Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
407408409410[411]412413414415
Łobescy - Łyszkowscy
Paweł, dzierżawca Łasku w r. 1807, potem dziedzic Prusinowic, zmarł przed r. 1843. Zaślubił przed r. 1807 Marię Korytowską, córkę Aleksandra i Rozalii Bieńkowskiej, ur. ok. r. 1779 w Domachowie. Miesz-
@tablica
kała w r. 1843 w Skąpem w pow. wrzesińskim, umarła w Gostoni w domu swej siostry Rożnowskiej. Z synów, Jakub, ur. w Łasku ok. r. 1807, u schyłku życia mieszkał wraz z żoną w Gostoni u ciotki Rożnowskiej i tutaj zmarł 1853.3/X. r. Inny z synów, Józef, o którym niżej. Córka Ludwika, ur. w Lgocie ok. r. 1813, zaślubiła 1843.14/II w Gostoni Marcelego Aleksandrowicza, strażnika celno-granicznego, mieszkającego w Olędrach Kossewskich.
Józef, ur. w Teodorach ok. r. 1815, dziedzic części Gostoni w latach 1866-1884, zmarły tam 1884.4/IV. r. Zaślubił w Napruszewie 1867.2/VI. r. Franciszkę Weronikę Modlińską, córkę Augustyna, posesora Napruszewa, i Teofili z Markowskich, ur. w Napruszewie 1845.15/II. r. Ich synowie: Julian Paweł Karol. ur. w Gostoni 1876.22/V. r., zmarły tam 1894.9/IX. r., Paweł Zygmunt, ur. 1880.24/I. r. Córki: Amalia Maria, ur. ok. r. 1868, zaślubiła w Gostoni 1891.3/I. r. Telesfora Mariana Sławińskiego, taksatora w biurze ekspedycji kolei Łódź Fabryczna, Stanisława Bibianna, ur. w Gostoni 1872.17/XI. r., zmarła tam 1878.24/VIII. r., Cecylia Emilia Zuzanna, ur. tamże 1876.22/XI. r. (LB, LC, LM Giewartów). Zob. tablicę 2.
@tablica
Łysakowscy różni. Jakub z Łysakowa, podsędek ziemski ciechanowski, zaliczany do Lubiczów, poświadczał w r. 1472 wywód szlachctwa Jana Zakrzewskiego, naganionego przez Dziersława z Pruszewa. Ale ów Zakrzewski wywiódł się z ojca Wojciecha, dziedzica Zakrzewa, h. Kownaty, z matki Pietruszy z Łysakowa z ziemi ciechanowskiej, h. Bończa (N. 144 s. 163). Natomiast niewątpliwym Lubiczem był Mikołaj Ł., stolnik czerski i podsędek bełski, późniejszy kasztelan chełmski, którego na jednego z opiekunów swych dzieci wyznaczył w r. 1564 Bernard Trlęski, wojski bełski (G. 43 k. 60). Do sprawy z tym Mikołajem, już kasztelanem chełmskim, Jerzy Russocki, kasztelanic nakielski, w r. 1585 wyznaczył plenipotentów (I. R. Kon. 21 k. 559).
Katarzyna, żona Gabriela Jutroskiego 1648 r. Nie wiem, czy był szlachcicem Jakub, dziedzic Lipego, mąż Elżbiety Rochon, ojciec Kazimierza, ur. w Lipem 1874.17/VI. r. (LB Mielżyn).
Łysicki Piotr z Łysic z z. kuj., domow. ks. Stan. Grunczyńskiego prob. kalis. 1495 termin z Mac. Osieckim (I. Kal. 4 k. 374).
