Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
127128129130[131]132133134135
Bnińscy - Borowscy
Andrzej, obywatel bydgoski, nie żyjący już w r. 1622, pozostawił dzieci: Samuela, Zofię, Annę, Barbarę i Cecylię (Jud. Bydg. z r. 1622 k. 169). Z córek, Anna była zapewne identyczną z Anną, córką zmarłego Andrzeja, w l. 1633-37 żoną Walentego Morawskiego (N. 223 k. 958v). Syn Samuel, w r. 1647 mąż uczciwej Salomei Janecjuszówny, córki Jerzego doktora filizofii i medycyny, nie żył już w r. 1658 (G. 82 k. 1319v). W tym roku Salomea idąc 2-o v. za Stanisława Naczesławskiego, zapisała mu sumę 4.000 zł (P. 182 a k. 198). Umarła między r. 1682 i 1685 (P. 1105 XII k. 9; 1113 I k. 48v; Py. 155 s. 89, 106). Córka Anna Dorota, ochrzcz. 31 I 1647 r. (LB Fara, Poznań), żona Stanisława Sławińskiego, nie żyła już w r. 1682. Jako opiekuni jej dzieci występowali wtedy ich wujowie: ks. Ludwik i Paweł B-cy, bracia między sobą stryjeczni (P. 1105 XII k. 9). Ks. Ludwik Wojciech z M. Bogurzyna, syn Samuela, pleban śnieciski i koszutski 1677 r. (LB Snieciska). Proboszczem w Snieciskach był jeszcze w r. 1722 (P. 1185 k. 162). Pochował 25 V 1707 r. w Snieciskach swego bratanka Michała (LM Snieciska).
Paweł Wojciech, syn zmarłego Wojciecha, może identyczny z wspomnianym wyżej Pawłem, bratem stryjecznym ks. Ludwika, występował w r. 1662 (Kośc. 305 k. 142; 305 k. 170). Od Józefa Przysieckiego kupił w r. 1670 za 1.000 zł część Mierzewa w p. gnieźn. (P. 1865 k. 81v). Części w Bogurzynie W. sprzedał w r. 1679 za 3.000 zł Stanisławowi B., synowi zmarłego Andrzeja, a części Mierzewa za 2.000 zł Stanisławowi Przysieckiemu (P. 1429 k. 46v, 65). Żonie swej Teresie Koszutskiej, córce Adama i Teresy Żychlińskiej, zobowiązał się w r. 1682 oprawić posag 2.000 zł (P. 1104 k. 439). Umarł w r. 1686 lub 1687 (P. 1111 III k. 54; 1113 III k. 5v). W r. 1687 występowała wdowa po nim, Teresa Koszutska, i nieletnie dzieci: Adam, Łukasz, Antoni i Dorota. Wdowa w r. 1687 kupiła za 7.000 zł od Jadwigi Wysockiej, żony Waleriana Zabłockiego, Lubowice w p. gnieźn. (P. 1114 XII k. 22). Córka Dorota występowała w r. 1735 jako wdowa po Franciszku Jastrzębskim. Z synów Łukasz wydzierżawił w r. 1728 na trzy lata za 15.000 zł od Adama Koszutskiego, pisarza ziemskiego ponańskiego, Pigłowice (Ws. 83 k. 30v). Żonie swej Mariannie Rokossowskiej, córce Wojciecha i Katarzyny Milińskiej, oprawił w r. 1736 posag 7.000 zł (P. 1244 k. 145). Posesor Pierzchna 1740 r. (P. 1262 k. 6). Nie żył w r. 1749, kiedy Marianna była 2-o v. żoną Stanisława Korytowskiego (P. 1294 k. 189). Wdowa i po tym mężu 1759 r. (G. 99 k. 149v), umarła mając lat ponad 70, u Franciszkanek gnieźnieńskich "za bramą" 31 VII 1765 r. (LM Sw. Trójca, Gniezno). Spadkobiercami bezdzietnego Łukasza byli Objezierscy (P. 1352 k. 272v) i Kasper Jastrzębski (P. 1355 k. 244; I Kal. 220 k. 178).
