zł. jej posagu (P.968 k.354). i t. r. matce zapisał dożywocie pensji 200 zł. rocznie (ib. k.541). Części w Sierosławiu sprzedał w r. 1598 za 5.000 zł. Stanisławowi Urbanowskiemu (P.1402 k.714v). Żył jeszcze w r. 1599 (Ws.16 k.384). W r. 1605 Anna Ossowska była już wdową (P.976 k.25). Skasowała ona w r. 1628 oprawę swą na Chycinie i Goruńsku i skwitowała swych synów Jana i Stanisława, dziedziców owych wsi (Ws.41 k.114). Żyła jeszcze w r. 1633 i była użytkowniczką pewnych części w Chycinie (P.1417 k.952v). Córka Jana i Ossowskiej, Anna, zaślubiona w r. 1616 Wojciechowi Bronikowskiemu, żyła z nim jeszcze w r. 1631. Synowie: Jan, Mikołaj i Stanisław. Z nich Mikołaj, nieletni w r. 1609 (P.143 k.649), bezdzietny, nie żył już w r. 1621 (P.1016 k.182v).
1) Jan, syn Jana i Ossowskiej, małoletni w r. 1609 (P.143 k.649), spadkobierca t. r. współnie z braćmi stryjecznego dziada Abrahama (ib. k.762), dostał t. r. od Łukasza Kuranowskiego cesję rezygnacji Nietążkowa i pustek Unina dokonanej na rzecz stryja tego Kuranowskiego przez Eliasza i Helenę małżonków Arciszewskich (Ws.204 k.366v). W r. 1611 występował też jako zastawny posesor Nietążkowa (P.145 s.454). Od Samuela Gnińskiego kupił w r. 1612 za 5.000 zł. części folwarku w Gninie zwanego "Bielawy" (Ws.204 k.400v). Owe części Bielaw sprzedał w r. 1624 za 5.000 zł. Samuelowi Gnińskiemu (P.1414 k.1245). Z działu przeprowadzonego w r. 1628 z bratem Stanisławem wziął Chycinę (Ws.206 k.235). Żonie swej Dorocie Gorzeńskiej, wdowie po Jakubie Kąsinowskim, oprawił w r. 1633 posag 8.000 zł. na połowie swych dóbr w Chycinie (P.1417 k.952v). Dla zrodzonych z tej żony dzieci mianował w r. 1635 opiekę (P.1936 k.154v). Wzajemne dożywocie z nią spisał w 1640 (P.1420 k.348). W r. 1643 Dorota występowała już jako wdowa (P.168 k.250). Żyła jeszcze w r. 1653 (P.1105 IX k.126). Dzieci Jana i Gorzeńskiej: Wacław, o którym niżej, Zofia, w r. 1651 żona Piotra Zaleskiego, w r. 1665 wdowa po nim, 2-o v. w l. 1674-86 żona Kazimierza Radomickiego, kasztelana kaliskiego, Helena, w l. 1672-93 żona Bogusława Kurnatowskiego.
Wacław, syn Jana i Gorzeńskiej, ożenił się w r. 1663 z Anną Katarzyną Mielęcką, córką Samuela, dworzanina królewskiego, której t. r. na częściach Chyciny oprawił 12.000 zł. posagu (Ws.63 k.513; 208 k.142). Mianował 1665 r. dla zrodzonych z nią dzieci opiekunów (P.1076 k.1377v). Z posagu żony kwitował w r. 1667 jej brata Adama Konstantego Mielęckiego (Ws.68 k.81). Żył jeszcze w r. 1667 (P.1094 k.1009v), a już nie żył w r. 1679, kiedy Anna Katarzyna jako wdowa występowała w charakterze opiekunki syna Adama Konstantyna i córek: Marianny, Zofii, Anny i Doroty. Starszy syn Jan był już wtedy, jak się zdaje, pełnoletni (Ws.73 k.360). Od Franciszka Gajewskiego, kasztelana rogozińskiego, kupiła w r. 1687 za 50.000 zł. Gorońsko z folwarkiem Potrzebowem Nowym Falwarkiem oraz z młynem Piłą (P.1114 VII k.42v). Sprzedała Gorońsko w r. 1692 za 50.000 zł. synom, by umożliwić w ten sposób dokonanie działów, zrzekła się też oprawy (P.1123 VII k.8v). Żyła jeszcze w r. 1696 (Kośc.308 s.327). Spośród córek, Marianna, ur. w Chycinie, ochrzcz. 1665.31/III r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), była 1-o v. w r. 1682 żoną Rafała Koźmińskiego, 2-o v. zaślubiła w r. 1692 lub 1693 Wojciecha Bronikowskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1718 (może i 1730?). Żofia poślubiła około r. 1694 (przed 1695.20/II r.) Stanisława Wattę Kosickiego, Anna Eufrozyna wyszła w r. 1692 lub 1693 za Mikołaja Przystanowskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1707, Dorota Jadwiga wyszła w r. 1692 lub 1693 za Andrzeja Kurnatowskiego.