Łysińscy, zap. z Łysin w p. kośc. Elżbieta Ł-a z synem Janem, miała 1444 termin z Mik. Sokołowskim (Kośc. 17 s. 422)
Łyskowscy Koschembarowie h. Własnego, zwanego Doliwą odmienną. Wyszli w Łyskowa w p. tuchol. Wojciech, dziedzic w Łyskowie, w r. 1570 kwitował Tomasza Czucharskiego ze 120 zł. (N. 156 k. 32). Jak się zdaje, żył jeszcze w r. 1584, kiedy jego syn Stanisław skarżył o zadanie rany na łąkach wsi Wieszczyce Jana Wałdowskiego, jego synów, oraz Wałdowskiego i Wieszczyckiego (N. 56 k. 171v, 172). Skwitował w r. 1585 Jana Wałdowskiego i jego wspólników z tej pretensji (N. 161 k. 399). Od Katarzyny z Russocic, wdowy po Świętosławie Orzelskim, staroście radziejowskim, jak też od jej syna Świętosława w r. 1597 wydzierżawił pod zakładem 1.000 zł. wsie Orle i Białowieże w p. nakiel. (N. 163 k. 118). Od Świętosława Orzelskiego, starościca radziejowskiego, i jego braci w r. 1599 w sumie 5.000 zł. długu wziął zastawem na trzy lata wieś Rościmin w p. nakiel. (N. 164 k. 149). Żeniąc się w r. 1601 z Dorotą Zakrzewską, córką Wojciecha z Zakrzewka, wziął za nią w posagu 1.500 zł. i oprawił jej tę sumę na połowie Wieszczyc w p. tuchol. jak również na sumie 5.000 złp. zastawnej na Rościminie (N. 165 k. 2v). Ponowną oprawę posagu, tym razem w sumie 5.000 złp., dał żonie w r. 1616 na połowie swych dóbr (N. 222 k. 56v). Od Marcina Orzelskiego w r. 1618 kupił za 10.000 zł. wieś Dziektarnię w p. nakiel. (N. 222 k. 210v). Annie z Debrzyńskich, wdowie po Janie Zakrzewskim, w r. 1619 zapisał 2.500 zł. długu (N. 171 k. 338v). Umarł t. r. lub następnego. Dorota z Zakrzewskich, już będąc wdową, wraz z nieletnimi synami, Wojciechem, Janem, Maciejem, Michałem i Jerzym, pozywana była w r. 1620 przez Marcina Orzelskiego (N. 62 k. 326). Dorota oraz synowie jej, Jan, Wojciech, Michał i Jerzy, wszyscy czterej pozostający pod opieką Piotra Zakrzewskiego (Maciej widocznie już nie żył), sumy zastawne po mężu i ojcu na Dziektarni i Rościminie oraz inne z zapisów dawanych zmarłemu Stanisławowi Ł-mu przez Świętosława, starościca radziejowskiego, Marcina i Zygmunta Orzelskich, wynoszace łącznie 35.933 zł., cedowali w r. 1623 Stanisławowi i Aleksandrowi Orzelskim (N. 173 k. 173v, 175v). Wdowa z synami od Eremiana Dąbrowskiego nabyła w r. 1625 wyderkafem na jeden rok za 12.000 zł. wieś Dąbrówkę z folwarkiem Piaski w p. gnieźn. (N. 223 k. 677), zaś w r. 1626 Dąbrowski do tej sumy wyderkafowej dopisał jeszcze dalsze 5.000 zł. (ib. k. 736v). Dorota w r. 1628 dała zobowiązanie bratu Piotrowi Zakrzewskiemu, sędziemu grodzkiemu nakielskiemu, iż stawi do akt grodu nakielskiego synów swych, Jana, Wojciecha, Michała i Jerzego, gdy tylko osiągną lata (N. 176 k. 259v). Wespół z tymi synami od wspomnianego wyżej Dąbrowskiego w r. 1628 kupiła za 20.000 zł. Dąbrówkę i Piaski (N. 223 k. 772v). Ona i jej synowie w latach 1631-1638 byli procesowani przez różne osoby mające do tych dóbr pieniężne pretensje (I. Kon. 46 k. 337v, 48 k. 307; P. 161 k. 1045v; N. 178 k. 13). Żyła jeszcze w r. 1642 (G. 337 k. 618v). Ze wspomnianych wyżej synów, o Janie i Michale będzie jeszcze mowa. Wojciech (Wojciech Michał) umarł między r. 1631 a 1636 (I. Kon. 46 k. 304, 337v; P. 161 k. 1045v). W tym samym czasie umarł i Jerzy, pod imieniem Hieronima kanonik regularny w Trzemesznie (ib.). Może córką Stanisława i Zakrzewskiej była Anna, w latach 1619-1623 żona Andrzeja Kozłowskiego, zastawnego posesora części Sławianowa i Smardowa w p. nakiel. Być może ta sama Anna była w r. 1630 żoną Jana Koziczkowskiego z pow. wałeckiego.