Jerzy mąż Anny Rumiejewskiej 1624 r. (I. Kal. 90b s. 2835), w r. 1626 spisał z nią wzajemne dożywocie (R. Kal. 10 k. 455v). Marianna, w r. 1644 wdowa po Rafale Kaniewskim Ludwik, mąż Konstancji Rumieńskiej, która w r. 1720 była 2-o v. żoną Macieja Pigłowskiego (ZTP 40 k. 749).
Boguscy. Wedle Bonieckiego byli B-cy h. Topór z Boguszyc w p. łomżyńskim i h. Zagłoba z tychże Boguszyc. Awdańcem był jednak chyba Jan Skarbek z Wielkiego Domaniewa "zwany B-im" z p. łęczyckiego, który w r. 1573 spisał wzajemne dożywocie ze swą żoną Anną Gowarzewską, córką Andrzeja (I. Kon. 16 k. 421). Wojciech B., w r. 1590 mąż Barbary Gostkowskiej, córki Jana (Kośc. 270 k. 515v). Bogumiła, 1618 r. żona Andrzeja Klichowskiego. Marcjanna, żona Michała Gątkiewicza, nie żyjącego już w r. 1789.
Bogusławscy h. Ostoja z Bogusławic w p. radomszczańskim, wojew. sieradzkiego. Używali od czasu do czasu przydomka Scibor.
Jan B. Ścibor zawierał w Warszawie 14 XII 1597 r. pod zakładem 2.000 zł kontrakt z Janem Tarnowskim, biskupem poznańskim i podkanclerzym, roborowany dnia następnego (M. K. 141 k. 313v). Marcin i Katarzyna Rościerska, oboje nie żyjący już w r. 1699, rodzice Marcina, dziedzica Wrzeszczewic koło Łaska w l. 1671-85 (ZTP 37 s. 678; I. Kal. 143 s. 146). Synem tego ostatniego był Andrzej, w l. 1714-17 regent grodzki sieradzki, w r. 1714 mąż Katarzyny Gorzyńskiej, raz nazwanej córką Adama i Marianny Brezianki, kiedyindziej córką Michała i Teresy Linowskiej (N. 197 k. 124; I. Kon. 73 k. 439; I. Kal. 167 s. 258). Dziedzic Sulisławic, komornik graniczny sieradzki 1720 r. (Boniecki; ZTP 46 k. 389), żył jeszcze w r. 1725 (ZTP 44 k. 195), nie żył już w r. 1729, kiedy Katarzyna występowała jako wdowa (I. Kal. 167 s. 27). Jeszcze chyba żyła w r. 1740. Córki Andrzeja i Gorzyńskiej: Elżbieta i Barbara, obie występowały w r. 1740. Synowie: Franciszek, o którym niżej, ks. Ignacy Scibor, występujący 1740 r. (I. Kal. 177 k. 434), Jakub, o którym niżej.
1. Franciszek, syn Andrzeja i Gorzyńskiej, mąż 1-o v. 1754 r. Anny Jankowskiej, córki Jana i Barbary. Anna była 1-o v. żoną Ludwika Poniatowskiego (ib. 196/8 k. 85). Drugą żoną Franciszka była w r. 1780 Anna Pruszkowska, córka Jakuba i Marianny Wolickiej (ib. 220 k. 2). Z pierwszego małżeństwa syn Maksymilian.
Maksymilian Ostoja, syn Franciszka i Jankowskiej, dziedzic połowy Smaszkowa w p. sier., w r. 1792 mąż Faustyny Kiedrowskiej, córki Antoniego i Apolonii Kaczkowskiej (ib. 232 k. 345v). Synowie Maksymiliana i Kiedrowskiej: Stanisław Pacyfik Nikodem i Wojciech, legitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Polskim w l. 1837-38. Z nich Wojciech, żołnierz napoleoński, dziedzic Pawłówka w p. kal., żył jeszcze w r. 1882 i mieszkał w Kaliszu (Boniecki; Dz. P.).
2. Jakub, syn Andrzeja i Gorzyńskiej, występujący w r. 1740, ojciec Antoniego.
Antoni, syn Jakuba, mąż Salomei Bobowskiej, ojciec ks. Ignacego i Antoniego, wylegitymowanych ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1843 r. Zob. tablicę.
@tablica
Bogusławski h. Przyjaciel z Bogusławic w wojew. brzeskim litewskim. Jan i Aleksandra z Lipskich, oboje już nie żyjący w r. 1786, rodzice Michała i Walentego. Michał swoje części Bogusławic, odziedziczone po ojcu, dał t. r. Joachimowi, synowi brata Walentego, zrodzonemu ze zmarłej Anny Wiśniewskiej (G. 113 k. 140v).
