Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
112113114115[116]117118119120
Bnińscy - Borowscy
II. Marcin, syn Jana, na połowie swych części w Bobolczynie, Stojkowie i Lubaszu, uzyskanych z działu z bratem Janem, oprawił w r. 1530 posag 300 zł żonie swej Agnieszcze Rosnowskiej, córce Jakuba (P. 1393 k. 339). T. r. skwitowała go z dóbr po rodzicach siostra Barbara Sławieńska (871 k. 641v). Żona Agnieszka części swe we wsiach Niepart, Gogolewo, Ciołkowo i M. Przynorówko w p. kośc., Kępa W., Luboniec, Ociosna, Czarnotki, Karzewo(?) w p. pyzdr., odziedziczone po wuju Feliksie Nieparckim, wymieniła w r. 1542 z Rosnowskimi na połowę Łukowa i Żernik (P. 1394 k. 522v), a Marcin t. r. oprawił jej na Bobolczynie posag 1.200 zł (ib. k. 523v). Marcin połowy Łukowa i Żernik wymienił w r. 1546 z Andrzejem Milińskim, dopłacając mu 450 grz., na połowy we wsiach Milino, Radziszewo i część w Kłodziejsku w p. pozn. (P. 1395 k. 269v). Te nabyte drogą zamiany dobra dał t. r. w dożywocie swej żonie (ib. k. 270v). Sprzedał owe dobra w r. 1547 za 500 grz. Andrzejowi Milińskiemu (ib. k. 355). Części w tych wsiach, tj. w Milinie Radziszewie i Kłodziejsku sprzedał w r. 1550 za 1.400 grz. Janowi Milińskiemu (ib. k. 539). T. r. od Mikołaja Przetockiego dostał zobowiązanie sprzedaży wsi Lechnino (dziś Lechlin) w p. gnieźn. za 3.000 grz. (P. 889 k. 84v). Agnieszka Rosnowska w r. 1553 skasowała oprawę i dożywocie zapisane jej przez męża na Milinie, Radziszewie i Kłodziejsku, sprzedanych Janowi Milińskiemu (P. 894 k. 245v). Marcin żył jeszcze w r. 1567 (P. 1397 k. 552). Nie żył już w r. 1569, kiedy Anna występowała jako wdowa (P. 915 k. 128v). Żyła jeszcze w r. 1579 (P. 933 k. 631, 634). Synowie jego: Wojciech, wspomniany raz tylko w r. 1552 (P. 893 k. 138v), Stanisław, Maciej, Kasper i Piotr o których niżej. Córki: Dorota, w r. 1549, krótko po 13 I., zaślubiła Marcina Sokołowskiego, Katarzyna w r. 1567 wyszła za Jana Przystanowskiego "Sperkę" i żyła z nim jeszcze w r. 1578, Elżbieta, 1-o v. w l. 1580-81 za Stanisławem Kłodzińskim, 2-o v. w r. 1587, krótko po 26 VII wyszła za Piotra Drużbickiego i żyła z nim jeszcze w r. 1601.