(1) Jan, syn Wacława i Mielęckiej, z działu przeprowadzonego w r. 1692 z bratem wziął Goruńsko z przyległościami z obowiązkiem wystawienia w Chycinie drewnianego dworku (drzewa na to miał dostarczyć Adam Konstanty) dla matki. Obowiązek wyposażenia sióstr obciążył ich obu (P.1123 VII k.12). Żonie swej Eleonorze Katarzynie Gorzeńskiej, wyznania augsburskiego, córce Chryzostoma, wojskiego poznańskiego, żupnika bydgoskiego, i Eleonory Elżbiety Schönleben, oprawił w r. 1693 posag 30.000 zł. (P.432 k.281v; 1125 k.192). Od Adama Aleksandra i Jana Jerzego Rozbickiech kupił w r. 1715 za 83.000 zł. Rozbitek w p. pozn. (P.1149 IV k.6). Umarł 1716.5/I r., pochowany został w Chycinie (LM Orzeszkowo, dysyd.). Wdowa, pani oprawna na Goruńsku i Rozbitku, zapisała w r. 1753 najmłodszemu synowi Ludwikowi Zygmuntowi sumę 15.000 zł. a córce Katarzynie Elżbiecie Unrużynie i wnuczce po syny Annie Ludwice Unrużynie zapisała swe szaty (Kośc.326 k.22). Nie żyła już w r. 1755 (P.1314 k.36c). Córki Jana i Gorzeńskiej: Maria Szarlota, ur. w Goruńsku, ochrzcz. 1698.30?IV r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), i Katarzyna Elżbieta, niezamężna w r. 1717 (P.1153 k.89v), w r. 1720 żona Bogusława Unruga, podstolica poznańskiego. Synowie: Chryzostom, którym niżej, Adam Ludwik, ur. w Goruńsku, ochrzcz. 1701.16/III r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), zapewne zmarły dzieckiem, Aleksander, Bogusław i Ludwik, o którch niżej.
a. Chryzostom Konstanty, syn Jana i Gorzeńskiej, wspólnie z braćmi dziedzic Rozbitka i Urbanówka w r. 1717 (P.1153 k.89v; ZTP 46 k.1297). Pierwszą jego żoną była Joanna Marianna Bronikowska, wdowa 1-o v. po Piotrze Unrugu (P.1317 k.58), drugą Anna Elżbieta Radlic Haza, wdowa 1-o v. po Ludwiku Kalckreuth, której w r. 1729 oprawił posag 25.000 zł. (P.1218 k.25v). Przeprowadził też wtedy działy dóbr z braćmi (ib. k.36, 37). Żonie oprawił w r. 1742 sumę 6.000 zł. jako jako posagową (P.1268 k.153v, 154). Żyła jeszcze w r. 1753 (LB Otorowo). Chryzostom w r. 1756 sprzedał za 121.000 zł. Rozbitek z folawrkami Mechnaczem i Nowym Folwarkiem oraz dwa młyny Wielki i Mały Trzeszczark las "Borek" na gruncie wsi Lewice i karczmę w borze nalężącym do Rozbitka swemu pasierbowi po pierszej żonie, Bogusławowi Aleksandrowi Unrugowi, kapitanowi JKMci (P.1317 k.58). Pochowany został 1780.11/I r. w Swiniarach (P.637 k.175). Córki jego: Ewa Eleonora, w r. 1748 żona Karola Sebastiana Unruga, Anna Ludwika (Anna Elżbieta?), wydana przed 1751.11/XI r. za Aleksandra Unruga, z którym żyła jeszcze w r. 1753, Katarzyna Konstancja, zaślubiona 1753.26/XI r. w Kwilczu Bogusławowi Aleksandrowi Unrugowi, kapitanowi wojsk saskich.