Bogusławscy z Bogusławic w p. kon. We wsi tej, a raczej we wsiach, były bowiem dawniej Bogusławice Górne i Nadolne, siedziała niezmiernie liczna, bardzo drobna szlachta, z całą pewnością różnoherbowa. Wiemy, iż byli wśród tej szlachty tacy, którzy używali h. Prus I, Prus II, Swinka, Jastrzębiec, a niewątpliwie i innych herbów. Swiadomość heraldyczna ze względu na bardzo niski poziom majątkowy i złączony z tym analfabetyzm, musiała być znikoma, stąd też pomieszzanie herbów. Różni potomkowie jednego i tego samego człowieka (żyjącego na przełomie XVII i XVIII wieku) legitymowali się w XIX w. w Królestwie Polskim jedni z h. Swinka, drudzy z h. Prus I, trzeci wreszcie z h. Prus II. Spośród najbliższych krewnych po mieczu, jeden legitymował się z h. Swinka, drugi z h.Jastrzębiec. Poszczególne grupy rodzinne wyróżniały się imioniskami, ale kiedy te w XVII w. poczęły wychodzić z użycia, odróżnienie, identyfikacja poszczególnych osób i grup, wobec masy stale powtarzających się tych samych imion, staje się trudna, często wręcz niemożliwa. Kładę na początek tych B-ch, których dzięki imioniskom mogłem posegregować, potem dopiero wszystkich bez imionisk, ale pochodzeniem związanych w sposób niewątpliwy z Bogusławicami konińskimi lub występujących w aktach konińskich. Nie wyodrębniam Prusów i Swinków w osobne grupy herbowe, bo to niemożliwe. Jedynie przy poszczególnych osobach, co do których zachowała się jakaś bezpośrednia wskazówka heraldyczna, powiem o niej. Grupy imioniskowe podaję w kolejności chronologicznej występowania najdawniejszego znanego mi ich członka.
Paweł _Pniak_ z Bogusławic 1462 r. (I. Kon. 2 k. 15v).
_Budki_. Marcin Budek, w r. 1462 mąż Małgorzaty, córki Jana Pieszczka z Bogusławic, która była po rodzicach dziedziczką części w tej wsi (ib. k. 33). Oprawił tej żonie w r. 1469 posag 20 grz. (P. 1385 k. 41v). Małgorzata w r. 1481 części w Bogusławicach sprzedała za 45 grz. swemu przyrodniemu bratu Janowi Królowi z Biernacic (I. i R. Kon. 1 k. 127, 130), a w r. 1482 sprzedała temuż Janowi za 20 grz. części w Bogusławicach (P. 1386 k. 150v). Oprawę swego posagu 18 grz. na połowie części Bogusławic wyderkowała w r. 1491 zięciowi Mikołajowi z Bogusławic zw. Miasko, jako posag za swą córką Anną (ib. k. 207). Marcin nie żył w r. 1493 (ib. k. 221v). Owdowiała Małgorzata wraz ze swym synem Janem, dziedzice w Bogusławicach Górnych, sprzedali w r. 1514 za 40 grz. Wawrzyńcowi Grochowskiemu część w Bogusławicach odziedziczoną po śmierci ks. Piotra Guździałki, plebana w Kucharach (ib. k. 449). Żyła jeszcze w r. 1515 (ib. k. 453v). Wspomniana wyżej córka Marcina, Anna, żyła jeszcze ze swym mężem Mikołajem zw. Miastko w r. 1496 (ib. k. 255). Syn Jan w r. 1493 nie miał jeszcze lat sprawnych (ib. k. 221v). W l. 1499-1500 toczył sprawę ze szwagrem Mikołajem zw. "Miąsko" o bliższość do spadku po jego żonie a swej siostrze Annie (Kon. 4 k. 62v, 83v). W r. 1524 na częściach Bogusławic oprawił 10 grz. posagu żonie swej Katarzynie B., córce Andrzeja zw. Pukiel (Z. Kon. 6 k. 20). Drugiej swej żonie Elżbiecie B., córce