1. Jan, syn Stanisława i Zakrzewskiej, wraz z braćmi w r. 1623 kwitowany był z 2.500 zł. przez Stanisława Zakrzewskiego (P. 173 k. 278v). W r. 1628 jeszcze, jak widzieliśmy, nieletni, obok matki i braci wówczas współposesor Dąbrówki i Piasków. W r. 1638 mąż Katarzyny Trzcińskiej w Wielkiej Trzcianki (N. 178 k. 13), która wniosła mu w posagu 4.400 zł., oprawione przezeń na połowie Dąbrówki (Kc. 130 k. 282v). Dąbrówkę z folwarkiem Piaski w r. 1639 sprzedał wyderkafem za 4.000 złp. małżonkom Janowi i Elżbiecie z Niwskich Woźnickim (P. 1419 k. 1341). Drugiej swej żonie, Reginie Wielżyńskiej, córce Andrzeja i Zofii Czarlińskiej, oprawił w r. 1640 na połowie powyższych dóbr posag 5.000 złp. (P. 1420 k. 330v), a dobra te, Dąbrówkę i Piaski, w r. 1643 sprzedał wyderkafem za 8.000 złp. Wojciechowi Drachowskiemu (P. 1421 k. 127v), zaś żona jego swe prawa oprawne i dożywotnie na tych dobrach cedowała w r. 1644 Zofii z Ponętowskich, wdowie po Wacławie Kiełczewskim, mieczniku brzeskim-kujawskim (G. 337 k. 658). Posag jej, 5.000 zł., był potem oprawiony na Strzeszynie i Strzeszynku (P. 1073 k. 397). Oboje małżonkowie nabyli wyderkafem w r. 1647 za 5.000 złp. od Jana Popowskiego części wsi Recz w p. gnieźn. (P. 1423 k. 194v). Regina będąc obok swych sióstr, Katarzyny owdowiałej Urbanowskiej i Jadwigi zamężnej Soszyńskiej, współspadkobierczynią brata, Jakuba Wielżyńskiego, wespół z nimi wsie Wiewrzeja, Kiączyno i połowę Grzebieniska sprzedała w r. 1649 za 60.000 zł. Adamowi Cieleckiemu (P. 1424 k. 152). Trzecią żoną Jana była Elżbieta Budziejewska, z której matką, Małgorzatą Strzałkowską. wdową po Janie Budziejewskim, 2-o v. żoną Jerzego Plaskowskiego, w r. 1652 zawierał pod zakładem 3.000 złp. kontrakt, niewątpliwie o rękę Elżbiety (P. 1064 k. 253), ją zaś samą t. r. zobowiązał się stawić do akt, aby małżonków Pląskowskich skwitowała z dóbr rodzicielskich (ib. k. 847v). Od Anny z Budziejewskich Trzcińskiej uzyskał Jan w r. 1655 cesję ruchomości i sum po zmarłej Elżbiecie z Budziejewskiej Szarszewskiej (I. Kal. 121 s. 299). Nie żył już w r. 1661 (Kc. 130 k. 282v; P. 186 k. 404). Wdowa w r. 1665 była już 2-o v. żoną Samuela Kaliszkowskiego (P. 1076 k. 945). Nie żyła już w r. 1676 (P. 1094 k. 685). Z pierwszego małżeństwa syn Samuel i córka Barbara, w imieniu których ojciec w r. 1643 kwitował z 400 złp. Wawrzyńca Trzcińskiego (G. 337 k. 638v) Zarówno syn ten jak i córka musieli pomrzeć młodo, skoro w r. 1661 jako spadkobierca "bezpotomnej" Krystyny z Trzcińskich występował Maciej Trzciński, brat jej i wspomnianego wyżej Wawrzyńca (Kc. 130 k. 282v). Spadek po siostrze, który mu się dostał, to była suma 4.400 zł. na Dąbrówce (KC 131 k. 35). Z Wielżyńskiej rodzili się: syn Jakub, córki, Zofia i Elżbieta, w imieniu których ojaciec ich kwitował w r. 1652 Andrzeja Podleskiego z 8.000 złp. (P. 1064 k. 1163). Zarówno Jakub jak i Zofia nie żyli już w r. 1663, kiedy Elżbieta, już wtedy żona Adama Kwileckiego, jako jedyna spadkobierczyni matki, oprawę 5.000 zł. jej posagu na Strzeszynie i Strzeszynku cedowała Mikołajowi Kaliszkowskiemu (P. 1073 k. 397, 1305v, 1425 k. 121v). Nie żyła już w r. 1688. Z trzeciej żony, Budziejewskiej, syn Hiacynt wspomniany w r. 1665 (P. 1076 k. 484v), oraz córki, Teresa i Marianna, obie w r. 1676 jeszcze niezamężne, kiedy to wszyscy troje byli kwitowani przez ich ojczyma Kaliszkowskiego z sumy 1.000 złp. (P. 1094 k. 685). Teresa była w latach 1693-1694 żoną Jakuba Słupskiego, nie żyła już w r. 1712. Marianna w latach 1682-1687 żona Wojciecha Karszewskiego.