1. Stanisław z Binina, syn Marcina i Rosnowskiej, podstarości pyzdrski w r. 1568 (Py. 107 k. 166v), a burgrabia ziemski i podstarości 1569 r. (P. 915 k. 128v). Zapewne z racji pełnienia tych urzędów Wojciech Sędziwój Czarnkowski, starosta generalny wielkopolski, scedował mu 17 VI 1576 r. swe prawa do dwóch części wsi królewskiej Dąbrowa Miejska w p. pozn. (M. K. 114 k. 66v). Na połowie Bobolczyna i Łukowa oprawił 1570 r. posag 1.200 zł żonie swej Jadwidze Brzozogajskiej, córce Walentego (Jerzego?) i Anny Łabiskiej (P. 1398 k. 96v; N. 60 k. 767-67v). Wraz z bratem Kasprem części ich obu i brata Piotra we wsi Łukowo sprzedali w r. 1575 za 8.000 zł bratu Maciejowi (ib. k. 598), zaś w r. 1576 Stanisław kupił od brata Macieja za 2.500 zł części w Bobolczynie (ib. k. 624). Z dokonanych w r. 1577 działów braterskich dostali wspólnie z bratem Maciejem połowę Łukowa w p.pozn. z młynem i rzeką, przy czym od brata Macieja odkupił jego część za 2.100 zł (P. 929 k. 936). Od brata Kaspra kupił w r. 1585 za 3.000 zł połowę Bobolczyna (P. 1399 k. 540v) i t. r. od Jakuba Bzowskiego kupił za 8.000 zł Cmachowo z pustkami Pamięcino i Sniaty (P. 944 k. 668v, 669v). Brzozogajskiej, która miała oprawę na połowie Łukowa (P. 945 k. 61v), oprawił t. r. posag 1.000 zł na połowie Cmachowa (P. 1399 k. 543). Od brata Piotra kupił w r. 1587 za 3.000 zł drugą połowę Bobolczyna (P. 1400 k. 5v). Bobolczyno rezygnował w r. 1591 za 4.000 zł Bartłomiejowi Skrzetuskiemu (P. 956 k. 138v). Umarł w r. 1592 i pochowany został w kościele w Biezdrowie. Jadwiga Brzozogajska umarła mając lat 56 w r. 1622. Syn Łukasz wystawił w r. 1622 ojcu i matce pomnik w kościele biezdrowskim, gdzie między innymi herbami widnieje Łodzia i Prawdzic (Łukaszewicz). Córka ich Jadwiga wyszła w r. 1587, krótko po 24 XI, za Wojciecha Ponińskiego (Punińskiego), z którym żyła jeszcze 1594 r. Synowie, Jakub i Łukasz.
1) Jakub, syn Stanisława i Brzozogajskiej, urodzony około r. 1571, w r. 1592 mając lat 21 w asyście stryjów swych Macieja i Kaspra, a w imieniu własnym i brata Łukasza, wyderkował Bobolczyno na trzy lata za 2.000 zł Janowi Przecławskiemu (P. 1400 k. 857v). Bratu Łukaszowi sprzedał w r. 1598 za 2.500 zł połowę swą w tej wsi (P. 1402 k. 676). Kupioną od brata Łukasza połowę domu w Poznaniu za bramą Wroniecką, obok domu zmarłego Piotra Boboleckiego, podsędka poznańskiego, sprzedał w r. 1601 za 500 zł Aleksandrowi Biegańskiemu (P. 1404 k. 378v). Bezpotomny, nie żył już w r. 1610 (P. 984 k. 215).
2) Łukasz, syn Stanisława i Brzozogajskiej, w r. 1592 obok brata Jakuba nabył od Adama Czarnkowskiego, starosty pyzdrskiego, sposobem wyderkafu za 3.700 zł wsie Ciszkowo i Golcz (dziś Gulcz) (P 1400 k. 912). Od brata Jakuba kupił w r. 1598 za 2.500 zł jego połowę Bobolczyna (P. 1402 k. 676). Na tym Bobolczynie oprawił w r. 1601 posag 4.000 zł swej żonie Katarzynie Kierskiej, córce Stanisława (P. 1404 k. 15). Drugą jego żoną była zaślubiona w r. 1604 Konkordia (Zgoda) z Gór Poklatecka, córka Mikołaja, której przed ślubem na połowie części Cmachowa i Bobolczyna oprawił posag 4.000 zł (P. 1405 k. 4). Części Zajączkowa, pochodzące ze spadku po stryju Kasprze, sprzedał w r. 1607 bratu stryjecznemu Stanisławowi (P. 1406 k. 92v). Spadkobierca bezdzietnego brata Jakuba 1610 r. (P. 984 k. 215). Od Aleksandra Biegańskiego kupił t. r. za 40 zł połowę domu w Poznaniu za bramą Wroniecką, którą to połowę Biegański kupił był od zmarłego Jakuba B., brata Łukasza (P. 1407 k. 12). Wraz ze swą żoną Zgodą byli w r. 1624 opiekunami Anny Obodowskiej (P. 152 k. 1287). Łukasz umarł w r. 1630, lub niedługo przed tą datą (P. 165 k. 491; 1023 k. 26). Konkordia Poklatecka, już wdowa po Łukaszu i 2-o v. żona Władysława Kunińskiego, zapisała w r. 1631 sumę 500 zł bratu swemu Stanisławowi Poklateckiemu (P. 1024 k. 211v). W r. 1633 występowała wraz z synem swym Dadźbogiem (P. 1028 k. 297). T. r. skasowała swą oprawę na Cmachowie i Bobolczynie, odebrawszy od syna swój posag i przywianek, łącznie 4.000 zł (ib. k. 766). Żyła jeszcze w r. 1639 (P. 1419 k. 1405). Córka Łukasza i Poklateckiej, Zofia, pozostawała jako panna pod opieką ojczyma Kunińskiego, króry po śmierci pasierba Dadźboga zagarnął Bobolczyno i Cmachowa i trzymał te dobra przez dwa lata (P. 165 k. 491). Zofia w l. 1539-65 była żoną Adama Kurnatowskiego.