Macieja Chmielnika B., oprawił w r. 1526 na połowie części Bogusławic 8 grz. posagu (ib. k. 30). Córką Jana była zapewne Jadwiga występująca w r. 1601 jako wdowa po Stanisławie Korzeniewskim (I. Kon. 67 s. 1384), a synem chyba Piotr, mąż Anny Jaroszewskiej, nie żyjący już w r. 1598 (ib. 28 k. 530v), ojciec Andrzeja, Wojciecha i Bartłomieja nazwanych bratankami Jadwigi B. zamężnej Korzeniewskiej. Andrzej, dziedzic w Bogusławicach Górnych 1588 r. (ib. 23 k. 156). W r. 1605 mąż Zofii Nadarzyckiej (ib. 32 k. 147), wraz z nią części w Bogusławicach Górnych sprzedał w r. 1610 za 33 grz. Wojciechowi B. Mnichowi (R. Kal. 1 k. 533). Oboje w 1616 r. kwitowali z 30 zł Piotra Dzierzbińskiego (I. Kal. 82 s. 355). Wojciech, syn Piora, występował w l. 1618-31 (I. Kon. 40 s. 113; 46 k. 241). Bartłomiej, syn Piotra, trzeci z braci, może najmłodszy, żeniąc się w r. 1598 z Anną Dzierzbińską, córką Stanisława, dziedzica w Bogusławicach, dostał za nią od jej ojca na krótko przed ślubem, 21 I, zapis 100 zł posagu (ib. 28 k. 331v). Anna żyła jeszcze 1605 r. (ib. 32 k. 147). Bartłomiej w r. 1623 rezygnował części Bogusławic Górnych synowi swemu Janowi, zachowując dla siebie dożywocie połowy tych dóbr (R. Kal. 10 k. 105, 106). Żył jeszcze w r. 1631 (I. Kon. 46 k. 241). Nie żył już w r. 1647 (Kośc. 301 k. 1017). Wspomniany wyżej syn Jan otrzymał 1624 r. od Adama B. cesję zapisu 8 grz., danego ongiś przez jego ojca Bartłomieja zmarłemu ojcu Adama, Pawłowi, na częściach Bogusławic (I. Kal. 90b s. 1550) wziął w r. 1630 w zastaw od Wojciecha B. Mnicha dom z ogrodem w Bogusławicach Górnych (ib. k. 57), nie żył już w r. 1631, kiedy jego nieletnią córkę Annę naszli w jej domu i uwięzili Wojciech B. Piotrowicz, Chlewscy, Mantyccy i inni (ib. k. 329v). Zob. tablicę 1.
@tablica
_Chmielniki_. Marcin Chmielnik z Bogusławic, mąż Anny, która w r. 1462 miała termin z Pawłem Pniakiem z Bogusławic (I. Kon. 2 k. 15v). Rodzonym szwagrem Marcina nazwany w r. 1472 Piotr Kaczkowski (I. Kon. 1 k. 11v). Anna, żona Macieja "Chmielnika" z Bogusławic, miała 1486 r. termin z Szymonem B. (Kon. 3 k. 4). Jan, Maciej i Wawrzyniec, bracia z Bogusławic Niżnych, nie stanęli w r. 1495 z pozwu Jana Rozduła z Bogusławic Górnych (I. i R. Kon. 1 k. 249). Ci trzej bracia dokonali w r. 1504 działów: Jan i Maciej wzięli w niedzielne władanie część w Bogusławicach, Wawrzyniec zaś dostał część macierzystą w Kawieczynie w ziemi sieradzkiej i z tej części miał wyposażyć siostry (I. Kon. 1 k. 322). Z nich Jan był mężem Jadwigi, siostry klejnotnej Łukasza Szypłowskiego, która w r. 1500 kwitowała Marcina Głowczyńskiego z części w Bogwiedzach, odziedziczonych prawem bliższości po babce Agnieszce Bogwiedzkiej (I. Kal. 5 k. 209). Jan część w Bogusławicach Nadolnych sprzedał w r. 1504 za 17 grz. Andrzejowi B. Pukielowi (I. Kon. 1 k. 322v). Jadwiga, wdowa po Janie, rezygnowała w r. 1530 synowi Maciejowi swą część ojczystą i macierzystą w Bogusławicach (Z. Kon. 6 k. 61). W r. 1531 innym swym dzieciom, Janowi i Elżbiecie, zobowiązała się rezygnować część w tej wsi, zastrzegając, iż ogród