b. Aleksander Wacław, syn Jana i Gorzeńskiej, ur. w Goruńsku, ochrzcz. 26 IX 1703 r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), współdziedzic obok swych braci Rozbitka 1726 r. (ZTP 46 k.1297), umarł tamże nagle 1727.17/VIII r. o został pochowany w Chycinie (LM Orzeszkowo, dysyd.).
c. Bogusław (Bogusław Gustaw), syn Jana i Gorzeńskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1717 (P.1153 k.89v). Wspólnie z bratem Ludwikiem dokonali w r. 1729 działów dóbr z bratem Chryzostomem (P.1218 k.36,37). Dostało się wtedy im Goruńsko. Zaślubił Bogusław we dworze wsi Hamer 1749.12/II r. Jadwigę Annę Mielęcką (LC Orzeszkowo, dysyd.), córkę Aleksandra i Joanny Dziembowskiej. Od Pawła Braneckiego kupił 1750 r. za 51.000 zł. Dziećmiarki i Dziećmiarowice w p. gnieźn. (P.1299 k.200v). Żonie swej w r. 1751 oprawił posag 15.000 zł. (P.1302 k.110v). Spisał w Gorońsku 1755.10/IV r. układ z bratem Ludwikiem, ustępując mu swojej połowy Gorońska i t. r. skwitował brata z 58.000 zł. oraz z 2.925 zł. (P.1215 k.147v). Dziedzic Dziećmiarek i Słępowa w p. gnieźn., t. r. zapisał żonie 3.000 zł. (P.1314 k.36v). Rezygnacji połowy Goruńska z folwarkami Nowym i Potrzebowem za cenę 40.000 zł. na rzecz brata Ludwika dopełnił w r. 1756 (P.1320 k.27). W r. 1757 był dziedzicem Swiniarek, wsi należącej przedtym do Pawła Braneckiego (G.99 k.43). W r. 1758 z Franciszką Mielżyńską, wdową po Stanisławie Trzcińskim, spisał kontrakt kupna dóbr Słępowa, połowy Kamionka i części Czech w p. gnieźn. za 35.300 zł. (G.99 k.65). Bogusław pochowany został w Skokach 1764.22/I r. (LM Skoki, dysyd.). Jadwiga Mielęcka była 2-o v. żoną Teodora z Rojewa Kaczkowskiego (P.1351 k.86). Żyła jeszcze w r. 1792, kiedy synom, Karolowi i Ludwikowi, cedowała sumę posagową (G.117 k.122). Córka Bogusława i Mielęckiej, Joanna Eleonora, ur. w Gorońsku 1750.10/III r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), dostała 1782.24/I zapis posagu 7.900 zł. (G.113 k.42), zaślubiła przed 1768.20/XII r. Ludwika Mariana Żychlińskiego (LB Skoki, dysyd.). Synowie: Karol i Bogusław, o których niżej, Teodor Ludwik, ochrzcz.1759.3/XI r. (LB Skoki, dysyd.), żyjący jeszcze w r. 1787 (Kośc.335 k.162).
a) Karol Adam, syn Bogusława i Mielęckiej, ur. 24 VII 1753 r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), wspólnie z braćmi w r. 1782 kontraktem spisanym 23/I sprzedali Dziećmiarki, Dziećmiarowice i Słępowo za 70.000 zł. Andrzejowi Karłowskiemu (G.109 k.6b, 7), a Kamionek cz. Kamioneczek kontraktem z 1783.16/VI r. sprzedali za 28.500 zł. Mikołajowi Węsierskiemu (G.110 k.76). Umarł 1824.8/XII w Poznaniu (Konarski).