Dadźbóg (Teodor), syn Łukasza i Poklateckiej, ur. około r. 1616, bowiem w r. 1633, wedle poświadczenia swej matki, miał rok osiemnasty (P. 1028 k. 764). W r. 1635 był mężem Zofii Przystanowskiej (P. 1032 k. 945). Zmarł bezpotomnie, zapewne w r. 1638, bowiem w r. 164o mówi się, iż " w leciech zmarły" przed dwoma laty (P. 165 k. 491). Spadek po nim w Cmachowie i Bobolczynie dostał się siostrze Kurnatowskiej (P. 164 k. 549; 1040 k. 208).
2. Maciej z Binina, sym Marcina i Rosnowskiej, kupił w r. 1575 za 8.000 zł od swych braci, Stanisława, Kaspra i Piotra, części w Łukowie (P. 1398 k. 598). Na połowie części własnych i części swych braci w Łukowie oprawił w r. 1576 posag 200 zł żonie swej Barbarze Lutomskiej, córce Wincentego, całe zaś swe części w Bobolczynie rezygnował za 2.500 zł bratu Stanisławowi (P. 1398 k. 624). Barbara części swe we wsiach Lutomie W. i Małe oraz Siedlemino, przypadające jej z działu z siostrami, dała t. r. mężowi (ib. k. 653v). Z działów braterskich z r. 1577 otrzymał wspólnie z bratem Stanisławem połowę Łukowa, ale swoją tam część sprzedał Stanisławowi za 2.100 zł (P. 929 k. 936). Maciej w r. 1584 nabył za 2.000 zł części Lutomia Wielkiego i Małego oraz pustek Roksina od Katarzyny z Lutomskich Krajewskiej (P. 1399 k. 315), a t. r. części wsi Siedlemino w p. pyzdr. sprzedał za 1.000 zł Wojciechowi Krajewskiemu (ib. k. 317). Od Apolonii z Lutomskich Janowej Sokołowskiej kupił 1593 r. za 1.200 zł części Lutomia Wielkiego i Małego (P. 1401 k. 43v). Nie żył już w r. 1595, kiedy występował jego jedyny syn Stanisław (P. 964 k. 1413v). Owdowiała Barbara z Lutomskich żyła jeszcze w r. 1608 (P. 980 k. 562).
