Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
784785786787[788]789790791792
Pabianowscy - Pawłowscy
b) Wojciech, syn Władysława i Brańskiej, instalowany na kanonię poznańską Św. Marcina (fundi Łęki?) 17 IV 1686 r. (Install., s. 121), na kanclerstwo poznańskie 14 IV 1700 r. (ib. s. 128), na archidiakonię pczewską 7 IV 1704 r. (ib. s. 129). Od siostry Teresy zamężnej Gąsiorowskiej w r. 1696 uzyskał cesję sumy 420 zł, zapisanej jej w posagu przez matkę (G. 90 k. 78v). Od Sebastiana Brudzyńskiego uzyskał w r. 1700 zapis 1.000 zł (P. 1139 XIII k. 74). Sam t.r. zapisał 4.400 zł Stefanowi Grzybowskiemu (P. 1168 k. 24v). Był dziedzicem miasta Żernik (Z. T. P. 44 k. 1469). Umarł w r. 1711, przed 22 IX (Install., s. 131).
c) Kasper (Kasper Kazimierz, Kasper Władysław), syn Marcina i Trzebuchowskiej, uzyskał w r. 1645 od swej matki zapis 15.000 zł (Kc. 129 k. 55). dawał w r. 1654 plenipotencję bratu Adamowi P-mu i innym (Kc. 130 k. 138). Nie żył już w r. 1694 (Kc. 133 k. 16).
(3) Wojciech, syn Marcina i Czarnkowskiej, pozostawał w r. 1605 pod opieką stryja Wojciecha, kasztelana oświęcimskiego (I. Kon. 32 k. 268). Chyba w r. 1608 jeszcze był nieletnim (P. 1406 k. 417v). Z działów braterskich przeprowadzonych w r. 1609 dostały mu się wsie Świątkowo, Uścikowo, połowa Obiecanowa, z dworami i folwarkami w pow. kcyń. (N. 167 k. 391). Obok braci w r. 1612 współdziedzic Próchnowa (P. 146 k. 72). Mąż Justyny Lubodzieskiej w r. 1614, wdowy 1-0 v. po Janie Karnkowskim, skwitowany t.r. przez Wojciecha Skwarkowskiego z zysków i przezysków z racji nieuiszczenia sumy 5.000 zł (P. 992 k. 564, 565). Justyna t.r. skwitowała swą matkę, Dorotę Rokoszównę, wdowę po Samuelu Konarskim, chorążym pomorskim, z 10.000 zł, jako reszty z sumy 12.000 zł posagu tej matki (P. 992 k. 620v). Mąż t.r. na połowie Świątkowa, Uścikowa i części Obiecanowa oprawił jej 17.000 zł posagu (P. 1409 k. 105v). Spisywali t.r. wzajemne dożywocie (ib. k. 170). Oboje w r. 1615 Świątkowo sprzedali wyderkafem za 1.400 zł Marcinowi Żernickiemu (ib. k. 627). Wojciech Świątkowo i Uścikowo w r. 1617 sprzedał wyderkafem za 8.000 zł Janowi Tomickiemu (Kc. 127 k. 46v). Części Obiecanowa w r. 1618 sprzedał za 5.500 zł Marcinowi Żernickiemu (P. 1411 k. 250). "Cywilnie zmarły", więc banita, był w r. 1619 mężem drugiej żony Zofii Radolińskiej, córki Macieja (Kc. 127 k. 93v). Zapisał jej w r. 1626 dług 6.000 zł (Kc. 19 k. 806). Dziedzic Świątkowa, uwolnił w r. 1628 uczc. Błażeja Dolewczyka, poddanego z tej wsi (Kc. 19 k. 965). Zważywszy, iż dobra Uścikowo i Świątkowo obciążone były długami sięgającymi 8.000 zł i oprawą 17.000 zł zmarłej pierwszej żony, zezwolił w r. 1646 na wykupienie owych dóbr przez pasierba Wojciecha Karnkowskiego (Kc. 129 k. 134). Córce swej, pannie Ewie Mariannie, cedował w r. 1649 sumę 3.000 zł zapisaną w grodzie piotrkowskim przez Zofię Izabelę P-ą, żonę Marcina Drzewickiego (siostrę), a Świątkowo i