b) Bogusław Jerzy, syn Bogusława i Mielęckiej, ochrzcz. 25 VII 1757 r. (LB Skoki, dysyd.), kupił 7 VI 1783 r. za 80.000 zł. od stryja Ludwika Zygmunta Goruńsko (P.1360 k.173). Dnia 1789.17/IX r. spisał wzajemne dożywocie z żoną Anną z Trepków, córką Krzysztofa i Ludwiki Rozbickiej (P.1366 k.407). W r. 1790, już po śmierci swej żony, Bogusław w imieniu zrodzonych z nią dzieci, tj. Ksawerego, Marianny i Zofii, kwitował jej brata Aleksandra Trepkę, komornika ziemskiego wieluńskiego (P.1367 k.437v). O Ksawerym i Mariannie słyszymy jeszcze w r. 1791 (Kośc.337 k.37v). Żoną Ksawerego być miała wedle Żychlińskiego Joanna Radlic Haza, córka Bogusłwa Piotra i Zofii Taylor.
d. Ludwik Zygmunta, syn Jana i Gorzeńskiej (Kośc.326 k.22), wspomniany w r. 1717 (P.1153 k.89v), współdziedzic Gorońska wspólnie z bratem Bogusławem 1734 r. (LB Orzeszkowo, dysyd.). W r. 1754 zapisał Aleksandrowi Kurnatowskiemu 40.000 zł. pożyczonych od niego na edukację brata Bogusława z jego części Gorońska (Kośc.326 k.104). Z tym bratem spisał 1755.10/IV r. komplanację i wyszedł w dziedzictwo całej tej wsi (P.1315 k.147v). Od tego brata kupił w r. 1756 za 40.000 zł. jego połowę w Goruńsku z folwarkiem Nowym i Potrzebowem (P.1320 k.27). Goruńsko 1783.7/VI r. sprzedał za 80.000 zł. bratankowi Bogusławowi Jerzemu (P.1360 k.173). Umarł t. r. 13/IX i został pochowany w Goruńsku (LM Orzeszkowo, dysyd.).
(2) Adam Konstanty, syn Wacława i Mielęckiej, małoletni w r. 1679 (Ws.73 k.360). Z przeprowadzonego w r. 1692 działu otrzymał Chycinę z obowiązkiem wyrestaurowania starego dworu oddanego matce w dożywotnie posiadanie (P.1123 VII k.12). Ożenił się z Jadwigą Barbarą ze Skrzypny Twardowską, którą kontrakt małżeński spisał 1702.4/IV r. w Skrzetuszu pod zakładem 50.000 zł. z Andrzejem Twardowskim (W.89 k.44). Żył jeszcze w r. 1718, nie żył już w r. 1722, kiedy Barbara spisywała dożywocie z drugim swym synem Janem Jerzym Rozbickim (P.1185 k.272v). Żyła jeszcze w r. 1752 (P.1367 k.341v). Córka Adama i Twardowskiej była Anna Ludwika, która 1733.29/VII r. zaślubiła Bogusława Dziembowskiego (LC Niepruszewo). Żyła z nim jeszcze w r. 1762.
a. Andrzej Wacław, syn Adama i Twardowskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1722 jako dziedzic Chyciny (P.1185 k.272v). W r. 1727 nazwany byłym posesorem Królikowa (Kc.135 k.172v). Żonie swej Wiktorii Mariannie Mielęckiej, córce Jana, miecznika wschowskiego, i Anny Potworowskiej, oprawił w r. 1729 posag 20.000 zł. (P.1215 k.102). Z bratem Janem spisał komplanację w Chycinie 1735.11/VII r. (P.1241 k.10, 10v). Od Jana Parczewskiego kupił w r. 1737 za 58.000 zł. Mirosław w p. pozn. (P.1250 k.121). Od brata Jana kupił w r. 1741 za 55.000 zł. połowę Chyciny (P.1264 k.49v). Mirosław sprzedał w r. 1760 za 58.000 zł. Stanisławowi Moszczyńskiemu, cześnikowi parnawskiemu (P.1329 k.90). Andrzej Wacław zmarł w Chycinie 1766.20/II r. (LM Orzeszkowo, dysyd.). Wiktoria Marianna Mielęcka zmarła 1768.2/III r., pochowana w Chycinie (ib.). Spośród synów tylko Andrzej Samuel zostawił potomstwo i o nim zob. niżej, inni, jak się zdaje, pomarli dziećmi. Byli to: Adam Władysław, ur. w Chycinie, ochrzcz. 1730.23/III r., Jan Aleksander, ur. 1731.18/XI r., Karol Konstanty, ur. w Chycinie, ochrzcz. 1736.13/II r. Zygmunt Marcjan, ur. w Chycinie, ochrzcz. 1738.20/XI r., Bogusław, ur. w Chycinie, ochrzcz. 1741.16/VI r., zmarł po kilku tygodniach (LB i LM Orzeszkowo, dysyd.). Z córek: Jadwiga Anna, ur. w Chycinie, ochrzcz. 1729.28/II r. (ib.), niezamężna, umarła między r. 1790 i 1793 (P.1367 k.341; 1370 k.169), Aleksandra Zofia, ur. 1749.2/IX r. w Hamrze (LB Orzeszkowo, dysyd.), w l. 1774-93 żona Bogusława Teodora Karczewskiego.