Stanisław, syn Macieja i Lutomskiej, nieletni jeszcze w r. 1599 (P. 14o3 k. 214v). Od Łukasza B. kupił w r. 1607 za 3.000 zł części Zajączkowa w p. pozn. ze spadku po stryju Kasprze (P. 1406 k. 92v) i t. r. żeniąc się z Zofią z Dąbrówki Zdzarowską, córką Wojciecha i Małgorzaty Więckowskiej, na połowie owych części oprawił jej posag 1.500 zł (ib. k. 114v). Od Anny Lutomskiej 1-o v. Szczytnickiej, 2-o v. Wydzierzewskiej, kupił w r. 1612 za 6.000 zł części w Lutomiu Wielkim (P. 1408 k. 181v), a części w Zajączkowie t. r. sprzedał za 6.000 zł swej żonie (ib. k. 230v), która ze swej strony użytkowanie owych części dała swej owdowiałej matce (ib. k. 233v), Stanisław zaś na połowie części Lutomia Wielkiego, nabytych od Wydzierzewskiej, oprawił żonie posag 1.500 zł (ib. k. 235). Zofia t. r. sprzedała Dąbrówkę w p. gnieźn. za 10.000 zł Wawrzyńcowi Niemojeskiemu (ib. k. 248v). Poddanego z Dąbrówki, wyłączonego przy okazji tej sprzedaży, dała w r. 1622 Annie z Czacza Przedzyńskiej (P. 1413 k. 124), a mąż oprawił jej t. r. posag 10.000 zł na połowie Lutomia Wielkiego (ib. k. 221). Żyli jeszcze oboje w r. 1631, kiedy wydzierżawili Bobolczyno od Konkordii Poklateckiej 1-o v. Łukaszowej Boboleckiej, 2-o v. Kunińskiej (P. 1024 k. 812). Stanisław już nie żył 1635 r., kiedy syn jego Wojciech w imieniu owdowiałej matki i swych braci: Jana, Łukasza, Stanisława, Piotra i Kaspra kwitował ze sprawy Potencjannę z Brezów Belęcką (P. 1032 k. 669v). Wdowa żyła jeszcze w r. 1649 (P. 1060 k. 289). Córki Stanisława i Zdzarowskiej: Katarzyna, żona 1-o v. w l. 1629-33 Wojciecha Ponieckiego, za którego poszła krótko po 30 IV 1629 r., zaślubiła 2-o v. w r. 1639, krótko po 8 VIII, Łukasza Żółtowskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1634, 3-o v. w l. 1659-64 była za Janem Woźnickim, Zofia, w r. 1645 żona Jakuba Cieleckiego.
1) Wojciech, syn Stanisława i Zdzarowskiej, obok braci współposiadacz Wielkiego Lutomia 1642 r. (P. 167 k. 637). Wraz z braćmi Łukaszem Kasprem odkupił w r. 1643 części w tej wsi od brata Stanisława za 8.000 zł (P. 1421 k. 398), a wraz z tymiż braćmi i bratem ks. Łukaszem sprzedał w r. 1644 Wielki Lutom za 34.500 zł Bartłomiejowi Mieszkowskiemu (P. 1421 k. 635). Na połowie dóbr swych w Lutomiu Wielkim oprawił w r. 1649 posag 6ooo zł swej żonie Katarzynie Hersztopskiej (P. 1424 k. 786). W r. 1653 nabył sposobem wyderkafu od Mariany z Pierzchna, wdowy po Marcinie Wilkońskim, i jej synów Stanisława i Wojciecha Wilkońskich za 6.000 zł części Wyszławic i Drzązgowa (P. 1066 k. 536). Od Sebastiana Wilkońskiego dostał w r. 1657 zobowiązanie sprzedaży części w tych wsiach za 2.000 zł (Py. 152 s. 67) i t. r. nazywano go już dziedzicem w nich (ib. s. 52, 66). Oporowo w p. pozn. wydzierżawił w r. 1660 za 1.200 zł Stefanowi Krasińskiemu (Ws. 59 k. 166v). W r. 1665 kwitował się z Maciejem Mieszkowskim i żoną jego Zofią Zdanowską z kontraktu jednorocznej dzierżawy Oporowa (P. 1076 k. 888). Nie żył już w r. 1670 (P. 869 k. 64v). Hersztopska może żyła jeszcze w r. 1683 (P. 1106 I k. 10). Synami Wojciecha byli: Maciej, wspomniany raz tylko w r. 1653 kiedy to stryj Stanisław zapisał mu 2.000 zł (P. 1066 k. 151v), może z okazji trzymania do chrztu, i Stanisław.