ma się dostać po jej śmierci synowi Maciejowi (I. Kon. 2 k. 217v, 222). Zapewne ten to Maciej, syn Jana i Jadwigi, kupił w r. 1523 od Zofii Wardęskiej za 3 grz. część w Wardężynie Małym (ib. k. 42). Jego żona, Anna Wardęska, miała w r. 1529 sprawę z Piotrem Wardęskim (ib. k. 176v, 178). Maciej w r. 1537 skwitowany został przez Jana B. Durmasa z dóbr macierzystych (ib. 3 k. 18v). Bracia rodzeni, zapewne synowie Macieja i Wardęskiej: Stanisław, Michał i Wacław dokonali w r. 1531 działów: Stanisław dostał część w Wardężynie, Michał i Wacław część w Bogusławicach (ib. 2 k. 239). Z nich Michał nabył w r. 1531 od Wacława za 18 grz. część rodzicielską w Bogusławicach (ib. 2 k. 227). W r. 1539 na połowie części w Bogusławicach Mniejszych, uzyskanych z działu z bratem Wacławem, oprawił posag 15 grz. żonie swej Apolonii Smoszewskiej (Z. Kon. 6 k. 98). W r. 1540 lub krótko przed tą datą zabił Pawła B. Chodubka i miał płacić główszczyznę (I. Kon. 4 k. 80). W r. 1546 skwitowany został z głowy przez braci zabitego (ib. k. 234v). Sam zabity został w r. 1559 przez swego syna Jerzego. Wizji ciała dokonano 26 IX (ib. 24 k. 471). Stanisław pełnił w r. 1537 funkcje woźnego konińskiego (ib. 3 k. 18). Wacław w r. 1536 skwitował brata Michała (ib. 2 k. 380v). Wspomniany wyżej Jan, syn Jana i Jadwigi, może identyczny z Janem, który w r. 1570 na połowie części w Bogusławicach Nadolnych oprawił posag 50 grz. żonie swej Annie Kamieńskiej, córce Andrzeja (R. Kal. 3 k. 261).
Maciej, zapewne identyczny ze wspomnianym pod r. 1495, na połowie części Bogusławic oprawił w r. 1509 posag 10 grz. swej żonie Annie (P. 786 s. 80). W r. 1518 od córki Barbary, żony Feliksa Jaroszewskiego nabył za 8 grz. jej część macierzystą w Bogusławicach, zw. "Karasiówka" (P. 1392 k. 243, 244). Nie żył już w r. 1526, kiedy córka Elżbieta była żoną Jana B. Budka (Z. Kon. 6 k. 30), z którym żyła jeszcze w r. 1534 (ib. k. 80).
Jan, nie żyjący w r. 1603, ojciec Katarzyny, żony sł. Krzysztofa, krawca z Konina, która swe części w Bogusławicach Nadolnych dała wiecznością t. r. szwagrowi Marcinowi B. (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 153) Zofii, żony uczc. Jana Kowalskiego, młynarza, która w r. 1617 sprzedała za 20 zł swą część w Bogusławicach Nadolnych Marcinowi B. (R. Kal. 9 k. 11v), wreszcie Anny, w r. 1603 żony Marcina B. Piotrowicza. Synem Jana był Marcin, wspomniany w 1614 r. (P. 137 k. 173v). Pewnie to ten Marcin w Bogusławicach Nadolnych 1618 r. (I. Kon. 40 s. 507). Jan, nie żyjący w r. 1638, ojciec Agnieszki, żony Piotra Dzierzbińskiego, która t. r. części w Bogusławicach Nadolnych sprzedała za 100 zł Wojciechowi i Stanisławowi, braciom B-im Piotrowiczom (R. Kal. 12 k. 32). Wojciech występował w l. 1680-93 (I. Kon. 63 k. 86; 69 k. 265v). Petronela, zamężna Purzycka, spisała testament w Bogusławicach 15 VI 1764 r. Nie żyła już w r. 1788 (ib. 84 k. 41).
Piotr _Janusz_ z Bogusławic miał w r. 1466 termin z Anną, żoną Marcina z Bogusławic (ib. 2 k. 102).
Przeglądanie 17574 pozycji zakresu Wszystkie rodziny.
127128129130[131]132133134135