Andrzej, Samuel, syn Andrzeja Wacława i Mielęckiej, ochrzcz. 11 VIII 1734 r. (ib.), mąż Karoliny Wiktorii Kurnatowskiej, córki Aleksandra i Joanny Mielęckiej, spisał z nią wzajemne dożywocie w r. 1764 (Ws.93 k.217). Kapitan wojsk koronnych w l. 1766-68 (Konarski). Dziedzic Chyciny 1768 r. (Ws.94 k.144v). Działy z siostrami przeprowadziły 1769.3/X r. Chycina została wtedy oszacowana na 120.000 zł., a długów było 67.513 zł. (P.1114 k.300; 1370 k.169). Wspólnie z siostrami w r. 1781 zawierał z cioteczną siostrą Bogumiłą Dziembowską ugodę działową dotyczącą sumy 50.000 zł. pozostałej po babce Jadwidze z Twardowskich (P.1358 k.166v). Umarł miedzy r. 1790 i 1792.23/I r. (P.1367 k.341; I Kon.84 k.329). Synami Andrzeja Samuela i Kurnatowskiej byli: Stefan, Konstanty i August, o których niżej. Wedle Żychlińskiego mieli być jeszcze synowie: Karol Sebastian August i Aleksander Wacław, obaj bezżenni. Z córek znam Wiktorię, ur. w r. 1765, zmarłą 1766.5/VIII r. (LM Kobylin, dysyd.), Joannę Jadwigę Zofiję, ur. w Chycinie 1769.26/V r. (LB Orzeszkowo, dysyd.), zmarła 1784.30/III r. (Konarski. Żychliński wymienia następujące córki Andrzeja Samuela: Joannę Eleonorę, zmarłą 1829.28/I r., żonę Marcina Żychlińskiego, Wiktorię Mariannę, Zofię Jadwigę, Aleksandrę Annę i Helenę, wszystkie cztery niezamężne. Joanna B-a była żoną Ludwika Żychlińskiego zmarłego w grudniu 1802 r., z którym żyła w separacji (Hip. Wągr., Wiatrowo). Czyżby więc T. Żychliński, autor "Złotej Księgi", mylił się co do imienia jej męża?
a) Stefan Bogdan Adam, syn Andrzeja Samuela i Kurnatowskiej, kupił 23 I 1792 r. od panny Barbary Bukowieckiej, stryjecznej siostry swego ojca, za 60.000 zł. wieś Krzyszkówko, folwark Dąbrowę i część w Miłosłowie (I. Kon.84 k.329). W l. 1814-20 widzimy go w W. Mnichach (LB Solec). Ożenił się 1793.12/XI r. w Brudzyniu z Zofią Marią Żychlińską, wdową 1-o v. po Aleksandrze Mojaczewskim (Konarski). Żyjacą jeszcze 1820.12/XI r. (LB Solec). Żychliński pisze o nim, iż był dziedzicem Chyciny i umarł bezpotomnie.
Przeglądanie 1041 pozycji zakresu Bronowscy - Bzowscy.
29303132[33]34353637