Stanisław, syn Wojciecha i Hersztopskiej, wieś Gołuń w p. gnieźn. odziedziczoną niewątpliwie po stryju Stanisławie, sprzedał w r. 1670 za 6.000 zł Krzysztofowi Raczyńskiemu (P. 1869 k. 64v). T. r. oprawił 4.000 zł posagu swej żonie Zofii Łaszczyńskiej, córce Andrzeja i Marianny Zadorskiej, a wdowie 1-o v. po Janie Przybyszewskim (P. 1869 k. 107v). W r. 1671 sporządził z nią zapis wzajemnego dożywocia (P. 1870 k. 43). Stanisław trzymał potem rozmaite wydrkafy: 1672 r. od Mikołaja Mycielskiego, wojskiego kaliskiego za 13.000 zł miasto Miłosław w przyległościami (P. 1426 k. 218), w r. 1675 od Jana Morawskiego za 10.000 zł Krześlice i Wronczyno w p. gnieźn. (P. 1427 k. 82), w r. 1676 od powyższego Mycielskiego za 10.000 zł Gorzyczki i części Lipia (ib. k. 1016). Córkom swym Urszuli i Teresie zapisał w r. 1681 posagi po 10.000 zł każdej, gdyby zaś szły do zakonu, tylko po 5.000 zł (P. 213 I k. 50). Wraz ze swą żoną i jej bratem, Wacławem Łaszczyńskim pozywany był w r. 1682 o zamordowanie Aleksandra Bzowskiego (Py. 155 s. 95). Zofia Łaszczyńska, nabywczyni praw od tego brata, części Będzieszyna i Szczurów w p. kal. spadkowe i nabyte od niego oddała mu z powrotem w r. 1686 (P. 1111 IV k. 11). Stanisław w r. 1692 był obłożnie chory (N. 189 k. 43v). Nie żył już w r. 1694 (P. 1128 X k. 166). Łaszczyńska nie żyła w r. 1699 (N. 191 k. 49). Córki Stanisława: Urszula, wydana w r. 1692, krótko po 17 IV, za Andrzeja Karwosieckiego, żyła z nim jeszcze w r. 1701. Teresa, niezamężna w r. 1694 (P. 1128 X k. 166) w r. 1699 żona Kazimierza Lewalt Powalskiego, zaślubiła 2-o v. w r. 1701 Kazimierza Bielickiego, z którym żyła jeszcze w r. 1712, a w l. 1724-32 była 3-o v. żoną Bogusława Zapolskiego, komisarza województw wielkopolskich. Żyła współcześnie Dorota B., wydana w sierpniu 1708 r. za Stanisława Zakrzewskiego (LB Czarnków), może to też córka Stanisława? O jego synach: Antonim, Michale i Wojciechu, zob. niżej.
(1) Antoni, syn Stanisława i Łaszczyńskiej, zawierał 17 IV 1692 r. we wsi Tłukom kontrakt z Pawłem Karwosieckim i żoną jego Aldegundą Sadowską o małżeństwo syna ich Antoniego ze swą siostrą Urszulą, pod zakładem 10.000 zł (N. 189 k. 43v). W r. 1698 kwitował się z Kazimierzem Łakińskim z kontraktu jednorocznej dzierżawy wsi Tłukom (ib. k. 339v). Wraz z braćmi, Michałem i Wojciechem, wziął t. r. w zastaw od Andrzeja Trzebińskiego za 18.000 zł Miastowice w p. kcyń. (P. 1139 IX k. 34). Jego żoną była w r. 1711 Katarzyna ze Słupów Wałdowska, córka Macieja i Barbary Chrząstowskiej (N. 193 s. 126), która w r. 1722 skwitowała brata Jana Mikołaja z dóbr po rodzicach a od męża dostała zobowiązanie dokonania oprawy 6ooo zł posagu. Oboje za tę sumę 6.000 zł wzięli od Stanisława Dembińskiego w zastaw na jeden rok części wsi Olekszyn w p. gnieźn. (N. 201 k. 16). Kwitowali się w r. 1723 z małżonkami Dembińskimi z kontraktu o wieś Olekszyn (G. 94 k. 296v). Katarzyna Wałdowska występowała już jako wdowa w r. 1729 (G. 96 k. 162). Żyła jeszcze w r. 1737 (G. 97 k. 178v), a może i w r. 1743 (P. 1271 k. 114v). Nie żyła w r. 1765 (G. 100 k. 132v). Córki Antoniego i Wałdowskiej: Marianna, ur. około r. 1713, za indultem z 20 VI 1736 r. zaślubiła t. r. w Kamieńcu Kazimierza Kosmowskiego i żyła z nim jeszcze w r. 1736, Jadwiga, w r. 1742 żona Macieja Glinieckiego, Anna, w l. 1742-43 (P. 1267 k. 69; 1271 k. 114v), w r. 1758 żona Kazimierza Tomalińskiego. Syn Kazimierz, wspomniany w r. 1729 (G. 96 k. 162), nie żył w r. 1765 (G. 100 k. 132v).