Uścikowo zobowiązał się tej córce zrezygnować (Kc. 129 k. 486v). Żył jeszcze w r. 1653, kiedy żona Zofia Radolińska prawa swoje do Świątkowa, Uścikowa i połowy Obiecanowa cedowała Stanisławowi Karnkowskiemu, kasztelanowi dobrzyńskiemu (N. 227 k. 121). Nie żył już w r. 1679 (Kc. 132 k. 21v). Corka Ewa Marianna (Marianna Ewa), niezamęzna w r. 1653, była żoną 1-o v. Jana Grabowskiego, a 2-o v. w latach 1662-1679 Andrzeja Zaleskiego, wdowa w r. 1684, dziedziczka części Świątkowa, Uścikowa i połowy Obiecanowa, cedowała wówczas swe prawa do tych dóbr Urszuli, wdowie po Andrzeju Modrzejewskim, podskarbim wielkim kor., i jej dzieciom (N. 186 k. 258v).
Bratem stryjeczno-rodzonym Wojciecha, męża Żernickiej, o którym było wyżej, nazwany Jakub P. Był on w r. 1511 mężem Anny, corki Tomasza Słupskiego, miecznika poznańskiego i Barbary. Ją i jej siostry, Zofię zamężną Witkowską i Barbarę zamężną Chłapowską, matka ich, owdowiała Barbara skwitowała wtedy z 400 grz. swego posagu, oprawionego na wsiach Slup Wielki, połowie Słupa Małego i na Murzynowie Wielkim w pow. pyzdr. (P. 865 k. 92). Jakub na połowie części Padniewa t.r. oprawił owej żonie 200 grz. posagu (P. 786 s. 313). Wraz z córką Zofią, urodzoną z tej żony, pozwany przez Rąbińskich i Kokorzyńskiego o 133 grz. po zmarłej Annie, żonie Jana Słupskiego, nie stanął i w r. 1514 miał płacić winę (Py. 24 k. 146). Druga żoną Jakuba była w r. 1515 Anna Żychlińska czyli Kopanicka, córka Barbary Kopanickiej, którą t.r. pozywał Jan Kopanicki o wygnanie siłą z jego części macierzystej w mieście Kopanicy i przyległych wsiach: Wielawieś, Maławieś, Wąchabno oraz w pustkach Kargowa i Chwalim (P. 866 k. 240v). Zawarli t.r. oboje układ z Janem Kopanickim (Kośc. 24 k. 193v). Anna od brata, Jana Kopanickiego, w r. 1517 w podziale dóbr rodzicielskich nabyła wyderkafem za 800 zł i 50 zł węg. wieś Wąchabno oraz połowę wsi Chwalim (Kośc. 233 k. 53). Skwitowała t.r. z dóbr po rodzicach, tj. Kopanicy, Kargowej, Chwalimia, Wielkiejwsi, Małejwsi, Wąchabna w pow. kośc., Myśliborza, Sługocina, Wilczny, Żychlina, Lipin, Janowi, Spławia w pow. kon., braci swych, Wojciecha i Jana, dziedziców w Kopanicy (Kośc. 25 k. 23v). Wraz z córka Zofią, dziedzice w Słupi i Murzynowie, wiedli w r. 1518 sprawę z Janem Kokorzyńskim i Janem Rąbińskim, stryjem i bratankiem, o posag 200 grz. zmarłej Anny, żony zmarłego Jana Słupceckiego, siostry rodzonej Jana Kokorzyńskiegio, zaś córki Jana Rąbińskiego, wniesiony na Małe Słupy (Py. 24 k. 275). Kokorzyński i Rąbiński w r. 1519 skwitowali Jakuba P-go i Zofię z 66 grz. i 17 skojców długu (P. 867 k. 110v). Jakub trzecią część dziedziczną w Padniewie w r. 1524 sprzedał za 400 grz. Szymonowi Turzyńskiemu (G. 335a k. 78v). Bliższość do dóbr Wielkie i Małe Słupy oraz Leśne Murzynowo w r. 1524, lub przed tą datą, rezygnował bratu stryjeczno-rodzonemu Wojciechowi P-mu (ib. k. 33v). Wspólnie z córką Zofią części w tych wsiach w r. 