2. Michał (Michał Stanisław), syn Stanisława i Zakrzewskiej, wspomniany w r. 1623 (P. 173 k. 278v). Żył jeszcze w r. 1637, kiedy to mając sobie scedowaną sumę przez Dorotę z Guntemberków, wdowę po Marcinie Wałdowskim, cedował jej ową sumę z powrotem (W. 36 k. 174). Była to zapewne jego teściowa. Nie żył już w r. 1638 (N. 178 k. 13). Był dziedzicem Dąbrówki i pustek Piaski. Żona jego, Elżbieta z Wałdowskich, w latach 1642-1646 była 2-o v. żoną Stanisława Ostrowskiego z pow. wieluńskiego (P. 167 k. 17; N. 226 k. 244v). Synem Michała był też Michał, wspomniany w r. 1638 (N. 178 k. 13), zapewne młodo zmarły. Zob. tablicę 1.
@tablica
Maciej (Liskowski), syn zmarłego Macieja, oprawił w r. 1597 posag 200 złp. swej żonie Magdalenie Wyszławskiej, córce Jana (P. 1402 k. 372). Nie wiem, czy należy go tu zaliczyć? Anna (de Liskowo, de Łyszkowo, więc może Łyszkowska?), w r. 1618 żona Andrzeja Kozłowskiego. Mateusz (Łyszkowski) w r. 1645 kwitował z 10.000 grz. Annę Knutównę, wdowę po Andrzeju Radzickim, i Mariannę Radzicką, żonę Dadźboga Gembarta (Kc. 129 k. 71). I ten mógł być albo Łyskowskim, albo Łyszkowskim.
Nie daję tu pełniejszego zestawienia Ł-ch z wieku XIX, zamieszkujących przede wszystkim Prusy Królewskie. Ich genealogia względnie pełna u Bonieckiego. Ograniczam się świadomie tylko do tych fragmentów owej genealogii, które bądź łączą się z Wielkopolską, bądź dają się uzupelnić datami lub danymi o stanie posiadania czerpanymi ze źródeł wielkopolskich. Więc przede wszyskim z anonsów w Dzienniku Poznańskim, rzadziej z metryk kościołów poznańskich.
Michał, zmarły w r. 1814, miał z żony Józefiny Jaworskiej obok innych synów także Konstantego, Tomasza i Hipolita (Boniecki).
1. Konstanty, syn Michała i Jaworskiej, właściciel Mileszew i Bągarczyka, mąż Anny z Rutkowskich, zmarłej w Brodnicy 1868.8/V. r. w wieku lat 80, pochowany w kościele lembarskim (Dz. P.). Synowie: Euzebiusz, Józef, Konstanty, Serwil, Ignacy, Michał, Wilhelm. Z córek, Anna wyszła za Nikodema Bardskiego (Bardzkiego), 2-o v. za prof. Franciszka Schrödera, umarła 1909.11/VI. r., pochowana w Brodnicy (ib.).
1) Euzebiusz, syn Konstantego i Rutkowskiej, miał z żony Franciszki Kucharskiej syna Stanisława, który odziedziczone Grzybno w p. brodnickim (553,81 ha) sprzedał Niemcowi, kupił zaś Nawrę w tymże powiecie. I tę wieś po kilku latach (przed r. 1881) sprzedał w ręce niemieckie, a kupił Borkowo w p. inowrocł., oddane na przymusową parcelację w r. 1894 (Dz. P., wiad. z 1/II.). Umarł w Inowrocławiu 1913.29/III. r. pochowany w Pieraniach (Dz. P.). Z żony Marii Ł-ej miał córkę Anielę, żonę Kwiecińskiego ze Strzelna, Umarła ta Aniela 1935.17/VII. r., mając lat 70, pochowana w Siemianicach (Boniecki; Dz. P.).
2) Józef, syn Konstantego i Rutkowskiej, właściciel Lękart i Krzemieniewic (Boniecki), zmarł w Nowym Mieście w Prusach Zach. 1888.9/IV. r., mając lat 76. Z żony Elżbietry Tuchołczanki pozostawił córki. Jedna z nich była Maria, żona stryjecznego brata, Stanisława Ł-go.
3) Konstanty, syn Konstantego i Rutkowskiej, zmarły z Komorowie 1889.26/XII. r. w 77-ym roku życia, pochowany w Jastrzębiu (Dz. P.). Z żony Józefy Różyckiej miał synów, Józefa i Konstantego. Z córek (była bowiem i druga), Wanda, żona Stanisława Czerniejewskiego, zmarła w Poznaniu 1911.17/VIII. r., pochowana w Kurzętniku w Prusach Zach. (Dz. P.).
Znaleziono 17574 pozycje w zakresie Wszystkie rodziny.
407408409410[411]412413414415