(2) Michał, syn Stanisława i Łaszczyńskiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1692 (N. 189 k. 43v), w l. 1699-1700 współspadkobierca Miastowic (P. 1139 IX k. 34; Kc. 133 k. 115v). W r. 1710 był mężem Justyny Linowskiej (Kc. 134 k. 40), córki Zygmunta i Zofii Kochowskiej, wdowy 1-o v. po Stanisławie Niesiołowskim, której w r. 1711 zapisał sumę 4.500 zł (P. 1146 I k. 63v). Justyna w r. 1714 zastawiła Aleksandrowi Wałdowskiemu za 6.600 zł wsie Suchoręcz i Suchoręczek (G. 93 k. 187). Żyła jeszcze w r. 1715 (ZTP 40 k. 21), nie żyła już w r. 1717 (I. Kal. 134 k. 253). Michał może żył jeszcze w r. 1730 (Kc. 135 k. 368). Nie żył już napewno w r. 1739 (N. 206 s. 99). Pozostawił tylko dwie córki, Franciszkę i Antoninę, obie w l. 1723-30 niezamężne (I. Kon. 75 k. 405v, 407; Kc. 135 k. 376). Z nich Franciszka, żona 1-o v. w l. 1739-41 Macieja Glinickiego, 2-o v. w l. 1743-46 Walentego Zbierzchowskiego, wyszła 3-o v. w r. 1747, krótko po 24 VII, za Franciszka Obermuta ("Obermanta) Osińskiego, z którym żyła jeszcze w r. 1752. Antonia, w l. 1742-56 za Michałem Radeckim.
(3) Wojciech, zapewne identyczny z Wojciechem Ignacym, synem tychże rodziców ochrzczonym 30 VII 1684 r. w zakonnym kościele Sw. Katarzyny w Poznaniu (LB Poznań, Sw. Wojciech), syn Stanisława i Łaszczyńskiej, współposesor Miastowic w r. 1698 (P. 1139 IX k. 34). Posesor wójtostwa Róża w starostwie nowodworskim 1723 r., był wtedy mężem Franciszki Ostenówny, córki Jana i Anna Naramowskiej, za którą to żoną na poczet posagu podjął już sumę 1.000 tal. (W. 90 k. 449v). Wydzierżawił potem w r. 1729 od Piotra Jerzego Przebendowskiego, wojewody malborskiego, na trzy lata za 18.000 zł miasto Gołańcz (N. 203 k. 28v). Drugą jego żoną była t. r. Ewa Wałdowska. W r. 1731 mieszkał jako posesor w Mostkach koło Smogulca. Żył jeszcze w r. 1742 (P. 1267 k. 69), nie żył już w r. 1747 (P. 1290 k. 125). Wałdowska nie żyła już w r. 1761 (N. 212 k. 18). Córki Wojciecha: Anna Zofia zmarła 5 IV 1725 r. jako półroczne dziecko (LM Smogulec), pochodziła może z pierwszej żony, Ostenówny, Zofia Barbara urodzona z Wałdowskiej w Gołańczy, ochrzcz. 6 XII 1729 r. (LB Gołańcz) jako niezamężna żyła jeszcze w r. 1761. Wspomniana wtedy obok niej i siostra Barbara, od Zofii chyba starsza (N. 212 k. 18). Ta Barbara zabiła się sama w przystępie szaleństwa 25 VII 1765 r. (LM Sw. Trójca, Gniezno). Czy nie ta sama Barbara B. z Bielaw chrzestna 23 VIII 1744 r. (LB Nakło). Córką Wojciecha była też Katarzyna, żona Ignacego Bronisza pisarzewicza grodzkiego konińskiego. Była jeszcze jedna córka, Bogumiła cz. Teofila, która pod imieniem Kolumby wstąpiła do klasztoru klarysek w Gnieźnie. Dostała ona w r. 1761 zapis 193 zł od brata Jana (N. 212 k. 19). Zmarła w Gnieźnie 12 II 1807 r. (Nekr. Franciszkanek Srem.). Synowie Wojciecha, Stanisław i Jan.