1524 (lub przed tą datą) rezygnował wieczyście za 200 grz. Barbarze Słupskiej, żonie Jana Chłapowskiego (ib. k. 31, 34; I. i D. Z. Kal. 2 k. 110). Na połowach wsi Sławino w pow. kal. i Strzeżewo w pow. ostrzeszow., wolnych od oprawy żony, sprzedał 1529 r. za 120 grz. wikariuszom kolegiaty kaliskiej 8 grz. rocznego czynszu (I. i D. Z. Kal. 2 k. 139v). Nie żył już w r. 1530, kiedy owdowiałą Annę pozywali Jan i Stanisław Chłapowscy (rodzący się z Barbary Słupskiej) o wygnanie ich z czwartej części wsi Sławino, spadłej na nich po rodzono-wujecznej (ciotecznej) siostrze a córce Jakuba P-go, Zofii, żonie Mikołaja Rossoskiego (P. 871 k. 675v). Owdowiała Anna Żychlińska, swoją częśc folwarku we wsi Sławino pow. kal. w r. 1544 sprzedała wyderkafem za 50 zł Dobrogostowi Potworowskiemu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 376). Nie zyła już w r. 1568 (Kal. 34 s. 591). Z pierwszej żony, Słupskiej, córka Zofia, która działając w asyście ojca, stryja Wojciecha P-go i wuja Stanisława Turewskiego, skwitowała w r. 1519 Macieja Korzboka Witkowskiego z części posagu 200 grz. po zmarłej bezpotomnie jego żonie a swojej ciotce rodzonej(!) Zofii Ossowskiej (P. 867 k. 103). Żona Mikolaja Rossoskiego, nabyła wyderkafem w r. 1527 za 85 grz. od Filipa stryja i Piotra bratanka, dziedziców w Rossoszycy, trzy łany w tej wsi (I. i D. Z. kal. 2 k. 118v). Dziedziczka dóbr macierzystych w Wielkich i Małych Słupach oraz Murzynowie Leśnym, procesowała się t.r. z Janem i Stanisławem Chłapowskimi, synami Jana, którzy opanowali bezprawnie te jej dobra (Py. 25 k. 262). Swoje macierzyste trzecie części owych wsi w r. 1528 sprzedała wieczyście za 40 grz. Stanisławowi Słupskiemu, dziedzicowi w Turwi (Py 23 k. 76v). Zofia nie żyła juz w r. 1530, a spadek po niej w Rossoszycy brali jej bracia cioteczni, Jan i Stanisław Chłapowscy (P. 1393 k. 373), rodzący się z Barbary Słupskiej. T.r. pozywali oni wdowę po Jakubie P-im a macochę Zofii, o wygnanie ich z czwartej części Sławina, którą Jakub sprzedał był wyderkafem za 200 grz. owej córce (P. 871 k. 673v). Niewątpliwie z drugiego małżeństwa pochodzili synowie Jakuba, Jan i Florian, którzy w r. 1531 pozywali braci Chłapowskich, jako spadkobierców zmarłego Mikołaja Rossoskiego, syna Zofii Słupskiej. Nie znam dalszych losów tych synów Jakuba. Z Żychlińskiej niewątpliwie rodziły się też dwie córki Jakuba. Z nich, Łucja była w latach 1545-1574 żoną Baltazara Jaraczewskiego, wdową w latach 1579-1596, a nie żyła już w r. 1604. Anna, w latach 1548-1564 żona Floriana Szyszkowskiego, już nie żyła w r. 1585. Być może, iż także córką Jakuba była Małgorzata, w latach 1564-1570 żona Wawrzyńca Owsianego, chorążego łęczyckiego. Łucja swoje części w dobrach Strzeżewo, Sławino, Zamoście pow. kal., które trzymała wspólnie z siostrami, w r. 1548 sprzedała wyderkafem za 400 grz. swemu szwagrowi, Florianowi Szyszkowskiemu (P. 1395 k. 398v). Zob. tablice 1, 2.
@tablica
@tablica
Otylia z Padniewa, w r. 1509 żona Wojciecha Chrbowskiego. Tomasz z Padniewa, profes konwentu trzemeszeńskiego w r. 1560 (G. 39 k. 238v). Emerencja, w r. 1582 żona Jakuba Sypniewskiego. Szl. Katarzyna, chrzestna 1 VII 1739 r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Anna, w r. 1742 wdowa po Wojciechu Kobylińskim, nie żyła już w r. 1761.
Chyba nie miała nic wspólnego z powyższymi szl. i sław. Barbara P-a, córka szl. i sław. Augusta P-go, zw. Kościelnym, mieszczanina poznańskiego, wdowa po uczc. Bartłomieju Getnerze, którą 13 XI 1591 r. na moście wiodącym na Chwaliszewo poranił Aleksander Mieliński, z których to ran zmarła (P. 955 k. 730).
Zob. Złotniccy h. Nowina.
Pajecki (czy szlachcic?) Wojciech, faktor w Krampsku, tenucie Wojciecha z Grabi Psarskiego, w r. 1677 (I. Kon. k. 1001).
Pajewscy, różni, Jan P. z Litun, mąż Nastazji, córki Marcina Wturkowskiego, która w r. 1553 kwitowała ojca z 20 grz. posagu. Był ów P. dziedzicem w Szuchowczycach pow. kobryńskiego (Kal. 17 s. 848).
Szl. Florian P. z pow. ciechanow., zapisał w r. 1604 dług 350 zł Zygmuntowi Konarzewskiemu z Daniszewa Strzeżek (Kc. 124 k. 456v). Katarzyna, żona Kazimierza Gliwicza, oboje nie żyli w r. 1740. Andrzej w r. 1771 trzymał dzierżawę dobra kapituły metropolitalnej gnieźnieńskiej: Wierzbno, Oleśno, Podlesie i Rzym w pow. przedeckim (G. 100 k. 419). Ur. Ignacy, ekonom z Sowiny, i teresa Wojciechowska, rodzice Jana Nepomucena, ur. w Sowinie 10 V 1817 r. (LB Poniec).
Pakawscy. Katarzyna Wyskocina, niegdy P-a, pozywała ks. Mirosława z Bytynia, kanonika poznańskiego, z Dzegowa, który nie stanął i w r. 1446 miał płacić winę (P. 15 k. 143v). Basz, dziedzic w Pakawiu, dokonywał w r. 1448 rozgraniczenia, z Katarzyna, dziedziczką, oraz Piotrem i marcinem, dziedzicami w Izdebnie (P. 17 k. 113v).
Pakosccy, zob. z Pakości.