a. Stanisław, syn Wojciecha i Wałdowskiej, ochrzcz. 11 III 1731 r. (LB Smogulec), w imieniu własnym oraz sióstr swych, Barbary i Zofii, oraz spadkobierców już zmarłej Anny zamężnej Broniszowej, części Dąbrówki i Trzcińca w p. bydg., odziedzciczone po matce, sprzedał w r. 1761 za 17.466 zł Józefowi Czapskiemu (N. 212 k. 18). W r. 1770 był posesorem Otoczny. Żoną jego była wtedy Marianna z Pławińskich (LB Staw). Stanisław żył jeszcze w r. 1774 (Py. 158 k. 307v).
b. Jan, syn Wojciecha i chyba Wałdowskiej, wspommniany w l. 1742-61 (N. 206 k. 84v; 212 k. 19). Jan Bobolewski(!), może ten sam, w r. 1760 mąż Marianny Naramowskiej, córki Marcina i Barbary Chrząstowskiej (I. Kon. 79 k. 201v). Wedle Bonieckiego małżonkowie ci występowali w r. 1777 w grodzie warszawskim. Synem Jana (syna Wojciecha, wnuka Stanisława, dziedzica Gołunia) był Jakub, po którym z żony Apolonii Cieszyńskiej synowie: Andrzej, Teodor, Marcin i Wojciech, wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Polskim w r. 1643 (Boniecki).
2) Jan, syn Stanisława i Zdzarowskiej, wspomniany w r. 1635 (P. 1032 k. 669v), jezuita w kolegium poznańskim, dostał w r. 1641 od braci zapis długu 300 zł (P. 1044 k. 404v). T. r. swoje części we wsi Lutom dał tym swym braciom (P. 1420 k. 712). Żył jeszcze w r. 1642 (P. 167 k. 637).
3) Łukasz, syn Stanisława i Zdzarowskiej, wspomniany w r. 1635 (P. 1032 k. 669v), współposiadacz Wielkiego Lutomia 1642 r. (P. 167 k. 637), jezuita, uczestniczył w r. 1644 w dokonanej przez braci sprzedaży wsi Lutom Wielki Mieszkowskiemu (P. 1421 k. 635).
4). Stanisław, syn Stanisława i Zdzarowskiej, wspomniany w r. 1635 (P. 1032 k. 669v), współposiadacz z braćmi Wielkiego Lutomia 1642 r. (P. 167 k. 637), dostał w r. 1643 zapis 1400 zł od swej matki (P. 1048
@tablica
@tablica
k. 129v). Sprzedał t. r. swą część w Wielkim Lutomiu za 8.000 zł braciom swym: Wojciechowi, Piotrowi i Kasprowi (P. 1421 k. 398). W r. 1653 od Wawrzyńca Łukomskiego kupił za 10.000 zł wieś Gołuń w p. gnieźn. (P. 1066 k. 168v). Był bezdzietny (P. 1107 II k. 8, 8v), a zapewne nie żył już w r. 1670, kiedy Gołuń należał już do jego bratanka Stanisława.
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
112113114115[116]117118119120