Pakosławscy z Pakosławia w pow. kośc., różni, a wśród nich mozliwi Awdańce. Maciej z pakosławia na połowie tej wsi oprawił w r. 1446 posag 70 grz. żonie swej Katarzynie (P. 1379 k. 130v). Za macieja P-go ręczyli w r. 1448 Mikołaj Gorecki i Jan Konarski, że będzie życ w pokoju z Janem P-im (Kośc. 16 k. 132). Maciej P. swoją połowę Pakosławia w r. 1449 wymienił z Janem Brylem Sowińskim na dwie części Sowiny w pow. kośc. i dopłatę 130 grz. (P. 1390 k. 50). Zabity przez Paka i Jana, braci z Pakosławia, których owdowiała Katarzyna wraz z synami, Pawłem i Janem, kwitowała w r. 1452 z głowy męża a ich ojca (Kośc. 19 k. 167). Jan Bryl z Pakosławia na dwóch częsciach Pakosławia w r. 1449 oprawił 90 grz. posagu żonie Małgorzacie (P. 1390 k. 50v).
Marcin P., już nie żyjący w r. 1447, kiedy to owdowiała Małgorzata występowała jako matka Jana i Paka (Kośc. 18 s. 69). Żoną Pawła alias Paka była w r. 1450 Małgorzata (Kośc. 19 k. 54), która w latach 1453, 1459 i 1466 pozywała Mikołaja, Jana i Andrzeja, braci z Lubiatowa (ib. k. 213, 260; 20 k. 178v).
Jan Tumigrała z Pakosławia zeznał w r. 1469 Sędziwojowi i Małgorzacie 200 kop groszy posagowych, wniesionych z Drzenczewa na połowę Pakosławia (Kośc. 20 s. 230). Przypozwał t.r. Dziersława Szczepankowskiego po śmierci jego ojca Jerzego (ib. s. 246), a chodziło o sumy, które na Pakosławiu oraz wyderkafem na Drzenczewie dał był zmarły Jerzy Szczepankowski (ib. s. 323). Pozwany w r. 1470 przez Jana niegdy Brodnickiego, pełnomocnika swych dzieci, Sędziwoja i Małgorzaty, o macierzyste 200 kop groszy (ib. s. 458). T.r. pozwany przez Katarzynę niegdy P-ą, wdowę po Stanisławie Parzynczewskim, nie stanął i miał płacić winę (ib. s. 469). Sędziwój i Małgorzata, urodzeni ze zmarłej Anny Moreckiej, żądali t.r. od ojca uiszczenia posagu ich matki, t.r. 200 kop groszy wniesionych na Pakosław (ib. s. 522). Nie żył już jan Tumigrała w r. 1472 (ib. s. 664). Sędziwój i Małgorzata już w r. 1469 uzyskali intromisję do połowy Pakosławia w sumie 200 kop groszy (ib. s. 367). Sędziwojowi toczącemu sprawę z Katarzyną wdową Parzynczewską w r. 1472 przydano siedem lat (ib. s. 664). Ów Sędziwój Tumigrała z Pakoslawia swoją macierzystą połowę w Pakosławiu wymienił w r. 1480 z Sędziwojem i Stanisławem, bracmi niedzielnymi z Szurkowa, na dwa łany osiadłe i dwa i pół pustych (P. 1386 k. 195). Sędziwój P. wspomniany jeszcze w r. 1485 (Kośc. 228 k. 12).
Jan P. na trzech łanach osiadłych w Pakosławiu w r. 1472 oprawił posag 30 grz. żonie Małgorzacie (P. 1385 k. 135v). Pani Małgorzacie P-ej (zapewne tej właśnie żonie Jana) zapisał w r. 1481 dług 30 grz. Zofia, wdowa po Janie Błożejewskim, pani oprawna na Błożejewie i Sierakowie (Kośc. 227 k. 76). Małgorzata, żona Jana P-go, pozywała w r. 1482 swego pasierba Jana P-go (ib. k. 103v), a będąc już wdową znowu w r. 1485 pozywała tegoż (ib. 228 k. 12). Jan, może identyczny z Janem już nie żyjącym w r. 1496, ojcem Jana, Mikołaja i Małgorzaty, żony sław. Macieja, mieszczanina z Sobótki, która w r. 1496 kwitowała tych swych braci z majątku rodzicielskiego (Kośc. 230 k. 113v). Mikołaj siostrze Małgorzacie P-ej w r. 1499 zapisał dług 5 grz. (ib. 231 k. 29v). Jan P. swą częśc po rodzicach w Pakosławiu w r. 1502 sprzedał za 50 grz. bratu Mikołajowi P-mu (P. 1389 k. 222v), zas Mikołaj wnet potem na owej części oprawił 40 grz. posagu swej żonie Dorocie (ib. k. 223). Mikołaj ów w r. 1505 od Mikołaja Szurkowskiego nabył za 22 grz. dwa osiadłe łany w Szurkowie (P. 1390 k. 61). Kwitował w r. 1514 Feliksa Zimnowodzkiego z 20 grz., za które od zmarłego Andrzeja Romsza Zimnowodzkiego nabył wyderkafem dwa osiadłe łany w Golejewie w pow. kośc. (P. 866 k. 52v; Kośc. 233 k. 50v). Pozwany w r. 1517 przez Annę Szczytnicką, wdowę po tym Andrzeju Ramszu Zimnowodzkim, o wygnanie jej z części Golejewa, jej oprawnej (P. 866 k. 418v).
Małgorzata P-a, trzecią częśc swych ojczystych dóbr w Pakosławiu dała w r. 1489 "z miłości małżeńskiej" swemu drugiemu mężowi, Jakubowi niegdy Podrzeckiemu (P. 1387 k. 131). Pierwszym jej mężem był Wincenty Gorecki. Będąc żoną Podrzeckiego, czwartą część Pakosławia w r. 1519 sprzedała za 40 grz. Jerzemu Konarskiemu, staroście iłżeckiemu. Asystowali jej przy tej transakcji Marcin Bartoszewski i wuj Jan Siedlecki (P. 1392 k. 276).
Stanisław, brat żyjącego Sędziwoja a stryj Jerzego i Małgorzaty, syna i córki Sędziwoja, dziedziczył w r. 1501 w Pakosławiu (Kośc. 231 k. 86). Ten Stanisław, nazwany Kuczyńskim, całą połowę dworu z trawnikiem, łąką koło dworu i ogród w Pakosławiu w r. 1513 sprzedał za 8 grz. i 5 zł węg. bratankowi Jerzemu P-mu (Kośc. 233 k. 41; 345 k. 41). Ów Jerzy wystepował w r. 1514 jako wuj Katarzyny Gostkowskiej, żony Mikołaja "Klawka" Gostkowskiego (Kośc. 233 k. 41v). Dwa osiadłe łany w Pakosławiu Jerzy w r. 1517 sprzedał wyderkafem za 24 grz. Dorocie, wdowie po Janie Włostowskim (P. 1392 k. 108v), zas w r. 1518 był przez nią kwitowany z 27 grz. wyderkafu na trzech łanach w Pakosławiu (Kośc. 234 k. 10). Na połowie części Pakosławia w r. 1518 oprawił 70 grz. posagu Annie, córce Jana Kawieckiego (P. 1392 k. 218). Nie zył już Jerzy w r. 1527, kiedy siostra Małgorzata odziedziczoną po nim połowę Pakosławia dała swym synom, Jerzemu i Janowi (P. 1393 k. 158). Nie umiem powiedzieć czyją żoną była ta Małgorzata, bowiem współcześnie żyło kilka Małgorzat P-ch. Może to Małgorzata P-a, wdowa po Mikołaju Raszewskim, która w r. 1526 części w Pakosławiu sprzedała wyderkafem za 50 grz. Marcinowi Szczodrowskiemu, a asystowali jej przy tym stryj Mikołaj Łącki? (P. 1393 k. 127). O domniemanym potomstwie tej Małgorzaty mowa będzie niżej.
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
784785786787[788]789790791792
